தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

ஆயுதம் மிரண்டால்

க. உதயகுமார்
ஐ.நா. விடம் சொல்லி வையுங்கள்!!
ஆயுதம் அகிம்சை!
அறியாது!!
அணுவின் ஆட்சியில்.....!
ஆளுமை தோற்கும்!!
மனித நேயங்கள்!
மான்பை இழக்கும்!!
பச்சை வர்ணங்கள்!
இனி பார்வை இழக்கும்!!
காசு கொடுத்தால்தான்!
காற்று!!
எமனை மிஞ்சும் எரிவாயு!!
மண்ணுக்கு பதிலாக!
இனி மனிதப்பிணங்கள்!!
இலையுதிர்காலம்!
இனி இருக்காது!!
ஈரக்காற்று இனி சுரக்காது!!
ஐ.நா. விடம் சொல்லி வையுங்கள்!!
இனி...பூனை கண்ணை முடிகொண்டால்!
பூமி இருண்டுவிட்டது என்று அர்த்தம்!!
அணுவின் ஆட்சியில்....!
நிலவு கூட நெடுந்தூரம் தெரியும்!!
இரவில் ஒளிந்த சூரியனக்!
காலையில் தூசு தட்டி எழுப்பும்!!
ஐ.நா. விடம் சொல்லி வையுங்கள்!!
ஆயுதம் அகிம்சை!
அறியாது

நிகழாதிருப்பின்

கவிமதி
எப்போதும் நிகழ்ந்து !
விடலாம் என்கிறதான !
சம்பவங்கள் குறித்த !
சர்ச்சைகள் !
நிகழ்ந்து விட்ட சம்பவத்திற்கு !
முன்போ பின்போ !
எதிர்கொள்வதற்குண்டான !
சாத்திய கூறுகள் !
தசைகளிழ்ந்த !
உயிர்களாய் !
எப்போதும் !
நிகழ்ந்துவிடக்கூடுமென்று !
எதிர்நோக்கப்பட்ட !
சம்பவத்தின் !
மிச்சங்கள் !
எப்போதும் நிகழ்வதேயில்லை !
நிகழக்கூடுமென்று !
நினைத்ததுபோல்

ஏ-9 வீதி

தீபச்செல்வன்
நமது நகரத்த சூழ்ந்திருந்த!
எல்லா வண்டிகளும் புறப்பட்டுவிட்டன!
புனரமைக்கப்பட்ட வீதி!
மீண்டும் தனித்திருக்கிறது!
நம்மிடம் இப்பொழுது!
ஒரு பயங்கர அமைதியும்!
குருர கலவரமும் திணிக்கப்பட்டிருக்கிறது.!
வெள்ளயைடித்து பயணிக்கப்பட்ட!
இந்த வீதியை சிதைப்பது பற்றி!
யாரிடம் முறையிடுவது?!
அல்லது எப்படி தடுத்து நிறுத்துவது?!
குருதியால் பெறப்பட்ட!
சிவப்பு வீதியின் வரலாற்றை!
வெள்ளைத்தோரணங்கள்!
பிரதிபலிக்காமலே போய்விட்டன!
வீதி கிழிந்து கிடக்கிறது.!
இது எனது வீதி!
எனது வீட்டிற்கு பிரதானமானது!
எனக்காக நீளுகிறது!
இதற்காக நம்மில் பலர்!
குருதி சிந்தியிருக்கிறார்கள்!
உயிரை புதைத்திருக்கிறார்கள்.!
இப்பொழுது இந்த வீதி!
பசியின் வரலாராகவும்!
நோயின் தரிப்பிடமாகவும்!
உயிர்களை பறிகொடுக்கிறது!
நிழலுக்காக முளைத்த!
பனைமரங்களின் கனவுகள்!
தின்னப்படுகிற முகாமாகிவிட்டது.!
பனைமரங்களை வறியாதீர்!
என்ற மூத்தோரின் குரல்கள் கேட்கின்றன!
எத்தனை பனைமரங்கள்!
காயப்பட்டிருக்கின்றன!
எத்தனை பனைமரங்கள்!
அழிந்துவிட்டன!
எதிர்கால பனைமரங்களுக்கான!
விதைகளும் நாற்றுக்களும்!
எங்கிருக்கின்றன.?!
வந்த வண்டிகள் எதையோ!
ஏற்றி விட்டு திரும்பிபோகின்றன.!
எங்கள் வண்டிகள் எதுவும்!
எரிபொருள்இன்றி நகருவதில்ல!
வெள்ளபைபோர்நம்ம சூழ்கிறது.!
எமது வீதிகளை யார் தீர்மானிக்கிறார்கள்?!
எமது வண்டிகளை யார் தீர்மானிக்கிறார்கள்?!
எமது நகரங்களை யார் தீர்மானிக்கிறார்கள்?!
எமது வீடுகளை யார் தீர்மானிக்கிறார்கள்?!
எமது பனைமரங்களை யார் தீர்மானிக்கிறார்கள்?.!
!
- தீபச்செல்வன்!
14.08.2007

