தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

நான் - கட்டாந்தரையாய்

பாண்டித்துரை
தேவைகள் !
வரும்போது !
தேடிவரும்... !
இல்லையெனில் !
புல் முளைத்தாலும் !
மேய்ந்து செல்லும் !
ஜந்து அறிவு ஜீவனினும் !
கேவலமாய் !
காலடித்தடம் பட்ட !
கட்டாந்தரையாய்.. !

மேதினம் விடுமுறைக்கான நாளல்ல தோழர்களே!

வித்யாசாகர்
நாளெல்லாம் வெய்யிலில் !
ஐஸ்வண்டி தள்ளுபவனுக்கோ, !
தெருவோரம் அமர்ந்து உச்சி பிளந்து !
ஒரு கத்தை கீரை வாங்கக் கூவி கூவி விற்கும்!
வயதான தள்ளாத கிழவிக்கோ,!
பத்துபாத்திரம் தேய்த்து தேய்த்து!
கையில் ரேகை மறைந்து போன!
என் குடிசை வீட்டு சகோதரிக்கோ,!
ஊரெல்லாம் சுற்றி கால் வீங்கிய!
காய்கறி காரனுக்கோ..!
கையெல்லாம் காரத்தால் வெந்துபோன!
சுண்ணாம்பு அடிப்பவனுக்கோ..!
மீன் விற்பவனுக்கோ!
மூளை தெரு பெட்டிக் கடை!
அண்ணாச்சிக்கோ -!
காலையில் பேப்பர் போடும் சிறுவனிலிருந்து!
மாலையில் நடந்து!
பால் கொண்டு வரும் தாத்தா முதல்!
மேதினக் கொண்டாட்டம் இருக்குமெனில்!
தெருவெல்லாம் பெருக்கி!
நச்சு கால்வாயில் தூர் வாரும்!
தொழிலாளிக்கு ஓர்தினம்!
வாழ்வு மலருமெனில் -!
நம் வாழ்வின் முன்னேற்றத்தால்!
அவர்களின் நிலையை சற்று மாற்ற முடியுமெனில்!
ஏழைகளின் சுமையை குறைக்க!
நீயும் நானும் காரனமாவோமெனில் அன்று!
உனக்கு நீயும் -!
எனக்கு நானும்!
மேதின வாழ்த்து சொல்வோம்;!
அதுவரை இதை ஒரு!
அதிகாரம் எதிர்க்கக் குறித்த!
போராட்ட நாளென்றே கொள்வோம்

தாய்மண் வலி

கவிதா. நோர்வே
புலன்களுக்குள் புகுந்து!
இமைகள் பிரித்து!
கனவுக் கதவுகளின் வழி நடந்து!
கறுப்பு வெள்ளைக் கனவுகளையும்!
சிவப்பாக மாற்றி!
இரவுகளும் அலைக்கழிந்து!
உணர்வு நரம்புகளை!
உழுதெடுக்க...!
இறந்தேன் என்று அலறி!
எழும்புகையில்...!
சாத்தானைப் போல!
அடுத்தநாள் புலர்கையிலும்...!
கட்டிலின் ஓரத்தில்!
எனக்கு முன்னதாய்!
எழுந்து குந்தியிருக்கிறது!
எங்கள் வலி.!

மனசு முழுக்க காதல்!

நாச்சியாதீவு பர்வீன், இலங்கை
காதல் வந்திரிச்சி!
எனக்கு காதல் வந்திருச்சி!
ஊர் சுற்றி திரிந்த!
எனக்கு ........!
உருப்படி இல்லாத!
எனக்கு...!
யார் கண்பட்டதோ..!
காதல் வந்திருச்சி!
நிலவை நான்!
ரசிக்கவில்லை..!
நீல வானம்!
விருப்பமில்லை..!
கோல மயிலின் இறகை!
என்றும்..புத்தகத்தினுள்!
வைக்கவில்லை!
காதல் என்ற பெயரில்!
எங்கும் நான்...!
கால் கடுக்க அலைந்ததில்லை.!
இருந்தும்..!
காதல் வந்திரிச்சி!
எனக்கு காதல் வந்திருச்சி!
யாருவிட்ட சாபமோ..!
எனக்குள் காதல் !
வந்திரிச்சி!
நீல வானம்!
அதில் நீந்து மேகம்!
காதல் சுமந்த காற்று!
காலைநேர பனித்துளி!
இலையருகே பூக்கள்!
இத்தியாதி...இத்தியாதி....!
எல்லாம் ரசிக்கிறேன்!
இப்போது எல்லாம் ரசிக்கின்றேன்!
ஓடும் நதியிலே!
என் காதல் நீந்துது!
ஓலமிடும் கடலிலும்!
என்காதல் வாழுது..!
காரணம் ...!
காதல் வந்திரிச்சி!
எனக்கு காதல் வந்திருச்சி

