இனிமையாகத்தான்!
இருந்திருக்கும்!
எல்லாருக்கும்!
எப்போதாவது,!
சொந்த ஊருக்குச்!
செல்வதென்பது!!
ஏதோ,!
இழவு வீட்டிற்குச்!
செல்வது,!
போன்ற துயரம்!
கவ்விக் கொள்கிறது!
எனக்கு மட்டும்!!
யாரைப் பார்த்தாலும்,!
“என்ன பொழப்பு இது,!
செத்த பொழப்பு”!
என்று அலுத்துக் கொள்ளும்,!
ஊருக்குத்!
துள்ளிக் கொண்டா!
போகமுடியும்?!
கடலை விளைந்த,!
சாலையோர வயல்கள்!
எல்லாம்,!
கல்லறை போல,!
கற்கள் முளைத்து,!
காமாட்சி, மீனாட்சி!
என புதிய நகர்களைப்!
பிரசவித்திருக்கின்றன!!
கரம்பு வயல்களில்,!
கணுக்கள் வெட்டப்பட்டு,!
கழுத்து வலிக்குமளவு,!
வளர்ந்து நிற்கின்றன,!
சவுக்கு மரங்கள்!
காகித ஆலைகளுக்கென!!
நான்கைந்து வாரங்களாய்,!
தண்ணீரின்றி,!
நாசமடைந்து நிற்கிறது!
நவீனக் கரும்பு வயல்,!
நாற்பதாயிரத்தை விழுங்கிவிட்டு!!
தாய் மனத் தலைவனின்!
பால்விலை உயர்வுச்!
செய்தியைக் கூட அறியாமல்,!
துருத்திய எலும்புகளுடன்!
தேடியலைகின்றன!
காய்ந்த புற்களை,!
பால் வற்றியப் பசுக்கள்!!
ஊரே சுடுகாடு போலக்!
காட்சியளித்தாலும்,!
உள்ளூர சந்தோசம்தான்!
இன்னும் யாருமே!
தூக்கில் தொங்கவில்லை!!
கடனை வாங்கியாவது,!
கல்லைக் குடைந்து!
நீர் பார்க்கத்!
துடிக்கிறார்கள்!
எல்லாருமே!!
ஊரே நாறும்போது,!
வீடுமட்டும்!
மணக்குமா என்ன?!
கால் நூற்றாண்டாய்,!
காடு மேடெல்லாம் சுற்றிக்,!
குருவி போல் சேர்த்து,!
கடன்பட்டு வாங்கிய!
காடு முழுவதும்,!
காய்ந்து கிடக்க,!
கால் மூட்டுத்!
தேய்ந்து போய்,!
கருக்கரிவாள்களை!
எல்லாம்,!
துருப்பிடிக்க விட்டபடி,!
கனவு காணும் பெற்றோர்களே!!
அடித்துப் பிடித்துப்!
படிக்க வைத்த!
அருமை மகன்,!
அரசு வேலையோடு!
வருவானென!!
ஆயிரம் பேரில்!
ஒருவனுக்கு,!
வேலை தரவே,!
ஆறேழு வருடம்!
யோசிக்கும்!
அரசாங்க யோக்கியதை!
அவர்களுக்கெப்படித் தெரியும்.!
விவசாயி வாழ்வே!
வெறுங்கனவாகிப் போன பின்பு!
நடுமண்டியில் உறைக்கிறது!
நாட்டு நிலைமை!!
விரக்தியின் விளிம்பில்,!
வெறுபேறிப் போனவர்களாய்!
தூக்குக் கயிற்றை,!
முத்தமிட்டு,!
வீரர்களாகிறார்கள்!
விவசாயிகள்.!
அந்த,!
நல்வாய்ப்பை நல்கி!
நாடெங்கும்,!
பசுமையே இல்லாமல்!
செய்தவர்கள்!
பசுமைப் புரட்சியின்!
தந்தைமார்கள்!!
இவர்கள்,!
இளைஞர்களை!
கனவு காணச் சொல்லிவிட்டு,!
இந்திய இதயங்களின்!
கனவுகளை,!
கருவறுத்தவர்கள்!
முதுகெலும்பை!
முறித்துப் போட்டவர்கள்.!
இவர்கள்,!
பரிந்துரைத்த,!
விதைகளின் வீரியம்!
பிரதிபலிக்கிறது!
தரிசு நிலங்களில்,!
விதவிதமாய்!
முளைத்திருக்கின்றன!
களைச் செடிகள்,!
கட்சி கொடிகள் போல,!
பிடுங்குவாரின்றி!!
வயலில் அடிக்கும் போது!
வேலை செய்யாத!
பூச்சிக் கொல்லி கூட!
வஞ்சனை செய்கிறது!
விவசாயி குடிக்கும் போது!!
வெகு வேகமாய்!
அழிக்கப்படுகிறது!
விவசாயி வர்க்கம்!!
விதவிதமாய்ப்!
புள்ளி விவரங்கள்!
செத்தவர்களைப் பற்றித்தான்!!
கணக்கெடுக்க!
வக்கின்றி,!
விழி பிதுங்கிறது,!
வீணர்களின் அரசாங்கம்!!
ஒற்றை அஸ்தமனத்தில்,!
முடிந்து போவதில்லை!
விடியல்கள்!!
அழிந்து விடவில்லை!
இளைய தலைமுறை!!
எவ்வளவு!
நாளைக்குத்தான்!
மறைத்து வைப்பீர்கள்!
கருக்கரிவாள்களை!!
அவர்கள்!
தயாரில்லை!!
அறுவடையைத்!
தள்ளிப் போட

