வண்ணத்துப்பூச்சிகளின் உரையாடல்!
இன்னமும் தொடர்கிறது.!
வானவில் நிறம் காட்டி!
கலர் கலராய்ப் பறக்கும் பூச்சிகள் அவை.!
அப்பொழுதிருந்தே இந்த வண்ணத்துப்பூச்சிகளும்!
வானவில் நிறங்களும்!
இருந்ததென்றுதான் சொல்கிறார்கள்.!
ஆனாலும் வானவில் நிறங்கள்!
மழை நீரில் அழிந்து விடும் என்றும் சொன்னார்கள்.!
அது பொய்!
அது காலம் காலமாய் உயிர்வாழ்கிறது.!
வானவில் நிறங்களுடன்!
இன்னமும் வாழும் போலிருக்கிறது.!
தனிவெள்ளை சாம்பல் சிவப்பு கறுப்பு!
இன்னும் பொட்டுப்போல்!
பலவண்ண இறக்கைகொண்ட வண்ணத்துப் பூச்சிகள்.!
ஒவ்வொன்றும் கூட்டத்தோடு பறக்கும்போது!
பார்க்க அழகுதான்.!
எப்போதும் ஓரினப் பூச்சிகள் ஒன்றாகவே பறப்பதுண்டு.!
கலந்து திரியும் பூச்சிகளும் உண்டு.!
தேன்குடிக்கும் பூச்சிகள்!
எவ்வூரும் செல்லும்.!
தேடித்தேடித் தேனெடுக்கும்.!
ஆனாலும் அவை எல்லாம்!
ஒன்றாய்ப் பறந்ததும் இருந்ததும் மிக அரிது.!
இந்த வண்ணத்துப்பூச்சிகளுடன்!
கூர்வாள் உணர்கொம்பு கொண்டவையும்!
பறக்கத் தொடங்;கி விட்டன.!
அவை!
தம் உணர்கொம்புகளைக் காட்டிப்!
பயமுறுத்துகின்றன.!
அவற்றுடன் இவை எப்போதும் ஒட்டியதுமில்லை.!
சேர்ந்து தேனேடுக்க விரும்பியதுமில்லை.!
ஆனாலும் அவை!
இப்போ எல்லா நிற வண்ணத்துப்பூச்சிகளையும்!
நன்றாக இனங்காணத் தொடங்கிவிட்டன.!
சிலவேளை@!
தேனெடுக்கும் சோலைகளில் வழிமறித்து கேட்கின்றன!
நிறமறிந்து�!
நீ வானவில் நிறமா?!
தனித்தனி நிறமா என்று?!
இவை எப்போதும் சொல்லிக் கொள்கின்றன.!
நாங்கள் வண்ணத்துப் பூச்சிகள் என்று!
ஆனாலும் தனித்தனிக் குரல்களில்.!
வண்ணத்துப் பூச்சிகளின் கேள்வியோ பூமியை முட்டிவிட்டது.!
கூர்வாள் உணர்கொம்புகளும் கேட்கத் தொடங்கிவிட்டால்?!
மூச்சு முட்டுகிறது.!
செத்துவிடலாம் போலிருக்கிறது.!
செட்டைகளை பிடுங்கி எறிந்து விட்டு.!
!
- துவாரகன்

காருண்யன்- !
!
இதயம் லயத்துடன் துடிக்க மாத்திரை !
சர்க்கரை குருதியில் எகிறாமல் ஊசி !
கொழுப்பின் கொன்றோலுக்கு கப்சூல் !
கை கால் மூட்டு வலிகளுக்குத் தைலம் !
உண்பது ஜீரணமாகவொரு பாயம் !
உபரியாம் மூலத்துக்கும் களிம்பு !
விடிந்தால் ஹொஸ்டல் பிள்ளையின் !
'தாக்குப் பிடிக்கேலாதினி' என்ற கடிதமுமோ !
வாடகைப்பாக்கியின் மூன்றாவது நினைவுறுத்தலோ !
வீட்டைக் காலிபண்ணச் சொல்லும் கட்டளையோ வரும் !
அந்திக்குள் வரும் கடன்காரனுக்கு புதுஆறுதல் !
வார்த்தைகள் தேடிக்கொண்டு இனிமேலும் !
சுகிர்தங்கள் புலர்வதாங் கனவில் !
இன்னமும் !
வாழ்ந்திருக்க ஆசை