பிறிதொரு நாளில் பார்ப்போமெனில் அன்று பேசு

வித்யாசாகர்
காதல் வற்றிப்போன மனசு!
காமம் ஆங்காங்கே –!
முளைவிட முளைவிட தலைகொத்தித் தின்ற!
பறவையின் மனோபாவத்திற்கிடையே தெரியும் முகங்களை!
பெயர் சூட்டிடாததொருக் கவிதையின் வரிகள்!
படித்துக் கொண்டிருக்க..!
உயிர்வரை சுரக்குமந்த உணர்வில்!
தன் புத்தகத்தில் எழுதிய பெயரிலிருந்து!
டையிரியில் குறித்ததை தொடர்ந்து!
நெஞ்சு கிழித்தெழுதிய உன் பெயரின்!
நினைவாழம் வரை -!
காதலின் வலி உன்னடையாளமாகவே பதிந்திருக்க!
தலையில் கைவைத்துக் கொண்டு அமர்கையில்!
திறக்கிறது அந்த பள்ளிக்கூடத்து வாசல் கதவும்!
நீ நடந்துவந்த முதல் காட்சியும்..!
இன்னும் சற்று நேரம் தலைநிமிராமல்!
உள்ளே பார்க்கிறேன் –!
நீ சிரிக்கிறாய்!
பேசுகிறாய்!
கண்சிமிட்டுகிறாய்..!
அந்த நாட்கள் பசபசவென இதையத்திற்குள்!
பசுமை பூக்கிறது..!
திறக்காத உன்வீட்டு ஜன்னலின் ஓரம்!
நான் நின்றிருந்த கால்வலி – உள்ளே இன்று!
நெஞ்சுக்குள் வலிக்கிறது..!
நீ பேசியதெல்லாம் உனக்கு!
நினைவிலுண்டா..?!
என்ன சொன்னாய் அன்று (?) !
வானமும் பூமியும் பிரியும்!
காற்றும் மழையும் பிரியும்!
கடலும் அலையும் பிரியும் நாம் பிரியமாட்டோம் என்றாயே...?!
எங்கே அந்த வார்த்தைகள்..?!
யாருக்கேனும் காதல் வந்தால்!
சிரிப்பார்கள்,!
காதல் தோற்றுப் போனால்!
அழுவார்கள் –!
நாம் இறந்துவிடலாம் என்றாயே...?!
எங்கிருக்கிறாய் இப்போது ?!
காற்றுக்கும் கால் முளைக்கும்!
ஒடித்துவிடுவார்கள்,!
காதலுக்கும் கால்முளைக்கும்!
ஒடிக்கப் பார்ப்பார்கள்,!
நாம் அவர்களுக்குமுன் நமக்கான ஒரு தனியுலகில்!
நம்மை துரத்திக் கொண்டே போவோம்!
நிற்குமொரு புள்ளியில் நாம் பறப்பதற்கான சிறகுகள்!
நிஜ காதலால் பூக்கும் கலங்காதே என்றாயே...?!
கண்கள் ரத்தத்தில் கலங்குகிறது இப்போது!
வருடங்கள் கடந்தும் வலிப்பதை!
எப்படி உணராமல் போனாய் நீ ?!
புத்தகத்திற்குள் மயிலிறகு வைத்து!
எடுத்துப் பார்க்கையில் அதற்கடியில்!
என்னைப் பிடிக்கும்!
என்னைமட்டும் பிடிக்கும்!
