பயங்கரமான இருள் நிறைந்த இரவுகள் எம் வாழ்வானது.!
நீல வானம் கறுப்பானது.!
எம் பச்சை வயலும் தரையும் சிவப்பானது.!
எம் கண்ணீர்பட்டு தண்ணீர் கூட இரத்தமானது.!
ஐயோ ஐயோ இது கனவல்ல.!
போகும் வழியெல்லாம் இரத்த வாடையுடன் பிரேதங்கள்!
இல்லை இல்லை இவர்கள் பிரேதங்களே இல்லை!
என் அம்மா, என் அப்பா, என் பிள்ளை, என் அக்கா, என் அண்ணா, என் நண்பர்கள்.!
மனிதர்களை மனிதர்களே அழித்துவிட்டார்கள் . . .!
அருகில் இருந்து கட்டியணைக்க ஆசை!
கண்ணீர் வற்றும் வரை கதறியழ ஆசை!
என்னைச்சுற்றி பல துப்பாக்கி முனைகள்:!
பயங்கர ஆண்களால், என் சகோதரியின் உடல்!
பலாத்காரப்படுத்தப்பட்டு, பயத்துடன் விறைத்துக் கிடக்கிறது!
இரத்தக் கறைகளுடன், கால் இழந்து கையிழந்து தரையில் துவண்டு!
அலறும் என் சகோதரர்களின் குரல் அதிகரிக்கின்றது!
இறந்த பெற்றாரை எழுப்ப தரையில் கதறும் எம் குழந்தைகளை,!
மிதித்து செல்கின்றன, வழி தெரியாப் பாதங்கள் . . .!
பயங்கர செல் துண்டுகளிடம் இருந்து – இரு உயிர்களை காப்பாற்ற,!
ஓடிய கர்ப்பிணி தாயின் இரண்டு கால்களும், சிதைக்கப்பட்டு தரையில் துடிக்கின்றன!
செல் துண்டுகள் என்னையும் சிதைக்க ஓடி வருகின்றன.!
நானும் பிணமாகமாட்டேன்.!
அந்த பயங்கரமான ஆண்களால் பலாத்காரப் படுத்தப்பட மாட்டேன்!
என்னை சுற்றி ஆறாக ஓடும் என் பிள்ளைகளின் இரத்த கண்ணீரையும்,!
சிதைந்து கிடக்கும் என் சகோதரனின் உடலையும் தொடர்ந்தும் பார்க்கமாட்டேன்!
(எமது காயங்களும் சிதைந்த உடல்களும் தெரியா விம்பங்களாயின.)!
ஓடினேன் ஓடினேன் முடியவில்லை!
உறங்க வீடும் இல்லை.!
உயிர் வாழ உணவும் இல்லை.!
இரத்த வாடை கொண்ட சிவப்பு ஆடையை மாற்ற துணியும் இல்லை.!
காயங்களுக்கு மருந்தும் இல்லை!
கட்டியணைக்க கரங்கள் இல்லை!
அன்பான வார்த்தைகள் கூற யாரும் இல்லை!
எமது காயங்களும் சிதைந்த உடல்களும் தெரியா விம்பங்களாயின.!
பயங்கர கொடுமைக்காரர்கள் எமது கர்ப்பப்பையை சிதைத்தார்கள்!
தோழர்களின் கோபங்களால்!
எம் காயங்களின் மேல் துப்பாக்கியை நடக்க செய்தார்கள்.!
சமாதானம், மனித உரிமை பேசும் எம் நண்பர்கள் கூட!
மக்கள் குரல் கேட்காது போனார்கள்.!
அயல் நாட்டு நண்பர்கள், இறந்து கிடக்கும்!
எம் குழந்தைகளின் உடல் மேல் போர் ஒப்பந்தம் பேசிக் கொண்டார்கள்!
பலம் வாய்ந்த தலைவர்கள் தம் பதவி வெறி;க்கு!
