ஆசிரியர்கள்!.. சோகம்.. தாய்மை!!
01.!
ஆசிரியர்கள்!!
-----------------!
வாழ்க்கைப் பயணத்தில்!
திசைகள் தெரியாமல்!
தத்தளிக்கும் குழந்தைகட்கு!
கலங்கரைவிளக்கமாய்!
உங்கள் போதனைகளே!!
பள்ளிக்குச் செல்கின்ற!
பிள்ளைகள் மனதை!
பண்படுத்துபவை!
உங்கள் போதனைகளே!!
அன்னையும் தந்தையும்!
முதலிரண்டு கடவுள்களென்றால்!
மூன்றாவது கடவுள்!
நீங்கள் தானென்று!
சொல்லி வைத்தார்கள்!
எம்முன்னோர்கள்!!
இன்னும் சொல்லப்போனால்!
மாதா பிதா!
குரு தெய்வம் என!
உங்களுக்குப் பிறகுதான்!
தெய்வம்!!
களிமண்ணுங்கூட!
பிடிப்பவர் பிடித்தால்தான்!
பிள்ளையார் ஆகுமாம்!!
உங்களின்!
அன்பான அரவணைப்பே!
பிஞ்சு உள்ளங்களை!
நெஞ்சில் உரமிக்க!
நேதாஜியாய்...!
நேர்மைத் திறங்கொண்ட!
காந்தியாய்...!
பாட்டுத்திறமிக்க!
பாரதியாய்...!
அன்புக்கே அன்னையான!
தெரசாவாய்...!
தொண்டுகள் செய்யும்!
தேசத்தலைவனாய்...!
மாற்றுகிறது!!!
மாற்றங்களை நிகழ்த்துவது!
நீங்கள்!!
உங்களை!
வணங்கி மகிழ்வதில்!
பெருமை கொள்கிறோம்!
நாங்கள்!!!
!
02.!
சோகம்!
--------------!
நேற்று நீ!
என்னுடைய காதலி!
இன்று நீ!
வேறு ஒருவனுக்கு மனைவி!
எப்போதும்!
என் நினைவினில் இருக்கும்!!
என் பெயரைப் போலவே!
உன் நினைவுகளும்...!
தயவுசெய்து!
இனி என்னை!
நேசிக்கவோ...!
என் கவிதைகளை!
வாசிக்கவோ!
செய்யாதே...!!
பச்சிளங்குழந்தை!
நீ!!
உன் பிஞ்சு உள்ளத்தால்!
தாங்கிக் கொள்ள முடியாது!!!
என் கண்களில் இருந்தும்!
என் கவிதைகளில் இருந்தும்!
வழிந்திடும் சோகத்தை...!
!
03.!
தாய்மை!!
--------------!
நீண்டதொரு சாலையில்!
மிதிவண்டியை இழுத்தபடியே!
என்னோடு!
பேசிக்கொண்டே நடந்தாய்!
நீ!!
நாமிருவரும்!
தற்காலிகமாய் பிரியவேண்டும்!
என்பதை!
குறிப்பால் உணர்த்தியது!
சாலையின் பிரிவு!!
என்னிடம் விடைபெற்றபடியே!
சாலையின் வலதுபுறமாய்!
அழுத்தினாய் நீ!
உன் மிதிவண்டியை!!
என் கண்ணைவிட்டு!
நீ மறையும்வரை!
உன்னை!
பதைபதைக்கும் உள்ளத்தோடு!
பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்!!!
நடைவண்டியை தள்ளிக்கொண்டு!
உற்சாகமாய்க் கிளம்பும்!
தன் குழந்தை!
கீழே விழுந்துவிடக்கூடாது!
எனத் தவிக்கும்!
தாய் போலவே

