தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

மானிடள்

கலாநிதி தனபாலன்
அவனுக்குள்ளே அவள் அமிழ்ந்திருப்பதால்!
அவளை அவனால் அறியமுடியவில்லை!
அவனோ அவளோடு வாழ்வதாய்!
அலட்டிக்கொள்கிறான் அவ்வளவேதான்.!
அவளோ அவன்தான் வாழ்க்கையென்று!
வாழ்வின் இறக்கைகளை இழந்துவிட்டு!
சிறகுகளைச் சிதைத்துவிட்டு சிறைப்பட்டாள்!
மனிதனுக்குள்ளே சிறைப்பட்டிருக்கும்!
மானிடளை விடுதலை செய்வதுதான்!
உண்மையான விடுதலை!
இதை இவளே உணராதபோது!
இவளுக்கு எப்போது விடுதலை?!
இயந்திரப் பொம்மலாட்டப் பாவையாய்!
இயங்கிய இவள்!
தன்னைத்தானே அழித்துக்கொண்டு!
வசதியாய் வாழ்வதாய் வாயாரச்சொல்லி!
சிலபொழுதுகளில் சிற்றின்பத்தில் சிலாகித்து!
வாரிசாய் சிலஉடல்களை உற்பத்தி செய்துவிட்டு!
வசதி வந்தபோது இறந்துபோனாள்!
விடுதலை பெறாமலே விடைபெற்றுச்சென்றாள்.!
மரித்துப்போன மானிடளை மறந்தான்!
மறுபடித்தொடங்கினான் தேடலை…!

தேவதை வருகிறாள்

தி.ராஜகோபாலன்
தவம் கிடந்தார்கள் தரிசனத்திற்காக !
வலம் வந்தார்கள் ப்ரதக்ஷினமாக !
பூக்கொடுத்தர்கள் அர்ச்சனையாக !
எவனையும் பொருட்படுத்தவில்லை !
நிச்சயம் அவள் தேவதைதான். !
நான் ஒன்றும் நாத்திகன் அல்ல அவளை மறுப்பதற்கு. !
வற்றாத அன்பும் ஈர்ப்பும் எந்நாளும் நெஞ்சில் உண்டு. !
தூசியாக அவள் என்னை துச்சமாக மதித்தாலும், !
மாசில்லா காதல் என்தன் மனதிற்குள் ஊற்றெடுக்கும் !
என்றாலும் அவளுக்கு ஏற்றவன் நானில்லை. !
விலையற்ற வைரத்தை, தங்கத்தில் பதிப்பார்களேயன்றி !
தகரத்தில் பதிப்பதில்லை. !
கொம்புத்தேனை முடவன் விரும்பக்கூடாதா? !
அவனுக்கு கால்கள்தான் இல்லை, நாக்கு இருக்கிறதே. !
எண்ணத்தை ஈடேற்றுவது ஒருபக்கம் இருக்கட்டும். !
எண்ணுவதையே தடைசெய்யும் பொல்லாத உலகமன்றோ! !
சத்தியம் சொல்கின்றேன். !
நெஞ்சத்திலிருந்து அவள் எண்ணத்தை இப்போதே நீக்கிவிட்டேன் . !
என்றைக்கும் அவளை இனி ஏறெடுத்தும் பார்ப்பதில்லை. !
என்றாவது என் முன்னே அவள் எதிர்ப்பட்டுவிட்டு விட்டால், !
பாடுபட்ட நிஷ்டை எல்லாம் பாழாகிப்போய்விடுமே. !
அவள் கொலுசொலி கேட்கும்போதே கண்களை இறுக மூடிவிட்டால், !
விளையவிருக்கும் முட்செடியை முளையும்போதே தடுத்திடலாம். !
யோசனை என்று வந்துவிட்டால் சாணக்கியனுக்கும் சளைத்தவன் நானில்லை. !
அந்த கொலுசொலி எப்போது கேட்குமென்று எதிர்பார்த்தபடி நெஞ்சம்