பனியது பெய்யம்!
அழகினைக் கண்டு!
மனமது துள்ளும்!
வெளியினில் சென்றால்!
பனியது பெய்யும்!
குளிரது அறைய!
உடலது நடுங்கும்!
உதிரமும் உறையும்!
பனியது பெய்யும்!
குளிரது அறைய!
பனியது பூவாய்!
மரங்களில் தொ¤யும்!
அழகினை ரசிக்க!
அவகாசமின்றி!
பணமது தேடி!
வேலைக்காய் கால்கள்!
பனியினில் விரையும்!
குளி£¤லும் பனியிலும்..........!!
பணமது தேடி..........!!
-- இது என்ன வாழ்க்கை --!
மனம் தினம் அலுக்கும்!
மடியினில் சுமந்த!
மகவுடன் குலாவ!
மணியின்றி!
மனமது துவழும்!
வெயிலதன் வரவில்!
பனியது ஓடும்!
மரமது துளிர்க்க!
மனமது மலரும்!
மலர்களும் சி£¤க்கும்!
மாறும் மாறும் .........!!
எல்லாம் மாறும்!!
பணமது தேடும்!
நிலையது மாறும்!!
ஓய்வாய் உட்கார்ந்து!
கதைக்க முடியும்!
ஒன்றாய் சேர்ந்து!
உண்ண முடியும்!
விரும்பிய மட்டும்!
உறங்க முடியும்!
குழந்தைகளுடனே!
குலாவ முடியும்!
குடும்பமாய் கூடி!
களிக்க முடியும் .........!!
முடியும் .........& முடியும் .........!!
பட்டியல் நீளும்!!
.........முடியும் .........! முடியும் .........!!
எல்லாம் முடியும் .........!!
இலவாய் நினைவுகள்!
காய்த்துக் குலுங்க!
கிளியாய் மனமும்!
காத்து நிற்கும்

ஜெபங்களின் மீது அழுகை எழுகிறது!
ஜெபமாலைகளின் பேரணியில்!
பைபிள்களை வாசித்தபடி!
திருப்பாடல்களை பாடுகையில்!
கொலைசெய்யப்பட்ட பறவைகள் வந்து போயின.!
தேவாலயங்களைவிட்டு!
வெளியில் வருகிறபோது!
சிலுவையை சுமந்து திரிகிறதாய்!
கடவுள் சொல்லுகிறார்.!
வீட்டுக்கும்!
தேவாலயத்திற்கும் இடையில்!
பாடாய்!
கிடக்கின்றன சிலுவைகள்.!
ஆணிகள் அறையப்பட்ட!
மனிதர்களின்!
முகங்களில் வழிகிறது கடவுளின் இரத்தம்.!
சபிக்கப்பட்ட வாழ்விலிருந்து!
மீளுவதற்காய் ஜெபித்தீர்கள்!
அழகிய தோட்டம் பற்றி கனவுடன்!
அழைத்து வரப்பட்ட குழந்தைகள்!
ஆலயத்தை சூழ!
விளையாட ஏங்குகிறார்கள்!
இந்த அழுகை வழியும்!
ஜெபங்களில் சாத்தானுக்கு எதிராய்!
சிலுவையுடன் செல்வதை நான் கண்டேன்.!
!
-தீபச்செல்வன்!
21.09.2008

