போகும் வழியில் ஒரு பைத்தியக்காரன் !
பொறுமையாக ஏதோ சொல்லிக்கொண்டிருந்தான் !
சாய்ந்திருக்கும் சுவர்..அவன் முன்னே !
குவிந்திருக்கும் குப்பைகள் தவிற !
வேறொன்றுமில்லை அவனைச்சுற்றி !
இருந்தும் அவன் !
பொறுமையாக ஏதேதோ சொல்லிக்கொண்டிருந்தான்... !
சிரிப்புத்தான் வந்தது !
காகிதங்களுடன் போராடும் என்னை அவன் !
ஞாபகப்படுத்தியபோதும்..ஏனோ !
எனக்கு சிரிப்புத்தான் வந்தது... !
-சாந்தி

இவை.. வருங்காலம் இப்படியும் சிந்திக்கலாம்..!!
01.!
இவை...!
-------------!
காலத்தால் மாறாத!
பக்கங்கள்…!
ஆனால் வேதமல்ல…!
இதயவுச்சி!
கொண்டெழுதிய!
அச்சரங்கள்…!
அகாலமாய்!
மரணமடையும்!
மௌனங்கள்…!
உயிர்த் திட்டுக்களில்!
திடீரென வெடித்த!
அசரீரிகள்…!
வானத்து நிர்வாணங்களை!
மூடி மூடி வைத்த மேகங்கள்!
கலைந்த போது ஏற்பட்ட!
கார்ப்பெயல்கள்…!
பனித்துளிகளை!
கௌவிக் கொண்டோடிய!
சூர்யோதயங்களின்!
புன்முறுவல்கள்…!
நறுமண புஷ்பங்களை!
காயப்படுத்தாமல்!
மிதமாய் வீசிய!
இளந்தென்றல்கள்… !
02.!
வருங்காலம் இப்படியும் சிந்திக்கலாம்..! !
------------------------------------------ !
(சுனாமி ஞாபகார்த்தமாக) !
அதோ –!
வெகு தூரத்தில்…!
யாரும் வாழ்ந்திராத!
தரைகளாக…!
முருகைக் கற்பாறைகள்!
ஏதோ ஜெபிக்கின்றன…!
கள்ளிச் செடிகள்!
ஏதோ கதை சொல்கின்றன…!
கடற்கரை மணலில்!
ஏதேதோ கால் தடங்கள்!
கண்டு பிடிக்கப் படாமல்!
உக்கிய என்புத் துண்டுகள்..!
8.31ல் நின்றுவிட்ட!
கடிகாரங்கள்…!
என்றோ பசுமை பேசி!
பாழடைந்த கிராமங்கள்…!
இன்னும் கண்ணீர் விடுகின்ற!
சுறாமீன் முட்கள்…!
இன்னமும் மூச்சுவிடும்!
கடல் நீர்த்துளிகள்…!
எல்லாமே !
என்ன மாயைகள்…?!
சென்ற தலைமுறையின்!
சரித்திரத்தைப்!
புரட்டிப் பார்ப்போம்!
வா…

கண்களால் காண்பதெல்லாம்!
கவிதை உருவம் எடுக்குது!
கனவிலும் கவிதைகள்!
கலைடாஸ்கோப்பாய் உருளுது!
அவள் அன்னம் பரிமாறும் அழகினில்!
அடிமனதில் சுரக்குது!
அழகுக் கவிதையொன்று!
அரை நிசியிலும் எழுதுகிறேன்!
அரை நிர்வாணக் கவிதையொன்று!
காதல் வளர்க்கும் கருவியாய்!
கவிதை வரைந்த காலம்போய்!
கவிதை மீதே காதல்கொண்டு!
காதல் கவிதை(களும்) வரைகிறேன்!
கல்லடிபடுமாம் காய்ச்ச மரம்-நம்!
கள்ளக் காதல் கண்டு பொறுக்கா!
கள்வர்களின் கல்லடி தாங்கி!
காலமெல்லாம் காத்து நிற்பேன்!
கலங்காதே என் புதிய காதலியே!!
ஜான் பீ. பெனடிக்ட்!
வாசிங்டன்

