இரவின் மீது பிரியமுடன்!
நடந்து செல்லும்!
நாளை நோக்கிக்!
காத்திருக்கும் எனக்கு!
ஒளியை இழந்த!
அந்த இரவினைக் கடப்பது!
என்றும் போல்!
அன்றும் கடினமாயிருந்தது!
சந்திரன் தொலைந்து!
நட்சத்திரங்கள்!
விழுங்கப்பட்ட!
அந்த இரவு!
காற்றில் எழுதப்பட்ட!
வரிகளை!
சுவாசிக்கவும்!
திராணியற்ற!
அந்த இரவு!
காலமெல்லாம்!
கிளர்ந்தெழும்!
காமத்தை!
மறுத்த!
அந்த இரவு!
உறைந்து போய்!
ஒரு வெளியாய்!
திரண்டு போயிருக்கும்!
அந்த இரவு!
எனக்கு வேண்டிய!
சேதிகளைச்!
சொல்ல மறுத்து!
நிற்கிறது

அன்பு தேசத்தில் ஒட்டப்பட்ட!
அழகான முத்திரை!
ஆழ்ந்த அன்பைக் கூறும்!
அழகான சொல்!
காதல் தேசத்தின்!
இறுக்கமான கை குலுக்கல்!
அன்பையும் காதலையும் பிழிந்தெடுத்த!
இனிய மது!
ஆயிரமாயிரம் தரம் எழுதியோ!
சொல்லியோ!
புரிய வைக்க முடியாத அன்பை!
ஒரே தரத்தில் உணர வைக்கும்!
உன்னத பரிபாஸை

தோழர் தெய்வநாயகத்தை!
எல்லா மேடையிலும் பார்க்கலாம்.!
நெஞ்சைத் தட்டி கையைத்தூக்கி!
ஆரம்பித்தால்!
நம் மேனேஜர் மேல்!
நமக்கே கோபம் வருமளவு பேசுவார்.!
சிலிக்கான் வேலியில் வேலைகிடத்த!
மகனுடன் இருக்கப்போவதாய் சொல்லி!
அமேரிக்கா கிளம்பும்போது!
பரணிலிருந்த புத்தகங்களை எரித்துவிட்டார்.!
!
பல ஊர் கோயிலுக்கு!
பெயர்வைத்தவர்!
முத்தையா ஸ்தபதி!
வெளிநாட்டுக்கு சிலை கடத்தியதாய்!
மகன் பிடிபட்டதும்தான்!
கடவுள் இல்லை எனச்!
செதுக்கி வைத்துவிட்டு!
சிலை மருந்து தின்று!
செத்துப்போனார்.!
மகனைக்காட்டித் கொடுத்தவர் இவர்தான்!
என்று கூட சிலர் சொன்னார்கள்.!
!
கண்ணாடிக்காரர் தோட்டம்!
மாங்கனிகளுக்கு பெயர்பெற்றது!
கிளி மூக்கிலிருந்து!
மல்கோவாவரை ரகம் ரகமாய் இருக்கும்!
‘செத்தாலும்!
மாமட்டைல எரிச்சுடுங்க மக்கா’!
என கண்ணீர் மல்கிச் சொல்வார்!
மகன் படிப்புக்காக விற்கும்போது!
சிரித்தபடி இருந்தவர்.!
பாதியில் படிப்பைவிட்டுவந்து!
காணாமல் போன மகனை!
கண்ணாடிக்காரர்தான் வெட்டி!
அதே தோட்டத்தில் புதைத்துவிட்டதாய்!
ஊருக்குள் இப்பொழுதும் பேசுவார்கள்.!
!
ஊர்ப்பக்கம் தலைவைக்கமாட்டேனென!
மண்தூற்றிப்போனவர்!
முட்டாய்க்கடை முருகையா.!
ரியல் எஸ்டேட்டில் ஆளாகி!
திரும்பி வந்தபோது!
தான் அவமானப்பட்ட நிலங்களை!
தேடித்தேடி விற்றார் என!
தெரிந்தவர்கள் சொன்னார்கள்.!
!
ஒவ்வொருமுறை தலைசீவியதும்!
கலைத்துவிட்டுக் கொள்வாள்!
அம்சா.!
‘ஒழுங்கா இல்லைனா!
அம்மா தூக்கிக்க மாட்டாங்க’!
என்ற போது!
‘போப்பா ! அம்மாவப்பத்தி!
உனக்கு தெரியாது.!
அவங்க வயித்துக்குள்ள!
இதே ஹேர்ஸ்டைல்லதான்!
பத்து மாசம் இருந்தேன்; என்றாள்!
!
பிறகு ஒரு நாள்!
சந்திக்கையில்!
நான் ‘இன்னொருவனைக்காதலித்தால்!
என்ன செய்வாய்’!
என்று கேட்டாள் கெளரி!
‘இந்த நிமிடமே கிளம்பிப்போய்விடுவேன்’ என்றேன்.!
மறுநாள் சந்திக்கையில்!
‘யாரையும் காதலித்ததில்லை’ என்றாள்.!
காதலிக்கப்போவதில்லை என்று சொல்லியிருக்கலாம்

