உச்சி முதல்!
உள்ளங்கால் வரை!
எங்கே குடியிருக்கிறது!
இந்த உயிர்!
கூட்டிலுள்ள பறவையினைப் போல்!
சிட்டெனப் பறந்து விடுகிறதே!
இந்த உயிர்!
சாமானியனுக்கும்!
சக்கரவர்த்திக்கும்!
சமமாய் ஆகிப்போனது!
இந்த உயிர்!
கூட்டை விட்டு!
இந்த உயிர்!
ஓடவில்லையென்றால்!
துயரச் சுமை தாங்காமல்!
மரணத்தை யாசகமாய்!
கையேந்தி கேட்கும்!
இந்த உடல்!
உயிர் பயத்தினாலே தான்!
சிறிதனவேனும் அறம்!
நிலைத்திருக்கிறது!
இந்த பூவுலகில்!
மயானத்தில் தாண்டவமாடும்!
ஆடல்வல்லானை பார்த்ததும்!
புரிந்து போகும்!
யாவர்க்கும் பொதுவாம் நீதியென்று!
வியாதியாலே சாக்காடு!
செல்லும் பாதையெங்கும் பூக்காடு!
இடுகாட்டில் தீக்காடு!
இது தான் சைவ நீதி என்று!
விளங்காமல் விளங்கிப்போகும். !
காண்பனவெல்லாம் மாயை !
விழுகின்ற மழைத்துளிகளனைத்தும்!
முத்துக்களாவதில்லை!
பெற்ற பிள்ளைகளனைத்தும்!
மச்சு வீடு கட்டுவதில்லை!
ஒன்றிரண்டு குறைகளில்லாதவர்!
வாழ்க்கையில் எவருமில்லை!
எல்லோரும் சந்நியாசம் கோலம் பூண்டு!
திருவண்ணாமலையில் பண்டாரமாய்!
அலைவதில்லை!
திருவோடு கூட சுமையென்று!
எண்ணுபவர் ஊரில் ஆங்காங்கே!
திரியத்தான் செய்கிறார்கள்!
கொண்டைச் சேவலுக்கு கர்வம்!
கோழி கூவி பொழுதுகள் விடிவதில்லை என!
ஆண்மகவு என்றாலும்,!
பெண்மகவு என்றாலும்!
பெற்றோருக்கு எல்லாமே!
ஒரே உதிரம் தான்!
மறுபடியும் மறுபடியும்!
அலையாய் எழுந்து!
கரையோடு முயங்குவது!
கடலுக்கு சலிப்பதில்லை!
அணை கட்டி தடுத்தாலும்!
நதியின் பயணம் கடல் நோக்கியே!
ஸ்படிகம் போன்றதாயினும்!
விழும் இடத்தைப் பொறுத்தே!
மழைக்கு முகவரி!
நேற்றிருந்தவன் இன்றில்லை!
என அறிந்தும்!
மார்தட்டி நிற்பவனை!
மண்மகள் பார்த்துச் சிரிக்கின்றாள்!
நகைப்புக்கு என்ன பொருள்!
மற்றவர்கள் காலில் மிதிபடும்!
மண்ணாக!
ஒரு நாள் என்னோடு கலப்பாய் என்றா?

தொட்டில் சேலையை விலக்கி!
கன்னத்தில் ஒருவிரல் வைத்துறங்கும்!
மகளை பார்த்து கொண்டிருந்தேன்!
தூங்கிற பிள்ளையை பார்க்காதே!
என்றாள் அம்மா !
திடீரென தூக்கத்தில் சிரித்தாள்!
கடவுள் வந்து சிரிக்க வைக்கிறார்!
என்றாள் அம்மா !
திடுக்கென்று அழுது தூங்கினாள்!
காத்து கருப்பு பயம் காட்டுகிதென!
தொட்டிலின் கீழ் இரும்புதுண்டை !
வைத்தாள் அம்மா !
மீண்டும் என் மகள் அழ!
அடுக்களையிலிருந்து ஓடிவந்து!
கச்சை பால் கொடுத்தாள்!
என் மகளின் அம்மா!

