தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

ஆண்

இளந்திரையன்
இளந்திரையன் - !
தெய்வம் போற்றி !
தெய்வம் போற்றிப் !
பெற்றெடுத்த பிள்ளையும் !
தாய்மை தந்து !
தாய்மை தந்து !
தன் குருதியுண்ட பிள்ளையும் !
விரதங் கொண்டு !
பசியடைத்துப் !
பாதுகாத்த பிள்ளையும் !
அடியே என்று சொன்ன !
நாளில் !
சிவலிங்கமானது

விடுதலை உணர்வு

றஞ்சினி
உன்னை மீண்டும் முத்தமிட !
என் உதடுகள் துடிக்கின்றன !
உன் கரங்களை வருடி நாட்களாகிவிட்டது !
ஒவ்வொரு காலையும் - நான் !
கண்விழிககும்போது !
நீ என் அருகில் இரு - நம் !
வெப்பத்தில் எம் சிந்தனைகள் உலகெங்கும் !
விரியும் !
நம் விடுதலை உணர்வுகள் ஒன்றாக !
புதிய எண்ணங்கள் உருவாகும் !
நீ விரைவில் என்னிடத்தில் வந்துவிடு !
!
-றஞ்சினி

மகாத்மா

சித. அருணாசலம்
சட்டையைக் கழட்டிவிட்டு !
சகாப்தத்தை மாட்டிக் கொண்டவன். !
அகிம்சையைக் கையிலெடுத்து - மற்ற !
ஆயுதங்களின் கூர்மையைக் !
கேள்விக்குறியாக்கியவன் - உன் !
கைகளின் பார்வைக்குப் !
கால்கள் பல பதிலாயின. !
கண்களின் ஒளியிலோ !
கடமைகள் தான் தெரிந்தன. !
சட்டம் என்கிற சாக்கடையினால், !
திட்டமிட்ட குற்றவாளியாகி !
நீதிமன்றம் வந்தபோது, !
ஒட்டுமொத்த மன்றத்தையே எழவைத்த, !
மாண்பினை மகத்துவமாய்ப் பெற்றவன். !
நோபல் பரிசு உன்கைகளில் தவழும் !
நிறைவினை அடையவில்லை - இன்றோ !
நிகழ்வாய், மிக நெகிழ்வாய், !
வன்முறைக் கெதிரான !
உலக தினமாக !
உன் பிறந்த நாள் !
உருமாறிய போது - உன் !
மனதுக்குள் இருந்து சிறந்த !
மகத்துவம் இன்னும் வெளிச்சமாகிறது

பாவப்பட்ட ஜென்மங்கள்

ஜான் பீ. பெனடிக்ட்
வீங்கிப் புண்ணான கழுத்தோடு!
விளக்கிச் சொல்ல வாயின்றி!
ஓட்டுபவனின் உதைக்குப் பயந்து!
ஓட்டமாய் வண்டி இழுத்துச் செல்லும்!
ஒற்றை மாடு!
தன்னைப் பெற்ற ஏழைக் கூலித் தாயோ!
தரிசு நிலத்திலே பசுவுக்குப் புல் புடுங்க!
பசியால் துடிதுடிக்கும் பத்துமாதத் தங்கையை!
பாதி இடுப்பிலே தூக்கிச் சுமக்கும்!
பாவாடை கிழிந்த மூன்று வயது அக்கா!
பச்சைப் பசேல் காட்டுக்குள்ளே!
பாடிப் பறக்க முடியாமல்!
வெட்டப்பட்ட சிறகுகளுடன்!
பெட்டிக்குள் அடைக்கப்பட்ட!
பச்சைக்கிளி!
பத்து மாதம் சுமந்து பெற்ற!
பச்சைக் குழந்தையை!
கால் வயிற்றுக் கஞ்சிக்காக!
கால் காசுக்கு விற்றிட்ட!
ஏழைத் தாய்!
எத்தனையோ ஜென்மங்களை!
எழுதிடத்தான் முடியலை!
என் கண்ணில் பட்டவற்றை!
எழுதாமல் இருக்கவும் முடியலை!
உன் கண்ணில் எதிர்பட்டால்!
உன்னால் முடியும் செயல்படு!
உன் நண்பன் கிளி வளர்த்தால்!
உடனே சொல்லித் திருத்திடு!!
ஜான் பீ. பெனடிக்ட்!
வாசிங்டன்

