தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

முதுகுமுறிய பொதிசுமக்கும் ஒட்டகங்கள்

துவாரகன்
நாங்கள் பொதி சுமக்கும் ஒட்டகங்கள்!
முதுகு முறிய பொதி சுமக்கும் ஒட்டகங்கள்!
மூச்சிரைக்க இழுத்துச் செல்லும் !
வண்டில் மாடுகள் போல்!
நாங்கள் !
முதுகுமுறிய பாரம் சுமக்க தயாராய் இருக்கிறோம்.!
சாட்டையும் விரட்டும் இலாவகமும்!
உங்களிடம் இருக்கும் வரை !
நாமும் சுமந்துகொண்டே இருப்போம்.!
செல்லும் தூரமோ,!
பொதிகளின் அளவோ !
எதைப் பற்றியும் நீங்கள் !
கணக்கிடத் தேவையில்லை.!
ஏனெனில் சுமக்கப் போவது நாங்கள்தானே.!
ஓய்வு கிடைக்கும்போது அசைபோடவும்!
நீர் கண்டபோது நிரப்பவும்!
பாலைவனம் கடப்பதற்கு உம்மைச் சுமக்கவும்!
நாங்கள் ஒட்டகங்கள் தயாராய் இருக்கிறோம்.!
இன்னமும் வானம் பார்க்கும் கூரையும்!
சில்லறை பொறுக்கும் கரங்களும் !
கூடவே எங்களுடன்தான்.!
என்றாலும் நீங்களும் நாங்களும் !
சாப்பிடுவது ஒரு சாண் வயிற்றுக்குத்தானே.!
-துவாரகன்!
04092007

உன் நினைவோடு.. அவளும் எச்சிலிலை

மன்னார் அமுதன்
உன் நினைவோடு நானிங்கு.. அவளும் எச்சிலிலையும்...!
!
01.!
உன் நினைவோடு நானிங்கு!
------------------------------- !
நீயங்கு..!
நானிங்கு..!
நாம் வாழும் வாழ்க்கையின்!
முகவரி வெவ்வேறு!
உணர்வுகள் உளறலாய்!
வெளிப்படும் இரவுகள்!
கழிவது எவ்வாறு!
பறக்கும் இறகினுள்!
முகம் மறைத் தழுதிடும்!
பறவையைப் பார்த்தாயா…!
நானும் அதுபோல்!
அழுதுடும் காட்சியைப்!
பார்த்தால் ஏற்பாயா…!
கானல் நீராகா!
வாழ்க்கையில் சேர்வோம்!
ஒன்றாகும் நேரம்!
கனவிலும் வாழ்வோம்!
கரம் பற்றி!
நான் அணைப்பேன்!
காத லினால்!
நீ நனைப்பாய்!
உன்னில் வாழும்!
நாட்களிலேதான்!
உவகை கொள்கின்றேன்!
உயிரே உன்னைச்!
சேர்வதற்காக!
உலகை வெல்கின்றேன்!
!
02.!
அவளும் எச்சிலிலையும்...!
-----------------------------!
என்றோ.... !
எவனோ வீசிய!
எச்சில் இலைகளைத் !
தின்று உயிர்க்கும்!
பிச்சைக்காரி!
“பாவம்,!
தின்னட்டும்” !
குரல் கொடுக்கும்!
கனவான்கள்!
உண்டதைத் தின்று!
மீந்ததை ஈந்து!
சில நாய்களோடு !
சொந்தம் சேர்வாள்!
நன்றிப் பெருக்கால்!
நாய்களும் பின்செலும் !
இருளைப் போர்த்தியவள்!
உறங்கும் இரவுகளில்!
நாய்கள் துணை தேடித்!
தெருவிற்குள் செல்லும்!
குப்பை மேட்டில்!
வெறித்த கண்களால்!
அவள் கிளிந்த உடைகளுள்!
எதையோ தின்று கொண்டிருப்பான்!
இலை வீசியவனும் ...!
குரல் கொடுத்தவனும்

நானும் கவிதையும்

சம்பத்குமார்
புதிதாய் ஒரு கவிதையை!
சிந்திக்கும் போது!
என்னை கடந்து செல்கிறது!
ஒரு வண்ணதது பூச்சி.....!
ஒற்றை வார்த்தைக்காக!
நான் காத்து கிடந்த போது!
காதுகளில் நிறைகிறது!
குயிலின் குரல்.....!
மூளையின் அணுக்களில்!
பரவி கிடக்கிறது!
குழந்தையின் புன்னகை....!
தெருவோர நாய் குட்டியின்!
தனிமை தவிப்பு.....!
போக்குவரத்து நெரிசசலில்!
கையேண்தும் சிறுவன்....!
நிமிடங்கள் சிதறி!
கலைகையில்!
வந்து நிற்க்கும்!
முதல் வரியொன்று....!
எழுத முடியாமல்!
தடுக்கிறது!
புகை படத்தில்!
என்னை பார்க்கும்!
அம்மாவின் பார்வை

