காலம் !
1. !
பிரபஞ்சங்களின்.. !
உலகங்களின்.. !
இயக்கங்களின்.. !
தாய். !
!
2. !
கள்ளுண்டு மயங்கிக் கிடந்தேன், !
காலம் கடந்து சென்றது... !
கண்விழித்த போதெல்லாம், !
காலம் கடித்துத் தின்றது. !
காலம் கடித்த காயங்கள், !
வடுக்களாய் உடலெங்கும்... !
வடுக்களை எண்ணி.. எண்ணி.. !
காலம் கணக்கிட்டுக் கடந்தேன். !
இன்னும் வராத காயங்களில், !
பூத்த மலர்கள் காலைப் பனித்துளி சூரிய உதயம் !
மாலையின் நிழல்கள் என, !
உலகம் கடந்து சென்றது... !
ஈரம் காயாத உணர்வுகளில் !
இன்னும் விடியாத பொழுதுகள், !
வெளிச்சம் தேடும் வேட்கை என, !
வாழ்க்கை நகா¢ந்து சென்றது. !
!
3. !
இந்த இடத்திலேயே !
நின்று போனது என் வாழ்வு. !
பலகோடி யுகங்களுக்கு முன்பும் !
இப்படியே... !
கல்லாய்.. சிலையாய்.. மரமாய்.. !
பல்லாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு !
நகராமல் நின்றிருந்தது என் வாழ்வு. !
நீடித்த ஆயுளோடு. !
முடியவே இல்லை என் பயணம் !
நின்றபடி.. நடந்தபடி.. பறந்தபடி.. !
என்றும் முடிந்ததே இல்லை !
எனது பயணம். !
இதுவரையிலும் என்னைத் தொட்டதும் !
தொடா¢ந்ததும் எதுவும் இல்லை !
என் கனவுகளைத் தவிர. !
!
4. !
என் !
புத்தகத்தின் ஒவ்வொரு பக்கத்திலும் !
காலத்தின் பக்கங்களையே புரட்டுகிறேன். !
என் !
எழுந்து, நிமிர்ந்து அசையும் !
ஒவ்வொரு அசைவிலும் !
காலத்தின் அசைவுகள். !
என் ஆற்றல் செலவழிப்புகளிலெல்லாம் !
காலத்தின் மின்சாரம் செலவழிய, !
காலத்தைப்பற்றி எழுதும்போது மட்டும் !
ஏனோ, !
காலம் நின்றுபோகிறது. !
!
5. !
!
உலகம் முழுவதும் !
காலம், !
பொடிபோல், நுண்துகள் போல் பரவியிருக்க, !
காணும் பொருள் அனைத்தின்மீதும் !
போர்வைபோல் மூடியிருக்க, !
ஏதைத் தொட்டாலும் காலத்தையே தொடுகிறேன், !
என்று எண்ணத் தோன்றுகிறது. !
!
6. !
காலத்தைக் கேட்டேன். !
காலமே.. காலமே.. !
காலமற்ற வெளியுண்டோ ? !
காலம் சொன்னது. !
காலனுக்கு வாழ்க்கைப்பட்டுக் !
காலமுண்ணும் மானுடா, !
காலமற்ற வெளியெலாம் !
காலமே படைத்தது. !
!
-- காசிகணேசன் ரங்கநாதன்

பேய் மழை ...!!
சட்டென்று வந்த மழை!
சடசடத்துப் பெய்த மழை !!
வற்றிஇவாடி வதங்கி!
வசந்தமிழந்த காலங்களில்!
வாராதிருந்த மழை!
வரவேற்றும் தூறாதிருந்த மழை !!
இப்போது வந்திங்கு!
இடைவிடாது பெய்யும் மழை ;!
இடிமின்னலைக் கூட்டி வந்து - பல!
இதயங்களை நிறுத்தும் மழை !!
கோழிஇகுஞ்சையெல்லாம்!
கொத்தோடு நனைத்த மழை ;!
கொட்ட வந்த தேளைக்கூட!
கொல்லாமல் விட்ட மழை !!
மின்சாரக்கம்பியையெல்லாம் நிலத்தில்!
மிதக்க விட்ட மழை - அதனை!
மிதித்த உயிர்களையெல்லாம்!
மேலோகம் சேர்த்த மழை !!
தொற்று நோயையெல்லாம் - தன்!
தோளில் தூக்கி வந்த மழை !
வற்றிய உடலோடு போய்!
வைத்தியரை வாழவிட்ட மழை !!
மரங்களை முறித்துப்போட்டு!
மண்சரித்து வந்த மழை - பெரு!
விருட்சங்களை விழவைத்து!
வீடழித்துப் பெருத்த மழை !!
அகதியென்ற காரணத்தால்!
சொந்தமிழந்து சொத்திழந்து!
சுகமிழந்து சுவடிழந்து!
சுயமிழந்து வந்த இடத்தில்!
கட்டிய கூடாரத்தினுள்ளும் வெள்ளமாய்க்!
கைவீசி வந்த மழை !
காற்றனுப்பிக் காற்றனுப்பிக் கூரை!
களவாடிப்போன மழை !!
பாதையோரங்களில் !
படுத்துக் குமுறியவரை!
பதறவைத்த மழை ;!
விதியை நொந்தவாறே!
விம்மிக்கிடந்தவரை!
விரட்டியடித்த மழை !!
சட்டென்று வந்துள்ள மழை !
சடசடத்துப் பெய்யும் பேய் மழை...!!
-எம்.ரிஷான் ஷெரீப்!
மாவனல்லை!
இலங்கை

