ஒரே உதையில் து£ரப்போய் விழுந்த!
பொம்மை சொன்னது!
இப்படி எல்லாம் நடந்திருக்காது!
எனக்கும் ஒரு உம்மா இருந்திருந்தால்.!
நீயற்ற பிரபஞ்சம் எதுவுமில்லை!
பிரபஞ்சமே நீயெனச் சொல்லியது!
காற்று!
கை நிறைய பரிசுப்பொருள்களோடு!
வரவேற்றது எதிரே ஒரு கவிதை.!
முலை திருகி நகரெரித்த!
என் தோழி கண்ணகிக்கு!
இன்னும் ஒற்றை முலை.!
பறவையின் பெயர் கேட்டேன்!
மௌனம்!
மௌனத்தை மொழிபெயர்த்தேன்!
பெயர் சொல்லி பறந்தது பறவை!
மரம்கொத்தி பறவையின் அலகில்!
எத்தனை மரங்களின் ருசி!
என்னிடம் எதுவும் சொல்லவில்லை!
புது வீடொன்றை கட்டிக்கொண்டது!
வண்ணத்துப்பூச்சி!
கதவுகளை அறைந்து சாத்திவிட்டாய்!
கைகளை பிசைந்து கொண்டு!
வெளியே ஒரு நட்சத்திரம்.!
நீ கட்டிய வீட்டில்!
வேறு எல்லாமும் இருந்தது!
வெளியே நான் எட்டிப்பார்ப்பதற்கு!
ஒரு ஜன்னலைத் தவிர.!
!
-ரசூல்

மண்டைக்குள் குறவணன் புழு!
நரம்புகளுள் கொழுக்கிப்புழு!
வாயில் செத்துப்போன மிருகத்தின் நாற்றம்!
உடலெங்கும் ஊனம்!
இன்னும்!
பேசிப்பேசியே வாசனை பூசு!
கவச குண்டலம்!
பந்தியில் பறிபோனது!
காண்டீபம்!
திருவிழாவில் தொலைந்து போனது!
சாரதியும்!
தேரோடு செத்துப்போனான்!
இந்த அழகிய உலகில்!
அழுகிய மனிதர்களோடு!
இன்னமும் வாழ்கிறேன்!
என்று உன் வரலாற்றில் எழுது.!
இல்லையெனில்!
இந்தக் கவிதையைக் கிழித்துப்போடு!!

ஆதிகாலத்து!
வாள், வேலில்இருந்து!
நிகழ்காலத்து!
நவீன துப்பாக்கிகள் வரை!
ஆள்க் கொல்லி !
சாதனங்கள் ஆயிரம் இருக்கிறது!
இத்தனையும் இல்லாமல்!
என்னை கொன்று போகிறது!
உன் இரு கண்கள்!
எனது துடிக்கும் இதயத்தைத்!
துளையிடுகிறது !
எழுந்த உன் ஒற்றைப் புருவம்!
என் கண்ணிகளே !
கரு மை எடுத்து !
உன் விரல்கள்!
எழுதிப் போகிறது!
கவிதையென்று சொல்லி!
காதல் சாசனம்!
கால்நகம் இருந்து!
காற்றலையும் என் முடிவரை!
நீ எழுதிய முகவுரையே!
முடியவில்லை!
முற்றுப் புள்ளி!
மறந்துபோனது !
எங்கள் இலக்கியத்தில்!
காதலில் தொலைந்த என்னை!
தேடியெடுத்து அறைந்து செல்கிறாய்!
உன் காதல் சிலுவையில்!
முத்தமுட்களில் கிரிடம்!
செய்து ஏந்தி வருகிறாய்!
இரத்தம் போல் உணர்வுகள் !
காற்றடிக்கும் திசையெல்லாம்!
அடங்காது பாய்கிறது!
முழுமையாய் இறக்குமுன்பே!
புதைத்து விடுகிறாய்!
உன் புன்னகைப் புதைகுளியில்!
அந்த புன்னகையால்!
என் அவஸ்தையின்!
ஆயுள் மட்டும் !
நீண்டு கொள்கிறது!
என் இறப்பின் நுனியில்!
முடங்கிக் கிடக்கிறேன்!
கடைசிப் படியில்!
சொர்க்க வாசலென்று!
உன் இரு கை நீள்கிறது!
ஓடி வந்து விழுகையிலே!
புரிகிறது...!
காதலில் இதெல்லாம்!
சகஜம் என்று.!
- கவிதா நோர்வே

