சிந்தையைக் கலக்கிக் கொஞ்சம்!
முந்தைய நிலையை எண்ணி!
எந்தையும் தாயும் வாழ்ந்த!
சுந்தர மண்ணைத் துதித்தேன்!
வந்தனை செய்தேன் ஊரை!
நிந்தனை செய்தேன் நிலைய!
பந்தினைப் போலே என் சொந்தம்!
சிதறின உலகமெங்கும்!
தமிழ் எனும் நல்மொழி!
தனை நாம் வரிந்ததினால்!
தரணியில் சிதறி இன்று!
தவித்திடும் நிலை ஒன்று!
விரைந்தொறு விடியல் நமக்கு!
வரந்தரும் வகையாய் இனியேனும்!
முடிந்திடும் கலக்கம் என!
முழங்கிடு என் தோழா !
- சக்தி சக்திதாசன்

என்பது…!
!
01.!
அதனால்தான்…!
--------------------!
கண்ணாடி பார்க்கும் அழகை !
ஒரு !
கண்ணாளன் பார்க்க வராததால் !
கண்ணாடியில்லாத ஜன்னலோரம் !
கண்ணீருடன் காத்திருக்கிறாள் !
அவள் !
பெண்ணாய்ப் பிறந்ததை எண்ணி…!!
02.!
அதுதான்…!
---------------!
இது நடந்திடாவிட்டால் !
இன்னொன்று சேர்ந்திருக்கும் !
இந்தியக் குப்பைத்தொட்டியில் - !
இவர்கள் ஆரம்பித்த !
காதல் ஒத்திகை அரங்கேறியது !
காவல்நிலையக் கல்யாணமாக…!!
03.!
காதல் என்பது…!
---------------------!
கண்ணில் காண்பனவெல்லாம் !
காதல் அல்ல, !
கல்லூரி வகுப்புகளில்.. !
கடற்கரை மணல்வெளியில்.. !
கார் வண்டி வாகனங்களில்.. !
கோவில் தூண்மறைவில்.. !
குளக்கரை படித்துறையில்..!
காட்டினில் மேட்டினில்.. !
காண்பதெல்லாம் !
காதல் அல்ல, !
அது- !
ஆண். பெண் உடல்பசியை !
ஆற்றிடத்தான் ஆராய்ச்சி…! !
அங்கே, !
இருப்பதற்கே !
இடம் இல்லாதபோது !
இடர்ப்படுத்தும் வறுமையிலும் !
இதயம் ஒன்றுசேர்ந்ததாலே !
இணைந்திருக்கும் அந்த !
இருவரிடம் !
இருப்பதுதான் காதல்…!!
!
-செண்பக ஜெகதீசன்…

பன்னீர் மழை! பன்னீர் மழை! -என்னில்!
படுமென்று பார்த்திருந்தேன்!!
கண்ணீர் மழை! கண்ணீர் மழை! - என்!
கவிதையைக் கரைத்ததடி!!
வழிமாறியாவது வருமென்று - என்!
வாசலதைத் திறந்து வைத்தேன்!!
வாசமாவது வீசுமென்று - உன்!
வாசல் வந்துக் காத்திருந்தேன்!!
விழிக்குமுன்னே உன் நினைவு!!
விழி மூடாதிருந்தும் பல கனவு!!
கல்லடி படவில்லை - பலர்!
சொல்லடி பட்டதடி!!
வெய்ய மணலின் வேர்ப்பறித்தால்,!
வேர்க்கும் தெளிய நீர்போல...!
வெந்து கிடக்கும் உள்ளத்தை!
வெட்டி எடுத்தால் நீ தெரிவாய்!!
விதை ஒன்று விழுந்து!
இரு இடத்தில் முளைத்ததென்று!
இறுமாப்புக்கொண்டிருந்தேன்!!
வித்து உன்னில் விழவே இல்லையோ?!!
வெளியில் தெரியா- என் வேதனைக்!
கூட்டி நின்றேன்!!
தாய்முகம் பார்த்தே வளரும் ஆமைக்குட்டி!!
உன் முகம் பார்த்தே வளர்ந்த காதல்...!
வைக்கோல் கன்றிற்காய் மடிசுரக்கும் பசுவோ!?-இன்று!
மண்ணில் விழுந்து உடைந்ததடி!!
உடல் வெந்து போகுமுன் ஒருமுறை!
வந்து போய்விடு! -என்!
பாசத்தைக் காட்ட அல்ல! - உன்னால்!
பட்டுவிட்ட காயங்களின் பட்டியலைக் காட்ட...!!
*****!
ஆ. மணவழகன்