கறையும் நல்லது

அருணன்
கறையும் நல்லது!
என்னும் காலத்தில்!
வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம்.!
எல்லாம் நிறைந்த!
இந்த உலகத்தில்!
எல்லாம் அறிவே என்று!
அறிந்தும் கொண்டிருக்கிறோம்.!
ஒழுக்கம் என்பது!
ஊர்களுக்கு ஒன்றாய்!
சட்டம் என்பது!
அவரவர்க்கு வேறாய்!
கடை(சியில்தான்) பிடிக்கிறோம்.!
என்வழி தனிவழி!
அவன் வழி பொதுவழி!
எல்லா வழிகளிலும்!
சுகம் தேடுகிறோம்.!
உலகம் எல்லாமாய்!
உருமாறும் வேளையில்!
எல்லாமே இங்கே!
உலகத்தின் சாயல்தான்.!
கண்டதும் கற்று!
களவையும் சேர்த்தே!
பண்டிதப் பட்டங்கள்!
வாங்கவும் செய்கிறோம்.!
எப்பொருள் யார்யார்!
வாய் கேட்பினும்!
அப்பொருள் மெய்ப்பொருள் !
என்பது அறிய!
செய்தித்தாள் அல்லது!
தொலைக்காட்சி வேண்டும்.!
அப்பொருள்!
அருகே ஆனாலும்.!
போக்கவே பொழுதுகள்!
துய்க்கவே வாழ்க்கை!
பொய்க்கும் மரணம்!
கனவினில் மட்டும்.!
நல்லதே நடந்தது!
நல்லதே நடக்கும்!
நடந்து கொண்டிருப்பது மட்டும்!
நல்லதாய் இல்லை!
இறுதியாய் இது!
யாவர்க்கும் பொதுவாய்!
தீண்டத் தகுந்ததும்!
தீண்டத் தகாததும்!
தெய்வமே என்பதை !
அறிந்து கொண்டால்!
உலகம் நம் வசமாகும்

கருவறை காதலி

ரசிகவ் ஞானியார்
கடலும் கண்ணீரும் தாண்டி - என்னை!
நினைத்துக்கொண்டிருப்பவளே !!
கருவறை முதலாய் என்னை!
காதலிப்பவளே... அம்மா !!
நான்!
கருப்பையில் விக்கியபோதே நீ!
தண்ணீர் குடித்தாய் !!
என்மீது!
ஈக்கள் மொய்த்தால்கூட நீ!
கண்ணீர் வடித்தாய் !!
என் கைகளில் குத்திய!
ஊசியின் வலியை!
மூளை உணர்த்தும் !!
என் வயிற்றில் வருகின்ற!
பசியின் நிலையை!
நீயே உணர்வாய் தாயே !!
என் இரண்டாம் மூளையே !!
நான்!
பசியோடு படுத்தால்!
உணவுக்குழாயுக்குள் வந்து!
ஊட்டி விடுவாய் !!
எனக்கு!
காய்ச்சல் என்றால்!
நீயுமல்லவா!
கஞ்சி குடிப்பாய் !!
!
என்னை!
தடவிக்கொடுக்கின்ற எல்லாகைகளுமே!
விரல்நுனியில் ...!
விஷத்தை வைத்திருக்கிறது !!
உன்!
விரல்கள் மட்டும்தானம்மா -!
இந்தப் பாலையில்!
என் பாதம்!
பொசுங்குமுன்னே...!
தோலாய் வந்து நிற்கிறது !!
உன் சமையலை!
குறைகூறியே சாப்பிட்ட நான்!
இங்கே!
குறைகளை மட்டுதானம்மா சாப்பிடுகிறேன்!
தயவுசெய்து!
நீ அனுப்புகின்ற!
கடிதத்தில் ஒரே ஒரு!
சோற்றுபருக்கையாவது ஒட்டு !!
நானும் ஒரு அன்னப்பறவைதானம்மா!
ஆம்!
நீ அனுப்புகின்ற!
இனிப்பு பொட்டலங்களிலிருந்து - உன்!
இதயத்தை பிரித்தெடுக்கிறேன் !!
உன்!
கருப்பை மூலம் எனக்கு!
இரப்பை கொடுத்தவளே !!
உன் மீது!
வெறுப்பை கொடுக்குமுன் - இறைவன் எனக்கு!
இறப்பை கொடுக்கட்டும் !!
!
ஆம்!
நான் இறைவனிடம்!
பிரார்த்திப்பதும் அதுதான்.!
நான் கேட்டு!
நீ மறுத்த நாட்களை!
நான் சந்தித்ததேயில்லை...!
அதுபோல!
நீ கேட்டு!
நான் மறுக்கும் நாளொன்றில்!
என் பெயர் பிணம் !!
- ரசிகவ் கே.ஞானியார்

