தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

புதிய வருடத்தை வரவேற்கிறேன்

கோவை. மு. சரளாதேவி
நாளைக்கு என்பது நிச்சயம் இல்லை !
என்று அறிந்தபின்னும் !
புதிய வருடத்தை வரவேற்கிறேன் !
இன்றைய வாழ்வை இனிதாய் வாழ !!!
புதிய வருடத்தை வரவேற்கிறேன் !
இருக்கும் நிமிடங்களில் இனியதை செய்ய !!!
புதிய வருடத்தை வரவேற்கிறேன் !
இன்பத்தை சுவைக்க!! !
புதிய வருடத்தை வரவேற்கிறேன் !
உறவுகளின் உன்னதத்தை அறிய !!!
புதிய வருடத்தை வரவேற்கிறேன் !
இயற்கையே நமக்கு எதிராக திரும்பினால் !!!
புதிய வருடத்தை வரவேற்கிறேன் !
தீமை செய்தவருக்கும் நன்மை செய்ய !!!
புதிய வருடத்தை வரவேற்கிறேன் !
நன்மை செய்தவரை நாளும் நேசிக்க !!!
புதிய வருடத்தை வரவேற்கிறேன் !
உதவி செய்தவர்களின் உள்ளம் குளிர்விக்க !!!
புதிய வருடத்தை வரவேற்கிறேன் !
மனிதாபிமான மனித உள்ளங்களை இனம்காண !!!
புதிய வருடத்தை வரவேற்கிறேன் !
போர் இல்லாத உலகம் காண !!!
புதிய வருடத்தை வரவேற்கிறேன் !
புன்னகையை மட்டும் வீசும் உதடு காண !!!
புதிய வருடத்தை வரவேற்கிறேன் !
பிரிவினை இல்லாத சமூகம் காண !!!
புதிய வருடத்தை வரவேற்கிறேன் !
ஒற்றுமையான உலகம் காண !!!
வரவேற்கிறேன் உங்களுடன் நானும்

சறுக்கிய தேசத்திற்கு நறுக்கு வினாக்கள்

அத்திவெட்டி ஜோதிபாரதி
தினம் தினம்!
கழுகாய் பருந்தாய்!
வட்டமிடும்!
வஞ்சக வானூர்தி!
கருவறுக்க!
கோழிக்குஞ்சாய்!
எம் மக்கள்!
இடிமுழக்கம் எங்கு பார்த்தாலும்!
ஈழத்தமிழகத்தில் -குண்டுகளை!
அள்ளி எரிந்து ஆர்ப்பரிக்கும்!
அரக்கர் கூட்டம்!
கைக்கெட்டும் தூரத்தில்!
எம் உறவுகளின் தாய்த்தமிழ்நாடு!
கேட்காமல் கேட்கும்!
எம் உறவுகளின் ஓலங்கள்!
இவன் வாழும் நாடோ காந்தியின்!
அகிம்சை வழி!
நேருவின் சமாதனப்புறா-அதுவோ!
முதுகில் அடித்தவனை!
முழுவதும் தொழும்!
தாய்த்தமிழ் நாடென்ற பேர் எதற்கோ?!
கூட்டுப் பயிற்சியும்!
கொஞ்சிக்குலாவலும்!
நம் குல நாசம்!
செய்வதற்கேயன்றி வேறெதற்கு?!
ரகசியப் பேச்சுக்களும்!
ராடார் தளவாடங்களும்!
ஒளிவு மறைவற்ற!
ஒப்புதல் வாக்குமூலங்களும் -எம்!
நலிவடைந்த உறவுகளை!
நசுக்கத்தானே?!
சமாதானம் என்று சொல்லி!
சவ வண்டியனுப்பும்!
சறுக்கிய தேசத்தின்!
ஆற்றாமைத் தமிழன்!
அழுகிறான் இங்கே!
அவனுக்கு நாடிதுவே!
வேறில்லை அவனியிலே!
கண்ணீருக்கு தாழ்ப்பாள் போடும்!
கயவர்கள் கூட்டம்!
கட்சிக்கொடி ஏந்திக்!
கல்லாக்கட்டும்!
உள்ளொன்று வைத்து!
புறமொன்று பேசும்!
ஒப்பனைத் தமிழன்!
ஒளிரா நிலவு அமாவாசை!
உணர்வில்லா உறக்கம் பாவம்!
உடுக்கை மானம் உண்டோ அறியேன்...!
!
அத்திவெட்டி ஜோதிபாரதி

