தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

பூக்கள்

பாரதி ஜேர்மனி
வசந்தகாலம் வாழ்த்திசை பாடிட !
வண்ண மலர்கள் தேனிதழ் மலர்த்திட !
வண்டுகள் தேனினை உண்டு களித்திட !
வட்டமிட்டு மலர்களை மொய்த்திட !
பொழில்களும் பொய்கையும் எழில்களில் நிமிர்ந்திடும்!
பொங்கிடும் கவிகளில் பூக்களும் கலந்திடும் !
புலம்பெயர் மண்ணில் புதுமையாய்ப் பூத்தன. !
புனிதம் மனிதம் அழிந்த புகைப்பூ பல !
மலர்கின்ற பூக்களில் அன்பு இல்லை. !
அது மறுபடியும் மலர்வதற்கு பண்பு வேண்டும். !
அழைக்கின்ற பூக்களில் அணைப்பு இல்லை. !
அகந்தை மிதமாக வெறுப்பு மிஞ்சும். !
சி£¤க்கின்ற பூக்களில் சிலிர்ப்பு இல்லை. !
சிநேகம் இல்லா உலகில் சினப்பு மட்டும். !
இனிப்பு இந்த மண்ணில் இல்லை. !
நாம் ஈழம் சென்று தேடுவோமா? !
!
காகிதப்பூக்கள்!
என் மனத்தடாகத்தில் மகிழ்ச்சிப் பூக்கள் !
பூத்ததொரு காலம். !
இன்று மௌனத்தில் கழியும் மயான அமைதியில் !
வாசனை நிறைத்து வண்ணக் கனவினில் மிதந்து !
வசந்தத்தின் வாசலில் சுகந்தமாய் வீசிய நாட்கள்.... !
இன்று விழிகளை நனைக்கின்றன. !
சீதனம் என்னும் சோதனைப் பாதையில் வேதனை வந்தது. !
என் வசந்தம் வெற்றிடம் ஆனது. !
காகிதப் பூவாய் கல்லறைக்கும் உதவாமல் நான்... !
!
-பாரதி ஜேர்மனி

அழியா நிறம் தேவையில்லை

மு. பழனியப்பன்
மு. பழனியப்பன்!
நேரத்திற்கு ஏற்றார்போல்!
நிறம் மாறும் பச்சை மனிதர்கள்!
தன்னையே மாற்றிக் கொள்ளத்!
தயங்காத இவர்களின் குறி!
சுயநலம் மட்டுமே!
இவர்கள்!
நாக்கின் சுழற்சியில்!
பொய் பல நாள் வெளியாகும்!
மெய் ஒரு நாள் கூட!
வெளிவராது!
நடிப்பதில்!
நாகரீகக் காரர்கள் இவர்கள்!
ஏதோ!
உலகின் நன்மைக்காகத்!
தன்னை!
ஆண்டவன் பிறப்பித்ததாகக்!
கௌரவம் பேசுவார்கள்!
இறுதிவரையிலும்!
இவர்கள் தோற்பது கிடையாது!
எவர்க்கு எந்நிறம் தேவையோ அந்நிறம்!
இவர்களின் நிறம்!
எறும்பு கூட இவர்களின்!
சொல்படி நடப்பதாக!
நம்பிக்கை கொள்கிறார்கள்!
உலகில் எத்தனை!
எறும்புகள் உள்ளன!
என்ற கணக்கெடுப்பில்!
உள்ள நியாயம் இவர்களுக்குத் தெரியாது!
தன்னைத் தானே!
பார்த்துப் பாராட்டிக் கொள்ளும்!
விநோத வழக்கம்!
இவர்களுக்குள் இருக்கும்!
எச்சரிக்கையா இருங்கள்!
உங்கள் நிறத்தை இவர்கள் அழித்துவிடக் கூடும்

கவிஞர் கடவுள் அவர்களுக்கு

அருண்மொழி தேவன்
அன்மையில் நான் தாங்கள் எழுதிய‌!
இயற்கை என்ற‌!
கவிதை தொகுப்பை வாசித்தேன்.!
அருமை..மிகவும் அருமை..!
ஒவ்வொரு க‌விதையை !
வாசிக்கும் போதும்!
நான் கொஞ்ச‌ம் மாறித்தான் போனேன்.!
♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫!
ம‌ழை ப‌ற்றிய‌ த‌ங்க‌ள் க‌விதையை!
வாசித்த‌போது!
என் ம‌ன‌ம் கூட‌ கொஞ்ச‌ம்!
ஈர‌மாகி போன‌து.!
ந‌தி ப‌ற்றிய‌ உம் க‌விதையை!
ப‌டித்த‌போது!
உட‌னே செத்துவிட‌ தோன்றிய‌து.!
என் சாம்ப‌லாவது!
நதியோடு சேர்ந்து !
ந‌டை ப‌ழ‌க‌ட்டும் என்று..!
வான‌ வில் ப‌ற்றிய‌ க‌விதை!
என் வாலிப‌த்தை!
கொஞ்ச‌ம் வ‌லிக்க‌ச் செய்த‌து.!
இத்த‌னை நாள் வான‌வில்!
ர‌சிக்காத‌!
என் இள‌மையை நினைத்து..!
தென்ற‌ல் ப‌ற்றிய‌ !
உம் க‌விதையை வாசித்த‌போது!
இந்த‌ உல‌க‌த்தையே!
நான் கொஞ்ச‌ம் ம‌ற‌ந்திருந்தேன்!
என்ப‌துதான் உண்மை.!
♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫!
சுருக்க‌மாக‌ சொல்வ‌தென்றால்!
ஒரு வேளை!
இந்த‌ புத்த‌க‌த்தை!
நான் எழுதியிருந்தால் !
இத‌ற்கு வைத்திருக்கும் த‌லைப்பு!
க‌விஞ‌னாவ‌து எப்ப‌டி?!
என‌க்கு பிற‌கு!
வ‌ர‌ இருக்கும்!
வ‌ர‌க‌விக‌ளுக்கு!
நான் முன்மொழிந்து,வ‌ழிமொழியும்!
நூல் இது.!
♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫!
க‌விஞ‌ரே!இந்த புத்தகத்தை !
த‌ய‌வு செய்து!
இன்னொரு ப‌திப்பு வெளியிடுங்க‌ள்.!
இல்லையேல்..!
ப‌ல‌‌ த‌மிழ் இல‌க்கிய‌ங்க‌ளை போல‌!
இதுவும்!
இளைய‌ த‌லைமுறையை!
த‌ரிசிக்காம‌ல் இற‌ந்துவிடும்.. !
-இ.அருண்மொழிதேவன்