பெற்றவள் மடி தன்னில்!
எந்தன் தலை சாய்க்க!
செழித்த கருங்குழல் காட்டினுள்!
விரல்கள் உலாவி வருடலால்!
விழிகளுக்குத் திரை இட்டு!
சொர்க ரதத்தில் செவ்வானே!
அமர்ந்து சிரித்து வரும்!
உறக்கம் எனும் தோழனைத்!
தழுவும் சுகம் யாரறிவரோ?!
-வினோத்குமார் கோபால்

தேசம்!!
01.!
முதிர்க் கன்னிகள்!
---------------------!
நாங்கள்!
பிரசுரிக்கப் படாத!
புத்தகங்கள்..!!
எங்களில்!
இலக்கிய நயமிருந்தும்!
இலக்கண முறையிருந்தும்!
கைக் கூலி!
கொடுக்கப் பண மில்லாத!
குறையினால்!
படிக்கப் படாமல்..!
கைப் பிரதியாகவே..!
காலமெல்லாம்...!!
எங்களை!
விலை கொடுத்து!
வாங்கிப் பிரித்து!
வார்த்தைகளில்!
விழும் அமுதம் பருகி!
வாக்கியங்களின்!
இன்பம் சுவைத்து!
முழுவதும் படிக்காமல்!
அவசர... அவசரமாய்...!
முன் அட்டையில் மயங்கி!
வாடைகைக்கு கிடைக்குமா - என!
வாசகன் கேட்கிறான்?!
என்ன சொல்வது..!
ஏளனம் செய்வதில்!
எவர்க்கும் சளைத்தவனல்லவே!
எந்தமிழ் வாசகன்!!!!
எழுதியவரே எம்மை!
ஏரெடுத்துப் பாராதபோது!
வீணில் வாசகனைக் குறைகூறி!
விளையும் பயன் என்ன..??!
பெற்றோரே...!
மற்றோரே...!
கரையான் அரித்து!
கரைந்து போகுமுன்னே..!
காமுகனின் கோரப்பசியால்!
களங்கப் படுமுன்னே...!
கரையேறத் துடிக்கின்றோம்..!
காப்பாற்ற அழைக்கின்றோம்..!
இன்னும் நங்கள்!
பிரசுரிக்கப் படாத!
புத்தகங்கள்..!!!!
!
02.!
எங்கள் இந்திய தேசம்!!
----------------------------!
இனம், மொழி, வழி பலவாயினும்!
இணைந்தே வாழும் இந்திய தேசம்..!
இந்து, முஸ்லிம், கிருத்துவர்கள்...!
இணை பிரியாத எங்கள் தேசம்!!
விந்திய மலை போல் வீழ்ந்திடாத!
வீரமும், வலிமையும் மிகைத்த தேசம்..!
மண் வளமும், மனித வளமும்!
மிகத்தே நிற்கும் மாண்புறு தேசம்!!
வேற்றுமையில் ஒற்றுமை காணும்!
வித்தியாசமான வியப்புறு தேசம்..!
ஆற்றுமை, ஆற்றாமை இருந்திடினும்!
இயல்பாய் வாழும் இன்புறு தேசம்!!
கட்சிகள், காட்சிகள் கலைந்திருந்தாலும்!
காண்போர் கண்படும் களிப்புறு தேசம்..!
கனவுகள் நனவுகளாய் ஆகாவிடினும்!
கனிந்தே வாழும் விழிப்புறு தேசம்!!
நதிகள் இணைந்து, நன்மைகள் வளர்ந்து!
மதவெறி மாய்ந்து, மனிதம் மலர்ந்து..!
ஏழ்மை நீங்கி.. தேசம் ஏற்றம் பெற்றிட!
எடுப்போம் சபதம்.. இன்றே நாமும்

மறக்க வைத்த நினைவு.. எ (உ)ன் வாழ்க்கை !
01.!
மறக்க வைத்த நினைவு !
-------------------------------------!
உன்னைப் பொத்தி வைக்கத்தான் !
முயல்கிறேன் எனக்குள்.!
நிலம் கீறி வெடிக்கிறது !
உன் நினைவு.!
பூவின் அனுமதி கேட்டுப் புறப்படுவது !
இல்லை பூ வாசம்! !
அப்படித்தான் நீயும் !
இயல்பாய்ப் புறப்பட்டு விடுகிறாய்.!
நீ வரும் வரையிலும் !
நீயில்லாத மனத்தைக் !
காவல் காப்பது கடினம்.!
குழந்தையைத் தொலைத்து விட்டு !
தேடி அலையும் தாய் போல்!
உன்னைத் தேடி ஊரெல்லாம்!
அலைகிறது என் மனது!!
எங்கு தேடியும் கிடைக்காமல் !
வெறுங் கையோடு திரும்புகையில் !
புதையலாய் உன் பூ முகம்!
சிரிக்கிறது என்னைப் பார்த்து!!
என்னை அலைய வைத்த !
கோபம் கூட மறக்கச் செய்கிறது !
உன் ஒற்றைச் சிரிப்பு!! !
02.!
எ (உ)ன் வாழ்க்கை !
----------------------------!
உனக்கொரு வாழ்க்கை !
எனக்கொரு வாழ்க்கை !
இல்லை உனக்கு! !
உன்னைப் பொறுத்தவரை !
உலகம் ஒன்றுதான் !
எல்லாரும் எல்லாமும் !
எப்போதும் ஒன்றுதான்! !
உனக்காகவும் இல்லாமல் !
எனக்காகவும் இல்லாமல் !
என் வாழ்க்கைதான் !
இடையிலிங்கே !
அடிபட்டுப் போய் விடுகிறது