உள்ளத்தைக் கேட்டுப் பார்

சத்தி சக்திதாசன்
சக்தி சக்திதாசன்!
!
உள்ளத்தைக் கேட்டுப் பார் .....!
உணர்ச்சிக் குவியலின் மேலே!
உண்மைகளின் சாம்பலின் மேலே!
தேவைகளுக்காய் - தோழா!
நாளைகளை விற்றவன் நீ!
நடந்ததை மறைத்து ஏன் தான்!
நடப்பதை திரிக்க நாளும்!
நாடகம் போட்டு உனக்கு!
நயமில்லா வியாபாரம் சொல்!
உள்ளத்தைக் கேட்டுப்பார் .....!
உயரத்தில் ஓர் நாள் பின்!
உலகின் பள்ளத்தின் மறுநாள்!
வாழ்க்கையின் நித்தியம் இதுதான்!
வேண்டாம் பொய்மையில் வாழ்வு!
நினைத்ததை வாழ்வில் இங்கே!
நடத்திய பேர்தான் எங்கே ?!
இன்பமும் துன்பமும் பங்கே!
இல்லை சூர்யோதயம் மேற்கே!
உள்ளத்தைக் கேட்டுப்பார்.....!
வாழ்ந்தவர் பலரும் சொன்னார்!
வந்ததை நமக்காய் பண்ணால்!
கேட்டதைத் தவிர்த்துப் பலரும்!
சேர்த்ததை பதுக்கி வாழ்வர்!
எதையும் தாங்கும் இதயம் தம்பி!
என்று அடையும் வேளை!
அன்று உனது வாழ்க்கை!
அழகாய் மலரும் உணர்வாய்

சிலுவைகள் சுமந்தபின்பு

த.சரீஷ்
அந்த...!
பாழடைந்த கதவுகளுக்குள்!
இன்றுவரை...!
அடைபட்டு தேங்கிக்கிடந்த!
எங்கள் இலட்சியங்கள்!
உடைத்துக்கொண்டு வெளியேறியது...!!
ஒவ்வொரு...!
கணப்பொழுதின் இடையிலும்!
நாளை!
விடிகாலை வருமென்ற எதிர்பார்பில்!
ஏங்கிக்கிடந்த!
அந்த...!
விடுதலைசுமந்த!
மாவீரம் ஓய்வெடுக்கும்!
துயிலும் ஆலயங்கள்!
இப்போது...!
நின்மதி பெருமூச்சுவிட்டு!
நெஞ்சுநிமிர்த்தி!
இறுமாப்புக் கொண்டிருக்கும்...!!
இதயத்தில் கனத்து!
அடிக்கடி உரசி வலித்து!
உறைந்துகிடந்த!
பொறுமை என்ற மௌனம்...!
ஊதிவெடித்து!
ஏதோ ஒரு உணர்வுவந்து!
அந்த இடத்தை!
நிரப்புகிறது எங்களுக்கு...!!
வெள்ளைக்காரனின்...!
இனப்புரியாத பாதைவழியே!
மணித்தேர் வேசத்தில் வந்த!
சவஊர்தியில்...!
ஊர் ஊராய் கொண்டுலாத்திய!
அவர்களின்...!
சமாதானப் பிசாசு!
இப்போது...!
தொடங்கப்பட்ட புள்ளியில் வந்து!
செத்துக்கிடக்கிறது....!!
செஞ்சோலைக் குஞ்சுகளின்!
பிஞ்சுரத்தம் கண்டும்கூட!
இளகாத மனநிலையில்தான்!
இன்றும் உலகம்...!!
நிம்மதியிழந்து...!
சொல்லாமல் கலங்கும் மூச்சுக்காற்றும்!
கண்மணிகடந்து...!
கன்னத்தில்விழுந்த கண்ணீர்துளியுமாய்!
நேற்றுவரை...!
மரித்துப்போன!
உணர்வுகளின் எண்ணக்கனவுகளை!
அள்ளியணைத்து!
உயிர்கொடுத்த!
முதல்வன் மதியுரைக்க....!
சிலுவைகள் சுமந்தபின்பு!
பயணம்தொடர்கிறது....!
புதிய வாழ்வொன்றின்!
சுவடுகளைத்தேடி...!!
த.சரீஷ்!
பாரீஸ் 28.11.2006