01.!
இதயங்கள் அறுபடாத கோபம் வேண்டும்!
---------------------------------------------------------------!
கோபத்தின்!
உச்சத்தில்!
வாழ்வின் அவலங்களே!
கைகொட்டிச் சிரிக்கின்றன,!
நரநரவென்று மென்ற!
பற்களின் நசுக்களில்!
இரத்த உறவுகளே!
சிக்கித் தவிக்கின்றன,!
உணர்ச்சிப் பொருக்கா!
நரம்புப் புடைப்பில்!
உறங்கா இரவுகளே கோபத்தின்!
சாபங்களாகின்றன,!
கோபம் ஒரு ஆயுதமென்று!
ஏந்தப்பட்ட கைகளில் - கூட !
வாளாய் வீசி அறுக்கப் பட்ட இதயங்கள் தான்!
கொட்டிக் கிடக்கின்றன,!
இளமை தொலைந்தும்!
முதுமை கடந்தும்!
மரணத்தின் உச்சம்வரை!
கோபத்தின் கறை அகலாமலே உயிர்களும் பிரிகின்றன,!
நட்பு மறந்து, நன்றி துறந்து!
கோபத்தால் துச்சப் படுத்தப்பட்ட உறவுகளை!
மீண்டும் சிரித்துக் கொள்ளும் ஓர் நாளில் !
கோபம்; முழுமையாய் மீட்டுத் தருவதேயில்லை,!
கைகொட்டி சிரித்த!
நான்கு பேர் சிரிப்பிற்கு,!
காலம் முழுதிற்காய் வீழும்!
ஒற்றை பழிச்சொல்லிற்கு,!
நிறைய வீடுகளின் காரணம் -!
வீண்கோபமெனும் ஒற்றை இழுக்கே,!
இதயங்கள் அறுபடாத!
கோபமும்,!
உணர்ச்சிப் பெருக்கலில்!
புரிதலும்,!
நன்மை பிறப்பிக்கும்!
நோக்கு-ம் கொண்டு -!
தனக்குள் தானென்னும் செருக்கும் விடுப்பின்!
அதையும் கடந்து வரும்... கோபமே!
சமுகத்தின்; மீப்பெறு ஆயுதமென்று கொள்க!!!
!
02.!
உன் புத்தகப் பை நிறைய,அந்த கண்ணீரும் சிரிப்பும்!!!
------------------------------------------------------------------!
நீ பிறந்தாய் !
எனக்குள் ஒரு பூ பூத்து!
அப்பா எனும் வாசமாய்!
உடலெங்கும் கமழத் துவங்கியது..!
பின் - நீ வளர வளர!
அந்த அப்பாயெனும் வாசத்தால்!
நானும் உலகெங்கும் மணம் பரப்பி!
மதிப்பால் நிரம்பி நின்றேன்,!
இன்றும் -!
உன்னிடம் நான் பெற்ற -!
பெரும் -!
பாடங்கள் ஏராளம், ஏராளம்,!
என் குழந்தை பருவ கேள்விகளுக்கு!
விடையும் -!
வளரும்போது சந்தித்த குழப்பங்களுக்குத்!
தீர்வையும் உன்னிடமிருந்தே நான் பெற்றுக் கொண்டேன்.!
அப்படி -!
உன் ஒவ்வொரு அழுகையும்!
சிரிப்பும் -!
என்னையும் சேர்த்து சிரிக்கவும் அழவும் சிந்திக்கவும்!
வைக்குமொரு தருணத்தில் தான்!
பாடங்களை சுமந்து நீ பள்ளிக்குப் போகத் துவங்கினாய்,!
போகும்போது இதயம் வழிய!
கண்ணீரோடு போகும் நீ!
வரும்போது புத்தகப் பை நிறைய சிரிப்பை மட்டுமே!
வாரிக் கொண்டு வந்தாய்,!
இது புரிந்தும் உன்!
அழும் விழிகளைத் துடைத்துவிட்டு!
எந்த கட்டாயத்தை சாதித்துக் காட்டிட!
உன் அழுகையினை மீறியும் உனைப்!
பள்ளிக்கனுப்புகிறோமோ' தெரியவில்லையடா...!
ஒரு வேலை எல்லோரும் சுமந்த!
ஊமை கனவுகளை போல் -!
பதில் அவசியமற்ற இடத்தில் எழும்!
கேள்வி போல் - நோக்கம் இன்றியும்!
புத்தகங்களுக்குள் உன்னை புதைய வைக்கிறோமோ - எனும்!
வருத்தம் ஒவ்வொரு நாள் உன்னை!
தனியே விட்டு வருகையிலும் உயிர் கொள்ளும் வதை!
என்பதை நீ -!
பிற்காலத்தில் புரிவாய்,!
என்றாலும் இந்த மூன்று வயதில்!
நான்கு வயதில் நீ எதைப் புரிந்து!
படிப்பென எடுத்துக்கொள்வாயென!
என்னை - இதை செய்யப் பணிக்கிறதோயிந்த சமூகம் ?!
தெரியவில்லை,!
எப்படியோ போகட்டும் அதலாம், இனி நீ!
வீட்டிலேயே இரு,!
விரும்பும் போது போ, படி, யென்று!
கைகட்டிக் கொண்டுவிட யிலாமல்!
நாளையை எண்ணி - இதோ நானும் உன்னோடு!
உனக்கான புத்தக பையையும் மதிய உணவுகளையும் சுமந்துக் கொண்டு!
நடக்கிறேன்,!
பள்ளிக்கூடம் வந்ததும்!
உன் கையை விட்டுவிட்டு போ என்கிறேன்,!
நீ வேண்டாம்பா!
நான் போகலைப்பா என்று அழுகிறாய்,!
நான் சற்று முகத்தை கடினமாக!
வைத்துக் கொண்டு போ' என்கிறேன்,!
நீ தேம்பியழுத கண்களைத் துடைத்துக் கொண்டு!
என்னை திரும்பிப் பார்த்து திரும்பிப் பார்த்து!
அழுதுக் கொண்டே போகிறாய்,!
நான் உன்னை பார்க்காமல்!
பள்ளிக் கூடத்து வாசலைக் கடந்து!
விருட்டென வீட்டிற்கு நடந்துவருகிறேன்,!
நான் உள்ளே அழும் அழையின்!
சப்தம் கேட்டு; நாளை நீ படித்து!
வாழத் தக்கவனாய் வருகையில்!
எனை உனக்குப் புரியலாம்போலென என்!
ஒவ்வொரு சொட்டுக் கண்ணீரும்!
பூமியில் சிந்திக் கொண்டே எனக்கு!
ஆறுதல் சொல்கிறது.!
அதேநேரம், நாளை ஒருவேளை நீ!
உன் பிள்ளையை உன்னோடு வைத்துக் கொண்டு!
அவனுக்கு விருப்பம் வருகையில் மட்டும்!
பள்ளிக் கனுப்பினால் -!
எனை ஒருவேளை கொடுமைக்காரனென - திட்டவும் செய்வாயோ' என்று!
பயமும் எழுகிறது,!
பயத்தை எல்லாம் தூக்கி!
மூட்டைக் கட்டிப் போட்டுவிட்டு!
நேரமாகிவிட்டதை யுணர்ந்து!
அலுவல் நோக்கி ஓடுகிறேன்,!
அலுவல் வேலைகளுக்கிடையே யெல்லாம் - உன்!
அழுத முகமே ஆங்காங்கு தெரிகிறது;!
முகத்திற்கு பின்னே உனக்குள்!
உன் விருப்பமின்றி திணிக்கப் படும்!
பாடப்புத்தகங்களும் கனக்கின்றன