பேரூந்தில் பயணம்.!
இவர்கள் !
ஒரு இருக்கை !
சீட்டு வாங்கி !
இரு இருக்கையில் !
அமரும் !
பரந்த மனிதர்கள்.!
இருக்கைக்குரியவன் !
சீட்டோடு வந்தால்,!
அவன் இருக்கையில் !
அவனுக்கே பாதி தரும் !
நவீன வள்ளல்கள். !
இவர்கள் !
நாடுகளின்!
ஆக்கிரமிப்பைக் கண்டு !
கொதித்தெழும்!
மனிதனேயர்கள்.!
இருக்கை!
ஆக்கிரமிப்புகளை!
முறியடிப்பதிலும்,!
இருக்கைகளை!
கைப்பற்றுவதிலும் !
மகா மகா!
அலெக்சாண்டர்கள்.!
மூவர் இருக்கை...!
நடு இருக்கை எனது.!
ஒன்றரை ஒன்றரை !
இருக்கையில் அமர்ந்திருந்த !
அந்த !
இரண்டு மாமனிதர்கள்!
என் உரிமை இருக்கையில் !
கால் பகுதி!
கால் பகுதியென,!
அரை பகுதியை !
விட்டுத்தந்தனர் !
மிகப்பெரிய மனதோடு. !
இருக்கி நெருக்கி !
உட்கார்ந்தேன்,!
உருக்கி ஒட்டவைக்கப்பட்ட !
இரும்பு சட்டங்கள் நடுவில்!
சொருகிய!
பஞ்சாக நான். !
ஆம்!
உறுதியான!
வேண்கலச் சிலைகளாய்!
அவர்கள்.!
நடுவில்!
ஒடுங்கிய!
ஈரக் களிமண் சிலையாய்!
நான்.!
இப்படி அப்படி !
நகரமுடியாதபடி !
தங்களை தாங்களே !
சிலுவையில் !
அறைந்துக் கொண்டு !
சிலுவையிலேயே !
வாழும் !
நவீன இயேசு நாதர்களாய்!
அவர்கள்.!
அடிமைகள்..!
சுதந்திரத் தென்றலை!
நுகராது வாழும்.!
தனக்குத் தானே!
அடிமைகளாய் வாழும்.!
சுய அடிமைகள்.!
!
-ந.அன்புமொழி!
சென்னை

கவிஆக்கம்: அறிவுநிதி!
இருட்டறையில் வெளிச்சங்களை!
சேகரிக்கிறாய்!
நீண்டு வளர சுருண்டு படுத்திருக்கும் - ஒரு!
காலத்தின் வலிமை!
பூ பூவைத்தருகிறது!
உயிருக்குள் உயிர்நெளியும்!
மொழியற்ற தேசம்!
உன் தடாகத்தை!
நிறைத்திருக்கின்றன!
உனக்கான பாரம்பரியம்!
தன்னை வருத்தி!
உயிர்கக்குகிறாய்!
உனக்கான புன்னகையோடு!
வணங்குவதில்!
முதன்மை நீயே!!
கவிஆக்கம்: அறிவுநிதி!
006590054078

அகவை ஆறிரண்டில் ஆரம்பம்!
ஒரு பக்கம் அகண்ட காவேரி!
மறு பக்கம் தார்ச்சாலை!
வேகமாய் மறைந்தன மின்கம்பங்கள்!
மோதியது காற்று முகத்தின் மீது இனிதாய்!
முழுவதும் காண்பதர்க்குள் மறைந்த சிற்றூர்கள்!
இத்தனையும் ரசிக்க முடியாமல்!
தடுத்தது ......!
ஊரை விட்டு ஒடிவந்த எண்ணங்கள்

வல்லிய நரம்பசைவில்!
சேதமுற்று அழும்!
பெருங்குரலில்!
பறையடித்த அதிர்வை!
உள்வாங்கி புடைக்கும்!
காயத்தின் கதறலில்!
சுதந்திரத்தைப் பறித்து!
ஒரு குழலுக்குள்!
அடிமைப்ப‌ட்டு!
அழும் ஆழத்தில்!
பெரும் நுகர்தலின்!
களிப்பில் சாலைக்கரிமக்!
கரைகளைச் செரித்தலில்!
மூச்சுக்குழாய் வ‌ழி!
நுரையீரல் ஆலைசென்று!
முக‌த்தில் க‌ரிம‌த்தைப்!
பூசிக்கொள்கிற‌!
நிமிட‌ங்க‌ளில் ம‌ர‌ண‌த்தின்!
ஓல‌த்தை ஓயாது!
சும‌ந்து கொண்டு!
ப‌ய‌ணிக்கிற‌து காற்று

