தமிழ் கவிதைகள்
திசை.. ஜனனம்.. நீலக்கனல்
தாரா கணேசன்
திசை!
--------!
தனிமை முகத்திலறைந்த ஓரு தருணத்தில்!
எனக்குள் நிகழ்ந்த உரைடலுக்குள் புரண்ட!
யோசனையின் தீவிரத்தில்!
உதட்டின் உள்பகுதியை கடிக்க!
அரளிப்பூ நசுங்கிய பிசின் வாசத்தோடு!
துளிர்த்தது உப்புக்கரித்த குருதி.!
அப்போதென் எனது வலப்பக்கம் மலையும்!
இடப்பக்கம் ஆழியும் இருந்தது!
!
பனிக்குளிர்ச்சி விரல் பற்றியிழுத்தது!
குழப்பத்திலிருந்தேன்!
வலத இடதாவெனத் தீர்மானிக்க இயலாது.!
எதிர்பாரக்கணத்தில் பற்றிய பனிவிரல்கள்!
எரியும் மெழுகுவர்த்தியாக!
உருகும் எலும்புகளைக்!
கரையொதுக்கிக்கொண்டிருக்கிறது !
ஆழிப்பேரலை!
சரியும் உடல்தனைக்!
கூழாக்கிக்கொண்டிருக்கிறது நெடுமலை!
02.!
ஜனனம்!
-------------!
!
கேவல்கள் மிகுந்த!
நெடிய இரவொன்றில் இமைமூட!
பாரமாய் அழுத்தியது!
உருவமற்ற துயரத்தின் நிழல்!
எல்லா முயற்சிகளும்!
தோற்றுபோயிருந்தன!
மனசின் கீறல்களை!
மௌனமாய் தடவிக்கொண்டிருந்தது!
வரண்ட ஆன்மா!
முற்றிலும் எதிர்பாரக்கணமொன்றில்!
குளிரக் குளிரப் பெய்தது மழை.!
அந்தப் பெய்தல் கணம் வரையிலான!
எல்லாப் பிரார்த்தனைகளுக்கும் சேர்த்து!
அருளிய வரமாய்!
சந்தோஷம் பொங்கியது பெருகி.!
எல்லாத்துயரையும் அழித்தெழுதி!
செழித்துத் துளிர்த்தன!
சருகுகள் மிகுந்த வனத்தின்!
வெற்றுக்கிளைகள்!
உவகையில் பூத்துக்குலுங்கி.!
!
03.!
நீலக்கனல்!
--------------!
!
இன்றெனது மடிக்கணிணியில் திரையில்!
இரு நீல வாத்துகள்!
நீந்திக்கொண்டிருக்கின்றன!
படிக்கும் மேசையில்!
வீணையேந்திய நீல சரஸ்வதி!
செம்பருத்தியோடு சிரிக்கிறாள்!
எனது தனிமை விஷத்தில்!
நீலம்பரித்திருக்கிறது!
உடல்!
உறிஞ்சக் காத்திருக்கும்!
உன் உதடுகளும் தவித்தபடியிருக்கின்றன!
உணர்வின் நீலத்தில்!
இரு நீல விளக்குகளோடு!
உயர்ந்த தூண்கள் தாங்கும்!
என் வீட்டின் அகன்ற இரும்புக்கதவுகளை!
திறந்து வெளியேறுகிறேன்!
நீல இரவின் கொள்ளையழகு!
வழிகிறது என் மதுக்கண்ணில்!
நான் அணிந்திருக்கும்!
ஆழ்நீலப் புடவை நழுவுகிறது!
வலிந்து வீசும் காற்றில்.!
நீயின்றி என்னுள்!
நீருபூத்திருக்கிறது!
காமத்தின் கருநீலக்கனல்.!
-தாரா கணேசன்
மௌன ஆயுதம்
மீனா சுந்தர்
துல்லியமாய்க் கூர்தீட்டி!
குறிப்பிட்ட இலக்கோடு!
வீசியெறியப்படுகிறதுன்!
கொச்சைச் சொற்கள்.!