நிறைய பிடிக்குமென்று எழுதியிருந்த!
அந்த ஒருசில வரிகளுக்குள்தானே!
உயிர்சிக்கிக் கிடந்தேன் நான்.. ?!
மதம் வேறு என்றாய்!
கடவுளை வெறுத்தேன்,!
ஜாதி வேறு என்றாய்!
உறவுகளை விட்டுவந்தேன்,!
உலகம் நம் காதலை ஏற்குமா என்றாய்!
உலகத்தையே மறந்தும் கிடந்தேனே;!
எனையெப்படி மறக்கத் துணிந்தாய் ?!
அம்மா பார்த்துவிட்டு அழுத பின்னும்!
உன்னை விட்டுபிரிய முடியாதெனச் சொல்லி!
அம்மாவின் அழையை கூட!
உனக்காக சகித்துக் கொண்டதை!
நீ அறியாமலே நான் தாங்கிக் கொண்டேன் எத்தனையோ நாட்கள்..!
அதற்குப் பிறகும் -!
பச்சைகுத்தி!
உன் பெயரெழுதி!
வாழ்க்கையயை உனக்குள்!
முடிந்துவைத்திருந்ததையெல்லாம்!
பேசக் கூட உன்னிடம் அவகாசமில்லாத!
அந்த நாட்களில் எத்தனை முறை நான்!
இறந்திருப்பேன் தெரியுமா... ?!
கடைசியாய்!
கிழித்துப் போட்டுவிட்ட என் கடிதங்களோடும்!
மனதோடும் நான் வெறுமனே!
தனிமையில் புதைந்துப் போக –!
எதற்கோ என்னைப் பார்த்த அந்த கடைசி நாளில்!
‘பிறிதொரு நாளில் கண்டால் அன்று பேசு’ என்று சொல்லிவிட்டு!
தலைகுனிந்துக் கொண்டே!
விசும்பி விசும்பி ஓடினாய் -!
அங்கிருந்து!
சேகரித்து வைத்திருந்தால்!
நானழுத அழையில்!
எத்தனை பூமிப்பந்து நனைந்து சொட்டியிருக்கும் தெரியுமா ?!
அவள் பதில் சொல்ல இயலா!
என் தனிமையின் கேள்வியை உடைக்குமொரு!
ஈரத்தில் நனைந்து எழுகிறது ஒரு!
பெருமூச்சு –!
அதை நனைக்கும் கண்ணீரில்!
பிரதிபலிக்கும் குரலாய் கேட்கிறது!
‘அப்பா எனுமந்த சப்தம்’!
நிமிர்ந்துப் பார்க்கிறேன் –!
“ஏம்பா..” என்று கேட்டுக் கண்டே வந்து!
கண்ணீர் துடைக்கிறாள் என் மகள்!
நீ அந்த கண்ணீருக்குள் கரைந்த கதை!
அவள் கைகளில் ஒட்டிக் கொண்டிருந்தது!
ஒன்றுமில்லை என்று சொல்லிவிட்டு!
அவளோடு எழுந்து நடக்கிறேன்..!
நாம் கண்டுபிடித்துவிடுவோம்!
கவலைபடாதீங்கப்பா என்று சொல்லிக் கொண்டே!
தும்பிகளின் வால் பிடித்துக் கொண்டு அவள் ஓடுகிறாள்..!
ஏதேதோ உன்னைப்பற்றி பேசிக் கொண்டே!
போகிறாள் அவள்;!
என்னால் உள்ளே அழ மட்டுமே முடிந்தது

