மழை சுட்ட சூரியன்.. ரத்தக் கடத்தி..படுகொலை செய்யப்பட்ட நகரம்!
!
01.!
மழை சுட்ட சூரியன்!
---------------------------!
ஊரெல்லாம் கன மழை !
பெய்து கொண்டிருக்கிறது. !
அணையில்லை, !
ஆனால் குளம் பிறக்கிறது.!
குளத்தின் நடுவில் மிதக்கின்றன எனது வீடு.!
இங்கிருந்துதான் நதி உற்பத்தியாகி!
தெருக்களில் பெருநதியாக நகருகிறது...!
குடை பிடித்து கால்களை நனைத்த நிழல்கள் !
வீட்டை நீர் எங்கோ இழுத்துச் செல்கிறது. !
பூச்சாடிலிருந்து உதிர்ந்த பூவின் படகில் !
பயணிக்கிறது எறும்புகள்.!
விறாந்தையில் குளிர் காய்ந்தது பறவைகள் !
சோம்பல் முறிப்பில் உடைந்தன சிறகு.!
நாட்காலியில் உறங்கும் பூனை!
கனவு கண்டு புன்னகையில் சிலிக்கின்றது. !
கிணற்றைக் காணவில்லை !
நிர்வாணத்தை நீரால் ஆடையணிந்து !
சந்தோசத்தால் மூழ்கியது.!
கோதுமை மாவில் மிளகாயும்,!
வெங்காயமும் கலவையாகிய ரொட்டி!
பழைய காதலை சுவைக்கிறது. !
இளகிய அதிகாலை சூரியன் !
பனையோலை வேலி செத்தைக்குள் !
மறைந்து ஒழித்துக் கொண்டிருக்கிறது.!
02.!
ரத்தக் கடத்தி !
பின்!
மாலை முடிந்து போன !
இன்னொரு பகல் பொழுது !
அதுவும் இரவு காட்டில் ஒளிந்து மறைந்து !
வானம் இன்னொன்றாய் .... மீளவும் !
மேகங்களை கூட்டி கொண்டு வந்தது!
நிணத்தின் காவுகளை மணல் வெளியில் !
தூக்கி வீசப்பட்டிருந்தது நிலவு!
பிணமழுகி வெடித்து சிதறிய !
காற்றின் வெளிப்பரப்பு மேல் !
பறவைகளும் கணம் தவறி மூச்சு !
திணறல்களால் மௌனிப்போடு !
சிறகசைப்பில்லாமல் ஒளிந்து நிறைகிறது ..!
சாம்பல் மேட்டில் மீதொரு துயர் கரைந்து. !
ஒவ்வொரு விடியற் காலையும் !
வீதியோரங்களின் புல்வெளி !
ரத்தம் பூசிய காகித அட்டைப் பூக்களைத்தான் !
தலை வெட்டப்பட்ட உடல்களால் !
மின் கம்பங்களிலும் , தந்தி தூண்களிலும் ,!
தொங்கி கொண்டிருக்கும் !
பிண்டங்களின் காலிடுக்குள் !
தலைகளாய் பூத்துக்கொள்கிறது.!
எல்லைக்கான புணர்தல் சண்டையில் !
ஆண் சிங்கங்கள் மூர்க்கத்தனமாய்....!
சண்டை உச்ச நிலையடைந்து !
புழுதி அள்ளி பூசும் !
