தமிழ் சொட்டும் கவிதைகள்!

வாழ்க்கை இனிமைதான்,
காதலிக்கத் தெரிந்தவர்க்கு.

வேலைக்குப் பிறகுதான் மாலையென்று
விலைப் பேசாதே உன் வாலிபத்தை
வாழ வா என்னுடன்

உன் வெற்றித் தோல்விச் சொல்ல
ஒரு நேசம் தேவையில்லையா உனக்கு?
நீ குடும்பத்தை தூக்கி நிறுத்த
நானுமோர் தூணாக மாட்டேனா?

பூக்களை நேசிக்கத் தெரியாதவனால்,
புவியாள முடியாது,
புரியவில்லையா உனக்கு?

மொட்டு வெடிக்கும் ஓசையை உணரா
வண்டு பரிணாமத்தின் பிறழ்ச்சி.

காதலில்லாமல் போயிருந்தால்
கலாச்சார சுவடுகளின்
நிறையப் பக்கங்கள் நிரப்பப்
படாமலேயேப் போயிருக்கும்

பரஸ்பர பறிமாறல்களை
வணிகவியலில் வகைப்படுத்தி
ஆங்கோர் இதயத்திற்கு இடமில்லையெனும்
வயதாகிப் போன வாலிபர்களை
விலகி நிற்கச் சொல்

காதலினால் மானுடற்கு
கவிதையுண்டாம்;
கானமுண்டாம்;
சிற்ப முதற் கலைகளுண்டாம்
ஆதலினால் இப்படி வா மானிடனே...
காதல் செய்வோம்.
வாழ்விற்க்கினிமைத் தானேச் சேரும்.

பெண் புரட்சி என்பது!
ஏதேன் தோட்டத்து வேலி!
தகர்த்துக் கிளம்பிய!
முதல் பெண்ணிலிருந்தே!
தொடங்கலாம்...!
ஆண்கள் வேட்டையாடினர்!
பெண்கள் சமைத்தனர்!
என்ற!
இலகு வரலாற்றை!
எழுதித்தர!
நான் தயாரில்லை!
”நேசிப்பது!
போராடுவது!
பணி செய்வது”!
எனும் பெண் வரலாறு!
சிதையும் உளியை!
கையிலெடுத்திருக்கின்றேன்!
என் உளியின் முனை!
தட்டும் இடமெல்லாம்!
உயிர் பெறட்டும்!
மிச்சம் மீதி துகள்களாகட்டும்!
சமூகத்தின் சிதைவுகளை!
எதிர்க்கத் துணித்ததனால்!
நான் அடங்காப்பிடாரி என்றால்!
அப்படியே இருக்கட்டும்!
நீயூட்டனின்!
மூன்றாம் விதி!
எடுத்துரைத்த எதிர்வினையாய்!
நான்!
ஏதேன் தோட்டத்தின்!
இரண்டாவது பழம்!
இப்போது என் கையில்

உன்!
சிரிப்பொலி சத்தம் கேட்டு!
இவ்வாண்டின்!
சிறந்த இசையமைப்பாளராக!
உனைத் தேர்வு செய்துள்ளது!
தமிழ்நாடு அரசு!
என் இதயத்தைக்!
கிழித்துப் போட்டுத்!
தலைமறைவான!
கொலைக்காரி!
உன்!
கூந்தல் வாசம் நுகர்ந்து!
மூன்றே நிமிடத்தில்!
உன் பட்டுக் குஞ்சம்!
கவ்வி நின்றது!
போலீஸ் மோப்ப நாய்!
அயர்க்கும்!
அக்னி வெயிலில்!
அசைந்தாடி நடந்துவரும்!
உன்!
நிழலின் குழுமையில்!
குளிரால் நடுங்கி நிற்கிறது!
குளுகுளு வேம்பு!
ஏண்டி!
தெரியாமல் தான் கேட்கிறேன்...!
பிரம்மன் என்ன உன்!
பினாமியா?!
ஜான் பீ. பெனடிக்ட்