மரண பேய்களுக்கு
மதியச் சாப்பாடு -ஒரு
மாவீரன் என
தூது அனுப்பியது
தூக்கு மரம்.

தூக்கிலிட்டதும்
மரத்திலிருந்து மண்ணில் விழும்
மாமிசத்தை
தூக்கி செல்ல
துஷ்ட பேய்கள்
துரத்தி வந்து
தூக்கு மரத்தை.

தன் மன்னனின் மரணம் காண
கூட்டமாய் மக்கள் கூடி இருந்தனர்.

கர்ப்பிணி கழுத்திற்கு
காயிற்று வளையலிட்டு
கவுரவிக்கும்
சீமந்தம் நடத்தி வைக்க
வெள்ளை சீமான்களும்
வந்து நின்றனர்..

நிஜ உருவத்தை கண்டால்
நிற்கும் மக்கள்
நிலை குலைந்துவிடுவார்கள் என்பதால்
மனிதனைப் போல்
மாறுவேசமிட்டு கொண்டது
மயானப் பேய்கள்.

கொடும் பசியில் இருக்கும்
குட்டி பிசாசுகளுக்கு
தூரத்தில் வரும்
விலங்கிட பட்ட மனிதன்
விழிகளுக்கு
விலாங்கு மீனாய்
விருந்தளித்தான்.

சாத்தான்களும்
சாப்பாடுக்கு தயாராகின.

இலையின் அருகே
இரை வந்துவிட்டதால்
இரைச்சலிட்டு
இந்த பேய்கள் எல்லாம்
இன்பத்தை வெளிபடுத்தின..

"பேய்களே!
சத்தமிட்டால்
நம் சாயம் வெளுத்துவிடும்.
பாவி மக்கள்
பயந்து போவார்கள்.
உணவு கீட்டும் வரை
ஊமையாய் இருங்கள்"
ஆணையிடுகிறான்
அப்பேய்களின் அரசன்.

வெயிலின் அடியில்
வெள்ளையனின் பிடியில்
வெறிப் பிடித்த
வேங்கையோன்று
வெட்டு கத்தியின் பார்வையோடு
எட்டு வைத்து
கிட்ட வருவதை கண்ட
பயங்கர பேய்கள்
பயந்து போயின..

நாகம்ப் போல்
அவன் நடந்து வருவதை கண்டு
நடுங்கி போயின..

முனங்கி கொண்டிருந்த
மக்களிடையே
முழக்கம் ஏற்படுகிறது..

" வீர பாண்டியனை
விடுதலை செய்
வீர பாண்டியனை
விடுதலை செய் "

அந்த
இந்திய பெருஞ்சுவரின்
இடி முழங்கிய பெயரை கேட்டதும்
இடுகாட்டு பேய்கள்
கருவாடு போல்
காய்ந்து போயின..

மரண அன்னையின்
மலர் மடியில் - ஓர்
மழைலை யென
நடந்து செல்கிறான்.

தூக்கு மர நிழலில் - ஒரு
தேக்கு மரம்
ஊக்குவிக்கும் தான் மக்களுக்கு
ஊற்றெடுக்கும் உணர்சிகளை
உதிர்த்துவிடுகிறது.

" முனையில் நிற்கும் எதிரிக்கு
முதுகால்
முகம் காட்டுபவன்
எறும்பு கூட
ஏறி மிதிக்கும்
எருதட "

" துணிந்தவனுக்கு
தூக்கு மரமும்
துப்பாக்கி சூடும்
வீரத் திருமகள்
வியந்து வழங்கும்
விருதட "

பசித்து காத்திருந்த பேய்கள்
ரசித்து கேட்டு கொண்டிருந்தது
அந்த
இரட்சகனின்
ராட்சச வசங்களை.

" இத் தலைவனை கண்டிருந்தால்
தற்கொலை செய்திருக்க மாட்டேன் "
தலையில் அடித்து கொண்டது
தளபதி ஆவி.

அவன்
வீரப் பேச்சில்
ஈர குலைகள்
ஆடிப் போயின.
அவன்
மோகனம் கண்டு
மோகினி பேய்களும்
மோட்சம் அடைந்தன.

தின்று கொழுத்த காதோடும்
தீராத பசி வயிற்ரோடும்
திரும்பி சென்றது
திகில் பேய்கள்.

சீமந்தம் முடிந்தது.
சீரழிவு நடந்தது.

சரித்திரத்தில்
பச்சை தமிழன்
வீரனென்று
பதிவு செய்ய...