கறுப்பு யூலை

த.சரீஷ்
உரிமையின் பரிசாகக் கிடைத்த!
கறுப்பு யூலை...!!
மரணங்கள் மலிந்தமண்ணில்!
உடலங்கள் எரிந்துபோக!
அவலங்கள் நிறைந்தவாழ்வாய்!
தினம்தினம்...!
தொடர்கிறது கறுப்பு யூலை!
புதைகுழி வயல்கள் நீண்டுசெல்ல...!
துயரங்கள் சுமந்துகொண்டு!
தொடரும் காயங்களுக்கு நடுவில்!
நாளைய பொழுதின்!
விடிவுக்காக ஏங்கும்!
ஒரு இனமாகத்தான் இன்றும் தமிழ்...!!
நீதி!
என்றைக்கோ செத்துப்போனது!
மனிதனேயம்!
எப்போதோ தொலைந்துபோனது!
அன்றில் இருந்து...!
நியாயத்தின் அர்த்தம்!
என்னவென்றே தெரியாத ஆட்சியில்!
இன்றுவரை...!
தொடர்கிறது கறுப்பு யூலை!
தொப்புள்கொடி உறவுகளின்!
தலைகள் அறுபட்டு!
உடல்வேறு தலைவேறாய்!
தூக்கி எறியப்படும்!
பிஞ்சுகளின் உடலங்களில்!
தோட்டாக்களால்...!
துளைகள் இடப்பட்டு!
தூக்கில் இடப்படும்!
தாய்குலத்தின்!
உயிரிலும் மேலான கற்ப்பு!
களவாடப்பட்டு உடல்மட்டும்!
வீதியில் வீசப்பட்டிருக்கும்!
மரணங்கள் மலிந்தமண்ணில்!
உடலங்கள் எரிந்துபோக!
அவலங்கள் நிறைந்தவாழ்வாய்!
தினம்தினம்...!
தொடர்கிறது கறுப்பு யூலை!
அமைதியின் பரிசாக மரணம்!
அகிம்சையின் பரிசாக மரணம்!
பொறுமையின் பரிசாக மரணம்!
உரிமையின் பரிசாக்கூட மரணம்!
தவறேதும் இல்லாத!
தண்டணைகளாக...!
மனிதப்புதைகுழிகள்!
வங்காலைத் துயரங்கள்!
அல்லைப்பிட்டி அவலங்கள்!
இன்னும் சொல்லமுடியாத சோகங்களாய்!
இன்றும் தொடர்கிறது கறுப்பு யூலை!
வாழ்க்கைபற்றி!
எதுவுமே அறியாத பிஞ்சு!
வாழவென்று...!
நேற்றுப்பிறந்து இன்று மடிந்துபோகும்!
எதிர்காலக் கனவுகளோடு!
எங்களின் நாளைய தலைவர்கள்!
இன்றைய சிறுவர்களாய்!
பலியாகிப்போவார்!
பத்தோடு பதினொன்றாய்...!!
வாழ்வதற்கு ஏங்குகின்ற!
ஒரு இனம்!
கலையும் பண்பாடும்!
மிகநீண்ட வரலாறும்!
சொந்தமாகக்கொண்ட ஓர் இனம்!
சர்வாதிகார அரசின் இரும்புக்கரங்களால்!
நசுக்கப்பட்டு...!
பூவும் பிஞ்சுகளுமாய்!
தாயும் குஞ்சுகளுமாய்!
இன்றும் தொடர்கிறது கறுப்பு யூலை!
புதைகுழி வயல்கள் நீண்டுசெல்ல...!
துயரங்கள் சுமந்துகொண்டு!
தொடரும் காயங்களுக்கு நடுவில்!
நாளைய பொழுதின்!
விடிவுக்காக ஏங்கும்!
ஒரு இனமாகத்தான்!
இன்றும் நாங்கள்...!!
இருப்பினும்...!
எவராலும் அழிக்கமுடியாத இனமாய்!
பல்லாயிரக்கணக்கில்!
வேர் ஊண்றி விழுதெறிந்து!
பாரெங்கும் பரவியிருக்கிறோம்...!!
காயம்பட்டு...!
இரத்தக்கறைபடிந்த!
எங்கள் உறவுகளின்!
கன்னத்தைத்துடைத்து அணைத்திடவே!
நாங்கள் இங்கு இருக்கிறோம்...!!
பாசங்கள் அறுபட்டு!
எங்கேயோ தொலைந்துபோன!
உறவுகள் அல்ல நாங்கள்...!!
தொலைவினில் இருந்தாலும்!
தொப்புள்கொடி அறுபடாத!
குழந்தைகளாய்த்தான் நாங்கள்!
இங்கு இருக்கிறோம்.!
அதனால்த்தான்...!
அல்லைப்பிட்டியில் அடிபட்டால்;!
ஐரோப்பாவில் வலிக்கிறது...!!!!
இந்த...!
தொப்புள்கொடி உறவு இன்னும் நீழும்!
அகலங்கள் இன்னும் விரியும்!
இன்றைய!
மரணத்தின்வாழ்வு மறையும்வரை!
நாளை...!
கறுப்பு யூலை மரணங்கள் முடியும்வரை

