தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

பொங்கல் - பாப்பாப் பாட்டு

வேதா. இலங்காதிலகம்
பொங்கல் பொங்கல் தைப்; பொங்கல்!
பொங்கும் ஆனந்தத் தைப் பொங்கல்.!
சத்தோடு முந்திரிகை, பயறு கலந்து!
சக்கரை, பால் ருசிக்கும் பொங்கல்!
முற்றத்தில் மெழுகிக் கோலம் போட்டு!
மூன்று கற்களில் பானை வைத்து!
கரும்பு, தோரணம், கலகலப்பாய் அப்பாவும்!
கலந்து கலக்கும் தைமாதப் பொங்கல்.!
பள்ளிக்கு விடுமுறை பாலர் கூடுவோம்.!
வண்ண ஆடை அணிந்து கொண்டு!
கொள்ளை மகிழ்வில் உறவுகள் வீடுகள்!
துள்ளித் துள்ளி உலா வருவோம்.!
அவசியம் என்பது அன்றாட நிகழ்வாய்!
ஆனந்த உலாவாக ஆலயம் செல்வோம்.!
ஆசையாய்க் கூடி ஆடிப் பாடுவோம். !
ஆனந்தத் தையின் பொங்கலோ பொங்கல்.!
பா ஆக்கம் வேதா. இலங்காதிலகம்.!
ஓகுஸ், டென்மார்க்.!
28-01-2008