வேண்டுகோள்

முருகடியான்
அக்கினிக் குஞ்சுதான் !
என்றிருக்காதே!
அடர்கா டழிக்கும் !
மறக்காதே!!
!
எக்கனி பறிக்கலாம் !
என்றறியாமல்!
எட்டியைப் பறித்திட !
எண்ணாதே!!
!
பாலொடு நீரைக் !
கலப்பதனால்,எப்!
பழுதுறும் என்று !
கேட்பார்கள்!!
!
வாலறி வில்லாப் !
பறவைஅதனை!
வகைபிரித் துண்ணும்! !
வழுவெண்ணும்!!
!
தெரியா திருப்போர் !
செய்பிழை பொறுப்போம்!
தெரிந்தே செய்மனம் !
எதையெண்ணும்?!
!
நாளொரு சொல்லை !
நாமிழக் கின்றோம்!
நாடகம் ஊடகம் !
தமிழில்லை!!
!
நாலடி ஏறினால் !
ஐந்தடி சறுக்கி!
நலிவடை வோம்மொழி !
எலும்புறுக்கி!!
!
வகைவகைக் குருதி !
வாழ்வதிவ் வுடலி!
புகமுடி யாப்பிற !
அணுப்பகுதி!!
!
தொகைமிகுந் தமிழ்த்தேன் !
தொட்டிலிற் பிறசொற்!
புகப்புகப் போகும் !
தமிழுயிரி!!
!
வெற்றிலைப் பாக்கும் !
சுண்ணமும் சேர்த்தால்!
மற்றொரு நிறமாய் !
மாறிவிடும்!!
!
உற்றிதை நோக்கு !
உன்றமிழ் மொழியும்!
மற்றொரு கலப்பால் !
வேருங்கெடும்!!
!
அருகிப் போச்சு !
அருந்தமிழ்ப் பெயர்கள்!
அன்புடன் எண்ணிட !
வேண்டுகிறேன்!!
!
பெருகிப் போகும் !
பிறசொல் நீக்கிப்!
பேசிட எழுதிடத் !
தூண்டுகிறேன்!!
பாத்தென்றல்.முருகடியான்

ஓ.....இதுதான் காதலா

சந்திரவதனா
அன்பே!
உனக்கும் எனக்கும் என்ன சொந்தம்!
உன்னோடு எனக்கென்ன பந்தம்!
அலைஅலையாய் உன் நினைவு வந்து!
என் மனமலையில் மோதுகையில்!
சிறு மண்மேடாய் சரிந்து போகிறேன்!
ஒரு பனி போலக் கரைந்து போகிறேன்.!
தொலை தூரம் நீ வாழ்ந்தாலும்!
உன் நினைவுகளோடுதான் நான்!
தினம் வாழ்கிறேன்.!
குளிரிலே இதமான போர்வையாய்!
வியர்க்கையில் குளிர் தென்றலாய்!
மழையிலே ஒரு குடையாய்!
வெயிலிலே நிழல் தரு மரமாய்!
தனிமையில் கூடவே துணையாய்!
கால்களில் தழுவுகின்ற கடல் அலையாய்--!!
உன் நினைவுகள் எப்போதும் என்னோடுதான்!
ஓ------- இது தான் காதலா!!
இது காதலெனும் பந்தத்தில்!
வந்த சொந்தமா?!
உனக்கு ஒன்று தொ¤யுமா?!
திருமணத்திலும் உடல் இணைவதிலும்தான்!
காதல் வாழுமென்றில்லை!
அன்பு நூலின் அதிசயப் பிணைப்பில்!
நெஞ்சில் வாழ்வதும் காதல்!
நினைவுகளின் தொடுகையிலே!
உயிர்ப் பூக்கள் சிலிர்க்கின்ற!
என் மனமென்னும் தோட்டத்தில்!
உனக்காகத் துளிர்த்த காதல்!
இன்று!
எனக்குள்ளே விருட்சமாய் வியாபித்து!
பூக்களாய் பூத்துக் குலுங்கி!
அழகாய்!
கனி தரும் இனிமையாய்-----------!
இது நீளமான காலத்தின்!
வேகமான ஓட்டத்திலும்!
அன்பு வேரின் ஆழமான ஊன்றலில்!
நின்று வாழும் உண்மைக்காதல