சுளரும் கலாச்சாரப் பலம்!

வேதா. இலங்காதிலகம்
மூர்த்தியான தேவியர் மூவர்!
முகாந்தரமாகி, மும்மூன்றிரவுகள்!
மூலசக்தியாகி, முகிழ்ந்திடும் நவராத்திரி.!
முறுவலோடு அழைக்கும் சரசுவதி பூசை.!
பாலவயதில் ஆனந்தித்துத் துள்ளி!
பண்டிகை மனதோடு, கடலைக்கும்,!
அவலுக்கும் காத்திருந்த கால!
நவராத்திரி ஒரு சிறப்பானது.!
கலைகள், பேச்சுப் போட்டியென!
கடமையாய்ப் பங்கெடுத்த சிறுமியாய்!
பட்டுப் பாவாடை, கொத்துப் பூச்சூடி!
பட்டாம்பூச்சியாய் மகிழ்ந்தவொரு சரசுவதிபூசை.!
கலைகளின் மகத்துவத்தில் ஊஞ்சலாடி!
இளையோர் மனம் விழித்திட, புலம்!
பெயர் நாட்டில் கலாச்சாரப்!
பலம் தரும் நாட்கள் சரசுவதிபூசை.!
சிறிதேனும் புனித நாட்களறிவை!
சிந்திடும் தேன்தமிழில் பிள்ளைகள்!
சிணுங்கிச்சிணுங்கிப் பெறும் காலம்!
சிரமத்துடன் தமிழையூட்டும் பெரியோரார்வம்.!
கலைவிழா நிகழ்வுகளை ஒலி!
ஒளியாக்கி ஊடகங்களில் ஆடவிட்டுக் !
கலாச்சாரப் பாதுகாவலரா யிங்கு!
கடமை பேணும் ஊடகங்கள்.!
சரசுவதிபூசை முற்றுர் பெற!
கௌரி விரதம் ஆரம்பம்.பெண்களதை!
கௌரவமாய் முடிக்க, தீபாவளி!
கொண்டாட்டமாயச்; சுளரும். !

விழுங்கித் தொலைத்த மானுடம்

வித்யாசாகர்
எங்கோ எதற்கோ விழுங்கித் தொலைத்த !
மானுடம்..!
இரந்து இரந்து !
கொடுக்கத் திராணியின்றி!
வாங்கத் துணிந்த மானுடம்..!
களவு செய்து!
கபடமாடி!
கற்பு பறித்து; தொலைத்து;!
கயவரோடு கூடி !
காலம் போக்கும் மானுடம்..!
எடுத்து வீசத் துணியாத !
விட்டு ஒழிக்க இயலாத !
உடலை -!
பிடுங்கியும் புலம்பும் !
பிரிந்தும் பிறரை நோவும் !
சுயநல மானுடம்..!
பகுத்துப் பாராத கேள்புத்தி -!
அறுத்தெறிய முடியா ஆசைகள்!
பிரித்துத் தர இயலாத மனசு!
எடுத்துக் கொடுக்க வக்கின்றியும்!
தனக்கு மட்டுமே ஓலமிடம் மானுடம்..!
ஆறடி மிஞ்சாத மண்தின்று!
காலடி பதியாத வாழ்க்கைக்கு!
நோயிற்கும் பேயிற்கும் பயந்து!
யாருக்கும் பயனின்றி - போகும் மானுடமே..!
காலம் மென்று மென்று விழுங்கி!
விதைத்த விதைப்பில் -!
வாழ்ந்த அடையாளமின்றி மாளும்!
மானுடமே.. மானுடமே..!
எல்லாம் ஒழி;!
எல்லாம் அறு;!
எஞ்சியிருக்கும் மனிதம் காக்கவேணும்!
சுயநலம் குறைத்து வாழ்!
என்று சொல்ல -!
எனக்கென்ன உரிமையுண்டோ;
உன்னிடத்தில் மானுடமே

யார் இவர்கள்?

கலாநிதி தனபாலன்
எம்முட்சிலரை எப்படித்தான்சொல்வேன்!!
மாற்றானோ மாசறக்கலந்த!
மனிதமுகங்களா இவர்கள்?!
இல்லையில்லை இல்லவேயில்லை.!
சோற்றுக்காகவும் சுகத்திற்காகவும்!
தேசவிடுதலையை சேற்றில்!
புதைக்கும் புல்லுரிவிகள்?!
பெற்றமண்ணை விற்று!
பெயர்பெறத்துடிக்கும் பேய்கள்?!
மாற்றான் மண்ணிலே!
மானமிழந்தும் மதிப்புடன்!
வாழ்வதாய் மகுடியூதி!
பட்டமும் பதவியும்!
பெற்றதாய் பறைசாற்றி!
கற்றதால் உயர்ந்ததாய்!
கதைகள்பேசி காலங்கழிக்கும்!
கயவர்கள்?!
கண்டதும் காதல்!
கொண்டதாய் கூறி!
கலவிக்கூடும் காமப்பேய்கள்?!
ஊரிலுள்ள உடன்பிறப்பை!
உதாசீனஞ்செய்து உணர்விழந்து!
முன்பின் தெரியா மனிதமுகங்கங்களை!
முதுகிலே தாங்கும் !
தன்னிலை மறந்த தறுதலைகள்?!
தமிழர்களா இவர்கள்?!
யார் இவர்கள்?