இந்தக் கண்களுக்கு எப்போதும் கனவுகள் பலவுண்டு.!
சிலை செதுக்கும் சிற்பியும் !
இறுதியில் திறப்பதும் கண்களைத்தான்.!
கடவுளும் கண்களைத் திறந்தால்!
கருணை பொழிவார் என்கிறார்கள்.!
நாங்கள் எப்போதும் ஒருவர் கண்களை !
மற்றவர் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறோம்.!
சிரிக்கும் கண்கள்!
எரிக்கும் கண்கள்!
கருணைக் கண்கள்!
கயமைக் கண்கள்!
கண்காணிக்கும் கண்கள்!
கண்டுகொள்ளும் கண்கள்!
எல்லாம் கண்கள்தான்!
பார்வையில்தான் அப்படி என்ன வித்தியாசம்?!
வானில் மிதக்கும் வெண்ணிலாபோல்@!
இந்த உலகெங்கும் மிதந்து கொண்டிருக்கின்றன !
எல்லாக்கண்களும்.!
எல்லார்மேலும்.!
கண்கள் இல்லாது போனால்?!
தடவித் தடவி தடுக்கி விழவேண்டியதுதான்.!
போகும் இடங்களில் மிகக் கவனமாக!
மற்றவர் கண்களைப் பார்த்துக் கொள்ளவேண்டும்.!
சந்திகளில் வீதிகளிலும்கூட !
கண்களில் அக்கறை கொள்ளவேண்டும்.!
கண்களை மட்டுமா?!
கைகளை, சைகைகளை,!
சிந்தனையை வீட்டில் கழற்றி வைத்துவிடவேண்டும்.!
தந்திரமும் தப்புதலும் மிக முக்கியம்.!
இல்லாவிட்டால்!
போகிற போக்கில் கண்களைப் பிடுங்கி விட்டு!
வீதியில் விட்டு விடுவார்கள்.!
வெள்ளைப் பிரம்புகூடத் தரமாட்டார்கள்.!
யார் இருந்தால் என்ன? இல்லாவிட்டால் என்ன?!
இலாப நட்டத்தை யார் பார்க்கிறார்கள்.!
அவரவர்… !
அவரவர் பாடு.!
சும்மா போ.!
கண்களாவது பிரம்பாவது.!
-துவாரகன்

