தமிழ் கவிதைகள்
ஒரு பூக்காலத்தில் நான் மிதக்கும் தோணி!
எம்.ரிஷான் ஷெரீப்
தெளிந்த ஒற்றையடிப் பாதையின் முடிவில்!
ஒரு தனித்த குடில் வீடு உனது ஓவியமாகியிருந்தது!
விகாரைக் கூரையை அதற்கு ஏன் தீர்மானித்தாயென்ற கேள்விக்கு!
புறாக்களும் புனித தேவதைகளும் வந்து செல்வரெனச் சொல்லி!
நீ காதலைச் சொன்ன தருணம்!
மஞ்சள் அந்தி மாலை நேரத்தைப் போல எவ்வளவு அழகாக இருந்தது!
சின்ன மேசையருகே முழந்தாளிட்டு!
நாமருந்திய தேன்பானம் நீ தயாரித்தது!
சூடுமற்ற குளிருமற்ற இதமான காலநிலையில்!
நாம் நடந்துவரச் சென்ற அன்று நீ!
மழை வருமா எனக் கேட்ட பொழுது சிரித்தேன்!
பெருங்குளத்துக்கு மத்தியிலான காட்டைச் சுற்றிவர!
நிலத்தில் பதித்திருந்த பச்சை விளக்குகள்!
முன்னந்தியில் ஒளிர ஆரம்பிக்கையில் மழை!
சட்டெனப் பெய்து வலுத்தது கண்டு கை கோர்த்துக் கொண்டோம்!
அப்பொழுதெல்லாம் எவ் வடிவ மேகம் போல நீ மிதந்தாய்!
என் புன்னகை ஒரு மந்திரக் கோலென்றாய்!
எந்த அதிர்வுகளுக்கும் ஆட்படாத மனம்!
அதிர்ஷ்டம் வாய்ந்ததெனச் சொல்லி!
உனது தூரிகை தொடர்ந்தும் சித்திரங்களைப் பரிசளித்தது!
என் நேசம் உன் புல்லாங்குழலின் மூச்சென்றானது!
நீ இசைத்து வந்த வாத்தியக் கருவியை!
அன்றோடு எந்த தேவதை நிறுத்தியது!
உன்னிலிருந்தெழுந்த இசையை!
எந்த வெளிக்குள் ஒளிந்த பறவை விழுங்கிச் செரித்தது!
மழைக் காலங்களில் நீர் மிதந்து வந்து!
விவசாயப் பயிர்களை நாசப்படுத்தி!
பெருக்கெடுத்துப் பாய்ந்தோடும் நதியொன்றிருந்த!
எனது கிராமத்தின் கதையை!
இக் கணத்தில் உனக்குச் சொல்ல வேண்டும்!
ஊரின் முதுகெலும்பாய்ப் படுத்திருந்த மலையின் ஒரு புறம்!
சமுத்திரமும் இருந்தது!
வாழ்நிலங்களைக் காக்கவென மூதாதையர்!
அம் மலையைக் குடைந்து இரண்டாக்கி!
ஆற்றின் தண்ணீர்ப் பாதையை!
கடலுக்குத் திருப்பிய கதையையும்!
கூடைகூடையாய் தொலைவுக்கு கால் தடுக்கத் தடுக்க!
பெண்கள் கல் சுமந்து சென்று கொட்டிய கதையையும்!
இரவு வேளைகளில் விழி கசியச் சொன்ன!
பாட்டி வழி வந்தவள் நான்!
அந்த மன உறுதியும் நேசக் கசிவும் ஒன்றாயமைந்த!
நான் மிதக்கும் தோணியை ஒரு பூக்காலத்தில்!
ஏழு கடல் தாண்டித் தள்ளி வந்திருக்கிறாய்!
உனது எல்லா ஓசைகளையும் மீறி!
'உஷ்ணப் பிராந்தியத்தில் வளர்ந்த செடியை!
குளிர் மிகுந்த பனி மலையில் நட்டால்!
ஏது நடக்குமென நீ அறியாயா' எனப் பாடும் இராப் பாடகனின் குரல்!
தினந்தோறும் இடைவிடாது எதிரொலிக்கிறது!
யான் கவிஞன்... ஏனோ தெரியவில்லை
ஸ்ரவாணி
01.!
யான் கவிஞன் !!
-------------------------!
அறியா சின்னஞ்சிறு மழலைப் பருவத்தில்!
பெற்றோர் இட்ட இயற்பெயர் துறந்து!
என் இயல்பு அறிந்து நான் வைத்து கொண்ட!