அம்மா நான்கு

வ. ஐ. ச. ஜெயபாலன்
1.அம்மா!
போர் நாட்களிலும் கதவடையா நம்!
காட்டுவழி வீட்டின் வனதேவதையே!
வாழிய அம்மா.!
உன் விரல் பற்றிக் குறு குறு நடந்து!
அன்றுநான் நாட்டிய விதைகள்!
வானளாவத் தோகை விரித்த!
முன்றிலில் நின்று எனை நினைத்தாயா!
தும்மினேன் அம்மா.!
அன்றி என்னை வடதுருவத்தில்!
மனைவியும் மைந்தரும் நினைந்திருப்பாரோ?!
அம்மா!
அழிந்ததென்றிருந்த பச்சைப் புறாக்கள்!
நம் முற்றத்து மரங்களில்!
மீண்டு வந்து பாடுதாம் உண்மையா?!
தம்பி எழுதினான்.!
வலியது அம்மா நம்மண்.!
கொலை பாதகரின் வேட்டைக் கழுகுகள்!
வானில் ஒலித்த போதெலாம்!
உயிர் நடுங்கினையாம்.!
நெடுநாளில்லை இக் கொடியவர் ஆட்டம்.!
இருளர் சிறுமிகள்!
மேற்ககுத் தொடர்ச்சி மலையே அதிர!
நீர் விளையாடும் ஆர்ப்பாட்டத்தில்!
கன்னிமாங்கனி வாடையில் வந்த!
கரடிக் கடுவன் மிரண்டடிக்கின்ற!
கொடுங்கரை ஆற்றம் கரை வருகையிலே!
எங்கள் ஆற்றை எங்கள் காட்டை!
உன்னை நினைந்து உடைந்தேன் அம்மா.!
என்னரும் தோழமைக் கவிஞன் புதுவை!
உன்னை வந்து பார்க்கலையாமே.!
போகட்டும் விடம்மா.!
அவனும் அவனது!
பாட்டுடைத் தலைவனும் மட்டுமல்ல!
உன்னைக் காக்க!
யானையின் மதநீர் உண்டு செளித்த நம்!
காடும் உளதே!
!
*கொடுங்கரை ஆறு தமிழகம் கோயம்புத்தூர் மாவட்டதில் உள்ள சிற்றாறு!
2.அம்மா!
வரமுடியவில்லை அம்மா!
தீயினை முந்தி உந்தன்!
திரு உடலில் முத்தமிட...!
சிங்கமும் நரிகளும் பதுங்கும்!
நீர்சுனையின் வழி அஞ்சி!
உயிர் வற்றும் மானானேன்.!
சென்னைச் சுவர்பாலை!
துடிக்கும் பல்லி வாலானேன்.!
தோப்பாகும் கனவோடு நீ சுமந்த!
நறுங் கனிகள தின்றதே!
ஈழத் தமிழன் விதி என்ற!
பேர் அறியா தேசத்துப் பறவை.!
துருவக் கரை ஒன்றில்!
அதன் பீயாய் விழுந்தேனே!
என் கனிகளச் சுமந்தபடி!
!
இறால் பண்ணை நஞ்சில்!
நெய்தல் சிதைந்தழியும்!
சேதுக் கரையோரம்!
படகுகளும் இல்ல.!
கண்ணீரால் உன்மீது!
எழுதாத கவிதகளைக்!
காலத்தில் எழுகிறேன்...!
3.போய்விடு அம்மா!
காலம் கடத்தும் விருந்தாளியாய்!
நடு வீட்டில்!
நள்ளிரவுச் சூரியன்!
குந்தியிருக்கின்ற!
துருவத்துக் கோடை இரவு.!
எழுப்பிவிட்டுத் தூங்கிப்போன!
கணவர்களைச் சபித்தபடி வருகிற!
இணையத்துத் தோழிகளும் போய்விட்டார்.!
காதலிபோல் இருட்டுக்குள்!
கூடிக் கிடந்து!
மலட்டு மனசில்!
கனவின் கரு விதைக்கும்!
தூக்கத்துக்கு வழிவிட்டு!
எழுந்து போடா சூரியனே.!
பாவமடா உன் நிலவும்!
கணணியிலே குந்தி!
இணையத்தில் அழுகிறதோ!
மூன்று தசாப்தங்கள்!
தூங்காத தாய்களது!
தேசத்தை நினைக்கின்றேன்.!
படை நகரும் இரவெல்லாம்!
சன்னலோரத்துக் காவல் தெய்வமாய்!
கால்கடுத்த என் அன்னைக்கு!
ஈமத்தீ வைக்கவும் எதிரி விடவில்லை.!
பாசறைகளை உடைத்து!
உனக்குப் புட்பக விமானப் பாடை!
இதோ எடுத்துக்கொள் அம்மா!
என் கவிதையின் தீ!
போய் வா.!
புதை குழிகளின் மேல்!
இடிபாடுகளின்மேல்!
பறங்கிக்குப் பணியாத என்!
மூதாதையரின் சுவடுகளில்!
பாலகர் சிந்திய இரத்ததின்மேல்!
நம்பிக்கைப் பசுமையாய்!
மீந்திருக்கிற!
பனந்தோப்புகளின்மேல்!
ஆலயங்கள், மசூதிகள் நிமிரும்!
எங்கள் கிராமங்களின்மேல்!
ஒரு யூட்டோபியாவில் இருக்கிற!
என் தேசத்தின் கனவுகளை!
மீட்டுவர வேண்டும்.!
4.அம்மா பாட்டு!
காலத்தால் மறைந்திடுமோ அம்மா!
பாலமு தூட்டடிட நீ காட்டிய வெண்நிலவு!
பாட்டில் கதைகளில் நீ!
பாங்குடன் ஊட்டிய சோற்றினிலே!
நாற்றில் பயிரெனவே!
நல்லறிவோடு நான் செழித்து விட்டேன்.!
எத்தனை கற்பனைகள் அங்கே!
எத்தனை சுடர்கின்ற நம்பிக்கைகள்!
முத்தேன நெஞ்சில் வைத்தாய்!
என் முழுமையின் வேரேன மறைந்து நின்றாய்.!
- வ.ஐ.ச.ஜெயபாலன்

