மு. பழனியப்பன் !
குடைகளின் திருவிழா !
நூலாலும் தாளாலும் !
பற்பல வண்ணங்களில் !
வாழை மட்டையில் !
செருகி வலம் வரும் தெருவிழா !
கடைகளில் எல்லாம் !
நிச்சயம் இடம் பிடிக்கும் !
5 ரூபாய், 10 ரூபாய் !
கூவி விற்கும் சிறுவர்கள் !
பிள்ளையார் பின்னால் வைத்தபின் !
அலங்காரம் நிறைவெய்தும் !
வீதிக்கு வீதி !
கைவினைக் கலைஞர்கள் !
எவர் பதிய வைக்கப்போகிறார் !
இவர்களின் கலையாற்றலை

ஏ உலக மக்களே !!!!
இங்கு என் தேசத்தை காணவில்லை!
யாரேனும் கண்டீர்களா?!
இந்தியா என்றொரு புண்ணிய பூமி இருந்தது!
யாரேனும் கண்டீர்களா?!
என் தேசத்தில் ஒருவனுக்கு ஒருத்தி எனும் !
உயர்ந்த ஒழுக்கத்தோடு வாழ்ந்து வருகிறார்கள்!
யாரேனும் கண்டீர்களா?!
கூட்டுக் குடும்பமாய் குருவி கூடுகளைப்!
போல வாழ்ந்து வரும் !
என் தேச மக்களை எங்கேனும் கண்டீர்களா?!
என் தேசத்தில் ஒரு மாநில மக்களுக்கு துன்பம் !
என்றால் இன்னொரு மாநிலத்தவர் !
உயிரையும் கொடுப்பார்களே !
கண்டீர்களா என் தேச மக்களை?!
பல நாட்டு மக்களும் என் நாட்டு!
கலாச்சாரத்தை பார்த்து!
வியந்து கொண்டு இருப்பார்களே!
கண்டீர்களா அவர்களை?!
என் கொள்ளு பாட்டன் காந்தியும்!
என் மாமா நேருவும் வாழ்ந்த !
என் புண்ணிய தேசத்தை கண்டீர்களா?!
என் பாட்டன் மார்கள் ரத்தம் சிந்தி!
சுதந்திரம் வாங்கிய என் !
புண்ணிய பூமியை கண்டீர்களா?!
என் தாய் மார்கள் என் தாய் மக்களுக்கு!
வீரப் பால் ஊட்டி வளர்த்தார்களே !
அப்படிப் பட்ட என் வீர பூமியை கண்டீர்களா?!
சகோதர பாசத்தில் சாணக்கியனை!
தோற்கடிக்கும் என் தேச சிங்கங்களை!
பார்த்தீர்களா?!
ஏ மூடனே!!!!
அதோ உன் தேசம்!!!
காமத்திற்காக பெற்ற மகளின் கற்பை !
சூறையாடும் காமுகர்கள் நிறைந்த !
உன் புண்ணிய தேசத்தை பார்!!!!
தண்ணீருக்காக உன் மாநில மக்கள்!
அடித்துக் கொள்ளும் அவலத்தை பார்!!!!
கள்ளக் காதலுக்காக கட்டிய கணவனை !
கொலை செய்யும் பெண்கள் நிறைந்த !
உன் தேசத்தை பார்!!!!
அடுத்தவன் மனைவிக்கு ஆசைப்படும்!
உன் குல வீர புருஷர்களைப் பார்!!!!
தீவிரவாதம் என்ற பெயரில் !
உன் தேசத்தை கூறு போடும்!
உன் அன்னை பூமியை பார்!!!!
அமைதிப் பூங்காவான உன் தேசம்!
இப்பொழுது அமைதி இழந்து!
தவிக்கும் அவலத்தைப் பார்!!!!
பெற்ற தாய் தந்தையர்களை அனாதையாக!
தவிக்க விடும் உன் தேச புருஷர்களை பார்!!!!
வீதிக்கொரு கொலையும் ஜாதிக்கொரு கொலையும்!
நடக்கும் உன் இந்திய தேசத்தை பார்!!!!
