தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

சோல்ஜர் சொறிநாய்

மன்னார் அமுதன்
சொறிநாயைப் பிடித்து!
“சோல்ஜர்” எனப் பெயர் வைத்து!
கறியோடு சோறும் !
வெறியேற அபினும்!
குழைத்துண்ணக் கொடுத்து!
வடக்கே போ என்றான்!
வேட்டைக்கு!
காவாலி சோல்ஜர்!
கடைசித் தெருதாண்டி!
முக்கி முணகி!
மோப்பம் பிடித்தபடி!
கால்தூக்கி !
எல்லை வரைகின்றான்!
என் வீட்டுச் சுவரில்!
அடித்து விரட்ட !
ஆளில்லா வீடொன்றில்!
நாநீட்ட!
தாகம் தணித்தவளின்!
கைநக்கி !
கோரைப்பல் தெரியச் !
சிரித்தான்!
வேட்டை நாயில்லா!
வீடொன்றாய்ப் பார்த்து!
கோழி இரண்டையும் -தென்னங்!
குலை நான்கையும்!
தேசியச் சொத்தாக்கினான்!
சிதறுண்ட கால்கொண்ட!
சிறுபுலியின் கதவுடைத்து!
பெண்மையை அரசுடைமையாக்கினான்!
காலம் பொறுமையாய்!
காத்திருக்கிறது!
காலம் வருவதற்காய்!

மொழிதலால் வெளியிடாத

ஜதி
மொழிதலால் வெளியிடாத வார்த்தைகள்!
---------------------------------------------------!
பேசும் வார்த்தைகளெல்லாம் !
பேசவேண்டிய வார்த்தைகளுக்குத்!
தூது வருகின்றனவோ!
என்கிற ஐயத்தைத் !
தூண்டிய வண்ணமே உள்ளன!
யாதொரு பேதமுமின்றி!
யாவரின் மனங்களிலும்!
எண்ணிலடங்காமல்!
குவிந்து கிடக்கின்றன!
மொழிதலால் வெளியிடாத வார்த்தைகள்!
கண்ணீராகவோ!
புன்னகையாகவோ!
கேள்விகளாகவோ!
பதில்களாகவோ!
உரைக்கப்படவேண்டிய இவ்வார்த்தைகள்...!
மௌனங்களாகவோ!
தயக்கங்களாகவோ!
மாற்று வார்த்தைகளாகவோ!
மறைக்கப்படுகின்றன!
பதுக்கப்பட்ட நிலையிலானதொரு!
கண்ணிவெடியின் கலக்கத்தை!
மொழியாதவரிடமும் கேட்காதவரிடமும் !
நித்தமும் உண்டுபண்ணியபடியே!
உள்ளன இவ்வார்த்தைகள் ஒவ்வொன்றும்!
இருப்பினும்...!
இவ்வார்த்தைகளைச் சேகரிப்பதே!
இவ்வாழ்வின் கடமையென்றும்!
இவற்றை வெளியிடாமலிருப்பதே!
இவ்வாழ்வின் தன்மைகளைப் பாதுகாப்பதாயும் !
மறுக்காமல் ஏகமனதுடன் நம்பப்படுகின்றன!
யார் கண்டார்கள்??!
இவ்வார்த்தைகள் யாவும்!
ஒருநாள் மொழியப்படுமெனின்!
அடுத்த நாள்முதல் நாமெல்லாம்!
ஊமைகளாகிவிடுவோமோ என்னவோ...!
-ஜதி!
[22-04-2008]

மொழி... எது கவிதை?

