நீர் ஊற்ற மறந்த!
என் வீட்டுத்தோட்டம்!
எனக்காக காய்கனிகள்!
தந்த போது!
பாலூட்டிரூபவ் சீராட்டி!
பார்த்துப் பார்த்து!
பக்குவமாய் வளர்த்த!
என் மகனே!
இரண்டாம் நாள்!
பாலுக்குக் கூட காத்திராமல்!
எந்திரத்தில் என்னை எரியூட்டி!
எந்திரமாய்ப் போனாயே…..!
சாம்பல் வாங்க மறந்தாயே…!
“இருக்கும் போது இவன்!
என் பேர் சொல்லும் பிள்ளை!
இறக்கும் போது எனக்கு!
கொள்ளி வைக்கும் பிள்ளை”!
என்றெல்லாம் சொல்லிய!
என் வாய்க்கு!
‘வாக்கரிசி’ போடலையே…..!
நிரந்தரமாய் நான் தூங்க!
அம்மா என்று!
அழக்கூட நேரமின்றி!
அவசரமாய்ப் போனானே…..!
தலைமுடியும் மழிக்கலையே......!
சொட்டு கண்ணீர் வடிக்கலையே....!
“மகனே! இச்சனமே!
நான் உன்னைப் பார்க்க வேண்டும்!
மறுகணம் நான்!
இருப்பேனோ இறப்பேனோ”!
என்று இறுதி மூச்சில்!
நான் தவித்த போது!
“இதோ வருகிறேன்” என்ற நீ!
அருகில் இருந்த ஆயாவிடம்!
“இறந்த பின் சொல்லுங்கள்!
அப்போது வருகிறேன்” என்றாயே.....!
உன்னைப் பிரிந்து சென்ற நான்!
புரியாமல் போனேனே……!
புலம்பவிட்டுப் போனாயே…..!
பந்தல் போடலையே…..!
பச்சைப்பாடை விரிக்கலையே……!
குடம் தண்ணீர் ஊத்தலையே……!
கோடித்துணி போடலையே…….!
உடன்பிறந்தானும் வரவில்லையே…..!
ஊராரும் கூடலையே……!
மின்னலாய் நீ வந்தாய்!
மின்மயானம் கொண்டு சென்றாய்!
கடமையைச் செய்வதாய் நினைத்து!
என்னிடம் கடன்பட்டாயே

எல்லா மரங்களும்!
கைகளை நீட்டி இருக்கிறது!
எடுப்பதற்கு அல்ல!
கொடுப்பதற்கு!
அதனால் மரமாகிப் போங்கள் மனிதர்களே!

எந்த மரமும் அடுத்த மரத்தின்!
கிளை உடைப்பதில்லை!
அதனால் மரமாகிப் போங்கள் மனிதர்களே!
எந்த மரமும் சும்மா இருப்பதில்லை!
அதனால் மரமாகிப் போங்கள் மனிதர்களே !!
தான் உயரே செல்ல செல்ல!
தன் மண்ணின் மிது!
பற்றை அதிகமாக்கி!
கொள்வது மரங்களே!
அதனால் மரமாகிப் போங்கள் மனிதர்களே !!

கோவிலில் வளர்ந்தாலும்!
சர்ச்சில் வளர்ந்தாலும்!
மசூதியில் வளர்த்தாலும்!
மரங்களுக்கு மதம் பிடிப்பதில்லை!
மரம் மரமாகவே இருக்கிறது!
அதனால் மரமாகிப் போங்கள் மனிதர்களே !!
உலகில் முதலில்!
முழு உடல் தானம்!
செய்தது மனிதன் இல்லை!
மரங்களே!
அதனால் மரமாகிப் போங்கள் மனிதர்களே !!

01.!
ஆட்டுக்குட்டிகளின் தேவதை!
---------------------------------------------!
ஆட்டுக்குட்டியைத் தூக்கித் திரிந்த இடைச்சியின்!
இடர்காலப் பாடல் எங்கும் விரிகிறது!
கோடை காலங்களில் எஞ்சியிருக்கும்!
அம் மலைப் பிரதேசப் பூக்களில் தேனுறிஞ்சும்!
கூர் சொண்டுக் குருவி!
நிலாக் கிரணங்கள் வீழும்!
அவளுக்குப் பிடித்தமான வெளிகளுக்கெல்லாம்!
அப் பாடலைக் காவுகின்றது!
பள்ளத்தாக்கில் ஆடுகளைத் துரத்தியபடி!
தண்ணீர் தேடிச் சென்றவேளை!
சிதைந்தவோர் குளக்கரையைக் கண்டுகொண்டாள்!