வெய்யிலின் வெம்மை இல்லை.!
தூறல் துளியும் இல்லை.!
இருந்தும்,!
நீ குடையில் செல்வது!
சிலைகளைக் கண்டால்!
காகங்கள் எச்சம் இட்டு!
விடுகின்றன என்பதாலா !!!...!

நிலாவும் குற்றவாளியே!..காதல் யுத்தம்..லேட்டஸ் லவ்!
!
01.!
நிலாவும் குற்றவாளியே!!
-----------------------------!
இரவில் அரங்கேறும் கொடுமைகளை !
அறிந்தும் நீ மௌனம் காப்பதால் !
நீயும் குற்றவாளியல்லவா நிலவே?!
இதை உணர்ந்து வாழ்வதாலா !
நீயும் சிறைக்கைதிகளைப் போல !
வெள்ளை ஆடை அணிகிறாய் !
வெண்மதியே? !
வெட்கத்தால் இரவில் மட்டும் !
முகம் காட்டும் உனக்கு !
இயற்கை அன்னை வழங்கப்போகும் !
தண்டனைதான என்ன?!
கைதுசெய்வர் என்ற அச்சத்தால் !
நட்சத்திரப் படைகளுடன் வானில் !
வலம்வரும் திங்களே உனக்கு !
மனட்சாட்சி இல்லையா?!
பகலில் உன்னை மறைக்கும் !
பகலவன் கூட குற்றவாளிதானே?!
02.!
காதல் யுத்தம்!
------------------!
காதல் தேசத்து இளவரசியே...!
என் இதயக் கோட்டையை!
கைப்பற்ற படையெடுக்கின்றேன்!
காதல் போருக்கு தயாராகிவிடு!!
'அன்பு', 'நேர்மை' என்ற!
ஆயுதங்களைக்கொண்டே !
உன்னுடன் யுத்தம்!
செய்யப்போகிறேன்!
முடிந்தால் திருப்பித் தாக்கு!!!
'முத்தம்' என்ற குண்டுகளை!
நீ அங்கும் இங்கும் அள்ளிவீச!
காதல் போராளியான நான்!
இன்பத்தில் மரணிக்கிறேன்!
இளவரசியே...!
சமராட வேண்டாம் உடன்!
சரணடைந்துவிடு கண்ணே!!
இனியும் போர் நீடித்தால்!
காதல் சட்டத்தை நான் !
மீறிவிடுவேன்!!
!
03.!
லேட்டஸ் லவ்!
---------------------!
உன் இதயத்துக்குள் !
நுழைவதற்காக காதல்!
பாதையைக் காட்ட!
'கூகுள்' கூட மறுக்கிறதே!
பெண்ணே!!
உனக்காக 'ஸ்கைப்'பில்!
நித்தமும் காத்திருப்பதால்!
என் வாழ்க்கையே காதல்!
கடிகாரமாகிவிட்டதடி!!!
பகிரும் அனைத்தையும் !
'பேஸ்புக்'கில் 'லைக்' !
பண்ணும் உனக்கு என்னை!
மட்டும் ஏன் பிடிக்கவில்லை?!
அன்பே! நீ என்னை மறந்தாலும்!
என் இதயத்தின் 'பாஸ்வேட்'!
நீதானடி! அது இல்லையேல் - என்!
இதயம் இல்லையென்றாகி விடும்