அம்மாவின் மடியாய்

உதயச்செல்வி
சாய்ந்து கொள்ளச் சுவரின்றி!
சரிந்து தாழ்ந்த மொட்டை மாடி!
மழைத் தாரை ஈரம் பட்டு!
மதிலோரம் படர்ந்த பாசி!
காய்ந்து நிற்கும் கொம்பைச் சுற்றி!
இழைந்து நிற்கும் கொடி!
நீர் சுமந்து களைத்தபடி!
மெல்ல நகரும் மேகம்!
சிறகசைத்து மிதந்து செல்லும்!
சாம்பல் நிற பறவைக் கூட்டம்!
குனிந்து தலையாட்டிக் கொண்டு!
கொட்டிலடையும் மந்தை!
புறங்கையில் கண் துடைத்து!
கலைந்த மயிரை சிலுப்பிக் கொண்டு!
களைத்துத் திரும்பும் பள்ளிச் சிறுவன்!
சுவரோரம் முதுகு உரசி!
சோம்பல் முறித்து நகரும் பூனை!
கட்டிக்கொண்ட முழங்காலில்!
பதித்துக் கொண்ட கன்னம்!
சோர்ந்த மனதுக்கு!
சுகமாகத்தான் இருக்கிறன....!
பதிவுகளும் படிமங்களும்.....!
--- உதயச்செல்வி

இலக்கணப் பாடம்: 1. காலம்

சேயோன் யாழ்வேந்தன்
நேற்று உண்டேன் !
இன்று உண்கிறேன் !
நாளை உண்பேன் !
நேற்று படித்தேன் !
இன்று படிக்கிறேன் !
நாளை படிப்பேன் !
நேற்று நடித்தேன் !
இன்று நடிக்கிறேன் !
நாளை நடிப்பேன் !
நேற்று இருந்தேன் !
இன்று இருக்கிறேன் !
நாளை இருந்தால் !
- தி.கோபாலகிருஸ்ணன், திருச்சி

இளமையோடு ஒரு பழைய காதல்

ஜாவிட் ரயிஸ்
இன்றோ நாளையோ!
இறக்கவிருக்கும் மரங்களில்!
இளமையோடு துளிர்க்கும்!
மலர் சிசுக்களாய்...!
புதுப்புது எதிர்பார்ப்புகளோடும்!
விடை தெரியா கேள்விகளோடும்!
என் கிழட்டுக் காதல்,!
தள்ளாடித் தள்ளாடித்!
தேடுகின்றேன்!
தொலைந்து போன!
பழைய நினைவுகளை...!
அந்த மரத்தில் தானே!
செதுக்கினோம்!
உன் பெயரை நானும்...!
என் பெயரை நீயும்...?!
எம்மைப் போலவே- காலம்!
மரத்தையும் விட்டுவைத்தில்லை!
நரைத்த தலையுடன்!
நின்றிருக்கிறது.!
புதுப்புது காதல் தடங்களை!
தாங்கியிருக்கிறது!
படுத்துறங்கிய புல்வெளி!!
இந்த இடத்தில் தானே!
கைக்கோர்த்து நடைபயின்றோம் ?!
ஆமாம்!!
இதே இடம் தான்!!
இருமருங்கிலும் எழுந்து நின்று!
நிழல் பாய் விரித்து!
காதலர்களை வரவேற்கும்!
பெயர் தெரியா இம்மரங்கள்!
அவள் எங்கே?!
உன்னை தான் விசாரிக்கின்றன!
இந்த மரங்களுக்கு!
நினைவிருக்கும் நம் காதல்!
உனக்கு நினைவிருக்குமோ?!
நீ பற்றியிருந்த என் கரங்களில்!
தொற்றியிருக்கும்!
என் பேரனின் குரல்!
இழுத்தெடுக்கிறது என்னை!
மீண்டும் நிகழ்காலத்துக்கு!
தாத்தா நேரமாகிவிட்டது!
பாட்டி தேடுவாங்க!
என் கேள்விக்கு இல்லாவிட்டாலும்!
அந்த மரங்களின் கேள்விக்காவது!
விடை சொல்!
நீ எங்கே இருக்கிறாய்?