கண்கெட்டபிறகு

றஹீமா-கல்முனை
நேரம் கெட்ட;!
நேரத்திலெல்லாம்!
வந்தமர்த்கிறாய்....!
நேருக்குநேராய்!!!
வேறேதென் மீதும்!
பிடிமானம் அற்று!
என்னையே எரிக்கிறாய்!!!!!
ஊரிடிந்து!
தலையில் விழுந்தாலும்!
விளங்காதுனக்கு!
என்மீதே!
ஊறிக்கிடக்கிறாய்!!!!!
கண்கெட்டுப்போகும் உனக்கு!
பார்வையோடு மட்டும்!
முடித்துவிட்டுப்போவதில்லை!
நீ......!
நடந்த சம்பாஷனைகளை!
ஊராரிடமும்!
வகுப்புத்தோழிகளிடமுமாய்......!
ஊரெல்லாம்!
உளரித்திரிகிறாய்!!!!!
ஹாக்....!
ப்தூ.........!
முகத்தின் மீது!
காறி உமிழும்-உன்!
பள்ளிக்கூடப்புதகங்கள்!!!!!
சட்டென்று ஒரு நாள்!
என் மீதான -உன்!
பார்வை அடங்கிற்று!
பரீட்சைப் பெறுபேறுகள்!
வந்திருந்தன......!!
நீ அழுதாய்...!!
சீரியல் பார்த்தபடி!
சீரியஸாய் அழுவாயே....!
அதைவிட அடிதிகமாய்!
அழுது வடித்தாய்!
யாரும் இல்லை!
ஆறுதல்சொல்ல!
நானும்வரவில்லை.....!
!
தொலைக்காட்சிப்பெட்டி!
என்கிற - என்!
பெயரைகூட!
மாற்றாமல்!
இன்னொரு சந்ததி!
மீதான -என்!
ஆக்கிரமிப்புத் தொடர்ந்திற்று.......!
நீ இன்னும் அழுது!
வடித்தபடி