தமிழ் காற்றை!
தரணியெங்கும் சுவாசித்து-நல்ல!
தலைமைகள் உருவாகிட!
தலைவிதிகள் செய்திடலாம்...!
பூமியெங்கும்!
பூத்துக்கிடக்கும்!
பூரிப்புக்களெல்லா மொன்றாக்கி-புது!
பூலோகம் செய்திடலாம்...!
கண்மணிக்குள் கலந்திருக்கும்!
கனவுகளையும்!
கல்லுக்குள் ஒளிந்திருக்கும்!
கலைகளையும் புனரமைத்து!
கலியுகம் செய்திடலாம்...!
விண்ணுக்குள் புகுந்திடும்!
விஞ்ஞானம் போல!
விளைநிலங்களில்-வறுமையகற்றும்!
வித்தைகள் செய்திடலாம்...!
காலங்காலமாய்!
காதல் வளர்த்து!
கல்லறைகளமைத்திட்ட நாம்!
கல்யாணங்களை முறித்திடும்-காதலுக்கு!
கல்லறை செய்திடலாம்...!
எதுவுமற்ற மடமைகளகற்றி!
எண்ணற்ற எண்ணங்கள் சூழ!
ஏதேனும் செய்திடலாம்-மனிதத்தை!
எய்திடலாம்

வலியைப் பொறுத்துக்கொண்டு!
ஆசைகளை மறைத்துக்கொண்டு!
தூக்கம் மறந்து!
உணவைத் துறந்து!
தன்னுள்ளே!
இன்னொரு உயிரைத் தாங்கிடும்!
அன்னை...!
தனக்கு கிடைப்பதில்!
அதிகமாய் பிரித்து!
தம்பிக்கும் தங்கைக்கும்!
தலைவருடி உண்ணக்கொடுத்து!
தாய்க்கு உதவியாய்!
தானே இருந்துகொண்டு!
தம்பியை பள்ளிக்கு!
அனுப்பி வைக்கும்!
அக்கா...!
தோல்விகள் வரும்போது!
உள்ளம் நொந்து!
உணர்வுகளினால் கட்டுண்டு!
வாழ்க்கையை வெறுக்கும்போது!
பாசமாய் அருகிருந்து!
நேசமாய் எடுத்துரைத்து!
தோழமையால் தூக்கிவிடும்!
தோழி...!
தாலி வாங்கியதற்காய்!
நம்மை சேயாகவும்!
தன்னை தாயாகவும் மாற்றி!
இன்பம் துன்பம்!
அத்தனையிலும் பங்கெடுத்து!
நம் மரணத்திலும் பங்கெடுத்து!
இன்னொரு அன்னையாய்!
கூடவே வரும்!
மனைவி...!
எத்தனையோ!
தியாகிகள் இருந்தாலும்!
அத்தனைபேரையும் மிஞ்சிய!
தியாகிகள் யாரென்றால்...!
அவர்கள் பெண்களைத் தவிர!
வேறு யாராக!
இருக்கமுடியும்...?

அந்த மங்கிய!
நீர் முகப்பில்!
அவர்களின் கைகள்!
நெருங்கி வருகின்றன!!
நீர் அலைகளில்!
அவர்களின் கைகள்!
விட்டுவிட்டு தவறுகின்றன!!
எப்பொழுதோ !
ஏதோ ஒரு பொழுதில்!
அவர்களின் கைகள்!
உயிர் வாழ வேண்டி!
நீர் முகப்பின் மேற்பரப்பில்!
அசைந்து அசைந்து!
எத்தனை பேர்களை!
அழைத்திருக்கும்!!
இன்று!
அது இறந்தவர்களின்!
கைகள்!!
“எத்தன பேரு !
இங்க உழுந்து!
செத்துருக்கானுங்க. . .!
இந்தத் தண்ணீ!
அப்படியே ஆளே!
உள்ளெ இழுத்துரும்”!
நீர் முகப்பின்!
அருகில் அமர்ந்துகொண்டு!
ஆழத்தை வெறிக்கிறேன்!!
மங்கிய நிலையில்!
ஓர் இருளை!
சுமந்திருக்கிறது!!
இருளுக்குள்ளிலிருந்து!
எப்பொழுது வரும்!
இறந்தவர்களின் கைகள்?!
கே.பாலமுருகன்!
மலேசியா