மரணமெனும் விடியல்

ரொசனா ஜேவ்ரி
என் !
ஆயுளின் !
அதிக காலங்கள் !
உன் வீட்டு !
அடுக்களையிலே !
அறையப்பட்டு விட்டது !
உனக்கு !
நிஜங்களை விட !
நிழல்களும் !
தர்மத்தை விட !
தர்க்கமும் !
அதிகம் பழக்கப்பட்டதாயும் !
விருப்பப்பட்டதாயும் விட்டது !
அதனாலோ என்னவோ !
என்னை நீ !
அதிகம் !
புறக்கணிப்பதை !
புழக்கத்தில் கொண்டுள்ளாய் !
சித்தரவதைகள் என்றால் !
அது உனக்கு !
என்னில் வரையும் !
சித்திரங்கள் !
என்றாகி விட்டது !
என்னுடல் உன் பார்வையில் !
ஒரு காகிதமாய் !
ரணங்களை எல்லாம் !
தூரிகையாய் தீட்டி !
வேதனைஎனும் வர்ணம் கொண்டு !
நிதமும் என்னில் !
ஒரு வகை சித்திரம் !
கிறுக்கத்தான் செய்கிறாய் !
உன்னைப்போன்ற !
கலைஞ்சனுக்கு - என்று ஒய்வு !
என எண்ணியே !
என் காத்திருப்புக்கள் !
நீள்கின்றன !
ஒவ்வொரு நாளும் !
ஒவ்வொரு விதமாய் - எங்கனம் !
யூகிப்பாயோ தெரியவில்லை !
புதிது புதிதாய் !
வேதனைகளை !
புரிய வைக்கிறாய் - என் !
புலங்களில் ஒன்றை கூட விடாமல் !
!
ஒவ்வொரு நாளும் விடிகிறது - பின் !
இருள்கிறது !
என் வாழ்க்கையில் மட்டும் !
ஒழி ஏற்றாது !
ஊரில் எத்தனையோ சாவுகள் !
அனுதினம் கேட்டுக் கேட்டு !
சலித்துப்போய் விட்டது !
எனக்கின்னும் ஏன் வரவில்லை !
இனி இறப்பு ஒன்றுதான் !
விடியல் தரும் !
விடுதலை