கழிவுநீரில்.. சிட்டுக்குருவி..நாம் அலை

வித்யாசாகர்
கழிவுநீரில் களவுபோன மனிதம்..சிட்டுக்குருவியும் அன்றையப் போர்களின் பனிக்காலமும்.. நாம் அலைக்கும் பொட்டல்ல; அவளது உரிமை !
01.!
கழிவுநீரில் களவுபோன மனிதம்..!
------------------------------------------!
அந்தத் தெருவை கடக்கும்போதெல்லாம்!
அந்தக் கழிவுநீர் தொட்டியும் கண்ணில் படுகிறது!
கால்களங்கே தானே நகர்கிறது!
உடல்கூசும் கழிவுநீர் நாற்றம் - நாசியை!
துளைக்கிறது,!
குடல் புரண்டுவிடுமளவின் வாடையில்!
மூக்கை!
மோவாயய்!
மூடிக்கொண்டவனாய் எட்டி அந்த தொட்டிக்குள்!
பார்ப்பேன்;!
தலைநனையக் குனிந்து!
அலுமினியச் சட்டியில்!
தண்ணீர் மோந்து வெளியே ஊற்றும்!
உள்ளேயிறங்கி அடைப்பெடுக்குமந்த!
வயதானவர்!
இருக்கிறாராயென்று பார்ப்பேன்;!
இன்று வேறொருவர் தெரிந்தார்!
ஐயோ பாவம் 'சிறுவனாயிற்றே!!' என்று மனசுப் பதறியது!
முகத்தை வெளிவாங்கிக் கொண்டு!
தூரம் ஒதுங்கிக் கொண்டதும்!
அந்த சிறுவன் எழுந்து வெளியே வந்தான்!
நான் சற்று தூரம் ஒதுங்கிப் போக!
அவன் என்னருகே வந்து என்ன ஐயா என்றான்!
அவர் எங்கே அந்த பெரியவரென்றேன்!
அவர் போனமுறை!
வேறொரு பழந் தொட்டியில்!
இறங்கி அடைப்பெடுத்தபோது விஷவாயு அடித்து!
இறந்துப் போனாரென்றான்!
'கடவுளே!!!
அப்போ உனக்குப் பட்டால் என்னாகும் ?!
நீயென்ன செய்வாய்.. ?' என்றேன்!
'எங்கள் உயிருக்கு இந்நாட்டில் ஏதையா விலை,!
பட்டாலென்ன இறந்துப்போவேன்!
வேறென்ன' என்றான்!
எனக்குத் தலை சுற்றியது!
நான் விருட்டென்று நடந்து!
வீடுநோக்கி வந்தேன்!
கால்கழுவிக்கொள்ள!
முகமெல்லாம் வியர்த்துக் கொட்டியது!
என் மனைவி நான் சப்தமின்றி!
வேகமாக உள்நுழைந்ததன்பொருட்டு!
வெளியே ஓடிவந்து -!
'என்னங்க!
ஏதேனும் பிரச்சனையா..' என்றாள்!
'இல்லை இல்லை அ...'!
'என்னாச்சுங்க ஏன் முகமிப்படி... (?)'!
'இல்லைம்மா அவன் செத்துட்டானாம்' என்றுசொல்ல!
என்னால் முடியவில்லை!
'எவன் யார்!
எத்தனைப் பேரோ (?) ஐயோ கடவுளே!!!!!!'!
'என்னங்க என்னாச்சுங்க சொல்லுங்க..'!
'அதலாம் ஒன்னுமில்லை!
நீ போ போய் ஒரு குச்சி கொண்டுவா' என்றேன்!
அவள் நீள குச்சொன்றைக்!
கொண்டுவந்தாள்!
நான் வேட்டியைக் கழற்றி யெறிந்துவிட்டு!
கால்சட்டையோடு தெருவிற்கு வந்தேன்!
மனைவி கைப்பிடித்துத் தடுக்க!
கையைத் தட்டிவிட்டேன்!
சற்றுநேரத்தில் சாக்கடைக்குள் இறங்கி!
அடைப்பையெடுக்க நானும்!
என் மனைவியும் தயாரானோம்!
மூக்கைப் பிடித்துக்கொண்டு!
உள்ளே இறங்கினேன்!
கழிவுநீருள் மூழ்கியதும்!
தீண்டாமையின் பாவங்கள் பெருக்கெடுத்து!
நாற்றமாக!
நெஞ்சையடைத்தது!
அடக்கிக் கொண்டு!
அடைப்பைத் துழாவியதும்!
சாக்கடையிலேயே மாய்ந்த தலைமுறையொன்றின்!
உயிர்கள் வந்து!
புழுக்களாக உடம்பைச் சீண்டின!