கவி: பா.திருமுருகன்!
சாம்பலாவதற்கு!
சலனப்படாதே!!
திரியாக இருக்கும் வரை...!
அழுதுகொண்டே இரு!
வியர்வை துளிகளை மட்டும்!
வெளியாக்கு..!
வேரில்!
மண்ணாகு..!
பூவில்!
உன் புன்னகை தெரியும்!
பசுக்களின் மீதான!
சவாரியை நிறுத்து!
பாதங்கள் வடுபட!
பாலை வனத்தில்!
பயணம் செய்..!
நாளை!
மணல்களும் நன்றி சொல்லும்!
உன்!
பாத இடுக்கில்!
பதுங்கியிருந்ததற்காக....!
!
கவி: பா.திருமுருகன்!
தொடர்புக்கு: 006598877271

நீ!
சிந்திய சிரிப்புகளையெல்லாம்!
சேமித்துவைத்திருந்தேன்!
இரண்டுவருடசேமிப்பை!
எடுத்துப்பார்க்கிறேன்.!
எதிலுமே!
என் பெயரில்லை!
என் பக்கத்தில் நின்றவர்களை!
பார்த்து சிரித்தது பல!
என் முன்!
நின்றவர்களுக்காய் சில!
பின்!
நின்றவர்களுக்காய் சில!
எவரையோ எண்ணியபடி!
எனை பார்த்து!
சிந்தியவை சில!
எல்லாவற்றையும்!
கழித்தபோது!
எஞ்சியவை!
எனக்காக சில!
ஏளன புன்னகைகள்!
என்!
மனக்காயங்களுக்கு-அவை!
மருந்தா,!
திராவகமா தெரியவில்லை!
ஆனாலும்!
அள்ளி அள்ளி!
பூசிக்கொள்கிறேன்.!
இதயத்தில்!
உன் பெயரையும்!
உயிரில்!
உன் முகவரியையும்!
சுமந்தபடி

