பருவமெய்திய பின்தான்!
மாறிப் போயிருந்தது!
அப்பாவிற்கும் எனக்குமான!
பிடித்தல்கள்!
வாசலில் வரும் போதே!
வீணாவா! வா வாவெனும்!
அடுத்த வீட்டு மாமாவும்!
அகிலாவின் அண்ணாவும்!
போலிருக்கவில்லை அப்பா !
மழை வரமுன் !
குடையுடனும்..!
தாமதித்தால் !
பேருந்து நிலையத்திலும்..!
முன்னும் பின்னுமாய் திரிய!
காரணம் தேவைப்படுகிறது!
அப்பாவுக்கு!
துக்கம் தாழாமல்!
அழுத ஒருபொழுதில்!
ஆறுதல் கூறுவதாய்!
அங்கம் தடவுகிறான்!
அகிலாவின் அண்ணா!
யாருக்கும் தெரியாமல்!
மொட்டைமாடிக்கு வா!
நிலா பார்க்கலாமென மாமா!
இப்போதெல்லாம் பிடிக்கிறது!
அப்பாவை!

நாளை, நாளையென!
எத்தனை நாளைகள்!
எத்தனை இரவுகள்!
ஒவ்வொரு இரவிலும்!
புது விடியலை!
நோக்கியதொரு பயணம்!
இரவில்தானே எழுதப்படுகின்றன!
இலங்கையைத் தழுவும்!
அகதிகளின் விடியல்கள்!
அகதியிடம்!
அகதியாய் வாழும்!
அவதி வாழ்க்கை !
புதிதாய் தெரிந்த இருள்!
இப்போது பழகியதாய் !
அந்நியமாய் முறைத்த முகங்கள்!
தற்காலிக அந்நியோன்யமாய்!
துக்கத்தோடு கூடிய !
நலன் விசாரிப்புகள்!
துயரத்திலும் சிறுமகிழ்வாய் !
இரை மீட்டல்கள்!
காத்திருக்கும் அகதிக்கு!
ஒத்தடமாய் இதமளிக்க!
இன்றாவது கரை தொடுமா!
கட்டு மரங்கள்!
இதே கடலின் !
அடுத்த கரையினில்!
அலைகளைத் தாண்டியும்!
ஒலித்துக் கொண்டேயிருக்கிறது!
அகதியின் அலறல்கள்

பல்லிகளைக் காட்டி!
“ஊ.. ஊ..”!
பறவைகளைக் காட்டி!
“கீ.. கீ.”!
அடிக்கவோ !
பிடிக்கவோ போனால்!
“அப்பா ஹூ ஹூ”!
வாலாட்டி நாநீட்டி!
விளையாடி மறைகின்றன!
பல்லிகள்!
நாளை வருமாறு!
சொல்லி அனுப்புகிறாள்!
பறவைகளை!
தேவதைகளின் மொழியறிய!
நாயைக் காட்டி !
“தோ... தோ...” என்கிறேன்!
சிரித்து மறுத்து!
“நா....ய்..ய்” என்கிறாள்!
திக்கித்திக்கி