பல்லவி!
தமிழ் மண்ணை முத்தமிடு தமிழா உன்!
தாய் மண்ணை முத்தமிடு தமிழா!
ஈழ மண்ணை வட்டமிடு தமிழா - உன்!
ஈர மண்ணை அள்ளியெடு தமிழா!
எம் மண்ணை அள்ளித் தின்றேனும்!
நாம் ஈழத் தமிழனாய் வாழ்வோம்!
குருதியில் தோய்ந்த பிஞ்சுகளை!
எதிரியின் குண்டுகள் தின்கிறதே!
போரிலே பாயும் பிள்ளைகளை!
பதுங்கிடும் குழிகள் காக்கிறதே!
!
சரணம்-1!
வீட்டினை இழந்து நாட்டினை இழந்து!
காட்டிலே நாங்கள் வாழ்ந்திடலாமா!
உணர்வினை இழந்து உறவினை இழந்து!
சோற்றிலே கைளைப் புதைத்திடலாமா!
போரை நிறுத்தென தமிழரின் குரல்கள்!
உலகத்தின் செவிகளில் ஒலிக்கிறதே!
செவிகளை விழிகளை மூடிய உலகம்!
செக்கு மாட்டினைப் போல நகர்கிறதே!
எதிரிகள் வருகிற திசைகள் பார்த்து!
ஈழத் தமிழரின் படைகள் பாய்ந்திடுமே!
!
சரணம்-2!
உதிரத்தை கொடுத்து உயிரையும் கொடுத்து!
போரிலே நாங்கள் வெல்வோம்!
நீதிகள் கேட்டு நியாங்கள் கேட்டு!
எரியும் நெருப்பிலே நாங்கள் நடப்போம்!
எங்கள் சோகத்தை கழுவிடும் கண்ணீர்!
தமிழகக் கரைகளை நனைக்கிறதே!
எங்கள் உயிர்களை விதைக்கும் நிலங்களை!
எதிரியின் கைகளில் கொடுப்பதா!
ஏழுகோடி தமிழரும் எழுந்து வந்தால்!
எங்கள் துயரங்கள் ஓடி மறையாதா!
தமிழக உறவே தமிழக உறவே!
தை பொங்கி நீங்கள் எழுகவே!
!
-வசீகரன்!
நோர்வே!
11.01.2009

01.!
மனம் !
---------!
அவன் அவள் !
இவர்கள் அவர்கள் !
இவர்கள் எல்லாம் வீட்டுக்குள் !
இரண்டு கால் மிருகங்கள் !
நீயும் நானும் !
நிலையாய் இணைவதை !
நிறுத்தத்துடிக்கும் !
(அ)நியாய வாதிகள் !
நீயும் நல்ல நீ !
நானும் நல்ல நான் !
நல்லவனாதலால் !
நகர முடியவில்லை !
நிலையாய் நிற்க முடியவில்லை !
நீண்ட தூரம் !
விடைபெறத் துடிக்குது மனசு! !
02.!
மாற்றம் !
------------!
என்றேனும் மரணித்துப் போகக்கூடிய !
மாந்தர்களின் !
மனம் என்ற குரங்கு !
எண்ணற்ற பல மந்திரக்கனவுகளால் !
கணத்துக்கு கணம் !
கண்டம் விட்டு கண்டம் தாவுகிறது. !
கண்டதையும் கேட்டதையும் !
கௌரவமாய் நினைத்து !
கடிவாளம் போடாத குதிரையைப் போல் !
காரணமே தெரியாமல் ஓடி- கடைசியிலே !
காலனின் கைகளிலே கட்டுண்டு போகிறது. !
எனினும் !
இடைப்பட்ட இந்த ஓட்டத்தில் தான் !
எத்தனை மாற்றங்கள்… !
மாற்றம் ஓன்றே மாறாததாயினும் !
மரணம் ஒன்றே மாற்ற இயலுமோ? !
-கலாநிதி தனபாலன்

எல்லாமும் !
முடிந்து போயிருக்கும் இந்நேரம்!!
என்னில் கொஞ்சியதைப்போலவே!
வாழ்வை தொடங்கியிருக்கக்கூடும் அவள்!!
கடவுள் இருந்திருப்பதாக!
பலமுறை வேண்டியிருக்கிறாள்...!
நீ,!
நான்,!
நம் குழந்தை!
என ஒரு உலகுக்காக!!
நிராகரிக்கப்பட்டது!!
பதில்- ஆதாம் ஏவாளுக்கு காவு விடப்பட்டிருக்கும்!!
இனிவரும்!
உணர்வுகளோ , வார்த்தைகளோ !
ஆபாசமானதாகவும்!
வன்மையாகவுமே இருக்கக்கூடும்!!
நானும்!
சராசரி மனிதன் தானே?!
திடப்படுத்திய மனதுடன்!
புள்ளி வைக்கிறேன்!!
உங்களில் யாரேனும்!
காதலியை தாரை வார்த்திருக்கக்கூடும்!!
என்னால் தொடர முடியாத!
இக்கவிதையை!
நீங்கள் முடித்து வையுங்கள்...!
என் மௌனம்..!
என் தனிமை..!
எனக்காக காத்திருக்கிறது!!