என் வீடு

புதியமாதவி, மும்பை
அப்படித்தான்!
அரசு முத்திரைத்தாள்களில்!
எழுதப்பட்டிருக்கிறது.!
இடப்பக்கமும்!
வலப்பக்கமும்!
பின்பக்கமும்!
இருக்கும் வீடுகளின் !
சுவர்களால்!
கட்டி எழுப்பப்பட்டிருக்கிறது!
என் அறைகளின் வடிவம்.!
மாடி வீட்டுக்காரனின்!
ஒவ்வொரு அறைகளையும்!
தாங்கி நிற்கும்!
என் வீட்டுக்குள்!
கிராமத்து வீட்டை!
விற்ற ஏக்கத்தில்!
செத்துப்போன!
அம்மாவின் நிழற்படம்.!
நுழைவாசலில்!
தொங்கிக்கொண்டிருக்கிறது!
அந்நியன் மொழியில்!
என் பெயரின் எழுத்துகள்.!
இவைதவிர!
இது என் வீடு!
என்பதற்கான!
எந்த அடையாளமும்!
என் வீட்டில் இல்லை.!
-புதியமாதவி, மும்பை

ஆசை

வல்வை சுஜேன்
எண்ணம் என்னும் கோட்டைக்குள்!
ஆகாசப் பூக்களை!
தோரணம் கட்டியது யார்!
விதையில்லா விருட்சத்தின்!
ஆசை நூலில்லாடும் ஆயுள் கைதி நான்!
ஓசை இன்றி எப்படிச் சொல்வேன்!
ஆசைத் துறவியல்ல நான்!
நரையும் திரையும் சூழ்ந்த பெரிசுகளே!
ஆளக் கடலிலும் முத்தெடுக்கும்போதில்!
இளமை ஊஞ்சலை எப்படி நிறுத்துவேன்!
பதினாறுதானே என் வயசு!
பகலில் கொள்ளையிடும் நட்ச்சத்திரங்களை!
இரவில் குவிக்கும் இறைவனும்!
ஆசை பித்தனே!
இமையை இமை தொடாது விடுமா!
விழியை உறக்கம் தழுவாது தணியுமா!
தணிந்தது தாகம் என்று!
பாகம் பிரிக்கவில்லை!
ஒழுக்கம் வழுவாது இழுக்கத்தில்!
வீழ்ந்த நெஞ்சை!
பாடை வளர்த்தி தோழ் தூக்க!
நால்வர் அருகில்!
ஆயுள் முடிவின் நொடிப்பொழுது!
எண்ணப்படுகிறது எனக்கு!
இப்போதும் ஆசைத் துறவியல்ல நான்!
முள் படுக்கை விரிப்பில் கிடந்தும்!
மரணதேவனை!
வா வா என்றே அழைக்கிறேன்!
ஆசையுடன்.!

நகரமமும் நானும்

மனோவி, சென்னை
நாகரீக மோகத்தால்!
நகரம் நோக்கி நகர்ந்த நான்!
நற்செல்வம் பல இருந்தும் எதையோ!
நாடி மனதாற் திரிந்தேன்..!!
பச்சைபசேலென்ற வயல்கள்!
வற்றாத ஓடைகள்!
ரீங்காரமிடும் குருவிகள்!
மனிதரை மதிக்க தெரிந்த மக்கள்!
மகிழ்வு தரும் திருவிழாக்கள்!
வெட்டவெளி விளையாட்டுகள்!
என என்னுள்!
கிராமத்து இன்பங்கள் நிழலாடின..!!
!
ஓங்கிய கட்டிடங்கள்!
தூய்வற்ற தண்ணீர்!
கூண்டு பறவைகள்!
கூத்தாடும் இரவுகள்!
கணினியே கதியென மக்கள்!
வீடியோ விளையாட்டுகள்!
என எதையுமே!
ஏற்கவில்லை என்னின் மனம்..!!
!
துன்பத்திற்கு விலையாய் கொடுத்த!
இன்பங்களை நினைந்து!
கிராமத்திற்கு திரும்பினேன்.!
!
கவிதையாய் இருந்த என் கிராமம்!
கசங்கி கெட்டது கண்டு!
கதி கலங்கி விட்டேன்..!!
எது வேண்டாமென எண்ணினேனோ!
அது அவசரகதியில் வளர்ந்து வருகிறது!
மனைகளாகும் வயல்கள்!
மறைந்து போன பறவைகள்!
தொலைபேசும் மக்கள்!
தொல்லைகாட்சி என மெல்ல!
நகராமாய் இல்லை நரகமாய்!
உருமாறி வருகிறது என் சொர்க்கம்