குட்டைப்பா வாடையும் குதறிய தலைமுடியும்!
கட்டுக்கடங்கா அலங்காரமும் கவர்ச்சியின் வனப்பும்!
ஆண்களினா டைக்குள் அடைக்கலமான பெண்மையும்!
வீதிகளின் வழியே விகாரமாய்த் தெரிகிறதே...!
சேலையும் தாவணியும் சேராமலே யுடம்பில்!
பாதியாடையும் பறந்திடு நிலையில்!
பண்பாட்டை யுமெம் பண்புகளைத் தெருவில்!
பார்க்கும் கண்களெல்லாம் ப‌ழிக்கிறதே...!
நாகரிக மென்றெதை நாளும் வளர்க்கிறாய்!
நாமெலாம் பெண்ணென்பதை நிமிடத்தில் மறக்கிறாய்!
அச்ச மடமென்பதை ஆதிகால பெண்ணுக்கென்கிறாய்!
அடக்கமென்தை அடக்குமுறையென அழுதார்ப்பரிக்கிறாய்...!
பூவுக்கும் புய‌லுக்கும் புவிய‌ரின் வ‌ரைய‌ரை!
பெண்ணுக்குமா ணுக்கும் பூர்வீக‌ வ‌ரைமுறை!
வ‌குத்திட்ட‌து குற்ற‌ம‌ன்று விள‌ங்கிட்ட‌தில் த‌வ‌றுண்டு...!
அழுகையால் க‌ண்ணீரால‌ல்ல‌ அன்பும‌ட‌க்க‌த்தினில்!
ஆளுமையினா திக்க‌த்தில் ஆத‌ரைமீதினில்!
க‌லியுக‌ போர‌ட்ட‌ம் க‌ரையெட் டிட‌ட்டும்!
க‌ய‌வ‌ரின் க‌ண்க‌ளும் கைதொழ‌ துணிய‌ட்டும்

எழுத்தாலோ எண்ணத்தாலோ!
செயல்படுத்தும் திட்டத்தாலோ!
எழும்பும் விளைவுகள்!
எளியவனை இயலாதவனை!
எழுந்துநிற்க வைத்தால்!
எத்தனை நலம்?!
ஏங்கிநிற்கிறான் என்பதற்காக!
கூனியே கையேந்தவிடுவதா!
அவன்வாழ்க்கைக்கு பலம்? !
'இனியொரு விதி செய்வோம்!
அதைஎந்த நாளும் காப்போம்!
தனியொருவனுக்கு!
உணவில்லையெனில்!
ஜகத்தினை அழித்திடுவோம்!'-!
பசித்தவன் கேட்டுவிட்டு!
பரவசப் படட்டுமென்றா!
பாடினார் பாரதி?!
இல்லாதவன் கேட்டுவிட்டு!
இங்கெமக்குக் குரல்கொடுக்க!
இனியொரு நல்லவன்!
இதுபோலப் பிறப்பானா என!
நன்றியில் நனைந்து போக!
வேண்டுமென்றா!
எண்ணினார் பாரதி?!
பாரதம் தன்னிறைவு கண்டு!
பார்புகழத் தலைநிமிர்ந்து!
எழுந்துநிற்க அல்லவா!
எழுதினார் அந்தமகாக்கவி! !
முற்றிலும் முடியாதவனா!
தவறில்லை போடலாம்சோறு!!
ஆனால்..!
முடிந்தும் முயற்சியற்றவனா!
இயன்றால்!
வேளாவேளைக்குக்!
கூழோகஞ்சியோ கிடைத்திட!
வேலைக்கு வழிசெய்து-!
உழைப்பின் உயர்வை!
உன்னதத்தை!
உணர்த்திடப் பாரு!!
அது விடுத்துத்!
தானம் என்றபெயரில்!
தந்துதந்து அவனை!
தன்மானம் மறக்கச்!
செய்வதிடலாமா கூறு! !
இல்லாதவனிடம் கொள்ளும்!
இரக்கமும்!
கலங்கிநிற்பாரிடம் காட்டும்!
கருணையும்..!
அவரை!
முன்னேற்றப் பாதையில்!
செல்லத் தூண்டும்!
முயற்சியை வேகத்தை-!
ஆர்வத்தைத் தாகத்தைக்!
கொடுக்க வேண்டியது!
அவசியம்.!
முட்டுக்கட்டையாய்!
அயற்சியை சுயபச்சாதாபத்தை-!
அலட்சியத்தை சோம்பலைத்!
தராமல் பார்த்திடல்!
அத்யாவசியம்! !
தனியொருவனுக்கு உணவில்லாத!
ஜகத்தினை அழித்திடும்!
சாத்தியம் இல்லாது போனாலும்-!
சாதிக்க வேண்டிய ஜகம்!
இலவசங்களால்!
சக்தி இழந்திடாதிருக்க!
சிந்திப்போமே!!
பொன்னான பொழுதினைத்!
தூங்கியே கழிப்போரையும்-!
செல்லும்பாதையில் களைத்துத்!
துவண்டு விழுவோரையும்-!
தூக்கி நிறுத்தும்!
தூண்டுகோலாய் நாமிருக்க!
யோசிப்போமே!!
தத்தமது காலாலே!
வீறுநடை போட்டிடத்தான்!
பழக்கிடுவோமே

