தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

இறுதி சந்திப்பு!

ப. மதியழகன்
உன் கவனத்தை!
ஈர்ப்பதிலேயே குறியாயிருந்தேன்!
என் பார்வைகளை!
நீ ஏனோ புறக்கணித்தாய்!
உன்னிடம் எப்படி!
பேசுவதென்று நான்!
ஒத்திகைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்!
நீ ஏனோ என்னைப் பற்றிய!
அவதூறு செய்திகளை!
காது கொடுத்து கேட்டுக் கொண்டிருந்தாய்!
உன்னை ஏறெடுத்துப் பார்க்க!
எனக்கு அருகதை இருக்கிறதாயென்று!
என்னை நானே கேட்டுக் கொண்டேன்!
உன்னைப் பற்றி எண்ணங்களாலே!
என்னை நீ விழுங்கிக் கொண்டிருக்கிறாய்!
நண்பர்களின் அச்சுறுத்தல்களுக்குப் பயந்து!
என் காதலை உன்னிடம் வெளிப்படுத்தாமல்!
இருந்தேன்!
அவகாசம் எடுத்ததால் குடித்தனம் நடத்துவதற்கு!
வேறொருவனுக்கு வாக்கு கொடுத்துவிட்டாய்!
அது தான் இறுதி சந்திப்பு!
எனத் தெரிந்திருந்தால்!
அவள் உருவத்தை நெஞ்சத்தில்!
பதியவைத்திருப்பேன்!
எந்தத் திசையில் நான்!
பயணித்தாலும் எதிரே!
நீ தான் வருகிறாய்!
பற்றிக் கொண்ட!
பிடியையும் விட்டு!
அதலபாதாளத்தில்!
விழுந்து கொண்டிருக்கிறேன்!
சம்பவங்கள் எனக்கு!
சாதகமாக இல்லாததால்!
அதிருப்தியில் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக!
நான் புதைந்து கொண்டிருக்கிறேன்!
இயலாமையை எண்ணி வருந்தி!
டாஸ்மாக்கே கதியென்று கிடக்கிறேன்.!

நம்பிக்கையில்லா தீர்மானம்

ப. மதியழகன்
நித்தமும் இதனை!
சரியாகச் செய்கிறேன்!
கண்ணாடிப் பார்ப்பதை!
காலணிகளை அணிவதை!
சில்லரைகளைப் பொறுக்குவதை!
ஒருபோதும் மறப்பதில்லை!
கைபேசியை!
எப்போதுமே நான் அந்தப்!
பேருந்தை தவறவிடுவதேயில்லை!
கூட்டத்தினர் அவர்களாகவே!
பஸ்ஸில் ஏற்றி!
நிறுத்தத்தில் இறக்கியும் விடுகிறார்கள்!
பயணச்சீட்டு மட்டுமே!
நான் வாங்குகிறேன்!
சூரியனுக்கு கீழே நடைபெறும்!
குற்றங்களுக்கு அவனைப்!
பொறுப்பாக்க முடியுமா!
படைப்பு கடவுளின்!
பரிசோதனை முயற்சி!
மரணம் கடவுள் நம்மீது!
கொண்டுவரும்!
நம்பிக்கையில்லா தீர்மானம்

உன் காதல் துளிகள்

மதியழகன் சுப்பையா
பகல் முழுவதும்!
தேக்கி வைத்து!
இரவில் ஈரப் படுத்துகிறாய்!
எச்சிலில் ஊறி!
உருவான புழுக்கள்!
பசியால் நௌ¤கிறது!
வீடெங்கும்!
நொடிப் பொழுதுகளில்!
வடிந்து விடுகிறது!
உன் காதல்!
துளிகளாய்!
உன் காதல் சுனை!
வற்றி வரண்டு!
போய்விடும் நாளில்!
துவங்கிடக் கூடும்!
என் காதல்.!