என்னை இரணப்படுத்தவே!
தயாரிக்கப்பட்ட அவைகளை!
குணப்படுத்தும்!
குடும்ப மருத்துவச்சி நான்!
தொடர்ந்தியங்கி!
உன்னுடன் சுமூகமாய் வாழ்வு பகிர!
வீசியெறிந்த சொற்கள்!
வெட்கியழுது!
தூக்கில் தொங்குகின்றன!
வீடெங்கிலும் மாயப் பிணமாய்!
எதிரியென போரிடவா!
இந்த வாழ்க்கை?!
கனத்த மௌனம்!
அதிர்வற்ற அலட்சியம்!
வேறொன்றுமில்லை எனக்காயுதம்!
புன்னகைத்துக் கொண்டே!
உன்னை படுகுழியில் வீழ்த்த
குங்குமப்பூ
சி.கருணாகரசு
பிந்தைய நிகழ்வுதான் என்றாலும்,!
எழுதி வைத்திருந்தேன்!
இருபாலினத்திலும்!
உனக்கான பெயர்களை!
உன்வரவு!
உறுதியானதிலிருந்து!
பிரபஞ்சம் பெரிதாய் இல்லை!
என் மகிழ்ச்சியை விட.!
உன் மென்மையை உணர!
உன் அசைவுகளை ரசிக்க!
உன் மொழியில் லயிக்க!
காத்திருந்தேன் கனவுகளோடு.!
பத்தாம் மாதம்!
என் வானமாகமல்!
பத்துவார!
வானவில் ஆனதேன்?!
வந்துக் கொண்டே இருக்கும் - உன்!
வரவுக்கான!
வாழ்த்துகளை என்ன செய்ய?!
இப்பொழுதும்,!
பிரபஞ்சம் பெரிதாய் இல்லை.!
என் வலியை விட.!
கொட்டிக்கிடக்கிறது!
குங்குமப்பூ!
சிரமப்பட்டுத்தான்!
சிரிக்கிறேன் மற்றவர்முன்!
!
-சி.கருணாகரசு
வட்டத்துக்குள் வாழ்க்கை
ப.மதியழகன்
எத்தனை பகல்கள்!
எத்தனை இரவுகள்!
எத்தனை மனிதர்கள்!
ஏதோ இருப்பது போலும்!
ஒன்றுமே இல்லாதது போலும்!
தோன்றுகிறது!
தூரத்தில் கயிறுதானேயென்று!
அலட்சியமாக வந்தால்!
கிட்டத்தில் பாம்பாகிறது!
துரோகக் கழுகு!
என்னை வட்டமிடுகிறது!
எங்கு போயினும்!
மரண சர்ப்பம்!
என்னைத் துரத்துகிறது!
வாழ்க்கை வட்டம்!
நிறைவுறும் போது!
எனக்காக எதுவும்!
மிச்சமிருக்காது!
மாம்சம் சாம்பலாகும்!
நினைவுகள் சூன்யமாகும்!
இன்னார் இருந்தாரென்பதை!
இவ்வுலகம்!
சீக்கிரத்தில் மறந்து போகும். !
தலைக்குள் அணில்
எஸ்.நளீம்
முற்றத்தில் நின்று!
பாளை வெடித்துச் சிரிக்கிறாயே!
யாரும் பார்த்து விட்டால்!
கை வீசித் துரத்து!
காக்கை வந்து முட்டையிட்டு!
குயில் குஞ்சு பொரிக்க!
நீயென்ன பொதுச்சொத்தா!
எனக்கு மாமி தந்த பிள்ளை!
சீவிப் பேன் நீக்கி!
உச்சியில் அள்ளி முடிந்த கேசம்!
காற்றுக்குக் கலைந்தாடும்!
ஆனால் உன் தலைக்குள் அணில்!
பூ நட!
வளைத்து நட்ட கற்களே!
உன் காலுக்குக் கொலுசாகி!
உன் இடுப்பு மடிப்பில் நடந்து!
தொப்புள் தோண்டிய வண்டை!
கிள்ளியெறி!