காடுகள் மெல்ல மௌனமாகி...!
செத்துக் கொண்டிருக்கிறது.!
வெற்றி ஆக்ரோசத்தில் !
நிலத்துக்கு உரிமமுடைய !
குட்டிச் சிங்கங்களை கொலைக்கரம் நீள்ந்து!
நிர்வாணமாக அலையும் பெண் சிங்கம் !
சுதந்திரக் பெருங்காற்றை சுவாசித்து !
மல்லாந்து படுத்து உறங்கிறது.!
நடுப்பகலில் !
மிகவும் ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் !
கொடூரமான சொப்பனத்தில் கரைகிறேன்.!
ஆயுதம் தோலில் சுமந்து கொண்டு !
கரங்களில் ரத்தம் சொட்டிக் கொள்ளும் !
தலைகளுடன் வீரர்கள்...!
முகங்களில் உக்கிரக் கோபத்துடன்!
என்னை ஒரு அடந்த காட்டின்!
மரத்தில் தொங்க விட்டிருந்தார்கள் !
ஒருவனின் சட்டையிலிருந்து விழுந்தது !
கருணாகரனின் !
போரில் செட்டை கழற்றிய கருநாகம் !
கவிதை புத்தகம்.!
!
03.!
படுகொலை செய்யப்பட்ட நகரம்!
------------------------------------!
கற் குவியலாய் நிறைந்து !
வழிகிறது அந்த !
ஆச்சரியமுட்டும் திகில் நகரம் !
மிஞ்சிய பாதிச் சுவர்களில் போரின் !
உக்கிர அதிர்வுகள் தொப்பிள் !
குழிகளின் தோண்டல் துவக்கின் !
அடையாள பொத்தலுடன் சிதைக்கிறது, !
மணல் அரித்து வீசி முடி கவிழ்த்து !
புதைத்திருந்த படகின் நிணமும்,!
பனை, தென்னை மரங்களின் தலை !
முறிந்திருந்த தோப்பின் துயரும்,!
பல்லாயிரம் உடலின் ரகசியங்களை !
மண்ணின் சூன்ய குரூரத்துள்...!
மறைக்கப்பட்டிருக்கிறது. !
பாழ் நிலத்துள் உறைந்து வாழ்கின்ற !
பிடாரனிடம் இன்னும் கை நிறைய !
வன்மம் வழிந்து பீறிட்டுக் தொடர்கிறது.!
நாய்களில்லாத தெருக்களில் !
பிசாசு கொடூரத்தாண்டவம் மீட்சியாய் !
குடியிருப்புக்களை நாசப்படுத்தி சினப்படுத்துகிறது.!
ஆக்கிரமிப்பில் சாத்தானின் கரங்கள் !
ஓங்கி உயிரின் வதைபடலம் !
தொகை தொகையாக நீண்டு...!
வெளியெல்லாம் ரத்தவாடை வெடுக்கெடுக்கிறது.!
கடவுளிடம் உரத்த குரலில் !
கை கூப்பி தொழுது மன்றாடி !
கண்ணீர் மல்கியவர்களின் கரங்களும் !
சிதைந்து அறுந்து விழுந்திற்று....!
சாவின் துயர் கோவில் மண்டபத்தினுள் !
எல்லாவற்றையும் நிறைத்துக் கொண்டன

