தமிழ் கவிதைகள்
புதியமாதவி கவிதை
புதியமாதவி, மும்பை
ரோட்டோரத்தில் நனைந்து கொண்டிருக்கிறாய், !
அருகில் வந்து குடைப்பிடிக்கலாம்தான். !
ஆனால் குடை இருப்பதோ உன்னிடத்தில் !
சாலைவிதிகளை மறந்து !
ஓடிவந்து !
உன்னுடன் கலந்து !
ஒன்றாக நனையலாம்தான். !
ஆடைகள் நனைந்துவிடுமே.. !
அச்சத்திலேயே !
குளிர்காய்கிறது என் நெருப்பு. !
** !
உன்னோடு உன் குடையில் !
உன்னோடு ஒரே மழையில் !
ஒன்றாக நனையும் !
ஒற்றை நிமிடத்திற்காய் !
குடை மறைத்து வருகிறது !
என் காற்று. !
குடைவாங்கித்தந்துவிட்டு !
குடைப்பிடித்தே நடக்கிறது !
உன் கால்கள். !
குடைக்கிழித்து தடம்மாறிப் !
புயலாகப் புறப்படுமோ ..என் காற்று!. !
நடுக்கத்திலேயே கழிகிறது !
இருட்டைக்கிழிக்கும் மின்னலுடன் மழை. !
** !
நனைக்கமறுத்த மழைத்துளிகள் !
வெள்ளப்பெருக்காய் !
வீடுடைத்து !
காடுடைத்து !
யாரைத் தேடுகின்றன? !
எதற்காக அலைகின்றன? !
காலம் தவறிக் கொட்டும்மழையில் !
கல்லறைகள் நனைவதில்லை. !
**>> அன்புடன், !
புதியமாதவி
மழைக்கால ஞாபகங்கள்.. புன்னகை
கருவி பாலகிருஷ்ணன்
மழைக்கால ஞாபகங்கள் !
-------------------------------!
அந்தி வானம்!
அழகாய் சிவக்கும்!
மேகங்கள் மெல்ல!
ஒன்று கூடும்!
குட்டிகளை!
கொண்டு வைக்க!
இடம் தேடும்!
நாய்கள்!
கோழிகளின்!
இறக்கைகளில்!
இடம் தேடும்!
குஞ்சுகள்!
ஓலைக்குடிசையினூடே!
ஒழுகிவரும் நீரை!
தட்டிவிட்டு!
மகிழ்ந்த!
நிமிடங்கள்!
தெருவோடும்!
செந்நீரில்!
கப்பல் விட!
ஆசைப்பட்டு!
அண்ணனுடைய!
புத்தகத்தை!
கிழித்ததினால்!
அப்பாவிடம்!
அடிவாங்கிய!
தருணங்கள்!
மழைக்குட்டைகளில்!
வால் முளைத்த!
தவளை குஞ்சுகளை!
மீன்களென்று!
பிடித்துப்பார்த்த!
நாட்கள்!
மழைவிட்ட!
சகதியிலே!
அழுக்கான!
சட்டையோடு!
அரைகுறை தூக்கத்திலே!
அதை கழட்டும்!
அம்மாவின் திட்டுகள்!
மெல்ல காதுகளில்!
ஒலித்த நேரங்கள்!
முகில்கள்!
முகம் காட்டும்!
சில நேரங்களில்!
தலைக்காட்டும்!
மழைக்கால ஞாபகங்கள்!!
02.!
புன்னகை !
--------------!
புன்னகை!
பூக்கள்தான் இந்த!
பூவுலகை!
நிறைக்கிறது !
ரோஜாக்களின்!
புன்னகைதான் அதன்!
முட்க்களை!
மறைக்கிறது !
மல்லிகையின்!
புன்னகைதான் அதன்!
மணமாக!
இழுக்கிறது !
பூக்களின்!
புன்னகைதான் தேன்!
வண்டுகளை!
அழைக்கிறது. !