சில காதல் கவிதைகள்

ப்ரியன்
****************** !
இலையுதிர்கால இலைகளாய் !
மனத்தரையெங்கும் !
விரிந்து கிடக்கின்றன !
உன் நினைவுகள்! !
- ப்ரியன். !
இலைகள் உதிர்த்து !
போர்வை ஒன்றை !
பூமிக்கு போர்த்திருக்கின்றன !
இலையுதிர்கால மரங்கள்! !
வா, !
கைகோர்த்து; !
இலைகளின் !
மனம் சாந்தியடைய !
ஒரு சரக்சரக் !
நடை பயிலலாம்! !
- ப்ரியன். !
அவளுக்கான காத்திருப்பில் !
இலையுதிர்க்கும் மரமொன்றைத் !
திட்டித்தீர்ப்பேன்! !
மண்முத்தமிடும் இலையின் !
இரைச்சலில் !
அவள் கொலுசு !
நாதம் கெடுமென! !
- ப்ரியன். !
நீ வர நேரமாகும் !
நாட்களில் !
என் மடி தங்கி !
என்னைக் கொஞ்சிக் !
கொண்டிருக்கும் !
என்னால் உன் பெயர் !
சூட்டப்பட்ட !
இலை ஒன்று. !
- ப்ரியன். !
நேரமானதற்காக !
கோபித்துக் கொள்கிறாய்! !
அக்கணத்தில் !
மறந்தும் போகிறாய் !
நீ சாய்ந்திருந்த !
மரத்தின் தண்டாய் !
நான் உன்னை !
தாங்கியிருந்தை! !
- ப்ரியன். !
என் வீட்டில் ஒரு புத்தம் புது !
பூ பூக்கிறது! !
நீயே வந்து !
பறித்துக் கொண்டால் !
நீ நண்பி! !
நான் பறித்துத் !
தரும்வரை காத்திருந்தால் !
நீ காதலி! !
- ப்ரியன்

ஊசி

துரை.ந.உ
அம்மைத் தடுப்ப்பூசி மருத்துவர்!
அமர்க்களமாய் வந்திறங்கினார்!
திருக்கூசி டாக்டரு!
தெருவில நிக்கான்டோய்!
ஓடீருங்க,ஒழிஞ்சிக்கோங்க!
சத்தம் கேட்ட நொடியில!
எட்டுப் பக்கமும் பறந்தோமே!
எப்படி ஒடுனோமுன்னும்!
எங்கே ஒழிஞ்சோமுன்னும்!
எங்களுக்கே கூட தெரியாதே!
!
பரனுக்கு மேலே!
பலக கட்டிலுக்குக் கீழே!
குதிலு பானைக்கு உள்ளே!
மதிலு படலுக்கு வெளியேன்னு!
ஒன்னொன்னா புடிச்சி!
ஒட்டுமொத்தமா போட்டு முடிக்க!
ஒருநாள் பொழுதும்!
முழுசா ஆகிப்போச்சே!
பத்து வயசு வரைக்கும் ஊசிய!
பக்கத்தில கூட பாக்காத்தால!
பயத்தில வந்த காய்ச்சல்!
அஞ்சுநாளாகியும் பயபுள்ளைங்களுக்கு!
கொஞ்சங்கூட கொறையலியே அன்னிக்கு!
ஊசியக் காமிச்சாதான இன்னிக்கு!
கொழந்த கூட பொறக்குது!
ஊசியிலும் மருந்திலும் தான!
ஒலகமே இங்க இயங்குது!
-துரை

