சுழிப்புகள் படர்ந்த முகத்தால்!
நுகர்ந்து எழும்புகின்றது உலகம்!
இதற்குள்!
ஒரு குழந்தை போன்ற மனதை!
எப்படி திறந்து வைப்பது?!
இரும்பின் வாசனை படர்ந்து!
பேதங்கள் தொனித்து!
ஒரே இனத்துக்குள் நகைப்பு!
மயக்கமுறும் பகலில்!
மனிதனை நினைத்து!
கவிதை எழுதுகையில்!
கருமையிருள் கவ்விப்பிடிக்கிறது!
வஞ்சம் வைத்து!
ஆபாசங்களும்!
வெறுக்கின்ற முகங்களும்!
பொய்யாய் தொத்திக் கால்களோடும்!
அடுக்கப்படுகிறது ஒரு தவம்!
அடிக்கடி உடைமாற்றும்!
உலகைப் பார்த்து!
பேச வலுவற்ற ஊமையாய்!
சிரிக்க விளைகையில்!
வெட்கம் வருகிறது!
விரும்பாத ஒரு இயற்கைக்குள்!
பரவசங்கள் சிதறுகின்றது!
ஒரு தரமான உலகத்தை!
தேடி அலைகிறது என் மனம்!
சிரிப்பைப் பற்றியவளாய்!
சதா மௌனத்துடன்!
என் கண்கள!
பூமியெங்கும்!
தொங்குகிறது!!
15.8.2009

மெழுகுவர்த்தியாய் !
உருகி !
வெளிச்சங்கொடு… !
“சோனாமாரி”யிலும் !
அணையாதே!!
மேக கணங்களாய் !
உழை… !
மழைத்துளிகளாக !
சேவை செய்…!
பூமியைப்போல !
பொறுத்திடு… !
அகழ்வாரை !
அன்போடு நோக்கு…!
மின்னலிடம் !
வெளிச்சங் கேள்… !
இடியைத் தாங்கும் !
இதயம் பெறு… !
காற்றிலே !
கீதம் அமை… !
கைப்பிடிக்குள் !
உலகம் எடு…!
கால வெள்ளத்தோடு !
கல்லாக உருளாதே, !
பாறையாய் நில்லு., !
சந்தோஷச் சிறகில் !
பறவையாய்ப் பற…!
பனித்துளியாய் வாழ !
இலையிடம் !
இடங்கேள்… !
சூரியன் சுட்டாலும் !
அழியாமல் வாழ்…!
தேனீயாய் சுற்று… !
எறும்பாய் உழை… !
தென்றலாய் வீசு… !
மழையாய்ப் பொழி…!!
02.!
கனவு !
-----------!
வெகு தூரப் பயணம்.. இது… !
ஆனால்!
ஒரே இடத்தில் இருந்து கொண்டே !
பயணம் செய்யும் வினோதம்!!
இங்கு தான் -!
கண்கள் இரண்டை மூடினாலும்!
பார்வை வரும்…!
ஒளி முதல்கள் இல்லாமலே!
வெளிச்சம் வரும்…!
வாய் கூடத் திறவாமலே!
வார்த்தை வரும்…!
ஓராயிரம் குண்டுகள் வெடிக்கும்!
ஆனால்!
ஒரு சலனமும் இருக்காது…!
ஒரு மொட்டு மலர்ந்து விட்டால்!
எத்தனை கோடி சப்தங்கள் இங்கே!!
தொலை தூரப் பயணம்.. இங்கே!
தொடுவானில்!
தொங்கு பாலம் தொங்கும்… அதிலே…!
“குதி”யிலாமல்!
உடல் மட்டும் நடைபோடும்…!!