வாட்ட சாட்டமாய்!
வளைந்து நெளியும்!
பருவச் சிறுக்கி!
வயதுக்கு வந்து!
காதில் அணிந்த மணப் பந்தல்!
காற்றுக்காடி உதிர்கிறது!
குரும்பட்டி பருத்த மார்பாகி!
உன் கக்கத்திலிருந்து!
இள நீர் திருகும் என் ஆசை!
பன்னாடைக்குள் பதுக்கு!
உன் பருவச் செழிப்பை!
நீ பால் தரும் தாயாகி!
நாங்கள் குழந்தைகளாகி!
சீ……வேண்டாம்!
நீ தென்னையாகவே இரு!
சூச்சூ......!
அதோ மட்டையில் கிளி
பட்டாம்பூச்சியின் சிறகடிப்பு
செயவேலு வெங்கடேசன்
------------------------------------------------!
“மீமாம்ச” வேதம் நம் தாய் மொழியில்... !
யாரும் அறியாமல், நெடுங்கால அமைதியுடன்,..!
கீதையின் அத்வைத தத்துவத்தில் கரைந்து!
மீமாம்சமாய் என்ற பெயரில். !
இவை அனைத்தும் அந்நிய மொழி ஆங்கிலத்தில் !
ஆர்பாட்டத்துடன்...அனைத்தும் அறிந்ததாய்!.. !
நம் அறியாமையின்? ஊடே!!
உதாரனமாய்,.!
“பட்டாம்பூச்சியின் சிறகடிப்பு”!
திரைபடத்தில் அயல்மொழியுடன்,...!
“மீமாம்சம்” பகிரும்- !
காரியம் தொடர்ந்த காரணத்தின்,!
காரணம் தொடர்ந்த காரியத்தின்,!
அணுவின் சங்கிலி தொடர் நிகழ்வின் நிழலாய்.!
அனைத்தும் மறந்து.!
அயல் மொழியின் அதீத பற்றுடன்,!
“காலத்தின் சுருக்க வரலாற்றில்”-!
ஒளி வேக பயணம்!
வயது இன்மையாய்,!
கடவுளும் கடவுளின் வாகனம் பற்றிய!
தாய் மொழி வாய் வழி கதைகளை !
மறந்து!!
அனுவின் விளையாட்டு !
அயல்மொழி அறிவியலுடன்!
ஐரோபிய நியுகிலியார் ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தின் வாயிலாய்!
அறியும் முயற்சியில், !
“அத்இ த்இ வைதமாய்” கீதையில் உள்ளதை,!
அறியாமை என்று மறுதலித்து.!
!
அனைவரின் கூற்றும் ஆராய,!
வயசும் இன்றி அனுபவமும் இன்றி,!
படித்தவை தொக்கி நிற்க !
கேள்வியாய்?...!
இவை அனைத்தும் ஆறரிவு பரிணாமத்தின்!
தானமாய்.!
அறிவியல் கூற்றாய் !
எதிர்காலத்தில் ஏழறிவு பரிணாமம்!
இயலுமெனில்,!
நிகழ்கால அறிதல் கூட, !
எதிர்மறையாகலாம்!.!
ஏழறிவின் பரிணாமத்தால்……….!
எனில்,!
நிகழ்கால வாழ்வின் !
அறிவியல்.!
அறிவு இயல்!
தத்துவம் !
நீங்குதல் இனிதே!...!
!
-க.செ.வெங்கடேசன்!
அபுதாபி
பிரசவம்
நளாயினி
எடுத்தச்செல்லும் !
அந்த வயிற்று வலியில் !
எமக்கு என்ன தெரியும் !
வைத்தியர் சொல்வதையே !
கிரகிக்க முடியாத நிலைமை. !
நா வரண்டு போகும் !
தொண்டை கட்டும். !
மசில்சுகள் வலி எடுக்கும். !
யாரோ களுத்தை பிடித்தே !
அமுக்கும் நிலையாக இருக்கும். !
கட்டிலால் எழும்பி !
ஓட முயல தோன்றும். !
மலம் கழிக்க வேண்டும !
