வானம் !
காற்றை கொண்டு!
மேகம் குலைத்து !
செய்த பொம்மைகளை !
உனக்காக வாங்கசென்றேன் !
கரடி பொம்மையினை !
எடுப்பதற்குள் !
யானையாய் மாறியது !
காற்றில் !
கோபம் கொண்டு !
வானத்தின் கன்னத்தில் அறைய !
கருத்தது மேகம்!
வழிந்தது மழை கண்ணீர் !
காற்றும் மழையும் !
நின்றதால் !
உருகுலையா பொம்மை !
வாங்கி !
உனக்கு அளிக்க வந்தால் !
உடல் பொம்மை!
விட்டு விட்டு !
எனை தேடி !
உன் உயிர் வானுலகில் !
என் மகளே

பார்வையும்!
01.!
விவாகரத்து..!
-----------------!
என்னை!
சிந்திக்க வைத்தவளும்!
நிந்தித்து போனவளும்!
அவள்தான்.!
ஒரு இரவில்!
ஒடிந்த பாசம்!
விடிந்ததும் - ஒரு!
மடிந்த வேசமாய்!
இடிந்து போனகதை!
என்னைத்தவிர!
யாருக்குத் தெரியும்..!
முதல் நாள்!
பத்திரம் என்றவள்!
மறுநாளே!
பத்திரத்தோடு வந்தாள்.!
என் காதலை!
கட்டிப்போட - ஒரு!
கையொப்பம் வேண்டுமாம்.!
ஒரு கிறுக்கல் கிறுக்கியதில்!
அவள் வடக்கே போனாள்!
நான் கிழக்கே போனேன்!
எங்கள் பிடிவாதம் மட்டும்!
மகன் தலையில்!
மண்ணை சொரிந்தபடி..!
முற்றுப் பெற்றது!
எங்கள் விவாகம்.!
காரணமோ - அந்த!
மோசமான விவாதம்.!
அவள் விடுவதாய் இல்லை!
நானும் முடிப்பதாய் இல்லை.!
அவளும் நானும் முட்டியதில்!
முதல் பிறந்தது!
பிள்ளை!
இப்போ பிறந்தது!
தொல்லை.!
நேற்றுவரை!
என்னை நம்பியவள்!
இன்றுமுதல் - தன்!
வக்கீலை நம்புகிறாள்.!
பறவாயில்லை!
எனது தெரிவில்!
தவறிளைத்தவள்!
இந்த வக்கீல் தெரிவில்!
சரிசெய்திருக்கிறாள்.!
காரணம்!
குடும்பங்களை பிரிப்பதில்!
கெட்டிக்கார வக்கீலாம்!
அவர்.!
ஊரார் பேசிக்கொள்கிறார்கள். !
02.!
அவள் விழியும் எனது பார்வையும்!
-------------------------------------!
கடல் குளித்து வந்தவன்!
இந்த முத்தை!
என் வீதியில்!
தவறி போயிருக்கவேண்டும்..!
சந்தேகமே இல்லை.!
இவள்தான்!
படைத்திருக்க வேண்டும்!
பிரமனை.!
அவள் !
விளித்ததில்!
விழுந்தவன் - இன்னும்!
முளித்ததாய் இல்லை.!
என்!
விழிகளில் கிடக்கும்!
அவள்!
விம்பங்களை விலக்கியபடி!
எத்தனை நாள் - அவளை!
கனவிலே முத்தமிட்டுக்கொள்வது..??!
அவள்!
வந்துபோகும் கனவுக்கும்!
கற்பிருக்கவேண்டும் -!
அதிகம் வெட்கப்படுகிறதே..!
அவளைப்பார்த்ததில்!
சுட்ட இரத்தம் - இன்னும்!
சூடாறவில்லை!
சூடேற்றுகிறது தவிர..!
வலிந்து இழுத்த!
அவள் பார்வை!
இன்னும் என்!
வலது சோணை அறையில்!
வற்றாத குருதியை!
வடித்து குடித்து!
விரதம் கிடக்கிறதே..!
என்னமோ!
அவள்!