நான் தேர்தலில் குதியாத வேட்பாளன்!
என் காடு தீப்பிடித்த போது!
என் வானம் அழுது அணை உடைந்தது!
கறுப்பு நிலவுக்குள்.!
என் மூக்கு சுழலும் காற்றையே சுவாசிக்க!
என் கிடுகுகள்,!
என் தகரங்கள்,!
சிறகோடு கிளம்பின.!
என் கார் புழுதியைக் கொளித்து!
சேற்றை விசிறி!
உழுத தெருவில் நான் தோற்றுப் போனதில்லை!
என் வாக்குகள் செதுக்கப்பட்டு நடப்படுகின்றன!
சந்தி மகிழ்ந்தது!
வாக்காளன் ஒரு வரம்பினுள்!
துப்பிய நீராகப் பாய்கிறான்!
தந்திரம் பற்றி பாடலை!
அவனுக்கு நரி கற்றுக் கொடுத்தது!
இரவுகள் குமிக்கப்பட்டு!
சக்கர தேசத்துக்குள்!
எவனும் நிமிர்ந்திட இயலா.!
ஆகாயம் தட்டும் தலையில்!
உருட்டிடும் குண்டுமணியாக என் நினைவுகள்!
ஒரு தடைக்குள் விழிக்கின்றன.!
பச்சைக்குள் பிடித்த புழுக்களையும்!
நீலத்தில் படிந்த கறைகளையும்!
சொண்டுகளால் பருகிக் கழிக்க!
தேர்தலில் குதியாத வேட்பாளனாக.!
அமைதியை ஒரு படுகுழி மரணமாய்ப் பேச!
கற்பனையிலும் எனக்குள் ஒரு அமைதி!
தேசத்தை உருவாக்க!
என் அடையாள அட்டையும் தேவையில்லை எனக்கு.!
!
- டீன்கபூர்

1.எல்லா மனிதர் பற்றிய குறிப்பு!
பார்த்த மனிதர்களைப்பற்றி!
எந்த மனிதரிடமுமில்லை!
எல்லா மனிதர் பற்றிய குறிப்பும்!
எல்லா மனிதரிடமும் இல்லை!
எல்லா மனிதர் பற்றிய!
எல்லாமும்.!
அவரவர் வயிறும்!
அவரவர் உலகமும்!
தனித்தனி யென்றான்!
என்றோ கண்ட யாரோ ஒருத்தன்!
தனித்தனியாகவே யிருக்கிறது!
எல்லோர்க்கும் வயிறு!
அவரவர்க்கான உலகமாய்!
இன்னும் எதுவுமோவாய்!
!
2.வளையம்!
அப்படியே இருக்கட்டும்!
இந்த வெளியும் குறுகலும்!
யாரும் வரவில்லை!
இந்த அகாலத்திலும்!
பனைகளின் இடையே!
நெளியும் ஒழுங்கையில்!
இன்னும் மணந்து கொண்டேயிருக்கிறது!
தினவடங்காக் கலவரமும்!
நிகழ்ந்து கொண்டிருக்கும்!
சாவும்!
வெளியேறிச் சென்றவர்கள்!
திரும்ப முடியாத இடத்தில்!
தரித்திருக்கக் கண்டேன்!
விட்டுச் சென்ற வார்த்தைகள்!
திரும்பி வர விடவில்லை ஒருபோதும்!
யாரையும்!
அந்த வார்த்தைகளிலிருந்து!
கடக்க முடியாத பெரும் சுவர்களில்!
படர்ந்திருந்தன!
முட்செடிகள்!
- கருணாகரன்

