தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

கானல் பூக்கள்

வல்வை சுஜேன்
ஒட்டிய வயிறும் கந்தல் உடையும்!
தெருநடை ஓரத்தில் பிச்சை தட்டுடன் நான் !
கானல் வீதியில் சருகாகும் பூக்களில் !
என்னைபோல் ஏராளம் சிறார்கள் இங்கே !
இனப் படுகொலை அரசின் மயானத்தில்!
என் குடும்பத்தில் எஞ்சிய எச்சம் நான்!
எச்சில் சோறேனும் தருவாரா என!
சுற்றத்தை பார்க்கிறேன்!
விழியில் வீழ்ந்து வளியும் வேர்வைத் துளி!
எரிவை தந்து காய்கிறது!
என் தாகத்தை தணிக்கவில்லை !
எனக்காகத்தான் கனிந்ததோ தெரியவில்லை !
தெருவோர கால்வாய்க்குள் ஒரு தோடம்பழம் !
நிறம் மாறினாலும் முக்குளித் தெழுந்து !
என் முகத்தை பார்க்கிறது !
விடுவேனா அதை துடைத்தெடுத்து !
சுளை உரித்துண்டு !
களைப்பை போக்கிக்கொள்கிறேன்!
எங்கிருந்தோ வந்த ஓர் நல்லிதயம்!
ஒத்தை ரூபாயை என் தட்டில் !
இட்டுச் செல்கிறது!
தேனீருக்கும் அது போதாத காசு !
யாம் இருக்க பயம் ஏன் ! விளம்பர பலகையோடு!
என் எதிரே ஓர் தேனீர் கடை!
அதன் கண்ணாடி பெட்டிக்குள் சீனிபணிஸ்!
கண்ணுக் கெட்டியது வாய்க்கெட்டுமா!
காத்திருக்கிறேன் இன்னு ஒரு ஒத்தை ரூபாவிற்காக.!

சின்ன காஷ்மீர்

துர்ரத் புஷ்ரா
தூரத்து விண்மீன் கண் சிமிட்ட,!
நிலா வந்து காதினுள்ளே ஏதோ சொல்கிறது.!
தோட்டத்து மல்லிகையும் பூத்திருக்கும் அவ்வெளை,!
ராணியாம் 'நைட் குவினும்'!
விசுறுகிறது சுகந்தத்தை...........!
நித்திரையில் ஆழ்ந்திருந்த பிஞ்சிவளின் அமைதிதனை!
கொஞ்சம் குழப்பிடுவோம் என்றவைகள் நினைத்தனவோ........!
இல்லை,!
ராப்பொழுதின் ஜீவிகளாம் எம்மோடு விளையாட!
சுட்டிப் பெண் இவளேதான் பொறுத்தமென கருதியதோ.........!
கானல் நீராய் தொலைவினிலே!
காரிகைகளின் சிரிப்பொலியோ கலகலவென.........!
துள்ளியெழுந்து ஜன்னலூடே அண்ணாந்து பார்க்கின்றேன்,!
காணவில்லை?!
யாரும் அங்கே கண்ணாமூச்சி விளையாடியதோ?!
இல்லை,!
விடுதி வாழ்க்கையின் நினைவலைகள் என்னை வாட்டுகிறதோ?!
மறக்கத்தான் முடியுமா!
சிநேகமான நாட்கள் தனை-!
அறிவுப்பசியால் எமை இணைத்த காஷ்மீர் விடுதி தனை.!
பரந்து விரிந்த வீரமரங்கள் தாளம் போட,!
சீனியாஸ் செடிகள் பூத்துக்குழுங்க,!
விதவிதமாய் குருவிகளும் கானம் பாட......!
அன்று நாம் ரசித்துப் பழகிய சூழல் அது தானே?!
நாம் காணா பௌர்ணமியும் அங்கில்லை-!
அதுபோல, மழை ஓய்ந்து எமை காணா வானவில்லும் இல்லை........!
வண்ணதுப்பூச்சிகளின் ஆரவாரம்,!
சின்னஞ்சிறு வண்டுகளின் ரீங்காரம்!
கேட்காத நாளும் இல்லை அப்போ-!
அதை கேட்காமல் தூக்கம் இல்லை இப்போ.......!
நகரத்து சுடும் வெயிலுக்கு 'டாடா' காட்டி,!
இனிய குளிர் பொழுதுகளை 'வெல்கம்' பண்ணி!
எம் வாலிப வயதுக்கு ஒத்துப்போக!
படிக்கும் நேரத்தில் எமை உற்சாகமூட்டி!
எம்மோடு ஒன்றாய்!
பின்னிப்பிணைந்த நீ தான் நம் சின்ன காஷ்மீர்!! !