சக்தி தாராயோ.. காதலை.. மண மகளே

கிரிகாசன்
சக்தி தாராயோ.. காதலை மறந்துவிடு!..மண மகளே ! போய்வா !!
01.!
சக்தி தாராயோ!
---------------------------!
வெண்பனி தூறலின் விதமென !
நெஞ்சும் விழலின்றி!
வீறுநினைவெழு விதமென !
நடையும் விளையாயோ!
புண்ணொடுசீழும் புரையுடை!
நீரும் புறங்கூறும்!
புன்மை பயம்கொள் பிணியுறு !
வாழ்வும் வேண்டாமே!
கண்ணில் விழிப்புடன் கனலுறு !
விடியற் கதிரொளியின்!
காணும் வெளிச்சமென் றன்புடை !
வளமும் தாராயோ!
உண்மை கனிந்தொரு இயல்பொடு!
உள்ளம் உயர்மேவ!
ஓர்மை கொடுத்துயிர் உலகிடை !
வாழச் செய்யாயோ!
துள்ளும் துதித்திடத் துன்பமனம் !
விடத் தொலைவாகும்!
தொல்லை யகன்றிடத் தொகையென !
மகிழ்வும் தருவாயோ!
கிள்ளி முறுக்கியே கேளழு இன்பக் !
காண் சுகமும்!
கொள்ளும் மனக்கிடை கொடிதெனும் !
நோயைப்போக்காயோ!
உள்ளி மனத்தெடு உயர்வுடை !
வாழ்வும் ஒளிபொங்கும்!
உத்தம மானதென் றெக்கணம் !
போற்றிடும் இயல்பாக்கி!
தெள்ளெனும் ஓடைதிகழ் புன!
லென்னத் தன்மையுறும்!
தென்பொடு நல்லுள முடையொரு !
விளைவைத் தாராயோ!
தகவுறு நெஞ்சும் தணிவுறு !
சினமும் தாழ்மையுடன்!
அக மொருஇன்பம் அணிகொள !
வரமும் அருள்வாயே!
புக மனதிடையே புரிவுட !
னெதையும் பொறுத்தாள!
முகமதை மூடும் மெதுவெனும் !
இருளும் மாற்றிவிடு!
மிகமன உறுதி மிதமுடன்!
திறமை மகிழ்ந்தாடும்!
சுகமெனும் உணர்வும் சுடுவெயி !
லெனவே தீமைதனை!
அகலென விலகும் அதிசிறந்!
துணரும் ஆற்றலதும்!
தகமையும் தந்து தரையினில் !
வாழத் தா வரமே!!
02.!
காதலை மறந்துவிடு !!
---------------------------!
கள்ளுண்டதாய் மதிகெட்டே - அவள் !
காதலை ஏற்றுக் களித்தேன் !
கொள்ளென்று கூடிக் கிடந்தாள் - அவள் !
கொஞ்ச மயங்கிக் கிடந்தேன் !
தள்ளென்று தள்ளி விழுத்தி - தரை !
தன்னில் படுத்திக் களித்தாள் !
அள்ளென்றுஅள்ளி சுவைத்தாள் - எந்தன் !
ஆளுமை தன்னை அழித்தாள் !
என்னென்று சொல்வேன் அவளை - எனை !
என்றுமே கூடிப் பிரியாள் !
தன்னையே என்னிடந் தந்தாள் - அல்ல !
தன்னிலே என்னைக் கலந்தாள் !
பொன்னென்றே ஏதும் விரும்பாள் - நான் !
போகும் இடமெங்கும் வந்தாள் !
புன்னகை செய்திட்டு நின்றார் - பலர் !
போனபின்போ புறஞ் சொன்னார் !
நன் மனையாட்டியின் முன்னே - எனை !
நாணமின்றித் தொட்டு நின்றாள் !
என்னஇது என்றுகூறி - சதி !
என்னை வெறுத்திடச் செய்தாள் !
அன்னை யெனும் பாசம் விட்டு -எனை !
ஆகத் தனிமை யென்றாக்க !
முன்னைபின்னை யெந்தன்மேனி - முற்றும் !
மோகக் குறி பதித்திட்டாள் !
காதலில் மாபெரும் கள்ளி - எவர் !
காணாமல் என்னுள் கலப்பாள் !
மோதலென் றேதுமே யில்லை - என்னை !
மெல்லென மோகத்தில் கொன்றாள் !
போதுமடி என்று சொன்னால் - இல்லை !
போதாதென் றேசுகம் கொள்வாள் !
சாதல்;வரை வரு வாளோ - உனைச் !
சற்றும் விட்டுப்போகே னென்றாள் !
காதிலே சொன்னேன் பார் குற்றம் - அந்தக் !
காக்கும் கடவுளும் வையும் !
ஏதினிப் போதும் விட்டேகு -- என்ன !
இல்லை யென்றேஅழு திட்டாள் !
பாதியுடல் கொன்று விட்டாள் - இன்னும் !
பார்த்துக் கிடக்கின்றாள் என்று !
மீதியும் கொல்வா ளறியேன் - என்றன் !
மேனி கலந்த நோய் என்பாள் !
!
03.!
மண மகளே ! போய்வா !!
---------------------------------!
வாழவென்று சேலைகட்டி வண்ணப்பூக்கள் கூந்தலிட்டு!
வாசல் விட்டுப் போகும் அன்பு பெண்ணே!!
ஆளவென்று கைபிடித்து ஆசைநெஞ்சில் பாசம் வைத்து!
யார் மனத்தில் நீபுகுந்தாய் சொல்லேன்!
நாளை எட்டுமாதம் பத்து நாட்களோடித் திங்கள் போக!
நாவினிக்கப் பாலருந்தும் வாயர்!
தோளிலிட்டுக் கொள்ளவொன்று தொட்டிலிட்டு ஆட்டவென்று!
தூள் கிளப்ப வேண்டுமடி பெண்ணே!
மேளங் கொட்டித் தாலிகட்டி மேன்மைமிக்க மாந்தர்முன்பு!
மெல்லச் சுற்றி வந்து நிற்கும் மாதே!
நாளுமொட்டி நீங்கள் அன்பு நல்கும் வாழ்வுகாண இங்கு!
நானும் அன்பு வாழ்த்துச் சொன்னேன் ஈதே!
கோளம் சுற்றும்பூமி மீதில் கோடிகொட்டி யார் கொடுத்தும்!
கொண்ட அன்பு குறையவே விடாது!
தாளமிட்டு நீரும்கொட்டி வானிறைக்க பச்சைப் புற்கள்!
தானிருக்கும் வண்ணம் கொண்டு வாழு!!
நாவுரக்கப் பேசலின்றி நாவினிக்கப் பேசும் பேச்சில்!
நாடி எண்ணம் கொள்ளவேண்டும் தாயே!
பூவிருக்கும் மென்மையென்று பேச்சிருக்கும் வாழ்வுதன்னில்!
புன்னகைக்குப் பஞ்சமில்லை பாரு!
கூவிநிற்கும் கோகிலத்தின், கொத்தி ஏய்க்கும் காகம்தானும்!
கொண்ட வண்ணம் காரிருட்டுத் தானே!
பாவிமக்கள் தீயமாந்தர் பாரில் தோற்றம் கொள்வர் ஒன்று!
பார்த்துவாழ வேண்டும் என்றும் தாயே!
வாழ்க்கை என்றும் வானசக்தி ரூபமற்ற தீயெழுச்சி!
வந்து நின்னில் சக்தி கொள்ள வேண்டி!
ஆழ்மனத்தில் எண்ணி தினம் ஆரம்பிக்கும் வாழ்விலென்றும்!
ஆவதில்லை வீண்இழுக்கு காணே!!
தேள் இருக்கும் தீயரவம் தீண்டவென்று காத்திருக்கும்!
தேடிவாழ்வில் தீமை வந்தபோதில்!
ஆள்வதிந்த பூமிதனை அண்டமும் சராசரங்கள்!
ஆக்கும் அந்தசக்தி வேண்டின் காப்பாள்