தூக்கு மர நிழலில்
ஒரு தேக்கு மரம்
சரிந்து கிடந்தது

ஓடை நீரில் மீன்கள் பின்னால்
ஓடித் திரிந்த்த(து) ஒரு காலம்
கோடை மணலில் கால்கள் வெந்து
குழைந்து போனதும் ஒரு காலம்

ஈசாப் நீதிக் கதைகளுக் குள்ளே
இதயம் கரைந்தது ஒரு காலம்
பேசா திருக்கும் பிரபஞ்சமே ஒரு
புத்தகமானதும் ஒரு காலம்

சில்லிப் பூக்களில் தேனைத் தேடித்
துள்ளித் திரிந்தது ஒரு காலம்
எல்லாம் இருந்தும் நேரமில்லாமல்
எட்டித் தள்ளுவ தொருகாலம்

ஆகயத்தைத் தொட்டுப் பிடிக்கும்
ஆர்ப்பாட்டங்கள் ஒரு காலம்
ஆகாயத்தை நெஞ்சுக்குள்ளே
அழைத்துக் கொண்டதும் ஒரு காலம்

பண்ந்தான் உந்தன் எஜமான் என்று
பதறித் திரிந்தது ஒரு காலம்
பணந்தான் உந்தன் சேவகன் என்று
பாடங் கண்டதும் ஒரு காலம்

அதுவோ இதுவோ எதுவோ என்றே
ஆசை வளர்த்ததும் ஒரு காலம்
இதற்குத் தான இவ்வள வென்றே
இடுப்பைப் பிடித்ததும் ஒரு காலம்

காதல் இன்றேல் சாதல் என்றே
கவிதை சொன்னதும் ஒரு காலம்
காதல் என்பது ச்ந்தர்ப்பம்தான்
கண்டு தெளிந்ததும் ஒரு காலம்

சொல்லிச் சொல்லி உணவு சமைத்துத்
தொப்பை வளர்த்தடும் ஒரு காலம்
மில்லிகிராமில் உணவை அளந்து
மென்று முடிப்பதும் ஒரு காலம்

தன்னை வெல்ல ஆளில்லை என்றே
தருக்கித் திரிவதும் ஒரு காலம்
சின்னக் குழயில் காற்றைச் செலுத்தி
ஜீவன் வளர்ப்பதும் ஒரு காலம்

பூமி தனக்கே சொந்தம் என்று
புலம்பித் திரிவதும் ஒரு காலம்
பூமிக்கே நீ சொந்தம் என்று
புரிந்து தெளிவதும் ஒரு காலம்

 
பெரும்பாண்மையான காலங்களில்
நாம் அடிமைப் படுத்தப் பட்டிருக்கின்றோம்
பெரும்பாண்மையினரால்...
உணர்வுகள்
ஒடுங்குமளவிற்கான அடிகள்
உள்ளும் புறமும்
இருப்பினும்...
இருப்பினும்...
மார் தட்டிக் கூறுவேன்..
மனித உரிமைக்காய் முழங்கும்
எம்மினத்தால் தான்
ஊருக்கு ஒதுக்குப் புறமாய்
இன்னும் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது
“இரட்டைச் சுடுகாடு”

நான்கு வர்ணங்கள்
பிரிக்கப்பட்டு,
கலைத்துப் போடுவதில்
களைகட்டுகிறது ஆட்டம் !

ஒரே வர்ணங்கள்
ஒன்றாய்க்
கூடிக் கொள்ள

வெவ்வேறு வர்ணங்கள்
வெட்டிக்கொள்வதற்கே
களமிறக்கப்படுகிறது

வெட்டுவதும் வெட்டப்படுவதுமாய்த்
தொடருகிறது ஆட்டம்
இன்றுவரை.

எல்லா வர்ணங்களையும்
ஒன்றாய்க் கூட்டிப்
பிடிக்கத் துடிப்பவருக்கு
எப்போதும் கிடைக்கிறது
கழுதைப் பட்டம்

நீ இமைக்கும் போது
உன்னிடம் கண்ணாய்
வாழ்கிறேன்.
எனக்கேன் இந்த கண்கள்?

நீ சுவாசிக்கும் போது
உன்னிடம் காற்றாய்
வாழ்கிறேன்.
எனக்கேன் இந்த சுவாசம்?

நீ பேசும் போது
உன்னிடம் வார்த்தையாய்
வாழ்கிறேன்.
எனக்கேன் இந்த வார்த்தை?

நீ ஊறங்கும் போது
உன்னிடம் கனவாய்
வாழ்கிறேன்.
எனக்கேன் இந்த கனவு?

நீ போகும் போது
உன்னிடம் நிழலாய்
வாழ்கிறேன்.
எனக்கேன் இந்த நிழல்?