இளவேனிற்காலம் தன்!
சக்தியெல்லாம் திரட்டிப்!
பெற்றெடுத்த தளிர்களெல்லாம்!
பச்சையாய் விரிய முயற்சித்த!
ஓர் பொழுதில்!
நீ மட்டும் ஏன்!
உதிர்ந்து விழுந்தாய்?!
சூர்யா!!
நீயாய் விரிந்துகொண்டிருந்த!
விடலைப் பருவமதில்!
காற்று நெருப்பை உமிழ்ந்ததடா!
தளிர்களெலாம் கருகிடவும்!
இளம்பச்சை ஈரம் உலர்ந்திடவும்!
நீ உயிர் உதிர்ந்து கிடந்தாய்.!
தாங்க முடியவில்லை.!
இடிபோல் இறங்கிய உன்!
மரணச் செய்தி!
இதயத்தின் அடி ஆழத்தில்!
அடிக்கப்பட்டுவிட்டது.!
வாழ்வில் நீ எழுத இருந்த!
எல்லா அத்தியாயங்களையும்!
எம் கற்பனைக்குள் திணித்தபடி!
ஒரு யுகமாய் எம்முள்!
அழுத்துகிறாய்.!
ஜீரணிக்க முடியவில்லை!
துவண்டுபோகிறோம் நாம்.!
உடல் உதிர்த்திய சருகுகளாய்!
கிடக்கும் உனது ஆடைகளும்!
உனது பாதத்தை எதிர்பார்த்து!
வாசலில் வாய்பிளந்தபடி!
காத்திருக்கும் சப்பாத்துகளும்!
உன் கைபடாமல்!
மூடப்பட்டுப்போயிருக்கும்!
புத்தகக் குவியல்களும்!
மைதானம் காண!
உனக்காய்க் காத்திருக்கும் கால்பந்தும்!
சாப்பாட்டு மேசையில்!
காலியாகிப்போயிருக்கும்!
ஓர் இருக்கையும்!
எல்லாமுமே!
கால முதிர்வில்!
எமைவிட்டுப் போய்விடலாம்.!
ஆனாலும்!
எல்லாவற்றையும் தாண்டிய உன்!
வீடுகொள்ளா இயங்குதலின்!
நினைவுகள் எமைவிட்டுப் போயிடா.!
ஒரு மகனாய்!
சகோதரனாய் நண்பனாய் நீ!
உலவிய பொழுதுகளின்!
நினைவுகள் அவை.!
எப்படி மறத்தல்கூடும்?!
எமைப்படர்ந்த சோகத்தை!
கரைத்துவிட!
நீர் கொள்கிறது கண்கள்.!
நாம் அழுகிறோம்!
வாய்விட்டு அழுகிறோம்!
துவண்டுபோன உடலும்!
சாய்ந்துபோன மனமும்!
இறுகிப்போய்விட்ட நரம்புகளும்!
எல்லாமும் இயல்புபெற்று!
எமை மீட்கும்வரை!
நாம் அழுவோம்.!
கண்ணீர்த் துளிகளினூடு!
பார்வைப்படுகிறது!
உலகம் கோணலாய்.!
அதிர்ச்சியைப் பரிசளித்தபடி!
எம்மிடமிருந்து!
விடைபெற்றுப் போகிறாய் நீ!
ஆற்றாமையின் உச்சியில் நின்று!
சொல்கிறோம்,!
போய்வா சூர்யா, போய்வா!!
காலம் உன்!
நினைவுகளைப் பொறுப்பேற்க!
அதனோடு நாம்!
இயங்கியபடி இருப்போம், போய்வா!!
(தனது 17வது வயதில் அகாலமரணமடைந்த சூரியா பிரதாபனின் நினைவாக இந்தக் கவிதை)