வறுமையில் வாழும் முகம் தெரியா!
எம் காக்கி சட்டை சகோதரனை இரையாக்கி கொண்டார்கள்.!
உலகநாட்டு பிரதிநிதிகள், பலம் வாய்ந்த ஆண்களை காப்பாற்றுவதிலும்,!
பயங்கரவாத சட்டத்தை நிலை நாட்டுவதிலும் அக்கறை கொண்டார்கள்.!
எம் நிலைகண்டு: அனைத்தும் கற்பனை என்றார்கள் – என் நண்பர்கள்!
சுதந்திரத்தின் இறுதிக் கட்டம் என்றார்கள் – எம் நாட்டின் காவலர்கள்!
எம் இரத்தம், எந்தப் பகுதியை சார்ந்தது என்ற பரிசோதனைக்கு தயாரானார்கள் – என்!
தோழர்கள்!
பயங்கரவாதம் என்றார்கள்; – பிற நாட்டு நண்பர்கள்.!
எமது காயங்களும் சிதைந்த உடல்களும் தெரியா விம்பங்களாயின!
பல வழிகளில் என் குரலை உயர்த்தி கூறினேன்:!
இல்லை: இவை கனவுகளும் கற்பனைகளும் அல்ல!
இல்லை: சுதந்திரமும் அல்ல:!
இல்லை: பரிசோதனையும் அல்ல!
இல்லை: பயங்கரவாதமும் அல்ல!
இவை:!
எம் இரத்தக் கண்ணீர்.!
இரத்த ஆறுகள்!
இரணத்துடன் கிழிந்துகிடக்கும் காயங்கள்.!
வலியுடன் இணைந்த குமுறல்கள்!
அமைதியை தேடும் விலையற்ற உயிர்கள்.!
30 ஆண்டுகளாக – எம் உடல்!
துப்பாக்கிகளாலும், செல் துண்டுகளாலும் துளைக்கப் பட்டு!
சிதைக்கப்பட்டு வீதியில் கிடப்பது – எப்படி உன் கண்களுக்கு தெரியாது போனது?!
நின்மதி தேடி!
சமாதானம் தேடி,!
ஓடும் எம் பாதங்கள் – எப்படி உன் கண்களுக்கு தெரியாது போனது?;!
எம் குழந்தைகளின் பிரேதங்களை – உன் கண்கள் எப்படிக் காண மறுத்தது?!
எம் கர்ப்பப்பையை- உன்னால் ஏப்படி சிதைக்க முடிந்தது?!
துப்பாக்கியும் செல்த்துண்டுகளும் பயங்கரமான பாதங்களும்!
எம் முகத்தை அழித்துவிட்டது.!
எம் குரலை புதைத்து விட்டது!
எமது குழந்தைகளின் பிணங்களின் மேல் – நடத்தும் போர்ப் பேச்சு வார்த்தையை!
நிறுத்து!
பயங்கர துப்பாக்கி முனைகளுக்கும், கொடூர கொலைகளுக்கும் துணைபோவதை நிறுத்து!
எம்மை, எம் குழந்தைகளின் எதிர்காலத்தை,!
அழிக்கும் உன் அநியாய செயல்களை நிறுத்து!
வன்முறையை நிறுத்து!
இரத்தம் காண்பதை நிறுத்து!
பசிக் கொடுமையை நிறுத்து!
எம் காயங்களை பார்க்க மறுப்பதை நிறுத்து!
யுத்தத்தை நிறுத்து!
பயங்கரமான உன் பாதங்களாலும் துப்பாக்கிகளாலும்!
எம் குரல்; புதைக்கப்பட்டு, அழிக்கப்பட்ட போதிலும்!
உங்கள் பாதங்கள் எம் காயத்தின் கசிவை உணரும்வரை!
உங்கள் செவிகளில் எம் குரல் கேட்கும் வரை!
உரத்து கத்துவோம் “யுத்தம் வேண்டாம்”