ரமளானே வருகவே

கவியன்பன் கலாம்
பகலெலாம் பசித்து!
இரவெலாம் விழித்து!
அகமெலாம் நிறைந்து!
அல்லாஹ்வைத் துதித்து!
முகமத்(ஸல்) உம்மத்து!
முழு மாதம் நோன்பு பிடித்து!
அகமும் முகமும்!
அமல்களால் அலங்கரித்து!
இகம் பரம் ஈடேற்றமும் இறையின்!
ரகசிய அறிவும் பெற்று தரும்!
ரமளானே வருகவே...!!!!
பசித்தவரின் பசியினை!
பட்டு நீ உணர்த்திடும் பட்டினி- ஊனில்!
வசித்திடும் ஷைத்தானை!
வதைத்திட வைத்திடும் உண்ணாமை!
குடலுக்கு ஓய்வுக் கொடுத்து;!
குர்-ஆனின் ஆய்வு தொடுத்து;- மஹ்ஷர்!
திடலக்கு தயார்படுத்துதல் உன் கவனம்;!
திண்ணமாய் கிட்டும் சுவனம்!
பாவம் தடுத்திடும்!
பாதுகாப்பு கேடயம்;!
கோபம் வென்றிடும்!
குணத்தின் பாடம்!
அல்லாஹ்வுக்காகவே நோன்பு;!
அல்லாஹ் மட்டுமே அறியும் மாண்பு!
அல்லாஹ்வே அதற்கான சாட்சி;!
அல்லாஹ்வே தருவான் மாட்சி!
முப்பது நாட்களை மூன்றாய் வகுத்து!
முப்பதின் முதல் பத்தில் ரஹ்மத்து;!
முப்பதின் இரண்டாம் பத்தில் மக்பிரத்து;!
முப்பதின் மூன்றாம் பத்தில் நஜாத்து;!
தப்பாது வேண்டிட வேண்டியே!
தகை சான்றோர் வேண்டினரே!
வானில் இருந்த இறைவேதம்!
வஹியின் வழியாக!
தேனினும் இனிய திருநபியின் (ஸல்)!
திருவதனம் மொழிய வந்த மாதம் !
ஆற்றல் மிக்கதோர் இரவின் பிறப்பு;!
ஆயிரம் மாதங்களினும் மிக்க சிறப்பு;!
போற்றிடுவோம் பெற்றிடுவோம் அவ்விரவு;!
புனிதமிகு ரமளானின் வரவு...!!!!
ஈகைத் திருநாளாம்!
ஈத் பெருநாளைக்கு முன்பாகவே!
வாகைத்தரும் பித்ரா தர்மம்!
வழங்குவோம் ஏழைகட்கு அன்பாகவே!
---------------------------------------!
குறிப்பு: தடிமன் எழுத்துக்களில் உள்ளவைகள் அரபி பதங்கள்: அதன் பொருள் இதோ:!
உம்மத்து= சமுதாயம்!
அமல் = செயல்!
மஹ்ஷர்= மறுமை தீர்ப்பு நாளின் பெருவெளி மைதானம்!
ரஹ்மத்து= இறையருள்!
மக்பிரத்து= இறைமன்னிப்பு!
நஜாத்து= நரக விடுதலை!
வஹி= வானவர் ஜிப்ராயில்(அலை)மூலம் இறைத் தூது!
பித்ரா= ஏழைகட்கு ஈந்துவக்கும் தானிய தர்மம் (அதனாற்றான் இந்த நோன்பு பெருநாளை ஈதுல் பித்ர் (ஈகைத் திருநாள்) என்பர்