01. விழிகளில் வழியும் ஏக்கம்..!
---------------------------------!
உனது உயிர்!
போகும் பாதையைப்!
பார்த்த படியே!
விழிகள் திறந்தபடி!
உயிர்விட்டிருந்தாய் !!
ஏழு வானங்களையுமது!
எந்தத் தடைகளுமின்றித்!
தாண்டிச்சென்றதுவா...?!
திறந்திருந்த வாய்வழியே!
இறுதியாக என்ன வார்த்தையை - நீ!
உச்சரிக்க நினைத்திருந்தாய்...?!
நீ!
நிரபராதியோ...!
தவறிழைத்தவனோ...!
உயிர்விடும் கணம்வரை!
எப்படித் தாங்கிக் கொண்டாய்!
அவ்வலிகளை ?!
உன் நகங்கள்!
ஒவ்வொன்றாக பிடுங்கப்பட்டிருந்தன .!
நீ பிறந்தவேளையில்!
ஒரு மெல்லிய பூவிதழ்போல்!
அவை இருந்திருக்கக்கூடும் !!
உன் உடம்பு முழுக்க!
வரி வரியாய்!
காயங்கள்...வீக்கங்கள்...!
சிறுவயதில் நீயும்!
சிறு சிராய்ப்புக்கு அழுதபடியே!
எச்சில் தடவியிருப்பாய் !!
என்றபோதிலும்!
எதுவுமே சொல்லாமல்!
உயிர் விட்டிருந்த உனது!
விழிகளில் மட்டும்!
எஞ்சியிருக்கிறது இன்னும்!
ஏதோ ஒரு ஏக்கம்...!
ஏதோ ஒரு தாகம்...!
!
02.!
எனக்கே எனக்கானதாக மட்டும் ..! !
---------------------------------------------!
!
உடைந்த வானத்தின் கீழ் !
நிலவு சலித்தனுப்பிய !
வெளிச்சத்தினூடு , !
உறுதியற்ற தேசத்தினொரு மூலையில் !
உடையாத வெட்கத்தை !
உறுதியான இறகுகளால் போர்த்தியபடி !
முன் காலமொன்றில் !
அழகிய வண்ணத்துப்பூச்சிகள் சூழ !
தேவதையாக நான் நின்றிருந்தேன் !
வேட்டைக்காரனாக நீ வந்தாய்; !
என்னையும், வெட்கத்தையும் !
மூடியிருந்த சிறகதனைக் !
கத்தரித்துக் காதில் சொன்னாய் - இனிக் !
காலம் முழுதும் !
உன் சிறகுகள் மட்டுமே !
போதுமெனைச் சுமக்கவென !
அழகிய வாக்குறுதிகள் தந்தாய் !
அன்றிலிருந்துதான் !
உனது வலிமை மேலோங்கிய !
வேட்டைக்கரங்கள் , !
எனது சுவாசங்களையும் !
சிறிதுசிறிதாகக்கொடுக்கத்தொடங்கின !
எனக்குப் பல்முளைத்த அன்றின் இரவில் !
தனியாக மெல்ல முடியுமினியென்றேன் , !
உனது அத்தனை அகோரங்களும் !
ஒன்றாய்ச் சேர்ந்து !
அன்றுதான் என் உதடுகளைத் !
தைக்க ஆரம்பித்தாய் ! !
எழுதவேண்டுமென்ற பொழுதில் !
பேனாமுனை ஒடித்துச் சிரித்தாய் , !
வரைவதற்கான வண்ணங்களைக் !
கலந்த விரல்களை !
வளைத்துச் சிதைத்தாய் , !
பாடலுக்கான எண்ணமெழும் முன்னமே !
நானூமை என !
சொல்லிச் சொல்லி ரசித்தாய் !
இனிக் காலங்கள் !
எனக்கே எனக்கானதாக மட்டும் இருக்கட்டும் !
இந்த வெடிப்புற்று வரண்டு , !
கதிர்களேதுமற்ற வயல்வெளியில் !
நேற்றிலிருந்து புதிதாக முளைக்க !
ஆரம்பித்திருக்கும் பற்களால் !
என் தீய கனவுகளை மென்று விழுங்கியபடி , !
உச்சரிப்புப் பிழைகளோ, சுருதி விலகலோ !
சுட்டிக்காட்ட யாருமின்றி ... !
ஒரு பக்கம் எனது கவிதைகள் , !
மறு பக்கம் எனது வண்ணங்கள் !
எனத் துணையாய்க் கொண்டு !
பாடிக்கொண்டிருக்கிறேன் ; !
ஆனாலும் , !
என்னை விதவையென்கிறீர்கள் நீங்கள்! !
- எம்.ரிஷான் ஷெரீப், !
மாவனல்லை, !
இலங்கை

01.!
பிச்சை!
------------ !
பிச்சைக்காரர்களுக்கோ!
போர்!
இடப்பெயர்வு!
ஊனம்!
இயலாமை!
கந்தலுடை மனைவி!
பசியோடிருக்கும் மகன்!
பருவமெய்திய ஏழாவது மகளென!
ஆயிரம் காரணங்கள்!
பிச்சையெடுக்க!
நடத்துநர்களுக்கோ!
ஒன்றே ஒன்று தான்!
“சில்லறையில்லை”!
!
02.!
கற்பிழந்த கதை!
----------------------- !
விடுமுறையில் கூட !
வேலைக்குச் சென்றாய்...!
உணவருந்தா விட்டாலும்!
உதட்டுச் சாயம் பூசினாய்!
அம்மாவுடன் சண்டைபிடித்து!
அலங்கோலமாய் ஆடையணிந்தாய்!
காலம் தாழ்த்தி !
வீடு வந்து கோயிலென்றாய் !
கண்டிக்கும் போதெல்லாம்!
யாரோ அண்ணண்களோடு!
ஒப்பிட்டாய்!
ஆண்நட்பு, பெண்ணுரிமை!
அத்தனையும் பேசிய நீ!
அதையும் கூறிவிட்டல்லாவா!
அணைந்திருக்க வேண்டும்!
அதான்,!
“நீ கற்பிழந்ததையும் - உன்!
கடவுள் கைவிட்டதையும்”!
!
03.!
“அடிமைகளின் சாதனைகள்” !
-----------------------------------------!
பெரும்பாண்மையான காலங்களில்!
நாம் அடிமைப் படுத்தப் பட்டிருக்கின்றோம்!
பெரும்பாண்மையினரால்...!
உணர்வுகள் !
ஒடுங்குமளவிற்கான அடிகள்!
உள்ளும் புறமும்!
இருப்பினும்... !
இருப்பினும்...!
மார் தட்டிக் கூறுவேன்..!
மனித உரிமைக்காய் முழங்கும்!
எம்மினத்தால் தான்!
ஊருக்கு ஒதுக்குப் புறமாய் !
இன்னும் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது!
“இரட்டைச் சுடுகாடு”