என் கவிதைகளுக்கு உயிர்

முத்துசாமி பழனியப்பன்
கொடுப்பவர்கள்!
------------------------------------------------!
மாலைப் பொழுது மலையிடம் மறைவிடம்!
கேட்டுக் கொண்டிருக்கும் சூரியன்!
பாதி வானத்தில் பறந்து கொண்டிருந்தது!
பறவைகளும் பட்டங்களும் !
கடலைக் காட்டைக் காவல் காத்திடும் பொம்மை!
கரையான்களை உண்ணும் - கோழிகள்!
விரட்டும் சிறுவர்கள்!
கோரைப்புல் மேய்ந்து கொட்டகை திரும்பும்!
ஆடுகள், மாடுகள் - வளைந்தோடும்!
வாய்க்கால் - கறை நீக்கக் கரும்பாறைகள்!
மதகுவழி வயல் காணும் வெண்நுரை பொங்குநீர்!
தடம் மாறி வெளி கண்ட மீன்கள்!
களை பறிக்கும் கூலியாட்கள்!
அறுத்த புல் நிரப்பும் வண்டிக்காரன்!
பல்துலக்க வேலங்குச்சியொடிக்கும் மேய்ப்பன்!
கபடி ஆடிக் களைத்த காளையர் சிலர்!
தேர்வுக்கு தயாராகும் பட்டதாரிகள்!
விளையாடி வீடு திரும்பும் வெள்ளைச் சட்டைகள்!
கரட்டை நலம் விசாரிக்கும் காற்று!
தென்னை மரத்தை தூணாக்கிய வீடு!
அடுப்பின் பசி போக்க விறகு சுமக்கும் கிழடுகள்!
உலர்ந்த ஆடைகளை உதறியெடுக்கும் சிறுவர்கள்!
பசுமாடு நோக்கிப் பாய்ந்தோடும் கன்று!
வெட்டிக்கதை பேச ஏரி நோக்கும் இளசுகள்!
வேலிப்புதர் பற்றியதோவென பதற வைக்கும்!
பீடிப் பிரியர்கள் - கள்ளுண்ணும் கருப்பன்கள்!
இருவேளையும் குளித்து விடும் சுத்தக்காரர்கள்!
இலந்தை பழம் உலுக்கி உதிரத்தோடு!
வழி நடக்கும் பரட்டைத் தலைகள்!
உழுது போட்ட காடு; காய்ந்த மண்; கழுவாத ஏர்க்கலப்பை!
விடுப்பெடுத்து ஒதுங்கிடும் கரட்டுக் கோயில்!
எலிக்கு கண்ணி வைக்கும் தோட்டக்காரன்!
மீனுக்கு தூண்டில் போடும் விடலைகள்!
வழியில் பூத்திருக்கும் வாசனை மலர்கள்!
குலை தள்ளிய வாழை மரங்கள்!
மணம் பரப்பும் மஞ்சள்!
நெடி வீசும் புகையிலை!
கடித்திட தூண்டும் கரும்பு!
கசக்கிட தோன்றும் நெற்கதிர்கள்!
இரகசியம் தாங்கிடும் பூவரசமரம்!
இன்னமும் இதுபோல் எத்தனையிலோ!
பொதிந்திருக்கிறது எனக்கான சொர்க்கம்