முத்துக்குமார் முதல் முருகதாசன் வரை

வசீகரன்
இரவும் பகலும் இரத்த ஆற்றிலே!
எங்கள் வாழ்க்கை நீச்சல் அடிக்கிறது!
உலகம் முழுதும் தமிழர்களின் வீரவணக்கம்!
செய்திகள் படிக்க உயிரைப் பிழிகிறது!!
எமக்காக எழுந்த தெய்வங்களே!
ஏழு பேரையும் வணங்குகிறோம்!
ஒரு சோதிப்பெரு வெளிச்சம்!
எமக்குச் சக்தியானது போதுமையா!!
முகம் தெரியாத எம் முத்துகளே!
உயிராயுதம் ஏந்துவதை நிறுத்துங்கள்!
எழுத்தாணியைக் கையில் எடுத்து!
எட்டுத் திசையிலும் எழுதுங்கள்!!
உலகத்தின் விழிகளைத் திறப்பதற்கு!
உங்கள் உயிர்களை இழக்காதீர்கள்!
அவலத்தின் காணொளிகளை தொகுத்து!
உலகத்தின் விழிகளுக்கு காட்டுங்கள்!!
தெய்வங்களை நேரிலே பார்த்ததில்லை!
இன்று நெருப்பிலே பார்க்கின்றோம்!!
நேற்றிருந்த முகங்கள் இன்றில்லையே!
நெஞ்சுடைந்து நெகிழ்ந்து போகின்றோம்!!
நிலவெறியும் எங்கள் வீடுகளில்!
நெருப்பெறிந்தால் எப்படித் தாங்குவோம்!
அடுத்து அடுத்து தற்கொடைகள் என்றால்!
அடியெடுத்து விடைகொடுப்பது யார்?!
உங்கள் ஓப்பற்ற தியாகங்களின்!
பின்னே மெல்ல மறைந்து போகும்!
உங்கள் குடும்பத்தின் ஒப்பாரிகள்!
எழுந்து வந்து உயிர்க்குலை அறுக்கிறது!!
கதறி அழுது கண்ணீர்விட்டு அழுது!
அடக்க முடியாத உணர்வுகளில்!
தேடி வந்து சோகம் ஒட்டிக்கொள்கிறது!
இறுதி முடிவுகளே இங்கே தொடக்கமாகிறது!!
அங்கே முத்துக்குமார் எழுதி முடித்த!
மரணசாசனத்தை தினமும் வாசிப்போம்!!
இங்கே முருகதாசன் எழுதி வடித்த!
மரணசாசனத்தை உடனே வாசிப்போம்!!
தீக்குளிப்பை ஆதரிக்க முடியாத எங்களால்!
தீக்குளித்தவனை திட்டித் தீர்ப்பதற்கோ!
விமர்சனம் செய்து பழி தீர்க்கவோ!
எங்களில் எவருக்குமே உரிமையில்லை!!

ந‌ம் வாழ்வு?

ரத்திகா
கட்டிடங்களில் கூடுகட்டப்!
பழகிவிட்டன பறவைகள்.!
கூண்டுகளில் வாழ!
கற்றுக்கொண்டுவிட்டன!
விலங்குகள்.!
பறவைச் சிறகணிந்து!
விலங்கு மனம் தரித்து!
மனிதத் தோல் போர்த்திய!
வாழ்வு நமது!!

எங்கே என் அம்புலி?