நிலாக்கரையும் பொழுதொன்றில் !
உலர்ந்த உதடுபிரித்து !
பேசத்தொடங்கினேன் !
ஒலிக்குறிப்பற்ற சொற்களால். !
நிசப்தமுடைக்கும் !
மிக நிசப்தமாய் !
மிதக்கத்தொடங்கின அர்த்தங்கள் .!
இலையில் பின்னிய வலைக்குள் !
இறந்துபோன புழுவாய் !
உக்கத்தொடங்கியது மனம் !!
இடைவெளிகளை !
முரண்களால் நிரப்பி!
இணைப்புக்களை தயக்கங்களால் !
சோடித்துத்திரும்பியபோது, !
வறண்டு வெடித்துப்போயிருந்த!
மனதேசத்தில் விழுந்த கண்ணீர் துளிகள்!
விதைகளை எரித்து கருக்கின ..........!
மரண ஊர்வலம் போன !
பாதையில் நிலைத்திருக்கும் வாசம்போல் !
படர்ந்திருக்கிறது உள்ளுக்குள் !
காயத்தின் ஊனநீர் நாற்றம் !
ஒடுங்கி !
ஒன்றுமில்லாத ஒன்றாக !
மீண்டும் மீண்டும் !
ஒடுங்கி கொள்கிறது !
இந்த நாட்கள் மீதான இருப்பு !
மெல்ல மெல்ல !
கரைந்து மறைகிறது நிலவு !
அர்த்தங்கள் எல்லோராலும் !
பகிரப்படுகின்றன பெருமூச்சுக்களாக !
அவளிடமிருந்தும்

நினைவினில் நீயானாய்,!
கனவினில் நீயானாய்,!
உயரினுள் ஒன்றானாய் ,!
உறவினுள் இரண்டானாய்,!
உன் குரல் கேளாமல்!
என் உயிர் துடிக்காது,!
உன் மொழி கேளாமல்!
என் விழி மூடாது,!
மனதினில் சுமந்தேனே!
மறுப்பது சரிதானா?!
மயக்கத்திலும் என்னை!
மறுப்பது முறைதானா?!
கிறக்கத்தில் நான் இல்லை,!
உறக்கத்தில் நான் இல்லை,!
இறப்பது என்றாலும்!
நீயின்றி நானில்லை .!
தடுக்கின்ற சுவர் ஏது!
உடைகின்ற வழி கூறு!
அனைகின்ற நாள் பார்த்து!
அருகினில் உறவாடு!
நெருக்கத்தில் நெருப்பாவாய்!
நெஞ்சுக்குள் மழையாவாய்!
நெருங்காதபோதெல்லாம்!
நெருஞ்சியின் முள் ஆவாய்.!
வளைகொஞ்சும் கையாலே!
வளைத்திட மாட்டாயா?!
வலை பின்னும் விழியாலே!
வசமாக்கமாட்டயா ?!
மறுஜென்மம் என்றாலும்!
மறக்காமல் வரவேண்டும்!
மறுபடி பிறந்தாலும்!
மடிமீது நீ வேண்டும் .!
காலங்கள் போனாலும்!
மாயங்கள் ஆகாது!
கண்ணே உன் காதல்தான்!
கதையாகி போகாது!
காணலின் நீர் தானோ!
நான் கொண்ட ஆசைகள்!
கண்களின் நீர் தானோ!
நான் சேர்த்த ஆசைகள்

சாயும்காலம் தொடங்கி!
எல்லோரும்!
வீடு திரும்புகிறார்கள்!
வீடுகள்!
மதியத்திலிருந்து!
வெயிலில் காய்ந்து!
சோர்ந்து போயிருந்தன!!
அவர்கள் வாசலை !
நெருங்கியதும்!
வீடுகள்!
நிமிர்ந்து உற்சாகம்!
கொள்கின்றன!!
வீடு திரும்புவர்களுக்கென!
ஒரு வரவேற்பு!
எப்பொழுதும் அவர்களுடைய!
வீடுகள்!
சேகரித்து!
வைத்திருக்கின்றன!!
வாய் பிளந்து!
அவர்களை!
விழுங்கிக் கொள்கின்றன!!
!
-கே.பாலமுருகன்!
மலேசியா