நிலவு களவு போனது

ஷீ-நிசி
நேற்றிரவு!
நிலவை யாரோ!
களவாடிவிட்டார்களாம்;!
இனி அங்கே ஒளி வீசிட!
நிலவிற்கு பதிலாய்!
நீ செல்லவெண்டுமாம்!!
நட்சத்திரங்களெல்லாம்!
இன்று காலைமுதல்!
என்னை நச்சரிக்கின்றன;!
நிலவை களவாடியது!
நான்தானென்று தெரியாமல்!
என்னிடமே!!
முடியாது என்று!
புறமுதுகு காட்டினேன்;!
நட்சத்திரங்களெல்லாம்!
கண்ணீர் விட்டன;!
முதன்முதலாக அன்று!
பூமியிலிருந்து மழை பெய்திட!
ஆரம்பித்தது!!!
அழுகையில் மனமிளகி!
அரைமனதாக ஒப்புக்கொண்டு;!
அவைகளிடமே கேட்டேன்!!
நீங்கள் பறிகொடுத்த!
நிலவில் கறை இருந்திடுமே!
நான் அனுப்பும் நிலவில்!
துளி கறையும் காணப்படாதே!!
உங்கள் சூரியத்தலைவன்!
கண்டுபிடித்தால் -உங்களை!
சுட்டெரித்திடுவானே என்று!?!
விடை தெரியாமல்!
விழிகளெல்லாம் நனைந்தன!
கண்ணீரால் நட்சத்திரங்களுக்கு;!
வினாவெழுப்பிய நானே!
விடையளித்தேன்!!
நட்சத்திரங்களெல்லாம்!
முகம் பிரகாசிக்க!
புன்னகைத்தன!!
என்ன தெரியுமா?!
நான் அனுப்பும் நிலவிற்கு!
கறையாய் -நானே!
அவளுடன் ஒட்டிக்கொள்கிறேன் என்று!!!!
------------------------------------------------------!
ஷீ-நிச

பிம்பம்

ப.மதியழகன்
இந்த வெயில்!
என்னமாய் படுத்துகிறது!
எங்கயாவது!
போக முடிகிறதா!
இந்தச் சமயத்தில்!
மனம் மண்வாசனையை!
நாடுகிறது!
நாட்கள் ஓடிக்கொண்டே!
இருக்கின்றன!
பருவத்தில்!
விடியலில் கூவி அழைக்குமே!
அந்தக் குயில்!
முதுமையில் எங்கே சென்றது!
கண்ணாடியில் நரைத்த முடியை!
பார்க்கிறேன்!
இன்னும் அதிகமில்லை!
உனது நாட்கள் என!
அது நையாண்டி செய்கிறது!
இரத்தத் திமிர் அடங்கியதும்!
சித்தம் தெளிவது !
உடல் தளர்ந்ததும் !
உலகம் புரிவது!
பாரம் மிகுந்ததும்!
பரம்பொருள் நாடுவது!
குறையொன்றுமில்லையென!
என்று கூறுவது!
நரைத்த கேசத்தை!
மறைக்க வேண்டுமென!
குறுகுறுப்பு இல்லாமலிருப்பது!
நதி கடலைச் சேரப் போகிறது!
இதில் கவலைப்பட என்ன இருக்கிறது!
இன்னும் சற்று தொலைவு தான்!
அதோ தெரிகிறதே!
காலன் வாவென்றழைப்பது.!