கவிஆக்கம்: பாரத் !
புலிக்கண்மயிலே !
புளியமரத்தின் ஓரத்திலே !
ஓலை குடிசையிலே !
வற்றகுழம்பு வாசம் வீசயிலே !
சாணமிட்ட தரையினிலே !
தாயின் மடியினிலே !
தலைசாய்த்து படுக்கையிலே !
உறங்கிய நேரம் தெரியவில்லை !
சுகமாய் எழுந்தேன் காலையிலே !
சிங்கை சென்றேன் அன்று மாலையிலே !
பஞ்சு மெத்தையிலே !
படுத்து புரலுகையிலே !
தூக்கம் வரவேயில்லை !
நாகரீக உணவினிலே !
நாக்கு செத்துப் போனதடி தாயே !
அன்று நீ !
அன்பால் பரிமாறிய வற்றகுழம்பு !
வாசமிங்கே வீசுதடி... !
!
கவிஆக்கம்: பாரத் !
006581544486

உன் பரிகசிப்புக்கிடையே!
பட்டென்று குத்தும்!
ஊசிப் பார்வைகளும்!
உள்ளர்த்தச் சிரிப்புகளும்!
என் பருவகாலத்து!
நினைவுகளை!
ஆசைகளை!
ஆர்வங்களைப்!
பகிரும் கணங்களின்!
நிறையழிக்கும்!
பதங்களின் பலங்குறைத்துப்!
பகரும் நிகழ்வுகளின்!
நிழலர்த்தங் கொண்டு!
குறிப்பிடும் குறிப்புச்சொல்லின்!
நீண்டு மடங்கும் ஒலிக்குறிப்பில்!
நீதேடும் எதிரொளியால்!
இன்னும் சுருங்கிக் கொள்ளும்!
உயிராயிருக்க விருப்பமில்லை!
உன் அரவணைப்பின்!
கதகதப்பினை அர்த்தப்படுத்தி!
அடங்கி நிற்கப் போவதில்லை!
என் சொற்களும் சூழலும்.!
-- செண்பக ஜெகதீசன்

எனக்காக அங்கே தூரத்தில் !
எனக்கான ஆயிரமாயிரம் !
சந்தோஷ மூட்டைகளை !
சுமந்துக் கொண்டு நிற்கின்றான் !
எத்தனை முறை தோற்றுப்போனாலும் !
யாருக்குமே இல்லாத நம்பிக்கை !
என் மீது அவனுக்கு !
எனக்காவது தோற்றுப்போவதற்கும் !
நோக்கம் உண்டு !
அவனுக்கு ? !
- அகிலன் லெட்சுமணன் !
!
தொலைந்த கடவுள் !
தொலைந்துப் போன கடவுளை !
எல்லோரும் தேடினார்கள் !
பிரதிஷ்டை செய்வதற்கல்ல !
மீண்டும் தொலைப்பதற்கு !
- அகிலன் லெட்சுமணன் !
A33-4-38, Jalan Puchong Permai 1/14 !
Taman Puchong Permai !
47100 Puchong, Selangor !
012-2581393

