தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

உள்ளினென் அல்லனோ யானே உள்ளி

ஔவையார்
குறுந்தொகை: முல்லை - தலைவன் கூற்று




உள்ளினென் அல்லனோ யானே உள்ளி
நினைத்தனென் அல்லனோ பெரிதே நினைத்து
மருண்டனென் அல்லனோ உலகத்துப் பண்பே
நீடிய மராஅத்த கோடுதோய் மலிர்நிறை
இறைத்துணச் சென்றற் றாஅங்கு
அனைப்பெருங் காமம் மீண்டுகடைக் கொளவே

அறுசுவை நினைவுகளால்

கா.ந.கல்யாணசுந்தரம்
மழை பெய்து
ஈரமான மணல்...
போன வருடம்
கார்த்திகை தீபத்திற்கு
வாங்கிய அகல்களை
தேடிப் பிடித்தான்...
'வாங்க, வாங்க.....'
சூடான இட்டிலி...'
வரிசையாய் சுட்டுவைத்த
அந்த மணல் இட்டிலிகளை
'அபுக் அபுக்கென்று'
உண்பதுபோல்
பாவனைசெயதனர்
அவனின் நண்பர்கள்!
தணல் கொண்டு வேகாத
மணல் இட்டிலிகளால்
நண்பர்களின் வயிறு
நிறைந்ததோ இல்லையோ
அவன் அகம் நிறைந்தது....
மறைந்த அம்மாவின்
அறுசுவை நினைவுகளால்

புதுசா குடிவந்திருக்கிறப் பொண்ணு

ப்ரியன்
பார்க்காதப் பார்வை;
இதுவரைப் பார்க்காத பார்வை
நான் பார்க்க
அம்மா சொன்னாள்
“புதுசா குடிவந்திருக்கிறப் பொண்ணு”
நான் கேட்காத கேள்வி
எங்கே என் இதயத்திலா?

- ப்ரியன் (http://priyanonline.com)

விவசாயியின் வி(உ)ளைச்சல்

பாண்டூ
 
அரசியல்வாதிகளே நில்லுங்கள்
தேசியமயமாக்கலே
நொண்டியடிக்கும்போது
உலகமயமாக்கலுக்காய்
ஏன் இந்த ஓட்டம்?

அண்டை மாநிலத்திடமிருந்து
நீர் வாங்க வக்கில்லாதபோது
அமெரிக்காவிடமிருந்து
ஆயுதம் வாங்க மட்டும்
ஆளாய் பறப்பதேன்?

ஒன்று எங்கள் நிலத்திற்கு
நீர் வார்த்துப் போங்கள்,
இல்லை எங்களுக்கு
பால் வார்த்துப் போங்கள்.

நீர் இருப்பதில்லை
நீர் இருந்தால்
மின்சாரம் இருப்பதில்லை.

விளைச்சல் இருப்பதில்லை
விளைச்சல் இருந்தால்
விலை இருப்பதில்லை.

இனி எங்கள் கடனோடு சேர்த்து
எங்களையும் தள்ளுபடி செய்யுங்கள்
விலை போவதற்கு
என்ன இருக்கிறது?
எங்களைத் தவிர.

யானை கட்டி
போரடித்த மண்ணில்
காலிப் பானை
உருட்டும் எங்கள் பிள்ளைகள்.

விதை நெல்லுக்கும்
காப்புரிமைக் கேட்கும்
உங்கள் உலகமயமாக்கலில்
எங்களை அடித்து
உளையில் போடும்
தேசியம் வெறும் வேசியம்.

கர்நாடகா பொன்னியும்
பஞ்சாப் கோதுமையும்
மைசூர் பருப்பும்
தீர்க்கட்டும் இனியென்
தமிழ்நாட்டுப் பசியை.