வரண்ட பாசிகளோடு வெடித்திருந்த தரையில்!
களைத்துப் போய் பெருவலி தந்த!
கால்களை மடித்து ஓய்வெடுத்தவளோடு!
சேர்ந்து கொண்டதொரு சிவப்பு வால் தும்பி!
வலிய விருட்சங்கள் உதிர்ந்துவிட்டிருந்தன!
விதவிதமாய்க் குரலிட்ட பட்சிகளெல்லாம்!
வேறு தேசங்களுக்குப் பறந்துவிட்டிருந்தன!
புழுதி மண்டிய மேய்ச்சல் நிலத்தில்!
மந்தைகளின் தேவதை!
முடங்கிப் போயிருக்கிறாள்!
உஷ்ணப் பிரம்பினைக் காட்டி!
அவளை மிரட்டி வைத்திருக்கும் வெயில்!
கடல் தாண்டித் தனது யாத்திரையைத் தொடரும்வரை!
பயணப் பாதைகளிலெல்லாம்!
ஆட்டுக்குட்டிகளே நிறைந்திருக்கும்!
இடைச்சியின் கனவில் எப்போதும் வரும்!
பசிய மரங்கள் அடர்ந்திருக்கும் வனமும்!
மீன்கள் துள்ளித் தெளிந்த நீரோடும் நதியும்!
புற்களும் புதர்களுமாய் அடர்ந்த சமவெளியும்!
அவளுக்கு எப்போதும்!
ஆதிக் காலங்களை நினைவுறுத்தும்!
வாடிச் சோர்வுற்ற விழிகளினூடு!
தொலைவில் அவள் கண்டாள்!
யானையாய்க் கறுத்த மேகங்கள்!
வானெங்கும் நகர்வதை!
இனி அவள் எழுவாள்!
எல்லா இடர்களைத் தாண்டியும்!
துயருற்ற அவளது பாடலோடு!
விழித்திருக்கும் இசை!
ஒரு புன்னகையெனத் ததும்பித் ததும்பி மேலெழும்!
ஆக்ரோஷமாக... ஆரவாரமாக...!
ஆட்டுக்குட்டியைப் போலவே துள்ளித் துள்ளி...!
02.!
அதைப் பற்றிச் சொல்வதற்கில்லை!
---------------------------------------------------!
கழுத்து நீண்ட வாத்துக்கள் பற்றிய உன் கதையாடலில்!
சாவல் குருவிக்கு என்ன திரை!
அதுவும் இருந்துவிட்டுப் போகட்டும்!
அடித்த சாரலில்!
வண்ணத்துப் பூச்சியின் நிறம் மட்டும் கரைந்தே போயிற்று!
நல்லவேளை சருகுப் பூக்கள் அப்படியேதானே!
பிறகென்ன!
வற்றிய ஆழக் கடல்களின் நிலக் கரையில்!
துருப்பிடித்துப் பாதி மணலில் மூழ்குண்ட!
நங்கூரங்களின் கயிற்றோடு!
உப்புக் கரித்துத் தனித்திருக்கின்றன சிதிலப் படகுகள்!
அந்தி மாலையில் தூண்டிலிட்டமர்ந்து!
வெகுநேரம் காத்திருக்கும் சிறுவன்!
பாரம்பரிய விழுமியங்களைப் போர்த்தி!
உணவு தயாரிக்கும் இளம்பெண்!
நிலவொளியில் புயல் சரிக்க!
போராடி அலையும் பாய்மரக் கப்பல்!
அழிந்த மாளிகை!
அசையாப் பிரேதம்!
அது என் நிலம்தான்!
உன் மொழி வரையும் ஓவியங்களில்!
எல்லாமும் என்னவோர் அழகு!
உண்மைதான்!
மந்தையொன்றை அந்தியில்!
நெடுந் தொலைவுக்கு ஓட்டிச் செல்லும்!
இடையனொருவனை நான் கண்டிருக்கிறேன்!
நீ சொல்வதைப் போல!
காலத்தை மிதித்தபடிதான் அவன் நடந்துகொண்டிருந்தான்!
நெடிதுயர்ந்த மலைகள்!
உறைந்துபோன விலங்குகளைத்தான் தின்று வளர்கின்றன!
ஆகவே மலைக் குகை வாசல்களில் அவன் அவைகளோடு!
அச்சமின்றி ஓய்வெடுத்தான்!
சொல்!
மெய்யாகவே நீ கனவுதான் கண்டாயா!
என்னைக் கேட்டால்!
வாசப் பூஞ்சோலை!