வானத்தின்!
புன்னகைதான் அதன்!
வானவில்லை!
கொடுக்கிறது !
மனிதனின்!
புன்னகையே அவன்!
மகத்துவத்தை!
உயர்த்துகிறது
நண்பனின் மரணம்
எதிக்கா
நண்பனின் மரணம்!
துவண்டுபோகிறேன் நான்!
என்னைச் சுற்றியுள்ளவர்கள்!
ஏதோதோ பேசி!
பதறுகிறார்கள்!
கோபங்கொள்கிறார்கள்!
அமைதியாகிறார்கள்!
பிறத்தலுக்கும்!
இறத்தலுக்கும்!
இடையிலான வாழ்வியலை!
விளங்கிக்கொண்டாலும்!
இருந்தும் ஏனோ!
என்னால் மட்டும்...!
எதையுமே !
ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை
எங்கு போனீர்கள் இங்கு நாம்
சுபேஸ்
-------------------------------------------------------------!
மூச்செடுத்து விட்டதுபோல்-வருசங்கள்!
முடிந்தோடி விட்டாலும்!
நேற்றுப்போல் இருக்கிறது-நெஞ்சில்!
நெருப்பெரிக்கும் நினைவுகள்!
ஊற்றுப்போல் மனதில்தோன்றி-ஓயாது!
உள்ளத்தைக் குடைந்தெடுக்கும்!
தோற்றுப்போன நாட்களின் -மாறாத்!
தொடரும் உயிர்வலிகள்!
மண்ணிண் காவலர்கள்-விடுதலைக்காய்!
மரணித்த தேசத்தில்!
இன்னும் புல்பூண்டு-முளைத்து!
இயற்கை சிரிக்கவில்லை!
கண்ணில் நெருப்பெடுத்து-மதுரையைக்!
கண்ணகி எரித்தகதை!
இன்னும் சரித்திரத்தில்-படிக்க!
இலக்கியப் புத்தகத்தில்!
எண்ணுக் கணக்கற்று-கண்ணகிகள்!
எங்கள் தேசத்தில்!
மண்ணுக்கு இரையானார்-மதுரைகள்!
இன்னும் எரியவில்லை!
வருசம் விழாஎடுத்து-நேர்த்திக்கு!
வளர்த்த கடாவெட்டி!
புருசனுக்காய் நோன்பிருந்த-பெண்கள்!
பூவிழந்து போயினரே!
கொழுத்த அரக்கர்கள்-எங்களை!
கொன்று புதைக்கையிலே!
பழுத்த தேவர்கள்-ஞானப்!
பால் குடிக்கப்போயினரோ!
கற்பூரச் சட்டிகளை-கைகளில்!
கடவுளர்க்காய் ஏந்தியோர்கள்!
கற்பழித்துக் கொல்லப்பட- சாமிகள்!
கண்மூடிச் சயனத்திலோ!
சூரனை வதம்செய்ய-தேவர்களைச்!
சூழ்ந்த துயர்துடைக்க!
கையில் வேலெடுத்த-காக்கும்!
கதிகாமக் கந்தனே!
வற்றாப்பளை அம்மனே-நல்லூரில்!
வரம்தரும் முருகனே!
நற்தாயே நம்பினோரின் - தீவமர்ந்த!
நயினை நாகபூஷனியே!
இன்னும் பெயர்தெரியாத-எண்ணிக்கையில்!
பல்கிப் பெருகிநிற்கும்!
எங்கள் தமிழர்கள்-நம்பிய!
ஏராளம் சாமிகளே!
செத்துக் கிடக்கையிலே-எம்முடல்!
தீயில் எரிகையிலே!
வன்னியின் வானம்விட்டு-நீங்கள்!
வனவாசம் சென்றீரோ!
செல்விழுந்து பிளக்கையிலே- சிதறி!
செங்குருதி தெறிக்கையிலே!
கத்திய கூக்குரல்கள்-உங்கள்!