கோடாய் வழியும் காதல்

மதியழகன் சுப்பையா
நேற்றைய!
நகக்கீறல்களோடு!
இன்றையதை ஒப்பிட்டு!
உறுதி செய்து கொண்டாய்!
நாயாய் முகர்ந்து!
நாற்றத்தில்!
மாற்றமில்லையென!
அறிந்து மகிழ்ந்தாய்!
வழக்கமான் இரு!
வார்த்தைகளை!
கூறினாய் கரகரப்புடன்!
உடலை உருவிக்கொண்டு!
சோர்ந்து விழுந்தாய்!
கோடாய் வழிகிறது!
உன் காதல்.!

தெய்வத்தின் தீண்டுதலாய்!

மதியழகன் சுப்பையா
என் ஏவல்களை!
கடமையாகக் கொள்கிறான்!
என் அலங்காரங்களால்!
கலவரப் பட்டிருப்பான்!
என் இயல்பான!
தொடுடல்களை!
தெய்வத்தின் தீண்டுதலாய்!
உணர்வான் போலும்!
சிலிர்த்துக் கொள்வான்!
உள்ளாடையின் கொக்கி!
மாட்டிவிட்டது முதல்!
முகம் பார்த்து பேசுவதில்லை!
இப்பொழுதெல்லாம்!
அக்காவென்று விளிக்காமலே!
பேச முனைகிறான்

கல்லாக இரு, கடவுளே!!

கிரிகாசன்
சுற்றும் உலகை ஏனோசெய்தாய் சுடராம் இறையொளியே!
கற்றும் ஏதும் காரணமறியேன் கருணை தருமொளியே!
வற்றும் குளமாய் வாழ்வும் பாலை வனமாய் திரிவதும் ஏன்!
முற்றும் உண்மைகெட்டே மனிதர் மூச்சை இழப்பதும் ஏன்!
செத்தே பிணமாய் சிறியோர் பெரியோர்சென்றே மறைவதெங்கே!
கத்தும் குரலும் கதறும் அவலம் காணும்மரணமும் ஏன்!
நித்தம் சாவும் ரத்தம் என்றே நித்திலம் காண்பதுமேன்!
பத்தும் பலரும் அறிந்தேன் ஆயின் படைப்பின் இரகசியம் என்?!
அன்பேகொண்ட இறைவன் என்றால் அவலம் செய்தது ஏன்?!
இன்பம் கொள்ளென் றுலகைசெய்தால் இடையில் வறுமை ஏன்?!
வன்மை மென்மை வலிமை எளிமை வகைகள் செய்தது மேன்?!
இன்னும் வல்லோர் எளியோர்தம்மை இம்சை செய்வதும் ஏன்?!
பச்சை மரங்கள் பழங்கள் குருவி பாடுங் குயிலென்றும்!
உச்சிவெயிலோன் எழுமோர் மலையும் உலவும் முகில்வானும்!
மச்சம்வாழும் கடலும் அலையும் மகிழ்வின் உருவங்கள்!
இச்சேரின்ப உலகில்செய்து இடையில் இருள் தந்தாய்!
வெட்டும்போது வீழும் ரத்தம் வேண்டும் பொருளாமோ?!
தொட்டே மேனி துவளக் கொல்லத் துடிக்கும் விதம் ஏனோ?!
கட்டிக்கதறக் காயம் செய்து கண்கள் மிரளத்தான்!
சுட்டுகொல்லும் தேகம்வைத்தாய் சொல்! ஏன் செய்தாயோ?!
பெண்ணைக்கட்டிப் பேதைஉடலை பெரிதே இம்சித்து!
கண்ணும்காணாக் கொடுமைசெய்தே காமக்கொலை செய்யும்!
வண்ணம்படைத்த வானின் பொருளே வழியும் இதுசெய்து!
மண்ணில் குரூரம் மனிதம் கொல்லும் மனமும் ஏன்வைத்தாய்?!
நீயே மனிதம் செய்தாய் ஆயின் நிகழும் செயல்யாவும்!
போயேஅவனைச் சேரும் என்றால் பிழையை யார்செய்தார்?!
நாயாய் பேயாய் ஆகும்மனிதன் நல்லோர் கொன்றானால்!
தீயே ஞானச்சுடரே தெரிந்தும் தேகம் ஏன் செய்தாய்?!
நல்லோர் கொல்லும் வல்லோர் தன்னை நாட்டில்பெரியவனாய்!
கல்நேர் மனமும் கயமைகொண்டோர் காவல் புரிஎன்று!
எல்லோர்விதியும் செய்யும் இயல்பே இந்தோ ருலகத்தை!
சொல்லா விதிகள் சுற்றிநிற்கச் செய்தாய் நீதானே!
கல்லா சிறிதோர் கையின் அளவு கொண்டேன் அறிவேதான்!
எல்லா உலகின் இயற்பேரருளே இதை நான் அறியேனே!
சொல்லா வளமும் வலிமை கொண்டாய் சுற்றும் உலகத்தை!
நல்லாய் செய்யாய் என்றால் கோவில் கல்லாயிரு மேலாம்