உருண்டை விழிகளுக்குள்!
பிரண்ட பார்வை!
அங்கேயே!
உருள்கிறதே தவிர - அங்கிருந்து!
விலகுவதாய் இல்லை

மெல்ல மெல்லச் சுற்றுகிறேன்!
மேசை மீது உலக உருண்டை.!
என்!
துணைக் கண்டம் தொட்டுச் சிலிர்க்கிறேன்.!
கடலில் நனைந்து கைவிரல்...!
ஈரத்தோடு தொடுகிறது ஈழத்தை.!
நான்!
கால் வைத்த மண்!
கண்ணுக்குத் தெரியாத புள்ளியாய்...!
சிங்கைச் சிறுதீவாய்...!
என் கையில் இந்த பூமி.!
o!
ஊருக்குப் போன தோழன்!
வாங்கி வந்த!
உருண்டைப் பூமியின் அடியில் அதன் விலை!
ஆ எனும் மறை குறியில்.!
இந்தப் பூமியை!
அச்சில் பொறுத்திய அச்சின் சாய்வு!
இருபத்து மூன்றரை பாகையில்!
இருக்கும்தானா?!
இதைச்!
செய்தவனுக்கு விளங்கியிருக்குமா!
இந்தச்!
சாய்வின் சங்கதி.!
கவையில் இப்படி மாட்டியது!
கண்ணில்பட வசதிக்குத்தான் என்பானா?!
மண்ணின்!
மேற்பரப்பு மேடுபள்ளம் போல!
இந்த உருண்டையில்!
ஒழுங்குக் கொஞ்சம் குறைந்து.!
அச்சு!
நேர்க்கோட்டில் இல்லாததால்!
துள்ளிக் குதிக்கிறது.!
சுற்றுகையில்!
நிலம் நடுங்குவது போல!
உறுதிப் போதா!
இந்தக்!
கம்பிக் கவைப் பிடிமானத்தால்.!
ஆனாலிந்த நிசப் பூமி!
எந்தப் பிடிமானமும் இல்லாமல்!
இந்தப் பேரண்டத்தில் இயங்குகிறது.!
இன்னொன்றில் பயணிக்கும் எதற்கும்தான்!
பிடிமானம் வேண்டும்.!
இந்தப் பூமிக்கு எதற்கு?!
இல்லை!
இருக்குமோ பிடிமானம்...?!
சுற்றிச் சுற்றிப் பார்க்கிறேன்!
எல்லா தேசங்களையும்!
இருந்த இடத்தில் இருக்க!
இந்தப் பூமி உருண்டை.!
பல்லைப் பிடித்துப் பார்க்கிறேன்.!
பாசமாய்!
ஊரிலிருந்து ஓட்டி வந்த!
ஓர் உழவு மாடாய்!
இந்த உலக உருண்டையை.!
இந்த!
உருண்டைப் பூமியில்!
ஒரு குழி மண்ணாவது வாங்கலாம்தான்.!
ஆனால்!
மண்ணுக்கென தருவது பெறுவது!
மண்ணின் விலையாகுமா?!
கொடுப்பதும் கொள்வதுமாயிருக்கும்!
மண்ணுக்கு!
மனிதனென்ன விலை வைப்பது?!
உள்ளன்பில் கொடுத்த இந்த!
உலக உருண்டைப் பரிசுக்கும்தான்?!
விலையில்லா இந்த உலக உருண்டையில்!
ஈழத்தைத் தொட்டு எழுதுவே‎ன்!
இது!
தமிழனின் மண் !
எ‎ன்று

கவி ஆக்கம்: பா.திருமுருகன்!
பொங்கல் தீபாவளி!
எத்தனையோ பண்டிகைகள்!
ஞாபகத்தில்!
சின்னபிள்ளை மச்சான் மட்டும்!
நடந்துகொண்டேயிருக்கிறார்!
காரணம்!
அவரிடம்!
சித்ரகுப்தனாய்!
சிலகாலம் கணக்கெழுதியிருக்கிறேன்!
ஆடுகளின்!
ஆயுள் ரேகையை!
கூறுப்போட்டு!
