நீயும் நானும் கைகோர்த்து
நடந்து சென்ற, கடந்த நாட்கள்,
கண்களில் கனவுகளாக!
புதுப்பாடல் போல புனிதமான
உன் அன்பு, எனக்குள்ளே!
புதுவரவாய், புதுவசந்தமாய்,
உன்னுள் விழவைத்தது!
சோர்ந்துபோன இதயம்
உன் வரவால் உயிர்பெற்றது.
பட்டாம்பூச்சி வாழ்க்கையில்,
பூபாளமாய் உன் வரவு!
பனித்துளியினும் தூய்மையான
நின் நேசத்தில், நான்
நிலைகுலைந்து போனது, உன்
அன்பின் ஆழத்தை சொல்லும்!
என் உயிரை திருடிவிட்டு
உள்ளத்தை மட்டும் விட்டுவிட்டாய்.
அது ஆழ்ந்த உன் அன்பு அருவிக்குள்
தத்தளிக்கிறது...
கரையேறமுடியாமல்
பாரதிபிரியா