யாருக்கும் நேரமில்லை... வீரமில்லை...

கண்ணன். சி
அரசுப் பேருந்தில் அறிவிப்பே இல்லாம்!
பேருந்து கட்டணம் உயரது!
மாடுகள் மாதிரி!
பேசமா டிக்கெட் வாங்கிட்டு போகுது!
திருமங்கலம் தொடங்கி!
பென்னாகரம் வரை!
நோட்டுக்கு ஓட்டுகள் விலை போகுது!
85 சதவிகிதததிற்கு மேல்!
வாக்குகள் பதிவாகுது!
ஒத்த ரூபாய்க்கு அரிசி விலை!
பத்து ரூபாய்க்கு உப்பு விலை!
சமைக்கிறதுக்கு வேணும் நூறு வில்லை!
வயிறு இன்னும் நிறைய வில்லை!
காயுது கரும்புக் காடு!
தாகத்தால் நோகுது ஆடு மாடு!
நீச்சல் குளத்தோடு சென்னையில் வீடு!
நீ டாஸ்மார்க் தண்ணீயில் ஆடு!
பொது நலமே தன் நலன் என்பவனுக்கு!
பெட்டி பெட்டியா போகுது பணம்!
முற்றும் துறந்த ஞானியின் ஆசிரமத்தில்!
தோண்டத் தோண்ட வருது பிணம்!
ஆதி முதல் அந்தம் வரை!
அரசாங்க அலுவலகங்களில் லஞ்சம்தான்!
அது கொடுக்காம தாராம!
அங்க நடக்காது காரியம்தான்!
கல்விக் கூடத்திலும் காவல் நிலையத்திலும்!
காம வன்கொடுமை களியாட்டம் - அதை!
கண்டுக்காம இருக்கிறோமே இல்லாத பேயாட்டம்!
இன்னும் இருக்குதா மனுசப்பயக நடமாட்டம்

அவள் சிரித்தால் அன்று பூப்பேன்!

வித்யாசாகர்
நீ வந்து வந்து செல்கிறாய் உள்ளே!
பின் வராமலும் கொள்கிறா யென்னை!
கால்தடம் நீ பதித்தஇதயம் பாவம் !
நீ பார்க்காத இடமதில் நோகும்;!
பூப்பூத்த ஒரு கணம் போலே!
உள்ளே சிரிக்கசிரிக்க மலர்ந்தாய்ப் பெண்ணே!
உன் கால்கொலுசு கதைகேட்கக் கேட்க!
வருகையின் பூரிப்பில் உயிர்பூத்தேன் நானே;!
ஒருநொடி பார்த்தாய் பார்த்தாய் - ஒரு யுகம்!
தொலைத்து வீழ்ந்தேன், இனி!
வரம் ஒன்று வேண்டி - அதில்!
உனக்கே உனக்கேப் பிறப்பேன் பெண்ணே!!!
முகமதில் தங்கமது பூசி - பள பளக்கும்!
கண்கள் சிரிக்கும், கனவதிலும் ஒளியின் வெள்ளம்!
உன் தேன்துளி இதழசைய சிந்தும், சொல்லாமல் !
சொல்லுமுன் காதல் என் காலமதை கண்மூடி வெல்லும்;!
கதைகதையாய் நீ சொல்லக் கேட்டு!
என் நொடிப் பொழுதின் ஆயுள் நீளும்!
நீ நகம் கடித்து வீசும் தருணம் - காதல்!
தீ பிடித்து ஜென்மமது தீரும்;!
கிட்டவந்து வந்து நீ போகும் வாசம்!
எனை எரித்தாலும் போகாது பெண்ணே!
இவன் அர்த்தம் ஒன்றென்று ஆயின் - அது!
நீயே நீயே - நீயன்றியில்லை