தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

தாயின் மணிக்கொடிகள்!

வல்வை சுஜேன்
ஏட்டில் எழுதவில்லை - என் !
சிந்தனையில் செதுக்கவில்லை !
கண்டேன் என் தாயகத்தில் !
தமிழ்த் தாயின் மணிக்கொடிகளை!
குடியுரிமை வாழ்விளந்து!
குலம் தழைக்கும் நிளல் இளந்து!
முடமாய் ஜடமாய்!
இறைமைக்கும் இருள் கொடுத்து!
நடைப் பிணமாய் கிடந்தவர் இடையே!
தமிழ் குல தலைமுறை விடியலுக்காய்!
உங்கள் இன்னுயிரை ஈர்ந்தவர் நீங்கள்!
புலியாய், கரும் புலியாய், !
கடல் புலியாய் வான் புலியாய் !
வியூகச் சமர் புரிந்து !
வைர உயிர்களை!
தாய் மண்ணுக்கு தந்த !
மாவீர மறவர்களே!
உங்கள் ஆலயச் சந்நிதியில் !
உறவுகள் வந்துள்ளோம்!
களம் ஆடி களம் ஆடி !
தமிழீழ எல்லை வகுத்த உறவுகளே !
உங்கள் உதிரம் அதில் பாத்தி கட்டி!
விடுதலை பயிர் வளர்த்தவர் நீங்கள்!
உரம் ஏறி உரம் ஏறி தவம் இருக்கும் !
தாய் மண்ணெடுத்து நெற்றித் திலகம் இட்டு !
நிமிர்த்துகிறது எம்மை உங்கள் திருமுகம்!
!
விடியும் நாளை விடியும் ஓர் நாள்ளென!
தமிழீழ விடிவையும் கண்டோம் !
உயிர் கொடை ஈர்ந்த !
உத்தமர் உங்கள் தீரத்தில்!
குறு நிலமும் ஆண்டு !
குருசேத்திரமும் தந்தான் !
தேசியத் தலைமகன் பிரபாகரன் !
தமிழ் தேசிய விடுதலை ஒளி முகத்தில்!
அகிலமே திரண்டு அழித்தாலும் !
வஞ்சனை நண்பர்கள் நஞ்சினை கலந்து !
வெண் சிறை இட்டாலும், அணையுமா ?!
அணையாது அணையாது இந்த ஒளி !
வெண் சங்கின் நாத ஒலி கேக்கின்றது!
அழைப்பாணை விடுத்து!
போர் முரசும் கொட்டுகின்றது!
உங்கள் நினைவாலயம் தனில் நின்று!
உமை தொழுகின்ற விழிகளிலே !
ரெத்த நாளங்கள் வெடித்து!
சுதந்திர வர்ணம் தீட்டி !
தமிழீழத் தாய் மண்ணை தொடுகின்றது!
சுதந்திர நாத்துக்கள் சுயம்புகளாய் எழும் எழும் !
தன் மானக்குடை விரித்தே !
தமிழீழத் தாகம் தணித்திட பகை அறுக்கும்!
தளிர்விரல் பாதங்கள் தாயகம் தழுவும்வரை!
இமையச் சுவரும் இவரிடம் சிறிதே!
கண்டேன் தாயின் மணிக் கொடிகளை !
என் தாயகத் தமிழ் மண்ணில்

அந்திச் சிகப்பு!

வல்வை சுஜேன்
அந்திச் சிகப்பு!
அஸ்தமனத்தை கொட்டுவதல்ல!
நாளைய உதயத்திற்கான!
விடியல் வார்ப்புகளாய்!
அடிவானில் வரையப்படுகின்றன!
மாங்கனித் தீவின் மகுடத்திற்குள்ளும்!
விடியல் வார்ப்புக்களை!
குருதி நதியில் ஓடம் விட்டு!
செதுக்கியுள்ளோம்!
குட்டிச் சுவர் திண்ணைகளை விட்டு!
வெட்டிப் பேச்சு வீரரை துறந்து!
விண்ணையும் எட்டித் தொட்ட!
எங்கள் வீர வேங்கைகளாய்!
எழுந்து வா தமிழா!
சத்திய சோதனைகள்!
நித்திய வெள்ளம் அல்ல!
நித்தம் வீழ்வதும்!
நீதியின் கரங்களல்ல!
செந்தமிழர் சிந்திய குருதியில்!
செந்நெல் மணிகளையே!
விதைத்துள்ளோம்!
இமைகளுக்குள் ஈழம் இருக்கயில்!
விழிகளுக்குள் இன்னும் ஏன் கங்கை!
அந்திச் சிகப்பின் அச்சாரத்திற்குள்!
அஸ்தம பேய்களை அழித்திடுவோம்!
சத்திரியன் சாவதில்லை!
சந்திர சூரியராகவே வாழுகிறார்

ஒட்டுப்பொட்டுகள்!