கவி ஆக்கம்: சின்னபாரதி!
உலக பசிக்கும்!
உலகப் போருக்கும.;!
ஏகாதி பத்தியத்திற்கும்!
எல்லை கோட்டுக்கும்.!
தீவிரவாதத்திற்கும்!
தீண்டாமைக்கும.;!
மதத்திற்கும்!
மதம் கொண்ட சாதிக்கும்.!
இல்லாமைக்கும்!
கல்லாமைக்கும்.!
தனியுடமைக்கும் - மரண!
தண்டனைக்கும்!
!
உலகப் பெரியோரின் பேனாக்களே! எமுத்தாணிகளே!!
ஓன்று கூடுங்கள்.!
முன்னின்று!
முடிவுரை எழுதுங்கள்.!
!
கவி ஆக்கம்: சின்னபாரதி

இடது வலமாக மடித்தேன்!
குறுக்கு நெடுக்குமாக மடித்தேன்!
ஓரங்களை மடித்து !
நடுவில் விரல் வைத்துப் பார்த்தேன்!
எப்படி மறைத்தாலும் !
மறைவதாய் இல்லை !
பத்து ரூபாய் நோட்டி்ன் கிழிசல்!
நேராக மடித்து நிமிர்த்து நீட்டினேன்!
கொஞ்சம் கூட சலித்துக் கொள்ளாமல் !
சீட்டைக் கி்ழித்தார் நடத்துனர்!
எப்படியோ ஏமாற்றிவிட்டேன் என்று!
கர்வப்பட எத்தனிக்கையில்!
சில்லரையாக வந்து சேர்ந்தது!
அதைவிடக் கிழிசலான!
ஐந்து ரூபாய் நோட்டு.............................. !
-முத்தாசென் கண்ணா

கண் ஒரு நாள் சொன்னது..!
பாலைவனத்திற்கு அப்பால்!
ஒரு பனி மூடிய மலை!
தெரிகிறது பாருங்கள்..!
எவ்வளவு அழகாக இருக்கிறது..?!
காது கொஞ்ச நேரம்!
உன்னிப்பாய்க் கேட்டு விட்டுப்!
பிறகு சொன்னது..!
மலையா?? எந்த மலை??!
எனக்கு எதுவும் கேட்கவில்லையே..!!!
கையும் பேசியது..!
என்னால்!
எவ்வளவு முயன்றும்!
அந்த மலையைத் தொட முடியவில்லையே..!
மலை நிச்சயம் இருக்கிறதா..??!
மூக்கு உறுதியாகச் சொன்னது..!
மலை எதுவும் கிடையாது..!
எனக்கு எந்த வாசனையும் தெரியவில்லை..!!!
கண் வேறு பக்கமாய்த்!
திரும்பிக் கொண்டது..!
மற்ற உறுப்புக்களெல்லாம்!
தங்களுக்குள் பேசிக் கொண்டன..!
இறுதியாய் ஒரு முடிவுக்கு வந்தன..!
கண்ணில் ஏதோ!
கோளாறு ஏற்பட்டு விட்டது