கவிதா. நோர்வே
1.மொழி... எது கவிதை?!
--------------------------!
நான்கு மொழிகள் எனக்கும்!
அதே நான்கு மொழிகள் உனக்கும்!
நாக்கின் நுனிவரை தெரியும்!
மொழிகளைக் கற்றுக்கொள்வதில்!
நாங்கள் வல்லவர்கள்.!
எந்த கேள்வியென்றாலும்!
ஊகிக்குமுதல் பதில்தர!
வல்லவர்கள்!!
சில வேளைகளில் கேட்காத!
கேள்விக்கும் காரமாய் பதில் கொடுக்கவும்!
உனது மொழி விளங்கவில்லை!
என்றபோது!
உனது மொழியை பரிகசித்ததாய்!
நீ நினைத்தாய்.!
உனது மொழிகளுக்கு நான்!
வேறு அர்த்தங்களை தீட்டிக்கொண்டேன்.!
எனது மொழிக்கு நீ!
செவி கொடுப்பதையே மறந்தாய்.. !
நான் உன்னுடன் மொழிவதையே துறந்தேன்.!
ஒருவரது கேள்வியை!
மற்றவர் வெல்வதும்.!
பதிலற்ற கேள்விகளை!
கேட்பதில் சுகம் பெறுவதும்.!
கேள்விகளுக்கு பதில் தெரிந்தும்!
அலட்டயமாய் ஊமைமொழி பேசுவதும்!
வாழ்க்கை பரீட்ச்சையில்!
சித்தியெய்திய கர்வம் தர!
நாங்கள் மொழி ஆளுமை பெற்றவர்கள்.!
என்று எமக்குள் நாமே விளம்பரப்படுத்திக் கொண்டோம்.!
இன்னும்!
சைகை மொழி!
மௌனமொழி!
என்று தெரியும்தான்..!
காற்றின் மொழி!
கவிதை மொழி!
இயற்கை மொழி!
மட்டுமல்ல!
நாம் உணராமல் போனது..!
காதல் மொழியும் தான்!
கற்றிருந்தால்!
புரிந்திருக்குமோ?!
எனது மொழி!
உனக்கும்.!
உனது மொழி !
எனக்கும்…!
2.எது கவிதை?!
விழியின் மொழி!
உயிருக்குள்!
மொழிபெயர்ந்தது!
கவிதை.!
காகித உடலில்!
காதல் மை கொண்டு !
எழுதுவதும் கவிதை.!
இப்படியெல்லாம்!
கவிதை எழுத!
வேண்டுமெனக்கு!
ஒரு பேனவும் காகிதமும்.!
நீ மட்டும்!
எப்படி உன் உதட்டில்? !
எத்தனை புத்தகம்,!
எத்தனை வலைப்பின்னல்!
கவிதைகளுக்கென்று.!
எப்படி இருந்தாலும்!
எனக்கு பிடித்ததேனோ!
உனது விழிதான்.!
கவிதைக்கு!
மொழி தேவையென்று!
எவன் சொன்னான்.!
அடி முட்டாள்.!
உன் விழி பாராத!
கவிஞன்.!
நான் படிக்காத கவிதைகூட!
இதோ...!
உந்தன் மௌனத்தில்.!
நீ அழைத்ததும்!
தொலைபேசிகூட !
கவிதை பேசும் அதிசயம்!
யாரும் அறியவில்லை.!
கண்ணா என்றழைப்பில்!
காணமல் போகும் என்னுலுகை!
கண்டுபிடித்தெதற்கு!
வீணாக...!
நெஞ்சுக்குள் அலைமோதும்!
உன் நினைவுகள், கனவுகள்,!
எல்லாம் கவிதைகளாகிப்;போன!
நிலையில்!
குழம்பித்தான் போனேன் நான்.!
எது கவிதையென்று தெரியவில்லை.!
இது காதலாக இருக்குமோ?!
இதற்கு மட்டிலுமேனும்!
மௌனம் கலைத்து!
ஒரு கவிதை சொல்லேன்!
காத்திருக்கிறேன்.!
!
-கவிதா நோர்வே