நீ வாழும் போது
உன்னிடம் வாழ்க்கையாய்
வாழ்கிறேன்.
எனக்கேன் இந்த வாழ்க்கை?

இது  கோட்டூர்புரத்தின்
நுழைவாயில் மட்டுமல்ல
கோடிக்கணக்கானோர்  
நுழைந்த கோவிலும் கூட

நூலகத்தின் முன்னே
அறிஞர்  அண்ணாவின்
உருவக் காட்சி
நுழைந்த பின்னே
பல அண்ணாக்கள்
உருவாகும்  காட்சி

நூலகத்தை சுற்றி
ஜாதி பூக்கள்
பூத்திருந்தாலும் இங்கு
சாதி பூக்கள்
பூக்க   இயலாது .

இங்கு
நாளன ஏடுகளும்  உண்டு
நாளேகளும் உண்டு

இங்கு தான்
தமிழ் நூல்கள்
தன்மானத்துடன்  இருக்கின்றன
ஏனெனில் இங்குதான்
ஆங்கிலம்  அல்லாத
தமிழ்நூல் பிரிவு

இது
கன்னிமார  நூலகத்தையும்
கவர்ந்து இழுக்கும்
ஏனெனில் இங்குதான்
வயதுக்கு வந்த
வரலாறு  நூல்கள் அதிகம்

சூரிய குடும்பத்தை காண
சுற்றி  சுற்றி பார்க்க
வேண்டாம்.
இதோ
ஒன்பது கோளும்
ஒரே புத்தகத்தில்

அதுமட்டும்மல்ல
பத்தாவது புத்தகத்தை
பற்றிய பக்கம்
பக்கமான புத்தகங்கள் .

இந்த நூலகத்தில்தான்
வினை கூறும்
வேதியல் நூல்கள்
வினைபடாமல் இருக்கும்

இந்த நூலகத்தில்தான்
இசை அறிவியல் கூறும்
இயற்பியல் நூல்கள்
இதய துடிப்புடன் இயங்கும்

இந்த நூலகத்தில்தான்
உயரியல் நூல்கள்
பெயருக்கேற்றார் போல்
உயிருடன் இயங்கும் .

இந்த நூலகத்தில்தான்
சூத்திரம் சொல்லும்
கணித நூல்கள்
ஆத்திரமின்றி அடுக்கி
வைக்கப் பட்டிருக்கும்

இந்த நூலகத்தில்தான்
காலத்திற்கேற்ற
கனினி நூல்கள்
கன்னி நூல்கள்
கவர்ந்து இழுக்கும்

இந்த நூலகமானது
போண்டா  விற்பவனையும்
போட்டி தேர்வு  எழுதவைக்கும்
ஏனெனில் இந்த நூலகம்
போட்டி தேர்வுக்கான
பொக்கிஷம் கிடைக்கும்
பத்மநாத  சுவாமி கோவில்

நூலகத்தை
மாற்ற நினைக்கும்  திறனாளிகள்
இங்கு படிக்க வரும்
மாற்று   திறனாளிகளையும் சற்று
நினைத்து பார்க்க  வேண்டும்

நீங்கள்
குழந்தை நல மருத்துவமனை
கட்டினால்  கூடவே
குழந்தை மனநல  மருத்துவமனையும்
கட்டி விடுங்கள்

ஏனெனில் இந்த
நூலகத்தில்தான்  ஒவ்வொரு
புத்தகமும் ஒரு  மருத்துவர் .

அரசே
மாணவர்களாகிய  நாங்கள்
மதிப்புமிக்க உங்களிடம்
எதிர்பார்ப்பது  இடமாற்றமல்
மனமாற்றமே

வானெங்கும்
தலைக்குமேலே
பறந்துதிரியும் பட்சிகளுக்கு
நாலா பக்கமும்
சுதந்திரம் உண்டு!

ஆயினும்
எனது சிரசுக்குமேலே
கூடுகட்டு முட்டையிட
இடம்கொடுக்க முடியாது
அவற்றுக்கு!