ஏற்றம் பெற ஏணிப்படி!
ஏறிவிட்டாய் நீ முன்னிலை படி!
அன்னை தந்தை முதல் படி!
அகர ஆசான் அடுத்த படி!
முழுமை கடவுள் மூன்றாம் படி!
நற் சுகமே நான்காம் படி!
பாச நேசம் உயர்ந்த படி!
மயக்க நிலை மாயப் படி!
வசந்தம் காண வாழ்க்கை படி!
வாழ்வில் சொந்தம் வாசல் படி!
காலம் கனிந்தால் காதல் படி!
காவேரி கடப்பாள் கானல் படி!
அன்பை தர ஆன்மீக படி!
அறிவே என்றும் ஆகாச படி !
படிக்கு படி பாத அடி - உன்னை!
எரித்தே தணியும் கோடை இடி!
ஏற்றம் காணலாம் ஏறு ஏறு!
ஏற மறக்காதே தேசப் படி!
உயர் நிலைதானே உரிமை கொடி!

கதிரே உலகின் கருப்பை தமிழே!
முதிர்மொழிக் கெல்லாம் முதல்!!
முதலாந் தமிழை மொழிக உளதோ!
அதனிற் சிறந்த அமிழ்து!!
அமிழ்தினும் ஆன்ற அருமை உடைத்து!
தமிழினும் உண்டோ தலை!!
தலையே உடலின் தலைமை தமிழே!
உலகின் மொழிகட்(கு) உயிர்!!
உயிராம் உயர்தமிழ் ஓம்புக அன்றேல்!
உயிரை மயிர்போல் உதிர்!!
உதிக்கும் அறிவும் உயர்தமிழை ஓம்ப!
மதிக்கும் உலகும் மகிழ்ந்து!!
மகிழப்பா மார்தட்டு மாண்தமிழ்கா இன்றேல்!
இகழப்பா தீர்ப்பாய் இடர்!!
இடர்வரின் வீழ்த்தும் இயபள் தமிழாம்!
மடவரல் என்பேன் மளைத்து!!
மளைப்பே மிகினும் மளையாதச் செய்யிற்!
களைகள் களைதல் கடன்!!
கடமை தமிழைக் கடைபிடி இன்றேல்!
மடமை புதராம் மனம்!!
மனமொன்றிப் போற்று மணித்தமிழை நாளை!
இனமுன்னைப் போற்றும் இசைந்து!!
இசைமகள் தேடி இணைவாய் வேண்டாம்!
வசைமகள் நாடும் வழு!!
வழுவமைதி இந்நாள் வரைவிலகி நின்ற(து)!
எழுஅமைதி ஏனோ? இழுக்கு!!
இழுக்குவரின் சாவர் இசைசான்றோர் நீயும்!
பழக்குன்னைப் பைந்தமிழ்நூல் பார்த்து!!
பார்த்தால் வருமோ பழிநற் குறள்கற்றுத்!
தேர்ந்தால் எழுமோ திமிர்!!
திமிர்வகற்றி நாலடியுந் தேர்ந்துசிலம் போதி!
நிமிர்வெய்தல் வேண்டும் நிலைத்து!!
நிலையா உலகில் நினையழிக்கும் நூற்கள்!
மலையாக் குவியும் மலிந்து!!
மலிந்த சுவடிகள் மாண்பென நாடாய்!
பொலிந்தநன் னூலுட் புகு!!
புகுவாய் கவிக்கம்பன் பூந்தோட்டத் தேனை!
வெகுவாய்ப் பருக விரை!!
விரைந்தோடி ஒளவை வியத்தகு சித்தர்!
உரையறிந்து போற்றி உயர்!!
!
-அகரம்.அமுதா

சிலேடை வெண்பாக்கள்! - (III)!
!
01.!
பம்பரமும், செக்கும்!!
------------------------!
ஓரச்சில் ஊண்றிச் சுழலுதலால்; கொண்டபொருள்!
கூரச்சாற் தாக்கிக் குளைத்தலால்; -பாரப்பா!