பச்சையாகவே என்னில் படர்ந்தவைகளில் !
பூச்சிகளும் புழுக்களும் பிடிக்கத் தொடங்கிவிட்டன.!
சிறு காற்றும்!
சில சில மனத்திற்குப் பிடித்த குருவிகளும்!
பச்சைகளில் தங்கிச் செல்லும் என எண்ணினேன்.!
மஞ்சள் நிறப் பூக்களும்!
அதில் புதுமைகளும் தோன்றும் என கனவினேன்.!
வெள்ளைகளெல்லாம் கறுப்பாகிவிட்டன.!
இருண்ட வானத்தை தடுக்கமுடியாததால்!
நிலத்தின் கண்முண்டை வீங்கத் தொடங்கிவிட்டது.!
எது பொய்!
எது மெய்!
என்ற கேள்வியில் நித்திரை தெரிகெட்டுப் போகிறது.!
இருளைக் கிழிக்கின்ற!
இருளைச் சபிக்கின்ற!
இருளை மெச்சுகின்ற தூக்கம்!
ஒரு காலத்தில் தொட்டிலின் சுதந்திரமாகக்கிடந்தது!
என்பது !
நினைவும் இன்னொன்றுமாகும்.!
-டீன்கபூர் !
இலங்கை

இதோ இன்னொன்று. !
மிக அருகில். !
மிக மிக அருகில். !
சதை கருகும் வாசம் தலையை கனக்கவைக்கிறது. !
மனதையும். !
இது நரகம். !
உண்மை. நாங்கள் குறிபார்க்கப் படவில்லை. !
விழும் குண்டுகள் எங்களுக்கானவை அல்ல. !
ஆனாலும் இது நரகம். !
நரகத்தில் மரணம் இல்லை. !
அங்கு வாழ்வும் இல்லை. !
நரகத்தில் இழப்பே மிஞ்சும். !
அல்லது இழப்பின் அச்சம். !
நாகரீகம் வளர்த்தவர்கள் நாங்கள். !
இன்று காட்டு மிராண்டிகளாய் சித்தரிக்கப்படுகிறோம். !
இருப்பவனுக்கு பதவி வேண்டும். !
வருபவனுக்கு பணம் வேண்டும். !
இடையில் உருளும் பகடைகள் நாங்கள். !
உண்மை. நாங்கள் குறிபார்க்கப் படவில்லை. !
விழும் குண்டுகள் எங்களுக்கானவை அல்ல. !
எங்கள் மேல் விழுந்தால் தான் என்ன? !
இரண்டு வரி மன்னிப்பும், !
ஒரு நிமிட மௌன அஞ்சலியும் (நேரம் இருந்தால்) !
செலுத்தினால் போகிறது. !
வாழ்க மானுடம்