உனது சீற்றத்தை புரிந்திடுவார்களா ?

றஞ்சினி
யாரும் நினைத்திரா ராட்சத அலைகளால் இழந்து !
நிற்கிறோம் எம் அன்பு உறவுகளை !
குழந்தைகள் பெண்கள் முதியோர் ஆண்களென !
பல்லாயிரக் கணக்கில் . !
!
இந்து சமுத்திர திவுகளெங்கும் !
மனித இறப்பின் அவலம் தொடர்கிறது !
ஆபிரிக்காவையும் விட்டுவிடவில்லை !
!
இது என்ன கொடுமை !
இலங்கை இந்திய கரைகள் தோறும் !
மிருகங்கள் போல மனித உடல்கள் !
அநாதைகளாக பல்லாயிரக் கணக்கில், !
அள்ளி அடுத்து புதைக்கும் நிலமை !
பார்த்து நிக்க இதயம் வலித்து கண்கள் நிறைகிறது !
!
போரினால் இழந்தோம் பல்லாயிரக் கணக்கில் !
அதையும் தாண்டி இயற்க்கையிடம் சிக்கி இறந்த உறவுகள் . !
யாரை நோவது யாரிடம் உரைப்பது !
இயற்க்கையே உனக்கு ஏன் இந்த சீற்றம் !
மனிதர்கள் உன்னை அழிப்பதனாலா !
மனிதர்கள் உன்னை வதைப்பதனாலா !
உன்னை பரிசித்து வல்லரசுகள் !
தம்மை பலம் செய்வதனாலா !
!
ஏழை மக்களின் உயிரை ஏன் பதிலாக கொண்டாய்!
இயற்கையை அன்னையின் சீற்றக்கணக்கில் !
இன்னும் எத்தனை அழிவுகள் உழதோ !
இனியாவது உன்னை !
உனது சீற்றத்தை மனிதர்கள் புரிந்திடுவார்களா !
!
Ranjini Frankfurt

காகித‌ம்.. மெர்க்குரிக் கனவு.. இள‌மை

ராம்ப்ரசாத், சென்னை
01.!
காகித‌ம்!
------------!
பேராசைக்கேட‌ய‌ம் தாங்கி!
எதிர்த்துவ‌ரும் த‌ர்ம‌ங்க‌ளை!
த‌க‌ர்த்தெறிகிற‌து ஒரு!
கையெழுத்திட்ட காகித‌ம்...!
ப‌ரிமாறிக்கொள்ளப்பட்ட‌!
தேவைக‌ள் நின்றுவிட‌!
கேடயங்களுக்குள்!
ஒளிந்து கொண்டன காகித‌ங்கள்...!
இது ஒரு!
போர்...!
என்ன‌வென்று தெரியுமுன்!
தொட‌ங்கிவிடும் போர்....!
இங்கு வெட்டிச்சாய்ப்பது!
பிரதானமல்ல‌...!
போர் தொடர்வதே!
பிரதானம்...!
அதைத்தான் விரும்புகின்ற‌ன‌!
காகித‌ங்க‌ளும்...!
!
02.!
மெர்க்குரிக் கனவுகள்!
--------------------------!
திரைச்சீலை இடுக்குவழி...!
நுழைந்துவிட்ட‌!
மெர்க்குரி விளக்கொளி...!
அனும‌தியின்றி உறங்கியிருந்தது!
த‌டுமாறி விழுந்த‌!
என் ப‌டுக்கையில்...!
கொட்டும் பனியை!
நினைவூட்டியபடி!
இறங்கிக்கொண்டிருந்தன‌!
அதன் கனவுகள்!
துகள்களாய்...!
!
03.!
இள‌மை!
------------!
மெளனத்தை முன்னிறுத்தி!
பின்னால் ஒளிந்து கொள்ளும்!
ஐயங்கள்...!
அரைகுறையாய்!
முழுமையடைகிறது!
வயதுக்குரிய சில!
விளக்கங்கள்...!
நொடிப்பொழுதுகளில்!
கவனிக்கப்படாமல்!
கடந்து போய்விடுகிறது!
படிப்பினைகள் ...!
இன்றும் நாளையும்!
பகிர்ந்து கொள்ளும்‌!
நம்பிக்கைகள்...!
கேட்கப்படாத‌ கேள்விகளில்!
மிக அரிதாகிவிடுகின்றது!
இளமை

