முக்குக்கண்ணாடி ...!
வெளியே தெறிக்கும்...!
அந்த காந்த கண்களா?!
அதன் மேலிருக்கும் ...!
வளர்ந்தும்-வளராத...!
அந்த புருவமா?!
கோபம் பளிசிடும் நாசியா?!
அதன் கிழ் இருக்கும்...!
கற்றை மீசையா?!
கவிதையை நேர்த்தியாய்...!
படிக்கும் உதடுகளா?!
அதன் உள் இருக்கும்...!
சற்றே உடைந்த முன் பல்லா?!
கவர்ந்திழுக்கும்...!
அந்த அழகிய காதா?!
சங்கிலி அலங்கரிக்கும்...!
சங்கு கழுத்தா?!
சற்றே வளைந்திறுக்கும்...!
அந்த ஒற்றை விரல் நகமா?!
பரந்து விரிந்த அந்த மார்பா?!
முதுகில் இருக்கும்...!
அந்த முடிமுளைத்த மச்சமா?!
கேந்தி...!
நடக்கும் அந்த காலா?!
!
எது ஈர்த்து...!
என்னை தங்களின் ....!
நிரந்தர கைதி...!
ஆக்கிவிட்டது?...!
...........எது?

எதற்கடா இன்னும்!
விட்டு வைத்திருக்கிறாய்!
என்!
பற்களை!
நகங்களை!
ஒரு மேடு!
ஒரு பள்ளம்!
அதே செயற்கையுடன்!
ஒரு சுனை!
நீ!
எப்போதாவது!
இட்டு வரும்!
தொத்தல் ஆடு!
ஓடத் தோதில்லை!
நான்!
துறத்தலைத்!
துறந்தாயிற்று!
அன்றாடம்!
நீ!
அறுத்து வந்து!
போடும்!
மாமிசம்!
கம்பிகளுக்கு!
வெளியே!
காணும்!
வேடிக்கைக்!
கும்பலுக்கே!
உமட்டுகிறது!
இன்னுமென்ன!
பாசாங்கு!
பிறிதொரு!
கூண்டிலுள்ள!
மான்களின்!
வாசனையே!
போதும்!
வெறும்!
மோர் சாதம்!
வை!
ஊறுகாய் கூட!
வேண்டாம்

கலையாத கர்ப்பத்தில் நிலைத்திட்ட கருவாக!
குறையிலா அங்கமுடன் நிறைமாத பிறப்பாக!
உருவான உடலுடன் உலகினில் உயிர்ப்பது!
இயல்பாய் நடந்திடும் இயற்கையின் நிக்ழ்வுகள் !!
முழுமையாய் இல்லாமல் குறையுடனே பிறந்திட்டோர்!
காலத்தின் கோலத்தால் கால்களை இழந்திட்டோர்!
நடைபயிலா மழலைபோல் நடமாட முடியாதோர்!
விடியாத பகல்போல முடியாத ஓவியங்கள் !!
ஊனம் உள்ளதால் உள்ளம் உறைந்திட்டு!
இறுகிய நெஞ்சுடன் இன்னலுறும் இதயங்கள்!
மாறுபட்டு பிறந்ததால் வேறுபட்ட சமூகமாய்!
வாடிய மனதுடன் வாழ்கின்ற மனிதர்கள் !!
ஊனமுடன் பிறந்ததால் உடைந்திட்ட உள்ளங்கள்!
சுமையிலா வாழ்வை சுகமாய் பெற்றிட!
ஈரமுள்ள இதயங்கள் இரக்கமுடன் உதவிட்டால்!
மனவலியை மறந்திட்டு மகிழ்வோடு வாழ்ந்திடுவர் !!
ஊனமுள்ள உள்ளங்கள் ஊக்கமுடன் செயல்பட!
தரமான வாழ்விற்கு தடையின்றி நடைபோட!
உள்ளத்தில் உறுதிபெற உவகையுடன் உலவிட!
உதவிகள் செய்திடுவோம், ஊன்றுகோலாய் மாறிடுவோம்