சக்தி சக்திதாசன்!
கனத்த நினைவுகள் ஒருபுறம்!
கலைந்த கனவுகள் மறுபுறம்!
சுவைத்த நிகழ்வுகள் ஒருபுறம்!
சுரந்த உணர்வுகள் மறுபுறம்!
தயங்கித் தயங்கி மறையுது!
இரண்டாயிரத்தி ஏழு!
உலுப்பிய நிகழ்வுகள் அனைத்தும்!
உலுக்குது நெஞ்சை வாட்டியே!
வருடிய நாட்களின் வாஞ்சை!
வருத்துது ஆண்டின் மறைவால்!
ஆண்டொன்று போனால் !
அத்தோடு வயதொன்றும் போகும்!
மகிழ்ந்திடும் நெஞ்சு எமை!
வாட்டிய கணங்களின் மறைவால்!
வாடிடும் இதயம் நெஞ்சினில்!
விளைந்த இன்பம் முடிந்ததினால்!
ஆண்டின் முடிவு தந்திடும் பாடம்!
அவனியில் இன்பமும் துன்பமும்!
அடைவது சகஜம் என்பதுவே!
கண்ணீர் காயாத முகங்கள்!
கண்ணீரைக் காணாத முகங்கள்!
விரும்பியோ விரும்பாமலோ!
விலகுது இரண்டாயிரத்து ஏழு!
எத்தனை பேரின் வாழ்வில்!
எத்தகைய மாற்றங்கள் கொடுத்தது!
அத்தனை வலுவுள்ள காலங்கள்!
அதற்கும் காண்கிறோம் முடிவுதனை!
போ .. போ.. இரண்டாயிரத்து ஏழு!
பொக்கிஷமாய் ஓரிடத்தில் வைப்பேன்!
நீ தந்த மகிழ்வான கணங்களை!
கரைந்திடும் மேகம் பொழியும்!
கனத்த மழையில் கரைத்திடுவேன்!
உன்னால் விழைந்த சோகமிகு!
உள்ளத்து நிகழ்வுகளை!
அதோ ...கதவோரத்தில் ஒரு காலை!
முன்வைத்து புன்னகைக்கிறது!
இரண்டாயிரத்து எட்டு என்முன்னே.....!
நினைவுகளைச் சுரப்பாயோ நீ!
கனவுகளைக் கலைப்பாயோ!
காத்திருந்த உள்ளங்களை!
கண்ணீரில் கரைப்பாயோ!
எதுவந்த போதும் துணிவாக!
உன் வரவை எதிர்பார்த்து!
உலகமே காத்திருக்கிறது!
விதையாகிப் போன உயிர்கள்!
விலையாக அமைதியை கேட்கிறார்!
வினையான வாழ்வுக்கு உன் வரவால்!
விடிவொன்றைக் கேட்கிறார் என்!
உழைப்பாளித் தோழர்கள்!
காசுப்பெட்டிக்குள் தன்னுடைய!
கல்யாண வாழ்வைத் தேடும் சகோதரிகள்!
காத்திருக்கிறார்கள் உன் வரவால்!
செழிக்கப் போகும் தம்வாழ்வையெண்ணி!
இரண்டாயிரத்து எட்டே இன்னும்!
இரண்டடி எடுத்து உள்ளே வா .....!
!
தெருவோரம் நடைபாதைக் கட்டிலில்!
தூங்கும் அந்தச் சிறுவனுக்காய்!
பள்ளிக் கதவுகளைத் திறந்துவிடு!
நாளைய உலகுக்கு பாவம் அவன் தான்!
பாதை காட்டப்போகும் தலைவன்!
அடுக்குமாளிகைக் கட்டிடத்தில்!
வீசியெறியும் எச்சிலைக்காய்!
போட்டிபோடும் உயிர்கள் வாழும்!
அந்தக் குடிசை வீடுகளுக்குள்!
ஒரு மண்குப்பி விளக்காவது ...!
எரியட்டுமே... கொஞ்சமாய்!
நம்பிக்கையை மட்டுமாவது கொண்டு!
உள்ளே வந்து விடு!
ஆமாம்....!
இரண்டாயிரத்து எட்டே .....!
உனது மூத்த சகோதரம் இரண்டாயிரத்து ஏழு!
உலகில் விட்டுச் சென்ற எதிர்பார்புக்காளால்!
ஏங்கி நிற்கும் மக்கள் கூட்டம்!
உன் வரவை ஆவலுடன் எதிர்பார்த்துக்!
காத்துக் கொண்டே.....!
நீயென்ன !
கொண்டு வந்திருக்கிறாய்?!
நம்பிக்கையா ? நப்பாசையா ?!
நயவஞ்சகமா ?!
பாவம் அவர்கள் களைத்துப் போய்!
தூங்கி விட்டார்கள்...!
வரும்போது!
மெதுவாய் வா... ஏனெனில்...!
அவர்கள் கொஞ்ச நேரம்!
தூங்கட்டுமே