தலை
இன்னும்
எனக்குச்சொந்தம்
என்பதால்

மனிதா! வேண்டாமே நம்மில் தீண்டாமை
இனிதானிவ் வாழ்வில் தீண்டாமை வேண்டாமே
மண்ணில் மாந்தருக்கு மனதில் தீண்டாமை
எண்ணிடா திடமான கனிவுளம் வேண்டும்

ஆண்டவனை தரிசிக்க ஜாதிபேசும் மனிதா!
மாண்டவுடன் செல்லுமிடம் யாதென்று தெரியாதா
ஆடி அடங்கும் வாழ்க்கையிலே உனக்கு
ஆறடி நிலமும் இல்லையென்பதே கணக்கு

அனலுலையில் தள்ளிவிட்டு செல்லுகின்ற கும்பல்
புனலலையில் கரைப்பதெல்லாம் பழுப்புநிற சாம்பல்
பார்ப்பனென்றும் பரையெனென்றும் பேதம் உலைக்கில்லை
பார்த்திருந்தும் படித்திருந்தும் உன்னறிவில் ஏறவில்லை

நீதிகொன்று பேதம்செய்து இழந்தது இன்னுயிரே
மீதியுனது வாழ்வையேனும் பயனுறவே கழிக்க
வீதியிலே போராடு தீண்டாமை ஒழிக்க- இல்லேல்
நாதியின்றி கிடப்பாய் நடுவீதியிலே நாளை

பாரதியும் பெரியாரும் பகிர்ந்திட்ட பகுத்தறிவு
யாரெதுதான் சொன்னாலும் ஏற்றிடாதோ உன்னறிவு
ஆண்டவனே நினைத்தாலும் ஒழிந்திடாத ஜாதித்
தீண்டாமை ஒழியும் நீ நினைத்தால் இன்று

நினைவுகளை  கைபிடித்து
நிலவொளிதனை  நனைத்து
நீண்ட தூரம்  போகிறேன்.
நீயும் வருவாயென - நின்
நினைவுகள் சொல்லிவிட
நீயும் வருவாயா?
நிழல் கூட்டி
நிலாவின் முகம் காட்டி.

நிறுத்தும் இடமெல்லாம்
நினைவோடு இன்புற்று
நீயே இருப்பதுவாய்
நிகழ்வுகள் இனிக்குதடி.

நித்திரை கனவழியில்
நினைவெனும் நீர் அலையில்
நீந்தி நீந்தி நீர்த்துபோய்
நின்னொரு நினைவு கூட
நீங்காது கண்மணியே.

நித்தம் நித்தம் நீ வேண்டும்
நிரம்ப நிரம்ப நினைவு வேண்டும்
நீயாக தரவேண்டாம்  
நினைத்து விடு பொன்மணியே.

நின்று கடுக்கையிலும்
நீள் தூரம் கடக்கையிலும்
நீட்டி நிமிர்ந்து கிடக்கையிலும்
நின் நினைவுகள் நெருடுதடி.

நீ சாலை கடந்து
நில்லாமல்  போனாலும்
நினைவு நின்று
நின் மாயை காட்டுதடி.

நிறுத்தங்களில் நிற்கையில்
நின் வருத்தங்கள் என்னவோ?
நீல விழி நின்று - என்மேல்
நிலைகொள்ள மறுக்குதடி.
நீண்ட - நின்
நிழல் கூட நெருங்கிவிட பார்க்குதடி
நீ மட்டும் தீ கொண்டு தீண்டுவது ஏனடி?

நிலவை நீ என்றேன்
நீலம் உன் விழி என்றேன்
நின் நிழல் நானென்றேன்
நிறமெல்லாம் உன் நிறமேன்றேன்
நீரை உன் மனமேன்றேன்
நின் குறையெல்லாம் நிறைஎன்றேன்.
நிதர்சனம் காட்டினாலும்-நின்
நிகர் நிற்க யாரென்றேன்.

நிழலாய் நீ வேண்டும்
நிகழாத வரம் வேண்டும்.
நீ மட்டும் உடன் வேண்டும்
நினைவுகள் கொஞ்சம் கடன் வேண்டும்.
நீதி கிடைக்க வேண்டும்.
நின் நினைவுக்குள் கிடக்க வேண்டும்.
நிஜமாய் நிச்சயமாய்
நினைவில் என்றும்
நீமட்டும் நெருக்கமாய் வேண்டும்

சின்னச் சின்னப் புத்தகம்
சிறுவர் படிக்கும் புத்தகம்
அன்னை போல எந்த நாளும்
அறிவை ஊட்டும் புத்தகம்!

படங்கள் நிறைந்த புத்தகம்
பாடல் நிறைந்த புத்தகம்
கடலைப் போல என்றும் வற்றாக்
கருத்தை ஊட்டும் புத்தகம்!

கதைகள் சொல்லும் புத்தகம்
கண்ணைத் திறக்கும் புத்தகம்
மண்ணை விண்ணை விளங்கி நல்ல
வாழ்வளிக்கும் புத்தகம்!

பாட்டி போலப் புத்தகம்,
பச்சைச் சிரிப்பைக் காட்டியே
ஏட்டு வாயால் நித்தம் நித்தம்
இனிக்க இனிக்கச் சொல்லுமே