சுவனத்துப் பேரொளி!
தழையத் தழையப் பட்டாடை!
தாங்கப் பஞ்சுப் பாதணி!
கால் நனைக்கக் கடல்!
எல்லாவற்றிலும் நேர்த்தியும் மினுமினுப்பும்!
தேவையெனில் அமைதியும்!
தேர்ந்தெடுத்த மெல்லிசையும் என!
எல்லாமும் இன்பமயம் என்பேன்!
அத்தோடு!
இன்னும் கூட இரவு!
தினந்தோறும் கொஞ்சம் இருட்டை!
எனக்காக விட்டுச் செல்கிறது கிணற்றுக்குள்!
என்பதைச் சொல்வேன்!
வேறென்ன கேட்கிறாய்!
இலையுதிர் காலத்து மரத்தின் வலி!
அதைப் பற்றிச் சொல்வதற்கில்லை

மாதமது மார்கழியில் மதியின் வட்டம் !
. . வானத்தில் தோன்றிடவும் மக்கள் கூட்டம் !
பேதங்கள் இல்லாது பெரிய தூரம் !
. . பேசாமல் பிதற்றாமல் கடந்து வந்து !
நாதங்கள் இசைத்துநன்றே உயர்ந்து நிற்கும் !
. . நானவித மரங்களின் நடுவே அங்கு !
பாதங்கள் நடைபோடும் உச்சி நோக்கி !
. . படியளத்தோன் இட்டுவைத்த பாதம் பார்க்க !
தயவுசெய்யும் நோக்கத்தில் படிகள் கட்டி !
. . சங்கடத்தில் ஏறுவோர்க்கு வேலி போட்டு !
பயணிக்கும் போதினிலே உரசும் காற்றும் !
. . பயமில்லா இருட்டுமந்தச் சூழல் தன்னில் !
உயரமில்லா செயற்கையில் இட்டு வைத்த !
. . ஒளிக்கோடு மேல்நோக்கி உயர்ந்து செல்ல !
வயதுவந்தோர் வெள்ளாடை தரித்துக் கொண்டு !
. . மனம்மகிழ பக்திஇசை பாடிச் செல்வார் !
விடிகின்ற நேரத்தில் உச்சி எட்ட !
. . மெல்லிசைத்து வரவுசொல்லும் புள்ளினங்கள் !
கொடிகளிலே பூத்துவிட்ட மலர்களாலே !
. . கூடிவரும் நறுமணமும் மயக்கம் செய்யும் !
அடியதனைக் காணுகின்ற எண்ணத்தாலே !
. . ஆட்டுவிக்கும் களைப்பெல்லாம் ஓடிச் செல்லும்!
துடிதுடிக்கும் மனிதனது உள்ளம் அங்கே !
. . தூயவனின் அடையாளம் எண்ணுற்றாலே !
ஒளிபடர்ந்த உச்சியினை அடைந்த போது !
. . ஒப்பில்லா உவகைவந்து உடலில் ஒட்ட !
நௌ¤வில்லா நீண்டதொரு வரிசை நின்று !
. . நீசமில்லா இறைவனவன் இட்டு விட்ட !
தௌ¤வான பாதஅடை யாளம் கண்டு !
. . சிறப்பான அருளத்னைப் பெற்ற வேளை !
களிக்கின்ற மனதைத்தான் எடுத்துச் சொல்ல !
. . காணவில்லை சொற்களென்று நொந்து கொள்ளும் !
ஆண்டவனின் அருளதனைக் கண்ணுற் றுப்பின் !
. . அங்குதிக்கும் கதிரவனின் உதயம் காண !
வேண்டாத குளிரதையும் தாங்கிக் கொண்டு !
. . விடியலுக்குத் கூடுகளும் காத்து நிற்கும் !
தீண்டுகின்ற ஒளிக்கீற்று கிழக்கில் எட்ட !
. . தீயாத எழிலங்கு தோன்றி நிற்க !
*கூண்டிற்கு முழுவட்டம் ஒளியைக் காட்ட !
. . கூச்சத்தில் கண்களெல்லாம் மூடிக் கொள்ளும் !
பகலவனின் பாச்சுமது வெளிச்ச வெள்ளம் !
. . பரிணாமக் காட்டலிலே கடலும் ஆறும் !
அகலமான பொருப்புகளில் எழில் *தே தோட்டம் !
. . அதையடுத்துப் பாய்கின்ற நீண்ட ஆறு !
நிகழ்கால சரித்திரத்தில் எழில் கொஞ்சும் !
. . நீங்காத நினைவுகளாய் ஊன்றி நிற்கும் !