சரி எங்கள்
வீட்டுப் பட்டிணி?
எப்பொழுதும் போல்
எங்களோடே
பிறந்து இறந்தும் போகட்டும்

- பாண்டூ, சிவகாசி

என் தூக்கம்

சா.துவாரகை வாசன்
குடித்த பால் தயிராகி வாயில் வழிய
தாய் மடியில் தூங்கியிருந்தேன்
படித்த பாடம் நினைவில் நிற்க இரவு
முழுவதும் படித்த புத்தகத்தில்
தலைசாய்ந்திருக்கிறேன்
எடுக்க மனமில்லாமல் மனைவியின்
மடியில் தலைவைத்து மயங்கியிருந்தேன்
இருக்கும் ஒருமகனை படித்து முன்னேற
உழைத்து களைத்து தூங்கியிருந்தேன்
வரவிருக்கும் நாளில் அவன்
பொறுப்பேற்பான் என்று

"தொண்டிக்குள்" தோண்டிய மின்னல்

ருத்ரா
(ஐங்குறு நூறு..)
(18) தொண்டிப்பத்து
பாட‌ல் 171

திரைஇமிழ் இன்னிசை அளைகி அய‌ல‌து
முழ‌வுஇமிழ் இன்னிசை ம‌றுகுதொறு இசைக்கும்
தொண்டி அன்ன‌ ப‌ணைத்தோள்
ஒள்தொடி அரிவைஎன் நெஞ்சுகொண் டோளே.


"அம்மூவ‌ன்" எனும் க‌விஞ‌ன் த‌ந்த‌
"நெய்த‌ல்" பாட்டு இது.
"தொண்டி" துறைமுக‌ப்ப‌ட்டின‌த்தை
உயிர்ப்போடு ஓவிய‌ம் தீட்டுகிறார் க‌விஞ‌ர்.
அலைக‌ளின் இன்னிசை ஒரு ப‌க்க‌ம்.
அந்த‌ "இமிழ்த‌ரும்" த‌ரும் இசை
காற்றின் விர‌ல்க‌ள் அளைந்து அளைந்து
க‌ட‌லைப்பிசைந்து
தாள ஒலிக‌ளை இனிய‌ ப‌ண்ணாக்கி ப‌ர‌ப்புகிற‌து.
அய‌ல‌து ம‌றுகுதோறும் அதாவ‌து
க‌ட‌லை ஒட்டிய‌ அந்த‌ ந‌க‌ரின்
மூலை முடுக்கெல்லாம் மூடிப்போர்த்துவ‌து போல்
இசைப்ப‌ட‌ல‌ம் க‌விகிறது;இனிமை க‌சிகிற‌து.
இமிழ் என்ற‌ சொல் ஒன்றே போதும்.
அதில் எல்லாம் தெரிகிற‌து.
அதில் எல்லாம் விரிகிற‌து.
சொட்டு சொட்டாய் உதிர்த‌ல்
மெல்லிய‌ விழுதாய் இற‌ங்குத‌ல்
வ‌ண்டின‌ங்க‌ளின் மெல்லிற‌குக‌ள்
வினாடிக்கு ஆயிர‌ம் த‌ட‌வைக‌ள் கூட‌
அதிர்ந்து ஒலி எழுப்புத‌ல்
அருவியின் நீர்ப்ப‌ட‌ல‌ம்
நுண்மையாய்
முர‌ட்டுப்பாறை வ‌ழியே
இழையும் வ‌ருட‌ல் ஓசைக‌ள் இவை.
தொலைதூர நீலக்கடலின்
உள்மூச்சுகள் கூட‌
என் இதயம் நுழைகிறது.
அவள் அழகிய தோள் அழகில்
நான் தொலைந்து போனேன்.
அவள் முறுவல்கள்
அந்த ஒள்தொடியில்
ஒளிந்து கொண்டு
எனக்கு பாய்ச்சல் காட்டுகிறது.
அதோ அவள் சிரிப்பொலி
கடலின் சிலம்பொலியாய்
என் உள்ளத்துள்ளே
முத்து ம‌ற்றும் மாணிக்க‌ங்க‌ளின்
ப‌ர‌ல்க‌ள் ஆகி
ந‌ண்டுக‌ளாய் குடைகின்ற‌ன‌.
மீன்க‌ளாய்
கிச்சு கிச்சு மூட்டுகின்ற‌ன‌.
க‌ட‌லொலி
தொண்டியின் ஊருக்குள்ளும்
ஊறிக்கிட‌ப்ப‌து போல்
அவ‌ள் அழ‌கின் ஒளியே
ஒலியாகி
என் இத‌ய‌த்தின்
நான்கு அறைக்குள்ளும்
நாடி துடிக்கிற‌து.
அத‌ன் மூவித‌ழ் ஈரித‌ழ்
க‌த‌வுக‌ளை
திற‌ந்து திற‌ந்து மூடி என்னை
இற‌ந்து இற‌ந்து பிற‌க்க‌வைக்கிற‌து
அல்ல‌து
பிற‌ந்து பிற‌ந்து
மீண்டும் மீண்டும் பிற‌க்க‌வைக்கிறது
"அம்மூவ‌ன்" எனும்
அழ‌கிய‌ முதிர் க‌விஞ‌ன்
அலைவிரிக்கும்
வரிகள் இவை

