தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

சாத்திரம் கேட்க வாரீர்

த.சு.மணியம்
கைரேகை கால்ரேகை முகரேகை தனரேகை!
மையேதுமில்லாமல் மாமுனிகள் சொல்வரென!
பொய்யான விளம்பரத்தை புரிந்திடா எம்உறவுகளும்!
மெய்யெனவே நாளுமெண்ணி நீள் வரிசை நிற்குதங்கே.!
மளிகைக் கடைகளினால் வருகின்ற இலாபமுடன்!
வழியைத் தெரிந்துவைத்து வந்திறங்கும் சாத்திரிகள்!
பழியில் கிடைக்கின்ற பணத்தினிலும் பங்கு வைக்க!
இழிவுப் பிறவிகளாய் எம்மவரோ முன்னிலையில்.!
தன்விதியைத் தானறியா தவிக்கின்ற சாத்திரிகள்!
உன்விதியைச் சொல்வரென உன்மனமும் நம்புவதால்!
பின்நிலையைப் புரியாது பெரும் பணத்தை வீணடித்து!
என்பலனைக் கண்டுகொண்டாய் நின் அமைதி கிட்டியதா?!
இந்தியச் சந்தைகளில் இரண்டுன்றாம் மலிவாக!
அந்திமத்தை வரையறுக்கும் ஆட்கொல்லி எயிட்ஸ்நோயும்!
சிந்துகின்ற இடமனைத்தும் சிலிர்த்தெழும்பும் சாத்திரியும்!
முந்திப் பிறந்த பலர் செய்திட்ட தவப்பேறாம்.!
ஊருக்காய் நடத்துகின்ற ஊர்வலத்தில் பங்குபற்ற !
யாருக்கும் நேரமில்லை ஊர்; பெற்ற பாவமென்ன!
பார்மெச்சும் சாதகமாம் பார்ப்hதற்கோ விடுமுறையாம்!
பேர்மிக்க தமிழரெனப் பெருமையாய் பீற்றுகிறார்.!
!
-த.சு.மணியம்

குழப்பம்

ஜாவேத் அக்தர்
கோடி முகங்கள்!
அதன் பின்னே!
கோடி முகங்கள்!
இவை பாதையா!
முட்களின் கூடா!
பூமி மூடப் பட்டிருக்கிறது!
உடல்களால்!
எள் வைக்கவே இடமில்லை!
எங்கே வைப்பது காலை!
இதைப் பார்க்கும் போது!
நிற்குமிடத்திலேயே!
வேரூன்றி விடலாமென!
எண்ணுகிறேன்!
என்ன செய்ய முடியும்?!
எனக்குத் தெரியும்!
இங்கேயே நின்று விட்டாலும்!
பின்னாலிருக்கும் பெருங்கூட்டம்!
பாய்ந்து வந்து, அதன் பாதங்களால்!
என்னை பசையாக்கிவிடுமென்று!
அதனால், நடக்கிறேன்!
என் பாதத்தின் அடியிலிருக்கும்!
பரப்பில் மட்டும்!
யாரோ ஒருவரின் மார்பில்!
யாரோ ஒருவரின் புஜத்தில்!
யாரோ ஒருவரின் முகத்தில்!
நடந்தால் பிறரை!
மிதிக்கிறேன்!
நின்றால்!
மிதிக்கப் படுகிறேன்!
ஏ மனமே,!
பெருமைப்பட்டுக் கொள்வாயே!
உன் முடிவுகளுக்காய்!
அப்படியானால் சொல்:!
என்ன முடிவெடுத்துள்ளாய் இன்று!
தமிழில்: மதியழகன் சுப்பையா!
!
அம்பறாத்தூணி!
ஜாவேத் அக்தர்