காதில் விழவில்லையோ!
தாயை இழந்ததினால்-காட்டில்!
தவித்த குட்டிகட்காய்!
பன்றி வடிவெடுத்து-அன்றொருநாள்!
பாலூட்ட வந்தசிவன்!
செத்த தாய்முலையில்-எம்குழந்தை!
ரத்தம் குடிக்கையிலே!
முக்திப் பரவசத்தில்- சக்தியுடன்!
மூழ்கிக் கிடந்தீரோ!
இங்குநாம் இறக்கையிலே-உயிர்க்காய்!
இரந்து கிடக்கையிலே!
எங்குநீர் போனீரோ-இன்று!
பொங்கலுக்கு வந்தீரோ!
கொலுவுற்று எதற்காக-இன்னும்!
கோவிலில் வீற்றிருந்து...?!
வலுவற்ற கற்களுக்கு-யாரும்!
வாழ்வு கொடுக்காதீர்!
இன்னும் எதற்காக-கோவிலில்!
பென்னம் பெருஞ்சிலைகள்!
எல்லாம் மண்ணாக-எம்!
சாபம் பலிக்கட்டும்!
சிவனுமில்லை சக்தியில்லை-எங்களுக்குச்!
சீரழிவு இனியுமில்லை!
கண்ணில் தெளிவுகொண்டோம்-எங்களுக்குக்!
கடவுள் எவனுமில்லை
இரவுக் கவிதை
முருகு கார்தி
சுழற்சியில் வித்தியாசம்!
சுற்றிலும் ஊமை பூக்கள்,!
சிரிக்க மறந்த இதழ்கள்!
தொலை தூர பயணம்,!
எட்டடி தூரத்தில் நரகம்!
ஒற்றையடி பாதை,!
வரவேற்பறையில் ஆண்கள் !!!
தவறுகள் திருத்துவது கடினம்,!
வாக்குவாதத்தில் அரசியல்வாதிகள்!
முடிவுற்ற விதியில் வருத்தம்,!
தடுத்தனர் என்னை காவலாளிகள் !!!
இடமில்லை இங்கே உனக்கு,!
பயணம் மேற்கோள் சொர்கத்திற்கு!
விடுவுற்ற மறுநிமிடம் சொர்க்கத்தில்,!
இந்த வரவேற்பறையில் பெண்கள் !!!
நின்ற இடத்திலேயே குதித்தேன்,!
படுகையில் விழுந்தேன்!
இரவில் கனவுகள் ஆயிரம்!
களைத்தெறிந்து எழுந்தேன்,!
முன்னால் விசித்திர மனிதர்கள்,!
அழைத்தனர் என்னை தொலைதூர பயணத்திற்கு
காதுகளால் நிரம்பி வழிகின்ற
துவாரகன்
------------------------------------------------------- !
சனங்களின் கதைகள் !
காதுகளால் நிரம்பி வழிகின்றன!
உள்ளத்தின் பெருத்த பாரங்களாகி!
காதுகளை நிரம்பிக் கொண்டு கழுத்தினால் கீழிறங்கி !
தோள்மூட்டால் வழிந்து !
குதித்தோடுகின்றன சனங்களின் கதைகள் !
சனங்களின் கதைகளை ஒரு பாத்திரத்தில் !
பிடித்து வைக்கவோ !
ஒரு பீப்பாவில் நிரம்பி வைக்கவோ முடியாதுள்ளது.!
சீமெண்ட் தரையில் எண்ணெய் வழுக்கலைப்போல் !
வழுக்கி ஓடுகின்றன.!
வீடு தாண்டி வாசல் தாண்டி !
கிராமங்கள் தாண்டி நகரங்கள் தாண்டி !
மரங்களின் மீதேறி !
வானத்துக் கயிறுகளைப் பிடித்துத் தொங்கி !
விண்ணைத் தாண்டிச் செல்கின்றன.!
எல்லோரும் இரவில் தூங்கும்போது !