கவி ஆக்கம்: க.முத்துக்குமரன்!
நீ புன்னகைத்தால்!
என் காட்டில்!
அடை மழை!!
நீ மௌனித்தால்!
என் காட்டில்!
கோடை மழை!!
நீ சந்தித்தால்!
என் காட்டில்!
இன்ப மழை!!
நீ சிந்தித்தால்!
என் காட்டில்!
கற்பனை மழை!!
நீ கோபித்தால்!
என் காட்டில்!
வெப்ப மழை!!
நீ சபித்தால்!
என் காட்டில்!
தவ மழை!!
நீ புகழ்ந்தால்!
என் காட்டில்!
விருது மழை!!
நீ திட்டினால்!
என் காட்டில்!
விமர்சன மழை!!
நீ காதல் கொண்டால்!
என் காட்டில்!
திருமண மழை!!
கவி ஆக்கம்: க.முத்துக்குமரன்!
006581496831

சக்தி சக்திதாசன்!
தினமும்!
நான் போடும்!
எனக்குள் யுத்தம்!
உண்மையொன்றை!
என்னுள்ளம்!
உரைத்துவிட்ட வேளையது!
தெறிக்கின்ற விளைவுகளால்!
மனதுக்குள் ஒரு யுத்தம்!
கவிதையொன்றை!
நினைத்து விட்டால்!
காகிதத்தில் கிறுக்கிவிட!
கடிகார முள்ளுடனே!
கடுமையான ஒரு யுத்தம்!
காலையிலே விழித்துவிட!
கனவுகளைக்!
கலைத்து பாவம் நானும்!
கண்ணிமைகளோடு!
ஒரு யுத்தம்!
வரிசையாக ஊர்ந்து செல்லும்!
வீதிவல மோட்டார் வண்டிகளினூடு!
தாமதித்து புறப்பட்டும்!
சரியான நேரத்திற்கு!
காரியாலய கதிரையிலே!
கச்சிதமாய் அமர்ந்துவிட!
நப்பாசை கொண்டு போடுமொரு!
மோட்டார் வண்டி யுத்தம்!
காலை எழுந்தது முதல்!
இரவினில் னங்கும் வரை!
வாயிலிருந்து உதிர்த்த!
சொற்களில்!
எத்தனை பிழையான இடத்தில்!
சரியாக விழுந்தன எனும்!
ஆராய்ச்சி யுத்தம்!
அதனாலே தூக்க கலக்கத்துடன்!
துயில் யுத்தம்!
எத்தனை யுத்தங்களப்பா !!
எத்தனை உணர்ச்சிகள்!
என்ன இவன் இன்னும்!
மனிதன் என!
மறக்காமல் தனக்குள்ளே!
விதைக்கின்றான் சாட்சிகளை

தூளியிலிருந்து கொட்டின துளிகள்!!
தூக்கம் கலைந்து அழுதன தளிர்கள்!!
கொட்டியது சிறுநீர்த் துளிகளா? - அன்றி!
கொடிய சோகத்தால் விழிநீர்த் துளிகளா?!
பச்சை மண்ணுக்குப் புவிதந்த சரித்திரம்!!
பாழும் எய்ட்ஸால் வந்த தரித்திரம்!!
ஆட்கொல்லி நோயில்லா அன்னையாக!
அரவணைப்போம் ஓடி வா ஆருயிரே!!
விலைமாதரிடம் வாங்கிய வினையா?!
விதிவசத்தால் ஏற்றப்பட்ட குருதியா?!
சோற்றுக்கு வழியின்றி சோரம் போனாரோ?- உடற்!
சுகமே பெரிதென சுயநினைவிழந்தாரோ?!
பெற்றோரில் யார் செய்த குற்றம்?- எனப்!
புரியாது குழந்தை அழும் நித்தம்!!
கருவறை மழலைக்குக் கல்லறையா?!
கசியும் முலைப்பாலே கடும் நஞ்சா?!
யாரை எதுவெனக் குற்றஞ்சொல்ல?!
ஏதேனும் வழியுண்டோ எமனை வெல்ல?!
மலர்ந்ததுமே மடிகின்றோம் மழலை நாங்கள் - இனி!
மலடாகிப் போகட்டும் இம்மண்ணின் பெண்கள்!!
!
சிற்றின்ப உணர்வுகள் சிலிர்த்தெழும் நேரம்!
சீர்கெட்டு வழிமாறி சிதையாதீர் ஒருபோதும்!!
அற்ப சுகத்திற்கு வழிகாட்டி நண்பன் - தன்!
கற்பின் வழிநின்றுனைக் காப்பவள்தான் மனைவி!!
இனிவரும் காலமேனும் விடிந்திடுமோ? - அன்றி!
எப்போதும் இந்நிலைமை தொடர்ந்திடுமோ?!
எய்ட்ஸின் வைரஸே ஒழிந்துவிடு!!
எதிர்காலச் சந்ததியை வாழவிடு