புனைப் பெயரே என் முதல் கவிதை படைப்பு !
நிலத்தில் நின்றபடியே நிலவைத் தொட்டு!
காளைப்பருவமதில் காதலிக்காமல் காதலித்து!
உள்ளம் நோக கற்பனை மயக்கம் கொண்டு!
கவிமகவுகளை பெற்று எடுக்கிறேன் ஓர் பெண்ணாய்!
பெண்ணே ஆணாய் ஆணே பெண்ணாய் உருமாறி!
நரைக்கிழவன் இளங்குமரனாகி குதூகலித்து!
மகிழ்ந்து கற்பனையில் சமுதாய சீர்திருத்தங்கள்!
செய்து அவற்றை நனவிலும் கொணர்ந்து மகிழ்ந்தேன்!
என் தோட்டத்தில் மல்லிகை மணம் வீசாது!
மனம் பேசும் ....மாமரக்குயில் இசை பாடாது!
இயற்கை வீணர்களை வசை பாடும்!
ஓசோன் படல ஓட்டை அடைக்கப்படும்!
உள்ளம் வாட்டும் காதல்நோயா அல்லது உடல் வாட்டும்!
பிணியா கேட்டும் கிடைக்கலையா கடன் அல்லது விண்ணப்பம்!
போட்டும் வரலையா வேலை எதுவாய் இருப்பினும்!
என்னிடம் வந்து இளைப்பாறலாம் நீ!
மேகம் சுமக்கும் மழை போல் இந்த மண் சுமக்கும்!
மரம் போல் உன் சோகச் சுமையை நான் சுமப்பேன்!
காமதேனு கற்பகவிருட்சம் கொணர்வேன்!
உன்னை மகிழ்வித்து மகிழ்வேன் .!
ஏனெனில் யான் கவிஞன் !!
02.!
ஏனோ தெரியவில்லை !!
---------------------------------!
உடலும் உச்சியும் உயிரும்!
உஷ்ணமேறி உள்ளமும் கூட!
உச்சிசூரியனால் தகித்தது!
வியர்வை முதுகில் நேர்க்கோடிட்டது!
ஓர் கோடைக்காலப் பொழுதில் ....!
ஏனோ என் மனத்தில் கைகாட்டி!
மரமாய் கடமையாற்றும் போக்குவரத்துக்!
காவலரும் தொய்வுறும் மனதைத்!
தன் விரைப்பான சட்டையால் தேற்றும்!
சூடான இஸ்திரியாலனும் !
உருகும் தாரில் கருகும் வேளையில்!
கழுத்தில் கனம் சுமந்த காளையும்!
வந்து வட்டமடித்தனர் .. !
கோடை மடிந்தது ஊசி ஏற்றும்!
குளிரும் குதித்தது கனத்த கம்பளி!
ஆடையில் ஆமையாய்ப் புகுந்து!
புதைந்து .. பல்லும் கிட்டித்து கிழ!
ஒத்திகை பார்த்தப் பனிப்பொழுதில்!
ஏனோ உறைபனியாய் உறைந்து நிற்கும்!
எல்லைக்காவலரும் சல்லடையாய்ப் !
போன போர்வையை இழுத்துக் கால்!
மறைக்கும் சாலைச் சிறுவனும்!
நேற்று குட்டிப் போட்ட அந்த!
மண் நிறப் பூனையும் அதன் பிம்பங்களும்!
கண்ணில் வந்து நிழலாடின ...!
வண்ணக்கிளி சொன்ன ஆருட மொழியும்!
ராம வானரம் அடித்த வீர வணக்கமும்!
நல்ல பாம்பு எடுத்த வெற்றிப் படமும்!
நடிகையின் யெளவன வனப்பும்!
அதைக் கண்ட களிப்பும்!
அவற்றின் வயிற்று நெற்ப் பசியிலும்!
ஏனோ கரைந்தே போயின!
மிச்சமில்லாமல்
குரல்கள்
மு. பழனியப்பன்
குரல்கள் மாறிப் போகின்றன!
அரசியல்வாதிக்கு ஒருகுரல்!
மேடைப்பாடகனுக்கு ஒன்று!
இலக்கியவாதிக்கு ஒன்று!
பட்டிமன்ற நடுவருக்கு ஒன்று!
கணவனுக்கு ஒன்று!
மனைவிக்கு ஒன்று!
பிள்ளைக்கு ஒனறு!
எனக் குரல்களில் பல மாற்றங்கள் உண்டு!
குரல்கள் தடிப்பு!
ஏறிப்போய்!
கரகரத்து!
விலைக்காக!