நேற்றும் பசி விழுங்கியது என்னை.!
இன்னும் அது வயிற்றுக்குள் ஊடுருவி!
அட்டகாசித்துக்கிடக்கிறது. !
நான் ஏந்தும் பாத்திரத்தின் சரியான வடிவத்தை!
எவரும் கண்டுகொள்ள மறுத்துப்போய்!
நான் அணியும் உடையின் !
அழுக்கைச் சுவாசித்தபடியாக!
நழுவுகிறது மானிடம்.!
என் குழந்தைகளின் வாழ்வின் வடிவம்;!
எனது வாழ்வின் வடிவம் பற்றியெல்லாம்!
என் அழுகைக்குள் முடங்கிக்கிடக்க!
என்னை அயராது பாடுபொருளாகிக் கிடக்கிறது!
தனிமை.!
பிசின் தள்ளிய முருங்கைக்காய் கறிபோல!
வாழ்க்கை உப்புச்சப்பில்லாமல் நகர்வதாக!
ஒருவன் பேசினான்.!
குயிலின் வழுவழுத்த தனம்!
காக்கையின் கூட்;டை கள்ளத்தனமாக்கும்.!
அழகிய குரலில் என்னதான் மிஞ்சும்.!
ஒரு கூட்டிற்கு உழைக்க இயலாத வாழ்வு.!
எனது பாத்திரம் இதுவாகி…………..!
என்னிடம் பேசுகிறது.!
- டீன்கபூர்

இன்னும் பதிவுகளாய் இருக்கும் !
பள்ளிப் பருவ வாழ்க்கையும்,!
இன்றைய என் வாழ்வும்,!
ஒரு கணம் சிந்திக்கவைத்தது.!
அரைவயிறுக் கஞ்சியோடு !
அம்மா பள்ளி அனுப்பிவிட்டு !
அந்திவரை அவளும் இருப்பாள்.!
அன்னத்தை அள்ளியூட்ட.!
பள்ளி போகும்போது !
தாயவளின் முகம் பார்க்கமுடியாத!
ஒரு பரிதாபநிலை.!
ஐயோ!.......... !
பிள்ளை சாப்பிடாமல் போகுது.........!
ஐயோ!!
அம்மா...............!
வருத்தப்படுகிறாவே - எனக்கு !
பசியில்லையம்மா.!
கண்கள் மட்டும் பேசி !
விடைபெற்ற நாட்கள்!
எத்தனையோ..............!
என் மகன் வாழ்வான் !
என்னைப் பார்ப்பான்.!
வயிறு நிறைய - சாப்பாடு போடுவான்.!
அம்மா கற்பனையில். !
நானோ அம்மா வயிற்றை !
சின்னனில் அன்பாலும்,!
வளர்ந்த பின் ஏழ்மையை போக்கி !
இன்பப் படுத்தவும் எண்ணிய மனம்.!
அம்மா - இது எதுவுமே!
முடிந்து போனதாய் இல்லை.!
இன்னும் அரை வயிறுக் கஞ்சி !
ஆன சாப்பாடில்லை.!
நிலத்தில் சுருண்டு படுத்த வாழ்க்கை !
அம்மாவின் கற்பனைகள் !
இன்னும் கண்ணீரால் !
நிரப்பப்படுகின்றன...............!
-p. ஆயிஷாசுதன்!
ஸ்கந்தபுரம

மு.கந்தசாமி நாகராஜன் !
மறப்பது... !
நினைப்பது... !
மறக்க நினைப்பது... !
நினைக்க மறப்பது.. !
ஒரு !
குழப்பமான !
கவிதை தான் !
காதல் !
வந்த காதலால் !
வருகின்ற நல்வினையை !
வெல்லத்தான் இயலுமோ !
புல்லர்தம் !
உலகினிலே...? !
தீராத !
துன்பமென்றும் !
தெவிட்டாத !
இன்பமென்றும் !
போற்றினாலும் !
தூற்றினாலும் !
அறிந்தவர் யார் !
அவனியிலே !
உண்மைக் காதல் !
என்னவென்று...? !
வருடும் போது !
அழுகை தரும் !
வலிக்கும் போது !
சிரிப்பைத் தரும் !
விந்தையான !
வியாதி !
இதன் பெயரென்னவோ? !
காதல்தானே...? !
வெல்லும் வரை !
துடித்த மனது !
வென்ற பின்னர் !
மருளுவதேன்? !
பாவை உந்தன் !
பாதம் தொட !
பாதையாக மாறிடவா? !
தென்றலாக மாறி !
தேவி உந்தன் !
கூந்தலினை வருடிடவா? !
மாலை !
நிலை கொள்ள !
மருளும் நெஞ்சத்தைத் !
தருகின்ற !
காதல்... !
கேலிக் கூத்தாகிக் !
கொடியவரின் !
இரவுக்குப் !
பெயராகிப் !
போனதென்ன..? !
!
மயில் மகளே... !
உனை !
மாலை சூட !
குயில் போலக் !
கூவி அழைக்கிறேன் !
நெஞ்சத்தில் !
மஞ்சம் கொள்ள !
நீ !
வஞ்சமின்றி !
வந்து விடு !
அழைப்பது காதலா? !
இதயத்தைத் !
தொலைப்பது காதலா? !
தொலைந்து போன !
இதயத்தைத் !
தொலைவிலிருந்தும் !
அழைப்பதே !
காதல்! !
காதல் !
காதல் !
காதல் !
காதல் போயிற் !
சாதல் !
சாதல் !
சாதல் !
பாரதி !
மொழிகளே வேதம் !
படைப்போம் !
புதியதோர் !
காதல் கீதம்