கூப்பிட்டுக் கொடுத்திருக்கிறேன்!
இரத்தம் தனியாய்!
சதை தனியாய்!
தலை தனியாய்!
கால் தனியாய்யென்று...!
நானும்!
ஆடு மேய்க்கப்போய்!
அழுதிருக்கிறேன்!
அது!
அடுத்தவன் தோட்டத்தில்!
மேய்ந்ததால்!
அப்பாவிடம் அடியும் வாங்கியிருக்கிறேன்!
ஒரு நாள்!
கட்டியிருந்த ஆடு!
காணவில்லை!
அம்மாவிடம் கேட்டேன்!
அருப்புக்கு கொடுத்துவிட்டதாய்!
சொன்னாள்!
என்!
படிப்புச் செலவுக்கு!
பணமில்லையாம்!
பாவம்!
அந்த ஆடுகள்!
இன்னும்!
என்னைப்போல்!
யார்யாருக்கோ!
உயிரை விட்டிருக்கலாம்!
இன்று!
விட்டில் பூச்சிகளுக்காக!
விளக்குள் கூட!
எதிரியாய் தெரிகிறது!
எனக்கு!
!
கவி ஆக்கம்: பா.திருமுருகன

உயிரோடு குளிக்குள்ளே உடலங்கள் உறங்க! !
கல்லறைக் கடிதங்கள் நன்றியுடன் முடிக்க! உண்மைக்கு அங்கே உருவம் இல்லை!!
எம் அழிவு அயல் நாட்டிற்க்கு ஒரு இழிவு! மண்தெறிக்க மழை பொழிப்பினும் வானம் கிழிய இடி இடிப்பினும்! !
புளுதி புலர காற்றடிப்பினும்!... !
உச்சி வெயில் மேல் மண்டையில் வேர்வைகளால்! !
ஏதேனும் எழுதினும்......! !
ஈழத்திற்காய் விழுந்தால் விதை!.. எழுந்தால் மரமென்போம்..! !
யார் யாரோ ஈழத்தின் பெயரை வைத்து அரசியல் நடாத்துகின்ரனர்.. ''உயிரைக்கொடுப்பான் வன்னித்தமிழன் அதற்கு உரத்தைக் கொடுப்பான் உலகத் தமிழன்'' குரல் கொடுக்க சனமுண்டு!! இருந்தும் கை கொடுப்பார் யாருமின்றி எம்மை..!
விருந்துண்ட கைகளைப்போல் !
கழுவிச் சென்ரனர் பலர்?! !
மாவீரர்கள் தாங்களே உயிரின் எழுத்தாகி கல்வெடினுள் பதிந்தார்கள்.., !
துளையிட்ட மூங்கில்களாய் இருந்து மௌனத்தின் சப்தத்தால் கானமாய் இசைந்தார்கள்..!
எவ்வளவு தான் அழிவின் மத்தியில் அழகாய் அலைந்தாலும்.! !
பகை அவன் பதுங்கி வருவான் பகலில் பயந்து!!! !
எம்மவரோ கொஞ்சம் தும்மினால் பதறியடித்தோடுவான் அவன் பன்மை சிதற புலிகளால் முடிந்தது உயிரின் முகம் கலையும் வரை உண்மையாய் களமாடுவது என்வயதிற்கு தகுந்தது அலங்கரித்த தமிழினால் தரை தளைக்க தன்மானத்துடன் போராடுவது.. முட்கம்பிகளோ முன்னே!! காவலரண்களோ பின்னே; பிறப்பும் முன்னே இறப்பும் பின்னே; கவலைகளோ! முன்னே சில கவிதைகளோ பின்னே இருந்தும்! !
ஏன் எம் நாடோடி வாழ்க்கை மட்டும் நடுவில் நிலைக்கின்றது? உண்மையில் நான் தாயகத்தில் இருந்தபோது! !
ஈழத்தின் அருமை புறியேன்! !