தாயின் மடி

நந்தினி நீலன்
தேனிசை தென்றலின்
மழைச்சாரலில்

கூவும் குயில்களின்
இனிய இராகத்தில்

குதித்தோடும் அருவிகளின்
ஓசைதனில்

கொஞ்சும் கிளிகளின்
பேச்சினில்

ஓயாமல் பொங்கும்
அலைகளில்

ஆழியில் நீந்திமகிழும்
வண்ணமீன்களில்

அசைந்தாடும் மயில்களின்
அழகினில்

ஓசையிடும் சோலைகளின்
கீதந்தனில்

காணும் இன்பத்தை விட
அதிக இன்பம்
கொடுத்து மகிழ்ச்சியளிப்பது
தாயின் மடியே

ஒரு தலைக் காதல்

ரம்யா
மூலையில் ஒளிந்து
கொண்டிருந்த என்னை
தேடிப்பிடித்து
உயிர் கொடுத்து
கரம்பிடித்து
கவிதை வடிக்கச்சொன்னாய்
உன் காதலிக்காக.

நானோ
என்னையே வடித்தேன்
உன்னவளிடம்
என்னை அறியாமல்.

கவிதையெழுதிய
காதல்கணங்களில்
ஒரு தலைக் காதலுடன்
நான் மட்டும்.

- அன்புடன் எழுதுகோல்

இளமை

பாவண்ணன்
ஏற்கனவே தாமதாகிவிட்டதென்றும்
உடனே புறப்படவேண்டுமென்றும்
கேட்டுக்கொண்டது இளமை
 
எந்த அதிகாரமும் அதனிடம் இல்லை
மென்மையான குரலில்
ஒரு தாயைப்போல அறிவித்தது
 
தடுக்கமுடியாத தருணமென்பதால்
ஒரு விருந்துக்கு ஏற்பாடு செய்தேன்
நாள் நேரம் இடம்
எல்லாவற்றையும் பேசிமுடித்தோம்
முழுச் சம்மதத்தோடு
தலையசைத்துச் சிரித்தது இளமை
 
நாற்பதைக் கடந்து நீளும்
அக்கணத்தில் நின்றபடி
இளமையின் நினைவுகளை
அசைபோடத் தொடங்கியது மனம்
 
இளமை
மீண்டும் ஏறமுடியாத மலைச்சிகரம்
நீர்மட்டம் குறைந்து வற்றும் ஆறு
அதன் கொத்துகளிலிருந்து
ஒவ்வொரு மலராக உதிர்ந்து விழுகின்றன
 
வீடெங்கும் நிறைந்திருக்கின்றன
கடந்துபோன இளமையின்
காலடிச் சுவடுகள்
நாவில் விழுந்த தேந்துளியென
ஊறிப் பெருகும் சுவைபோன்றது
மறைந்த இளமையின் கனவு
 
கரைந்துபோன இளமைதான்
காதலாக கனிந்து நிற்கிறது
இளமையின் மதுவை அருந்தியவையே
இக்கவிதைகள்
 