நுகவோர்கள் நொடியினிலே கூடிச் செல்லும் !
. . நொடியாத அருளுடனே அழகுச் செல்வம் !
இறைநோக்கும் இயற்கையும் வதனம் செய்ய !
. . ஏறுவோர் யாவரையும் ஈர்த்து நிற்க !
நிறைவான எழிலங்கு வண்ணம் காட்டும் !
. . நேரத்தில் உணர்வுகளும் ஒத்துப் பாடும் !
குறைவில்லாப் பயணமங்கு இறங்கி னாலும் !
. . கூடிவிட்ட எழிற்கொள்ளை இன்னும் கூட்டும் !
மறைந்திருந்த மலைக்காட்சி கண்ணில் பட்டு !
. . மயக்கத்தில் தம்மையே இழக்கச் செய்யும் !
குறிப்புகள் !
------------------------ !
சிவனொளிபாத மலை - எல்லா மதத்தினரும் தங்கள் இறைவன் பாதம் பட்ட இடமாகப் போற்றும் சிறப்புப் பெற்ற மலை இங்கு குறித்த தினங்களில் நள்ளிரவில் மலையேறி உச்சியில் அமைந்த ஆண்டவன் பாதமும் கதிரவன் உதயமும் காண்போர் எண்ணில் அடங்கா ( ஏறுவோரில் உள்நட்டார் , வெளிநாட்டார் என எல்லா மதத்தினரும் அடங்கும் )!
கூண்டு - பூமிக் கூண்டு !
பொருப்பு - மலை !
தே - தேயிலைத் தோட்டம் !
!
அன்புடன் !
அவதானி கஜன்

எமைப்பார்த்து நகைத்துவிடும்!...நிற்கிறார் நிலைத்து என்றும் !!
01.!
எமைப்பார்த்து நகைத்துவிடும் !!
-----------------------------------------!
இலக்கியங்கள் இலக்கணங்கள் எவ்வளவு படித்தாலும்!
தலைக்கனங்கள் போகாமல் தடுமாறி நிற்கும்பலர்!
இருக்கின்றார் எம்மிடத்தில் எனநினைக்கும் வேளையிலே!
இலக்கியமும் இலக்கணமும் எமைப்பார்த்து நகைத்துவிடும் !!
பட்டங்கள் பலபெற்றும் பண்புதனைப் பறக்கவிட்டு!
துட்டகுணம் மிக்கோராய் தூய்மையற்று நிற்குமவர்!
பட்டங்கள் அத்தனையும் வட்டமிட்டு வானில்செல்லும்!
காகிதப் பட்டங்களாகவன்றோ கண்ணுக்குத் தெரிகிறது !!
பாடுபட்டுப் படிக்கின்றார் பலபதவி வகிக்கின்றார்!
கூடுவிட்டுப் பாய்வதுபோல் குணம்மாறி நின்கின்றார்!
கேடுகெட்ட செயலாற்றி கிராதகராய் மாறுமவர்!
பாடுபட்டுப் படித்ததெல்லாம் பயனற்றே போகிறதே !!
படிப்பறியார் பலபேர்கள் பண்புணர்ந்து வாழ்கின்றார்!
பட்டம்பெற்ற படித்தவர்க்கோ பண்புபற்றிக் கவலையில்லை!
மனம்போன போக்கிலவர் வாழவெண்ணி நிற்பதனால்!
நயமான கல்வியினை நாசம்பண்ணி நிற்கின்றார் !!
கீதையொடு குறள்படித்தும் பாதை தடுமாறுகின்றார்!
போதையிலே நாளுமவர் புரண்டுமே உழலுகின்றார்!
காதிலெவர் சொன்னாலும் கவனமதில் கொள்ளாமல்!
மோதியே மிதிப்பதையே முழுமையாய் நம்புகின்றார் !!
கற்றதனால் பயனென்ன எனக்கேட்ட வள்ளுவனார்!
கண்திறந்து பார்த்தவர்க்கு கருத்துரைக்க வந்ததாலும்!
கற்றகல்வி பட்டங்கள் காற்றிலவர் பறக்கவிட்டு!
காசையே அணைத்தபடி கண்ணியத்தை பாரார்கள் !!
!
02.!
நிற்கிறார் நிலைத்து என்றும் !!
--------------------------------------!
சமயத்தின் சாறாய்நின்று சரித்திரம் படைத்த வள்ளல் !
இமயத்தின் உயரமாகி இகத்துளோர் மதிக்க நின்றார்!
சமயத்தை மட்டுமின்றி சமூகத்தை மனதிற் கொண்டு!