என்ற உணர்வு தோன்றும். !
வார்த்தைப்பகிர்தலுக்கே !
அங்கு இடமில்லை. !
ஏலுமானால் கைப்பாசை !
சில சமயம் ஒத்துழைக்கும். !
மூச்சே வர மறுக்கும் !
ஒரு சின்ன வினாடிக்குள் !
மூச்சு மீண்டும் வரும் !
ஆனாலும் கழைத்த கழைப்பில் !
மூச்சு மீண்டும் அறுந்தே போகும் !
மீண்டும் சில அறுபட்ட வினாடித் !
துளியில் தம்மடக்கி !
மூச்செடுக்க முயல்வோம். !
முடியவே முடியாது. !
அருகில் நிக்கும !
கணவரை எட்டிப்பிடித்தால் !
சில சமயம் மூச்சு வந்து விடுமோ !
என மனசு சொல்ல தம்மடக்கி !
கை எட்டிப்போகும் !
மீண்டும் சோர்ந்து விடும் கைகள். !
மீண்டும் கைப்பாசை கை தாவும் !
தண்ணி என பெருவில் !
கொண்டு வாயருகில் போகுமுன் !
மூர்ச்சையாகும் தருணம் !
மீண்டும் வந்துவிடும். !
கைப்பாசையும் மூர்சையாகும் !
மயக்கம் வந்து வந்து போகும் !
இறுதிக்கட்டத்தில் !
முற்றுமுழுதாக மூர்ச்சையாகி விடுவோம். !
உயிர் இருக்கும் உணர்வு இருக்கும் !
அப்பப்போ வயிறு இறுகி இறுகி !
உடல் பின்பக்கமாக வழையும். !
கண் சொருகும். !
அப்பப்போ விழித்துப் !
பாக்க தோன்றும். !
ஆனாலும் முடிவதில்லை. !
கத்த முடிவதில்லை !
அசைய முடிவதில்லை. !
உடலோ சோர்ந்து !
துவண்டு !
அதை எடுத்துரைக்க !
வார்த்தை கள் !
என்னிடம் இல்லை. !
குழந்தை வருவதை !
கருவிகள் காட்ட !
அவசரம் அவசரம் !
எல்லோரிலும் அவசரம் !
இறுதியாக சேர்த்து வைத்திருந்த !
மிச்ச ¬தைரியத்தையும !
பிய்ந்த உயிரையும் !
ஒண்டாய் திரட்டி !
வில்லாய் வழைய !
குழந்தை மெதுமெதுவாக !
தாதி கை தாவும். !
குழந்தை அழும் சத்தம் !
மட்டும் எம் செவி வழி பாயும்
துர்க்காவின் கவிதை
துர்க்கா (கனடா)
நெருக்கங்கள் அற்று சிதறிக் கிடந்தன !
வெள்ளித் தகடுகள் !
அசைவுகள் அற்றுக் கிடந்த மேகங்களுக்குள் !
விழித்துக் கொண்டிருந்தது நிலவு !
நினைவுகள் எதுவுமின்றி !
இயல்புகள் மறந்து !
எல்லாமே !
ஆசைகள் !
ஆவேசங்கள் !
எதிர்பார்ப்புகள் !
ஏமாற்றங்கள் எதுவுமின்றி !
மனமும் !
தனிமையின் கதறல்களையும் !
காதலின் கண்ணீரையும் !
தேக்கி இறுகியிருந்த மேகங்களின் நடுவே !
பூமியை நோக்கி !
விழுந்து கொண்டிருந்தது !
ஒற்றைச் சிறகொடிந்த குருவி ஒன்று- !
அவன் காதல் சொல்லிக் கொண்டிருந்தான் !
இன்னொரு இதயத்திடம் !
-துர்க்கா (கனடா) !
நன்றி: உயிர்நிழல்
அவன் கெட்டிக்காரன்
ஹம்ஸாக் அமீன்
நின்மதியும் இல்லை - ஆனாலும்!
வாழத் தெரிந்தவன் ...!
தனிமை. அமைதி - அவன்!