கடலோங்கிக் கரைதழுவப் பார்த்து !
உடலுள்ளிருந்து தவித்தெழுந்தாத்மா !
மெய்யிறங்கியுன் விழி தேடி வருகிறது. !
பொய்யெது மெய்யெது !
போதிமாதவச் சிரிப்பெதுவென்றறியா !
மென்மயிர்ப் பூனைபோலேங்கி நடந்தவென்னிதயம் !
உன்மார்பிலணைகிறது. !
முலைதழுவி முன்னெற்றி மயிரொதுக்கி !
முத்தமிட்டுன் சிறுவுதட்டுச் சாரலையும் தாவென்று தவித்து !
ஆண்மையும் பெண்மையும் பெயரழியும் !
காலத்துள் போய்வரவாவென்று கேட்பேன். !
கேசம் கலைந்து கிடந்தவுன் கழுத்தில் புதைந்து புதைந்து !
நீலம் படர்ந்த நெடுவான முடிவுக்கும் போவேன். !
மெய்யும் காதலும் ஒன்றென்றுயிர் சுடர்கிறது. !
ஆடி - 1997 !
தேவஅபிரா puvanendran@home.nl !
************* !
வெளிவர இருக்கும் !
இருண்ட காலத்தில் தொடங்கிய என் !
கனவுகளும் எஞ்சி இருப்பவைகளும் தொகுப்பிலிருந்து . !
இத் தொகுப்பை இலங்கையில் இருக்கும் நிகரி வெளியீட்டகம் வெளியிடவுள்ளது. எனது கவிதைகள் ஏற்கனவே சரிநிகர், மூன்றாவது மனிதன், திண்ணை, விளக்கு, ழகரம், ஒளி, திசை போன்ற இதழ்களில் வெளிவந்துள்ளன

'ஜோதி' !
!
இலக்கியம் படித்த நீ !
என்னை இலக்கியம் ஆக்காமல் !
தோல்விக்குப் பொருள் கூறும் !
வெறும் அகராதி ஆக்கிவிட்டாயே! !
அன்பே !
நீ கொடுத்த காதல் பரிசுகள் !
இதோ பார் !
மஞ்சத்தில் மதுப்புட்டிகள்! !
இந்த !
இதயப் பிச்சைக்காரனின் அவலப் பாட்டு !
உன் !
இதய மாளிகையில் !
எதிரொலிக்கவே இல்லையா? !
என் எழுதுகோலின் ஒவ்வொரு அசைவிலும் !
ஒரு கலை மாளிகை உருவாகிறது !
என்று கூறிய என் அன்பே_ !
நீ எனக்களித்து விட்டுப் போன !
இந்த !
முகாரி கவிதையையாவது !
கேட்டுவிட்டுப் போ.. !
பறக்கத் தயாராகிவிட்ட மனக்குயிலே !
ஒடிந்த சிறகும் உதிரக் கண்ணீரும் !
ஒழுக நிற்கும் !
இந்த இணைப் பறவை !
உன் கண்களுக்குத் தெரிய வில்லையா? !
காலத்தின் கோலத்தில் !
கருகிப் போகும் ஒரு மலராக !
இந்த கவி உள்ளம் ஆக வேண்டுமா !
உன்னை மன ஊஞ்சலில் !
இருத்தி மகிழந்த என்னை !
மயானத்திற்கு அனுப்ப வேண்டுமா? !
என் இதய சன்னதிக்கு வெடி வைக்கவா !
உன் நாத்திக மனதின்மேல் !
ஆசை வைத்தேன்? !
துயில் சமாதியைக் கூட !
உன் நினைவு நரிகள் விட்டு வைக்கவில்லை. !
நெருஞ்சிமுள் காலில்தான் தைக்கும் !
ஆனால் நீயோ மனதில்- !
வாழ்க்கைப் பள்ளியில் !
'பெண்கள் சிலபஸ்' இருக்கும் வரை !
தோற்பவர்கள் ஆண்கள் தான். !
உயிர்ச் சீதையே !
மண இராவணணைக் கொன்றுவிடு. !
கால இராமனுக்காக காத்திருக்க !
நீ கல் அல்ல... !
'ஜோதி' !
த.ஜெயபால்.எம்.ஏ.பி.ஜி.எல்.,டி.எச்.பி.எம் !
1258-16 வது தெரு,பூம்புகார் நகர்,சென்னை-600 099

சிந்திக்க மறந்த காரணத்தால்,!
சிந்திக்காது விட்டு,!
நொந்து நு£லாகி!
வெந்து வேலாகி!
கந்தலாகி!
கடமை மறந்து,!
உம் வாழ்வை!
துன்பத்திடம் கடன் தந்து!
துயரத்தில் மூழ்கிய!
சோதரனே ! சோதா¤யே !!
எண்ணிப் பாருங்கள்!
வள்ளுவன் சொல்லை!
எண்ணித் துணிக கருமம்...!
என்னும் எழுச்சி மிகு!
கருத்தை மனதிற்கொண்டு!
எண்ணித் துணிந்திடுவீர்!
இனியேனும்!
சிந்தித்து நடந்திடுவீர்