ஊரிருந்து

செந்தமிழ்
இடம்விட்டுப் போனாலும் - எம்!
மனம்விட்டுப் போகாத உறவுகளே!!
ஊரிருந்து எழுதுகின்றேன. - நீங்கள்!
புலம்பெயர்ந்தவர்கள் அல்ல. - ஈழம்!
புலர்விற்காக திரியினுக்கு நெய்!
தேடிச்சென்றவர்கள்!
மலர்கின்ற ஈழப் பூவினுக்கு நறுமணம்!
தேடிச்சென்றவர்கள்.!
உறவுகளே!...!
வருகின்றது மரணித்தும் மரணிக்காத!
தமிழ்வீரர் திருநாள்..!
கார்த்திகை 27!
அருகிருந்து அவர்கள் கல்லறைக்குப்!
பூச்சொரிய வேண்டும்!
வாருங்கள் - இது!
“கந்தசாமிப் புலவனின் கங்கையில் விடுத்த ஓலை“ அல்ல!
சொந்த மண்ணிருந்து பந்தங்களிற்கு வரையும் “பாசமடல்“!
பகை கலம் வந்து குண்டுகள் பொழிந்து - எரி!
மலைகள் என எம் தேசம் எரிகையில்..!
பனிபடர் தேசத்தில் பாயினை விரித்தும்..!
தனிமையில் நின்று மாண்டிடாது எம்மை - கடும்!
குளிர் காலத்தில் காசினைத் திரட்டி!
நாய் படாப் பாடாய் உழைத்துமே காத்தீர்...!
பெருமையால் எங்கள் நெஞ்சமே கனக்குது!
கார்த்திகை மாதத்து காற்று வந்து சொல்லுது!
மார்கழி வருமுன் கூடுவிட்டுப் போன!
குஞ்சுகளை!
நாட்டுக்கு வந்து “ நாயகர் திருநாளை “!
தரிசிக்கலாம் என்று...!
கூடுவிட்டுப் போன உறவுகளே! - நாளை!
கூடுங்கள் உங்கள் முற்றத்தில்!
கூடி நின்று நாங்கள் - களம்!
ஆடிப் பகையோடு சமராடி - ஈழக்!
கனவோடு விழிமூடிப் போனர் நினைவோடு கலப்போம்.!
சிவனினைத் தேடிச் ”சிதம்பரம்” போகலாம்!
கர்த்தரைத் தேடி ”ரோம்” நகர் செல்லலாம்!
அல்லாவைத் தேடி ”மக்காபுரி” செல்லலாம் - எனினும்!
அன்னியர்க்கு அடிபணியா வீரம் வேண்டின்..!
கண்ணிமைக்கும் பொழுதினிலே காவியமான!
காவலர்கள் வரம் வேண்டின் - இதை!
எண்ணியாரும் அலைய வேண்டாம்!
புண்ணிய பூமியாம் உங்கள் முற்றத்தில் தான் உண்டு!
வாருங்கள் எங்கள் இனம் வாழ!
தங்கள் சுகங்களையே ஈர்ந்தவர்கள்!
உங்கள் வரவிற்காய் காத்திருக்கிறார்கள்!
வாருங்கள்!
காலம் கடந்து கூழாகிப் போகும்!
சமாதான முட்டையிலிருந்து பொரிக்காது!
எம் ”சுதந்திரச் சிட்டு”!
ஈழத்தாய் சுமக்கும் பல்லாயிரம் மறத் தமிழ்!
வித்துக்களில் இருந்தே வெடிக்கும்!
எம் ”சுதந்திர விருட்சம்”!
இடம் விட்டுப் போனாலும் - எம்!
மனம் விட்டுப் போகாத உறவுகளே!!
வாருங்கள் கார்த்திகைத் திருநாளில்!
ஊர் கூடி நின்று அர்ச்சிப்போம் - எம்!
விடுதலைக் கருவூலங்களை!
எப்பனும் பிசகாத எம் ஈழம் பெறவும்!
அப்பனும் ஆத்தையும் ஆண்ட பூமியதை!
புல்லர்கள் காலிருந்து மீட்கவும்!
சபதங்கள் செய்வோம் வாருங்கள்!
சத்தியம் சொல்கிறோம்!
நிச்சயம் தமிழீழம் பிறக்கும்!
” புலிகளின் தாகம் தமிழீழத் தாயகம் ”!
- செந்தமிழ் -!
கிளிநொச்சியிலிருந்து ஒரு போராளியின் குரல்

அறிமுகம்.. நாளொரு மேனியும்

ஏகாந்தன்
01.!
அறிமுகம்!
--------------!
நான் புதியவனா!
இல்லை!
முதியவன்!
முற்றிலும் முதியவன்!
நேற்று இருந்தவன்!
இன்று இருப்பவன்!
நாளையும்!
இருக்கப்போகிறவன்!
நான் ஒன்றும் புதிதில்லை!
புதியது, பழையது என்பதெல்லாம்!
எனக்கு ஒன்றும் புரிவதில்லை!
!
02.!
நாளொரு மேனியும்...!
----------------------------!
காங்கோவின் காலை நேரம்!
மந்தமாய் மசமசவென்று!
மழையுமில்லை வெயிலுமில்லை!
எக்கேடுகெட்டும் ஒழிந்துபோ!
என்றது பூமியைப்பார்த்து வானம்!
கிறங்கிய மனிதர்கள்!
கிடுகிடுக்கும் சாலைகள்!
இன்னொரு நாள் ஆரம்பித்திருக்கிறது!
கழியும் இதுவும்!
கடந்தும் விடும்

அரேபிய ராசாக்கள்

ஆறுமுகம் முருகேசன்
கூழாங்கற்கள் தடாகத்தில்!
பிறிதொரு கால்களை யோசித்ததாக!
குனிந்து முள்ளெடுத்து அதையோரமாய்!
விட்டுச்செல்கின்ற கை!!
தொலை பயணங்களுக்கு..!
காரணங்களென்னவாக யிருக்கமென்ற!
யாசிப்பிலொரு கை!
எதையோ விட்டுச்செல்வதாய்!
நீள்கிறது இலக்கின்றி என் கணம் !!
ஒருவன் வண்ணம் தெளிக்கின்றான்,!
இன்னுமொருவன் அதை பற்றிக்கொள்கின்றான்,!
இப்படியாகத்தான் சுழற்சியில் வாழ்வு