அடுப்புடன் சேர்ந்து மனித உயிர்களும்!
எரிந்து கொண்டிருக்கும் கொடுமையைப் பார்!!!!
உன் அன்னை பூமியின் நெஞ்சிற்கு!
தினம் ரத்தத்தை அருவியாக்கும்!
உன் சொர்க்க பூமியை பார்!!!!
அரசியல் என்ற பெயரில் உன் தேசத்தை !
சுரண்டும் அரசியல்வாதிகளைப் பார்!!!!
காமத்திற்காக உன் நாட்டு பெண்கள் !
சீரழிக்கப் படும் அவலத்தைப் பார்!!!!
ஐயோ!!! ஐயோ!!! ஐயோ!!!!
இதுவா ஏன் தேசம்!!?!!!
கண்ணீரையும் ரத்தத்தையும் சிந்தி!
சுதந்திரம் வாங்கிய இதுவா ஏன் தேசம்!?!!
என் அன்னை பூமியா இப்படி!
களங்கப் பட்டு நிற்ப்பது!!?!!!
என் வீர இளைஞர்கள் பகத்சிங்கும்,!
நேதாஜியும், விவேகனந்தனும்!
வாழ்ந்த என் அன்னை பூமியா இது!!?!!!
ஏ பைத்தியமே !!
இன்று வந்து உன் தேசத்தைத் !
தேடும் நீ யார்?!
என் தேசத்தின் மூசுக் காற்றை சுவாசிக்க !
வந்த ஓர் இந்தியக் குழந்தை.!
ஏ தோழனே!!
இன்று என் தேசத்தை கடந்து!
செல்லும் நீ யார்?!
ஆ.. நானா?!
என் முனோர்கள் சொன்னார்கள் !
உன் தேசத்தைப் பற்றி.!
ஒரு ஜென்மம் இங்கு வாழ்ந்து விட்டு !
செல்ல வந்தேன்.!
ஆனால் இங்கு உன் தேசத் தாய்!
கேட்பாரற்று சிதைந்து கொண்டு !
இருக்கிறாள்.!
ஆகவே மீண்டும் என் தேசம் போகிறேன்!
மறு ஜென்மம் எடுக்க!!!!
ஏ இந்திய பதர்களே!!
கேட்டீர்களா!?!கேட்டீர்களா!?!கேட்டீர்களா!!!
என் தேசத்தின் அவல நிலையைப்!
பற்றி கேட்டீர்களா?!
வாழ்க்கையை செம்மைப் படுத்த!
வள்ளுவன் எழுதிய திருக்குறளை படித்த!
என் தேசத்தின் அவலத்தைப் பார்த்தீரா?!
ஓ பாரதத் தாயே!!!!
எங்ஙனம் தாங்குகிறாய்? எப்படி தாங்குகிறாய்?!
ஏ மகாத்மாவே!!
எடுத்து வா இன்னொரு ஜென்மம்.!
ஏ நேதாஜியே!!
எழுந்து வா கல்லறையை விட்டு.!
அம்மாவின் கருவில் தூங்கும்!
என் இளவல்களே!!
குதித்து வாருங்கள்...!
மீண்டும் ஒரு யுத்தம் நடத்த வேண்டும்.!
ஆம் !!! நம் அன்னை பூமியின் கண்ணீரைத் !
துடைக்க நாம் யுத்தம் நடத்த வேண்டும்.!
வைரமுத்து கேட்டதுப் போல் இந்த பூமியை!
சலவை செய்ய வேண்டும்!!!
சலவை செய்ய வேண்டும்!! சலவை செய்ய வேண்டும்!!!
வாருங்கள் இந்தியாவை தூக்கி நிறுத்த

வைகறையில்!
தூக்கம்!
தொலைக்க விரும்பாமல்!
சில பெண்கள்!
முன் நாள்!
இரவிலேயே!
வாசல் தெளித்து!
கோலம் போட்டு விட்டு!
தூங்க செல்வது போல்!
முன்னிரவில்!
வந்த மழை!
தூறல் போட்டு!
பூமி தொளித்து!
தார்சாலை வெப்பத்தில்!
மாறும் கோலங்களை!
போட்டு விட்டு!
கலைந்து சென்று விட்டன