ஒரு தேடலின் பொழுது

துர்கா
உன்னை ரசிக்க தேடிய !
கண்கள்!
பார்க்க மறந்து நின்ற பொழுது!
நீ!
முழுவதும்!
என் மனபிம்பமானாய்..!
விழியின் தேடல் பயணம்!
இன்னும் தொடர்ந்து கொண்டேயிருக்க!
நான் மௌனமாய் காத்திருப்பேன்!
உன்னை ரசிக்க....!
என்னை மறந்து!
உன்னை நினைத்த !
பொழுதுகளில்!
உலகை மறந்து நின்றேன்!
என் வாழ்க்கைப் பாதையில்!
ஏதோ ஒரு கீறல்...!
மூச்சற்ற உன் பிம்பத்துடனும் !
உணர்வற்ற உன் குரலுடனும்!
உறவாடத் துடிக்கும்!
என் மனத்தை நினைத்து...!
நீ வந்து செல்லும்!
பாதை!
உன்னாலேயே நிறைந்து கிடக்கிறது!
ஒரு முறை தான்!
வந்து விட்டுச் செல்லேன்....!
உன் பாதச்!
சுவடுகளையாவது!
நான்!
ரசித்துவிட்டுச்!
சென்று விடுகிறேன்

அறிவு தரும்.. என் தாய் வீடு.. சமைக்கிறவன்

வித்யாசாகர்
அறிவு தரும் ஆனந்தம்.. என் தாய் வீடு.. சமைக்கிறவன் சொல்லாத கதை!
01.!
அறிவு தரும் ஆனந்தம்!
------------------------------!
உலகே உலகே காது கொடு!
ஒரு குழந்தைப் படிக்கப் பாதைக்கொடு!
மனமே மனமே பாடுபடு – படிப்பால்!
வாழ்வை வென்று எடு!!
படிக்கப் படிக்க வளர்ந்துவிடு!
எம் வறுமைக் கோட்டை யழித்துவிடு!
ஏழை எளியவர் துயரத்தை – அறிவுக்!
கண்ணைத் திறந்தே யொழித்துவிடு!!
படிப்பு கொடுக்கும் தைரியத்தில்!
பட்டம் சுமந்துக் காட்டிவிடு!
படிப்பால் நாளை உலகத்தின்!
பசுமைப் போற்ற முயற்சி யெடு!!
சேர்த்து சேர்த்து வைத்தப் பணம்!
வீடு போனால் போனதுதான்!
படித்து உழைத்துப் பெற்றக் கல்வி!
ஒரு கடுகும் குறையாதுக் காத்திடுமே!!
மிரட்டி மிரட்டிப் போகின்றார் – உலகை!
கல்லார் மிரட்டி வாழ்கின்றார் –!
என்னாளென்றுத் தெரியாது – வெளிச்சம்!
எம் கல்வியாலன்றுப் பிறந்திடுமே!!
பாடம் சுமக்கும் மாணவரே!
காலம் சுமக்க வாழ்பவரே !
உடம்பை சுமக்கும் நத்தைப்போல்!
எம் தேசம் சுமந்து நடப்பவரே!!
உறங்கா கடலின் அலைபோலே!