ஆசை அடக்கி

நாகினி
அலைபாயும் மனக்குதிரையை!
அடக்காமல் அதன்மேல் ஏறி!
அலைந்து திரிந்து கண்ணில்பட்டதெல்லாம் நுகர்ந்து!
அதீத இன்பம் கண்டு!
ஆயுள் முழுதும் சுதந்திரமாய்!
ஆனந்த உலா வர!
ஆவல் கொண்டு நிதம்!
ஆர்பரிக்கும் ஆசைதனை தட்டிவிட்டு!
இன்னல் எதிர் நோக்காது!
இன்பம் துய்ப்பதை நோக்காக்கி வன்ம!
இருள்தனை பெருக்கி!
இயன்றவரை ஆசை தீர்க்க காம!
ஈர்ப்பாகி மனிதம் மறந்த!
ஈனத்தனம் புரிந்திட இருபாலுக்கும்!
ஈங்கில்லை வேலையென புவி!
ஈர்ப்பு விசையில் பாதாளத்தில் வீழ்ந்து!
உறங்கிட நாள் குறிக்கும்!
உன்னத கால(ன்) தேவன்!
உடலோடு மனிதம் செத்த ஈனனாய்!
உயிரை பறித்து உள்வாங்கு தலோடு!
ஊழ்வினை பயனாய்!
ஊறும் ஏழ்பிறவிக்கும் தலைமுறைக்கும்!
ஊக்கமிலா மானிடனாய் உன்னத சந்ததியும்!
ஊதாரியாய் இகழும் இழி பிறவி சாபம்!
ஊட்டிடுவான்...மனசாட்சி நீதி தேவன்!
எண்ணம் உணர்ந்து அடக்கத்தில்!
எளிமை அணிந்து அதீத அறிவில்!
எட்டு திக்கும் விரிந்து பறந்தாலும்!
எட்டித் தாவும் ஆசைக்குதிரையை அடக்கி!
ஏற்றமிகு ஒழுக்கக்குதிரைமேல் பயணிக்க!
ஏற்றுக்கொள்ளும் இருபால் மனிதர்!
ஐயமின்றி ஈட்டுவர் வெற்றிக்கனி

கிராமத்து வாழ்க்கை

முருகன் சுப்பராயன்
ஆடு மாடு மேச்சி !
உளுந்து பயறு புளி!
காய வச்சி !
அம்மி குடக்கல் உரல்!
பயன் படுத்தி!
அப்பளம் வடவம் போட்டு!
கம்பு கேழ்வரகு !
பழைய சாதம் ஊறுக்காய்!
சாப்பிட்டு!
வாசல் பெருக்கி !
அடுப்பு மொழுவி !
வெத்தலை போட்டு !
பழகியவளுக்கு !
மிக்சி கிரைண்டர் குக்கர் !
ஃபிஸா பெப்சி !
அஞ்சு நாளைக்கு !
தேவையானத சமச்சி !
ஃபிரிட்ஜ்-க்குள் வச்சு!
டிவி பாத்துட்டே !
புழுக்கமான ஃபேன் காத்துல !
சாப்பிட்டு தூங்கி !
தூங்கி சாப்பிட்டு !
இந்த வேகமான !
நகர நரக!
வாழ்க்கை!
பிடிக்காமல்.....!
கிராமத்துக்கு !
பஸ் ஏத்திவிடுரா மொவனே!
என்கிறாள்!
அம்மாக்காரி.!
- முருகன் சுப்பராயன்

நான்

கல்யாணி
உயர்ந்தவன், உன்னதமானவன்!
தனித்துவமானவன்!
நான் ஆண்!
ஆண் என்பதால்!
ஆற்றல் உள்ளவன்!
அனைத்தும் அறிபவன்!
குற்றம் செய்ய முடியாதவன்!
குற்றம் இருந்தாலும்!
மன்னிக்கப்படவேண்டியவன்!
ஏனெனில்!
நான் ஆண் குறியை உடையவன்!
எனது ஆண்குறி!
எப்போதும் எங்குவேண்டுமானாலும்!
யாரைக் கண்டாலும்!
விறைக்கக் கூடியது!
சகோதரியோ மகளோ!
யாரும் விதிவிலக்கல்ல!
எனது ஆண்குறி விறைக்கக்கூடியது!
அது இயற்கை!
பண்பாடு!
எனக்கு நடிப்பிற்குரியது!
நான் வேடம் போடக்கூடியவன்!
சமுதாயத்திற்காக!
இந்த விறைப்பை வளப்படுத்த!
நீலப் படங்கள் உண்டு!
புத்தகங்கள் உண்டு!
அதனால் இது வளப்படுத்த வேண்டியது!
நீ யார்?!
வெறும் பெண்!
இந்த விறைப்பைத் தீர்க்கப்!
படைக்கப்பட்டவள்!
நான்!
உயர்வானவன்!
உன்னதமானவன்!
போற்றப்படவேண்டியவன்!
நான் ஆண்!
கட்டுப்பாடுகள் அற்றவன்!
சந்தோசமானவன்!
எனது ஆண்குறி!
விறைக்கக்கூடியது!
-கல்யாணி!
பெண் இதழ் (மட்டக்களப்பு,இலங்கை)