இயற்கையும் இவளால் நாணும்!

கிரிகாசன்
மனவானி லொருநாளில் நிலவொன்று அழகோடு!
எனதாசை உளம்மீது வலம் வந்ததே!
கனவோடு மனம்சேர்ந்து களித்தேங்கும்நிலையாகி!
தினமேங்கும் இவள்கொண்ட எழில் கொஞ்சவே!
வளமான இளமேனி வளைந்தாடும்நிலைகண்டு!
குளமான தலைதன்னை குறைசொல்லுமே!
பழமான துண்ணாமல் பரிதாபம் கிளியொன்று!
இதழென்னும் கனிகண்டு இருந்தேங்குமே!
நுழைகின்ற மனதோடு நுகரின்ப மணம்கொள்ள!
விழைகின்ற காற்றோடி உனைநாடுமே!
வளைகின்ற இடைமீது வந்தாடி அதுஒன்றும்!
இலையென்ற நிலைகண்டு பயந்தோடுமே!
கனிவாழைஉடல்கண்டு கருமந்தி பழம்கொய்ய!
நுனி சோலைமரம்தாவி கிளைதூங்குமே!
தனிவாழை இதுவல்ல தடுமாறி இதுவென்ன!
கனிநூறு பலதென்று மனம்நாணுமே!
பொழுதோ ஓரிரவாகிப் பொன்னிலா வருகுதென்!
றிவள்வதன எழில் கண்டு இருள் கூட்டுமே!
களவே தம் தொழிலாக கைகொண்டசிலபேரும்!
இவள்கோவிற் சிலையென்று விலைசொல்வரே!
வளைகின்ற அடிவானில் விழுகின்ற கதிராலே!
களைகொண்டு செவ்வானம் கலை காணுமே!
இவள்நாண இருகன்னம் எழுகிற செவ்வண்ணம்!
எழில்காண மனம் கோணி முகில் சோர்ந்ததே!
குளநீரில் இவள்நீந்த கயல்மீனும்விழிகண்டு!
வலைபோட்டுப் பிடித்தாள்வஞ் சகி என்னுமே!
குழல்கூந்தல் அவிழ்ந்தாட குளிர்நீரில் முகில்வந்து!
விழுந்தானே எனமீனின் குஞ்சோடுமே!
கழல்பாத மணியோசை கால்துள்ளி சல்லென்ற!
விளையாடு மொலி கேட்டு தேர்வந்ததே!
அழகான திருமாலின் அயல் சேரும் திருமகளும்!
ஒளிதந்தாள் என ஏழை நிலம்வீழ்வனே!
ஒயிலான உடல் தூங்கும் மணிமாலைஅணியாவும்!
இவளாலே மெருகேறித் தரம் கண்டதே!
மயில்போலும் நடை கண்டு மழைமேகம்வருமென்று!
வயல்நின்ற எருதோ தன் வீடேகுமே!
தரைமீது இவள்செல்ல தனியே ஓர்பூந்தோட்டம்!
விரைந்தோடுதென வண்டு வெறி கொள்ளுதே!
அரவிந்தன் அடிவானில் வருகின்றஒருவேளை!
தெரிகின்ற ஒளிபோலும் இவள்கூடிலே !