ருத்ரா
பார்.!
சுவரில் வரிசையாய்!
உன் சிவப்பு பௌர்ணமிகள்.!
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍இப்படி!
என் இதயங்களை!
இங்கா உல‌ர்த்துவ‌து?!
என்னைச்சுட்டெரிக்கும் உன்!
நெற்றிக்கண்களை இங்கு தான்!
மாட்டி வைத்திருக்கிறாயா?!
வெள்ளைச்சுவ‌ருக்கும் கூட‌!
உன்னால்!
சும‌ங்க‌லி பூஜை

ஆழம்!

ருத்ரா
அவள் நகம் கடித்தால்!
அவள் நகம் ஆகுவான்.!
அவள் இமை கவிழ்த்தால்!
அவள் விழி ஆகுவான்.!
அவள் புன்னகைத்தால்!
அவள் இதழ் ஆகுவான்.!
அவள் பேசினால்!
அவள் நா ஆகுவான்.!
அவ‌ள் வேர்த்து நின்றால்!
அவ‌ள் உட‌ல் ஆகுவான்.!
அவ‌ள் பார்த்து நின்றால்!
அவ‌ள் ஒளி ஆகுவான்.!
அவ‌ள் பேசி நின்றால்!
அவ‌ள் தமிழ் ஆகுவான்.!
அவ‌ள் உண்ண‌ச் சென்றால்!
அவ‌ள் உண‌வு ஆகுவான்.!
அவ‌ள் மூச்சிழுத்தால்!
அவ‌ள் உள் செல்லுவான்.!
அவ‌ள் மூச்சு விட்டால்!
அவ‌ள் மூச்சு ஆகுவான்!
அவள் தூங்கச்சென்றால்!
அவள் மெத்தை ஆகுவான்.!
அவ‌ள் முணு முணுத்தால்!
அவ‌ள் வீணை ஆகுவான்.!
அவ‌ள் உள்ள‌ம் என்றால்!
அவ‌ள் ஆழ‌ம் க‌ண்டானா?!
இல்லை...இல்லை.!
இல்ல‌வே இல்லை.!
அவ‌ன் காத‌லித்தான்.!
அவ‌ள் வெளியே நின்றாள்

சாதிகள் வேணுமடி பாப்பா!