இன்றும் பொசுங்கிவிடாமல்
நான் பொத்திப்பொத்திக் காப்பாற்றும் சிறகுகள்
இளமையால் அன்பளிப்பாகத் தரப்பட்டவை
 
குறித்தநாள் முன்னிரவில்
எங்கள் தோட்டத்தில்
அந்த விருந்தை நிகழ்த்தினோம்
எதிரும்புதிருமாக அமர்ந்து
பழங்கதைகள் ஆயிரம் பேசினோம்
காரணமின்றியே கைகுலுக்கி
கள்ளப்பார்வை பார்த்துக்கொண்டோம்
ஒரு மிடறு  மதுவை அருந்தியதுமே
ஆனந்தம் தலைக்கேற
இனிய பாடலொன்றைப் பாடியது அது
உற்சாகத்தில் நானும் பாடினேன்
 
இவ்வளவு காலமும்
சிரிக்கச்சிரிக்க வாழ அனுமதித்த இளமைக்கு
நன்றியைத் தெரிவித்தபடி
போய் வருக என்று
ஒரு முத்தமிட்டு வழியனுப்பி வைத்தேன்
இறுதியாக ஆரத்தழுவிய இளமை
என் கன்னத்திலும் ஒரு முத்தம் கொடுத்தது
என்னைவிட்டு விலகுவதில்
அதற்கும் துக்கம் அதிகம்
தெருமுனை திரும்பும்வரை
திரும்பத்திரும்பப் பார்த்துச் சென்றது
 
குழந்தைமை உதிர்ந்ததைப்போல
பால்யம் விலகியதைப்போல
இளமையும் நெகிழ்ந்து உதிர்ந்தது
ஒரு சகஜமான செயலைப்போல
 
நான் இளமையை இழந்தால் என்ன
எனக்குள் இன்னும் இனிக்கிறது
இளமையின் முத்தம்
 

சோதனைச்சாவடி

ப.மதியழகன்
பொறுமையை சோதிக்காதீர்கள் உங்கள் பக்கம் உண்மை இருந்தால் மௌனமாக இருந்துவிடுங்கள் 
பேதம் பார்க்காதீர்கள் இறந்த பின்பு பிணம் தான் என்பதை ஞாபகம் வைத்துக் கொள்ளுங்கள் 
நெருக்கடிக்கு உள்ளாகாதீர்கள் எய்யப்பட்ட அம்புகளும் சொல்லப்பட்ட வார்த்தைகளும் எதிராளியை காயப்படுத்தாமல் விடாது 
ஒத்தி வைக்காதீர்கள் உங்களுக்கான வாய்ப்பை இழந்து நிற்காதீர்கள் 
சந்தர்ப்பத்தை நழுவவிடாதீர்கள் வாய்ப்பு இன்னொருமுறை உங்கள் கதவைத தட்டாது 
போதையில் மிதக்காதீர்கள் பிறர் மனையை கவர்ந்து இழுக்காதீர்கள் 
பாதையை வகுக்காதீர்கள் கடலில் விழும் மழைத்துளிக்கு முகவரி உண்டா கேளுங்கள் யோசனை செய்யாதீர்கள் காகிதங்கள் குப்பையாகலாம் அதற்காக வருத்தப்படாதீர்கள்
 உலகமே சோதனைச் சாலைதான் நாமெல்லாம் பரிசோதனை எலிகள் தான் என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள் 
ஆண்மை தவறாதீர்கள் வாய்ப்பு கிடைத்தால் ஒழுக்கம் தவறும் நீச புத்திக்காரர்கள் நிறைய பேர் இருக்கிறார்கள் பாருங்கள்
கதவைத் தட்டாதீர்கள் உள்ளே பிரார்த்தனை ஏறெடுத்துக் கொண்டிருப்பதை காது கொடுத்துக் கேளுங்கள் பாவம் செய்து தொலைக்காதீர்கள் இந்தச் சிறைச்சாலைக்குள் மீண்டும் சிக்கித் தவிக்காதீர்கள்.