கவிஆக்கம்: நீ ‘‘தீ’’!
!
உலகம் முழுவதும்!
உற்றுப் பார்!
உழைப்பிற்குத் திருவிழா!
உழைத்தபின் வருகின்ற!
தனத்திற்கு ஒருவிழா!
எவன் எடுக்கிறான் இங்கே?!
பில்லி சூன்யம்!
பிசாசிற்கு ஒருவிழா!
பிழைக்கத் தெரியவில்லையெனில்!
அதற்கும் ஒருவிழா என!
பிரமாண்டமாய் எடுக்கும் விழா எல்லாம்!
ப்ரியமற்ற விழா!
பிடிவாதத்தின் உலா!
புனிதத்தின் விழாவாய்!
புரிந்துகொண்ட மனிதன்!
எடுக்கும் விழா!
இருள் நீக்கிய சூரியனுக்கு!
மனப்பிணி நீக்கிய வள்ளுவனுக்கு என!
வரிசையாய் விழா எடுத்தான்!
வீட்டினுள் சுபிஷம் பொங்க!
விஷேசமாய் விழா எடுத்தான்!
வாய்உள்ள ஜீவனுக்கு “மே” தினம்!
வாய்யில்லா ஜீவனுக்கு ?!
ஜந்து அறிவு ஜீவனையும் அரவனைத்து!
அகிலத்தில் உயர்ந்து நின்றான்!
உறவிற்குள் பழுது நீக்க!
உயர்வாக விழா எடுத்தான்!
காணும் பொங்கல் என!
வானும் உயர்ந்து நின்றான்!
உலகத்தின் உயர் குணம்!
உருவாக்கத்தின் முதல் இனம்!
இத்தரணியின் திருநாள்!
தமிழனின் முதல்நாளே!
தைத் திருநாள்!!
கவிஆக்கம்: நீ ‘‘தீ’’!
006598870725

2, கடிதம் !
கவிஞன் என்றாய் !
“கவிதைகள் ஐம்பது ” என வெளியிட்டாய் !
இரண்டு கிடைத்தது, மற்றவை? !
புலம்பல்களுக்கும் சாடல்களுக்கும் !
புரட்சி தலைப்பிட்டிருந்தாய் !
காலரை தூக்கி கால் வீசி நடந்தாய் !
உணர்ச்சிபூர்வமானவன் கவிஞன் என !
உருவேறியிருந்த எங்களுக்கு - நீ !
ஒரு மின்சார தாக்குதல்!
சண்டையிடும் சகாக்கள் இருவரை !
சலனமின்றி கடந்து !
“ சமூக நீதி ” கவிதையை !
சமூகத்திற்கு அர்ப்பணித்தாய் !
முறுகக் காயும் வெயிலில் பிச்சை கேட்ட !
முதியவரை விரட்டி !
கார் கண்ணாடி உயர்த்தி !
“கருணைமழை” கவிதையை !
கண்பார்வையற்றோருக்காக என்றாய் !
வெகுளியுமில்லை, வேதாந்தியுமில்லை !
ஏழையுமில்லை, ஏமாளியுமில்லை -பின்பு !
எப்படி கவிஞனாவாய்? !
அடிப்படையில் மனிதனாகு !
அதன்பிறகு கவிஞனாகலாம் !
அச்சக உரிமையாளரான நீ !
கவிதைத் தொகுப்பென ஒன்று !
தாராளமாய் வெளியிடலாம் !
யாராலும் தடுக்க இயலாது - ஆனால் !
வாசகர் நலனுக்காக இரு வேண்டுதல் !
1.அட்டையின் மேல் “அபாயம்” என்றும் !
2. இரு கவி தந்த கவியின் பெயர் முன் “ உபயம்” என்றும் !
அச்சிட வேண்டும். !
!
By ( M. Padmapriya )