மனசாட்சி தொட்டு சொல்கிறேன் என்று!
நெஞ்சைத்தொட்டு சொன்னாய்!அப்ப!
கூட புரிய வில்லை...!
நகமும் சதையுமாக இருந்ததாலோ!
எனை வெட்டி வீசினாயோ...!
பிரிவோம் என்றே தெரிந்த காதல்...உன் காதல்...!
அடி படாது ஆனால் மனசு வலிக்கும்...!
செத்து போவோம்... என்று தெரிந்தே வாழ்கிறோம்!
பிரிவோம் என்று தெரிந்தே காதல்!!
சேர துடிக்கும்... சேர முடியாத சூழ்நிலை...!
சேரவும் பிடிக்காமல்! பிரியவும் முடியாமல்...!
சிக்கி தவிக்கும் நிலை...!
இந்தக்காற்றில்... உன் சுவாசத்தை மட்டும்!
தேடிக்கொண்டிருக்கிறேன்...எனக்கு!
தெரிந்த அடையாளம்...இது மட்டும் தான்...!
ஒரு முறை சுவாசிக்க!!
இன்னும் காத்திருக்கிறேன்! நீ வருவாய் என்றல்ல...!
என்றைக்காவது வருவாய் என...!
-அய்யா புவன்

எம் பெயரை நாம்!
கூவுவதில்லை!
அடையாளப்படுத்துவது வேறு!
அறைகூவல் விடுவது வேறு!
சொல்லிக் கொள்வதால்!
நீ நீயாக முடியுமா!
நான்தான் வானாக இயலுமா!
தாழ்வு மனம் புதைத்து!
வேர்கள் படர்த்தி!
விருட்சம் வளர்!
முங்கில் ஒடித்து!
பிரம்புகள் செய்தோம்!
இனி அதை எடுத்து!
துளை இட்டு!
இசைக்குழல் செய்வோம்!
கொடும் மரணமுற்ற மனிதர்கள்!
செதுக்கிய உயிலில்!
மனிதனாய் இருக்கச் சொல்லி!
மனு இருக்கிறதே!
படிக்கவில்லை?!
நாய்களும்!
நரிகளும்!
பூக்களும், !
புதர்களும் போல!
நாமும்!
உலகின் மனிதர்களாய்!
கூடி சமைப்போம்!
நாம் தமிழன் என்று!
இனியாவது!
அவனைச் சொல்லவிடு!!
முடியும்!!
நீ மனிதன் என்று!
பெயர் மாத்து!!
!
- கவிதா நோர்வே

இலையின் பச்சை நிறத்தினிலே!
இறைவனைப் பார்க்கும் கண்வேண்டும்!
தொலைவில் தெரியும் மலையிலவர்!
இருப்பதை வுனர்ந்திட வும்வேண்டும்!
கலைகள் எல்லாம் தெய்வத்தால்!
வந்தவரப் பிரசாதம் எனில்!
சிலைகள் ஓவியம் கவிதையிலே!
உம்மைப் பார்த்திட வும்வேண்டும்!
காற்றில் இரண்டறக்கலந்து அவர்!
இருப்பதை உணர்ந்தால் தென்றலிலே!
தெய்வத்தின் அணைப்பை உணர்ந்திடணும்!
பரவச நிலையை எய்திடணும்!
மலரில் மணமாய் இருக்கின்றாரவர்!!
முகர்வதை தெய்வமென்று உணர்ந்திடணும்!
முகரும் நாசியும் தெய்வமென்றால்!
முழுதும் தெய்வமென்று உணர்ந்திடணும்!
அலையின் ஒலியில் ஆண்டவன்பாடும்!
தாலாட்டினை நாம் கேட்டிடணும்!
அலையை நடனம் செய்யவைத்திடும்!
சக்தியும் அவரென உணர்ந்திடணும்!
இசையின் வடியில் அவன்னிருப்பதை!
உணர்ந்தால் குயிலும் காகமுமே!
இசைக்கும் ஒலியிலும் பரமனைக்கண்டு!
வழிபாடு செய்யும் வரம்வேண்டும்!
எங்கும் எல்லாம் அவர்வடிவேஎனின்!
பேதமில்லா மனம் பெறவேண்டும்!
சொல்லர்க்கரிய குறையா இன்பம்!
எந்நேரமுமே எனக்கு வேண்டும்