இதுவும் விபச்சாரமே

சித. அருணாசலம்
ஆன்மீகத்தைக் கையிலெடுத்து!
அனைவரையும் தன்பின்னால்!
அணிவகுக்கச் செய்து,!
காவி உடையின் மகத்துவத்தில்,!
களங்கமாய்க் கறை சேர்த்து!
முற்றும் துறந்த வேடத்தில்,!
எங்கே திறந்தார் !
என்று ஏளனம் பேசுமளவு!
நம்பிக்கையைத் தகர்த்த !
நயவஞ்சகம் விபச்சாரம் என்றால்,!
அந்த அந்தரங்க அசிங்கத்தை!
விலைபோட்டு இணையத்தளத்தில்!
வியாபாரம் செய்து,!
நீலப் படத்தை விடக் கேவலத்தால்,!
நிறையவே பணத்தை!
முதலில்லாமல் முழுவதும் சேர்த்து,!
மஞ்சளைப் பூசிக் கொண்டதால்,!
நெற்றிக் கண்ணைக் காட்டுகிற போதும்,!
குற்றம் குற்றமே!!
புரிந்த செயல்!
முற்றிலும் விபச்சாரமே

இல்லம்

பனசை நடராஜன், சிங்கப்பூர்
அப்பா சூரியனுக்கு !
அன்றாடம் இரவு வேலை! !
எப்போது போவாரென்று !
இரவு வரக் காத்திருந்து !
ஆகாயப் புல்வெளியில் !
அம்மா நிலாவையும் !
அழைத்து வந்து விளையாடும் !
நட்சத்திரப் பிள்ளைகள்! !
விரைந்தோடும் நிலவைச்சுற்றி !
'வெள்ளைவட்டம்' போடுவதும் !
மறைந்து கொண்டும் !
காற்றுக் கையால் !
திறந்து முகம் மூடுவதுமாய் !
கருப்புமேகப் போர்வைக்குள் !
கண்ணாமூச்சி ஆட்டம்! !
அதிகாலை வேலை முடிந்து !
அப்பா சூரியன் திரும்பி வர !
ஒளியிழந்து நிலவுத்தாய் !
ஒடுங்கி நிற்க... !
துள்ளாட்டம் போட்ட விண்மீன்கள் !
துளிர்த்த வியர்வைப் 'பனித்துளியை' !
துடைத்தெறிந்து விட்டு !
அப்பா அடிப்பாரெனத் !
தப்பியோடி மறைகிறதோ! !
!
ஏவுகணை வீச்சால் - கூரை !
இடிந்த வீட்டில் பெற்றோர் !
வருந்தியிருக்க...... !
வானை வியந்து ரசிக்கிறது... !
குழந்தை! !
- பனசை நடராஜன், சிங்கப்பூர்

