தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

வதையின் மொழி

வேந்தன்
வதைபடும் !
மொழியொன்றின் !
வார்த்தைகள் !
மரணதண்டனைத் !
தீர்ப்பில் !
மருண்டு போனது!
ஆயினும் !
இன்னும் மரணமின்றி !
வதைபடுவதையே !
சொல் கொண்ட !
விதியாகி !
மரண தண்டனைக் !
காலம்!
நீண்டு கொண்டே!
செல்கின்றது!!
வதைபடுவதே !
விதியாகி!
விடையின்றி !
நதியோடு கலந்து!
கடலோடு சேர்வதோ!
வதையின் மொழி?

பட்டப்பெயர்

அனாமிகா பிரித்திமா
எத்தனை ரகம் !!
எத்தனை விதம் !!
குச்சி பொம்மை...!
சோடாபுட்டி...!
ஜடைமாட்டி...!
தேங்காமுடி...!
ராட்டணம்...!
ஊசி வெடி...!
ஏன்... !
சாப்பாட்டின் பெயரை ...!
கூட விட்டுவைகவில்லை !!
சுட்ட அப்பளம்...!
பஞ்சுமிட்டாய்...!
தயிர் சாதம்...!
குண்டு பணியாரம்...!
காரகத்திரிக்காய்...!
கோனல் தோசை...!
அழைக்கும் போது...!
கோபமும்...!
சிணுங்கலும்...!
வேட்கமும்...!
வழிசலும்...!
பார்ப்பதற்கு ...!
எத்தனை அழகு !!
தனி சுகம் !!
!
எனக்கும்...!
பட்டப்பெயர்கள் உண்டு...!
ஆனால், அந்த ஒரு...!
பட்டப்பெயரை ...!
எவர் அழைத்தாலும்...!
கோபம் வரும்...!
அவரை தவிர...!
அதை, அவர் ஒரு முறை...!
மேடையில்...!
ஆம்... மேடையில்...!
நன்றி நவிலும் போது...!
என் “.........”!
என கூறும் போது...!
எனக்கு எல்லையில்லா...!
மகிழ்ச்சி !!
அந்த...!
பட்டப்பெயருக்கு...!
காரணமாய் இருப்பதை...!
நான் ...!
பல் துலக்கும் போது...!
காய் நறுக்கும் போது...!
கரண்டி பிடிக்கும் போது...!
பரிமாறும் போது...!
பாத்திரம் தெய்க்கும் போது...!
ஏன்... நான் ...!
எழுதும் போதும் கூட...!
பார்த்திருக்கிறாரே !!
சாப்பாடு தயாரா?!
“நொட்டாங்கை”...!
என்பார் சில நேரங்களில்...!
அட... !
சொல்லிவிட்டேனே !!
ஆனால்...!
எவரும் அழைக்க...!
அனுமதியில்லை...!
அவரை தவிர !!
!
-அனாமிகா பிரித்திமா

உன்தனில்

ரம்சின் நிஸாம்
இருள் சூழ்ந்த மனவெளியில்!
கலக்கங்கள் கனதிகளாய்.!
பலயீனப் பயிகளது!
விதைத்திட விரும்பாதே!!
நாவூதனில் நளனில்லை!
எல்லைதனை கடக்கையில்!
முட்டாளின் மூலதனமது!
முடிந்தவரை முடக்கிக் கொள்!!
பார்வைதனை பரிகொண்ட!
என்னொல்லா ஜாஹிலியம்!
சாத்தானின் ஈர்ப்பு அது!
விலகிக் கொள் தவறாதே!!
செயல்கள் அனைத்திற்கும்!
நிச்சயம் கூலியுண்டு!
எண்ணங்கள் தூய்மையெனில்!
செயல்களும் தூய்மைப்படும்!
!
உன்தனில் நீயாயிரு!
உண்மைதனில் தீயாயிரு……

தொலைத்த வசந்தம்

மாலியன்
“ இலைகள் தூவி அழைத்த !
மரங்களுக்கு இணைங்கி !
தடங்கள் பதித்த வசந்த காலங்களையும், !
சிறு வயதில் !
நான் ரசித்த குயில் பாட்டுக்களையும், !
தென்னை மரப் பொந்துகளில் !
தலை நீட்டிடும் சிறு கிளிக்குஞ்சுகளையும், !
மழைத்துறல்களில் வரும் !
என் மண்ணின் மணத்தையும், !
மீண்டும் எப்போது நான் ரசிப்பேன்? !
இப்போதும் வசந்தகாலஙகள் வருகின்றன !
ஆயினும் மரங்கள் !
தான் இல்லை !
இன்றும் குயில்கள் பாடுகின்றன !
ஆம் குஞ்சுகளை இழந்த !
சோகத்தில் ஒப்பாரியாக !
இன்றும் பட்ட தென்னையில் !
பொந்துகள் உள்ளன கிளிகள் !
இல்லை !
ஆயினும் !
இன்றும் மணக்கின்றது !
மழைத்தூறல்களில் நம் தேசத்து மண் !
- உடன் - !
காய்ந்து போன குருதியின் வாடை! ” !
--மாலியன்

