சத்தி சக்திதாசன் !
!
அது ஒடுவதால் !
மனிதர் ஓடுகிறார் !
அது நின்றுவிட்டால் !
உலகம் ஸ்தம்பித்துவிடும் !
கடிகாரத்தைச் சுற்றிக் காற்றாய் !
கலைந்தோடும் மனிதனைப் பார்த்து !
கருத்தான புன்சிரிப்பைக் !
கக்குதே அந்தக் !
கடிகாரம் !
பளபளக்கும் காரில் பெருமையுடன் !
பவனி வரும் வியாபாரி !
பணம் குவிப்பான் மணிக்கணக்கில் !
பாவம் புரியாமல் கையில் !
பகட்டாய் அணிந்திருக்கும் கடியாரம் !
தங்கத்திலான ஒன்று அடுத்து !
தகரத்திலான ஒன்று !
தவறாமல் புரிந்திடுவீர் !
தாமதம் இன்றி அவைகாட்டும் மணி !
தரணியிலே ஒன்றன்றோ ! !
மணி பார்த்து தன் பசிபோக்கும் மனிதன் !
மறந்தானே தனக்கும் ஓர் மணிதான் !
மற்றவர்க்கும் ஓர் மணிதானென்று !
உலகைப் பார்த்துச் சிரிக்கும் !
உயர்ந்த கடிகாரம் !
உண்மையை ஏன் இவர் !
உணர்ந்து கொள்ள மறுக்கின்றார் ? !
உருள என் முள்ளு மறந்து விட்டால் !
உண்ண உணவேது இவர்களுக்கு ! !
ஆயிரம் பேதம் கொள்வர் அவரே !
அடுத்தவரை மறந்திடுவார் !
அன்பெனப் பிதற்றிக் கொள்வர் !
அறிவையே இழந்திடுவார் !
பெரிய முள்ளை பார்த்து !
சிறிய முள்ளுக் கூறியது !
நீயும் நின்றுவிடு நானும் !
நிறுத்தி விடுகிறேன் !
உள்ளத்தை இழந்த உலகம் இனி !
எம்மைத் தேடி ஏங்கட்டும் !
உண்மையாய் தம்மை அறிந்தபின் !
உலகம் இனி இயங்கட்டும் !
ஆண்டவன் சிரித்தான் ! !
கடிகாரத்தின்னுள்ளே ஒரு !
காலத்தால் மாறாத தத்துவம் !
பெரியதும் சிறியதும் ஓன்றாக !
உழைத்தால் தான் உலகம் விடியும் !
கைகளில் இதைக் கட்டிக்கொண்டே !
கருத்தழிந்த இவர் தமக்கு !
கடிகாரம் தனும் உண்மைதனை !
உணர்த்தட்டும். !
உலகம் உன்னைப் பார்க்கும்