வலி தந்த மணித்துளிகள்

சாமிசுரேஸ்
தொடரூந்து நிலையம்!
பெயர்ப்பலகை மாறுகிறது!
காத்திருக்கிறேன்!
கால்களின் கீழே சலசலத்தோடுகிறது நதி!
நதியின் பெருக்கைத் தின்னாமல்!
முக்கியங்களைத் தொலைத்து!
மூலைக்குள் மனிதர்கள்!
விடியலின் மரணத்துளிகளை விழுங்கிக்கொண்டிருக்கும்!
இந்த சர்ப்பங்கள்!
சில நொடிகளில் தூய்மையை இழக்கும்.!
இருத்தலில் இல்லாத பொருளை!
கனவுகளுக்குள் திணித்து!
முடமாய் அலையவிடுவதில்!
சுகம் காணும் வேலிகள் இவை.!
தேடலில்லாத உலகம்!
சுற்றளவுகளில் வலிக்கறது!
நீண்ட கணப்பொழுதுகளில்!
பார்வைகளின் முள் அதிர்வுகள்!
மௌனமாய் எரியும்!
சில மணித்துளிகளை அலையவிட்டு!
கால்களை நிலையாய்ச் சொருகி!
பூஜ்ஜியமாய் முடங்குகிறது காலம்!
இந்தப் புதிய யுகம்!
உன் இருப்புகளை விழுங்கிவிடும்!
சந்தேகமில்லை!
எதிர்கொள் மரணம் வருகிறது!
ஒவ்வொரு முகங்களிலும்!
வெவ்வேறு நிறங்களைப் பூசிக்கொண்டலைகிறது உடல்.!
காத்திருக்கிறேன்!
பெயர்ப்பலகை மாறிக்கொண்டிருக்கிறது!
எனைச் சுட்டுப்பொசுக்கியபின்!
நடுங்கியபடி அலைகிறது காற்று.!
எனக்கெதிரே!
உணர்வுகளின் வேற்றுமை வெளிப்பாடுகள்!
ஒவ்வொன்றாய் தொங்கியபடி சுற்றின.!
நான் வெட்கித் தலைகுனிகிறேன்.!
ஆற்றுப்படுகையில்லா மைதானமாய்!
அழுகித் தொலைகிறது இன்னொரு விதி.!
நேரம் மறைகிறது!
வழுக்கியோடிய அமைதியினூடே!
மறைந்துகொண்டிருக்கிறது நதி!
நெருப்புப் பூத்த மேனியனாய்!
என்னுள் இருந்த!
கடைசித்துளி சொற்களும் கரைய!
இதுவே என் இறுதிச் சொல்லாயிற்று

என் நம்பிக்கையும், உறங்கா இரவின் கனவுகளும்!

வித்யாசாகர்
ஒரு பேசிடாத இரவின்!
மௌனத்தில்!
அடங்கா உணர்வின்!
நெருப்பிற்கு மேலமர்ந்து!
எதற்கு சாட்சி சொல்லிட இந்தப் போராட்டமோ?!!!
மூடி இறுகும் கண்களின்!
இமை விலக்கி!
கடக்கும் பொழுதின் மடிப்புகளுள்!
கரையும் உயிரின் சொட்டொன்றில்!
விற்காத புத்தக அடுக்கின் பயத்தை!
மீண்டும் மீண்டும் எழுத்தாக்கி!
அதற்குள்ளேயே என்னையும் சேமிக்கிறேன்;!
பல்துலக்குகையில்!
பலர் தினமும் கேட்கும்!
செய்தியாக இல்லாவிட்டாலும்!
என்றோ -!
உறங்கச் செல்கையில் வாசித்துப் படுக்கும்!
யாரோ ஒருவரின் ஓரிரு பக்கம்தான்!
என் உறங்கா இரவுகளின்!
காரணப் புள்ளியென்று!
இந்த இரவின்!
இடை விலகா இருள் முழுதும்!
கொட்டையெழுத்தில் பதுக்கிவைக்கிறேன்;!
இருந்தும்,!
இரவிடம்!
சிபாரிசு கேட்காத மனப்போக்கில்!
காலத்திற்கான விடியலை!
தேடித்தேடி வார்த்தைகளுக்குள் சிக்கிக் கொண்ட!
அறிவாகவே -!
நிறைந்துக் கொள்கிறதுயென் முயற்சியும்!
நம்பிக்கையும்;!
தெருவின் தூசு பறக்கும்!
வண்டிப் புகையின்!
கரிந்த பெட்ரோல் வாசத்திற்கிடையே அமர்ந்து!
புத்தகம் விற்கும் ஒரு தாத்தாவின்!
அல்லது கேட்க நாதியற்ற பெண்ணின்!
வயிற்றீரம் துடைக்கும்!
இரண்டு இட்டிலிப் பொட்டலத்தின்!
விலையைக் கொடுக்க!
எத்தனை இரவினை!
தூக்கமின்றி கொல்லவும் துணிகிறது அந்த!
என் நம்பிக்கை;!
எனினும்,!
உலகம் உறங்கும்!
நிசப்த பொழுதை தகர்க்கும் கொல்லியாய்!
நகரும் பகலின் பொய்மையும் அநீதியும்!
படுக்கையில் முள்ளாய் குத்துகையில்!
மறுக்கப்படுகிறது - யென்!
கனவும் உறக்கமும் என்பதை!
என் எந்த வரிகளில் தேடினாலும் கிடைக்கும்;!
விளக்கெரிய வெளியில் வீசப்படும்!
தீக்குச்சி!
தன் எறிந்த மிச்சத்தில்!
உலக வெளிச்சத்தின்!
கனவினை சுமந்தே கிடக்கிறதென்னும்!
சாட்சியத்தின் கண்களாய் சேகரிக்கிறப் படுகிறது!
என் ஒவ்வொரு இரவும் - உன்!
ஒரேயொரு விடியலுக்காய்...!