மழை எனும் பெண்.. பொருள்வயிற் பிரிதல்

அ.ரோஸ்லின்
01.!
மழை எனும் பெண்!
------------------------------------!
மழை எனும் பெண்!
பொழிந்து கொண்டிருக்கிறாள்..!
அவள் மனதின்!
ஈரம் படிந்த பக்கங்கள்!
மழைத்துளிகளாகி!
மண்ணை நனைவிக்கின்றன..!
மழைத்துளிகளின்!
ஒவ்வொரு முகத்திலும்!
வலியும்,துயரும்!
படிந்திருக்கிறது.!
மரங்களற்ற!
வெளியான பூமியில்!
அளவின்றியும்,ஆக்ரோசமாயும்!
இழப்பினைக்கொட்டித்தீர்க்கிறது,,!
மழை.!
நகரெங்கும்!
நிராகரிப்பின்!
பாதைகளில்!
வழிந்தோடுகிறது..!
மழை நிறைவுற்ற!
தொடரும் நாட்களில்!
நகரெங்கும்!
தகித்துக்கிடக்கிறது!
நிலம்,,!
தணியாத வெம்மையின்!
வேட்கையுடன்,,!
!
02.!
பொருள்வயிற் பிரிதல்!
-----------------------------------------------!
மூங்கில்களுக்கிடையே!
வெளிச்சப்புள்ளியென நீ கடந்து சென்றதைக்!
கண்களில் நிறைத்து,!
முகிழ்த்து இயம்புகிறது என் திசைவழி,!
வயல் வெளியின் பசுமையொத்து,!
நிர்பந்தித்தலுடன் கிடக்கிறது என் மௌனம்,,!
பிரிவின் ரேகை படிந்த வார்த்தைகளை,!
நம் சேய்களோடு முணுமுணுத்தபடி,!
கடந்து செல்கிறது களிப்பற்ற பொழுது,,!
நீயற்ற நம் நிலத்தினை,!
நீயற்ற நம் நதியினை,!
நீயற்ற் நம் இரவினை,!
அழித்தொழிக்காமல் பிணைத்திருக்கிறது,!
எமக்கு உணவாகும் உன் பிரயாசத்தின் குருதி,,!
நீ கடந்து சென்ற ஸ்தலமெங்கும்,!
முளைத்தெழும்பிப் படர்கிறது!
உன் விளைவித்தல்,,!
ஒரு நீரோட்டத்தினைப்போல்!
நிகழ்ந்திருக்கும் உன் நகருதலில்,!
கானல் வரிப்பாடலொன்றை இசைக்கும்,,!
தன் மீட்பின் அனுமானங்களுடன்!
இடும்பை விழையாப் பறவை

கரு சொன்ன கதையிது

ஜெஸ்வந்தி
நானுதித்த நாள் முதலாய் !
வானிடிந்து போனதுபோல் !
உன்னுயிர் துடிப்பது -என் !
மனதுக்குக் கேட்கிறது. !
கண் விழிக்க முடியாமல் !
உன் தரிசனம் கிடையாமல் !
கறுப்பறை ஒன்றில் நான் !
சிறைப்பட்டுக் கிடக்கிறேன். !
அள்ளி அணைக்க மாட்டாயா? !
பிள்ளை நான் ஏங்குகையில் - உன் !
விம்மி அழும் சத்தம்- என்னை !
எம்பி எழ வைக்கிறது. !
நான் ஓடி வரவேண்டும். !
உன் கண்ணைத் துடைக்க வேண்டும். !
என் அம்மா முகம் பார்த்து !
நான் என்னை மறக்க வேண்டும். !
அன்று நீ டாக்டரிடம் !
சென்றபோது நானறிந்தேன் !
என் உயிரைப் பறிப்பதுதான் !
உன் உயிர்காக்க வழியென்று. !
பிள்ளை என்று நீயுருக !
நாளை எண்ணி நானிருக்க !
விதி செய்த சதியென்ன ? !
மதி கலங்கி மாய்கின்றேன். !
வாய் விட்டுச் சொல்லாமல் !
சேய் நான் இணங்குகிறேன். !
அம்மா நீ கலங்காதே! !
சும்மா எனைக் கலைத்துவிடு. !
இன்னொரு பிறப்பெடுத்து !
உன்வயிற்றில் உருவெடுப்பேன். !
இக்கணத்தில் இழந்ததையும் !
அப்போ நான் அனுபவிப்பேன்