கூட இருக்கும் - ஆனால்!
தன்னம்பிக்கை உறங்கவிடுவதில்லை ...!
இறந்தகால நிகழ்வுகள் வாழ்வை!
மகிழ்விக்கிறது - அத்தனை!
ராத்திரி இருள்களும்!
படம் காட்டுகின்றது!
இறந்த காலத்தை ...!
இதயம் நடிக்கின்றது!
இரவுகளில்!
துணையாய் வரும்!
கனவுகள் - அவன்!
உள்ளத்தை தேற்றுகிறது...!
அன்புக்கு!
உரிமையான - அவன்!
உறவுகளை நினைக்கின்றான்...!
கனவுகளும்!
எண்ணங்களும் - அவன்!
கற்பனைகளை வளர்க்கின்றது...!
தூக்கி எறியப்பட்ட - அவன்!
தன்னப்பிக்கையுடன்!
நடக்கின்றான்...!
அவன் காதுகள்!
எண்ணங்களை!
மட்டுமே செவிமடுக்கின்றன...!
அவன் தூங்குகின்றான்!
அவன் கெட்டிக்காரன்
தூத்துக்குடியில் பூத்த முத்துக்குமரன்
வசீகரன்
உயிர்க் கொடி!
ஏற்றிய தோழா!
ஈழத் தமிழர்களின் முத்துக்குமரா!!
இணையத்திலே உன் அழகிய!
முகம் பார்த்தோம்!
இதயத்திலே கருகிப் போனது!
எங்கள் மனம்!!
எவ்வளவு இளகிய!
மனம் கொண்டவன் நீ!
எங்களுக்காய்...!
ஏன் கருகிப் போனாய்?!
தூத்துக்குடியில்!
முத்துக் குளித்தவன் நீ!
சாஸ்திரி பவனில்!
ஏனையா தீக்குளித்தாய்?!
குடம் குடமாய்!
நாங்கள் அழுது வடித்த!
எங்கள் கண்ணீரில்!
உன் முகமே பூக்கிறது!!
எம் தமிழ்மீது!
நீ கொண்ட பற்றுக்கு!
எல்லையே இல்லை என்பதை!
இப்படியா உணர்த்துவது!!
தமிழினத் தலைவர்கள்!
என்று சொல்லத் துடிக்கும்!
எங்கள் தலைவர்களின்!
நாக்கை அறுத்தாய் நீ!!
கையாலாகாத பரம்பரை!
என நினைத்தாயோ!
பூவாய் இருந்தவன் நீ!
புயலாய் ஏன் வெடித்தாய்?!
முப்பது ஆண்டுகள்!
நாம் சுமந்த வலிகள்!
போதாத ஐயா!
ஏனையா எரிந்து போனாய்?!
பெரு வலியோடு!
உனைப் பெற்ற தாயை!
எந்த முகத்தோடு போய்!
நாங்கள் இனிப் பார்ப்போம்!
எட்டாத தூரத்தில்!
வாழ்ந்தாலும்!
வாகை மரம் போல!
வாடிப் போய் நிற்கிறோம்!
மண்ணெணையை!
உன் மீது ஊற்றி!
தமிழ்மண்ணைக் காக்க!
ஏனையா உனைக் கொடுத்தாய்?!
தமிழீழம் வாழவே!
எங்களை வாழ்த்தி!
உன் வாழ்வை!
ஏனையா நீ அழித்தாய்?!
மரணத்திடம் மண்டியிடாமல்!
மண் எங்கும் ஓடுகிறோம்!
மரணத்தை தேடி நீ!
ஏனையா ஓடினாய்?!
தமிழீழ வரலாற்றில்!
முத்தான உன் பெயர்!
இனி எழுத்தாணிகளின்!
முதல் வரியாகட்டும்!!
உன் தியாகத்தின் முன்!
நாங்கள் வெறும் சருகுகளே!!
தமிழகத்தின் தாய்மடியில்!
கண்ணீர் அஞ்சலி செய்கிறோம்!!
-வசீகரன்!
நோர்வே!
29.01.09