தமிழே ஆதித் தாயே நீயே!
தமிழர் போற்றும் சேயே, மாதா!
புலவர்க ளெல்லாம் புசித்தே மகிழும்!
புலமை மிகுந்த தருவின் கனியே!
சொல்வதற் கரிய கனிமை - மொழியில்!
கொல்வதற் கரிய உயிர்மை - போரால்!
வெல்வதற் கரிய வாய்மையின் கூர்மை!
கொண்டதே தமிழ்த் தாயின் பழமை!
இலக்கிய நகைகளை அணிவாள் - படைப்பில்!
இலக்கணப் புன்னகை மலர்ப்பாள் -ஆக்கச்!
சிறப்பினை ஓசையால் உரைப்பாள் -கேட்போர்!
உள்ளத்தை மெதுவாய்க் கரைப்பாள்!
நல்லோர் நாவில் சரசம் புரிவாள் !
நல்மனத் தோர்க்கெலாம் கலசம் அருள்வாள்!
வன்மங்கள் கண்டு பொங்கியே எழுவாள்!
வாடிடும் உயிர்க்கெலாம் அன்பினைப் பொழிவாள் !
கயல்விழி மாதர் அழகெலாம் அழகா!
கண்டவர் மேற்கொளும் காதல் நிலையா!
இயலிசை, நாடகம் மூன்றையும் உயிராய்க்!
கொண்டவர் சிறப்பே என்றும் அழியா!
தமிழினி அழிந்தே போகும் - எனும்!
தறுதலைத் தலைமைகள் வேகும் தீயில்!
மடமைக் கருத்துக்கள் மாண்டே போகும்!
மாரித் தவளைகள் கத்தியே ஓயும்!
தமிழ்க்கொரு சிறப்பு முப்பால் - கற்றால்!
தளரவே மாட்டாய் மூப்பால் - சிறிதாய்!
நாளும் குடிப்பாய் தமிழ்ப்பால் - நாளை !
நீயும் சுரப்பாய் கவிப்பால்!
குழலிசை தனிலும் இனிமை - எங்கோ!
குழந்தையின் நாவில் உயிர்மெய் -சில!
மடந்தையர் கொஞ்சும் மொழிபொய்-இந்த!
மடமையை அழித்தே தமிழ்செய்!
மெல்லத் தமிழினிச் சாகும் – என்னும்!
வீணர்கள் வெறும் வார்த்தை மாளும்!
உலகையே செம்மொழி ஆளும்!
உவப்புநாள் விரைவிலே கூடும்!
வெல்லத் தமிழினி தாகும் – இன்னும்!
வெகுவான கலைச் சொற்கள் கூடும்!
சுவையான தொன்மொழியைப் பேசக் கூசும்!
சுந்தரப் பெண்நாவும் தமிழைப் பாடும்!
செல்லத் தமிழினம் வேகும் -மண்ணோடு!
எருவாக மாண்டே தான் போகும்- எனும்!
கள்ளத் தலைவர் தம்மெண்ணங்கள் மாறும்!
தமிழே எம்முடலிலே உதிரமாய் ஊறும்!
சுட்டாலும் தமிழெமக்குத் தெரியாதென்றோர்!
சுடு பட்ட புழுவாக துடித்தே வாழ்வீர்!
நட்டாலும் நேரான மரமாய் வழர்வீர்!
நாட்டிற்கும் வீட்டிற்கும் பயனைத் தாரீர்!
சோதர மொழிகள் கலவை யின்றி -நாளும்!
சோற்றிற் காய்த் தமிழைப் பேசும் காலம்!
நரம்பில்லா நாவிற்கு வந்தே தீரும் -மூடா!
நம்செவிகளிலே தேனாறாய்ப் பாயும்!
வீட்டிற்கு ஒருவர்க்குத் தறிகள் தந்து!
பாட்டிற்கு அத்தறியில் கவிதை நெய்வோம்!
மாட்டிற்கே தமிழுணர்வு வந்த நாட்டில் தமிழறியா!
மாடென்று உமையேச மனசே வெட்கும்