நிலத்துண்டு..ஒவ்வொரு.. காற்று..புதிய பூ

டீன்கபூர்
01!
நிலத்துண்டு!
------------------!
எது ஆயினும்!
எனக்கொரு வாரிசு பிறக்காமல் போகலாம்!
எனக்கொரு நிலவின் ஒளி !
எனக்கொரு மலரின் வாசனை!
எனக்கொரு நல்ல நாள் என்று !
ஒன்றுமே தெரியாமல் போகலாம்.!
ஆயினும்!
நமக்கென்று ஒரு நிலத்துண்டு!
இல்லாமல் போய்விடுமோ என்று !
தினமும் வரட்சியாகிறேன்.!
!
02!
ஒவ்வொரு நாளும் அவளாகவே!
----------------------------------!
நான் ஓடிக்கொண்டிருக்கிறேன்.!
என் காதல் கரைபுரண்டோடும்!
ஒரு நதிக்கரை ஓரமாக.!
என்னைத் துரத்தும் காற்று!
என்னைத் துரத்தும் வண்டு!
என்னைத் துரத்தும் எறும்பு!
என்னைக் கொல்லும் கனவுகளுக்குள்!
நான் ஓடிக்கொண்டிருக்கின்றேன்.!
இத்தனைக்கும் ஒட்டு மொத்தமாக!
ஏனக்குள் நசுக்கப்பட்டுக்கொண்டிருக்கும்!
ஓர் உணர்வு!
என் காதலைப் பற்றி நன்றாக !
மனைவிக்கு கற்றுக்கொடுத்திருக்கிறது!
அதனால் நான் ஓடிக்கொண்டிருக்கிறேன்!
ஒவ்வொரு நாளும் என் மனைவியே !
எனது காதலியாகக் காண.!
ஒரு நதிக்கரை ஓரமாக.!
03!
காற்று!
---------!
காற்று கடற்கரையில் நின்றது.!
பின் எழுந்து உதறிக் கொண்டு!
கடைத்தெருவுக்கு வந்தது!
டீக் கடையில் குந்திக் கொண்டு!
வாய்காட்டிவிட்டு!
என் வீட்டு ஜன்னல் பக்கம்!
நழுவிவந்து உடைக்கப்; பார்த்தது.!
ஜன்னல் மூன்று கொழுவிகளோடு!
இறுகிக்கிடந்தது.!
சகிக்காத காற்று ஆவேசம் கொண்டு!
வாசலில் நின்ற !
முருங்கையையும்!
வாழையையும்!
சரித்துவிட்டு மறைந்து போனது.!
விடியக் கூடிய மக்கள் பலவாறும் பேசினர்.!
கருத்துக்கள் சொல்லினர்.!
04!
புதிய பூ மரம்!
----------------!
புதவி வந்தது.!
புpன்னல் கதிரையில் அமர்ந்துகொள்கிறார்.!
புழகிய மனசு பாழ்பட்டுப் போகிறது!
சகபாடிகளையெல்லாம் காட்டு மனிதராகவே காண்கிறார்.!
நாளுக்கு நாள் முகம் கறுத்து வருகிறது!
கண்கள் சிவந்து போகின்றன.!
பேச்சு நாக்கினில் சிக்கித் தடக்குகிறது!
முன்னர் சகாவாக இருந்ததை மறந்தேவிட்டார். !
பதவிக்கு வருமுன்னே!
வெள்ளைப் புடவையாய் இருந்திருந்தால்!
ஒருவரையும் வெளுக்கத் தேவையில்லை.!
கதிரை காணுகின்ற ஆட்டத்திற்கு!
சகாக்கள் அடையாகமாட்டார்கள்.!
புதிய பூமரம் பூத்துக் குலுங்கும் வரை!
டீன்கபூர்!
இலங்கை