முழுக்க நனைந்தபின்!
முக்காடெதற்கு?!
ஒத்துக்கொள்கிறேன்..!
உன் பார்வை!
பெய்த மழையில் நான்!
முழுக்க நனைந்த பிறகும்,!
முக்காடாய் உன் பர்தாவை!
விலக்கவில்லையே நீ!
இன்னும்...!
கண்மணி உன்னருகே!
வந்தமர ஆசையெனக்கு..!
உன்னிரு விழிமீன்கள்!
நீரின்றி நீந்துமழகை!
கிட்டத்தில் கண்டு!
ரசிக்கத்தான்...!
கட்டபொம்மனைக் காட்டிக்கொடுத்த‌!
எட்டப்பனை அடியோடு!
வெறுத்த என்னால்,!
கருப்புத் திரைதாண்டி!
அழகுப்பதுமை உன்னை!
காட்டிக்கொடுக்கும் அந்த!
இரட்டைப்பிறவிகள் உன்னிரு!
கண்களை மட்டும்!
விரும்பாமலிருக்க முடியவில்லை!
என்னால்

முய‌ன்றால் முடியாத‌து ஒன்றுமில்லை,!
எங்க‌ளுக்கும் புரிகின்ற‌து!.!
உன் பிள்ளைக‌ளை!
க‌ரையேற்ற‌ப் போகின்றாய்!
என்றாவ‌து ஒருநாள்!.!
அப்பொழுது நாங்க‌ளும்!
உன்னுட‌ன் இருப்போம்...!
ம‌கிழ்ச்சியாய் அல்ல‌!
அமைதிச்ச‌மாதியாய்!
உன் ம‌டியில்!!
முன்னொரு ஜென்ம‌த்தில்!
எங்க‌ள் மேல்!
உன‌க்கென்ன‌ ப‌கை?...!
இன்றுவ‌ரை உன்!
குழ‌ந்தைக‌ளை‍‍ க‌ரையேற்ற‌!
க‌ற்றுக்கொடுத்துக் கொண்டிருக்கின்றாய்?...!
ம‌ற‌ந்துவிடு!!
உன்குழ‌ந்தைக‌ளைக் க‌ரையேற்றுவ‌தை!!
ம‌ன்னித்துவிடு!!
இது தெரியாம‌ல்!
இவ‌ர்க‌ள் உன்னை!
இர‌சித்துக்கொண்டிருக்கிறார்க‌ள்!.‍ ‍‍‍!
-சிபி.பாபு.!
----------------------------------------!
நாள்:28.02.2000!
இட‌ம்:புதுச்சேரியின் க‌ட‌ற்க‌ரையில்!
ந‌ண்ப‌ர்கள் ர‌சித்து எழுதிய‌ க‌விக்கு,!
நான் எதிர்த்து துளிர்த்த‌ வ‌ரிக‌ள் இவை.!
இங்கே உங்க‌ளுக்காக‌