கலர்ப் பாம்பு

டீன்கபூர்
கலர்ப் பாம்பு கரை ஒதுங்கி!
குடி நுகரும் ஊருக்குள்!
வாவிக்குள் வந்த மாதிரி ஊர்ச் சல்லுக்குள்!
ஜனநாயகம்!
காயாத கருவாட்டில் புழுக்கும்!
தலைக்குள் இருந்து வண்டுகள் உமிழும்.!
பச்சைப் பாம்பு ஒன்று!
மனிதாபிமானத்தின் இறக்கை விரிக்கும்!
வறண்ட நாக்கு மக்களுக்கு பேசும்!
எதிர்கால நாற்காலி முதிரையில் இருக்க!
சுனாமிக்கு மூக்குத்தி குத்தி விழா காணுகிறது.!
நீலமாய் ஒரு பாம்பு!
சுனாமியால் நிரம்பிய வெளிநாட்டுச் சுரியை!
நிரப்பிக் காண்பித்து!
தெற்கில் அது சட்டை கழற்றுகிறது!
காட்டையும் களனியாய்க் காட்டுகிறது!
வடக்கையும் கிழக்கையும் என்னில் போர்த்துவேன் என்று!
கூதலைக் காட்டுகிறது.!
சிவப்பாய் இன்னொன்று!
கண்களை உருட்டும்!
முடியைக் கோதும்!
பிணம் இனித் தின்னேன் என உண்மையாக்கும்!
உழைப்பாளியைத் தீண்டேன் என ழுழங்கும்!
ஏழைகளின் கண்ணீர் உவர்த்தலாகாது எண்ணுகிறது.!
இப்பாம்பு!
அலகொன்றை எடுத்து சிலம்பாடும்!
தனியிடம் ஒன்றுக்கு!
இனிப்பூட்டி அழைத்து அழைத்து!
மூன்றாம் கடலிலிருந்து சீறுகிறது!
தேசத்தை வெளிச்சப்படுத்திய !
தாரகையின் மொழியில்!
சுனாமியின் முடிபிடுங்க வந்திறங்கும்!
சுனாமியின் நகம் பிடுங்க வந்திறங்கும்!
ஊருக்குள்!
மீண்டும் நாதியற்றவர்களைக் கொத்த!
எல்லா வண்ணப் பாம்புகளும்!
சுனாமி பூசிய கரியுடன் கியூவில்?!
ஜனாநாயகம் மணத்த தேங்காய்ப்பூ.!

தலையனை அடுக்கி

மதியழகன் சுப்பையா
கட்டம் போட்ட துணி விரிப்பில்!
தலையனை அடுக்கி!
அழகாய் இருந்தது!
வியர்வையாலும்!
இந்திரியச் சகதியாலும்!
ஈரமாகிப் போகிறது நாளும்!
ஒதுங்கி சுருங்கி விடுகிறது!
கசங்கி நைந்து!
கிழிந்து விடலாம்!
விரைவில்!
இன்றும்!
சுத்தம் மணக்க!
பூப்போட்ட துணி விரிப்பில்!
தலையனை அடுக்கி!
அழகாய் இருக்கிறது.!

மன வேதியல்

மதியழகன் சுப்பையா
சிற்பங்களோடு!
ஓவியங்களோடு!
புகைப் படங்களோடு!
புணரத்துடிக்கிறேன்!
புத்தகங்களை!
முகர்ந்துவிட்டு!
மூடி விடுகிறேன்!
கிள்ளி எறிந்துவிட!
நினைக்கிறேன்!
விறைத்த உறுப்பை!
உறுப்பில் இல்லை!
கோளாறு என்பதை!
உணருவதே இல்லை.!