உருகி... உருகி

தொட்டராய சுவாமி.அ
1.இசையானவள் !
சுரங்களுக்கே!
சுகமளிக்கும்!
சூச்சமக்காரிக்கு!
சுபமங்களம்!
மட்டும்!
வாசிக்கத்தெரியவில்லை!
காதலுக்கு.. !
!
2.கொன்றுவிடு என்னை !
இப்போதே!
என்னைகொன்றுவிடு..!
தினம் தினம்!
உன் விழி போர்படைகள்!
புடைத்தெடுத்துவிடுகின்றன.!
உயிரை!
ஒழித்துவைத்துக்கொண்டு!
பார்க்க வேண்டியதாய் உள்ளது!
உன்னை. !
3.பலன் !
நான்!
நேசத்தில்!
அடைப்பட்டது முதல் !
தினபலன்களில்!
நன்பிக்கை குறைந்துவிட்டது !
4.ஆச்சரியமனவள் !
அழகாய் இருப்பதில்!
ஆச்சரியம் இல்லை!
எனக்கு!
நீ!
ஆச்சரியங்களை!
ஆச்சரியப்பட வைக்கும்!
போதுதான்!
அழகாய் தெரிந்து!
ஆச்சரியப்பட வைகிறாய்!
என்னை!
5.திமிரு !
என்னை தவிர!
யாரும் அதிகமாய்!
நெசித்துவிட முடியாது!
அதனாலேயே!
உனக்கு வேதனைகளை!
தரும் அதிகாரம்!
எனக்குள்ளது!
அந்த வேதனைகளில்!
நீ வேள்விநடத்தும்போது!
அதன் வேதனையை!
என்னை தவிர யாராலும்!
உணர்ந்துகொள்ளமுடியாததும்!
அதனாலேயே... !
6.அரைமுளம் பூ !
உனை காண!
காத்துக்கொண்டிருந்தபோது..!
அரை முளம் பூவை!
வாங்கி வைத்தேன்!
சாலையோர கிழவியிடம்!
உன்னிடம் தந்து!
காதல் சொல்லிவிடவேண்டும்!
என்றல்ல!
வெய்யிலில்!
அரைமுளப்பூவை!
மூன்று மணிநேரம்!
வைத்து காத்திருந்ததால்..!
பூ உன்னிடம்!
சேராதென்றாலும்!
மதிய உணவை பசியில்!
சுவைத்துக்கொண்டிருந்த!
கிழவியின் பொக்கவாயில்!
என் நிம்மதி!
சுவைக்கப்படுவதை!
கண்டேன் !!
நீ!
எனைகடந்து!
போனதையும் மறந்து.. !
7.எனக்கான காதல் !
கண்மூடி!
நீ தூங்கினாலும்!
உன்!
இமைப் பரப்பில்!
விழித்துக் கொண்டிருந்தது!
எனக்கான காதல்!
கண்சிமிட்டி! !
!
8.உன்னை நேசிக்கவை !
என்னை எப்படியாவது!
உன்னை நேசிக்கவைத்துவிடு..!
நீ என்னை நேசிக்காவிட்டாலும்!
பரவாயில்லை..!
நேசிக்கவாவது!
பழகிக்கொள்கிறேன்! !
9.காத்திருந்தக் காதல் !
இப்பொழுது!
வருவதாய் சொன்ன!
அப்பொழுதிருந்தே!
இப்பொழுதுக்காக!
காத்திருக்கின்றேன்..!
ஆமாம்!!
நான்!
காதலிக்கின்றேனா?!
காத்திருக்கின்றேனா? !
10.எனை வெட்கப்படுத்தி !
எவ்வளவு!
விதமான!
வெட்கங்களை!
வெட்கப்படாமல்!
வீசியெறிகின்றாய்!
என்மேல்..!
இவ்வளவும்!
எனை வெட்கப்படுத்தி!
வேடிக்கை பார்க்கவா?!
வெட்கமேயானவளே! !
11.நான் மட்டும் !
கோயிலில் நீ!!
கோபுரங்கள்!
குனிந்து பார்க்கும்!
அதிசியத்தை அறிவித்துவிடும்!
ஆசையை அடக்கி!
நான் மட்டும்!
அதனோடு உனை ரசித்தேன். !
12.தலைப்பூ !
சூடி!
நீ எறிந்ததில்!
உன் கூந்தல் வாசம்.!
நான் உன்னை!
நேசிக்க ஆரம்பித்தபிறகு!
பூவினில். !
13.நேசிக்க கற்றுத்தந்தவள் !
நேசிக்க கற்றுத்தந்தவள்!
நீ என்பதால் உனை மட்டுமே!
சுவாசித்துகொண்டிருப்பேன்!
என்று நினைத்துவிடாதே!
எனக்கு சுவாசிக்க!
கற்றுத்தந்தவளே!
தாய்தான். !
14.எட்டாம் நிறம் !
வானவில்களின்!
வட்டமேசை!
மாநாட்டில்!
முடிவெடுக்கப்பட்டது!
உன் நிறத்தையும்!
சேர்த்துக்கொள்ள!
எட்டாம் நிறமாக. !
15.நீ என்றெண்்ணி நான் !
உன் சாயலில்!
சராசரியானவற்றை!
கண்டால் கூட!
சாமான்யனாக!
பரபரப்பை அடைந்துவிடுகிறேன்!
நீயாகிவிடுவாயோ!
என்றெண்னி!
நான் !
!
16.சினுங்கள்கள் !
உன் சினுங்கள்கள்!
என்ன சிம்பொனியா!!
என்னை இப்படி!
சுகமாய்!
இசைத்தெடுகின்றது. !
!
17.மரமாகிய நான் !
காத்திருந்து!
காத்திருந்து!
மரமாகிப் போனேன்!
என்றாவது நிழலில்!
அமர்வாய்!
நீ என்று!
அப்போது மறவாமல்!
பூமழை பொழிவேன்!
உன்மேல்!
மரமாகிய நான். !
!
18.என் தேசமானவளே !
பூக்களில்லா!
தேசத்தில்!
பட்டாம்பூச்சிகளுக்கென்ன!
பாதபூசை!
நீயில்லாதேசத்தில்!
என் நுரையிரலுக்கென்ன!
தினம் வேலை. !
19.காலம் !
எனைத்!
தொலைத்துவிட்டு!
தேடிய தருணங்களிலெல்லாம்!
உனை!
கண்டுகொண்டிருக்கின்றேன். !
!
20.பொய்துவிடாதே !
இதயத்துடிப்பின்!
இயல்புகள் மாறி!
வெகுநாட்களாகிவிட்டன!
என் மீது!
மழைத்துளியாகவாவது!
பெய்துவிடு!
பொய்துவிடாதே!
என் இதயம்!