வருகிற....!
புது வருடத்தை முன்னிட்டு!
நானும் மனைவியும் குழந்தைகளுமாக!
ஒவ் ஒரு புடவைக்கடைகளாய்!
ஏறி இறங்கினோம்.!
எத்தனை கடைகள் என்று........!
அன்னளவாக இப்போது – எனக்கு!
ஞாபகம் இல்லை....!
மூத்தவள் - கலர்!
பிடிக்கவில்லை என்று.............!
முணுமுணுத்தாள்.!
இளையவள் - இது!
மொடலிங் இல்லை என்று .........!
மூஞ்சியை திருப்பி!
உம்முண்ணு இருந்தாள்.!
அடுத்தது – அக்காட!
மாதிரியே எனக்கும் என்று..........!
அழுதழுது அடம்பிடித்தது!
.கடைசி என் கையைபிடித்து!
அடிக்கடி இழுத்தது –அடுத்த!
கடைக்கு போவோம் என்று.....!
எல்லோரையும் விட – மனைவி!
அலுப்பு கொடுத்தாள்.!
அது பிடிக்கிதா......?...இது பிடிக்கிதா.........?..!
என்று ...கேள்விகளை எழுப்பி!
ஏதோ எல்லோருக்கும் ஒவ்வொன்று!
வாங்கிக்கொண்டு - வீடு திரும்புகையில்!
இரவாகிவிட்டது.!
காலையில் யாரோ ....ஒருவனின்!
அம்மா வருகிற!
வயதாகிப்போன அம்மா தானோ என்று ....!
நான் வாங்காமல் விட்டு வந்த – அந்த!
வண்ண பட்டு புடவையைக் கட்டிக்கொண்டு

ஒற்றுமையின் வெளிச்சம் ஊரெல்லாம் பரவுகிறது .. மானத்தி அவள்; தமிழச்சி!
!
01.!
ஒற்றுமையின் வெளிச்சம் ஊரெல்லாம் பரவுகிறது!
---------------------------------------------------------------------!
இறந்த போராளிகளின்!
உடல்கள் நைந்துக்கிடப்பதுக் கண்டு!
நெஞ்சு பிளந்தது,!
அருகே நின்று பார்த்தவன் சொன்னான்!
அதலாம் பிணங்களென்று;!
இல்லை.!
பிணங்கள் இல்லை அவர்கள்;!
உயிர் விட்டெரியும் எம்!
விடுதலை தீபங்கள்,!
நாளைய எங்கள் வாழ்வின்!
ஒளியாய் வீசி – உயிர்த்திருக்க காத்திருக்கும்!
தியாக விளக்குகள் என்றேன்; உணர்ச்சிவசப் பட்டு!
அவன் இவ்வுலக மனிதரைப் போலவே!
சிரித்துக் கொண்டே போனான் –!
எனக்குள்ளிருந்த விடுதலையின் தீ!
சுடர்விட்டு எரிந்தது அந்த சிரிப்பில்;!
எரிந்து அனல் பரப்பியது...............!
அதன் அனலில் தகித்து –!
சுதந்திர விளக்குகள் ஒன்றாய் இரண்டாய்!
மூன்றாய் சேர்ந்து – ஒவ்வொன்றாய் கூடி!
மிக ஒய்யாரமாய் ஒட்டுமொத்தமும் எரியத் துவங்கின;!
பரவிய வெளிச்சத்தில் புரிந்தது – நம் வேகத்தை!
எதிராளிதான் வைத்திருக்கிறான் என்று;!
இதோ, இன்று விடுதலைக்கான வெற்றிநெருப்பு!
என் கண்களில் மட்டுமல்ல –!
எல்லோரின் கண்களிலும் மிக நன்றாகவே சுடர்விட்டெரிகிறது!!!
02.!
மானஸ்தி அவள்; தமிழச்சி!
-----------------------------------------!
மண்ணின்!
விடுதலைக்குப் போராடிய!
தமிழச்சியின் நிர்வாணம்!
இணையமெங்கும் ஒளிபரப்பு;!
உயிரிருந்தும் உலவும் நாம் -!
அதை கண்டும் -!
சாகாத; இழி பிறப்பு!!!
மானத்தில் -!
தொட்டால் சுடும் நெருப்பு,!
இழிவாய் -!
பார்த்தாலே பாயும் மின்சாரம்,!
அவள் -!
தாயிற்கும் ஒரு படி மேல் என்று!
இனி புரியும் - சிங்களனுக்கு!!!
அவளுக்கு மட்டும் தெரிந்திருந்தால்!
ஒன்று பார்த்தவரையெல்லாம்!
எரித்திருப்பாள்,!
அல்லது - தன்னையாவது!
எரித்துக் கொண்டிருப்பாள்!!!
தப்பித் தவறி!
அவள் பிள்ளை இதை!
பார்த்திருந்தால்-!
எத்தனை ராஜபக்ஷேவை அவன்!
கொன்றிருப்பானோ!!!!!!!?!
எம் மண்ணின்; வீரமென்!
தமிழச்சிகள்,!
நாய்கள் கொன்றுவிட்டு தான்!
கொந்தியிருக்கின்றன!!!
ஜென்மம்!
எத்தனை எடுத்தாலும் இனி!
ரத்தத்தின் ஒரு துளியிலாவது!
இருக்கும் -!
அவன் மீதான; அவளின் கோபம்!!
யாரும் சாட்சிக்கு வேண்டாம்!
காற்றும்.. வெளிச்சமும்..!
மண்ணும்.. வானும்..!
மரமும் செடிகளும் -!
பார்த்துக் கொண்டு தானிருந்தன!
அந்தக் கயவர்களை!!!
கடல் தகதகவெனக்!
கொதித்து -!
உலகத்தை சூழ்ந்து அழித்திருக்கும்;!
அந்த கொடுமைக்கு உடனே!
தண்டனை கொடுப்பதெனில்!!!
யாரோ ஒருவனுக்கு!
துணிவிருந்தால்!
அவள் கையில் ஒரு அரிவாளை!
கொடுத்துவிட்டு சொல் -!
உன்னை இப்படிச் செய்வேனென்று;!
அந்த அரிவாளில் -!
உன்னைப் போல் - அவள்!
நூறு பேரை அறுத்திருப்பாள்!!!
எனக்கு!
மரணத்தை இபொழுதேக் கொடு;!
அதற்கு ஈடாக -!
இணையத்தில் தெரிந்த!
என் தமிழச்சியின் வெற்றுடம்பை!
ஈழ விடுதலையால் போற்று,!
இன்னொரு மானத்தி மிஞ்சட்டும்