ருத்ரா
எல ஒரு சாமிய கும்பிட்டா!
கும்பிட்ட மாரியா இருக்கும்?....இப்டி!
பூட‌ம் தெரியாமெ சாமியாடிட்டே இருக்க‌ணும்.!
யோக்ய‌ங்க‌ண‌க்கா பேசாதலெ!
பொற‌ந்தாக்ல‌ அந்த‌குறிய‌ கூட‌ பாக்காம‌!
என‌த்தான் ச‌ன‌த்தான்னு குறி பாத்து!
த‌ஸ்தாவேஜி போடுதாம்லா!
அதப்பாருலெ!
அதுக்கு நாம‌ என்னெழ‌வ்லே செய்ய‌து.!
க‌வ‌ர்மெண்டே குத்ர‌ ப‌ச்ச‌டே இது.!
எத்த‌ன‌ ப‌ய‌லுவ‌ அப்டி!
எத்த‌ன‌ ப‌ய‌லுவ‌ இப்டி!
எலே நாளக்கி ஓட்டு வேணும்லாலே!
துட்டு எடுக்க‌ணும்னா ஓட்டு வேணும்லே!
ஓட்டு வேணும்னா சாதி வேணும்லே.!
அவ்வொ வ‌ந்தாவ‌ இவ்வோ வ‌ந்தாவ‌!
எல‌ எவ்வொ வ‌ந்தாலும்!
சாதியும் வ‌ரும்லெ.!
சாதி இரண்டொழிய வேறில்லைன்னு!
சொல்லியிருக்காவ்ளே...!
!
அந்தாக்லெ பொடதிலெ ரெண்டு வச்சேண்ணா!
எல உனக்கும் எனக்குமாலெ அது.!
ஆங்க்...!
அங்ஙன வச்சு ஒரு மீட்டிங்லெ!
ஒருத்தன் சொன்னாம்லே அர்த்த‌ம்!
ஒண்ணு வாங்க்ர‌ சாதி!
ஒண்ணு குடுக்குர‌ சாதி.!
அவ்வ‌யா சொன்ன‌த‌!
அவ‌னுவ‌ளும் இப்டிதாம்ல‌ சொன்னாங்க‌.!
ஆபீசுக‌ள்ள‌ போயி பாருன்னாங்க‌.!
அப்றம்.!
அப்ற‌ம் என்னால‌ அப்ற‌ம்.!
அப்ற‌ம் வீட்டுக்கு வ‌ரும் போங்க்லென்டாங்க‌..!
எல‌ மூதி மூதி.!
இங்க‌ என்ன‌லெ ப‌ண்ணுதெ!
அங்கெ க‌ள‌னி நாறிட்டு ருக்கு.!
சாணிய‌ போட்டுட்டு!
க‌ளினிய்ய‌ தூக்கிட்டுப்போல‌!
கூறுகெட்ட‌ மூதி.!
ஒண்ணு நாறுதுண்ணு!
இன்னொரு நாத்த‌த்த‌!
ப‌ரிமாத்த‌ம் ப‌ண்ணிக்கிருது தான்!
ந‌ம்ம‌ தேச‌த்து ப‌ழ‌க்க‌ம்!
சாதியும் சாமியும் அப்ப‌டித்தாம்லெ!
த்ருனெலிக்கார‌ங்க‌ ரெண்டுபேரு!
பேசிகிட்ட‌!
ந‌ம்ம‌ அர‌சிய‌ சாச‌ன‌ம் இதான்.!

நான் கழுதையாகிவிட்டேன்!

மன்னார் அமுதன்
அழகாய் உடுத்தி வந்த நாட்களில் !
என்னைப் பார்த்து சொன்னாய்!
கழுதைக்கு சேனம் கட்டினால் குதிரையாகுமா!
அவிழ்த்து விட்டு அள்ளிப்போடென்று... !
அழுகிய மணமொன்றிற்கு அஞ்சி!
மூக்கைப் பொத்திய நாட்களில்!
மூச்சை ஆழ இழுத்து வெளிஊதி சொன்னாய்!
கழுதைக்கு தெரியுமா கற்பூர வாசனையென!
உழைத்து ஓய்ந்து அயர்ச்சியடைந்த நாட்களில்!
உண்டுறங்க ஓர் இடம் கேட்டேன்!
கழுதை புவியிலிருந்தாலென்ன ... !
பாதாளத்தில் இருந்தாலென்னவென்றாய்!
நீ சொல்லும் புனிதக் காதலை!
நானும் கண்டடைந்து!
மாலையும் கழுத்துமாய் நின்றபோது!
கழுதைக் காமம் கத்தினால் தீருமென்றாய்!
சந்ததிப் பெருக்கத்தில் நிலமொன்று கேட்டேன்!
நிலத்திற்கு விலையாக நிறையக் கேட்டாய்!
கழுதை விட்டையானாலும்!
கைநிறைய வேண்டுமென்றாய்!
சந்ததி சந்ததியாய் உழைக்கிறேன் !
உன் சந்ததிக்கு...!
அலுங்காமல் அள்ளிக்குவித்துக் கொண்டு சொல்கிறாய்!
கழுதை உழுது கம்பு விழையாதென!
இன்னும் நிறையச் சொல்லியிருக்கிறாய்...!
கேட்டுக் கேட்டு நான் யாரென மறந்துவிட்டேன்...!
காதுகள் கூட கழுதை போலாகிவிட்டது...!
கழுதைச் சுமை அறியாத!
உன்னைப் போலிருந்துதான் என்ன செய்ய