உன்னைபோலவே!
மென்மையானது. !
21.சராசரி மனிதன் !
வெயிலோடு!
மழை பெய்யும்!
சில தருணங்களுக்காக!
காத்திறுக்கும்!
காதலன் அல்ல!
நான்!
உனக்கா(ன)க!
தருணங்களை!
தருவிற்க ஏங்கும்!
சராசரி மனிதன் !
!
22.முத்தம் !
நீ என்ன!
மகாத்மாவின்!
வம்சாவழியா!
உன்னை காரணங்காட்டி!
நான் செய்யும் தவறுகளுக்கெல்லாம்!
அகிம்சையாக முத்தங்களையே!
தண்டனையாக தறுகின்றாய். !
23.காதலெனும் !
நான்!
தினம் தினம்!
அலங்கரித்து!
அலுத்துபோன போது!
அலங்கரித்துக்கொள்வது!
அர்த்தமற்றது!
என்றெண்ணியிறுந்தேன்!
நீ!
அவற்றை கலைத்து!
நான் உன்னை!
கோபித்துக்கொள்ளும்வரை!
சினேகிதா! !
24.காதலர்கள் எனும் காதலர்கள் !
காதலர்கள்!
காதலை உணர்வதில்லை!
காதலை உணர்ந்தவர்கள்!
காதலிப்பதில்லை!
காதலுக்கு!
காதலர்கள் - ஒரு!
பொருட்டல்ல! !
25.சொல்லிவிடாதே !
நான் நேசிக்கும் போதே!
இவவளவு அழகாய் இறுக்கின்றேனே!
உன்னால் நேசிக்கப்படும்போது!
எவ்வளவு அழகாய் இறுப்பேன்!
என்ற ஆதங்கத்திலேயே!
இன்னமும் உன்னை!
நேசித்துக்கொண்டிறுக்கின்றேன்!
நீ என்னை நேசிக்காவிட்டாலும்!
பரவாயில்லை!
அதை யாரிடமாவது சொல்லிவிடாதே. !
26.மையிட்டு !
நேசமானவளே!!
வாக்களிக்கச்!
சென்றுவிடாதே!
உன்!
நகங்களின் இடுக்கில்!
மலர்ந்துகிடக்கும்!
மனசை மையிட்டு!
மறைத்துவிடுவார்கள்!
ஜனநாயக!
கடமையாளர்கள். !
27.விழிவீச்சு !
இப்போதெல்லாம்!
தோல்விகளை மட்டுமே!
ரசித்து அனுபவிக்கின்றேன்!
உன் விழிவீச்சில்!
தோற்றுப்போனதிலிறுந்து. !
!
28.குறி !
என் மனகுளத்து!
மீன்களைதூண்டிலிடும்!
அனைத்து கேள்விகுறிகளுக்கும்!
உன்னால் மட்டும் எப்படி!
ஆச்சரிய குறிகளை!
பதிலாக தரமுடிகின்றது. !
29.யாதுமானவள் !
அழகானவைகள் யாவும்!
உன் சாயலில் உள்ளதா..!
உன் சாயலில் உள்ளதெல்லாம்!
அழகானதாய் உள்ளதா..!
மிகப்பெரிய!
போராட்டத்திற்கு நடுவே!
தீர்மானித்துவிட்டேன். !
30.முரண் !
இபோதெல்லாம்!
உன்னிடம் பேசுவதைவிட!
உன்னைபற்றி யார் பேசினாலும்!
கேட்க ஆர்வமடைகிறேன்!
காதலுக்கும்!
முரண்பிடிக்கும் என்று!
கண்டுகொள்ளவோ!
நி யாதுமானவள் என்று. !
31.பின்விளைவு !
எதார்தமாக!
கடந்துசென்றுவிடுகிறாய்!
என்னை..!
கிடந்து தவிக்கின்றேன்!
மற்றுமொருமுறை!
ஏங்கி.. !
32.சின்னம் !
என்னை!
அறியாமல் கீறிய!
உன் நகங்களை!
கொபித்துக்கொள்கிறாய்!
நானோ!
காதலின் சின்னம்!
கிடைத்ததில்!
கூத்தாடுகிறேன். !
33.கவிதை !
உன் கண்கள்!
இட்டுசென்ற!
கோடுகளில்!
தமிழ்கொண்டு!
நிரப்பி வருகிறேன்!
கவிதையாக. !
34.இடம்பெயர்ந்து !
என்மேல்!
அளவுக்கதிகமாய்!
அன்பை பொழிந்து!
அதிர்ச்சிகளை!
அவிழ்த்துவிடும்!
தருனங்களை!
மொழிப்பெயர்க்க!
ஆசைப்பட்ட!
நேரங்களிலெல்லாம்!
ஆச்சரியங்களாய்!
இடம்பெயர்ந்து விடுகிறாய். !
35.ஆசை !
நொடிகளை!
பரிசளிக்க!
யுகமாக!
காத்திருக்கிறேன்!
நிமிடத்தில்!
வந்துவிடு!
மைல் கணக்கில்!
நீள்கிறது!
உனை காணும் ஆசை. !
36.உயிர்திருடா! !
இதழ் பரப்பில்!
எச்சில் செய்து!
தினமும் உறுஞ்சி!
உயிரை எடுத்து!
முடிந்தால்!
உயிரை திருப்பிக்கொள்!
என்கிறாய்!
உயிர்திருடா! !
37.சாபம் !
என்னுள்!
நகர அடம்பிடித்த!
வினாடியை நகர சொல்லி!
அடம்பிடிக்கிறது!
என் வீட்டு நாட்காட்டி!
நான் என்செய்ய!
உனை சந்தித்த!
நொடிப்பொழுதிலேயே!
வாழ்திருக்க பிடித்திருக்கின்றது. !
38.நீ !
யுத்தமிடவில்லை!
காயப்படவில்லை!
ரத்தம் சிந்தவில்லை!
நோம்பிருந்ததில்லை!
ஆனாலும்!
நீ கிடைத்தாய். !
39.கவிதை !
கம்பன் வீட்டு!
கடைகுட்டியா நீ!
நகம்வெட்டும் பொது!
கவிதைகளும்!
சேர்ந்தல்லவா தெரிக்கின்றது. !
40.காதலின் பரிசு !
நான் உனக்கு!
என்ன தரமுடியும்?!
உலகத்தில்!
விலை மதிப்பிடமுடியாத!
மொழித்தந்த!
கவிதையை!
பரிசளிப்பதைவிட. !
41.கவித்துவம் !
உன்னைப் பற்றி!
கவிதை எழுத!
ஆசைப்பட்டு!
இப்போதும்!
உன் பெயரையே!
எழுதிக்கொண்டிருக்கிறேன்!
இதைவிட கவித்துவம்!
வாய்ந்தது வேறென்ன!
இறுக்கின்றது உலகில். !