பெருமை அறியேன்! ''இது சூழ்நிலை''. நன்மை தனை நான்கு பேருக்கு நன்றி பாராது உழைத்தவன் கடைசி வரலாற்றை சற்று வகுத்து கூறுகின்றேன் சற்று சிந்தியுங்கள்- ((இரும்புத்தொப்பி அணிந்து ஒருவன்,!
சில பல ஆயுதங்கள் ஏந்தி இன்னொருவன்!! !
நட்ட நடு நிசியில் சுதந்திரக்கனவு காணவிடாமல் கதவை தட்டும் ஒரு நல்லவர் கூட்டம்)) !
திறந்து பார்த்தால்!!!...?;;!
என் நிசியின் உறக்கம் கழித்து விழி ஓரம் இமைகள் மெல் திறக்க! !
வீதியோரம் ஏதோ கருகிய வாடை கண்டு கொண்டேன் அதில் எரிவது அவன் இடது கால் தொடடை என்று!! !
ஐயகோ! !
அங்கே பாருங்கள் எம் அழகிய தேசத்தில் அழுகியவாடை! !
உற்று நோக்குங்கள் அவர்களின் சுதந்திர தேசம் சுந்தர வீதியில் எரிகின்றது..! தாயின் உடலம் கிழித்தவனை அண்ணனின் தேகம் புதைத்தவனை! !
மண்ணின் பெருமை வீதிக்கு இழுத்தவனை! உயிரோடு உலவ விடலாமா?? அங்கே பொய்மை உருவமாகிறது உண்மை அருவுருவமாகிறது!! !
கிழக்கிலே பகலவன் படை எடுக்க மேற்க்கிலே அஸ்தமனமாக வடக்கும் தெற்க்கும் என்ன நாதியற்று போனதா?...! ஒரு முறை நான் இலங்கையனை கேட்டேன்! !
ஈழத்தவனை அல்ல இலங்கயனை!! தமிழரின் நிலம் எங்கே என்று! அதற்க்கு அவன் இதோ!! !
என்றான் உச்சி குளிர்ந்தது!.. !
அங்கே பிணங்களின் தடையம் சுடுகாடுதான் விடையம் சரி மாவிர மக்களின் ஆலயம் கேட்டேன்! !
இதற்க்கும் அவன் மூடிய குளிகளை காண்பித்தான் ம்..ம் அந்த மடையன் ஒரு விடையத்தை அறிவில் இருந்து விலக்கி விட்டான் குளிக்குளே விதை மூடி இருப்பினும் அதன் வாழ்விடம் ஏனோ நாளை பகலவன் பார்வையில் தான்

எரிந்துகொண்டு இருக்கிறேன்!
என்மீது ஏவப்பட்ட வார்த்தைகளால்!
நொறுங்கிக்கொண்டிருக்கும் கணத்தில்!
எங்கும்!
பரவிக்கொண்டிருககும் வலியை!
கண்கள் வடித்துக்கொண்டிருக்கிறது!
மொத்தமும் பெரும் புறக்கணிப்பில்!
மரணத்தின் வாசல் திறந்தே கிடக்கிறது!
மரணமும் ஏதுவாகிறது!
சலிப்புகள் வெளிவேறாக பாவித்தாலும்!
நாட்குறிப்புகள் போல ஒன்றன்பின் ஒன்றாக!
காத்து நிற்கின்றன!
கனவுகள் தீர்ந்தபாடில்லை!
நினைவெங்கும்!
நெளிந்துகொண்டும் கனன்றுகொண்டும் இருக்கிறது!
தேடல்கள் இழப்புகளை நிறைவுசெய்கின்றன!
ஏதுமில்லாதது போல் இருந்தும்!
எதன்பின்னால்!
வாழ்க்கையும்!
நானும்.!
கவிதை: அறிவுநிதி

பாண்டித்துரை!
ஏன் பதட்டமோ!
உனக்கு!
போன்பண்ணவரும்போது மட்டும்!
தலை கால் புரியவில்லை!
தடுமாற்றம்றின்றி!
உன் நம்பர் அடிக்கிறேன்!
ஒரு ரிங்கில் நீ எடுக்க!
ஓராயிரம் முறை!
ஊன்னிடம் வேண்டினேன்!