உழைத்து உயரும் மழலைகளே!
விரிந்த வானக் குடைபோலே!
மண்ணைக் காக்கப் போகும் மறவர்களே!!
மாறும் மாறும் உலகமெலாம்!
மாற்றிப் போடப் படித்திடுவோம்!
மாறுதல் காணும் ஒருதினத்தில் !
நல்லோர் வாழக் கற்றிடுவோம்!!
!
02.!
என் தாய் வீடு.. !
------------------------!
முன்பெல்லாம் எனக்கு!
அம்மா என்று அழைக்கவாவது!
ஒருத்தி இருந்தாள்;!
என்றேனும் அவளைப் பார்க்கப்!
போகையில் மாத தவணையில் பணம் கட்டியேனும்!
எனக்கொரு புடவை வாங்கி!
வைத்திருப்பாள்;!
முடியாவிட்டாலும்!
எழுந்து எனக்குப் பிடித்ததை!
பார்த்துப் பார்த்து சமைத்துத் தருவாள்;!
உதவி செய்யப் போனால் கூட!
வேண்டாண்டி இங்கையாவது நீ!
உட்கார்ந்து தின்று போ; அங்கே உனக்குத் தர யாரிருக்கா? என்பாள்.!
என்னதான் நான் பேசாவிட்டாலும்!
இரண்டொரு நாளைக்கேனும்!
எனை அழைத்து எப்படி இருக்க..!
என்னடி செய்த..!
உடம்பெல்லாம் பரவாயில்லையாயென்று கேட்பாள்;!
இப்போது எனக்கென்று யாருமேயில்லை.!
நானெப்படி இருக்கேனோ என்று!
வருந்த அம்மா போல் யார் வருவா???!
அவள் ஊட்டிவளர்த்த சோறும்!
கட்டி அனைத்த அன்பையும் தர!
அவளைப்போல் இனி யாரிருக்கா???!
அம்மா இல்லாத வீடென்றாலும்!
எப்பொழுதேனும் அங்கேச் சென்று!
அவள் இருந்த இடத்தை, அவள் தொட்டப் பொருட்களை யெல்லாம்!
தொட்டுப் பார்க்க நினைப்பேன்,!
எனக்கென்று அங்கே ஏதேனும்!
வாங்கி வைக்காமலாப் போயிருப்பாளென்று கூட நினைப்பேன்.!
ஒரு சொட்டுக் கண்ணீராவது!
விட்டுத் தானே போயிருப்பாள்’!
இல்லாவிட்டாலென்ன, பொருளென்ன பொருள்!
எனக்கென்று அவள்!
அங்கே எத்தனை நினைவினை சேர்த்துவைத்து!
அழுதிருப்பாள்?? அந்த ஒரு சொட்டுக்!
கண்ணீரேனும் ஈரம் காயாமல் எனக்காக இருக்காதா? என்றுத்!
தோன்றும்.!
ஆனால் –!
எத்தனை இலகுவாகச் சொல்கிறதுயென் வீடு!
அம்மா இல்லாத அந்த வீட்டில்!
உனக்கென்னடி வேலை'யென்று!!!
!
03.!
சமைக்கிறவன் சொல்லாத கதை