நேற்றும்!
எதுவும் சரியாக நடக்கவில்லை!
இன்றுகளிலும்!
எனக்கு நம்பிக்கை இல்லை!
நாளை எதுவும் நடக்கலாம்!
தெருவில் வீட்டில்!
படுக்கைப் பாயில் கூட!
வாழ்தலின் ஆசை நியாயங்களின் முன் !
மௌனமாக்கியிருக்கிறது என்னை!
இரத்தங்கள் சிந்தி!
முட்களோடுதான் எம் வாழ்க்கை!
முடிவுகளற்று!
வெறுமையாய்!
!
கலியுகன்

துயர்சகித்து ஈன்றிந்தத் தரையினிலே உன்மகனை!
துயிலிழந்து துணைநின்று தோளினிலே தயங்கிநிதம்!
உயிர்மூச்சில் அவனுருவை உன்னதமாய்ப் பதித்திருந்தே!
உயரியதாய்ப் பணிபுரிந்தும் ஊதியம்தான் கேட்டாயா ?!
விடிகாலை புலருமுன்னே விரகொடித்து அடுப்பெரித்து!
வடிந்தோடும் வியர்வைதனை பொருட்படுத்தா நெஞ்சமுடன்!
படியேறிப் பலரிடத்தில் விற்பதற்காய் அப்பம்செய்து!
படிப்பித்தாய் உன்மகனை பிரதிபலன் கேட்டாயா ?!
கறையில்லாக் கல்விதனை முறையாகக் கற்றமகன்!
கரைசேர்ந்து ஓர்தொழிலில் கைநிறையக் காசுழைத்து!
நிறைவோடு நிம்மதியாய் வாழுவதைக் காணுகையில்!
நரைகூந்தல் கொண்டநீயோ பங்கெதுவும் கேட்டாயா ?!
பத்திரமாய் இத்தனைநாள் பாதுகாத்த மகனவனும்!
புத்துறவாம் இல்லறத்தில் இணைகின்ற போதுமட்டும்!
சொத்துபணம் லட்சமுடன் வீடதுவும் வேண்டுமென!
சத்தமி(ட்டு)ன்றி சீதனமாய் கேட்பதுவும் ஏன்தாயே ?!
எண்ணில்வரா சிரமங்களை ஏற்றுநீயும் தாங்கியது!
என்றிந்தும் சீதனமாய்க் கூலிகிட்டும் எனத்தானோ ?!
கண்கலங்கி வாழுமிந்தக் கன்னியரின் துயர்நிலைக்கு!
கண்ணியங்கள் கொண்டநீயும் உடந்தையா சொல்தாயே ?

சலனமற்ற தூறலோ நிலவோ வெயிலோ!
எதுவோ நகரும் இக் கணத்தில்!
வரையப்பட்ட மண்டையோட்டின்!
சாயலில் காண்கிறேன் என்னை!
வளைந்து நெளிந்து செல்லும்!
இப் பாதையொரு முடிவிலி !
இரு மருங்குப் புதர்களிலிருந்தும்!
வெளிப்பட்டிருக்கும்!
புகையாய் காற்றாய் ஏதோவொரு ஆவியாய்!
புதையுண்ட மனித உயிர்கள்!
காலக் கண்ணாடியை விட்டும்!
இரசம் உருள்கிறது!
அதில் தென்பட்ட விம்பங்கள்தான்!
புதையுண்டு போயினவோ !
வேர்களில் சிக்கியிருக்கும்!
உடல்களிலிருந்து எல்லாச் செவிகளையும்!
உறிஞ்செடுத்த விருட்சங்கள்!
எவ்விசை கேட்டு வளரும்!
விதியெழுதும் பேனா!
எக் கணத்தில் முறிந்திடுமோ!
காத்திருக்கலாம்!
இங்கு பூதம் காத்த விளக்காய் நான் !
கால்களை விரித்தாடும்!
எனது நிழல்களில்!
ஒரு குழந்தை!
ஒரு கொடூர விலங்கு!
இணைந்திரண்டும்!
ஒரு கணமேனும் விடாது அசைகின்றன!
பார்வைக்குத் தெரியாத இழையொன்றால்!
பிணைக்கப்பட்டிருக்கிறேனா!
தெரியவில்லை !
கடந்த காலத்தைக் காட்டிட!
பறவைகளிடமில்லை!
என்னிடமிருக்கின்றன!
தேய்ந்தழியக் காத்திருக்கும் எனதேயான!
பாதத் தடங்கள் !
சுற்றிவரச் சட்டமிட்ட கூண்டுக்குள்!
வளரும் தளிர் நானா!
எவ்வாறாயினும் என்னில் வரையும்!
எந்த வண்டிலுமில்லை!
உணர்கொம்பில் ஒட்டிய தேன்!
மண்டையோட்டிலுமில்லை!
குருதியின் ஈரலிப்பு !
பிறகும்!
என் முகம் எதிலும் இல்லை!
இருக்கக் கூடும்!
இவ் வரிகளின் ஏதேனுமொரு மூலையில் நான்!
நானாகவே !