அவனது கிழக்கில்!
கதிரவன் உதிக்காது!
சந்தன மரக்கட்டில் கூட!
முள்படுக்கையாக மாறும்!
அவனது உடலே!
அவனுக்குப் பாரமாகும்!
அந்த நாளில்!
நரகத்தின் நிழல் வீட்டினுள் கவிந்து!
அங்கிருந்த வெளிச்சத்தை விரட்டியடிக்கும்!
கண்கள் ஜீவ ஒளியிழந்து!
தூக்கத்திற்குத் தூண்டில் போடும்!
தாயோ, தாரமோ எவரேனும்!
தனது தலையை மடியில் வைத்து!
கேசத்தை வருடமாட்டார்களா - என!
அவன் மனம் மானிட ஸ்பரிசத்துக்கு!
ஏங்கித் தவிக்கும்!
மரணம்-கடவுளின் அன்புப் பரிசாகவும்!
வாழ்வு-கருணையற்ற கடவுள்!
தனது கொடிய கரங்களால் எழுதிய!
தீர்ப்பாகவும் படும்!
நிமிடங்கள் யுகமாகும்!
போகங்களில் எந்நேரமும் திளைக்கத் தோன்றும்!
விரக்தியின் விளிம்பில்,!
றெக்கை முளைக்காத கூட்டுப்புழுவாய்!
உயிர்வாழ்வதை விட!
மடிந்து மக்கிப்போவதே மேலெனத் தோன்றும்!
கனவுலோகத்தால் கைவிடப்பட்டவனின்!
கற்பனை இப்படிப்போகும் -!
வங்கியில் கணக்கு வைத்திருப்பவருக்கு!
மட்டும் தான் இரவுப்பொழுதில் உறக்கம்!
அப்பணத்திற்கு வட்டியாக அளிக்கப்படும்!
என சட்டம் இயற்றப்பட்டுள்ளதாக நேற்று!
செய்தித்தாள்களில் படித்தது போன்ற!
ஞாபகம் எழும்!
தூக்கம் ஒன்றே துக்கம் குறைக்கும்!
இலவச நிவாரணி!
அது கண்களைத் தேடி வந்து!
தழுவாதபோது!
வாழ்வு மகள் பூமாலையுடனும்,!
புன்சிரிப்புடனும் எதிரில் நின்றாலும்...!
அவன் கரங்கள்!
மரண தேவதையை ஆரத்தழுவிக்கொள்ளும்