விடுதலை வேண்டும்

சத்தி சக்திதாசன்
சத்தி சக்திதாசன் !
அந்தி நேரத்தில் அதே மரத்தின் கீழ் !
அமர்ந்து நான் !
அதே இசையத் திரும்பக் கேட்க வேண்டும் !
!
என்னை சுற்றி இயங்கும் இந்த இயந்திரங்களை !
எறிந்து விட்டு பச்சைப் புல்லு !
அதன் காதோடு ஓர் கதை !
சொல்ல வேண்டும் !
அதற்கொரு நிஜமான விடுதலை வேண்டும் !
!
பச்சைக்கிளி தன் குஞ்சுகளுக்கு கிள்ளை !
மொழியில் பாடும் அந்தத் தாலாட்டைக் !
கேட்க நீண்டதொரு நிசப்தம் !
வேண்டும் !
!
காக்கா தன் கூட்டில் வளர்த்த அந்தக் !
குயில்க் குஞ்சை இனம் கண்டு விரட்டும் !
போது கரையும் காரணங்களை அறிய !
சலனமற்ற அமைதி வேண்டும் !
!
அதற்கொரு சிக்கலற்ற விடுதலை வேண்டும் !
!
கடற்கரை மணலினிலே நான் வரைந்த !
சித்திரத்தை தேடிவந்து அழிக்கும் !
அந்தக் கடலலையின் ஆசையின் !
ஓசையை நான் கேட்க அமைதி வேண்டும் !
!
ஒற்றுமைக்கோர் உதாரணமாய் உலகில் !
ஒழுங்குமுறைக்கோர் எடுத்துக்காட்டாய் !
ஓயாத உழைப்பின் வடிவமாய் !
உணவு சேர்க்கும் அந்த !
எறும்புகளின் அணிவகுப்பின் ஆணையைக் !
கேட்க ஆசை ,அதற்கான அமைதி வேண்டும் !
வித்தியாசமான விடுதலை வேண்டும் !
!
வண்ணப்பூக்களின் வர்ணமெடுத்து சிறகமைத்த !
வண்ணத்திப்பூச்சியின் சிறகெழுப்பும் அந்த !
ஓசையின் ஆழத்தைக் கேட்க ஓர் !
அமைதி வேண்டும் !
!
தேனெடுத்துத் தான் சுவைக்க மலரை மயக்க !
தேனீ பாடும் அந்த சங்கீதத்தின் !
சந்தங்களை முழுவதுமாய் அறிய !
ஒருமணி நேரம் அமைதி வேண்டும் !
!
விடியா இரவுகளில் இருந்து விடிவு தர !
ஓர் விடுதலை வேண்டும் !
!
என் தாய் நடந்த மண் கண்மூடி நாளாச்சு !
நான் தவழ்ந்த முற்றம் முழுதாய் !
ஓரிரவு தலை சாய்த்து வருஷங்கள் !
பலவாச்சு அதற்கெனவே !
நீண்டதொரு அமைதி வேண்டும் !
இருள் சூழ்ந்த ஈழத்தின் குழந்தைகள் !
இதயத்துத் தோட்டத்தில் !
மகிழ்வெனும் முல்லை படர மாறாத !
அமைதி வேண்டும் !
நிச்சயமாய் ஓர் விடுதலை வேண்டும்