அறிவுப்புதையலே..மாற்றுத் திறன் படைத்தோரின் மனசு..!
01.!
அறிவுப்புதையலே!
------------------------!
கடுகு அளவும் கவலை நாளும் கொள்ளாதவரே!
முயற்சி திருவினையாக்கும் என்பதற்கும் முன் மாதிரியானவரே!
மூளையை விஞ்ஞானத்திற்கும் பயன்படுத்திய முக்கியமானவரே!
படகோட்டி மகனாய்ப் பிறந்து விஞ்ஞானி ஆனவரே!
பொக்ரான் அணுகுண்டு வெடித்து வியப்பில் ஆழ்த்தியவரே!
செய்தித்தாள் விற்றுப் படித்துத் தலைப்புச் செய்தியானவரே!
செய்தியாக மக்களுக்கு அறநெறி அருள்பவரே!
செடி கொடி வளர்க்கும் இயற்கையின் நேசரே!
சின்னஞ்சிறு அரும்புகளை விரும்பும் இனியவரே!
பல்லாயிரம் மாணவர்களைச் சந்தித்த சாதனையாளரே!
பண்பை விதைத்து வரும் போதகரே!
ஆடம்பரம் விரும்பாத அடக்கத்தின் அடையாளமானவரே!
ஆரவாரம் இல்லாத அன்பின் இமயமானவரே!
போலி மரபுகளைப் புறக்கணித்த வரலாற்று நாயகரே!
போதி மரத்துப் புத்தனைப்போல ஆசை துறந்தவரே!
தோல்விக்குத் துவளாமல் முயற்சித்து வென்றவரே!
தன்னம்பிக்கை வலிமையை தரணிக்குச் சொன்னவரே!
அக்னிச் சிறகுகள் விரித்து அளப்பரிய சிகரம் சென்றவரே!
அனûத்துக் குடிமக்களின் இதயத்தில் நின்றவரே!
உங்களைக் குடியரசுத் தலைவர் பதவி கௌரவப்படுத்தவில்லை!
உங்களால் குடியரசுத் தலைவர் பதவி கௌரவப்படுத்தப்பட்டது!
நேர்வழியின் சிகரத்திற்கு மகுடம் சூட்டுங்கள்!
நேர்மையின் சின்னத்திற்கு நோபல் பரிசு தாருங்கள்!!
02.!
மாற்றுத் திறன் படைத்தோரின் மனசு !
--------------------------------------------!
கலக்குவோம் கலக்குவோம் இந்த!
உலகத்தையே கலக்குவோம் நாங்கள்!
மாற்றுத்திறன் படைத்தோர் நாங்கள் உலகில்!
மட்டற்ற சாதனை படைத்திடுவோம் என்றும்!
கை கால் குறையின்றி நாளும்!
உழைக்காமல் உண்ணும் சோம்பேறிகள் உண்டு!
கை கால் குறையிருந்தும் என்றும்!
உழைக்காமல் உண்பதில்லை நாங்கள்!
பார் புகழ்ந்திட உழைப்போம் நாங்கள்!
பரிசுகள் பல வெல்வோம் நாங்கள்!
கவலைக்கு இடம் கொடுப்பதில்லை நாங்கள்!
கலை வளர்க்கவும் தவறுவதில்லை நாங்கள்!
ஆடுவோம் பாடுவோம் என்றும்!
ஆனந்தக் கூத்தாடுவோம் நாங்கள்!
கருணை கேட்கவில்லை நாங்கள்!
கனிவோடு நடத்திடுங்கள் நீங்கள்!
உடல்குறை குறையே அன்று!
உள்ளத்தின் குறையே பெரும் குறையாகும்!
குறையை குறையாக நினைப்பதில்லை நாங்கள்!
குறையையும் நிறையாக நினைப்பவர்கள் நாங்கள்!
பிறக்கும் போதும் குறை உண்டு!
பிறந்த பின்னும் குறை உண்டு!
கல்வியிலும் படைத்தோம் பல சாதனை!
விளையாட்டிலும் வென்றோம் கடந்தோம் சோதனை!
சகலகலா வல்லவர்கள் உண்டு எங்களில்!
நடனக் கலைஞர் மறைந்த குட்டியும், வாழும் சுதாசந்திரனும் எங்களினம்!
பார்வையின்றி பார் புகழ வாழ்கின்றார் பலர்!
பார்வை இருந்தும் பயனற்று வாழ்கின்றார் பலர்!
மண்ணுக்கும் தீயுக்கும் இரையாகும் விழிகளை!
மனிதனுக்கு வழங்கும் உள்ளம் பெறுங்கள்