இது என் முதல் கொலை.. சாதி மறு

வித்யாசாகர்
; சண்டையொழி..!
01.!
இது என் முதல் கொலை.. !
--------------------------------!
துரத்தி துரத்தி பெண்களை வெட்டுகிறாய்!
வெட்டு வெட்டு!
இரத்தத்தில் ஊறி சரியட்டும் உனது ஆண்மை..!
குத்தி குத்தி பிய்த்து சதையுண்ணும்!
மிருகத்தைவிட நீதான் பெரிய படைப்பில்லையா!
மனிதனாயிற்றே சும்மாவா; குத்திப் போடு..!
சாதியில் ஒரு குத்து!
மதத்தின் மீது ஒரு குத்து!
இந்த தேசத்தின் நெற்றியில் ஒரு குத்து குத்து..!
ஒரு உயிர் இந்த தேசத்து மக்கள்முன்!
பட்டப்பகலில் வெட்டவெளியில் கொன்று பறிக்கப்படுமெனில்!
மடிவது பெண்ணல்ல, எம் தேசத்தின் மாண்பு;!
அதனாலென்ன நீ குத்து !
அவள் இன்னொருவனின் தங்கை!
வேறொருவனின் மகள், எமது தாய்மையின் ஒரு பெருந்துளி!
அதனாலென்ன நீ குத்து!
நீ குடித்த பால்நாற்றம்!
அவள்மீது கூட அடித்துவிடலாம்,!
காலகன்று உனை ஈன்றப்!
பெண்மை வயிறுபிடித்துனக்கு!
சாபமிட்டிருக்கலாம்;!
அதனாலென்ன நீ குத்து!
ஒன்று இரண்டு மூன்று என இருபத்தைந்து முறை!
ஒரு பெண்ணைக் கத்தியால் குத்துகிறாய்,!
உன் பெருமை உன்மீதே யுனை காரி உமிழ்ந்திருக்கும்!
நீ கண்டிருக்கமாட்டாய், உனது கண்களின் வெறித்தீக்கு!
அதெல்லாம் இரையாகிப் போயிருக்கும்..!
எனக்குப் போகாது..!
அவள் கத்தியது எனது காதுகளை மௌனமாய்க்!
கொல்கிறது; கண்களுள் தீயாய் எரிகிறது..!
ஒவ்வொரு பெண் மடிகையிலும்!
எனது அறம் எனை அறுக்கிறது!
உயிருக்குள் அழுகிறேன் நான்; உனக்கெங்கே போனது உன் ஈரம்?!
உனக்கு ஈரம் இல்லை!
ஆண் எனில் தாயின் இன்னொரு பக்கம் என்பது!
உனக்கில்லை; நீ கொல்.. குத்து.. மனிதமரு.. மாய்ந்து போ..!
எங்கே போக.. உன்னை விடுவதாயில்லை!
எனது கைகளை இதோ உயர்த்திப் பிடித்திருக்கிறேன்!
எழுத்துக்களை எடுத்தெடுத்து அரிவாளாக வீசுகிறேன்!
வீசி வீசி உனை வெட்டுகிறேன்!
வெட்ட வெட்ட சரிவது – உனது உடலாகவோ!
உதிரமாகவோவெல்லாம் இருந்துவிடவேண்டாம்!
அந்த ஆண் திமிராக!
உன் அறியாமையாக இருந்துபோகட்டும் போ..!
போடா போ..!
!
02.!
சாதி மறு; சண்டையொழி..!
---------------------------------!
சதையறுக்கும் பச்சைவாசம்!
ஐயோ சாதிதோறும் வீசவீச,!
தெருவெல்லாம் சிவப்புநாற்றம்!
முட்டாள்கள் மேல்கீழாய் பேசப்பேச!!
மாக்க ளூடே சாதி வேறு!
மண்ணறுக்கும் சாதி வேறு!
மனிதங்கொல்லும் சாதியெனில் – அதைச்!
சாக்கடையில் விட்டெறிடா!!
பெற்றவயிற்றில் மூண்ட நெருப்பு!
வெற்று சாதிக்காய் மூண்டதுவே,!
பத்துமாதம் சுமந்த நெஞ்சில் – தீண்டாமை!
தகதிமிதோம் ஆடுதுவே;!
ஐயகோ பூமிப் பந்தை!
அற்பசாதி அறுத்திடுமோ!
ஓட்டைத்தட்டில் வறுமையென்றால்!
உயிர்க்கொண்டு அடைத்திடுமோ..?!
வீட்டுக்குவீடு சாதிப்பேச்சு!
ஊரெல்லாம் ரெண்டாப் போச்சே,!
அடேய்; மனிதத்தை விற்காதே, நில்!
இனி மிருகங்களே காரி உமிழும்!!
மிச்சத்தை மீட்கவேனும்!
மனிதர்களாய் ஒன்று கூடு,!
அங்கே ஆடையற்று கூட நில்!
சாதியோடு நின்று விடாதே;!
சாதியை விடு..!
சாதி போகட்டும் விடு..!
ஓ மனிதர்களே வா’!
என் மனிதர்களே வா “நான் சாதியற்றவன்”!
சொல் “நான் சாதியற்றவன்”!
சாதியற்ற இடத்தில்தான் நாளை!
மனிதர்கள் மனிதர்களாகப் பிறக்கக் கூடும்,!
மழை நிலா காற்று போல நாமும்!
மனிதர்களாக பிறப்போம்; மனிதர்களாக மட்டுமே மடிவோம்