தீயின் செந்நாக்கை நான் !
தூசித்துத் துரத்திய நாட்களின் மீது !
கடத்திவரப்பட்டேன். !
இருபத்தியிரண்டு ஆண்டுகள் !
புத்தகங்களின் சாம்பலால் !
தூசிப்படுத்தப்பட்டதாய் எம் அறிஞர்களும் !
அலுக்காது சொல்லிக்கொண்டிருந்தனர். !
எரிபாடுகளின் குவியலில் எஞ்சிய !
நூல்களும் களவாடப்பட்டிருந்தன. !
யாழின் !
நூல்நிலைய எரிசிதைவுகளை !
தீ விட்டுச்சென்றது - !
வரலாற்றின் பதிவுக்காய். !
அதுவும் இப்போ அழிக்கப்பட்டாயிற்று. !
அதன் சுவடுகளை சுத்தப்படுத்தி மீண்டும் !
எழுந்தது நூல்நிலையம் -பழசின் புதுசாய். !
வெள்ளைநிறப் பூச்சின் பின்னால் !
பேதங்கள் மறைக்கப்பட்ட சங்கதியில் !
ஒழுக்கு விழுந்தது. !
விடுதலைத் தீயில் சாதிவெறி வதங்கியதான !
ஒரு மாயைப் பொழுதில் !
அவர்கள் வந்து காவலாளியிடம் !
திறப்பைப் பறித்துச் சென்றனர். !
பிறகொருநாள் !
பூட்டிய தனி அறைக்குள் !
’சுமுகமாய்’ !
பேச்சுவார்த்தை நடத்தினர் -வாயில் !
ஆயுதவெடில் நாற. !
புதிய நு£லகத் திறப்பில் !
சாதிக் கறல் படிந்தது. !
நூலக வரலாற்றின் பதிவில் !
செல்லன் கந்தையன் என்ற பெயர் !
தீண்டத்தகாததாயிற்று. !
எழுத்தறிவிப்போர் சாதியை எழுதி !
அறிவைக் கற்பிக்க !
ஊர்வலம் வந்தனர். !
’’நூலகத்தைத் திறவாதே!’’ !
இதைவிட வெட்கம் எதுவென நகைத்தது !
முன்னவன் இட்ட தீ !
மெழுகுதி£¤யையும் பெரும்தீ நகைத்தது - !
யுத்த இரவுகளில் !
படித்தலின் இறுதிமூச்சை நீ ஏந்தியதாய் !
பெருமைப்பட்டதைப் பார் என்று. !
தீமூட்டும் வேலை இனி !
தேவையில்லை என்பதாய், அது தன் !
கொள்ளியை எம்மிடமே !
தந்துவிட்டுப் போயிருக்கிறது. !
- ரவி (சுவிஸ்) 110503 !
குறிப்பு :: !
செல்லன் கந்தையன் - தலித், 16.01.2002 இலிருந்து யாழ் மேயராகச் செயற்பட்டார். !
நன்றி: எக்ஸில்

செல்சியும் மேன்யுவும்!
பொருந்திய ஆட்டம்.!
வலை நோக்கி உருண்டோடுவது!
பந்து மட்டுமல்ல-!
பந்தயப்பணமாய்!
அவள் தாலிச்சரடும்!
ஒற்றை மூக்குத்தியும்தான்.!
!
-நடராஜன் கந்தக்குமார்

சிங்கை ஈன்றேடுத்தக் குழந்தை!
சிங்கை இராணுவத்தின் தத்துப்பிள்ளை!
மண்ணால் உருவான!
மாபெரும் சமுத்திரம்!
சிறப்பு அனுமதியுடன் -ஒரு!
சிறிய பயணம்!
கப்பல் பட்டறைகளின் கற்பனை உலகம்!
கற்பனை செய்ய முடியாக் களப்பணிகள்!
சாரக்கட்டுகளில் சறுக்கு விளையாட்டு!
கோரம் நடக்கும் என குறி கூட தெரியாமல்!
கொடிய வாயுக்களிடம்!
குசலம் விசாரிப்பு!
எல்லா வேலைகளும் இங்கு கிடக்கும்!
எண்ணெய் தொட்டிகளும் இதில் அடக்கம்!
வெல்டிங் வேலையும்!
விவேக சிந்தனையும்!
மின் தூக்கி இல்லா மிடுக்கான பயணம்!
பாரந்தூக்கி மட்டுமே இப்போது!
நம் பாரத்தை தாங்கி!
எறும்புகளாய்!
எம் உழைக்கும் வர்க்கம்!
எண்ணிலடங்கா எண்ணெய் நிறுவனங்கள்!
என்னைப் பிரமிக்க வைக்கும் எழில்!
பூங்கா போன்ற காட்சி -அதற்கு!
புகை மட்டுமே சாட்சி!
ஓசோன் காக்கும் ஆசான் -அந்த!
ஒரே நாடு சிங்கை!
மாசு இல்லை இங்கு -மண்!
தூசு இல்லை எங்கும்!
பொருளாதாரப் பொழில் -அது!
பொங்கிவரும் எழில்!
விசாலமான சாலையில்!
வாகனங்கள் மட்டும் காற்றுடன்!
வெற்றிடத்தை மட்டும் பார்த்தேன்!
வேறு யாரும் அங்கு இல்லை!
தீயணைப்பு வண்டிகளின்!
தியாக அணிவகுப்பு!
அவசர நிலைக்கான!
அயராத விழிப்பு நிலை!
முதலுதவிக்கான!
முன்னேற்பாடு!
உழைக்கும் வர்க்கமே!
உழலும் சொர்க்கமே!
வந்தது நமக்கு வியர்வை -அது!
தந்தது நமக்கு உயர்வை!
குருதி வருமென்றாலும் -அது!
இறுதி அல்லவே!
உழைப்பு மட்டுமே உறுதி -நம்!
உன்னத வாழ்க்கையைக் கருதி!
-அத்திவெட்டி ஜோதிபாரதி

