தமிழ் கவிதைகள்
மார்ச்சாய்ந்து கிடக்கையிலே
கதிரவன்
என் மார்ச்சாய்ந்து விழி மூடி மூச்சிழுத்து கிடக்கையிலே ..
மதுவின் கதவில் மகிழ்ச்சியை பூட்டி
பின்பு
அதுவாகி ,
இதுவாகி,
எதுவாகி என மனதோடு முட்டி ..
கிணற்றில் ஊறிய வாளியை போலவே
வான் நோக்கி நிற்கிறேன்
உன் அதாதி காதலின் ஆழத்தில்...
நெஞ்சோடு அணைத்த இன்பத்தினை முற்றிலுமாய்
கூற முடியா
இக்கவிதையோ நீட்சியாய் ..
யாருமற்ற சமையலறை
கதிரவன்
காதோரம் கடித்து..
கன்னம் என்னும் வயலில் மூச்சு காற்றை பயிரிட..
விளைந்தது என்னவோ முத்தங்கள் ..
நேர்த்தியாய் தேர்ந்தெடுத்து
கூடை என்னும் சிறை கொண்டு அழைத்துவரப்பட்ட காய்கறிகள் அனைத்தும்
வெட்கம் கொண்டு ,
கண்மூடி ,
விரல்கள் இடுக்கில்
காட்சியை தொடர..
இரு ஜோடி கண்கள் என்னும் அரியணையில் காதல்
தேவன் வீற்றிருக்க ..
தலைப்பாகை என்னும் பாத்திரங்கள் அணிந்த அலமாரிகளில் அணிவகுப்பில் ,
தவறாமல் கலந்து கொண்ட மசாலா டப்பாக்களின் முன்னால்
குப்பை என்னும் பூக்கள் தூவப்பட்ட படுக்கை இல்லா தரையில்..
உருண்டும் ,
பின்பு
புரண்டும் ,
விருப்பத்தினால் ஆக்கப்படும் அறுசுவை உண(ர்)வுகள்.
இவ்வாறே
அரங்கேற்ற விழாவை நடத்தி கொண்டே இருக்கும்
புதுமண தம்பதிகளின்
யாருமற்ற சமையலறை ...
கைவல்யம்
ப.மதியழகன்
எழுந்திருக்க வேண்டுமென்றுதான்!
அலாரம் வைத்தேன்!
மனம்!
எழுந்து என்ன சாதிக்கப் போகிறாம்!
என்றது!
கண் அசந்தேன்!
விழித்த போது மணி ஆறு!
முன்னமே எழுந்திருக்கலாமோ!
என மனம் வருந்தியது!
மனமே நொடிக்கு ஒரு தடவை!
நிலை மாற்றி என்னை!
அவஸ்தைபட வைப்பதில் !
உனக்கு என்ன சுகமோ!
இதோ கிளம்பியாச்சி!
முதலில் கோவில்!
பிறகு அலுவலகம்!
எதிரில் ரகுவா!
பேச்சிலேயே நாத்திகனாக!
மாற்றி விடுவானே!
சிறுநீர் கழிப்பது போல்!
வேலி பக்கம் ஒதுங்கி!
தப்பித்தேன்!
இதே வேலையில்!
ரொம்ப நாள்!
குப்பை கொட்ட முடியும்!
என்று தோன்றவில்லை!
இளமை கொடுத்த சிறகை!
முதுமை பறித்துவிட்டது!
வியாதியின் கூடாரம் தானே!
இந்த உடல்!
மருந்தகத்திலும் கணக்கு உண்டு!
மளிகை கடையிலும் கணக்கு உண்டு!
உருப்படியா வேலை செய்ய!
உடல் ஒத்துழைக்கவில்லை!
ஒண்ணாம் தேதிக்காக!
வேலை செய்வது !
சுமையாக இருக்கிறது!
சித்திரகுப்தன் எனது!
கோப்புகளை எடுத்துப்பார்த்தால்!
சிரிப்பான்!
இத்தனை சிலுவைகளை!
இவன் ஒருவனே!
சுமக்கிறானே என்று
என்னைப் போல ஒருவன்
நீச்சல்காரன்
புகுந்தோடி தவழ்ந்தேன்!
உயரமான தோள்கள் கிடைத்தது!
உலகை ஏறிப் பார்த்தேன்!