கேட்டிருக்க வேண்டும்!
எடுத்ததும் பேசவில்லை!
எதிர் முனையில் - நீ!
இருப்பது தெரிந்து விட்டது!
முதலில் பேசியது - நம்!
மூச்சு காற்றுதான்!
முப்பது நிமிடம் ஆகியிருக்கும்!
முடிவாய் நாம் பேசியது!
நேரமாச்சு!
வைக்கட்டுமா போனை

01.!
ஏய் குழந்தாய்…!!
--------------------!
பூவில் ஒருபூவாய்!
அழகிற்கோரணியாய்!
அடியோ தாமரையிதழாய்!
அகம்பாவம் அறியாதவளாய்!
குணம் வெள்ளை நிறமாய்!
குறுநகையால் வெல்வாய்…!
மகிழ்ந்தால்!
மங்கலப்புன்னகையாய்…!
மதியால்!
மாநிலம்!
காப்பவளாய்…!
அழுதால்!
ஆற்றிடை ஆம்பல் மலராய்…!
அதிர்ந்தால்!
நாற்றிடை நாதஸ்வரமாய்…!
அயர்ந்தால்!
தென்னங்கீற்றிடைப் பூவாய்!
உறைவாய்.!
சீருடைச் சிப்பிக்குள்!
முத்தாய்…!
தேரிடைப் பூவுக்குள்!
தேனாய்…!
நேர்த்தியாய்!
பாடசாலையில் பயில்வாய்!
சீரிய குழந்தாய்!
சுறுசுறுப்பாய்...!!
!
02.!
முடிவை நோக்கி… !
--------------------------!
முடிவை நோக்கி…!
வாழ்க்கை செல்கிறது!!
வாழ்வை விரும்பினாலென்ன…!
விரும்பாமல் சலித்தாலென்ன!
முடிவை நோக்கி!
ஆயுள் செல்கிறது….!
ஆசைகளை அடைந்த போதும்!
நிராசைப்பட்டு சடைந்த போதும்!
எமது முடிவுப் புள்ளி!
பிறந்ததில் இருந்து!
எமை நோக்கி!
வந்து கொண்டேயிருக்கிறது…..!
இலட்சியம்!
வெளுத்துப் பிரகாசிக்கலாம்…!
கசந்து காய்ந்து போகலாம்…!
“வெற்றி” சுவை கூறலாம்..!
மறுத்து தொலைவாகலாம்.!
பூமி புதிர் போடலாம்..!
காற்று கவி பாடலாம்..!
சோகம் வதை பண்ணலாம்..!
இன்பம் கதை சொல்லலாம்..!
நாம் கடி மலரில் துயிலலாம்..!
காற்றில் பறக்கலாம்..!
கீதம் பாடலாம்!
ஓளிக்கீற்றில் நடக்கலாம்..!
எத்திசையில் போனாலும்!
“முடிவை” நோக்கியே செல்கிறோம்!
அதை முகர்ந்து பார்க்கத்தான்!
இன்னமும்!
இதயங்கள் துடிக்கின்றன

காதல்தான் எனக்கு புத்துயிர் தருகின்றது. !
தாயின் மீது தாய்நாட்டின்மீது உற்றார் !
உறவினர் மீது உண்மை நட்பின் மீது !
எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக இந்த கறுப்பு !
நிலவின்மீதான காதல்.. உங்களிற்காய் !
ஓரு சில துளிகள். . .காதல் துளிகள்... !
!
1) !
இன்றைய பெண்ணா !
இலக்கியப்பெண்ணா நீ !
இப்படித் தயங்குகின்றாய் !
என் பெயர் சொல்லிக்கொள்ள . . !
2) !
உனக்காக ஏதேதோ ஏக்கத்துடன் !
காத்திருந்தேன் கால்கள் வலிக்க !
தென்றல் வருடவில்லை !
திங்கள் ஓளியூட்டவில்லை !
மலரோ வாசம் பகரவில்லை !
மங்கை உன்தன் வருகைமட்டும்.. !
3) !
ஒற்றைத்துணிவுடன் என் காதலை !