இடியானாலும் மழையானாலும்!
சுட்டெரிக்கும் சூரிய!
வெயிலானாலும் !
உன்னுடன் நான் இருப்பேன்.!
நீயின்றி நானில்லை!
நானின்றி எப்பொருளும் இல்லை.!
ஒட்டிபிறவா இரட்டையர் நாம்.!
சாதி மத பேதமில்லை!
கருப்பு வெள்ளை நிற வேற்றுமில்லை!
ஏழை பணக்காரன் வித்தியாசமில்லை!
யாவருடனும் நான் இருப்பேன்.!
மரணத்தின் வாசலிலும் உன்னுடன்!
உடன்கட்டை ஏறிடுவேன்.!
நானே உன் நிழல்.!
!
-லலிதாசுந்தர்.!
(குறிப்பு: நிழலுடன் ஓர் உரையாடல் )

வற்றாத கடல் சிற்றாறாய்!
ஆனதொரு காட்சி உண்டா?!
மூன்றில் இரண்டு நீருக்கென‌!
தாரை வார்த்த பின்னும்!
தரையை கையகப் படுத்தலாமோ!!
கண் பட்ட இடமெல்லாம்!
வெள்ளம் தொட்ட நீர் நிலை,!
ஊரும் பயிரும் நீருக்குள்.!
நட்ட பயிரும் மனித உயிரும்!
நட்டப்பட்டது.!
விளை நிலமெல்லம் வீடானதால்!
எழுந்து வந்த வெள்ளம்!
ஊருக்குள் ஒண்டிக்கொண்டது.!
விரட்டப்பட்ட மக்களோ!
கண்ணீருடன் தண்ணீரில்.!
குடித்துவிட்டு தெருவில் கிடக்கும்!
மனிதர்களைப்போல்!
நீயும் குடித்து கிட‌ப்ப‌து முறையோ!!
இந்திய‌ நாடாளும‌ன்ற‌ம்!
முட‌க்க‌ப் ப‌டுவ‌துபோல்!
க‌ல்விக்கூட‌ங்க‌ளை முட‌க்குகிறாயே!
நீ எதிர‌ணியா? இல்லை நீதித் த‌வ‌றியதா?!
இருக்கும் குடிசையை இடித்துவிட்டு!
கான்கிரீட் வீடு க‌ட்டித்த‌ருவ‌தாய்!
த‌மிழ‌க‌ அர‌சு சொன்ன‌தினால்!
நீ இருந்த‌ குடிசைக‌ளை இடித்தழித்தாயோ!!
இருண்ட‌ மேக‌ங்க‌ள்!
பாரி வ‌ள்ள‌லாய் வாரிக்கொடுத்தாலும்!
துய‌ர‌ங்க‌ள் தொட‌ர்வ‌தால்!
அன்றாட‌ங்காய்ச்சிக‌ளின் ப‌ட்டினியால்!
தூற்றல் தான் காணும்

வாழ்த்துங்கள் வாழ்த்தப்படுவீர்கள்!!
விமர்சியுங்கள் விமர்சிக்கப்படுவீர்கள்!!
மதியுங்கள் மதிக்கப்படுவீர்கள்!!
அதியன்பை, அக்கறையைக் கொடுங்கள்!!
அதையே திரும்பப் பெறுவீர்கள்!!
வாய்மலர்ந்து வாழ்த்தாத ஒருவர்!
ஆய்தலுடன் விமர்சிக்காத அன்பர்!
வாய்நிறைந்த வாழ்த்தை, விமர்சனத்தை!
கொய்திட விரும்புவது, மனிதரை!
மெய்யாக ஆச்சரியத்தில் ஆழ்த்துகிறது.!
வெளியாகும் ஆக்கங்களை வாசிக்கும்!
வேலையற்றோரின் விமர்சனமென்ற!
வெகுளியான சிந்தனை வீச்சை!
வெளித்தள்ளுங்கள்! உள்ளே ஆழமான!
அர்த்தமுடை நட்பும் இருக்கலாம்