சத்தி சக்திதாசன் !
கைகளிலே வாத்தியம் அவன் !
கண்களிலே ஓர் கூர்மை !
கலைந்து பறக்கும் !
கேசத்துடன் !
கானமிசைக்கும் இவன் ரயில் நிலையப் பாடகன். !
வீடின்றி அலைபவனோ இல்லை !
விட்டெறிந்து வந்தவனோ ! !
பிழைக்கும் வழிதெரியா நாகரீகப் !
பிச்சைக்காரனோ ! !
பிளாட்பாரப் பாட்டுக்காரனோ ? !
பின்னென்ன , இவன் ரயில் நிலையப் பாடகன் . !
சத்தத்துடன் துணியில் !
சர்ரென்று உருளும் நாணயங்கள் !
சம்பளமின்றிப்பாடும் !
சவரம் செய்யா இவன் !
சத்தியமாய் ரயில் நிலையப் பாடகன். !
விதியின் வேகத்திற்கு !
விலயாகியவனோ அன்றி !
வீணே தன் வாழ்க்கையை !
விரயம் பண்ணுவனோ , இவன் ரயில் நிலையப்பாடகன் !
தேவைகள் இல்லாதவன் அதனால் !
தேடியலையாதவன் !
சொந்தங்கள் இல்லாதவன் அதனால்-பொருள் !
சேர்ப்பதை நம்பாதவன் - இவன் ரயில் நிலையப் பாடகன் !
அவன் வாழ்வின் சுதந்திரம் கண்டு !
அலயும் பல ரயில் பயணிகள் மனமே !
மனத்தை நிறைக்கும் சோகங்கள் மறையும் மட்டும் !
மயக்கமிக்கும் பாடல்கள் நிறைக்கும் ரயில் நிலையத்தை !
சொத்துக்கள் வேண்டாம் - அவை தரும் !
சோதனைகளும் வேண்டாம் !
சொந்தங்கள் வேண்டம் - அவை மூலம் !
தீராத மனக் கவலைகளும் வேண்டாம் !
இவன் வாழ்க்கையைச் சரியாய் புரிந்து கொண்டான் !
இவன் ஒரு ரயி நிலையப் பாடகனே

நட்சத்திரங்கள் !
இருளை போர்த்திக் கொண்டது. !
நிலவும் !
அவசரமாய் !
அடி வானத்திர்க்கு அப்பால் !
இடம் தேடியது. !
நீண்ட ரயில் இருப்பு பாதையும் !
நெடிய பெரு மூச்சாய் நீட்டிக் கிடந்தது. !
காற்றும் தன் ஆரவார மொழி மறந்து !
மூர்ச்சையானது. !
மின்விளக்கும் !
மஞ்சள் நிறமாய் !
பதறியது. !
நீ வந்தாய் !
கொலுஸுக்கும் வலித்து விடாத படி !
பூமி வழுக்கியது !
ஆஹாயம்தான் தாங்க வேண்டும். !
ஒரு குகைக்குள் !
அடைக்க பட்டதென் மௌனம் !
ஏதோ இருப்பதாய் !
சலனப் பட்டது... !
நீ சென்றாய் !
இன்னமும் சிற்றோடையின் !
குறு குறுப்பாய் !
எனது மௌனம்

ஊனமான நெஞ்சம் மெல்ல !
தத்தித் தத்தி !
தாவும்! !
இயலாமையில் தீக்கிரையாக்கிய !
என் கவிதைகள் !
கொஞ்சம் சிறகு !
முளைத்துப் பறக்கும்! !
அறுப்பட்ட வீணை மனதில் !
மெல்லிய கீதம் !
இசைக்கப் படும்! !
எரித்துத் தொலைக்கும் !
என் வீட்டு நிலவு !
குளிர் பரப்பும்! !
என் காதல் வால் !
முளைத்துத் !
தாவித் திரியும்! !
இத்தனையும் நடக்கும்! !
ஊடல் உருகி !
கூடலாகும் போது !
அனுப்புவாயே !
ஒரு கடிதம்! !
அது வந்து சேரும் கணம்! !
- ப்ரியன்