வாசலுக்கு வெளியே நின்று !
கொட்டக் கொட்ட விழித்துப் பார்க்கின்றன!
அப்போது ஒரு பெரும் பூதம்போலவும்!
கதைகளில் அறிந்த பேய்கள் போலவும் !
உருக்கொள்கின்றன.!
இதயத்தை இரத்தத்துடன் கையில் தாங்கியும் !
உயிரைத் தனியே எடுத்து !
ஒரு இரும்புப் பெட்டியில் !
கவனமாக வைத்துக் கொண்டும்!
ஏக்கத்துடன் என்னைப் பார்க்கின்றன. !
உயிரியல் ஆய்வு கூடத்து !
பாடம் போட்ட மனிதர்களின் !
உடல்களைப் போலவும்!
இறந்த மனிதர்களின் எலும்புக்கூடுகளைத் தாங்கிக் கொண்டும் !
இன்னும் கொஞ்ச சனங்களின் கதைகள் !
மைதானத்தில் நிரம்பி வழிவதாகவும் !
சில கிரகவாசிகள் சொல்கிறார்கள். !
இந்தக் கதைகள் எல்லாவற்றையும்;!
நான் நேசிக்கும் பூனைக்குட்டியின் வருடலில் !
நிதானமாக நின்று கேட்க முடியவில்லை.!
அவை அதற்கு முன்னரே வழிந்தோடி விடுகின்றன.!
ஒரு வாமன அவதாரமாக !
இந்த உலகை அளந்தபடியே
குளிர்ச்சியின் காதல்
டீன்கபூர்
கயிற்றால் கட்டிய காற்று!
உறுமிப் பார்த்தேன்!
சுடரால் பிணைந்த சூரியன்!
கொழுவிப் பார்த்தேன்!
மொட்டால் மெழுகிய மலர்.!
விரல் நுனிவரை உண்மை உரைத்தது!
பிரண்டு மடியாத நா!
என்னில் வளர்த்த மூச்சு பிணத்தோடு சேரும் வரை!
கருவாடு நெருப்போடு வேவி!
உள்ளம் குளிர்ந்தது!
காலை உயர்த்தி தலைமேல் பதித்து!
நடக்கத் தொடங்கிய கர்வம்!
ஓயாத அலையில் குளித்துக் கொண்டிருக்கிறேன்!
ஒரு ஆண் அலையேனும் அழைக்க!
இந்தப் பன்னல்கள் !
என்னைத் தூக்கி நுரையில் தள்ளட்டும்!
காக்கை ஒரு மிரடு குடித்தது!
என் அழுகையின் நீரை!
பசிதீர்ந்ததோ.!
பாசச் சள்ளிகளை நிறைத்து கட்டிய கூடு!
யாரும் கலைக்காது!
உயரத்தில் மனிதவாடை வீசாது காணும்!
இவனும்…. !
உன் பெயர் உச்சரிக்கையில்
வி. பிச்சுமணி
உச்சரிக்கையில் முகம் சாய்த்து!
வெட்கத்துடன் மூன்றாம்பிறையாய்!
இதழ் விரித்து நீ புன்னகைக்க!
என் முகமும் பிரதிபலிக்க!
விழாவுக்காக ஒரு புல் கூடபுடுங்காம!
என்ன சிரிப்பு வேண்டிகிடக்கு!
என என் மனசாட்சி-!
கீழ்வானம் சிவக்க!
புல் இனங்கள் துயில் எழவில்லையா!
அவள் பெயரின் ஒலி என்னுள்!
காதலாய் பரவி என் இதழ் விரிக்காதா!
பரமனின் உடுக்கை நாதத்தில!
உயிர்கள் பிறந்ததாய் மெய்ஞானம்!
எரிமலையின் வெடிசத்தத்தில்!
பிறந்ததாய் விஞ்ஞானம்!
உன் பெயரின் ஒலியில்!
நான் பிறந்ததாய் என்ஞானம்!