ஆழ்ந்தும்...!
ஒருமித்த மனதோடும்....!
என்னுள்ளும் தேடிப்பார்க்கிறேன்!
இன்னும் பணம்...!
இன்னும் பணம்... என!
எண்ணும் முதலாளிகளைப்போல!!
பறந்துவரும்!
பட்டாம்பூச்சியைப் போல!
வண்ணங்களாலும்!
வாசனைகளாலும்!
ஈர்க்கப்படவே செய்கிறேன்.!
காணும்போதெல்லாம்!
காதலை எதிர்பார்க்கும்!
விடலையைப் போல்!
கண்ணில் படுபவற்றை!
நிராகரிக்காமல்!
நிறுத்துப்பார்க்கிறேன்.!
பாகுபாடில்லாமல்!
ஏற்றுக்கொள்கிறேன் நதிகளை!
ஒரு கடலைப்போல்!!
என்றாலும்...!
எப்போதாவது தான்!
அகப்படுகின்றன!
எதிர்பார்க்கும் விதத்தில்!
கவிதைகள்!!
!
-- !
H.FAKHRUDEEN!
பஃக்ருத்தீன் (இப்னு ஹம்துன்)!
+966 050 7891953

கவிதை ::1 !
நான் யாருக்கேனும் எழுதும் !
வரிகளிலும் உனக்கான !
வார்த்தைகள் இருக்கும் !
நீ யாருக்கேனும் இசைக்கும் !
கானத்திலும் எனக்கான !
இதமிருக்கும் !
அடையாளம் காணும் !
ஆழ் பரப்பில் !
அர்த்தப்படுகின்றன எல்லா வரிகளும் !
எல்லோருக்குமான பாடல்களும். !
!
கவிதை ::2 !
வண்ணம் மாறும் !
சோப்புக்குமிழிகளை !
கையிலேந்த ஓயாமல் துரத்திடும் சிறுமி !
அவள் புன்னகையை !
சேகரித்துக் கொண்டிருக்கிறான் !
குமிழ் ஊதுபவன்... !
குமிழாக சில காலம் !
புன்னகையாய் சில காலம் !
கழிந்தழியும் வாழ்நாள்

அசைவிழந்த சுவரோவியத்தில்!
தீனமாய் கேட்கிறது!
அவர்களுடைய பிஞ்சுக் குரல்கள்!
தூக்கு கயிறில் கழுத்தை இறுக்கியபடி!
கைகளை அசைத்துக் கொண்டிருந்தது!
அவர்களுக்கான கனவு!
விம்மி அழுதபடி!
திரித்த கயிறுகளில் பிணைக்கப்பட்ட!
இருள் தின்ற நிலாவும்!
உதிர்த எரி நட்சத்திரங்களும்!
துரு உறைந்த பெரு நிலங்களைவிட்டு!
பெயர்ந்து கொண்டிருந்தன!
கை பிடி வரிசைகளைப்போல!
நீளமாயும் குறுக்கலாயும் பாதைகள்!
முதுகு அழுத்தும் பாரத்தோடு!
துரிதமாக டடந்து கொண்டிருந்தார்கள்!
குழந்தை தொழிலாளர்கள்!
கந்தக குண்டுகளை உருட்டி விளையாடிய படியும்!
கிழிந்த பாடப் புத்தகங்களை!
மிதித்த படியும்!
அவர்களின் பெயர்வோடு கூடவே!
நகர்ந்து கொண்டிருக்கிறது நிலா!
அடிவான் நட்சத்திரங்கள் கருகி வீழ்ந்!
நதியின் குளிர்ந்த வெளியில்!
தாளப் பறக்கின்றன!
அவர்கள் துரத்த வேண்டிய!
அவர்களுக்கான வண்ணத்திகள்!
கண்ணீர் ஊறி!
தூக்கம் பாரித்த விழிகளின்!
பின் இருட்டில் மலை துகள்களை!
தின்று கொண்டே இருக்கிறது!
விடியல்களை தொலைத்த குழந்தை நிலா

நம்பிக்கை துளிர்க்கும் தருவாயில்!
அதன் முனைகளை மழுங்கசெய்கிறது!
உனது வார்த்தைகள்.!
காதுகளை செயலிழக்க செய்து செவிடனாகி!
முயன்று முன்னேறுகிறேன்!
கண்களின் முன் சில செயல்கள் நிகழ்த்தி!
மீண்டும் திசை திருப்ப முனைகிறாய்.!
இப்போது கண்களை கட்டிக்கொண்டு!
கண்ணிருந்தும் பார்வையற்றவனாகிறேன்.!
தொடர்ந்து திசைதிருப்புகிறாய்!
என் கவனத்தை நீ!
தொடர்ந்து முயன்றுகொண்டிருக்கிறேன் நான்!
தீர்மானமாய் உணர்ந்துகொண்டேன் நான்!
திசைதிருப்புவதில் நீயும்!
இலக்கின் உச்சம் அடைவதில் நானும்!
நம்பிக்கையோடிருப்பதாய்