அடைப்பினைக் குச்சிவைத்து குத்தி!
இழுத்ததும்!
பீறிட்டு வந்த சாக்கடையின் வேகத்திற்கு!
நானும் மேலேறி!
மேல்மூச்சு கீழ்மூச்சி விட!
'ஐயோ போதும் வாங்க' என்று!
மனைவி பதைபதைத்தாள்!
'எப்பையும் நீயே இறங்கி எடுப்பியா ?'!
அருகிலிருந்த குரல்கள் பிறர் வாயிலிருந்து!
வந்துவிழ,!
'உள்ளிறங்கும் பயத்தில்!
அடைந்துப்போகாதவண்ணம்!
பார்த்துக் கொள்வோமில்லையா' என்றேன்!
'எத்தனைநாளைக்குன்னு பார்ப்போம்' என்றனர்!
நம் சனம் அந்த சாக்கடையிலிருந்து!
வெளிவரும் வரையென நான் சொல்லிக்கொள்ளவில்லை!
தலைவழியே கழிவுகள் வழிந்து!
எச்சினுள் கலந்தது!
காரி தூ தூ வென வெளியே உமிழ்ந்தேன்!
ஒரு கறைபடிந்த!
மனிதச் சாலை அந்த உளிழ்நீரில்!
நனைந்து சுத்தப் பட்டுப் போகட்டுமென எண்ணி எண்ணி!
உமிழ்ந்தேன்!
'யோவ் எதிர்க்க ஆள் வரது தெரியலையா!
மூதேவி' என்று திட்டிக் கொண்டுப் போனார்!
ஒருவர்!
'ஆமாய்யா!
இதுதான் மிச்சமா இருந்தது!
இதிலும் கைவெச்சிட்டீங்களா (?)!
நாங்கல்லாம் எப்படிய்யா பொழைக்கிறது?' என்றார்!
இன்னொருவர்!
நான் மூடியிருந்த கண்களை!
அழுந்த வழித்துப் போட்டுக்கொண்டு!
என் மனைவியைப் பார்த்து 'மனிதம்!
எப்படி களவுபோயிருக்கிறது பார்த்தாயா' என்றேன்!
அவள் 'வீட்டினுள் போகலாம் வாங்க' என்று!
கைபிடித்து இழுத்தாள்!
நானும் நகர அவளும் நகர!
இருவரும்!
வீட்டினுள் போனோம்!
'உடம்பெல்லாம் பதறுதேங்க!
ஏதேனும் ஆகப்போகுதோ தெரியலையே,!
அவுங்கல்லாம் விஷயம் தெரிந்தவங்கங்க!
நம்மளால..'!
'விடும்மா..!
அவுங்களுக்குத் தெரியவேண்டிய விஷயமின்னும்!
வேறென்னென்னவோ நிறையயிருக்கு,!
அதை யவர்கள் தெரிந்துகொள்ளட்டும்,!
நீ வா.. வந்து தண்ணியெடுத்து ஊத்து!
இந்த ஜென்மத்தின்!
பலிகொடுத்த பாவத்தை எல்லாம் கழுவனும்' என்றேன்!
அவள் தண்ணீரெடுத்து!
பித்தளை வாளியில் ஊற்றிக் கொண்டிருந்தாள்!
உடம்பெல்லாம் ஒட்டியத் துணி உடம்புச் சூட்டில்!
காய்ந்துகொண்டிருக்க!
நான் அசையாமல்!
மனிதவாடை பட்டும் இறவாது -!
என் மீது நிண்டிக் கொண்டிருக்கும் சில!
சாக்கடைப் பூச்சிகளை பார்த்துகொண்டிருந்தேன்!
உடம்பெல்லாம் நடுநடுங்கியது!
அவள் சுடுநீர் கொண்டுவந்து!
வாளியில் மீண்டும் ஊற்ற!
அதன் நீராவி மேலெழுந்து குளியலறையெங்கும் பரவியது!
நான் மனதிற்குள் நினைத்துக் கொண்டேன்!
'ஒருவேளை, அந்த பெரியவருடைய ஆத்மா!
இனியாவது சாந்தி அடையலாம்,!
அல்லது ஒருவேளை நாளையிந்த!
கழிவுநீர்த் தொட்டியில்!
மீண்டும் விஷவாயு சேருமெனில் அது!
என்னை மட்டுமே கொல்லலாம்!
அந்தச் சிறுவர்கள் இனி!
மெல்ல பிழைத்துக்கொள்வார்கள்..!
!
02.!
சிட்டுக்குருவியும் அன்றையப் போர்களின் பனிக்காலமும்.. !
-------------------------------------------------!
ஒவ்வொரு பனிக்காலத்திலும்!
கவிதைகளைச் சொரிகிறது!