சாட்டைக்கே சுற்றுதலால் சாய்ந்தாடும் பம்பரம்!
காட்டுமரச் செக்கின்நேர் காண்!!
!
02.!
பம்பரமும், பாம்பும்!!
-------------------------!
மூச்சிரையும்; நின்று தலையாட்டும்; முன்கோபப்!
பாய்ச்சலிட்டே கொத்திப் பதம்பார்க்கும்; -பேச்சென்ன!
வட்டமிடும் ஆகையால் பம்பரமும் நற்பாம்பும்!
இட்டமுடன் நேரென் றிரு!!
!
03.!
ஆழியும், மாந்தரும்!!
--------------------------!
ஈகை குணமுளதால்; இவ்வுல காளுதலால்;!
வாகாய் ஒலிசெயும்நா வாயுளதால்; -ஆகாயம்;!
சாருதலால்; சாற்றுங்கால் உப்பிடுந் தன்னையால்!
வாரிதிநேர் மாந்தர் வழுத்து!!
!
04.!
தோசையும், கோலமும்!!
----------------------------!
பெண்கள்கை போடும்; அரிசிமா கொண்டாகும்;!
கண்கள்போற் புள்ளிபல காணுமதைத் -தின்றுபசி!
தீர்க்கும் பலஉயிரும் என்பதனால் தோசையின்!
நேர்கோலம் என்றே நவில்!!
-அகரம்.அமுதா

ஒரு காரணத்தை எப்படி வெளியில் சொல்வேன்!... இது தான் வாழ்க்கை..புத்தியில் உறைத்தது..!
01.!
ஒரு காரணத்தை எப்படி வெளியில் சொல்வேன்..!!
--------------------------------------------------------!
விழித்தெழும் ஒவ்வொரு!
இரவு வேளையிலும்!
ஒவ்வொரு கனவு ..!
விஷமுள்ள நாகம்!
யாரையோ தீண்டுவதாய்.!
நரி ஒன்று!
ஊருக்குள் ஊளையிடுவதாய்..!
குரங்கு ஒன்று!
எதையோ பறித்து போவதாய்..!
யானை ஒன்று!
பயமுறுத்தி துரத்துவதாய்.!
நான் கண்ட!
ஒவ்வொரு கனவிற்கும்!
பயந்தபடியே பல காரணங்களை!
சொல்கிறாள் அம்மா..!
அத்தனையும் என்!
ஒற்றை குணம்!
என்பதை நான்!
எப்படி வெளியில் சொல்வேன்..! !
!
02.!
இது தான் வாழ்க்கை..!!
-----------------------------------!
போராடி வாழ!
எண்ணம் மறுத்தது..!
போராட்டம் மட்டுமே!
எனக்கு வாழ்வா நெஞ்சம் கொதித்தது..!
விரக்தியோடு!
சாலையில் நடந்தேன்..!
உடைந்த பொம்மை ஒன்றை!
வீதியில் கண்டெடுத்த குழந்தை..!
விண்வெளியில் மிதப்பது போன்று!
புன்னகை பூத்தது..!
கிடைத்ததை வைத்து!
மகிழ்வை தேடு..!
எனும் உண்மை!
சாலையோரக் குழந்தை!
எனக்கு சொன்னது..!
முன்பு விட!
வேகமாய் நடந்தேன்!
அதே வீதியில்...!
இப்போது விரக்தி இல்லை என்னில் ..!
!
03.!
புத்தியில் உறைத்தது..!
-----------------------------!
எழுத நினைத்த!
வார்த்தைகளெல்லாம்..!
எங்கோ பார்த்தபின் தான்!
புத்தியில் வலியாய்!
உறைத்தது....!
தவறவிட்ட கணங்களும்!
தள்ளி வைத்த நேரங்களும்