பாச விரல்கள் கிடைத்தது!
பற்றிக்கொண்டேன் பயமின்றி!
பைசா காசுகள் கிடைத்தது!
பையுடன் செலவழித்தேன்!
விழாகாலத்தில் சொக்காய் கிடைத்தது!
விடியவிடிய போட்டுக் கொண்டேன்!
பணவாசனையால் சீட்டுகிடைத்தது!
படித்துப் பட்டம் வாங்கினேன்!
வேலைக்கு தேவை வந்தது!
வெளிநாட்டு குழுமத்தில் சேர்ந்தேன்!
மணவறை யோகம் வந்தது!
மணாலனாக மாலையிட்டேன்!
பாசம் வசதிக்கு இடர்தந்தது!
பணம்கட்டி முதியோரில்லத்தில்விட்டேன்!
எனக்கென்று புதுவுறவுகிடைத்தது!
உத்தமப்புத்திரனுக்கு தந்தையானேன்!
அவனுக்கும் பாசம் இடருதோ?!
தாத்தாப்பாட்டியின் காப்பக முகவரிக் கேட்கிறான்
பசுமைப்புரட்சி
சுதர்சன் கா
கெடபோட்ட மண்ணுக்குள்ள மண்புழுக்கள் நடைபழக;
மக்கிப்போன குப்பையெல்லாம் நுண்ணுயிரி உரமா மாத்த;
சேத்துவச்ச சொந்த விதை பொறந்த மண்ணில் வெதச்சது போய்..!
மிஞ்சிப்போன வெடிமருந்த கஞ்சிபோட்டு சலவை செஞ்சு;
யூரியான்னு பேர வச்சான் மாறிப்போச்சு விவசாயம்..!
கருடஞ் சம்பா மாப்பிளச் சம்பா மட்டை கவுனி குழிபறிச்சான்;
லட்சவகை தமிழர் நெல்லும் செயற்கை உரம் சாரலயே..!
பலவகைய கலந்துவச்சு கற்பழிச்சுப் புதுவகையா;
பொன்னியின்னு பேரவச்சு வெடிமருந்தில் வெளைய வச்சான்..!
வெளிநாட்டில் விதை வாங்கி வெளஞ்சதெல்லாம் மலட்டு வெத..!
மறுபடியும் வெளைய வைக்க கைய ஏந்தும் ஆட்டுமந்த..!
பூச்சி மருந்து களைக்கொல்லி உணவே இப்ப உயிர்க்கொல்லி..!
இந்த சோகக் கதையச்சொல்லி சோர்ந்துபோச்சு மனசும் தள்ளி..!
பாழாப்போன வழிமுறைக்கு பசுமைப்புரட்சி புகழாரம்..!
வரவிருக்கும் தலைமுறைக்கு நரகவாழ்வின் அச்சாரம்।
மரம்
சுதர்சன் கா
உயிர்பெற்று வந்தது ஒரு தடவை!
கோடரி துண்டாடி மனிதர்கள் கொண்டாட
பலமுறை துளிர்க்குது மரக்கடவுள்!
பஞ்சம் பிழைக்க வந்த கொஞ்சும் குருவியிடம்!
கனியை லஞ்சமாக்கி விதையை விருட்சமாக்கும்!
விவேக ஆலமரம் பாரதத்தின் தேசமரம்!
உதிக்கின்ற ஆதவனின் உஷ்ணத்தை உள்வாங்கி
உழைக்கின்ற மக்களுக்கு நிழல்கொடுக்கும் புங்கைமரம்!
வாழ வழிவகுக்கும் தந்தையின் சுடுசொல்போல்!
ருசியில் கசந்தாலும் மருந்தாகும் வேப்பமரம்!
கால்வெட்டிக் கொலைசெய்தும் கழுவேற்றி வதம்செய்தும்
வரவேற்று மங்களமாய் வாழவைக்கும் வாழை மரம்!
மேற்குத் தொடர்மலையின் வேகக் காற்றினையே
தேகத்தால் அரணமைத்து மேகமாக்கும் மலை மரங்கள்!
வழங்கவே உருவெடுத்த இயற்கையின் வளமே!
பாரி காரி ஓரிக்கும் இல்லையுன் குணமே!
மரமே! மரமே! மரமே! மரமே!
மனமெங்கும் மணக்கட்டும் நின்புகழ் தினமே!