இதோ !
இன்னொரு கிறிஸ்து!
மரங்களை மட்டுமல்லாமல் !
மனித மனங்களையும் இழைத்து!
உணர்வுகளை எழுத!
எழுத்தாணி பிடித்து!
இறங்கி வருகிறார்!
ஊடக வெளிச்சத்தால்!
ஊழல்களைப் படம் பிடித்து!
உண்மைகளை உளறிக்கொட்ட முன்!
இவரையும் அறைந்து விடுங்கள்!
சிலுவையில்!
எங்கே சென்றாய்!
கோடாரிக் காம்பே?!
யூதா ! எங்கே சென்றாய்!
மனிதம் கொன்று!
மரணம் தின்னும் உனக்கு!
புனிதர் கொல்லவோ!
புகட்ட வேண்டும்!
யுகம் யுகமாய்த்!
தொடரும் காட்டிக் கொடுப்புகளும்!
சிலுவை மரணங்களும்!
உனக்கும் அவர்க்கும்!
எழுதப்படா ஒப்பந்தம் தானே!
காட்டிக் கொடுத்துவிடு!
இவருக்கான !
வாழ்வும் சாவும்!
எழுத்துக்களில்!
எழுதப்பட்டுள்ளது!
எழுத்துக்களால்!
எழுதப்பட்டுள்ளது!
மரணம் நிகழும்!
வழிகள் தான் வேறு!
சேருமிடமென்னவோ!
கல்வாரி தானே!
இவையறிந்தும்!
நெடும் பயணம் செய்யும்!
நாரைகளாய்க்!
களைப்பின்றி!
பயணிக்கும் எழுத்துக்களோடு...!
மரணத்தை நோக்கி!
விளிநிலையினன்!
விரலிடுக்கில்!
மாட்டித் தொங்கும்!
மூட்டையைப் போலவே!
எப்போதும் சுமக்கும்!
ஆயிரம் எண்ண முட்டைகள்!
புரட்சிகளின் மருட்சியால்!
காற்றைக் கிழித்து!
வரும் சிறுரவை!
அவர் நெஞ்சுக்கூட்டின்!
எழும்புகளிடையே!
சிறைப்படும்!
பெருவலியோடு!
உயிர் பிரியும்!
அக்காட்சியும்!
கண்முன்னே விரியும்!
சித்தெறும்புகள்!
திடுமென முளைக்கும்!
செங்குருதி சுவைக்கும்!
திகட்டவும் கலையும்!
நேரெதிராய் முட்டி !
உணர்கொம்புகளால்!
கவிபாடி விலகும்!
திரும்பவும் கூடும்!
இறக்கை முளைத்து!
ஈசல்களாய் எழுத்தாணி!
ஏந்திப் பறக்கும்...!
மீண்டும் ரவைகளைத் தேடி

மும்முறை வீழ்ந்த!
என்னிறைவா!
நானும் பாரம்சுமக்கின்றேன்!
நீர் தாகமாயிருந்தீர்!
நானோ பசித்திருக்கின்றேன்!
யாருக்கெதிரான போரிலும்!
முதலில் தோற்கடிக்கப்படுவது!
நாங்கள் தானே!
எப்படியிருக்கிறாயென!
எவரும் கேட்பதில்லை!
எத்தனை முறையென்றே!
கேட்கிறார்கள்!
உடல் கிழிந்து!
உயிர் கருகிய நாட்கள்!
எத்தனை என்று!
தெரியவில்லை!
முள்முடிகள் குத்தியதில்!
முட்டிக்கால் தாண்டியும்!
ஓடிக்கிடக்கிறது இரத்தம்!
எத்தனை பேரென்று!
எண்ணவில்லை!
காடையர்கள் !
பகிர்ந்துண்ட!
கடைசி அப்பத்தைப் போல்!
நானும் சிதறிக்கிடக்கிறேன்!
எத்தனை முறையென்றும்!
நினைவிலில்லை !
கிழிசல் வஸ்திரங்களைக் கீழிறக்கி !
மீண்டும் மேலேறுபவனை உதறித்தள்ளி !
காத்திருப்போரிடம் கேட்கிறேன்!
“உணவுப் பொதிகளை !
வைத்திருப்போரே !
உங்களில் பாக்கியவான்கள்.!
அவர்களுக்கு !
நான் சித்தமாயிருக்கிறேன்”

கர்த்தாவே,!
என் வாய்க்குக்!
காவல் வையும்!
என் !
உதடுகளின் வாசலைக் !
காத்துக்கொள்ளும்.!
அவனும் நானும்!
ஆணாகவே இருந்தோம்!
இருந்தும் !
அவன் மேன்மையானவனானான்!
திருடனென்றாலும்!
உமக்கு!
வலப்பக்கம் வீற்றிருக்கும்!
திருடனாய் !
அவன் மேன்மையானவனானான்!
கடைச்சரக்கா இலக்கியமென !
காணுமிடமெலாம் !
பேசித் திளைப்பதில்!
அவன் மேன்மையானவனானான்!
எனது வாயை !
மிதித்தபடி!
அவன் பேசிய!
சுதந்திரமும் பிறப்புரிமையும்!
கேட்டவர்கள் கூட!
சொன்னார்கள் !
அவன் மேன்மையானவனென!
கலாச்சார உடையில்!
வெள்ளையும் கறுப்புமான!
மேன்மையானவனே!
தயக்கம் வேண்டாம்!
சேலையும் கலாச்சார உடைதான்!
ஒருமுறை அணிந்துபார்!
அழகாய்த்தானிருக்கும்!
கர்த்தாவே, !
என் வாய்க்குக் !
காவல் வையும்!
என் !
உதடுகளின் வாசலைக் !
காத்துக்கொள்ளும்.!