அவநம்பிக்கையின் மேல் நம்பிக்கை

சேயோன் யாழ்வேந்தன்
வீட்டுக் கூரையினின்று !
காகம் கரைந்தால் !
விருந்து வருமென்று !
அம்மா சொல்வதை !
நான் நம்புவதேயில்லை !
இன்று ஞாயிற்றுக்கிழமை !
நீ வருவாய் என்ற !
நம்பிக்கை இருக்கிறது !
காகத்தின் மேல் ஏன் !
மூட நம்பிக்கை வைக்க வேண்டும்? !
பொழுது சாயச் சாய !
நம்பிக்கையும்... !
வேறு வழியறியாமல் !
வாசலில் காகத்துக்கு !
சோறு வைத்தேன் !
சோற்றைத் தின்ற காகம் !
கூரையில் அமர்ந்தது !
அமைதியாக !
எனது நம்பிக்கையைப் பொய்யாக்கி !
நீ என்னை ஏமாற்றிவிட்டதாக !
நினைக்கவில்லை !
எனது அவநம்பிக்கையைப் பொய்யாக்காமல் !
இந்தக் காகம்தான் என்னை ஏமாற்றிவிட்டது

வேர்களின் வியர்வைத் துளிகள்

சே. கார்த்திக் பாபு
கனிகளின் சுவைகளோ- கிளைகளுக்கு !
பாவம் வியர்வைத் துளிகளோ !
இந்த வேர்களுடையது !
கிளைகளின் கவலையோ !
கனிகள் மேல் இருக்க !
இந்த வேர்களின் !
வேதனையை யார் அறிவாரோ !
அரசியல்வதிகள் ஆசைகள் !
ஆட்சியின் மேல் இருக்க !
இந்த ஆதரவற்ற மக்களின் !
நிலையை யார் அறிவாரோ !
-சே. கார்த்திக் பாபு

எங்கேனும் ஒரு மூலையில்

கே.ஆர்.விஜய்
தேடித் தேடி!
சலித்துவிட்டது.!
பேருந்துகளிலும்!
ரயில் வண்டிகளிலும்!
ஒவ்வொரு சன்னலாய்!
தேடிக் கொண்டிருக்கிறேன்!
நீதானா என்று?!
நேற்றுக் கூட!
கோவில் வாசலில்!
ரண்டு மணி நேரம்!
உன் வருகைக்காக!!
கடற்கரை முதல்!
கவியரங்கம் வரை!
ஒவ்வோர் இடங்களிலும்!
உனக்கான என் தேடல்!
இன்னும் ஓய்ந்த பாடில்லை!!
நண்பர்கள்!
நகைக்கிறார்கள்!
நகைக்கட்டும்!!
பெற்றோர்கள்!
வெறுக்கிறார்கள்!
வெறுக்கட்டும்!!
உடன் பிறப்புகள்!
உதறுகிறார்கள்!
உதறட்டும்!!
பெரியவர்கள்!
அறிவுறுத்துகிறார்கள்.!
அறிவுறுத்தட்டும்!!
எனக்கு!
நீ மட்டும் தான்!
வேண்டும்!!
உன் பார்வை!
மட்டும் தான்!!
உன்னைத் தேடுவேன்!
என் விழிகள்!
பனிக்கும் வரை!!
எந்தச் செடியில்!
பூத்துக் கிடக்கிறாய்?!
து£க்கத்தில் மட்டுமே!
வந்து போகும் நீ!
நேரிலே!
வர மாட்டாயா?!
சிலசமயம்!
நடுக்கனவில்!
எழுந்து விடுகிறேன்!
உன்னைக் காண்பதற்கு!!
மனதெல்லாம்!
நிறைந்திருக்கும் உனக்கு!
என்னபெயர் வைப்பதென்று!
யோசித்து யோசித்து!
கடைசியாக!
என்பெயரில் பாதியையே!
வைத்து விட்டேன்.!
எங்கே இருக்கிறாய்?!
ஒரே ஒருமுறை!
காட்சி தா!!
உன் வருகைக்கான!
நம்பிக்கைகளுடன்!
கொக்காய் காத்திருக்கிறேன்!!
எந்த மீனாக!
வரப் போகிறாய்?