பாட்டுக்கு ஒரு தலைவன்

ப.மதியழகன்
சமுதாய நிகழ்வுகளை உள்வாங்கி!
கவிதையாய்ப் புனையும்!
இவனது கற்பனைத் திறனே!
இவனுடைய சொத்து!
பத்திரத்தில் பதிய முடியுமா!
பலர் மத்தியில் பெருமிதம்!
கொள்ள முடியுமா!
இவன் இதை வைத்து!
உறவுகளின் உதாசீனப்படுத்தலையும்!
நண்பர்களின் நையாண்டியையும்!
மனைவியின் அன்றாட!
ஏச்சுப் பேச்சுக்களையும்!
ஒவ்வொரு நாளும் எதிர்கொண்டு!
கண்ணுறக்கம் கூட முள்படுக்கைதனில் என்ற!
இக்கட்டு தொண்டைக்குழியில் உயிர்நோக!
இறுக்கிய சூழ்நிலையில்!
சுழன்று சுழன்று வீசும்!
சூறாவளியிலிருந்து!
இவனது உள்ளுக்குள் எரியும்!
படைப்புக்கு பிரகிருதியான சுடரை!
அணையாமல்!
ஜீவன் பிரியும் வரை!
தமிழ்ப்பிரவாகம் குறையாமல்!
காப்பாற்றி வந்தான்!
தன்னை தமிழுக்கு அர்பணித்து!
மகாகவிஞன் மறைவுக்குப்பின்!
கல்லறையில் ஏற்றிவைத்த அகல் விளக்கு!
காற்றினால் அணைந்த பின்புதான்!
இவனுடைய கவிச்சுடர் விளக்கு!
இலக்கியவானில்!
விடிவெள்ளியாய் ஒளிவீசத்துவங்கியது!
காலவெள்ளம் கவிஞனை!
அடித்துச் சென்றுவிட்டபோதிலும்!
அவனது கவிவெள்ளத்தில்!
சிக்காமல் மீண்டவர் யார்!
இங்கு