வேளைக்கொன்றாகப்!
பேசும்!
எதிராளியைச் சொறிந்துவிடும்!
ஆணுக்கொரு குரல்!
பெண்ணுக்கு ஒருகுரல்!
குழந்தைக்கு ஒன்று!
இளைஞனுக்கு உடைந்த குரல்!
ஆண்குரல் பெண்ணுக்கு இருந்தாலும் !
பெண்குரல் ஆணுக்கு இருந்தாலும்!
குரல்பேதம் !
தெளிவாய்க் காட்டிக் கொடுத்துவிடும்!
போராட்டக்குரல்!
சண்டைக்குரல்!
மௌனக்குரல்!
கலகக்குரல்!
கேலிக்குரல்!
அடிமைக்குரல்!
அன்புக் குரல்!
ஆசைக்குரல்!
இன்பக்குரல்!
துன்பக்குரல்!
கேட்ட குரல்!
கேட்காத குரல்!
இவை எல்லாவற்றுக்கும்!
தனித் தனி முத்திரை உண்டு!
உண்மைக்குரல்!
ஒலிபெருக்கிக்குரல்!
வானொலிக்குரல்!
தொலைக்காட்சிக்குரல்!
திரைப்படக்குரல்!
இத்தனைக்கும் வேறுபாடுண்டு!
நூலிலை !
குரல் வித்தியாசம் கூட!
விபரீதத்தை உண்டாக்கிவிடலாம்!
கணவனது குரல் என!
ஏமாந்து கள்வனின் குரல் அதுவாகலாம்!
குழந்தையின் குரல் இது!
என வேறுகுரலுக்குப் பால்சுரக்கலாம்!
மனைவியின் குரல் இது என!
மயக்கம் கொள்ளலாம்!
மனைவியின் குரலில் காதலியைத் தேடலாம், !
காதலன் குரலில் கணவனைக் காணலாம்!
குரல் பேதம் !
குறிப்பிடத் தக்கதே!
!
!
!
palaniappan
என் உலகம்.. செல்ல குட்டிக்கு
நவா நடா
01.!
என் உலகம்!
----------------!
கடும் மழை பெய்து கலைத்திட்ட மேகம்!
மெதுவாய் மழை தூறல் தூவ!
வாசல் கதவுவரை வந்த நீரை வாரி இறைத்துக்கொண்டிருந்தார்!
அம்மம்மா..!!
நேரம் ஆயிற்று எழுந்திரு பள்ளி செல்ல என்றார் அம்மா..!!
கைபேசியை காலையிலே நோண்டாதே என்று கத்தித்தீர்த்தாள்!
அத்தை..!!
புத்தகசுமையை சுமந்துகொண்டு வெளியே வந்தபோது அடக்கிவைத்த கோபத்தை அடிச்சுத்!
தீர்த்தது மழை..!!
அப்பாடா..!!
இன்று பள்ளி விடுமுறை என்று பரவசப்பட்டது என் மனம்...!
தொடங்கிற்று எங்கள் வீட்டு தொலைக்காட்சி பெட்டியில்!
டோராவின் பயணங்கள்... !
02.!
செல்ல குட்டிக்கு...!!
-------------------------------- !
மின்மினிப் பூச்சிகளின் கண்சிமிட்டும் மாலை நேரம்...!!
சத்தமில்லாமல் தூங்கிக்கொண்டிருக்கும் அன்று பிறந்த பூனைக்குட்டிகள்..!!
பிரிய மனமில்லாமல் பிரிந்து செல்லும் அந்தி சூரியன்..!!
அறிந்தும் அறியாமலும் செய்த தவறுக்காக வருந்திக் கொண்டிருக்கும் ஆலய பக்கதர்கள்..!!
நாளை விடியலுக்காக காத்திருக்கும் நாட்டு ரோஜா மொட்டுக்கள்..!!
இத்தனைக்கும் இடையில் படிக்கவில்லை என்று!
அம்மா அடித்ததில் அழுதுகொண்டிருக்கும்!
எனது சத்தம் மட்டும் உரக்க ஒலிக்கிறது...!!
எனது உலகத்தில்..! !
-நவா நடா
மகுடம் சரிந்தது
ராமலக்ஷ்மி
மகாராணியாக!
தனக்குத் தானே!
மகுடம் சூட்டியிருந்தாள்.!
மாப்பிள்ளை வீட்டு!
மகா ஜனங்கள்-திரு!
மண வீட்டில்!
கை நனைக்க!
வெள்ளிச் செம்பு!
கேட்ட போதுதான்-!