டீன்கபூர்
கடல் மடியில் தவழ்ந்து!
கடல் மடியில் உணர்ந்து!
கடல் மடியில் கூடி!
கடல் மடியில் காதல் பொழிந்து??!
எங்கே என் அம்புலி?!
கடல் காற்றில் மூச்செறிந்தாய்!
கடல் வெளியில் உரத்துச் சிரித்தாய்!
கடல் மடியில் எழுதி வடித்தாய்?.!
எங்கே என் அம்புலி?!
அச்சம் முகத்தைக் காய்த்து!
இதயத்தில் செட்டை முளைத்து!
பொழுது பொழுதாய் அடித்து!
தெருவும் திசையும் வேறுவேறாய்?.!
எங்கே என் அம்புலி?!
எங்கே ஒளிந்தாய்!
எங்கே மனசை விதைத்தாய்!
எங்கே தூக்கத்தை அணைத்தாய்!
எங்கே கனவைக் கரைத்தாய்.!
இனி என்ன!
நான் எங்கு செல்வேன்?!
காற்றின் முதுகில் பயணம் செய்து.!
வா.!
அன்பே!!
இனியேனும் வனம் ஒன்றில் வகை செய்வோம்!
ஒரு பெருமரத்தில் தவழ்ந்து பூரிப்போம்!
என் நாள் வரும்!
உன் மூக்கை நுள்ள!
கடலை அணிசெய்ய!
என்றும் உன் உருவம் மறவேன்!
உன் தூக்கணம் மின்னிய கடற் புனலில்.!

குற்றமுண்டா! உன்னைப் புகழ்வதிலே

தமிழ் ராஜா
சித்திரப் பெண்ணழகே ! உன்னை!
என் சிந்தையில் வைத்திடவே!
கண்மலர் பூத்தி டம்மா பாவையே!
பார்வை ஒருங்கிடவே !
என்னையே மனதில் வைத்தாய் !
என்னுடன் நினைவையும் சேர்த்து வைத்தாய்!
கண்ணிலே காதலையே கன்னியே!
என்னுள் ஏன் வைத்தாய் !
காலத்தின் வர்ணணையில் கன்னியே!
காதலின் சொல்லினிக்கும்!
வாழும் தீரத்தில் உள்ளதடி!
நம் காதலின் கண்ணியமே !
சேர்ந்து பிரிந்திடினும்!
பிரிந்து சேர்ந்திடினும்!
இருக்கும் பொழுதினிலே!
ஆன்மா இன்பம் களிக்குமடி !
சேர்ந்தப் பொழுதினிலே!
உன் அன்பு சாரம் புரியலையே!
உனை பிரிந்த காலத்தினிலே!
உனை தவிர யாரும் தெரியலையே !
சோகத்தின் ஆழத்திலே !
உயர்காதல் புரியுமடி!
அது காமத்தின் இன்பத்திலே!
ஊறி மகிழுமடி !
மனதில் பாட்டு உதிக்குதடி!
நீ என் பக்கமிருக்கையிலே!
அதனுள் இசையும் இணையதடி!
நீ என்னை விட்டுப் பிரிகையிலே !
உள்ளத்தில் குற்றமேதுவுமில்லை!
உன்னுடன் கூடி மகிழ்வதிலே !
ஊடலில் உனக்கு நிகருமில்லை!
குற்றமுண்டா! உன்னைப் புகழ்வதிலே.......... !

அடிமைகளின் காலம்

கவிமதி
இந்நேரத்திற்கு உலகில்!
எத்தனையோபேர் தலையில்!
இறங்கியிருக்கக்கூடும்!
ஏவுகணைகள்!
இரக்கமின்றி!
பிய்த்து எறியப்பட்டிருக்கும்!
இராக்கியர்களின் இதயங்கள்!
கருவறுக்கப்பட்டிருக்கும்!
காசாவின் கனவுலகம்!
குலை குலையாய்!
குதறியிருக்ககூடும்!
ஈழத்தில் ஈரல்கள்!
இன்னும் அநியாயங்கள் அனைத்திலும்!
உன்கையே இருக்குமென்பது அறிந்தே!
வெறுக்கும் ஒருகூட்டம் விளகியிருக்கும்!
உன் நாட்களை கொண்டாடாமல்!
அதற்காகவெல்லாம் கவலைபடாதே!
அடுத்தவன் தலையில் குண்டை போட்டுவிட்டு!
நீ சொல்லும் ஆப்பி நீயு இயர்களை!
அணுகூடபிசகாமல்!
ஆண்டுதோறும் கொண்டாடுவர்!
உன் பிள்ளைகள்!