ஒவ்வொரு கணங்களையும் ஒரு யுக நீட்சியாய்!
சப்பித் துப்பும் ஓர் பிசாசு வெளியில்!
நீ நிறுத்தப்பட்டாய், இசைப்பிரியா.!
செங்கோலர்களின் எல்லா அங்கீகாரங்களையும் சூடி!
கொலைவெறி கொண்டலைந்த!
பேய்களின் பாழடைந்த போர்மண்டபத்துள்!
அகப்பட்டாய் நீ.!
!
வெறிநாய்கள் துப்பாக்கி வாலை ஆட்டியபடி!
உனை சூழ்ந்தனர் பார்.!
யாருமற்ற தீவினுள் ஓர் தீவாய்!
அதனிலும் நீ தனித்து விடப்பட்டவளாய்!
உணர்ந்த கணங்கள் கொடியதடி சகோதரியே.!
ஆண்டுகள் நான்கும் போயென்ன!
அவர்கள் பூசிய இரத்தம் இன்னமும் காயாத பூமியில்!
எல்லா கண்காணிப்புகளையம் மீறி!
உயிர்த்துக் காட்டும் உண்மைகளில்!
நீயும் ஒருத்தியானாய்.!
ஒரு தாயின் வயிற்றில்தானே பிறந்தார்கள்!
இவர்கள்!
பிசாசுகள் குடியிருக்கும் ஒட்டறை படிந்த அறைகளில்!
இராணுவ உடைபோர்த்தி!
கர்ப்பமுற்றார்களா, இவர்களின் தாய்மார்கள்.!
முடியவில்லையடி இவர்களை!
வரைந்துகாட்ட.!
இதுமட்டுமா என்ன!
மானம், கற்பு என உனைச் சுற்றிய வேலிகளை!
இன்னமும் தகர்க்காத ஆண்மனசுடன்!
வருகின்ற அஞ்சலியிலும் நீ!
மீண்டும் மீண்டுமாய் சாகடிக்கப்படுகிறாய்.!
விதிக்கப்பட்ட எல்லா முள்வேலிகளையும் தாண்டி!
போர்க் களத்தில் புதுவிம்பமாய்!
முளைத்தவர்கள் நீங்கள் -அவை!
வெறியர்கள் உருவிய உன் உயிருடன்!
வீசியெறியப்பட முடியாதவை.!
அதைத் தாண்டிய வெளியில்!
உலவுகிறது அவர்கள் மீதான கோபமும்!
உன் மீதான நேசமும்.!
உண்மைகள் முளைத்த காடுகளின்!
உயிரிசை அழிவில்லாதது,!
உன்னதும்தான்