சன்மார்க்கம் உணர்த்திநின்ற சங்கரர் தாழ்கள் போற்றி !!
மாசறு மனத்தனாகி மாண்புறு செயல்கள் ஆற்றி!
பூசைகள் தாமுமாற்றி பூதலம் சிறக்கச் செய்தார்!
வாசனை பரப்பிநிற்கும் மறுவற்ற மலராய் நின்ற !
ஈசனின் தோற்றமிக்க எந்தையின் நாமம் வாழ்க !!
தெய்வத்தின் குரலைத்தந்து தீமைகள் அகன்றே போக!
வையத்தில் வாழ்ந்துநின்ற மாமணி அவரே ஆவர் !
சொல்லிலே சுவைகள் சேர்த்து சுருதியின் கருத்தும்சேர்த்து!
நல்லதைச் சொல்லிச் சென்ற நாயகன் நாமம்வாழ்க !!
நீண்டதோர் காலம்வாழ்ந்தார் நிமலனை மனதிற் கொண்டார்!
பூண்டநல் விரதத்தாலே புவியிலே புனிதர் ஆனார்!
ஆண்டவன் அவரேயென்று அனைவரும் தொழுது ஏற்ற !
அருங்குணங் கொண்டுநின்ற அவர்நாமம் என்றும் வாழ்க !!
இல்லறம் துறந்தயெந்தை ஏகினார் இறை தொண்டாற்ற !
நல்லறம் ஆற்றி நிற்க நயமுடன் பலதைச் சொன்னார்!
சொல்லறம் காத்து நிற்க தூய்மையைய மனதில் கொண்ட!
தொல்லறம் மிக்க எங்கள் தூயவர் நாமம் வாழ்க !!
ஊரெலாம் எந்தை சென்றார் உபதேசம் ஆற்றிநின்றார்!
பாரெலாம் பண்பு ஓங்கப் பாதங்கள் பதியச்சென்றார்!
வாரங்கள் மாதங்களாக மக்களின் இடத்தே சென்று !
வேதங்கள் சாரம்தன்னை விளக்கிய வள்ளல் வாழ்க !!
ஆற்றிய உரைகள் யாவும் அனைத்துமே வேதமாகும் !
சாற்றிய மேற்கோள் யாவும் தத்துவக் குவியலாகும்!
சேற்றிலே கிடந்த மக்கள் செழுமையாய் வாழவெண்ணி!
நாற்றென நின்ற ஆசான் நாமத்தைப் போற்றிநிற்போம் !!
ஆசியநாட்டில் தோன்றி அனைவரும் போற்ற நின்றார்!
பேசிய வார்த்தை எல்லாம் பெரும்பயன் பெற்றதாகும்!
காசினி உள்ளார்மீது கருணையைப் பொழிந்த வள்ளல்!
ஆசியை வேண்டிப் பல்லோர் அவரடிபணிந்தே நின்றார் !!
புத்தராம் யேசுகாந்தி புனிதராம் நபிகள் தோன்றி!
தத்துவம் உரைத்த நாட்டில் சங்கரர் தோன்றிநின்றார்!
அத்தனை பேர்க்கும் மேலாய் அவர்பணி ஓங்கிற்றென்று!
நித்தமும் நினைப்பதாலே நிற்கிறார் நிலைத்து என்றும் !!
எளிமையைச் சொந்தமாக்கி இனிமையை மனதில் தேக்கி!
தனிமையில் இறையைநாடித் தவநிலை கொண்ட வள்ளல்!
அழிவுடை எண்ணம்போக அறிவினை ஊட்டி எங்கும்!
நிறைவுடை மனத்தைநாட நின்றவர் நாமம் வாழ்க !!
இரா.சி.சுந்தரமயில்ரூபவ் கோவை

[அனைவருக்கும் என் ஆசிரியர் தின வாழ்த்துக்கள்.]!
எனக்கு!
அ..ஆ.. போட கற்றுக்கொடுத்த - நான்!
ஆய் போட்டதை கையிலெடுத்த!
அந்த ஆசிரியர்கள்!
ஞாபகம் வந்து போகிறார்கள்...!
தூரத்தில்!
புள்ளியாய் ஊர்ந்து போகின்ற!
வாகனங்களைப்போல..!
*****!
ஒரு!
காலைநேரத்து கண்மூடிய!
கடவுள் வாழ்த்துப்பாடலின்போது....!
நானும் காதரும்!
சாக்பீஸை திருட!
குனிந்து வந்ததைக் கண்டு..!
டவுசரில் தூசி கிளம்ப அடித்த!
பெயர் மறந்து போன!