துளித்துளியாய் மொழிந்துவைத்தேன் !
பிரசவத்திற்காய் காத்திருந்த !
நிறைமாத கர்ப்பினிபோல் !
பொத்திவைத்த ஆசைகளை !
பூட்டிவைத்த உன் வெட்கத்தை !
தூக்கியெறிந்து நீ தந்த முத்தம் !
இன்றுவரை இனிக்கின்றது !
நீ தான் தொலைவில் !
நினைவுகளுடன்தான் நாம் வாழ்கின்றோம் !
4) !
வேலைக்களைப்பில் வீழ்ந்து படுக்கும் எனக்கு !
பீப் பீப் இசையுடன் வரும் உன் !
எஸ் எம் எஸ் தான் உற்சாகம் தருகின்றது !
ஏழைச்சிறுவனிற்கு கிடைத்த ஓற்றை மிட்டாய் போல !
5) !
உன்னைத்தான் கருவாய் வைத்து !
வரைகின்றேன் ஓர் கவி !
இன்றுவரை உனக்கு ஏன் புரியவில்லை ! !
இல்லை புரிந்தும் மௌனிக்கின்றாயா ? !
அதை நான் சொல்லவேண்டும என.. !
நானும் காத்திருக்கின்றேன் நீ !
சொல்லிக்கொள்வாய் என . . !
6) !
நண்பர்களின் கிண்டல் மத்தியிலும் !
நாசூக்காய் நான் அனுப்பும் எஸ்எம்எஸ் !
அதற்காய் நீ அனுப்பும் பதில் !
புரிகின்றது காதலை மறைத்துவைப்பதிலும் !
ஓர் சுகம் இருக்கின்றது !
சந்தித்துக்கொள்ளாமல் இப்படியே காதலிப்போமா ? !
7) !
கருவறைக்குள் உழன்றபோதே !
புரிந்தேன் எனக்காய் ஓருத்தி எங்கோ இருப்பதாய் !
அவள் நீதான் என்று இன்றுவரை ஊகிக்கவில்லை !
எங்கிருப்பாய் நீ என ஏங்கித்திரிந்தேன் !
இங்குதான் நீ இருந்தாய் என !
இன்றுதான் அறிநதுகொண்டேன் !
8) !
விழிமூடிக்கொண்டாலும் விலகமறுக்கும் ஓளி !
போர்த்திப்படுத்தாலும் புரட்டிப்போடும் குளிர் !
கட்டிவைத்தாலும் துள்ளியோடும் மனம் !
எல்லாமே உன் அருகாமை, உன் ஸ்பரிசம் !
அன்று தந்த இன்றைய நினைவுகள் !
என் சுவாசம்கூட உன்வாசம் தேடுது !
9) !
சுயம் என்னைவிட்டு போனாலும் !
நிதம் உன் நினைவுகள் போகாது !
வானவில் காட்டிய உன் விழிகள் !
வாசல்வரை வந்துபோன உன் கொலுசொலிகள் !
மனதின் ஓரம் வருடிச்சென்ற இதழின்மென்மை !
என்றுமே என்னைவிட்டு விலகாது !
10) !
அழகழகாய் கவிவடித்தேன் !
வார்த்தைக்குள் வாசம் சேர்த்தேன் !
உனக்காய் எங்கேயோ தேடி !
எடுத்து கோர்த்தேன் மாலைகளாய் !
ஒன்றுமே உன்னைப்போல மென்மையாய் இல்லையே ! !
நீ தான் என் இனிய கவிதை ! !
உன்னைவிட வேண்டுமா எனக்கு வேறு கவிதை ! !
11) !
என்றுதான் திறந்துகொள்ளுமோ !
என்மீதான உன்காதல்வெளிச்சம் !
ஒற்றைக்கால் தவமிருக்கும்கொக்குபோல !
இலவுகாக்கின்றேன் உன்தன் இதழ்மொழிக்காக !
எழுதம் மடலின் முடிவில் என்றுதான் !
எழுதிக்கொள்வாய் காதலுடன் என !
12) !
மாலையானதும் மனம் அலைபாய்கின்றது !
