தமிழ் சொட்டும் கவிதைகள்!

அன்று….நள்ளிரவு !
உலகின் கவனம் முழுவதும்!
உன் மேல்…2008 –ன் மாமனிதன் நீதானே!
இருக்காத பின்னே!!
என்னக் கூறப்போகிறாய்!
என்னச் செய்யப் போகிறாய்,!
உன் வாக்குறுதிதான் என்ன என்று!
இவ்வுலகமே எதிர்பார்த்துக்கொண்டிருந்தது!
அன்று !
“பிராவுன்” கொடுமையில் பாடுப்பட்ட யூதர்களை!
விடுவிக்க வந்த “மோயீசனை” போல்!
இன்று!
இராவணணின் “இன அழிப்பு” வேட்டையை!
தட்டிக் கேட்க வந்தவன் “நீ” என்று!
…………என் ஆழ்மனம் பறைச்சாற்றிக்கொண்டிருந்தது!
உன் உதட்டினிலிருந்து வெடித்த ஒவ்வொரு வார்த்தையும்!
அரசியல் நரிகளின் இரத்த வெறிக்கு பலியாகிக்கொண்டிருக்கும்!
எம் மக்களுக்கு புத்துயிர் கிடைக்க வித்திட்டது!
ஆனந்தத்தில் இலயத்துப்போயிருந்தேன்!!!!
இரு விரல்கள் கொண்டு!
கண்ணத்தை லேசாக கிள்ளி பார்க்கிறேன்!
“வலி” நான் நிஜ வாழ்க்கையில்தான் இருக்கிறேன்!
உறுதிப்படுத்தியது!
உன் வார்த்தைகள் நிஜமானவை!
உன் வாக்குறுதி உறுதியானவை!
என் எண்ணங்கள் ஞாயமானவை!
என்று இவ்வுலகிற்கு உறுதிப்படுத்த!
நீ விரைந்து வருவாய் என!
என் தமிழினம் காத்துக்கொண்டிருக்கிறது!
!
தூக்கத்தை பறிகொடுத்து !
உன் பேச்சுரையில் மயங்கிக் கிடந்த!
கோடிக்கனக்கான மனித மந்தையில்!
நானும் ஒருவன் என்று !
கூறிப் பெருமைப்படுவதா இல்லை வெட்கப்படுவதா என்று!
எனக்கு தெரியவில்லை…..உன் வருகை பதில் சொல்லட்டும்!
இப்பொழுது நான் தூங்க விரும்புகிறேன்!!!!
!
-பிரான்சிஸ் சைமன்!
பினாங்கு, மலேசியா

பெண் புரட்சி என்பது!
ஏதேன் தோட்டத்து வேலி!
தகர்த்துக் கிளம்பிய!
முதல் பெண்ணிலிருந்தே!
தொடங்கலாம்...!
ஆண்கள் வேட்டையாடினர்!
பெண்கள் சமைத்தனர்!
என்ற!
இலகு வரலாற்றை!
எழுதித்தர!
நான் தயாரில்லை!
”நேசிப்பது!
போராடுவது!
பணி செய்வது”!
எனும் பெண் வரலாறு!
சிதையும் உளியை!
கையிலெடுத்திருக்கின்றேன்!
என் உளியின் முனை!
தட்டும் இடமெல்லாம்!
உயிர் பெறட்டும்!
மிச்சம் மீதி துகள்களாகட்டும்!
சமூகத்தின் சிதைவுகளை!
எதிர்க்கத் துணித்ததனால்!
நான் அடங்காப்பிடாரி என்றால்!
அப்படியே இருக்கட்டும்!
நீயூட்டனின்!
மூன்றாம் விதி!
எடுத்துரைத்த எதிர்வினையாய்!
நான்!
ஏதேன் தோட்டத்தின்!
இரண்டாவது பழம்!
இப்போது என் கையில்

தாயா? தாயகமா?!
முடிவெடுக்க வேண்டிய கட்டாயத்தில்!
நான் உன்னை!
முதன் முறையாகப் பிரிந்தேன்!
உரிமைகள் மீட்கப்!
புறப்பட்டோம்!
உடமைகளும் களவாடப்பட்டன!
இன்று எனது நாள்!!
இத்தனைநாள் பயிற்சிகளையும்!
என் விரல்களுக்குள்!
அடைத்துக் கொண்டு!
புறப்படுகிறேன்!
எது பற்றியும் சிந்திக்கவில்லை!
இன்றுவரை!
உன் மடியில்!
படுத்துறங்க!
இப்பொழுது தோன்றுகிறது!
பார்வைகளிலேயே முடிந்து போன!
என் காதலை!
இன்னொருமுறை!
சந்திக்கத் சொல்கிறது!
என் செங்வந்திப் பூக்களுக்கும்!
வழி நெடுக நிற்கும்!
பச்சை மரங்களுக்கும்!
நீருற்ற வேண்டும்!
என்று கைகள்!
கேட்கிறது!
ஒரே ஒரு முறை!
எங்கள் துலாவில்!
நீரள்ளிக் குளிக்கும் ஆவலில்!
வேர்வை ஊற்றெடுக்கிறது!
உன் கைக்கவளங்களை!
நினைக்கும் போது!
மட்டும்தான்!
இப்பொழுதெல்லாம் பசிக்கிறது.!
ஒரு நாள் உழைப்பையேனும் கொடுத்து!
அப்பாவின்!
வியக்கும் ஒற்றைப் புருவத்தை!
பார்க்கும் வேகம்!
காலம் கடந்து வருகிறது!
உன்னைக் கட்டிக்கொண்டு!
ஒரு இரவுத் தூக்கம்!
தூக்கு தண்டனை கைதியிடம்கூட!
கேட்பார்களாம்!
கடைசி ஆசை என்று...!
உன்னிடமிருந்து!
பதில் தேவையில்லை.!
இனி எனக்கு முகவரி இல்லை!
என்னுடனே புறப்பட்ட!
என் சினேகிதர்களை!
நாளை வேறுலகில் சந்திக்கலாம்!
நான்...!
முடிந்த மட்டும் அழாதே!!
மூடிய பிணக்குழிகளின் மீது!
நீர் ஆள்ளி உற்று!!
பிற போராளிகளுடன்!
ஒரே குழியிற் புதைக்கப்படுவேன்!
என் கண்களை திறந்தபடியே!
புதைய விடு!
இச் சாம்பல்!
புத்த பூமியில்!
ஒருநாள் பூக்கள் மலரும்!
அதையேனும் நான் பார்க்கவேண்டும்!!
!
பின்குறிப்பு:!
!
இது முடிவல்ல...!
நான் பிறப்பேன்!!
!
- கவிதா நோர்வே