1.!
எல்லாப் பறவைகளையும்!
'கா..கா' என்றும்!
எல்லா விலங்குகளையும்!
'தோ..தோ' என்றும்!
எளிமைப்படுத்தி நீ அழைக்கையில்!
குழந்தையாய் மாறி நிற்கிறது!
சங்கத்தமிழ்.!
2.!
'...க்கம்' என்று நீ!
கை கூப்பி வணங்குகையில்!
வணக்கத்திற்கே 'வணக்கம்' போட்டதுபோல்!
பெருமை கொள்கிறது.!
3.!
எப்போது நினைத்தாலும்!
சிரிப்பாய் வருகிறது!
சிவன் கோவில் நந்தியை!
'..ம்பா' என்று நீ விளித்ததும்!
'சாமியை அப்படி சொல்லப்படாது'!
என்றபடி வந்த அய்யரின்!
குடுமியை இழுத்ததும்.!
4.!
உன்னைக் கொஞ்சும் பெண்கள்!
'அப்படியே அப்பா மாதிரி'!
என்கிற போது!
உன்னைக் காட்டிலும்!
வெட்கம் நேரிடுகிறது!
எனக்கு.!
-ஜெ.நம்பிராஜன்

ஒற்றைப்பனை,!
வஞ்சகமில்லா நெடுவளர்த்தி!
காற்றுக்கு காவோலை கழண்டால்!
மாற்றமில்லாமல் தாண்டும் நூறடி !!
ஆடுமாட்டமும் கரியவுருவமுமாக !
மின்னலொளியில் பார்த்தால் ,!
மயிர்கூச்செறியும் மழையிரவுகளில்!
அதிகாலை அப்பாவியாய் நிற்கும் ,!
கூடுவிழுந்து காகம் போனபின்னே !
வீடாக்கி கொண்டது அணிலொன்று வட்டை !!
கரையான் தின்ன இறங்கிவரும் அணிலை ,!
இரையாக்க காத்திருக்கும் கடுவன்பூனை !
வெள்ளைதான் ,மனசெல்லாம் கள்ளமதுக்கு ,!
காத்திருப்பும் தப்பித்தலுமாக !
அணிலும் பூனையும் கொஞ்சகாலம்...!
பாணியதிகம் பழத்தில்,!
அணிலோ பருவத்தில் கோதிவிடும் _அம்மாவின் !
ஏச்சு சிலவேளை அணிலுக்கும் விழும்!!
பாணியெடுத்து பனாட்டு போடுவதைவிட !
பணியாரம் சுடுவதை வழக்கமாக்கியிருந்தாள்!!
கொக்காரை பன்னாடையென்று !
எதுவிழுந்தாலும் தொட அனுமதிப்பதில்லை !
புருனைசிலந்தியிருக்கும் என்று சொல்லி ,!
தட்டிதானெடுத்து வைப்பா !!
மாடு முதுகுதேய்க்கவும்_சிலகாலத்தில் !
கொடிகட்டி புகையிலை போடவும் ,!
எப்பவாவது சாய்ந்துகொள்ளவும்,_அவதிக்கு !
அப்பாடா என்றுஒன்னுக்கு அடிக்கவும் !
போனதைதவிர பலவேளைகளில் !
ஒற்றையாகவே .............!!
இப்போதெல்லாம் நினைவில் !
தினமும் வந்துதொலைக்கிறது!
அந்த ஒற்றைப்பனைமரம் .............!
ஓ வென்று அழவேண்டும் போலிருக்கிறது , !
தனிமையை எண்ணி