ஒளியென்றுசொல்லஎதுவுமில்லை!
-------------------------------------!
எனக்கொரு படுக்கை தயாராயிருந்தது.!
மூடிய மண்ணுக்குள்ளிருந்து!
பிரபஞ்சத்தை பார்க்க!
எந்தவித ஜன்னலும் இல்லை.!
இரவும்பகலும் மாறிமாறிச் சுழல்வதை!
அறியமுடியாததொரு தருணத்தில்!
தனிமையின் தீராதவலி.!
பேச்சுத்துணைக்கு ஆளற்ற வனத்தில்!
காற்றின்ஓசையும்!
தலைவிரித்தாடும் மரங்களின் சலசலப்பும்!
விட்டுவிட்டுதொடரும் பீதியென!
விரல்நீட்டிப்பார்க்கமறுத்த!
வேர்களின் நுனியில்!
மெளனம் நிரப்பப்பட்டது.!
இமைவிரித்து மூடும் கணங்களில்!
எவ்வித சலனமுமற்று!
கும்மிருட்டுப்பயம் தேங்கிக்கிடக்கும்!
ஒளியென்று சொல்ல எதுவுமில்லை!
மெல்லகசிந்துவந்த ஊற்று!
என்னுடலை நனத்துக்கொண்டிருந்தது. !
-ஹெச்.ஜி.ரசூல்

கார் முகில் வானில் நிலா வெள்ளி தீபம்.!
காசினி வாழ்வில் காதல் பேரொளி தீபம்.!
மனிதனை மாற்றும் மனிதனை அழிக்கும்!
மனிதனைக் காக்கும் மகாசக்தி காதல். !
நீரில் உலாவும் மீனுக்கு நீர் சாசுவதம்.!
பாரில் உலவும் மனிதனுக்குக் காதல் சாசுவதம்.!
மானுட வாழ்வுக் கடலில் இயங்கும்!
மாதுரியம் பொங்கும் இன்பக் காதலோடம். !
மென்மைப் பட்டாம் நுண்ணிழைக் காதல்!
வெண்மை யழகு மலருக் கொப்பாகும்.!
உண்மை, மரியாதை, மதிப்பில் வாழும்.!
பொய், அவமரியாதை, அவமதிப்பில் அழிந்திடும். !
காதலின்றேல் உந்துசக்தி, சாதனைகள் குறையலாம்.!
ஆதலால் வேதனைகள் அலைக்கழித்து ஆட்டலாம்.!
இயல்பு நிலை இயக்கம் இசைகேடாகலாம்.!
இந்திரியங்களும் இறுகு நிலையையடையலாம். !
ஆதாம் ஏவாளோடு இணையம்வரை புரளும்!
அழியாத ஆதர்ச அற்புதக் காதல்!
பழியின்றி பாசமாய் மனமன்றில் ஆடினால்!
வழிகாட்டும் உயர்விற்கு வரமாயும் ஆகலாம். !
12-09-2009