இன்று வந்தது!
நாளையும் வரும்!
ஆனால் நேற்று வராது!
மூடிக்கொண்ட கதவு அது!
திறந்து பார்க்க சாவியும்!
இல்லை!
சேர்த்து வைக்க வழியும்!
இல்லை!
துரத்திப் பிடிக்க ஒடுவோம்!
எங்கே தான் போய் விடும்!
நாம் இவ்வுலகை விட்டுப் போகும் முன்னர்!
இந்த நேரத்தைத் துரத்திப் பிடிக்கலாம்!
நேரத்தின் பின்னால்!
ஓடிப்போவோம் வாருங்கள்!
வேகமாய் ஓடுவோம், விரைவாய் ஓடுவோம்!
நேரம் போகிறது, ஓடுவோம் வாருங்கள்

வ.ந.கிரிதரன்!
மழையே! மழையே! வா! வா! வா!!
மழையே! மழையே! வா! வா! வா!!
மாமழையே! மழையே! வா! வா! வா!!
மாமழையே! மழையே1 வா! வா! வா!!
இரவிரவாய் பெய்யுமேயிந்த அடை மழை.!
அடம் பிடித்துஅடாது பெய்யும் பேய்!
மழையாய்! பெருமழையாய்.!
விண்ணிடித்துப் படம்பிடித்த!
பேரரவாய் காரிருளில்!
மின்னல். புந்தி!
நடுங்கிக் கிடந்தும், புரண்டும்!
கண்ணயர விடாது!
கொட்டும் வானம் இரவின்!
மோனம் சிதைத்தபடி.!
என்ன மழையிது ? என்ன மழை ?!
இயற்கைப் பெண்ணே! உன்!
இதயம் குமுறியதேனோ ?!
மழையென்றால் நினைவில்!
மழைக்காளான், வயற்புறத்!
தவளை, வாற்பேத்தை, விரால்!
சிறகொடுங்கிய கிளிப்புள்,!
இருண்டதோர் மோனத்தில்!
மருண்டிருக்கும் மழைவான்,.!
வந்து வந்து போகும்.!
வந்து வந்து போகும்.!
மின்னல், இடி, கோடிழுக்கும்!
மழைத் தாரை, பெருவெள்ளம்!
இவையெல்லாம் கதைபல!
கதைபல கூறும்.கூறும். கூறும்.!
காகிதக் கப்பல், 'மழை வா ',!
'வெயில் போ!
'படம் விரிக்கும் நினைவுத்!
திரை.!
விரிந்திருக்கும் பெருவான் பார்க்க!
விரிவெளியில் கிடப்பதென்!
பெருவிருப்பு. அது போல்!
படுத்திருந்து பெய்பேய்மழை!
பார்த்துருளல்!
இன்னுமோர் இலயிப்பு.!
ஆண்டு போயென்ன ?!
அடைமழையில் இன்னும்!
அடங்கிவிடும் ஆழ்மனது.!
நடுப்பகல் மழை நள்யாம!
மழை கண்டும் ஆடாத!
மனமும் உண்டோ!!
கவிவடிப்போர் கற்பனைக்குப்!
புவியில் பஞ்சம் வைக்குமோ!
பெய்யுமிந்தப் பெருமழை.!
அன்னைபூமி அவலம் கண்டு!
அகல்வான் உதிர்க்கும் கண்ணீர்.!
அகதி அலைச்சல் கண்டு மேகம்!
வடிக்கும் கண்ணீர்.!
மழையில் புனலாடுதல்!
பேரின்பம் ஒரு போதில்.!
மாசற்றபுறம் நீங்கி!
மாசுற்று வரும் நீரில்!
நிலப்பெண்ணும்!
நிலைதளர்வாள்.!
பூவுலகின் தோழர்களோ!
நீரில், நிலத்தில்,வெளியில்!
நீரரித்து நீலம் பாரிப்பர்.!
இயந்திரப் பேயரக்கர்!
புகை கக்கும் நகரத்துப்!
பெரும்பரப்போ கனலடங்கிக்கண்சாய!
பெய்யும் மழையோ!
பெய்யும்! பெய்யும்! பெய்யும்!!
பெருமழையாய்ப் பெய்யும்.!
பேய்மழையாய்ப் பெய்யும்.!
மழையே! மழையே! போ! போ! போ!!
மழையே! மழையே! போ! போ! போ!!
மாமழையே! மழையே! போ! போ! போ!!
மாமழையே! ம்ழையே! போ! போ! போ!!
திண்ணை, Saturday May 25, 2002