அரசிக்கு அவரது!
பொக்கிஷ அறையின்!
பொருளாதாரம்!
மட்டுமின்றி!
மண மேடையேறிட-!
மங்கல நாண்பூட்டிட-!
பொருள் வேண்டிடும்!
புதிரான உலகும்!
புரிய வந்தது.!
உறைந்து போகும் மனம்
கணபதி
நடுங்கி வாழ்ந்த போதும்,!
அடர்ந்த காடுகளின் இருளில்!
வாழும் விலங்குகளுக் கிடையில்!
வசிக்க நேர்ந்த போதும்,!
பனி உருகி ஓடும் ஆற்றின்!
கரையில் கூழாங்கற்களின் மேல்!
அமர்ந்து குளித்த போதும்,!
நில நடுக்கத்தில் உருண்டு வந்த!
மலைப் பாறைகளை ஓடிக் கடந்ததும்,!
ஆற்றின் மேல் தொங்கும்!
பிரம்புப் பாலத்தைக் கடந்து!
கரை சேர்ந்ததும்!
பெரிதாக எனக்குத் தோன்றவில்லை,!
ஆனாலும் மனம்!
உறைந்து தான் போகிறது!
மனிதன் மறைத்து வைத்து!
எடுக்கும் வீச்சரிவாளால்
இருக்கட்டும்.. எழுது உன்
செல்வராஜ் ஜெகதீசன் - அபுதாபி
01.!
இருக்கட்டும் எதற்கும்...!!
----------------------------------!
பத்தாண்டுகளுக்கு முன்!
நான் அனுப்பிய!
கடிதமொன்றை!
பத்திரமாய்!
வைத்திருந்து!
பிரதியொன்றை!
எனக்கின்று!
அனுப்பித்தந்த!
நண்பனின்!
அன்பைப்போல!
இருக்கட்டும் எதற்கும்!
என்று!
இதுபோல் இன்னும்!
எத்தனையோ!
நம்!
எல்லோரிடமும்.!
!
02.!
எழுது உன் கவிதையை...!!
---------------------------------!
வேறு எதற்காக!
இல்லையென்றாலும்!
இடம் மாறி!
இடம் மாறி!
இப்போது!
நீ இருக்கும்!
இடத்தை!
யாவருக்கும்!
அறிவிக்கவாவது!
ஏதாவதொரு!
இணைய தளத்தில்!
எழுதேன் உன் கவிதையை!
புனைப்பெயர் எதுவுமின்றி.!
புலம் பெயர்ந்த உன் வாழ்வுபற்றி.!
!
-செல்வராஜ் ஜெகதீசன், அபுதாபி
புரட்டியபோது
லலிதாசுந்தர்
வண்ணத்துபூச்சிகளாய் மாணவிகளின்!
கேட்வாக்!
விடுமுறையில்கூட வகுப்புகளுக்காக!
ஏங்கிய மனம்!
மருந்தாய் கசந்த அறிவுரை!
கல்லூரி கேண்டின்களில் அரங்கேறிய!
பாக்கெட்மனி!
கவலையை மறக்கடித்த நண்பர்கள்!
சிறகில்லாமல் உலகைச்சுற்றிய!
சந்தோஷம்..................!
நனைந்தன பக்கங்கள்!
கண்களில் கண்ணீர்!
நெஞ்சை கிழித்துச்சென்றது!
நினைவுகள்!
என் ட்டோகிராப் புத்தகத்தை!
புரட்டியபோது.......!
- லலிதாசுந்தர்
மின்னலாய் ஒரு
நிர்வாணி
வார்த்தைகளோடு வார்த்தைகள் கலந்து!
இன்னும் இன்னும் நெருங்கி!
எனக்குள் அவளையும்!
அவளுக்குள் என்னையும்!
தேட முற்பட்டு!
இருவருமே தோல்வியைத் தழுவி!
விவாகரத்துக்காய் காத்திருக்கிறோம்!
இடையில்!
ஏதோ மின்னலாய் ஒரு வாழ்க்கை!
ஊரறிய மேள தாளம்!
வீடு வீடாய் போசனம்!
புதுத்தம்பதியை அயல் பார்த்து!
மெலிதான புன்னகை சிந்தி!
சுமைகளே இல்லாமல் வாழ்க்கையை!
வாழ்ந்து பார்த்தோம்!
எல்லாம் மறந்து போகட்டும்!
மீண்டும் அவளைக் காதலிக்கவேண்டும்!
“கல்யாணம்“ என்ற வார்த்தையையும்!
சடங்கையும் மறந்துகொண்டு