சுமைகள் கனமாக இருப்பதால் இமைகளும் வலிக்கிறது. !
இதயமும் வலிக்கின்றது! !
அவளின் நினைவுச்சுமைகள் !
இவ்வளவு கடினமென்று தெரிந்தால் !
மறந்து போன மரணமென்ற வார்த்தை !
ஞாபகம் வருகிறது! !
என்னைத் தொலைத்து தொலைனரம் !
போனவளே! !
எங்கிருக்கிறாய்? !
என்னையும் உன்னுடன் எடுத்துச்செல்!! !
இறைவா! அவளை மறக்க மனமில்லாமல் !
வரம் தா!! !
அவளின் நினைவுகள் நெஞ்சில் !
கல்வெட்டுக்களாய்..... !
பா. சசிக்குமார் !
அறந்தாங்கி

காதல் வானத்திலேறி!
இதய வானவில்லில் குதித்து அதன்!
நிறமிழந்த பகுதிகளுக்கு!
நீ சாயமடித்த பொழுதில்தான்!
என்னறைக்கு உதிர்ந்திருக்கவேண்டும்!
சூழ விழுந்தவற்றை!
எனதிருப்பிடம் வந்த பாதங்கள்!
வஞ்சகமாய்க் கொண்டுவந்து சேர்த்தன!
அந்தரத்தில் நின்றவற்றை!
அவதூறு சுமந்த காற்று!
அள்ளி வந்து தெறித்தது!
உன் தவறால்!
பெரும்பாரமாய் அழுத்தும்!
வண்ணங்களால் நிறைந்ததென்னறை!
என் தவறேதுமில்லையென மெய்யுரைக்க!
பட்சிகளையும்இவண்ணாத்திகளையுமழைத்து!
செட்டைகளில் வண்ணங்களை!
வழிய வழிய நிறைத்து!
பூமிதோறும் வனங்கள் தோறும்!
காணும் பூக்களுக்கெல்லாம்!
கொடுத்து வரும்படியனுப்பியும்!
இன்னும் வண்ணங்கள் குறைவதாயில்லை!
அறை முழுதும்!
சிதறிக்கிடக்கின்றன!
நீ தெறித்த வண்ணங்கள்!
மௌனத்தின் வண்ணத்தை மட்டும்!
நான் முழுதும் பூசிக்கொள்கிறேன்!
எஞ்சிய வண்ணங்களை!
நீயேயள்ளிக் கொண்டுபோ!
-எம்.ரிஷான் ஷெரீப்,!
மாவனல்லை,!
இலங்கை

கடவுளுக்கு முன்னதான!
ஜாதகக் கட்டங்களில்!
இடையறாது சுழலும்!
சோழிகள் திரும்பி விழுகின்றன!
சதுரங்க ஆட்டங்களில்!
சிப்பாய்களை இழந்த ராஜாக்கள்!
பயந்திருக்கின்றனர்!
ராணிகள் அருகில்.!
வண்ணம் மாறிவிழும் சீட்டுக்கள்!
கோமாளியாக்கிக் கொண்டிருக்கிறது!
பிரித்தாடும் கடவுளை.!
மனிதர்களின் ஆட்டத்தின்!
சூட்சுமங்கள் புரியாது!
தெறித்தோடுகிறார்!
மனிதர்களுடனாடும் கடவுள்.!
ஒரு விளையாட்டின் இடைவேளையில்!
தேநீர் அருந்தும் !
கடவுளைச் சந்தித்தேன்.!
இருவருக்கும் பேசுவதற்கு ஒன்றுமில்லை!
புன்னகைத்தோம்!
பிரிந்தோம்.!
அவர் சொல்லாத உண்மைகளும்!
நான் கேட்காத கேள்விகளும்!
ஒன்றுடன் ஒன்று பேசிக்கொண்டிருந்தன பின்பு.!
மரணத்தறுவாயில் என்னை வரச் சொல்லியிருந்தார்!
கடவுள்!
ரகசியம் எதாவது உடைக்கப்படலாம்!
என்றோ!
காதல் எதாவது சொல்லப்படலாம்!
என்றோ!
புலம்பல்கள் சேரலாம்!
என்றோ!
நினைத்திருந்தேன்.!
நான் போய் சேருவதற்குள்!
கடவுள் போய்சேர்ந்திருந்தார்.!
கடவுள் பொம்மைகளை வைத்து!
விளையாடிய குழந்தைகளை!
பழிவாங்குவார்!
பிறிதொருநாள்

போனதடி ஒரு பகல் பொல்லாத நாளாய்!
உன்னிடமிருந்து திரும்பி வருகையில் !
கடல் கொந்தளித்துக் காற்றில் மோதியது!
முறிந்த மலர்களிலிருந்த !
சிதறிய மலர்கள்!
நமது பகலின் அடையாளம்!
சூரியன் வானத்திலிருந்ததா !
கீழே வீழ்ந்து சிதறியதா!
எதுவும் தெரியவில்லை!
வீதியில் நீ பறித்த குழிகள் ஆயிரம் ஆயிரம்!
அது விடை பெறாத தருணம்!
நீ என்னைத் தோற்கடித்த தருணம்!
நானும் நீயும் பகைவர்களல்லவே !
ஆனால் நீ என்னைத் தோற்கடித்தாய்!
மனங்கொத்தியே மனங்கொத்தியே!
தோழமை என்பது என்ன!
நட்பாயிருத்தலின் அர்த்தம்தானென்ன!
இன்றறிந்தேன் ஒன்றை!
தடைகளைக் கடக்க முடியாமற் தானுள்ளாய் நீயும்!
இன்னும்!
இன்னும்!
அழகிகள் வீரிகளாவதெப்போது!
வீரிகளே அழகிகள் என்ற என்னுலகத்தில்!
-- வெளிவாசல்பாலன்