42.இசைக்குறிப்பு !
என்!
இசைக்குறிப்புகளில்!
உன்-!
அச்சச்சோ!,!
ஊஹூம்,!
ம்க்கும்!
மக்கு!
சும்மாஇரு!
...களே நிரம்பிக்கிடக்கின்றன. !
43.காதல் விவசாயி !
உனக்காக வாங்கிய தீவில்!
நான் மட்டும்!
வாழ்ந்துகொண்டிருக்கின்றேன்!
நீ வருவாய் என்பதற்காக அல்ல!
உன் நினைவு செடிகளை!
விருச்சமாக்க. !
44.கண் !
உன் கண்களுக்கு!
கருப்புக்கண்ணாடியிட்டு!
அழகு பார்க்கும்போதெல்லாம்!
என் உலகம்!
இருண்டுபோகிறது. !
45.தரவிறக்கம் !
நீ!
எப்படியிருப்பாய்!
என்பதை பகிர்ந்துக்கொள்ள!
எழுதப்பட்டதில்!
இடம்சுட்டி!
பொருள் விளக்கமாக!
தரவிறக்கம் செய்யப்பட்டது!
என்னுள்!
உன் பெயர்மட்டும். !
!
46.உதிரமானவள் !
நீயிட்ட!
முதல் முத்தத்தை!
அழிக்க மனமில்லாமல் !
இதயத்துடிப்புகளுக்கு!
நடுவே புதைத்து!
வைத்துள்ளேன் !
உதிரத்தில் கலந்துக்!
கொண்டிருக்க.. !
47.மறந்தும் மறவாமல் !
உனை எங்குப்பார்த்தேன்!
என்று மறந்துவிட்டாலும் !
உனை பார்த்தது மட்டும்!
மறந்துவிடாமல். !
48. தண்டனை !
நம் ஒவ்வொறு!
சந்திப்பின் போதும் !
உயிரில் ஒருப்பகுதியை!
பிரித்தெடுத்து!
போகிறாய் !
சில சமயங்களில்!
எனை பிரசுவித்து!
விடுகிறாய். !
49.சிற்றெரும்புகள்!
உன் பெயரிட்டு!
மடித்துவைத்த!
எந்த ஒரு!
காகிதத்தையும் !
மொய்காமல்!
விட்டதில்லை!
சிற்றெரும்புகள்!
என் அறையில். !
50.ஏலம் !
கடற்கரையோரம்!
கால்தடங்களை!
பதித்துவிட்டு!
வீடுவருகின்றாய்!
நீ.. !
போட்டிப்போட்டுக் கொண்டு!
ஏலம் கேட்கின்றன!
அலைகள். !
51.மூச்சு !
சுவாசிக்கின்றாயா?!
சுரங்களை!
வாசிக்கின்றாயா.! !
52.தாகம் தீ!
என்னை விட்டு!
வெகுதூரம் சென்று!
ஒழிந்துகொண்டாலும் !
எனைக் கடந்து செல்லும்!
(உன்) மூச்சுக் காற்றைக்கொண்டாவது!
ஒரு கவிதையை!
எழுதிமுடிப்பேன். !
53.நிஜம் !
என் சுவாசக்கூட்டில்!
உனக்கான சுவாசங்களும்!
சேர்த்தே சுவாசிக்கப்படுகின்றன !
மழைப்பெய்யும் போது!
மண்வாசனை!
தவிர்க்கப்படாதது போல. !
54.நோய் !
நோயை குணப்படுத்த!
ஆயிரம் வழிமுறைகள்!
இருந்தாலும் !
உன் ஒற்றை முத்தத்தில்!
கானாமல் போனது!
என் காய்சல்! !
55.ஆசை !
நான்!
நகங்கடித்து!
எழுதியனுப்பிய!
கடிதங்கள் அனைத்தையும்!
பத்திரப்படுத்தி வைத்துக்கொள் !
என்றாவது ஒருநாள்!
உனக்கு கவிதைகள்!
வாசிக்க ஆசை வரலாம். !
56.இப்படியும் !
தென்றல் தீண்டிவிட்டது !
என்று !
இப்படியா தொற்கடிப்பது!
தொட்டால் சிணுங்கியை! !
57.கைக்குட்டை !
கேட்கும் போதெல்லாம்!
தந்துவிடுகிறேன் !
நீ!
துடைத்துத் தருவாய்!
என் கைக்குட்டையை !
உனைக் கரைக்க!
மனமில்லாமல்!
பத்திரப்படுத்திவிடுவேன் !
இது 193வது.! !
58.நீயுமா? !
நான்!
நேசிப்பதை உன்னிடம்!
செல்லிவிட வந்தபோது !
எவ்வளவுக் கூட்டம்!
உன்னைச் சுற்றி !
கடவுளை!
தேடினேன்!
கருணைக் கேட்க !
அக்கூட்டத்தில்! !
59.சாபம் !
எந்த சாபம்!
வேண்டுமானாலும்!
வாங்கிட!
தயாராக உள்ளேன் !
நான்!
உனக்கு குழந்தையாக!
பிறக்க வேண்டும்!
அவ்வளவுதான்.!
60.போர் !
குழாய்யடிச் சண்டையில்!
உன் பெயர் சூடிய!
யார் தோற்றுப்போனாலும் !
பெரும்படை திரட்டி!
வென்றவரை!
வென்றுவிடுமளவுக்கு!
கோபம் வருகிறது

காதலைச் சொன்ன மாலை

அன்பாதவன்
காதலைச் சொன்ன மாலையில் !
ஒரே வரிசையில் நீண்டன நட்சத்திரங்கள் !
சதுரமாய் சிரித்தது லவு !
மணலலைகள் கிளம்பிக் கடலுக்குள் சென்றன !
கரையிலிருந்து !
திமிங்கிலமொன்றினை விழுங்கியது !
சின்ன நெத்திலி !
பகலிலேயே அல்லிகள் பூக்க !
பாலையிலிருந்துப் பீறிட்டன நீருற்றுகள் !
பூமி தொடவில்லை பாதங்கள் !
சிறகு விரித்துப் பறக்கத் தொடங்கினேன் !
ஒன்பதாம் திசையில். !
பட்டமரமொன்றிலமர புஷ்பித்தது விருட்சமாய் !
இலைகளில் இருந்தும் கமழ்ந்தது சுகந்தம் !
தீத்தொட இனிக்கிறது தித்திப்பாய் !
மாலைச் சூரியன் பொழிந்தான் பனிமழை !
எல்லாப் பறவைகளும் !
காதல் பறவைகளாக மாறிவிட்டன !
காதலைச் சொன்ன மாலையில்