நான் இரவு மற்றும் நாவல்

பொ.வெண்மணிச் செல்வன்
இலக்கியம் தின்ற!
இரவுகளில் இன்னுமொன்று.!
இன்னும் விழித்திராத!
சூரியனை!
எனக்குள் மட்டும்!
ஜொலிக்கச் செய்திருந்தது!
வாசித்து முடித்த நாவல்.!
தூங்கித் தொலைக்காமல்!
வாழ்ந்து சேர்த்த!
எத்தனையாவது இரவு இதுவென்று!
கணக்குப் பார்த்துக் கொண்டேன்.!
நான்!
வாழ்ந்த வாழ்கிற!
வாழப் போகிற!
வாழ மறந்த!
வாழ்கையின்!
சகல நாற்றங்களையும் மலர்களையும்!
கண்ணீரையும் கனவுகளையும்!
பார்த்து முடித்துவிட்டு!
என்னோடு பகிர்ந்தும்!
போயிருந்த!
நாவல் கதாபாத்திரங்கள்!
மங்கிக் கொண்டிருக்கும்!
நட்சத்திரஙளோடு!
அடிவானில் உலாத்தினார்கள்.!
உலகத்தில்!
இந்த வினாடியில்!
கற்பழிக்கப்பட்பவர்கள் இத்தனை,!
கொல்லப்படுபவர்கள் இத்தனையென்று!
கணக்கெடுத்து சொல்லும்!
எவனாவது ஒருவன்,!
இந்த நிமிடத்தில்!
என்னைப் போலவே!
இலக்கியம் வாசித்து!
விழித்திருப்பவனை(ளை)!
கண்டுபிடித்து சொன்னால்,!
இரவை இன்னும் கொஞ்சம் நீட்டித்து,!
உரையாடிக் கொண்டிருக்கலாமென்று!
நினைத்துக் கொண்டென்!!
உறங்கும் தென்னைமரங்களைத்!
தட்டியெழுப்பி,!
விழித்தே கழித்த!
இரவேதும் உண்டா!
உம் இடம்நகரா!
வாழ்க்கைப் பயனத்தில்!
என்று கேட்டுவைத்தேன்.!
உறங்கும் மனிதர்கள்!
விழித்துவிடக் கூடாதேயென்ற பயத்தில்!
ஒவ்வொரு கடவுகளாய்!
ஒலிபெருக்கியில்!
சத்தமாய் பாடத்தொடங்க,!
நானோ!
அவர்களைப் பார்த்து!
அலட்சியமாய் சிரித்துவிட்டு,!
முதற்பறவையின்!
சிறகிசைக்காய்!
காத்திருக்கத் தொடங்கினேன்

எங்கிருந்தோ வந்தாள்

அகணி
மல்லிகைப் பூவற்ற பூந்தோட்டத்தில்!
மல்லிகை வாசத்தை தாங்கி வந்தாள்!
இவனுக்காய் காத்திருக்கும்!
இடைஞ்சல் இல்லையென்ற உணர்வை!
சுந்தரியின் சிரிப்பழகு!
சொல்லிக் கொண்டது!
இவளுக்காய் காத்திருந்ததில்!
எனக்கும் ஓர் இன்பம் இருந்தது!
இவள் நடையை பார்த்து ரசிக்க!
எனக்கு கிடைத்த பலனே அது!
நிறையவே பேசினோம்!
நீண்ட நேரம் காதலும் செய்தோம்!
சின்ன சண்டைகள்!
நேரத்தைக் கொன்றன!
மாலையாகி மதியும் தோன்றினன்!
மனமற்று மெல்லப் பிரிந்தோம்!
காதல் சவாரியை நினைத்துக்!
களிப்புறத் துடிக்கையில்!
கற்பனைக் குதிரையின்!
கனைப்புக் கேட்டது!
குதிரைக் கடிவாளத்தை மெல்லப்பிடித்து!
கீழே இறங்கி மெல்ல நடந்தேன்!
இன்றைய சவாரி இத்துடன் போதுமென