நாளின் வசீகரம் குறித்து!
ஒரு உதயம் எழுதித்தரும்!
நட்சான்றை!
விசுவாசிப்பதில்லை மனது.!
போர் ஓய்ந்த!
புலரும் பொழுதிலும்!
நம்பிக்கை இல்லை இன்றில்.!
ஒருவர்!
இறந்தால் என்ன ?!
பிறந்தால் என்ன ?!
குதூகலமற்ற வாழ்வில் ...!
ஒரு பதுங்கு குழியை!
தயார் செய்துகொண்டு!
சட்டென மறையத் தெரிந்ததால்!
ஒரு கடற்கரை நண்டு நாம்.!
அனால் முடிகிறதா ?!
அன்றாடம்!
மேலும் மேலும் ...!
நம்மைச் சட்டத்துக்குள்!
அடைக்கின்றன!
நேரும் கிடையுமாய்!
நம்மில் விழும் கோடுகள்

நீரினால் பூமி சிலிர்க்கும் தோரணை!
மழை பூமிக்குச் செய்திடும் பூசனை!
நுழையும் மூக்கில் மண் வாசனை.!
இழையும் பழக்க வழக்க வாசனை!
தழையும் மொழியால் பெறும் வாசைன!
விளையும் வட்டாரப் பேச்சு வாசனை!
குழைந்து இழையும் இப்போஷனை!
வளைந்து பெயர் பெறும் ஊர் வாசனை.!
ஈஈஈஈஈஈ!
மண் வாசனை உன் பிறப்பால்.!
உன் வாசனை உயரும் அறிவால்.!
திறமை வாசனை பெருக்கிக் காலத்தில்!
ஈழ வாசனை உயரக் கை கொடுப்போம்.!
அரசியல் வாசனைக் கேட்டினால் மண்ணில்!
உரசும் சோக வாசனை போதும்.!
ஓற்றுமை வாசனைக்கு வரியமைத்து!
ஏற்றுங்கள் மண் வாசனையை உலகறிய

“பிம்பங்களை உடைக்கும் சாத்தான் - கடவுள்”!
------------------------------------------------!
தாண்டவம் ஆடுகிறான்!!
கடவுளைப் போல பார்க்கிறான்!
திடீரென்று அவன் கைகளில்!
சூலம் தெரிகிறது!!
பிறகு!
ஞானப் பழத்தைத் !
தூக்கிக் கொண்டு !
ஓடுகிறான்!!
ஒருநாள் இரவு!
ரங்கநாதன் போல!
படுத்துக் கொண்டு!
வெறிக்கிறான்!!
அவன் பிம்பம் !
உடையும் சப்தமும்!
மீண்டும் ஒரு பிம்பத்தை!
உருவாக்கும் சப்தமும்!
பயத்தை ஏற்படுத்துகிறது!!
மறுநாள் இரவில்!
அலறிக் கொண்டு!
புரள்கிறான்!!
சாத்தான் நெருங்கிவிட்டதாகக்!
கூறிவிட்டு ஓடுகிறான்!!
கடவுள் !
சிதைந்துவிட்டார்!
இனி நான்!
சாத்தான்!
என்று அலட்சியமாக!
வந்தமர்கிறான்!
மற்றுமொரு இரவில்!!
அவன்!
சிரிப்பொலியைக் கேட்டு!
மிரள்கிறேன்!!
அவன்!
சுருண்டு!
என்மீது !
படுத்துக் கொண்டு!
தாவுகிறான்!!
ஏழாம் அறிவை!
வரமளிப்பதாகக் கூறி!
சிரிக்கிறான்!!
சாத்தான்களின் உலகம்!
மிதப்பவை!!
சாத்தான்களுடன்!
அலைந்து திரிவது!
இன்பம்!!
சாத்தான்கள் உறங்குவது இல்லை!!
சாத்தான்களின் கதவுகள்!
நாளிகையாகிவிட்டதென்று அடைப்பதில்லை!!
சாத்தான்களுக்குப் பாதுகாப்பு தேவையில்லை!!
சாத்தான்களின் உடலில் !
பட்டோ நகையோ!
அவசியமில்லை!!
நீ சாத்தானோடு!
இருப்பதுதான் உத்தமம்!
என்கிறான்!
அவன்!!
சாத்தானாக மாறி!
விஷ்வரூபங்கள்!
காட்டுகிறான்!!
எல்லாமும்!
களைந்து!
பிம்பத்தை உடைத்து!
மீண்டும் கடவுளாக!
மாறி!
உறங்கிவிடுகிறான்!!
கடவுள்களின்- சாத்தான்களின்!
கதறல்களுக்கு நடுவே!
இந்த!
பிம்பம் உடைக்கும்!
ஓசைகளை!
எழுப்பிக் கொண்டிருப்பது!
நான்தான் என்று!
புரிந்து கொள்வதற்கு!
எனக்கொரு!
பின்நவீனத்துவக் கோளாறு!
அவசியமாகியது!!
களைத்து!
களைத்து!
மீண்டும்!
எல்லாவற்றையும்!
உற்பத்திச் செய்து கொண்டிருக்கிறேன்!!
!
-கே.பாலமுருகன்!
மலேசியா