உடைந்த வானத்தின் கீழ்!
நிலவு சலித்தனுப்பிய !
வெளிச்சத்தினூடு,!
உறுதியற்ற தேசத்தினொரு மூலையில்!
உடையாத வெட்கத்தை !
உறுதியான இறகுகளால் போர்த்தியபடி!
முன் காலமொன்றில்!
அழகிய வண்ணத்துப்பூச்சிகள் சூழ!
தேவதையாக நான் நின்றிருந்தேன் !!
வேட்டைக்காரனாக நீ வந்தாய் ;!
என்னையும்,வெட்கத்தையும்!
மூடியிருந்த சிறகதனைக்!
கத்தரித்துக் காதில் சொன்னாய்-இனிக்!
காலம் முழுதும் !
உன் சிறகுகள் மட்டுமே !
போதுமெனைச் சுமக்கவென!
அழகிய வாக்குறுதிகள் தந்தாய் !!
அன்றிலிருந்துதான்!
உனது வலிமை மேலோங்கிய!
வேட்டைக்கரங்கள்,!
எனது சுவாசங்களையும்!
சிறிதுசிறிதாகக் கொடுக்கத்தொடங்கின !!
எனக்குப் பல்முளைத்த அன்றின் இரவில்!
தனியாக மெல்ல முடியுமினியென்றேன்,!
உனது அத்தனை அகோரங்களும்!
ஒன்றாய்ச் சேர்ந்து!
அன்றுதான் என் உதடுகளைத்!
தைக்க ஆரம்பித்தாய் !!
எழுதவேண்டுமென்ற பொழுதில்!
பேனாமுனை ஒடித்துச் சிரித்தாய்,!
வரைவதற்கான வண்ணங்களைக் !
கலந்த விரல்களை !
வளைத்துச் சிதைத்தாய்,!
பாடலுக்கான எண்ணமெழும் முன்னமே!
நானூமை என!
சொல்லிச் சொல்லி ரசித்தாய் !!
இனிக் காலங்கள்!
எனக்கே எனக்கானதாக மட்டும் இருக்கட்டும் !!
இந்த வெடிப்புற்று வரண்டு,!
கதிர்களேதுமற்ற வயல்வெளியில்!
நேற்றிலிருந்து புதிதாக முளைக்க !
ஆரம்பித்திருக்கும் பற்களால்!
என் தீய கனவுகளை மென்று விழுங்கியபடி,!
உச்சரிப்புப் பிழைகளோ,சுருதி விலகலோ!
சுட்டிக்காட்ட யாருமின்றி...!
ஒரு பக்கம் எனது கவிதைகள்,!
மறு பக்கம் எனது வண்ணங்கள்!
எனத் துணையாய்க் கொண்டு!
பாடிக்கொண்டிருக்கிறேன் ;!
!
ஆனாலும்,!
என்னை விதவையென்கிறீர்கள் நீங்கள் !!
-எம்.ரிஷான் ஷெரீப்,!
மாவனல்லை,!
இலங்கை