தமிழ் சொட்டும் கவிதைகள்!

சுத்திச் சுத்தி தேடி பாத்தேன்
எங்கேயும் கிடைக்கலையே
பல இரவுகள தொலைச்சு அலைஞ்சு பாத்தேன்
அப்போதும் காணலியே
இருளில் தொலைச்ச அத
அம்மா மடியில தலை வச்சு சாஞ்சதுமே
அதுவா வந்துடுச்சே

மறையாத சூரியன்
மறுநாள் உதிக்காது
இருட்டாமல் மலராது
இனிய காலைப் பொழுது
உடையாத பனிக்குடத்தில்
உருவாகாது சின்னஞ்சிறு உயிரு
புடம்போடா தங்கத்தால்
பொன் நகை விளையாது
குழையாத களிமண்
குயவனுக்கு ஆகாது
தோல்வியை முத்தமிடில்
வெற்றி கிட்ட நெருங்காது

நாய் பற்றிய!
கவிதையைப் படிக்கிறபோது!
எனக்குப் பிடித்த மாதிரியாக!
நாயொன்றை!
உருவகப்படுத்திக்கொள்கிறேன்...!
இவ்வாறே பிற!
கவிதைகளை வாசிக்கிற போதும்!
அவையொத்த பிம்பம்!
மனவெளியில்!
மிதந்து செல்கிறது!
'இந்தச் சாயல்!
இன்னொருவன் மனைவியுடையதாக!
இருக்கக் கூடுமோ?'!
என்ற கேள்வியால்!
மனது லயிப்பதில்லை!
மனைவி பற்றிய கவிதைகளில்