கனவு.. கலையாய் ஒரு கதை

கவிதா. நோர்வே
சொல்கிறேன்!
01.!
கனவு !
----------!
என் கனவுகளுக்கும்!
நிறமிருப்பதாய்ச் சொன்ன போது!
குறுக்கும் நெடுக்குமாய்!
கல்லறைகள் எழும்பின!
கர்ப்பம் சுமக்க மட்டுமே!
கனவுகள்... என்றாகி!
பிரசவிக்க முடியாது!
பிதற்றிக் கொண்டு!
முக்கோடி வருடங்கள்!
கடந்து வந்த சகோதரிகளுக்கு!
இரத்தமும் சதையுமாய்!
உங்கள் குறைமாத்ததுக்!
குழந்தை போலாகாமல்!
விதைத்தவர்கள் தோட்டத்திலேயே!
நடக்க மறுத்தது!
என் கனவுகளின் கால்கள்!
நான் பிடுங்கப்பட வேண்டிய களைதான்!
என்று ஆற்றாதவர்!
அரிவாலோடும்!
அவர்களுக்கேயான பகற்கனவோடும்...!
பயத்தின் சிரத்தைக்!
கொய்து எடுத்த பின்!
எனது கைவிலங்குகள்!
உடைக்கப்பட்டன!
சிறைக் கதவுகள்!
திறக்கப்பட்டன!
ஒவ்வொரு விடியலிலும்!
திணிக்கப்படும் கனவை!
தின்று தணிக்கிறது!
எனது விழி!
என் கனவின் நிறங்கள்!
கோர்த்தெடுத்து!
வானவில்லைத் தரையிறக்கிப்!
பரந்து வாழப்!
பாலம் கட்ட...!
இதோ!
எனது முதற் கல்.!
நான் இதுதான்!
இப்படித்தான்!
என்றால் மட்டுமே!
சாத்தியமாகிறது.!
என் கனவு!
!
02.!
கலையாய் ஒரு கதை சொல்கிறேன்!
---------------------------------------!
எங்கள் ஊரில்!
ஆயிரங்காலத்து முன்னிருந்து!
அழகான ஆலமரம் ஒன்றிருந்தது !
தம் வீட்டு முற்றத்தில்!
ரோஜாக்களை வளர்போர் பலர்!
ஆலையை பழசென்று ரசிப்பதில்லை!
இருந்தும் அது!
விழுதுகள் விட்டு!
விழுதுகள் முட்ட!
ஓங்கி வளர்ந்தது.!
ஆதில் இளைப்பாறுதல் சுகம்!
பலருக்கு!
பார்வைக்கு எட்டா கறையாண்கள் சில!
மண்முட்டிய விழுதுகளை!
ஆங்காங்கே அரிக்கத் தொடங்கின.!
வேர்களிலும் படரத்தவித்தன.!
புற்களும் பதர்களும்!
ஆலையைச் சுற்றி வளர்ந்தன.!
தம் வீட்டு ரோஜாக்களைத் தவிர!
யாருக்கும் விழுதுகள் அழிவதில்!
அக்கறையில்லை.!
பலருக்கு நேரமில்லை.!
சிலருக்கு ஊர்மரத்துக்கு!
உரம் போடுதல் கௌரவக்குறைச்சல்.!
ஓடி ஓடி கரையாண்களை!
ஓட்ட நினைத்தனர்தான் சிலர்!
கத்திக் கத்தி அவை!
களைய நினைத்தனர்தான் பலர்.!
அவர்கள்!
பைத்தியம் என்று!
பரிகாசிக்கப் பட்டனர்.!
இருவருக்குமிடையே...!
மௌனம் மையங்கொண்டது!
மௌனம் பாதுகாப்பானது!
அங்கே!
மௌனமே உத்தமம்!
மௌனமே சௌகரியம்!
யார் சொன்னது மௌனம்!
சம்மதமென்று?!
மௌனம் ஒரு தப்பிப்பு!
ஆழ்ந்த மௌனத்தில்!
ஆலை சாயப்போவதை!
அலறிப்போன காற்றை!
உணர்ந்தும் உரைக்காத!
முற்றிலும் மயான மௌனம்!
நாளை!
கறையாண்கள் அகற்றிய பின்!
ஆலை தரும் சுகத்தை!
குந்தியிருந்து சுவைக்க!
வரலாம்!
மௌனித்திருந்த உத்தமர்கள்.!
நான்!
உங்களைச் சொல்லவில்லை.!
-சுரபி

சொல்லவே இல்லையே

பாண்டித்துரை
எனை சுற்றி ஆள் அரவங்கள்!
எழுந்திருக்கும் நேரம்!
சூரியன் வந்தால்தான்!
எல்லோரும் எழுவாங்களாமே!!
நடைபாதையில்தான்!
என்வீடு!
எப்படியிருக்கும் என்று தெரியாது!
யாரவது பேசும் சப்தம் கேட்டால்!
கை தட்டை தேடுகிறது!
ஆன்செய்த ரேடியோவாக!
அம்மா தாயே!
கண்ணுதெரியலைங்க!
பிச்சைபோடுங்க!
(யாருமற்ற ரோட்டில்)!
!
கவிதை: பாண்டித்துரை