காருண்யன்- !
ஹேய்........ ஹேய்....... தூக்கணாங்குருவி !
நீ நின் கூட்டைக் கட்டுவதில் கவனங்கொள் !
உன் மூதாதையர் உனக்களித்த !
பரம்பரை அலகுகளில் சுமந்துவந்த !
வீடுகட்டும் கலை ஞானத்தால் !
உன் அழகிய வீட்டைக்கட்டு !
உன் எளிய அழகிய வீட்டில் !
நின் முன்னோர்களைப்போலவே !
காதலையும் சந்தோஷத்தையும் !
ஆரவாரத்தையும் பரவவிடு! !
மனிதர்களிடம் பணம் என்றொரு பொருளுண்டு !
மானுஷீகம் , தர்மம், சமூக நேயமென்ற அவர் நேசமிக்க !
உறவுகளுக்கும் அதுக்கும் சம்பந்தமே இல்லை. !
ஒருவருக்குப் போட்டியாக ஒருவர் !
இரண்டு நாலு பத்தென்று !
மனிதர்கள் பணமுடுக்கிக் கட்டும் வீடுகள் !
ஒருகணம் உனக்கு உயர்ந்தனவாய்க்கூடப்படலாம் !
துரோகம் முகமூடி அரிதாரம் ஒப்பனைகள் !
காம குரோத அகங்காரப் பேய்களோடும் !
குடிகெடுக்கும் சாத்தான்களோடும் !
வாழப் பழக்கப்பட்டவர்கள் !
அறமற்றுத்தேடிய பொருட்களைப் பதுக்கவும் !
சதித்திட்டங்கள் தீட்டிப் பிறரை வாரவும் அவர்கட்கு!
பல இரகசிய அறைகள் தேவை !
!
இரண்டு வீடுகள் கட்டிக்கொண்ட !
தூக்கணாங்குருவியை என்றாவது உலகம் அறிந்ததுண்டா? !
உன் இனம் எண்ணிறந்த தலைமுறையாக !
விரும்பிய இடத்தில் வேண்டிய நேரத்தில் !
தன்கூட்டைச் சுதந்திரமாக கட்டுவதைப்போலவே !
தென்றலும் வெளிச்சமும் தானாக !
உள்வரும் எளிய மிருதுவான !
உன் நுட்பமான கூட்டைமாத்திரம் பின்னு !
தினமும் சங்கீதமும் ஆனந்தமும் பொங்கும் !
உன் குதூகலமான வீட்டினுள் !
பேராசை மனிதரைப் பார்த்து !
வேறெதையும் உள்நுழையவிட்டிடாதே !
ஒரு மனிதனாகச் சொல்கிறேன்; !
கட்டிடக்காட்டுக்குள் மனிதத்தையும் நிம்மதியையும் !
தொலைத்துவிட்டு அலையும் என் !
இனத்தைப் பார்த்து உன் வீட்டை மாற்றியமைத்து !
இயற்கை வரமான உன் நிம்மதியைத தொலைத்துவிடாதே !
என் இனிய பட்சியே சிறிய சிநேகிதனே !
உன் அழகான தனித்துவமான !
கூட்டைக்கட்டுவதில் மாத்திரம் நீ கவனங்கொள்! !
!
16.04.2002 ----- பேர்லின்

ஓட்டப்பந்தயத்தில் முதலில் வந்தேன்!
எல்லோரும் சொன்னார்கள்!
நான் இரண்டுகால் புள்ளிமான் என்று!
கணிதத்தில் நூற்றுக்குநூறு வாங்கினேன்!
எல்லோரும் சொன்னார்கள்!
நான் கணக்கில் புலி என்று!
அலுவலகத்தில் கடுமையாய் உழைத்தேன்!
எல்லோரும் சொன்னார்கள்!
நான் மாடாய் உழைக்கிறேன் என்று!
அடிப்ப‌ட்டு கிட‌ந்த‌ ஒரும‌னித‌னை!
அவ‌ச‌ர‌,அவச‌ர‌மாய் !
ம‌ருத்துவ‌ம‌னையில் கொண்டு சேர்த்தேன் !
எல்லோரும் சொன்னார்க‌ள்!
உண்மையிலேயே இவ‌ன்தான் ம‌னித‌ன் என்று