எப்பொழுதுமே உணர்வுகளற்ற உருவங்களின்!
மாயத் தோற்றங்களில் மறைந்து கொண்டே!
உரையாட வேண்டியதிருக்கிறது கதை சொல்லிகளிடம்!
நயமாய் சேகரப்படுத்தப்படும் வார்த்தை நயங்களில்!
இலகுவாய் அமிழ்த்து விடுகிறார்கள் தங்கள் பாத்திரங்களை!
கரு சேருமிடங்களின் மையப் புள்ளிகளையும்!
அக் கருவைப் பேசும் உள்ளடக்கிகளையும்!
சுலபமாய் அவர்கள் கணித்து விடுவதும்!
தோற்ற மெலிவும் வாட்டப் பொலிவுமாயொருத்தனை!
அசகாயச் சூரனாய்ச் சித்தரிப்பதும்!
கதையின் நிகழாக்கத் தோற்றங்களிலிருந்து!
போற்றச் செய்கின்றன அக்கதை சொல்லிகளை!
மேற்காய் உதிக்கும் சூரியனை!
உச்சிப் பகலில் சில விண்மீண்களை!
மார்கழிப் புயலை!
ஆடிப் பனியை!
இப்படியான எல்லா அடிப்படையில்லா மூலக் கூறுகளும்!
அபரிமிகு சாத்தியங்களாகிப் போகின்றன அவர்களுக்கு மட்டும்!
சில வேளை அவர்களுடன் கதை கேட்டுக் கிடக்கையில்!
திடீரென்று கக்கங்களில் முளைத்த சிறகுகளில்!
பறந்து விடும் அவர்களைத் தேட வேண்டியதிருக்கிறது!
அவர்களில் ஆயப்படும் நிஜங்களைப் போன்றே

பேதையின் பாடல்!
01.!
வானம் உமிழ்கிறது..!
---------------------------!
யாரோ முத்துக்களை கொட்டுகிறார்கள்!
அவை எல்லாம் கட்டிவைத்தஅணைகளுக்குள்!
ஆயிரம் ஆயிரமாய் விழுந்தவைகள் ஒன்றாகி!
தாகம் தீர்க்க ஒரு சங்கமிப்பு!
ஆனந்தமானது எம் வயல்களும் வாழ்வுகளும்!
திடீரென!
இடைவிடாத!
வருகை!
அமிழ்ந்து போனது வீதிகளும்!
நகரங்களும்!
அரவணைத்து வர வேற்ற!
பலர்!
ஆத்திரத்துடன் பேசுகிறார்கள்!
போதும்!
காணும்!
வானம் நிறுத்தட்டும் என்று!
02.!
காதல் கொண்ட பேதையின் பாடல்!
-------------------------------------------!
எவனோ ஒருவன் பாடல் கேட்டு!
மயன்கிநின்றேனே -அவன்!
காதல் என்ற மொழியிட்க்காக!
கனவு கண்டேனே!
காகிதமெல்லாம் அக் கணவன் பெயராய்!
கருத்தில் கொண்டேனே!
நன் கட்டிடும் துணைவனை மாற்றி விட்டதால் -மனம்!
கதறி நின்றேனே!
பெண்ணாய் பிறந்த காரணத்தினால் -என்!
பேச்சை கேட்பார் யார் ?!
தன்னலம் கருதி என் மனம் புரியா!
முடிவுகள் செய்தார் பார்!
ஆயிரம் கனவுகள் மனதில் விதைத்தேன்!
ஆசை பயிர் வளத்தேன்!
அன்னையும் அப்பனும் அதிலே புகுந்து!
அத்தனையும் பிடுங்கி விட்டார்!
கட்டி அணைத்திட வந்தவனை!
என் மனம் ஏற்க தயன்குதடி-ஆனால்!
தட்டிவிட்டால் அவன் சிந்தை கலங்குமே!
அவனுக்காக நன் வாழ்வது என்ன பிழை?!
கன்னியர் பேச்சு எப்போது தான் கேட்கும்!
கற்றறிந்த இவ் உலகத்திலே