புதுமை பெண்

சின்னு (சிவப்பிரகாசம்)
மின்னியல் ஒளி பெற்று!
பொன்வண்ணம் நாடிச் செல்லும்!
பெண்ணொன்றுகோபம் கொண்டு!
கண் வண்ணம் கரையும் மட்டும்!
கலங்கிய முகத்தை துடைத்து!
ஓங்கிய கோபம் ஆங்காரமாக!
தடுத்த தந்தையை ஒதுக்கி!
மாதவம் கொண்டு மகளைபெற்ற!
மங்கை நல்லாள் மனமும் நோக!
வேங்கை போல் வெளிச்சேன்றாள்!
பெண்ணவள் மனம் மகிழ!
பெற்றவர் செய்துவந்தார்!
கண்னவள் கருதியதெல்லாம்!
கடமையாய் செய்து வந்தார்!
வண்ண மயில் தோகை வேண்டும்!
வண்ணங்கள் கொண்ட கூந்தல்!
பெண்ணிவள் தோள்கள் புரள!
தன்கண்கள் இரண்டு கண்டு!
கயல்கள் என்று கொண்டு!
வயல் பறவை தின்று விட்டால்!!
அந்த கயல்கள் காத்து நிற்க!
கரும் கண்ணாடி அணிந்து கொள்வாள்!
கை கொண்ட விரல்கள் கொள்ள!
கலை கொண்ட மொழிகள் கற்று!
கவிதையாய் வளர்ந்து நின்றாள்!
பெண்கள் பேதை என்போர்!
பேதை போல் ஒதுங்கி நிற்பார்!
பெண்ணிவள் கண்டு விட்டாள்!
கல்வியில் குறை இல்லை!
கற்பதும் வெறுக்கவில்லை!
கல்லூரி கசக்குது என்றாள்!
பள்ளிகள் சொல்லவில்லை!
படித்தோர் அறிந்தது இல்லை!
ஆண் பெண் பேசிக்கொண்டால்!
பிழை என்று கொள்ளச் சொல்லி!
பெற்றவர் சொல்லி நின்றார்!
கண்டிப்பு தேவை என்றே!
அங்கு!
ஆடவர் தொல்லை இல்லை!
பெண்ணிடம் பேசினாலே - அவர்க்கு!
படிப்பு இல்லை!
கண்ணே நீ அங்கு படித்தால்!
எமக்கு பயமும் இல்லை!
உன் நிலை எண்ணி நாங்கள்!
யோசிக்க தேவை இல்லை!
கண்டிக்க குழந்தை அல்ல!
கண்டிப்பாய் சொல்லி விட்டாள்!
மனிதர்களை தினம் பார்த்தும்!
மனதுகளை நம்பாமல்!
பேசுவது குற்றம் என்றால்!
பெண்ணுக்கும் ஆணுக்கும்!
தனித்தனி உலகுபடைத்து!
தனித் தனியே வாழ்ந்திடலாம்!
வானை ஆராய!
பெண் செல்லும் உலகில்!
அருகு அமரும்!
மனிதனிடம் பேச!
தடை சொல்லும் கல்லூரி!
சிறை என்று சினந்தால்!
பாரதி கண்ட புதுமை பெண்

விளங்காநிலை

ஒளியவன்
தேடல்கள் சில!
தாண்டி வந்த!
இளவெயில்த் துண்டு!
புன்னகை புரிந்து!
நின்றது.!
அதன்!
எண்ணத்திலும்!
வண்ணத்திலும்!
ஈர்க்கப் பட்டவனாய்!
அதனைக் கைக்குள்!
அடைக்க முற்பட்டேன்.!
என்!
இடையறிவை!
இழிந்து கொண்டு!
அது என்!
புறங்கை மேலே!
புன்னகைத்தது மீண்டும்!
சுதந்திரமாய்