கனவில் வந்த கம்பன்

பிரியமுடன் பிரபு
கனவில் வந்த கம்பன்!
காதல் கவிதை ஒன்றுதா!
பரிசு தருகிறேன் என்றான்!
கட்டுகட்டாய் தாள்கள் அடுக்கியும்!
கம்பனை கவரவில்லை எதுவும்!
கடைசி வாய்பாய்!
கையில் ஒர் வெள்ளைத்தாள்!
கற்பனை செய்தவாறே!
கண்ணயற்ந்துபோனேன் நான்!
கண்விழித்து பார்க்கையில்!
என் முன் பரிசு இருந்தது!
சுற்றும் முற்றும் பார்த்தேன்!
காணாமல் போயிருந்தது வெள்ளைத்தாள்

மேமன்கவியின் மூன்று கவிதகள்

மேமன்கவி
மேமன்கவியின் மூன்று!
கவிதகள்!
-மேமன்கவி-!
!
1!
வன்முறை யுகத்தில்!
என் முறை எப்பொழுது!
2!
என் கடவுளுக்கு!
மதம் பிடிப்பதில்லை!
3!
'குறி' களை!
குறித்து சிந்திக்கும்!
குறித்த!
வெறிப் பிடித்த!
நரிகள!
குறி வைத்து!
சுட தயார் நிலயில்!
என் குறிக்கோள் துப்பாக்கி.!
20.04.20065

நம்பிக்கை ஒளி

செந்தணல்
நான் பறக்கத் துடிக்கிறேன்... !
என்னால் முடியவில்லை. !
என் கைகளும், கால்களும் !
பிணைக்கப்பட்டு !
சிரசிலே முள்முடி தா¤க்க !
நிர்ப்பந்திக்கப்பட்டுள்ளேன். !
ஏன் முழச்சக்தியையும் திரட்டி !
நான் பறக்கத் துடிக்கின்றேன் !
ஏன்னால் முடியவில்லை. !
ஓடுக்குமறைகள் என் !
குரல்வளையை நெரிக்கின்றன. !
மூடநம்பிக்கைகளோ என் மேனிமீது !
பாம்புகளாய் நெளிகின்றன. !
சாக்கடை நாற்றத்தை விஞ்சிய !
துவாடை என் நாசிகளை !
மூச்சு முட்ட முனைகின்றது. !
--செந்தணல் !
நன்றி: எழுதாத உன் கவிதை !
தமிழீழப் பெண்களின் கவிதைகள்

நல்லது எது?

மு. பழனியப்பன்
எது நல்லது!
பொறுத்துப் போவதா?!
பொங்கி எழுவதா?!
தன்மானம்!
சுய அறிவு!
இவற்றை!
ஒதுக்கி வைத்துவிட்டுப்!
பொறுத்துப்போக இயலுமா?!
குடும்பம்!
அலுவலகம்!
சமூகம்!
அனைத்தும்!
பொறுத்துப்போகவே!
எதிர்பார்க்கின்றன!
சொல்லித்தருகின்றன!
வீண்பகை!
கோபக்காரன் என்ற பட்டம்!
இவற்றை ஏற்க மறுத்து!
பொறுத்துப் போக வேண்டுமா?!
பொங்கி எழுபவர்களின்!
எண்ணிக்கை!
விரல்விட்டு எண்ணுமளவில்!
இருக்க!
பொறுத்துப்போவதே!
சரியானது என!
விரும்புகிறது மனது!
சுட்டிக் காட்டப்படும்!
குற்றங்கள்!
குற்றவாளிகள்!
விடுதலையாய் நிற்க!
வெறுத்துப் போய்!
நிற்கிறது மனம்!
ஆள்!
அம்பு!
படை!
பலம்!
இவை!
அடிப்படை நியாயங்களைக் கூட!
அலட்சியப் படுத்தும்போது!
பொங்கி எழுகிறது மனம்!
கல்லில் முட்டி மோதி!
காயமே மிச்சம்!
என்ற அனுபவப் பாடம்!
பொறுத்துப் போகச் சொல்கிறது!
எது நல்லது!
பொறுத்துப்போவதா?!
பொங்கி எழுவதா?!
-மு.பழனியப்பன்