அப்பாவை முதல் ஷிப்ட் !
மில் சங்கு எழுப்பும் !
தாத்தாவை எழுப்புவது !
காலையில் வருகிற தொடர் இருமல் !
என்னை எப்பொழுதும் !
அலாரம்தான் எழுப்பும் !
பொட்டப்புள்ளைக்கு இன்னும் !
என்னடி து£க்கமென்று தங்கையை !
அம்மா எழுப்புவாள் !
குளித்து பூஜை செய்து !
அப்பாவுக்கு சோறு கட்டிக் கொடுத்து !
தாத்தாவுக்கு மருந்து தந்து !
எனக்கு காப்பி கொடுத்து !
தங்கைக்கு பின்னல் இட்டு !
ஈயச் சட்டியோடு தீப்பெட்டித் !
தொழிற்சாலைக்குப் !
போகிற அம்மாவை காலையில் !
யார் எழுப்புவார்கள் ? !
!
நன்றி : ஆனந்தவிகடன்

உயிரின் அடிநாதத்தில் எழுகிறது!
உனக்கான கூக்குரல் -!
குண்டு தொலைக்காத உன் தைரியத்தை!
ஒரு கப்பல் தகர்த்ததே சோகம்;!
தோல்வி நெருங்கிடாத உன் !
ராஜா பாட்டையில் -!
ஒரு வெற்றி குறுக்கிட்டு!
உயிர் தின்றதே வலிக்கும் ரணமானது;!
எதிரியின் உறக்கத்திலும் -!
உயிர் தைக்கும் மரணபயத்தை !
உன் வீரிய புயலின் வளர்ச்சி கொடுத்தும் - அதை!
காலம் தின்று வரலாறு பேசுகிறதே - வருத்தமில்லையா;!
இரண்டில் ஒரு கால் இழந்தும் !
இரட்டை குழல் துப்பாக்கி ஏந்தி!
எவர் வரினும் தவிடு தவிடாக்கிய உன் வீரத்தை!
ஒற்றை கப்பல் பறித்துக் கொண்டதே; நியாயமா???!
இன்று உலகமறிந்த இந்திய சூழ்ச்சிக்கு!
என்றோ பறையடித்து மானம் வென்ற மாவீரா;!
உன் உயிர் உறைந்த எம் ஈழ தேசம் -!
உன் நினைவுகளால் உன்னை -!
எங்களில் உயிர்பித்திருக்குமென்றே கர்ஜிக்கிறோம்!!
கப்பல் தகர்த்ததா(?) கடுந்தீ தின்றதா(?) எல்லாம்!
வரலாற்றில் இருக்கட்டும்;!
இதயத்தில் விளக்காக என்றுமே எரியும்!
ஈழ தீபமே; அண்ணன் கேணல் கிட்டுவே;!
ஒரு சபதம் புரி;!
என்று வரை ஈழ காற்று வீசுமோ!
என்று வரை தமிழாள் உயிர் கொள்வாளோ!
என்றுவரை ஒரு ஈழ தமிழருக்கான சுவாசம் இயங்குமோ!
என்றுவரை தமிழனின் கடைசி சப்தம் அடங்குமோ!
அன்றுவரை அத்தனை இதயமும் உனை தாங்கியே!
உயிர் பூண்டிருக்கும்;!
உனக்காய் ஒரு சொட்டேனும் கண்ணீர்!
சொட்டிக் கொண்டே இருக்கும்

“சராஜிவோ“ வில் கொல்லப்பட்ட !
காதலர்களுக்காக இவர் அழுகிறார் !
கவிதை எழுதுகிறார் !
இவர் வாழுகின்ற இதே தளத்தில் !
என் மக்கள் கொல்லப் படும்போது !
ஆனந்தமாய் ”பெரேரா” கொண்டாடுகிறார் !
ஏன் ? !
இறந்து போனவரெல்லாம் மனிதராகத் !
தெரியவில்லையா ? !
தமிழரென்பதால் மனிதரில்லையா ? !
இன்று புரிகிறது !
எப்போதோ எங்களின் பழசுகள் சொன்னது !
இக்கரையில் ஏதோவொன்றுக்கு !
அக்கரை பச்சையாம்