அரக்கி என்று பட்டப்பெயரின் சொந்தக்காரி!
ஐந்தாம் வகுப்பு ஆசிரியை!!
*****!
எப்பொழுதும்!
பிரம்பை வைத்திருப்பார்!
ஆனால்!
ஈக்களின் இடப்பெயர்ச்சிக்குத்தான்!
பெரும்பாலும்!
பிரம்பை பயன்படுத்தியிருக்கிறார்!!
எப்பொழுதாவது வந்து போகும்!
கார்ப்பரேஷன் தண்ணீரைப்போல...!
நினைவில் வந்து போகின்ற!
ஆறாம் வகுப்பு ஜோதிகா மிஸ்!!
!
*****!
கையை மறந்தாலும்..!
குடையை மறக்காமல் வருகின்ற!
வெள்ளையனின் ஆங்கிலத்தை மட்டும்!
விரட்டாமல் வைத்திருக்கும் ...!
ஏழாம்வகுப்பு சுப்பிரமணி வாத்தியார்!!
*****!
பேசாதீங்கடா!
பேசாதீங்கடா என்று!
உயிர் கொடுத்து கத்தி!
கண்ணாடியை தூக்கி!
எறிஞ்சிறுவேன்!
பேசாதீங்கடா !
நாலணா தரேண்டா!
பேசாதீங்கடா!
என்று கெஞ்சி கெஞ்சி கோபப்படும்!
எட்டாம் வகுப்பு இபுறாகீம் வாத்தியார்!!
*****!
கொட்டாவி விட்டால்!
கோபப்படுவார் எனத்தெரிந்தே..!
கொட்டாவி விட்டுக்கொண்டே!
நாங்கள் பாடம் கவனிக்க...!
கொட்டாவி ஒரு கெட்ட ஆவி என!
தத்துவம் உதிர்த்தபடியே...!
பொறுமையாய் பாடம் நடத்திய!
ஒன்பதாம் வகுப்பு சித்திக் வாத்தியார்!!
*****!
நான்!
செண்டம் வாங்குவேன் என நம்பியிருந்து!
இடைத்தேர்வில் நான்!
பூஜ்யம் எடுத்து..!
தெண்டமாய் போய்விட்டதை!
தாங்கமுடியாமல் தனியே அழைத்து!
யாரையாவது லவ் பண்றியா!
என்று உரிமையாய் கேட்ட!
பத்தாம் வகுப்பு சகுந்தலா மிஸ்!!
*****!
தத்து பித்து என்று!
ஏதோ எழுதிக்கொடுத்ததை பார்த்து..!
இது கவிதை இல்லடா..!
இதுதான் கவிதை என்று!
கம்பன் - பாரதி!
இளங்கோவடிகள் கவிதைகளை!
இலக்கிநயத்தோடு விவரித்த!
பதினோராம் வகுப்பு பிரபாவதி மிஸ்!!
*****!
வேதிச்சமன்பாடு என்றால் என்ன?!
என்று கேள்விகள் கேட்டபடி!
தனது கைக்குட்டையால்!
உதடு துடைத்தபடி..!
கீச்சுக்குரலில் பாடம் நடத்தும்,!
இரண்டு மாணவர்களை!
காதல் கடிதம் கொடுக்கத் தூண்டிய அழகாய்!
அந்த!
பன்னிரெண்டாம் வகுப்பு!
பிர்லா ஜெயந்தி மிஸ்!!
*****!
இப்படி!
எல்லோருமே ..!
என் அறிவின் கூட்டுப்புழுக்கள்!!
ஆசிரியர்களின்!
ஆசிர்வாதம் இல்லாவிட்டால்!
நான்!
கவிதை எழுதியிருக்கமாட்டேன்!!
பலசரக்கு கடையில்...!
கணக்குதான் எழுதிகொண்டிருப்பேன்!!
என் கவிதைகளில்!
ஒவ்வொரு வரிகளிலும்..!
ஒரு ஆசிரியர்!
ஒளிந்திருக்கிறார்!!
அவர்கள் மட்டும்!
அ போட கற்றுத்தராவிட்டால்...!
எல்லோரும் என்னை!
சீ போட்டிருப்பார்கள்!!
அவர்கள் இல்லையென்றால்..!
நான்!
ரசிகவும் ஆகியிருக்கமாட்டேன் - யாரும்!
ரசிக்கும்படியும் ஆகியிருக்கமாட்டேன்!!
!
இருந்தாலும்!
மனசுக்குள்!
நெருடிக்கொண்டேயிருக்கிறது.....!
!
நாங்கள்!