அறுபதாம் தோட்டத்து மரண ஊர்வலம்

சஜீவனீ கஸ்தூரி ஆரச்சி
கரங்களைக் கோர்த்து இரு வரிசையில்!
முகத்துக்கு முகம் பார்த்தபடி!
ஏழெட்டு வீடுகளையேனும் ஒழுங்காகக்!
கட்டிட முடியாத நிலமொன்றில்!
நெருங்கியடித்துத் தம்மை நுழைத்துக் கொண்ட !
அறுபது வீடுகள்!
அவற்றின் மத்தியால் செல்லும்!
முச்சக்கர வண்டியொன்றேனும் பயணித்திட முடியாத!
குறுகிய ஒழுங்கையின் இருமருங்கிலும்!
இரண்டு வரிசைகளில் போடப்பட்டுள்ளன !
ப்ளாஸ்டிக் கதிரைகள்!
ஒரே விதமாகத் திறந்தே கிடக்கின்றன !
எல்லா வீடுகளின் யன்னல்களும் கதவுகளும்!
அமர்ந்திருக்கின்றனர் எல்லா வீட்டு முற்றங்களிலும்!
வருபவர்கள் எல்லோரும்!
அறுபதாம் தோட்டத்தில் வசித்த மூத்த குடியவள்!
எவர்க்குப் பசியெனினும் உண்ண உணவு கொடுத்து!
எல்லோரது துயரத்துக்கும் ஒன்றுபோலவே செவிமடுத்தவள்!
முழு அறுபதாம் தோட்டத்துக்கும்!
அம்மா அவள்!
பாட்டியவள்!
எண்பத்தைந்து வருடங்களாக!
துயரத்தை மட்டுமே அனுபவித்திருந்தாலும்!
விழிகளிலிருந்து ஒரு துளிக் கண்ணீர் வழியவிடாது!
எந்த நோய் நொடியும் தீண்டிடாது!
ஒரு மலை, ஒரு பெருவிருட்சம் போன்றிருந்த!
ரத்து மார்கரெட் நோனா!
வீட்டுக்குள்ளே வந்துபோகும் !
எவர் குறித்தும் அக்கறையற்று!
சிறிய வரவேற்பறையின் மத்தியில்!
மாமரப் பலகையால் செய்த !
பெட்டியில் உறங்குகிறாள்!
தன் பாட்டில் சுதந்திரமாக!
ஓரிடத்திலிருந்து !
மாஜரீன் பூசப்பட்ட பாண்துண்டுகளைக் கொண்டு வருகையில்!
மற்றோர் இடத்திலிருந்து கொண்டுவருவர்!
தேனீரையும் பிஸ்கட்டையும்!
ஒரே வீடு ஒரே குடும்பமென!
எல்லா விழிகளிலும் கண்ணீரேந்தி!
ஒன்றாக எல்லோருமே விழித்திருப்பார்கள் !
இன்று அறுபதாம் தோட்டத்தில்

அப்பா ஏன் கொல்லப்பட்டார்?

நிர்வாணி
ஈழப்போரின் ஆரம்பம்!
இனத்தை இனமே கொல்வதில்!
பலமும் வீரமும் பறைசாற்றப்பட்டது!
இப்படித்தான்!
நள்ளிரா வேளையில்!
ஊரோடு நானும் கூடிநின்று!
வேடிக்கை பார்க்க!
தாயும் சகோதரியும் கதறக் கதற!
எங்களின் உலகம் இழுத்துச்செல்லப்பட்டது!
எங்களோடு மழையும் !
மண்ணில் விழுந்து புரண்டு புரண்டு அழுதது!
விடிந்தது!
விடிவற்ற இரவுகளாய் மாறியது வாழ்க்கை!
மீண்டும் ஊர் கூடியது!
வேடிக்கை பார்த்தது!
சடங்கு முடித்து !
எரித்துச் சாம்பலாக்கி கடலில் கரைத்தோம்!
மீண்டும் மீண்டும் நிறைய அப்பாக்கள்!
கொல்லப்பட்டார்கள்!
'துரோகிகள் ஆக்கப்பட்டார்கள்!
யாரும் கேள்வி கேட்கவில்லை!
நான் உட்பட!
இன்று!
துப்பாக்கிகள் மௌனமாகிவிட்டன!
கொலையாளிகள் காணாமற்போயினர்!
அப்பா ஏன் கொல்ப்பட்டார்!
யார் கொன்றார்கள்!
கேள்விகள் தரும் வலியோடு!
நகர்கிறது வாழ்க்கை!
!
26-மாசி-2011