பயம் வளர்க்கும் சுதந்திரம்.. அது மட்டும் வேண்டாம்.. எப்படி முடியும்?!
!
01.!
பயம் வளர்க்கும் சுதந்திரம்!
-----------------------------------!
ஏன் இப்படி குரோதமாய் பேசுகிறீர்கள்!
நாய் வளர்த்த ஒருவர் என்னைப் !
பார்த்து கேட்டுப் பார்க்கிறார்,!
கோப நிழல்கள் என்னைத் தொடர்ந்தது!
உண்மைதான் எத்தனை முறை சொல்லியும்!
அந்த நாய் கட்டப்படாமலேயே அலைகிறது,!
இத்தனை முறையும் என் மனைவியின்!
பயம்தான் என்னைப் பேச வைத்திருக்கிறது!
தெரியுமா உனக்கு என் வீட்டிலும் நாயெனும்!
ஜீவன் வாழ்கிறது,!
பயம் பற்றிய ஒருவரிடம் அதுவும் நாய் !
பயம் பற்றிய ஒருவரிடமிருந்து !
அந்த பயத்தை இம்மி அளவு கூட!
நகர்த்திப் பார்க்க முடியாது,!
தடுப்பூசி போட்டு தட்டில் சாதமும் பாலும்!
வைக்கும் உனக்கு தெரிந்திருக்க நியாயமில்லை!
எப்படி துரத்தி பார்க்கும் மற்றவர்களை!
அந்த ஜீவன் என்று,!
அந்த நாய் கடித்து பார்த்ததில்லை!
என்ற உள்ளத்து உணர்வுகள், பயம்!
பற்றிய ஒருவரிடம் எப்போதும்!
செல்ல மறுக்கும் சித்தாந்தங்கள் தான்,!
கடித்தாலும் ஒன்றும் ஆகாது என்று!
கூட சொல்லத் தயங்குவதில்லை!
உங்கள் சிந்தனைக் கூடங்கள்,!
இத்தனைக்கும் அப்பால் வெளியில் மிரட்டும்!
சுதந்திரம் கொண்டு, சுதந்திரம் !
பறித்த அந்த ஜீவன் கட்டிய இழை!
அறுத்து ஓடிக் கொண்டுதானிருக்கிறது,!
பயத்தினால் அழிக்கப்பட்ட சுதந்திரம்!
சாளரக் கதவிடுக்கில் எட்டிப் பார்க்கிறது,!
பயத்தினால் வளர்ந்த சுதந்திரம்!
கதவுக்கப்பால் நாலு கால் பாய்ச்சலில்!
ஓடி பயமுறுத்துகிறது!!!!
!
02.!
அது மட்டும் வேண்டாம்!
----------------------------------!
காதலை கல்லறையில் புதைத்து!
வைத்து பறந்து போனாய்!
ஒரு புதிய காலையில் என் உலகத்து!
சூரியனை அஸ்த்தமனம் செய்து விட்டு,!
வந்திருந்தது அழைப்பா,!
நம் காதல் பிழை கொண்ட !
படைப்பா?, அச்சில் ஏறாது என்று!
அறிவிக்க வந்தது நம் காதலுக்கு இழப்பா?!
இத்தனை நாட்களாய் உதிக்கும் எண்ணங்களில்!
நாந்தான் முழுதும் தேங்கியிருப்பதாய் !
பகர்ந்து மகிழ்வாய், தேங்கிய எண்ணங்களில்!
கூடவா பாசி பிடிக்கும் நீ வெறுப்பதற்கு,!
தூரத்து நிலவு நம் வாசஸ்தலம் அதில் !
நாம் இருப்போம், நம் சந்ததிகள் இருப்பார்கள்!
உவமை உருவகம் என்ற இலக்கணம் படைத்த !
நாட்கள், இப்படி இலக்கணப் பிழையாய் போகதானா?!
வார்த்தைகள் கூட விரக்தியாய் போய் விட்ட நிலையில்!
உன்னை வாழ்த்த மட்டும் முடியவில்லை என்னால்,!
பின்னொரு நாளில் என் பெயர் தாங்கிய உன் குழந்தை!
மட்டும் வேண்டவே வேண்டாம்,!
அந்த குழந்தைக்கு தெரிதல் வேண்டாம்!
நம் கோழைத்தனம்,!
மறைவில் கிடக்கட்டும் நம் காதல் !
எப்போதாவது தூசு தட்டி சுவாசிக்கிறேன் நான்...!
!
03.!
எப்படி முடியும்?!
----------------------!
சிதறிக்கிடந்த மரத்துண்டு கூட !
மார் தட்டி புல்லாங்குழலைப் பார்த்து!
சொல்கிறது, உன் நாதம் என் தியாகத்தில்!
தான் வெளிவருகிறதென்று,!
காற்றில் மரம் விட்டு போகிற இலைகளும்!
லயித்து சொல்கிறது மரத்திடம், என் !
வீழ்ச்சியும் கூட உன் உயர்ந்தோங்கும்!
வளர்ச்சிக்குத்தானென்று,!
பட்டுப்புழுவும் சட்டென்று சேர்ந்து கொள்கிறது!
பட்டுக்கு நான் தானே அடித்தளம்!
கொடுத்து மிளிரவைக்கிறேனென்று,!
மேகங்கள் மறைந்து போவதால்!
தான் பூமியைக் கூட எட்டிப் பார்க்கிறது!
மழை என்ற பரிமாணம் ஏற்றிருக்கிறேனென்று,!
நான் எப்படி சொல்ல முடியும்!
என் காதல் தோல்வியில் தான் உ(ன்)ங்கள் !
அழைப்பிதழ் அச்சேறியிருக்கிறதென்று