ஒரு!
யோசனைக்கான!
மனச் சதுப்பை !
அல்லது !
அந்த சதுப்பிலிருந்து !
மீளுவதற்கான !
யோசனையை !
தொடர்ந்து செல்கிறது !
ஒரு மௌனித்த !
சிந்தனை ...!
அது !
நீடிக்கும் பட்சத்தில் !
கண்முனையில் நிகழ்பவை !
யாவும் !
அந்த சதுப்பில் !
விழுந்து மறைவதை !
அறிந்தும் !
அக்கண்கள் !
அந்த !
காட்சிகளுக்கு !
முன் ஒரு !
ஊமையாகத் !
திறந்து தான் இருக்கின்றன ....!!

உன் வெட்கத்தைப்பார்த்து !
வெகு நாட்களாகிவிட்டது.... !
என் வருகையை எதிர்பார்த்து !
நீயும் முகத்தைத் திருத்தம் செய்த காலம் !
வெறும் கனவாய் நினைவிலிருக்கிறது...! !
இப்போதும் நான் வருகிறேன்தான் !
நீதான் எனை எதிர்பார்ப்பதில்லை..... !
ஆனாலும் சொல்லிக்கொள்வேன்... !
கேட்பவரிடமெல்லாம்..நீதான் வரச்சொன்னாய் என்று....! !
- தென்றல்.இரா.சம்பத்.!
இரா.சம்பத்குமார்,!
ஈரோடு

விடலைப் பருவத்தின் !
ஆரம்ப படிகள்!
வித விதமாய் !
விரிகின்ற கனவுகள்....!
விழிகளைப் பார்த்தால் !
புரிந்திடும் நொடியில்....!
கால்களுக்கு ஓய்வில்லை!
ஓட்டமும் துள்ளலும்....!
நடையென்பதே இல்லை....!
நொடிக்கொரு தரம் !
மின்னலாய் மறையும்!
சின்னஞ் சிறுவனின் குணம்...!
பேச்சுகளும் வசவுகளும்!
இதனால்...!
சிறுக சிறுக!
சேமித்த சேமிப்பை!
அள்ளி எடுத்து!
சைக்கிள் வாங்கினான்!
சிறுவன்... ஒருநாள்....!
இரண்டாம் தாரமாய்!
வாழ்க்கைப்படும் !
உலகில்...!
இரண்டாம் தரமாய்!
நண்பனானது !
பழைய சைக்கிள்....!
முகமெங்கும் !
சந்தோஷத்தின் !
பிரதிபலிப்பு...!
ஓட்டமும் குறைந்தது...!
துள்ளலும் அடங்கியது...!
பறத்தல் ஆரம்பமானது...!
நாள்தோரும் !
சைக்கிளோடு உறவு...!
அன்போடு தடவுதல்...!
தினம் தினம்!
அலங்காரம்...!
பழையதை அழகூட்ட!
பல விதங்களில் முயற்சி...!
வளைசல்களை நேராக்கி!
நொடிசல்களை சீராக்கி!
சைக்கிளுக்கு!
ஒரு பூட்டு....!
கைக்காசை சேமித்து!
சைக்கிளுக்கு அலங்காரம்!
கடைகளுக்கு செல்ல!
அலாதி பிரியம்....!
சைக்கிளில் பறக்க!
வாய்ப்புகள் அதிகம்...!
வேலைகள் சுறு சுறுப்பாய் !
நடக்க...!
துடுக்குத்தனமும்!
பொல்லா குணமும்!
படிப் படியாய்!
குறைகிறது...!
சைக்கிளின் மேல்!
சிறுவனுக்கு உள்ள !
காதலினால்

என்னவர்களே !!!!
நான் இறந்த பின்பு என்னுடைய!
கல்லறைக்கு மலர் தூவி வையுங்கள்,!
என்னால் நேசிக்கபட்டவள் என்றாவது!
என்னை நேசித்து வரக்கூடும்.........!