நிழலும் நிஜமாகும்

விஷ்ணு
நீண்ட!
நேரமாய்!
மௌனம் எனை!
விழுங்கிக்கொண்டு ..!
அறையின்!
வலது மூலை!
திறந்த ஜன்னலில்!
என் தேடல்களின்!
தொடக்கமாய்!
பகல் உதிர்கிறது!
பழுத்த இலையாக ...!
உன் விழிகள்!
என் கனவுகளுக்கு!
மருதாணி வைத்து!
அழகு பார்த்த நாட்கள் ..!
உன்!
இளம்பிறை!
விழிக்கதிரில்!
உறக்கத்தை மறந்து!
ஒளி வீசிய!
என் இரவுகள் ...!
ஒரே வினாடியில்!
நிசப்தமான!
நெஞ்சின் தாளமும்!
ஓலமிட்டு அழ வைத்த!
உன் பிரிவும் ..!
நரகக்கோட்டையின்!
மதில்கள் முட்டி!
சிதைபட்ட ஆத்மாவுமாய் ..!
இரவுகளை தேடுகிறேன்!
எனை அழைக்க!
நீ வருவாய் என ...!
நேரமாகிறது!
இந்த பகலுக்கு ...!
கதிரவனே!
கண் மறைந்திடு ...!
நிழலும் நிஜமாகும்!
நேரமிது ..!
- விஷ்ணு

வீழ்ந்தபின் ஞானம்

இமாம்.கவுஸ் மொய்தீன்
மரங்கள் நிறைந்த!
பரந்த தோட்டம்!!
குயில் மைனா!
புறா சிட்டு கிளி!
காக்கை கௌதாரி!
அணில் பட்டாம்பூச்சிகளின்!
கானங்கள் கொஞ்சல்கள்!
ஆட்டம் பாட்டங்களின்!
நிகழ்விடமாய்!
எப்போதும் கலகலப்பாய்!!
தென்னை பனை!
மா பலா முந்திரி!
சீதா பப்பாளி யென!
இருக்கும் பல்வகை மரங்களுடன்!
இல்லாத பேய்களையும்!
பாம்புகளையும் சேர்த்து!
வளர்ப்பதால்!
வளம் கொழிக்கிறது!
தோட்டமும்!
முதலாளிப் பையும்! !
தன்னால் தான்!
தோட்டம்!
வளம் கொழிக்கிறது !
என்றெ ஒவ்வொரு மரமும்!
நினைக்கத் துவங்கியதால்!
மரங்களுக்கிடையே!
விளைச்சலுக்குச் சமமாய்!
அகந்தை ஆணவம்!
பொறாமை பூசல்களும்!
வளமாய் செழிப்பாய்...! !
தம்மோடு வாழும்!
புற்பூண்டுகளை!
அற்பமாய் நினைப்பதிலும்!
ஏளனம் செய்வதிலும்!
இளக்காரம் பேசுவதிலும்!
மட்டும்!
தழைத்தோங்கி இருந்தது!
மரங்களுக்கிடையேயான!
ஒற்றுமையும்!
ஒருமைப்பாடும்!!
இயற்கைக் கென்ன!
சீற்றமோ?!
திடீரெனப் பேய்மழையும்!
புயலும் வீச!
வெள்ளம் சூழ்ந்ததெங்கும்!!
வெள்ளம் வடிந்தபின்!
வந்து பார்த்தார்!
உரிமையாளர்!!
நொடிந்து போனார்!
வயிற்றிலும் வாயிலும்!
அடித்துக் கொண்டார்!!
வேரோடு வீழ்ந்துகிடந்தன!
மரங்களனைத்தும்!!
உடன் அவற்றின்!
அகந்தையும் ஆணவமும்!
பொறாமையும் பூசல்களும்!!
புற்பூண்டுகள் மட்டும்!
எப்போதும் போல்!
பாதிப்பு மிகையின்றி! !
வீழ்ந்தபின் ஞானம் வந்து!
என்ன பயன்? !
-இமாம்.கவுஸ் மொய்தீன்