இறைவாழ்வு.. ஒரு கோப்பை

ந.அன்புமொழி
இறைவாழ்வு.. ஒரு கோப்பை தேனீர்..!
-----------------------------------------!
01. !
இறைவாழ்வு!
..............!
பசித்து பசித்து!
வலியால் வதங்கும் !
உடல்களுக்கிடையில்,!
பசித்து பசித்து !
வலித்துச் சுருங்கும் !
குடல்களுக்கிடையில், !
முட்டிமோதி !
முடிந்த வரை !
போராட்டம்.!
வலியினை !
ஏற்று !
இயன்றவரையில்!
உயிரினைக் காக்க!
தொடர் போரில் !
இறைவன். !
தன் மாபெரும்!
மனிதப் படைப்பு!
மடிந்துவிடக்கூடாதே!
என்று..!
மொழியாம் மதமாம் !
இனமாம் தாய்மண்ணாம்.!
இதில் மதச்சிறப்போ ?!
இறைவன் வகுத்தளித்த!
வழிமுறையாம்.!
பல கடவுள்களாம்!
பல மதங்களாம்!
பல மதவுட்பிரிவுகளாம்.!
இவைகளுக்குள்!
சண்டைகள்!
வன்முறைகள்!
படுகொலைகள்.!
ஓ !
மாண்புமிகு மனிதயினமே..!
இறைவனுக்கு நீங்கள் !
இன்பத்தைத் தான் !
தரவில்லை..!
தயவுசெய்து !
துன்பத்தைத் தராதீர்கள். !
இறைவன் !
மனம் தளர்ந்தால்..!
இறைவன் !
மனம் தளர்ந்தால்..!
பேரிழப்பு.!
பேரழுகை.!
பேரழிவு. !
நிச்சயம்..!
நிச்சயம். !
பசிக்கும் வலியின் !
உடமையாளர்களுக்கல்ல.!
02. !
ஒரு கோப்பை தேனீர் !
..........................!
காலை எழுந்து !
கடன்களை முடித்து,!
கசக்கியதை கட்டி !
குளித்தும் கூழின்றி, !
ஒப்பனையில் ஒளிந்து!
கல்லூரி கிளம்பினாள் !
அவள்.!
கரும்பாய்!
பேரூந்தில் நுழைந்தவள்!
சக்கையாய் வெளிப்பட்டாள்!
கல்லூரி வாசலில்.!
புதிய தமிழில் ஆய் ஆய்கள், !
விசாரிப்புகளாம்..!
பேரூந்தால் தாமதம் !
வேகமாய் நடந்தால்!
உடன்படிப்பவன் !
கல்லூரி வாசலில்,!
அதே ஆய் ஆய்.!
என்ன தாமதமா? அவன்!
சாப்பிட தாமதமாகியது அவள். !
ம்.. நீ கொடுத்து வைத்தவள்!
ஏன்!
சாப்பிட்டு வருகிறாயே!
இரண்டு வயிறுகளும் !
ஏளனமாய் சிரித்தன!
இரண்டு முட்டாள்களை நினைத்து.!
ஆம் இரண்டுமே பொய்கள்.!
சரி கூட வாயேன் சாப்பிட்டு வரலாம்!
அய்யய்யோ நான் வரலப்பா.. !
ப்ளீசு!
சரி டீ வேண்டும்னா சாப்பிடறேன். !
அதுவும் சொல்லிடறேன் !
என்னிடம் பணமில்ல!
அந்த கவல உனக்கெதுக்கு !
நீ வந்தால் போதும்,!
சரி ஒரு நிமிடம் இரு வந்துடறேன்!
கல்லூரிக்குள் ஓடியவன் !
கடன் காரனாக திரும்பி வந்தான். !
வா போகலாம்!
கல்லூரி சினிமா அரசியல் என !
தேனீர் கடையில் தேவையில்லா பேச்சுக்கள். !
இரண்டு டம்ளர் தண்ணீர் குடித்தவள் !
மகிழ்வோடு அருந்தினாள், !
கொஞ்சம் கொஞ்சமாய்!
பார்த்து பார்த்து!
உறிஞ்சி உறிஞ்சி!
சுவைத்து சுவைத்து,!
ஒரு கோப்பை சிறப்புத் தேனீரை. !
மயக்கம் தெளிந்து நிமிர்ந்து அமர்ந்தது !
அவளின் பரிதாப வயிறு. !
அநிச்சையாய் நடைபெறும்!
இவ்வளவு பெரிய நாடகம் !
ஒரு !
தேனீருக்குத்தானென்பது !
இங்கு எந்த (..........க்கு) !
இழிவுக்குத் தெரியப்போகிறது !
இவளையும் சேர்த்து.!
வெறுத்துப் பேசியது!
அவளின்!
வலிக்கும் வயிறு.!
!
அன்புடன்!
ந.அன்புமொழி!
சென்னை

பெரும்பாக்கியம்

வீ.இளவழுதி
உன்னின் ஒவ்வொரு செயலையும்!
உள்ளத்தின் பெருஉவகையுடன்... !
உடனிருந்த பார்த்து!
உன்னை ரசித்த !
அந்த தருணங்களும்...!
உன் செல்ல சண்டைகளின்!
உளமான அன்பையும்...!
மீண்டுமொரு முறை!
அனுபவித்திடும் பாக்கியம்!
கிடைத்திடுமா - என் அன்பே?!

பயணங்களின் விரையங்கள்

ராம்ப்ரசாத், சென்னை
பயணங்களின் கண்களில் படாமல்!
போர்வைக்குள் பதுங்கியிருந்தான் அவன்...!
ஓட அவனுக்கு விருப்பமென்றாலும்!
துரத்த எனக்கு விருப்பமில்லை...!
எத்தனை தூரம் அவன் ஓடினாலும்!
அவனுக்கு மூச்சிரைப்பதில்லை...!
ஆனால் என் பணப்பை!
மூர்ச்சையாகிவிடுகிறது...!
ஆக பலவீனங்கள் என் பக்கமென்றாலும்!
அவன் பதுங்கியே இருந்தான்...!
முடிவில் போர்வையை வில‌க்கினேன்!
நான் துரத்தவில்லையெனில்!
அவன் பதுங்கலில்!
விரைந்துவிட‌க்கூடும்