சாமியென்பார், பூதமென்பார்!
வாய்வழியே லிங்கமெடுப்பார்!
காவியணிவார், விபூதியணிவார்!
அடியேன் எனதுள்ளம்!
மாசற்ற வெள்ளையென்பார்!
கணக்கில் வராத கறுப்புப் பணத்தை!
பீரோவில் பூட்டி வைத்துக்கொண்டு !
அவனியிலே!
பெண்களைத் தெய்வமென்பார்!
தேடிப் போய் அருள் வேண்டி!
காலில் விழும் மங்கையருடன்!
மணக்கோலத்தில் காட்சியளிப்பார்!
மறுநாள் செய்தித்தாள்களிலே !
புலால் உண்பது மகாபாவமென்பார்!
ஜீவன்களனைத்திலும் ஒளிரும்!
தெய்வச்சுடரை வணங்குவதே!
ஜீவகாருண்யமென்பார்!
தன் ஆயுள் அதிகரிப்பதற்காக!
செய்யப்படும் மகாயாகங்களில்!
ஆடுகளைப் பலிகொடுப்பார் !
நீ குடியிருக்கும் வீட்டின் அடியில்!
தங்கப் புதையலிருக்கு!
அதைக் காவலிருக்கும் மோகினியைச்!
சாந்தப்படுத்த உரிய பரிகாரமிருக்கு என்பார்!
சில மாதங்களில்!
கிடைக்கப்போகும் புதையல் கனவில்!
வீடு,நகை சொத்தனைத்தையும்!
கபடவேடதாரியிடம் இழந்துவிட்டு!
அடுத்த வேளை உணவிற்கு!
வாசலில் கையேந்தி நிற்பவரை!
ஆத்திரங்கொண்டு கையாட்களை ஏவி!
துரத்தியடிப்பார் !
அப்பன் சொல்பேச்சு கேட்டு!
அடங்கி நடக்காத பாலகனை!
அழைத்து வந்தால்!
அவனுள்ளே இருந்து ஆட்டுவிப்பது பேயென்பார்!
வேப்பிலையால் ஓட்டுகிறேன் அப்பேயையென்று!
அச்சத்தை அவன் இளரத்தத்தில் செலுத்திடுவார் !
கரியமிலவாயு கலந்து!
காற்று மாசடைந்து வருவதால்!
பூமி வெப்பமாகி!
வானிலை மாற்றங்கள் ஏற்பட்டு!
மழை பொய்த்துப்போனதை உணராமல்!
ஊரைக் காவலிருக்கும்!
‘ஆத்தா’ வின் கோவம் எனக் கருதி!
கழுதைக்கு கல்யாணம் செய்து வைக்கும்!
ஜனக்கூட்டம் இருக்கும் வரை!
முகமூடி அணிந்துள்ள போலிகள்!
முற்றும் துறந்த முனிவராக மகுடமணிந்து!
மண்ணில் மன்னர்கள் போல்!
வலம் வருவர். !

எதாவது பேசிவிட்டுப்போ.!
நிலவு தள்ளிப்போகிற!
இராத்திரியில்!
லட்சம் தனிமைகளில்!
துடிக்கிறேன்!
சாதுவான உனது!
மௌனத்தில்!
ஆயிரம் முகங்கள் விரிகின்றன.!
உன்னை நிரப்பி!
வைத்திருந்த எனது பாடலில்!
வழிகிறது!
நீ இல்லாத கண்ணீர்.!
நாம் பேசிக்கொண்டிருந்தபொழுது!
வானம் வெளித்திருந்தது.!
என்னைப்போலவே!
கறுப்பாய் கிடக்கிறது வானம்!
காற்றில்!
மீட்கப்போன உனது!
சொற்களை!
தேடியலைந்து தோற்றுக்கிடக்கிறது!
என் தொலைபேசி.!
நிலவு குறைந்து விட்டது.!
மீதியில் வடிகிறது நமது பிரிவு!
நீயும் நானும்!
முகங்களை மறைத்து!
கடந்து போகிற!
தெருவில்!
நமது கால்களுக்குள்!
மிதிபடுகின்றன!
நமது காதலின் சொற்கள்.!
முற்றி விளைந்த!
இருள் மரத்தின் கொப்பில்!
நான் ஏறியிருந்தபோது!
உடைந்து விழுகிறது!
கொப்பு!
இரவுக் கிணற்றில்!
கயிறாய் வந்து!
உக்கி அறுகிறது உன் மௌனம்.!
நிலவு இன்னும் குறைகிறது.!
நீ வாசிக்காத!
எனது கவிதையும்!
செத்துக் கிடக்கிறது!
சூரியன் இல்லாத காலையில்...!
-தீபச்செல்வன்