கரடியுடன் பொருதல்

காருண்யன்
பயத்தை வெளிக்காட்டாமல்............சும்மா!
சிலிர்த்துக்கொண்டு நில்!
உன் கண்களை நேர் நோக்கவிடாதே!
எதிரி நீ ரௌத்ரம் கொண்டதாய் நினைக்கட்டும்!
கழி ஏதும் இருந்தால் தூர வீசிவிடு!
உன்னால் பிரயோகிக்கவே முடியாது!
இனிச்சர்வ ஜாக்கிரதை!
உம்முள் இடைவெளிவிடுதல் அபாயம்!
நீ கடிபட்டுக் குதறவோ பிராண்டவோ படலாம்!
ஆதலால்........!
எதிரி எதிர்பாராத ஒரு மின் கணத்தில்!
'லபக்'கெனப் பாய்ந்து கட்டிப்பிடி!
கிடுக்கிப்பிடிபோட்டு நெருக்கிப்பிடி!
இம்மியும் திணற அனுமதிக்காதே!
இன்னும் இன்னும் முழுவலுவுடனும்!
காற்றுவெளி இலாதபடி இறுக்கிப்பிடி!
மேன்மேலும் அமுக்கி அழுத்தி மெருகுகையில்!
ஜெயமும் சாந்தியும் பெருகும் காண்.!
முக்கிய முன் குறிப்பு:-!
மேற்படி உத்தியை யாரும் பெண்களிடம்!
பிரயோகித்தால் விளைவுகட்கு!
நான் ஜவாப்தாரி அல்ல

ஆதித்தாய்

நளாயினி
முள்ளந்தண்டு முன் வளைந்த படிக்கு!
கையில் தடியோடும் கோணிப்பையோடும்.!
அப்பப்போ!
மண்ணள்ளி முகத்தில் பூசுவதும்!
அழுவதும் ஆடுவதும் பாடுவதும் சிரிப்பதுமாய்.!
புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை.!
மாமரத்தின் கீழும்!
தென்னையின் கீழும்!
கிணற்றடி ஆடுகாலினுள்ளும்!
ஏலாத போது தனது வீட்டுத் திண்ணையிலுமாய்!
தன்னை காப்பாற்றிபடியே.!
இன்னும் சாகேலை ஆச்சி.!
ஆடிப்பாடி குதாகலித்து!
நிலாக்காட்டி சோறூட்டி!
மடியிலும் தோழிலுமாய் சுமந்து!
தூங்க வைத்து......!
பூட்டி பேரன்கள்!
யாருமில்லை அவளருகில்.!
பசியோடும்!
துன்ப துயரோடும்!
போரின் கொடுமையோடும்!
வெறுமை பொழுதை!
சுமந்தும் துடைத்தெறிந்தும்..!
வீரத்தோடும்!
இன்னும் பல மடங்கு வீரியத்தோடும்!
மகரந்தங்களையும்!
விதைகளையும் வேர்களையும்!
இன்னும் இன்னும் அதிகமாய்!
தன்னகத்தே சேமித்தபடிக்கு ஆச்சி.!
உரு சிதைந்து சிதிலமாகுமுன்!
நாமெல்லாம் தன் மடியில் வந்து வீழ்வோம்!
என்ற நம்பிக்கையோடு!
கோணிப்பையை இறுக அணைத்தபடி ஆச்சி.!
நளாயினி தாமரைச்செல்வன்.!
10-02-2007