பேச்சில் ஒன்று மூச்சில் ஒன்று!
அகத்தில் ஒன்று முகத்தில் ஒன்று!
வாழ்வின் உயர்வினை அறுத்து!
வளைந்து கடிக்கிறது விச நாகங்கள் !
கடித்த பின்பே விழி திறந்தேன்!
பயனேதும் இல்லை !
புலன்கள் அடைக்கப்பட்டுவிட்டன!
ஜீவன் அற்ற உடலை சுட்டெரித்து !
சுற்றத்தை சுத்தம் செய்யும் தீயே !
உடல் பட்டளிந்து போகும் முன்பே!
நேர் கெட்ட அகங்களையும் சீர் படுத்து!
பாதகரை பரமபிதாவின் பக்கம் !
செல்ல விடாதே!
பாவத்தின் சம்பளத்தை !
நீயே கொடுத்துவிடு !
பருத்த பலாவில் முகத்தில் முள்ளிருந்தும்!
அகத்தில் தருகிறது அது இனிய சுளைகளை!
மனிதம் கொல்பவர் மனிதரல்ல!
புனித மதங்களின் பிள்ளைகளும் அல்ல!
இருளை அழிக்கும் விடிவான் விளக்கைபோல்!
இவர்களை நீ அழித்துவிடு!
முள் வளர்க்கும் அகங்கள் !
இனியாவது இனிய சுளையாகட்டும் !
உள்ளக் கதவை மெல்லத் திறந்து!
புனிதர் ஆவார் எல்லோரும். !

கூந்தல் காட்டில் !
அலைந்து திரிந்து; !
அந்த வகிடு !
ஒற்றைப் பாதையில் !
ஒற்றையாய் உலாத்தி இருந்து; !
உன் உச்சித் தொட்டு !
எட்டிப் பார்க்கையில் !
நெற்றிவெளியில் !
விழுந்து தெறித்து; !
கண் பள்ளத்தில் !
விழுந்து தொலைந்துப் போன !
அந்த கணம்! !
ஆகா!பேரானந்தம்!! !
- ப்ரியன்

ஆதவன் மறைந்தான் என்றால் !
அது நமக்கு மட்டும்தானே,மறைந்தான்.!
மறு பாதிக்கு உதித்து ஒளி வீச !
நம் கண்ணிலிருந்து விடுபட்டான்,!
என்பதுதானே உண்மை.!
துயில் கலைந்த சூரியன்!
மலை முகட்டிலிருந்து !
வெளியே வந்தான் என்ற ரீதியில்!
கவிதை வேறு!!
களைத்த கதிரவன்!
மேற்கே இளைப்பாறினான் என்ற!
வசனம் வேறு.!
நமக்கு மட்டும் தெரிந்தவன்!
ஊருக்கே ஒளியூட்டினான்!
என்று எப்படி ஏற்கலாம்!
நமக்கு மட்டும் மறைந்தவனை ,நாம் !
உலகுக்கே மறைந்தான் என்று ,!
எப்படி கொள்ளலாம்?!
இப்படித்தானே -!
நமக்கு நல்லது செய்ய வாய்ப்பு !
கிட்டாதவனையெல்லாம் எல்லோருக்கும் !
கெட்டவன் என்று திட்டித் தீர்க்கிறோம்.!
தேர்ந்தெடுத்து ஒரு சாராருக்கே!
உதவுபர்களை உத்தமன் என்று!
போற்றி பாடுகிறோம்!
அறிவிலிகளாய் ,ஆதவனையே விமரிக்கும் நாம்!
அற்ப மானிடனை விட்டு வைப்போமா.!
எனக்கு நீ கெட்டவன் என்றால் !
யாருக்கும் நீ நல்லவனாக முடியாது.!
என்ன ஒரு தீர்ப்பு!!
அடுத்தவர் விமர்சனங்கள்!
அத்தனையும் சத்தியமல்ல!
சொன்னவர்கள் எவரும்!
தெளிந்தவர்கள் அல்ல