நான்மறைகளும் காற்றில் ஒலியாய்!
இன்றும் உள்ளதாக நம்பிக்கை!
உன் பெயரின் ஒலியில் !
என் நாளும் என் இருக்கை!
பெயர்களின் ஒலி வலிமையை!
அனுமனுக்கு பின் நானறிவேன்!
உன் பெயர் உச்சரிக்க படும்பொழுது!
எல்லாம் உயிர்ப்பிக்கபடுகிறேனே !
எனது ராமஜெயம் உன் பெயர்தானே!
உன் பாட்டியின் பெயர் உனக்கு!
உன் தந்தை சூட்டிய காரணம்!
இப்போதான் விளங்கிறது!
என் மூலம் ஊரிலும் தெருவிலும் !
புது பேனா எழுதும் முதல்!
பரிசோதனை வார்த்தையாய்!
என் கை எழுதும் உன் பெயர்!
உன் பெயர் உச்சரிக்கபடும் போதெல்லாம்!
என் கண்கள் உனை தேடும் எல்லாஇடத்திலும்!
உன் பெயர் சூட்டிய !
சின்ன குழந்தைகளின் கன்னம்!
செல்லமாய் தடவும் என் கைகள்!
உன் பெயர் சூட்டிய !
பாட்டிமார்களுக்கு பாதை கடக்க!
உதவும் என் கால்கள்!
மொழி பாடங்களில் எழுதும்!
கடிதங்களின் முகவரியில்!
எல்லாம் உன் பெயர்!
என் மின்னஞ்சல் முகவரியின்!
கடவுசொல்லாக மட்டும்!
உன் பெயரை வைக்கவில்லை!
என்னை நீ கடவு செய்யகூடாதென
தீக்குச்சி
தென்றல்.இரா.சம்பத்
உனக்கு!
சாதிக்கத் தெரியாமல்!
போனது எப்படி...!
இருட்டு வலையத்துள்!
இருந்துகொண்டு!
வெளிச்சம் வர !
மறுப்பதாய் சொல்லி!
வெதும்புகிறாயே நியாயமா..!!
ஆரம்பமே!
மெர்குரியாய் பிரகசிக்க!
ஆசை கொள்பவனே!
மெர்குரியை மறந்து!
ஓர் மெழுகுவர்த்தியை!
முதலில் தேடு.!
இருட்டை நீக்க!
தீப்பந்தம் தேவையென!
கேட்கும் உன் மனதிற்கு..!
தீக்குச்சி இருப்பதை!
சொல்லிக்கொடு.....!
பின்!
நீ நினைக்காமலேயே!
எல்லாம் நடக்கும்!
மெர்க்குரி வெளிச்சத்தில்
காறித் துப்பி எழும்புவோம்
பர்ஸான்.ஏ.ஆர்
மையத்துக்களை விருந்தாகத் தந்தது.!
என்னை நிறப்பி ஒட்டி சீர்செய்யும் உன்!
அனைத்து கைங்காரியங்களும் சிதறிப்போயின.!
!
உன் இதுவரைக்குமான ஜீவிதத்தில்!
நீ கேட்டதெல்லாம்!
உன்னை அதிகாரப்படுத்தியே.!
!
உன்னை ஒதுக்கிவைத்து விட்டு!
எந்த அறிவினையும் நாங்கள் பெற்றிடாத படி!
நீ!
எங்களில் உன்னை!
உறுதியாய் வார்த்திருக்கிறாய்.!
!
நாங்களிழந்த கால்களினாலே!
உன்னை எட்டியுதைத்து!
உன் மொத்த இருப்பின் மீதும்!
காறித் துப்பி!
நாங்கள் திடமாய் எழும்பிவோம்.!
!
என் தேசத்தின் அனைத்திற்குமாய்!
எங்களிலிருந்து நாங்கள் எழும்புவோம்.!
!
-பர்ஸான்.ஏ.ஆர் !
30.05.200