ஆடுகளம்

கவிதா. நோர்வே
சாண்டில்யன் கதை நாயகியாக!
வெள்ளைக்குதிரை நாயகனிடன்!
பறிகொடுக்கும் கன்னியாக..!
சீதையாக, கண்ணகியாக!
இதிகாசங்களின் நாயகியாக!
நினைத்துப் பார்த்திருக்கிறேன் என்னை.!
பாவம் என்று விட்டுவிடுவேன்!
ராமனும், கோவலனும்!
இவர்கள்!
என்னிடம் மாட்டியிருந்தால்!
புராணங்கள் மாறியிருக்கும்!
நீ நினைக்கிறாயா!
நான் பதுமையென்று!
புதுமையும் பதுமையம்!
எம் விரல் நுனியில்தான்!
எந்த விரல் நீட்டுவதென்று!
நானே தீர்மானிக்கிறேன்!
நாணி ஆடவும்!
நாண் ஏற்றவும் கூட!
என் சுட்டுவிரல் போதும்.!
சுடுகுழல் தூக்குதற்கும் கூட !
செக்குமாடாய் பின் முற்றத்தில்!
போட்ட வட்டங்கள் எல்லாம்!
இன்று நாம் கடந்து வந்த!
பாதைகளாகவும்!
சில கவிதைகளின் காரணங்களாகவும்!
மாறிப்போன பின்!
அறுத்தெறிய ஏதுமில்லை என்னிடம்!
ஒற்றைக் கயிற்றைத் தவிர..!
அதன் அவசியம் கூட எனக்கில்லை!
நான் பெண்;;!
ஆணை விரும்புபவள்!
நீயும் விரும்பு!
இன்னும் எதுவும் அறியாதவள் என்று,!
நினைத்தால்...!
விதியிடம் இனி உன்னைக் காக்கப் பழகு!
வலியாம்!
பெண் மொழியாம் என்று!
உன் உதடு வளைத்துப்!
என்னை அஃறிணையாக!
நீ பார்த்தாலும்!
ஆண் பெண் என்ற!
ஆடுகளத்தில்!
மனு என்றே பார்க்கிறேன்!
நான் உன்னையும் என்னையும். !
முக்காடு போட்டு!
என் முகம் தொலைத்த நாள்!
போனது போகட்டும்!
என் கவிதைகளும் முகவரியாகட்டும்!
யாரும் தூக்கிப்போட்ட!
”ஒருநாள்” தினம் ஏந்தும்!
பிச்சைக்காரியில்லை நான்!
நேற்றும், நொடிப்பொழுதும்!
எதிர்காலங்களும் ஆளத்தெரிந்த!
இராஜகுமாரி.!
எதற்கு பின்னும் முன்னும்!
இழுபாடு!
என் தோளோடு நட!
நாலு பேர்கள்!
நாலுவிதமாய் பேசுவார்கள்.!
உதவாத மனிர்களுக்காக!
அடங்கிப்போகவோ!
ஆராய்ந்து பார்க்கவோ!
எனது நேரங்களுக்கு இனி!
நேரமில்லை.!
பாரதி பெண் நானில்லை!
படைத்த பிரம்மனும் கூட!
வரையறுக்க முடியா என்னை!
சிந்தனை உளிகொண்டு!
அறிவு விரல்களால்!
என் விழியின் ஒளியில்!
என்னை நானே செதுக்கி!
நிமிர்ந்து நிற்கும்!
எனது பார்வையில்!
பெண்!
நான்.!
- கவிதா நோர்வே

நட்பு

பரம்பை கோபி, தமிழ்நாடு
அன்பே!!
நான், நம் நட்பே!
புனிதம் என நினைத்தேன்!
அதை புனித மற்றது!
என எண்ணிவிட்டாய்!!
நான்!
ஒவ்வொரு நாளும் பாசத்தை!
மிகுதி படுத்தினேன் - நீயோ!
அந்த பாசத்தை!
குறைத்துக் கொண்டாய் - ஆனால்!
நீ என் மேல்!
உண்மையான அன்பு!
வைத்து உள்ளாயா..... என்று!
தெரியவில்லை - ஆனால்!
நான் வைத்த அன்பு!
உண்மை அது நிரந்தரமானது!
அன்பே!!
ஒன்று மட்டும் உண்மை!
நீ என்னை நெருங்கி வந்தாலும்!
விலகிச் சென்றாலும்!
பாதிப்பு தன்னுடையது தான்!
அன்பே!!
ஏன் என்றால்