01. !
அம்மாவின் முத்தம்.!
------------------------!
சொத்திலும் பெரிதாம் அம்மாவின்!
முத்தம், ஆசை முத்தம்.!
இத்தரை மீது எமக்குச் !
சத்தான வித்து அன்பு முத்தம். (சொத்திலும்)!
ஆசையாய் ஒரு முத்தம் பல!
வீசை பலம் தரும் அன்னைக்கு.!
பூசை செய்வதாய் முத்த மலர்!
ஓசை அவளுக்கு இன்பம் தரும். (சொத்திலும்)!
காசைப் பெறுவதிலும் தாய்க்கு!
ஆசை முத்தம் பெரிது பெரிது.!
ஆனந்தம் எமக்கும் நேசமாய்!
அள்ளி முத்துக் கொடுப்பதற்கு. !
(சொத்திலும்)!
02. !
உறவு வட்டம் !
--------------------!
அருமை உறவு வட்டம்!
உருவமைத்தார் பெற்றோர் உலகில்.!
திருவோடு கருவிலான உரிமை!
ஒரு வீடு உறவெனும் பெருமை. (அருமை….)!
நிறம் மாறாப் பாசம் உயிராட!
திறவுகோலெனும் அன்பு ஆதரவாய்!
உறங்காது பாடுபடும் பெற்றேரின்!
இறவாத பாசம் உலக சங்கமம். (அருமை…)!
நிறக்கும் வானவில்லான உறவு!
சிறந்த ஏலக்காயாய் மணந்து!
சிறகு விரித்தால் பெற்றோரன்பு!
பிறகொரு குறையில்லை, பேதமில்லை.. (அருமை….)!
!
பாடல் - வேதா. இலங்காதிலகம். ஓகுஸ், டென்மார்க். 22-4-08.!
(பெற்றவரன்புப் பாடல் வரிகள்)

யாராய் இருந்தாள் அவள் எனக்கு !
அன்பு மிகு அன்னையாய் !
அறிவு சொல்லும் ஆசிரியையாய்!
பணிவிடைகள் செய்யும் செவிலியாய் !
எண்ணங்களை பகிர்ந்து கொள்ளும் தோழியாய் !
சில நேரங்களில் சண்டைக்காரியாய்!
பல நேரங்களில் குழந்தையாய் !
மணமுடித்த நாள் முதல் !
மகிழ்ச்சிக்கு குறைவே இல்லையே !
யார் கண் பட்டதோ !
மாயமாய் மறைந்து விட்டாளே!
சுமங்கலியாய் போய் சேர வேண்டும் என்பாள் !
அடிக்கடி சொல்லும் வாரத்தை அது !
அரங்கேறி போனதே !
எமனும் அவள் சொல் கேட்டதேன் ? !
ஒரு நொடியும் பிரியாத நான் !
எப்படி அவளின்றி நிரந்தரமாய் ? !
என் தோல்வி நேரங்களில் !
வெற்றிப்பாதை காட்டியவளே !
இனி யார் என் மனம் தெரிந்து நடப்பார் ???!
யார் என் காது மடல் வருடி கொடுத்து தூங்க செய்வார் ?? .. !
யாரிடம் என் வரவு செலவு சொல்வேன் ??.. !
கண்ணை காட்டில் விட்டாளே !
அழகே உன் பூமுகம் எங்கே ?? !
சகியே உன் புன்னகை எங்கே ?? !
ஓ காலனே வா வா வா .. !
என்னையும் அழைத்து போ போ போ