உலகமெல்லாம் சுற்றி!
பயணித்து வந்தாலும்!
உலகம் கற்றுகொடுத்த நீங்களோ!
இன்னமும் அந்த!
பள்ளி சுவர்களுக்குள்ளேயே...!
ஒரு இரண்டு இரண்டு!
இரு ரெண்டு நாலு!
மூவிரண்டு ஆறு!
நாலிரண்டு எட்டு!
என்று!
கத்திக்கொண்டிருப்பதை காணும்போதும்!
!
எம் பையனுக்கு!
ஏதாவது!
வேலை வாங்கி கொடுப்பா!!
என்று!
எங்களிடமே கெஞ்சும்போதும்!
சாலையில் எங்கேனும்!
சந்தித்துக்கொள்ளும் போது!
பைக்கில் இருந்துகொண்டே!
நாங்கள் சொல்கின்ற!
அலட்சியமான வணக்கத்திற்கும்!
பதறிப்போய்!
தனது சைக்கிள் விட்டு இறங்கி!
பதில் சொல்லும் மரியாதையை!
நினைக்கும்போதும்...!
மனசுக்குள்!
நெருடத்தான் செய்கிறது!!
பால்கார பையனை!
ஏக்கத்தோடு பார்க்கின்ற...!
முதியோர் இல்லவாசிகள் போல...!
*****!
-ரசிகவ் ஞானியார்

பாரதீ ஓர் ஜோதி.. சில நேரங்களில் சில மனிதர்கள்..!
01.!
பாரதீ ஓர் ஜோதி!
------------------- !
பாட்டுக்குள் தீ வளர்த்த பாவலனே - நம்!
பாருக்குள் மா மீசை கொண்ட காவலனே !!
ஏட்டுக்குள் அன்றெழுதிய கவி மந்திரமே - இஃது!
எந்நாளும் எங்களுக்குள் சக்தி தந்திடுமே !!
!
செல்லம்மா துணை கொண்ட செந்தமிழா - எங்கள்!
செங்குரதி சேற்றுக்குள் நீ செந்தாமரை ! - நீர்!
இல்லா பிறப்பென்றொன்று உண்டாவெனில்!
இனியொரு பிறவியெனக்கு வேண்டாமென்பேன் !!
!
விடுதலைக்கு முன்னே நான் விளைந்திருக்கக்கூடாதா?!
வீரபாரதியே உன்னோடு திhpந்திருக்கக்கூடாதா?!
'சுடு வெள்ளையனேயென மாய்ந்திருக்கக்கூடாதா? - இச்!
சுதேசியின் மடிமீது வீழ்ந்திருக்கக் கூடாதா?!
!
மனமெங்கும் உனை நிரப்பி வாழ்கிறேன்.!
மண்ணில் உன் பேரொன்றே வாசிக்கிறேன் ! - உன்!
இனமது நானென்று நம்புகிறேன் - உன்!
இளமை வரிகளில் இன்பம் பொங்குகிறேன்.!!
!
கார் மழை கைம்மாறு காணாது - உன்!
கவி வரி பலநூறு இது போலாகும்...!
பாரதி எனும் பேர் சொன்னால் போதும் - என்!
பார்வைக்குள் ஒளி ஒன்பது கோளாகும் !!
!
02. !
சில நேரங்களில் சில மனிதர்கள்!
-------------------------- !
புறங்கூறுவோர்:!
புறரையே பேசும் 'பீழையோர்; மனம்!
பிய்த்தெறியப்படவேண்டிய மாமிச இனம்!
புறங்கூறியே வாழ்வில் மடியூம் - அவ்வுடல்!
புறங்காட்டில் நாய் நரி வாயில் திணியும்....!!
!
விதியை நம்புகிறவர்கள் :!
விதியினை நம்பும் வீணார்கள் - பத்து!
விரல்களையிழந்த முடவர்கள் - ஆறாம்!
மதியினை பெற்றிருப்பதேன்? - இவர்கள்!
மண்ணில் மனிதராய்ப் பிறந்ததேன்?!
!
வேலையற்ற வீணர்கள் :!
தேநீல் விழுந்த 'ஈ யை விட - இங்கு !
தினத்தந்தியில் விழுந்த விழிகளோ கோடி - நம் !
காசினியை வீண் பேசுமிவர்கள் - என்!
காலணி கூட தீண்டா குப்பைக்கூல சாதி !!
!
முதலைக் கண்ணீர் !
புளித்தாலும் அத்திராட்சையைப் புசிக்க நினைப்பர் !
புலம்பியழுதே தம் காரியம் முடிப்பர் !