ஒவ்வொரு இரவும் உன் நினைவுகளோடு!
உறங்கி!
இனிய கனவுகளோடு விழிக்கிறேன்!
அல்லும் பகலும் ஏன் என் இதயத்தில் நீ!
காதல் ??!
எல்லோரும் அப்படித்தான் சொல்கிறார்கள்!
ஏன் நீ மட்டும் புரியாமல்!
என் இதயத்தைக் கிழிக்கிறாய்!
ஓ ! என் இதயத்துள் உன்னைத் தேடுகிறாயா?!
சரியென்று புன்னகையோடு தலையசைத்துவிடு!
சிரித்துக்கொண்டே செத்துப்போய்விடுகிறேன்!
ஏனெனில் காதல் என்றோ ஒரு நாள்!
என்னையும் கொல்லுமென்று காதல்!
வரலாறு சொல்லித்தந்ததால்

நினைவுகளைத்!
துரத்திச் செல்லும் இரவுகள் !
இலக்கின்றிப் பயணிக்கும்!
உன்!
பிஞ்சு மனதிலே!
தஞ்சம் கேட்டு !
நித்தம் சண்டை பிடிக்கும்!
பசியில்லாப் பகல்களும்!
பட்டிணி இரவுகளும்!
பழகிப் போகும்!
பல்லியிடம் வீசியெறிந்த !
உன் முதல் பல் !
என் காதல் கருவூலத்தை!
அலங்கரிக்கும்!
உனக்குள் கட்டமைத்த !
வாழ்க்கைச் சுனையில்!
என் வேர்கள் நீர்தேடும்!
இருந்தும்..!
தவறுகளின் பட்டியலால்!
மலடான நம் காதல்!
உன்னொரு !
புன்னகையால் மட்டுமே !
மீண்டும் பூப்பூக்கும்!

அடர்ந்த மழையின் வெள்ளத்தில்!
நமது குடைககள்!
மிதக்கின்றன!
நடுங்கும் உதடுகளுடன்!
குளிரில் ஊதிய புன்னகை!
முகத்தை முட்டுகிறது.!
வெள்ளம் நமது செருப்புகளை!
அள்ளிச் செல்கிறது!
எனது காதலி!
அடர்ந்த மழையின் தூறலில்!
ஒளிந்து விடுகிறாள்.!
அவளின் பட்டின் தோடுகள்!
எனது பொக்கற்றில்!
குளுங்கிக் கொண்டிருந்தன.!
மழையின் ஒலியில்!
சங்கீதம் நிரம்பிய அவளின் குரல்!
நுழைகிறது!
அவளின் நிறம் கலந்த!
வெள்ளம்!
அழகிய ஓவியமாய் படர்கிறது.!
கண்களின் அசைவுகள்!
மின்னலின் ஒளியை பிடித்து தின்கிறது!
முழக்கத்தை மீறி!
அவளின் புன்னகை ஒலிக்கிறது.!
கைக்குள் குடைகள் நிறைந்திருக்க!
தோழ்களில் ஊஞ்சல் முளைக்கிறது.!
மழையில் நமது வீடுகளும் மரங்களும்!
குளிர்த்து சிலிர்க்கின்றன!
நமது வீட்டில் குளிர்!
நிரம்பி!
ஜன்னலின் ஊடாய் வழிகிறது.!
நாம் நடக்கும் வனத்தின் தெருவில்!
நமது சைக்கிள்கள்!
சுருண்டு விறைத்துக் கிடக்கின்றன.!
நமது காதலின் சொற்கள்!
செடிகளின் மீது படிய!
புல் பூடுகளின் பூக்களில்!
வாசனை பெருகியது.!
சிறிய தெருக்கோவிலும்!
அதனுளிருந்த சிற்பமும்!
மழையை!
குடித்து மகிழ்ந்தது.!
சிறிய குழந்தையின்!
காகிதக் கப்பலில் இருந்தபடி!
எனது காதலி!
இலையை குடையாக பிடித்திருக்கிறாள்.!
சிறுவன் மண்வெட்டியால்!
கீறிவிட அழகின் வேகமாய் நகரும்!
நதியில் அந்தக் கப்பல்!
மிதந்து வருகிறது.!
மழையில் நமதாடைகள்!
உதிர்ந்து விடுகின்றன.!
!
-தீபச்செல்வன்