நீ சுமந்த பத்து திங்கள் வரலாறுதான் - தாயே!
அனுபவித்த வலிகள் எல்லாம் எரிமலைகள்தான்.!
நெஞ்சுதைத்த பாதங்கள் பாவங்கள்தான் - தாயே!
மார்பு கடித்த பற்கள் நான்கும் கோழைகள்தான்.!
மடி கிடந்து தவழ்ந்த முல்லை தவிக்கின்றதே!
தாய் பாசம் தனை வேண்டி துடிக்கின்றதே.!
உள்ளங்கை சோறெடுத்து எனக்கூட்டினாய்!
உயிராற நீர் குடித்து பசியாற்றினாய்.!
நான் பிறந்த நாள் கொண்டு விரதம் கொண்டாய்!
நான் உயரப்படியாகி உதிரம் தந்தாய்.!
ஆராரோ பாட்டு சொன்ன ஆனந்தமே!
யார் யாரோ வந்தாலும் நீயாகுமா.!
தோழ் சுமந்த பிஞ்சு ஒன்று காயானதே!
குளிர் தேசத்தில் நின்று அழுகின்றதே.!
மடிசாய நிமிஷங்கள் எதிர் பார்க்கிறேன்!
அந்த நிமிசங்கள் யுகமாக வழி பார்கிறேன்.!
!
கோகுலன். ஈழம்

============== !
அடிபட்டபோது !
வலிக்கவில்லை !
பொங்கிவந்த ரத்தம் !
கட்டுகளை !
உடைத்து !
கசிந்து உடைந்ததில் !
வலித்தது !
கட்டுகளின் அடியில் !
கீறிப்பிளக்கும் காயம் !
மீண்டும் ஒருநாள் !
காயம்படாமலேயே !
சொட்டுச் சொட்டாக !
ரத்தம் !
தசைத் துணிப்பிழிந்து !
சிந்தியது தரையில் !
சோபாவில் !
பள்ளிக்கூடத்து பெஞ்சில் !
பார்க்கில் !
தியேட்டரில்.. !
எங்கிருந்து !
பொங்கித்துடித்து !
சிதறி !
வழிகின்றது ரத்தம் !
என் சிறகுகள் !
அறுத்து !
என் கால்களின் ஓடையில் !
என் கைகளுக்கு விலங்காய் !
என் பிறப்பின் காயத்திலிருந்து !
கசிகின்றதா..? !
எங்கிருந்து...? !
ரத்தம்.. !
ரத்தம் உறவாமே !
உறவுகளின் கதவுகள் !
திறவுகோலில்லாதக் கதவுகள் !
வாசலில்லாதச் சிறைகள் !
அப்போதும்... !
சிவப்பு ரத்தம் !
வெள்ளைரத்தமாகி !
வீங்கிப் பருத்த !
மார்பகத்திலிருந்து !
எதைத் தேடி ஓடுகின்றது? !
படைப்பின் சிருஷ்டி !
தோல்வியில் அழுகின்றான் !
வெள்ளை ரத்தம் !
வெற்றி நடையுடன்... !
- அன்புடன், !
புதியமாதவி