களிப்பேயில்லா புதிய படைப்புகள் - இவர்கள்!
காரியக்கார கண் துடைப்புகள்!
!
வாழ்க்கையறியா வயதில் சிலர்!
அரும்பு வயதிலே 'அவ்வன்பில் தியூம் !
அறிவையிழந்த சிறகுகள் - இந்தியா!
இருக்கும் நிலை மறந்து!
இவர்கள் கொடுந்தீயில் வளரும் விறகுகள் !!
சில நேரங்களில் சில மனிதர்கள் !
சேற்று மணலில் செய்த ஈரபொம்மைகள்

ரா.சொர்ண குமார்.!
மாசு இல்லா இதயத்திலே!
தூசு போல உன் நினைவு!!
தட்ட தட்ட மேலும்!
ஒட்டிக் கொண்டே இருக்கிறது!!
பிரித்து விடலாம் என முயன்றால்!
மனம் எச்சரிக்கின்றது!
மரித்துவிடுவாய் என்று...!
மரிப்பதற்கும் மனமின்றி,!
நினைவை எரிப்பதற்கும் வழியின்றி,!
மனது வலித்துக்கொண்டே இருக்கிறது!!
எப்போதோ நேசிப்பதாய்!
நீ சொன்ன வார்த்தைகளில்தான்!
இதயம் இன்னும்...!
துடித்துக்கொண்டே இருக்கிறது

நினைவு.!
---------!
சகியே.....!
புதைத்துவிடச் சொன்னாய்!
நானும் செய்தேன்!
ஆழமாய்தான் புதைத்தேன்-ஆனால்!
விதைத்து விட்டதாய் எண்ணி!
விருட்சமாய் வளர்ந்து நிற்கிறது!
என் இதயப்பரப்பு பூராவும்!
உன் நினைவு.!
!
காதல்!
----------!
சகியே...!
பக்கத்தில் நீயில்லை!
பந்தயக்குதிரையாய்!
விடாமல் துரத்தும்!
உன் நினைவுகள்!
என் ஒவ்வொரு நாழியையும்!
வார்த்தைகளுக்குள்!
வளைக்கமுடியாத வலியோடு!
நகர்த்துகிறதடி....!
எப்படியோ!
நடந்ததைச் சொன்னேன் உன்னிடம்!
சரியாகிவிடுமென்கிறாய் சாதாரணமாக!
நானும் திரும்பக்கேட்டேன்!
நீ மௌனிக்கிறாய்....!
எனைப்போலத்தானே !
உனக்குமிருக்கும் அவஷ்தைகள்!
இருக்கவேண்டுமென்கிறது!
என் மனமென்றேன்!
ஒருவருக்கு வலித்தால்!
காதலில்லையென்கிறாய்!
நான் மௌனிக்கிறேன்!
என் அறியாமையையும்!
உன் காதலையும் நினைத்து.!
!
தென்றல் இரா.சம்பத்!
ஈரோடு-2

வாருங்கள்!
எங்கள் அழுகைகளை!
அள்ளிக்கொண்டு போங்கள்!
புகைப்படக்கருவிக்குள் அதை பதிவுசெய்து!
உங்கள் தேசத்தில்!
அதை விற்று பணம் சம்பாதியுங்கள்.!
தொலைக்காட்சிகளில் பத்திரிகைகளில்!
அதை காட்சிப்படுத்துங்கள்!
அழுகைகளுடன் சேர்ந்து வரும்!
கண்ணீரில் ஏதோவொன்று கலந்திருக்கிறது!
அதை உங்கள் ஆராட்சிக்கூடங்களில்!
வைத்து பகுப்பாய்வு செய்யுங்கள்.!
அழுகைகள் சுவாரஸ்யமானவை,!
பாரமானவை, கோபமானவை,!
சிரிப்பானவை.!
எங்கள் அழுகை மட்டும்!
வலிநிறைந்தவை.!
உங்கள் பார்வைக்கு அவையெல்லாம்!
பொதுவானவை.!
இங்கு மழலைமுதல் முதுமைவரை!
அழுகை பரந்துகிடக்கிறது!
விரும்பியவற்றை நீங்கள் எடுத்துக்கொள்ளலாம்!
அதற்குத் தடையில்லை.!
ஆரவாரித்தழுகிறோம்!
வாய்பொத்தியழுகிறோம்!
தேவையாயின்!
நீங்கள் விரும்பியவரை!
அழுகின்றோம், ஏனெனில்!
இது அழுகைக்கான பூமியே!
நாங்கள் அதற்காகவே!
படைக்கப்பட்டிருக்கிறோம்