வானம்,!
எழுதப்படுபவை வாசிக்கப்பட்டுக்!
கொள்வதைப் போல!
ஒவ்வொரு புரட்சி வெடிக்கையிலும்!
ஒற்றுமை நிலைக்கையில்!
விடியலும் பிறக்கிறது.,!
அடுத்தடுத்து வரும் பனிக்காலப்!
பூக்களின் இதழ்களில்!
சொட்டிவடியும் நீர்முத்துக்களாய்!
ஓடிவிளையாடும் சிறுவர்களின் சிரிப்பில்!
அவர்களுக்கு அறியப்படாமலே ஒட்டிக்கொண்டிருந்தன!
விடுதலையின் சிலிர்ப்பும்..!
மகிழ்ச்சியின் ஆர்ப்பரிப்பூக்களும்..!
!
புற்களின் நுனியிலிருந்து!
விடுபட்டு!
மண்ணில் விழுவதற்குள்!
மரத்தின் பனிச் சாரல்களில் சில!
காய்ந்துவிடுகிறது..!
பூமியில்!
வெடித்தும் ஏமாற்றமாய்!
சில உயிர்களை இழந்துவிட்டு!
அனாதைகளாய் நிற்கிறோம் நாமும்' நம்!
இயலாமைகளினாலும்!
சில அரசியல் அநீதிகளின்!
வெம்மை பொறுக்கமுடியாமல் போய்விழும்வரை;!
உணர்ந்து –!
கூடிநின்று!
ஒற்றைக் குரலை கொடுக்கையில்!
தரைவரை வென்று – காயாது!
பூமியை வந்துநனைக்கும் மற்ற பனித்துளிகளைப் போல!
நம் போராட்டங்களும்!
எதற்கும் அஞ்சாது நிற்கையில்!
வென்றுதான்கொள்ளும்..!
!
ஒவ்வொரு!
சிட்டுக்குருவியின் கிரீச் கிரீச்!
சப்தமும்!
ஐயோ என்னைக் காப்பாற்று!
காப்பாற்று என்று!
கத்துவதாகவே கேட்கிறது,!
அன்று எம்மினம்!
அழிக்கப் படுகையில்!
ஒவ்வொரு குழந்தையும் ஐயோ ஐயோ அம்மா!
காப்பாற்று காப்பாற்று!
என்றுதான் கத்தியது,!
உலகிற்குத் தான்!
அந்த கதறல்கள் எல்லாம் வெறும்!
கிரீச் கிரீச் என்று மட்டுமே கேட்டதுபோல்..!
!
03.!
நாம் அலைக்கும் பொட்டல்ல அவளது உரிமை !
-------------------------------------------------!
ஒவ்வொன்றாய் உதிர்கிறது நினைவுகள்!
எடுத்துக் கோர்த்த இடத்தில் – இறுதியாய்!
வந்துவிழுந்தது அவரின் மரணம்..!
மரணம்; பெரிய மரணம்!
இல்லாதுப் போவது மரணமா?!
பிறகு ஈரமில்லாது திரிகிறார்களே நிறையப்பேர்!
அவர்களென்ன பிணமா?!
பிணமாகத் தான் தெரிந்தார்கள் அவர்கள்!
அவரின் மரணத்திற்குப் பின் அவளின்!
பொட்டழிக்கும் பூவறுக்கும் ஒரு நிரந்தர புன்னகையைப் பறிக்கும்!
மனிதர்களிடம் ஈரமெங்கே யிருக்கும் ?!
உடன்கட்டையை மட்டும் உதறிவிட்டு!
இன்னும் உயிரோடு கொல்லும் விதவைக் கோலத்தை!
பூணும் இரவொன்று உண்டு; அது ஒரு கொடூர இரவு!
கணவன் போனதற்கு நிகராக!
பூவும் பொட்டும் போகும் கணம்!
இன்னொரு மரணமென்று எண்ணி!
அவளுக்காக நானுமழுதேன்;!
என் கண்ணீரும்!
அவளின் கண்ணீரும் இன்றில்லாவிட்டாலென்ன!
நாளையேனும் இச்சமூகத்தைச் சுடும்;!
சுடட்டும் சுடட்டும்!
சுட்டப்பின் தாலியறுப்பதை நிறுத்திக்கொள்ளட்டும் இச்சமூகம்!
அதன்பின் -!
விதவையில்லா மண்ணில் நடக்கும் அவள்!
அவளுக்கு வேண்டாமெனில் அவளாகவே அன்று!
பொட்டினைக் கலைத்துக்கொள்வாள்..!
பூவை அறுத்துக்கொள்வாள்..!
உயிரைக் கூட விட்டுமாய்ப்பாள்,!
அது அவளது உரிமை