பாட்டையா ஒரு!
விதை விதைத்தார்!
மந்தையில்!
ஆலவிதையாயினும்!
நல்லு மரமாய் வளர்ந்தது!
பாட்டையாவின் பெயரோடு!
ஊரார் ஓய்வெடுக்கவும்!
ஒன்றுகூடவும் !
உதவியது நல்லுமரம்!
விழுதுதுகள் எழுகையில்!
வயோதிபர்களின்!
வேடந்தாங்கலாகியிருந்தது!
அப்பா அதைச் சுற்றி!
திண்ணை கட்டினார்!
ஆடுபுலி ஆட!
ஏதுவாயிருந்தது!
ராசாதிண்ணை!
ஆல் வேரற்றிருக்கையில் !
நாகரிகம் அறிந்திருந்தேன்!
நல்லுமரத்தை !
விழுதுகள் தாங்கிக்கொண்டன!
பாட்டைவும் அப்பாவும்!
பாரமாயிப் போயினர்!
எனக்கு!
இப்போதெல்லாம் !
வெறிச்சோடிக்கிடக்கிறது!
நல்லுமரமும் ராசாதிண்ணையும்

தலைவலியோடு எழும்போதே!
பேயைப் பற்றி !
பேசிக்கொண்டிருந்தான்!
கண்கள் சிவத்தும்!
நரம்புகள் புடைத்தும்!
அரற்றித் திரிந்திருக்கிறது பேய்!
பேயடித்ததால் !
வீங்கிக் கிடக்கிறது!
சோற்றுப் பானையும்!
மனைவியின் முகமும் !
ஆறொன்று !
ஓடி மறைந்த வடுவாய் !
காய்ந்திருந்தது !
பேய் கழித்த சிறுநீர்!
வெட்டியெடுத்த மண்போட்டு!
மறைக்கப்பட்டிருந்தது!
அதன் வாந்தி !
வந்ததற்கான!
எல்லா அடையாளங்களையும்!
விட்டே சென்றிருந்தது பேய்!
அலங்கார அறையொன்றில்!
பேயைக் காட்டுவதாய்!
அழைத்தான்!
அங்கு பேயுடைத்த !
கண்ணாடிச் சில்லுகளில்!
ஆயிரமாயிரமாய்த் தெறித்துக்கிடந்தது!
எனது முகம்!

இருள்படர்ந்த கடற்பரப்பை நீவிவரும் காற்று!
எனது குடிசையின்மீது இடறுகிறது.!
இடையிடையே அது கிடுகை கூரையிலிருந்து!
பெயர்த்துவிடுவது போலவும், பின்னர் !
கிடுகு அமைதியடைவதாயும் இருந்த கணங்கள்!
என்னை கடத்திவைத்திருந்தன.!
கடந்துபோன காலங்களைப் போலன்றி,!
காற்றையும் கிடுகையும் தவிர!
என் மனம் வேறெதையும் வரைந்து கொள்ளவில்லை.!
பயமற்று இருந்தேன்.!
சமயத்தில் அதை ரசிக்கவும் செய்தேன்.!
தோகையாய் விரியும் கடற்காற்றின் இரைச்சல்!
காலம் என்னை கடைசியாக விட்டுச் சென்றிருந்த இடத்திலிருந்து!
தரையிறக்கிவிட,!
உடலுரசிய குளிர்காற்று என்னை நீவிவிட்டிருந்தது.!
மீன்கள் பேசிக்கொள்வது கூட கேட்கிறது.!
அரிக்கன்லாம்பின் வெளிச்சத்தை விடவும்!
கிடுகு ஓட்டை செதுக்கி அனுப்பிக்கொண்டிருந்த நிலாத்துண்டு!
சிறு உலகமாய் எனை வந்தடையவும்!
அதை உள்ளங்கையில் இருத்தி வைத்து !
அழகு பார்ப்பதுமாய், நான்!
வியாபித்திருந்த பொழுதில்!
கனவு ஒரு சிற்பமாய் வடிந்துகொண்டிருந்தது.!
நான் இன்னமும் உறங்கியிருக்கவில்லை