---
உழைக்கும் வயதில் ஓய்வெடுத்தால்!
ஓய்வெடுக்கும் வயதில் உழைக்கவேண்டியிருக்கும்

நான் அனாதையல்ல

இராமசாமி ரமேஷ்
சுனாமி செய்த கொலையில்!
அப்பா காணாமல் போக...!
போரென்னும் புதைகுழியில்!
நான் அனாதையில்லை.....!
அம்மா புதைந்து போக...!
எறிகணைகள் என் உடன்பிறப்பையும்!
உரிமையோடு பறித்துக்கொள்ள...!
சுற்றம் சொல்கிறது.....!
நான் யாருமற்ற அனாதையாம்...!!!!
இல்லை!
இல்லவே இல்லை!
என்னவர்களின் நினைவுகள்!
என் உயிர்க் கூட்டோடு!
ஒட்டியிருக்கும் வரை!
நான் அனாதையல்ல

ஏமாற்றுக்காரி

த.எலிசபெத்
அன்பை கொண்டுவந்தேன்!
ஆஸ்தியைத் தேடினாய்!
பாசத்தோ டோடிவந்தேன்!
ப‌ணமா வென்று பார்த்தாய்!
பரிவுடன் பக்கத்திலிருந்தேன்!
பதவியெங்கே யென்றாய்!
பிரியத்தோடு நெருங்குகையில்!
பட்டத்தினையும் பெற்றுக்கொள்ளென்றாய்!
காதலோடு வந்தபோதெல்லாம்!
குடும்பத்தை தாண்டமாட்டேனென்றாய்!
ஏழைக்காதலியாய்!
ஓடிவரும்போதெல்லாம்!
ஏளனமா யொதுங்கிப்போனாய்!
சமூகக்கேள்விக்கு!
சர்வாங்கப்பலியாகாமல்!
சம்சாரமாகிவிட்ட எனைபார்த்திப்போ!
என்ன சொல்லப்போகின்றாய்!
ஏமாற்றுக்காரியென்பதைத் தவிர????!

எஞ்சும் ஜீவராசி

சோமா
பெண்டு குஞ்சோடு முத்தம் தழுவிய‌!
நிறைந்த இருளை களைக்கிறது!
மஞ்சலாடை போர்த்தி வெம்மை!
கக்கும் சூரிய நினைவூட்டல்.!
பணிக்கான பயணத்தின்!
அவசரமும் ஆர்ப்பாட்டமும்!
கொன்று குவித்தன!
முந்தைய இரவு இருப்பை!
மிஞ்சி அன்பு பகிர்ந்ததை.!
விஸ்தீரண நகரம்!
வாழ்வாதாரத்தை சுருக்கியிருந்தது!
வட்டம் புள்ளியாய்!
விசாலம் குறுக்கு நெடுக்காய்!
இதயம் விரைப்பைக் கொட்டையாய்.!
அமாவாஸ்யை விரதமிரா நகரில்!
ஆச்சிகளும் வடை சுடுவதில்லை!
தானம் பெற்றோ திருடித் தின்றோ!
பிழைக்கவியலா நகரம்.!
தன்னைக் கொல்லும் வித்தை!
பிடிபடா ஜீவராசியின் எரியும் வயிறு!
பலமைல் தூர பயணத்தில் குளிர்கிறது!
நீடித்திருக்கும் க‌ளைப்பின் இறுதி!
உணவு பகிர்தலில்!
பெண்டின் கொஞ்சலை!
குஞ்சு ஈனலை தனதாக்குகிறது