தன்னை மறைத்துக்கொண்ட நிர்வாணம்

அத்திவெட்டி ஜோதிபாரதி
வெள்ளையைப் பார்த்து!
வெளிரிப் போனது!
தன் நிறம் மறந்து!
மஞ்சளைப் பார்த்து!
மறைத்துக் கொண்டது -தன்!
மகிமையை!
கறுப்பைப் பார்த்து!
கவிழ்ந்து விட்டது!
கடைச் சரக்காகி!
சாயம் வெளுத்துக்கொண்டு!
மகிழ்ந்திருந்தது!
தன்னையே மாற்றிக் கொண்டு!
சமூகப் பண்பாடு மறந்த!
மாந்தளிர்...!!
!
அத்திவெட்டி ஜோதிபாரதி

வலை

பனசை நடராஜன், சிங்கப்பூர்
காலம்... !
நம் வாழ்க்கை வழியெங்கும் !
கணக்கிலடங்கா வலைகளை !
விரித்து வைத்துக் !
காத்திருக்கும்...! !
!
கொள்ளை நோய், !
வெள்ளம், புயலென !
எல்லா வலைகளும் !
எதிர்பாராத இடங்களில்..! !
!
முன்னறிந்தும், எதிர்கொண்டும் !
நுண்ணறிவால் தப்பினால்.. !
!
புத்தி !
தடுமாறச் செய்யும்.. !
இன்னொரு !
தந்திரவலை வீசும்.. !
நமக்குள்ளே சண்டையிட்டும், !
நச்சுப் 'புகைப்' பிடித்தும், !
மது குடித்தும் மடியச் செய்யும்! !
!
தவிர்த்தும், தாண்டியும், !
அறுத்தும், அகற்றியும் !
அகப்படாமல் ஓடுகிறோம்...! !
ஒவ்வொரு நாளும்..! !
!
உயிர் வாழ்தலுக்காக..!!! !
-பனசை நடராஜன், சிங்கப்பூர்

தொலைந்து போன சாவி

புதியமாதவி, மும்பை
புதியமாதவி, மும்பை.!
எல்லா இடங்களிலும்!
தேடிப் பார்த்துவிட்டேன்.!
இத்தனைக் காலமும்!
பாதுகாத்துவைத்திருந்த!
சாவிக்கொத்தை.!
எந்தப் பூட்டுக்கு!
எந்தச் சாவி?!
சொல்லவில்லை யாரும்!
சோதிக்கவில்லை நானும்.!
சாவிக்கொத்தை!
இடுப்பில் சொருகிக்கொண்டு!
இருப்பதே பழகிப்போனதால்!
அச்சமாக இருக்கிறது!
சாவிகள் இல்லாத!
இடுப்பைச் சுமந்து கொண்டு!
திறந்தவெளியில் !
எப்போதும் போல!
எழுந்து நடமாட.!
யார் தந்தார்கள்!
என்னிடம் இந்தச் சாவிக்கொத்தை?!
எப்போதாவது!
எந்தப் பூட்டையாவது!
என்னிடமிருந்த !
எந்தச் சாவியாவது!
திறந்திருக்கிறதா?!
யோசித்துப் பார்க்கிறேன்.!
அம்மா,!
அம்மாவின் அம்மா,!
அவளுக்கு அம்மா,!
அம்மம்மா..!
இவர்களுடன் சேர்ந்து கொண்டது!
புதிதாகத் திருமணமாகி!
புக்ககம் வந்தப்பின்!
மாமியார் கொடுத்தச் சாவிகளும்.!
ஒவ்வொரு சாவிகளையும்!
பத்திரமாக வளையத்தில் கோத்து!
அலங்காரமான!
விலையுயர்ந்த வெள்ளிச்சாவிக்கொத்தில்!
தொங்கவிட்டு!
பாதுகாத்துவந்த !
எங்கள் தலைமுறையின் சாவிக்கொத்து!
காணவில்லை..!
தொலைத்துவிட்டேன்.!
இனி,!
எதைக்கொடுப்பேன்!
என் மகளுக்கும்!
வரப்போகும் மருமகளுக்கும்!!
எப்படியும்!
அவர்கள் கண்டுபிடிக்கவேண்டும்!
தொலைந்து போன சாவிக்கொத்தை அல்ல!
சாவிகள் இல்லாமல்!
பூட்டுகளை உடைக்கும்!
புதிய வித்தைகளை