புறக்கணிப்பு

மன்னார் அமுதன்
இருண்டே !
கிடந்ததென் உலகம்!
உன்னைக் காணும் வரை !
வெளிநாடு இல்லையென்றும்!
வீண்வேலை எழுத்தென்றும்!
கை பத்தா சம்பளமும்!
கால்நீட்டத் !
தலைமுட்டும் வீடென்றும்!
எத்தனையெத்தனை!
காத்திருப்பும், கைகழுவலும்!
நாய் நா வடியும்!
கோடையாய்!
வறண்டிருந்தது வாழ்க்கை!
எல்லாமுமற்று நிற்கையில்!
உன்னைக் கொண்டு!
என்னைப் போர்த்திக்கொண்டாய்!
புறக்கணித்துக் கடந்தவர்கள்!
மீண்டும் வருகிறார்கள்!
வாழ்க்கையின் புறக்கணிப்பால்

கரைகளுக்கப்பால்!

மன்னார் அமுதன்
நாளை, நாளையென!
எத்தனை நாளைகள்!
எத்தனை இரவுகள்!
ஒவ்வொரு இரவிலும்!
புது விடியலை!
நோக்கியதொரு பயணம்!
இரவில்தானே எழுதப்படுகின்றன!
இலங்கையைத் தழுவும்!
அகதிகளின் விடியல்கள்!
அகதியிடம்!
அகதியாய் வாழும்!
அவதி வாழ்க்கை !
புதிதாய் தெரிந்த இருள்!
இப்போது பழகியதாய் !
அந்நியமாய் முறைத்த முகங்கள்!
தற்காலிக அந்நியோன்யமாய்!
துக்கத்தோடு கூடிய !
நலன் விசாரிப்புகள்!
துயரத்திலும் சிறுமகிழ்வாய் !
இரை மீட்டல்கள்!
காத்திருக்கும் அகதிக்கு!
ஒத்தடமாய் இதமளிக்க!
இன்றாவது கரை தொடுமா!
கட்டு மரங்கள்!
இதே கடலின் !
அடுத்த கரையினில்!
அலைகளைத் தாண்டியும்!
ஒலித்துக் கொண்டேயிருக்கிறது!
அகதியின் அலறல்கள்

மனிதநேயம்!

மன்னார் அமுதன்
தூரப் பயணத்தில்!
திடுக்கிட்டு உணர்கிறேன் !
விபத்தை!
மாடும், மனிதனும்!
மாம்பழங்களுமாய்!
கிடக்கிறது நெடுஞ்சாலை!
“உச்சு”க் கொட்டியவர்கள்!
ஓடிப் போய்!
அள்ளிக் கொண்டனர்!
“மாம்பழங்களை”

வா மணப்போம் விதவை

மன்னார் அமுதன்
வேண்டு மெமக்கும் !
விடுதலை யென்று !
தீண்டும் வெயிலில் !
பட்டினி கிடந்துபின்!
ஆகாது அதுவென்று !
அறியும் ஒருநாளில்!
தீட்டினோம் கூராயுதம்!
ஆயினும் பெரிதாய் !
ஆக்கிய தொன்றில்லை !
பேயினுக் கெதிராய்ப் !
போர்க்கொடி தூக்கியெம்!
பூவையும் பொட்டையும் !
இழந்தோம் - நம்வீட்டு!
பூவைக்கு பூவைப்பார் யார்!
புண்ணதுவே புண்ணாக !
இருக்கட்டும் நெஞ்சத்தில்!
மண்ணுக்காய் இல்லாமல் !
மாண்டவென் தோழர்க்காய்!
வென்றே தரவேண்டும் !
விரைவாக சந்ததியை!
வா மணப்போம் விதவை!
இறுதித் தருவாயில் !
உயிர்நீத்த உடற்கெல்லாம்!
சிறுதீ மூட்ட ஆளில்லை !
குற்றுயிராய்க் !
கிடந்த உடலேறிச் !
சுகம்கண்ட காடையரின்!
பண்பாட்டைப் பார்த்தே பழகு!
ஆண்டாண்டு காலமாய் !
ஆண்ட பூமியினை!
பூண்டோடு அழித்துப் !
புன்னகையைச் சீரழித்தீர்!
மாண்டோ போனோம் !
மறவர்நாம் - வடலிகள்!
மீண்டும் வானுயரும்!