ஓடி ஒளிந்து தூணின் பின்னிருந்து நோக்கும் !
பிஞ்சுக்குழந்தைபோல் சின்னதொரு சிரிப்புடன் !
வாசல் வந்து நோக்குகின்றேன் !
உன் கொலுசொலி கேட்காதா ? !
உன் கூந்தல் வாசம் வீசாதா ? !
மாட்டின் சலங்கையொலிகளையும் !
மலர்களின் மகரந்த வாசங்களையும் !
விஞ்சிக்கொண்டே. . ! !
இன்னமும் வளரும் இந்த துளிகள்

முன்பொரு காலத்தில் இந்த நாள் எங்களிடமிருந்தது!
---------------------------------------------!
எந்தப் பறவைகளும் வந்தமராத மரத்தின்!
காய்ந்த கிளைகளில்!
பழங்கள் காய்த்து கனியும் என்று நம்பியிருந்தோம்.!
அம்மா அந்தப் பறவைகளை எங்கேனும் கண்டாயா?!
அதன் மரம் நீண்ட காலங்களாய் பட்டுப்போயிருந்தது.!
தலைகளில்!
ஒடிந்து விழுந்துகொண்டிருக்கிற முற்றத்தில்!
இப்பொழுது எந்தத் தடிகளும் இல்லை.!
இந்த வருடம்!
எங்கள் வீட்டை உடைத்து வாகனங்களில் ஏற்றிக்கொண்டு சென்றதுடன்!
அச்சம் தரும் நாட்களையே!
ஒவ்வொன்றாய் விரித்துக்கொண்டிருந்தது.!
வெறும் ஒரு இரண்டு தடிகளைத் தவிர ஒன்றுமில்லை.!
பறவைகள் மறந்துபோன எங்கள் கிராமத்தில்!
சைக்கிள்கள் உடைந்து உக்கிப்போன எங்கள் நகரத்தில்!
ஒரு புன்னகையை பரிமாற!
கூடியிருந்து ஒரு கோப்பை மதுவை அருந்துவதற்கு!
யாரம்மா இருக்கிறார்கள்.!
உன் கைகளில் மலை நேரத்தை கொண்டு வருகிற!
தேனீர்க்கோப்பைகளை காணவில்லை.!
திரும்பாத கிராமத்திற்கும்!
இறங்காத நகரத்திற்கும் ஊடாக செல்லும் பேரூந்தில்!
நாளை நான் பயணிக்கப்போகிறேன்.!
இந்த நாள் கழிந்துபோன வருடத்தின்!
இனிப்பாயிருந்த நாட்களையே ஞாபகப்படுத்துகிறது.!
வேடி அதிரும் இரவு இன்னும் சற்று நேரத்தில் முடிவடைகிறது.!
யார் யாரே வந்து செல்லுகிறார்கள்.!
எனக்கு முன்னால் ஏதேதோ கிடக்கிறது.!
முடிந்து போன இந்த வருடத்தில்!
ஏராளமானவற்றை இழந்துபோயிருக்கிறோம்.!
வார்த்தைகளற்று என் சைக்கில் அலைகிறது!
என் வீடு தேடுகிற தெருக்களில்.!
முன்பொரு காலத்தில் இந்த நாள் எங்களிடமிருந்தது.!
அந்தப் பறவைகளையும்!
அதன் பட்ட மரத்தையும் அதன் கீழிருந்த எங்கள் வீட்டையும்!
எங்களிடம் தருவார்களா?!
பட்ட மரம் எரிந்து சாம்பலாகிப்போக!
பறவைகள் அதில் புதைந்து போயிருக்கின்றன.!
வீடு கரைந்துபோன கிராமத்து வெளியில்!
எந்த அடையாளங்களுமில்லை.!
இந்த நாளில் முன்பொரு காலத்தில்!
என்னிடம் இருந்த புன்னகையையும் வார்த்தைகளையும்!
கோரிக்கொண்டிருக்கிறேன்.!
பெருநிலத்தில் புதிய வருடம் நள்ளிரவுக்கு பின் கொண்டு வரப்படுகிறது