தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

எதிர்பார்ப்பு

கல்முனையான்
அதிகாலையின் அலைகளுக்குள் சேவலின் சினுங்கல்!
சுட்டெரிக்கும் சூரியனின் தத்தளிக்கும் தங்கச் சாறல்கள்!
என் கட்டிலின் மூட்டைப் பூச்சிகளுக்கு என் இரத்த தானம்!
பக்கத்து வீட்டு வானொலியில் பொங்கும் பூம்புனல்...!
இவையெல்லாம் என் துாக்கத்தை கெடுக்கவில்லை!
ஹிரோஷிமாவில் அணுகுண்டு போட்ட விமானத்தின் இறக்கைகளுடன்!
என் காதுகளில் கிசுகிசு பேசும் நுளம்பாரின் முகாரி ராகம்!
அப்பாடா தாங்க முடியவில்லை எழுந்து விட்டேன் எதிர்பார்ப்புடன்!
எங்கள் முற்றத்து குழாயடியில்தான் என் முதல் எதிர்பார்ப்பு!
சொட்டுச்சொட்டாய் வருமா! இல்லை அருவியாய் வருமா! என்று!
இஞ்சிபோட்ட தேனீரின் சுவையில் ஏழு மலைகளை!
எட்டி உதைக்கும் ஓர் உற்சாகம் எனக்குள்ளே..!
மூன்று வருடத்தின் முன் முக்குழித்த என் மூக்குக் கண்ணாடி!
அதன் பெயருக்கேற்றால் போல் மூக்குக்கு கண்ணாடிதான் அது!
நேற்றைய பத்திரிகையின் பக்கங்களின் உள்ளே!
எதிர்பார்ப்புடன் சுழியோடும் போது பழையவைகளின் மறுபிறப்புக்கள்!
அடிக்கடி இருமிக்கொள்ளும் என் இதயத்தின் இடிபாடுகள்!
ஏதொ ஒரு எதிர்பார்ப்புடன் தன்னந்தனியே ஏங்கி நிற்கின்றது.!
வயோதிபர் மடத்தின் என்னை விட்டுச்சென்ற மகனுக்காகவா!
இல்லை என்னை அழைத்துச்செல்ல வரும் எமனுக்காகவா

அன்றைய காட்சி செண்டாக மனதில்

வேதா. இலங்காதிலகம்
…….!
--------------------------------------------!
பூவையிவளின் பூந்தளிர்க் காலம்!
கோவையில் முன்னைய பொன்னான காலம்.!
அகரம் முதல் வெண்பா பாடி!
அறிவு முளைவிட திருக்குறள் பாடிய!
நாவலர் கல்வியகத்தில் பாதம் பதித்தோம்.!
காவலர் இல்லையங்கு கட்டிட ஊழியர்கள்!
ஆவலான விழியில் புதுக் கட்டிடங்கள் பதிப்பு.!
நாவலர் சிலையங்கு புதிதாய் உதிப்பு.!
அந்தப் பாடசாலை, அருகு அழகு வயல்கள்!
பொந்து மாதிரி எனக்குப் பயமூட்டிய மதகு!
எந்தக் காட்சியும் அன்று போல இல்லை.!
குந்தாக, உச்சி வகிடாக நின்ற வரப்பு!
உடைந்து சொத்தியாக தன் சோபை இழப்பு.!
குத்துக் கல்லாய் ஒரு அபாய அறிவிப்பு,!
நித்தியமாய் நடுவயல் பற்றையுள் பிறப்பு.!
’’கண்ணி வெடிகள் கவனம்’’பலகைப் பாதுகாப்பு.!
எதிர்காலக் கனவில்; ஆசிரியை நடை நடந்த!
எழில் கொஞ்சும் இயற்கையில் நான் எனை மறந்த!
இசைவுக் காட்சி இன்றில்லையென்று அந்த!
இணையற்ற ஏமாற்றம் புகை மூட்டமானது.!
இதயத்துள் நுழைந்து இம்சைப்படுத்தியது,!
இரசாயன மாற்றங்களை உடலுக்குள் ஏற்றியது.!
வேண்டாத ஏமாற்ற வேதாளம் என்னுள்!
சீவனோபாயம் பண்ண சீண்டிப் பார்த்தது.!
நேற்றைய அழகுப் புதையல் காட்சிகள், !
கன்று மனதின் கரும்பான காட்சிகள்!
குன்றென மனதில் அமைத்த ஆட்சி,!
நன்றெனவே வாழட்டும் நலியாத மாட்சி.!
அன்றைய காட்சி அப்படியே அப்படியே!
செண்டாக மனதில் சுகந்தம் வீசட்டும்.!
இன்று கண்டவை இத்தோடு போகட்டும்.!
இனி ஒரு ஏமாற்றம் எனக்கு வேண்டாம். !
-வேதா. இலங்காதிலகம்.!
ஓகுஸ், டென்மார்க்.!
31-07-08.!
(2003ல் யாழ்ப்பாணம், கோப்பாய் சென்று வந்த பின்பு எழுதியது.)

இருப்பின் அடையாளம்

சந்திரபோஸ் சுதாகர்
நேற்றின் அவலங்கள்!
இன்றின் துயரங்கள்!
நாளையின் எதிர்பார்ப்புகள்!
இவையெல்லாம்!
என்னை என்னாகவே!
இருக்கவிட்டதில்லை எப்போதும்!
ஆணவத்தாலும் அதிகாரத்தின் வழியாகவும்!
கோரமாக்கப்பட்டு!
அழைத்துச்செல்லப்பட்டேன்!
மனிதர்களற்ற சூன்யத்திற்குள் நான்!
வேதனைகளால் கரைகின்றன நிமிடங்கள்!
தமிழனின் ஆதிக்குடி பற்றியும்!
இந்த மண்ணுக்கு!
அவனே சொந்தமானவன் என்றும்!
சொல்லிக் கொண்டிருப்பதில்!
சலித்துப் போயிற்று என் போனா!
நான் தமிழன்!
எனக்கொரு அடையாளம் வேண்டும்!
அதற்கு கவிதை போதாது!
துப்பாக்கி கத்தி கோடா¤!
ஏதாவதொன்று வேண்டும் உடனே.!
!
நன்றி : பிரசுரத்தாருக்கு

ஜனநாயக அடிமைகள்

மன்னார் அமுதன்
மெய்யைத் தின்ற இருட்டு!
செரிக்க முடியாமல் !
மேடையில் வெளிச்சத்தைக் கக்க!
மினுங்கும் உடைகளுள்!
புதைந்த உடல்களோடு!
வெளிப்படுகிறது பொய்மை!
பொய்யைத் துப்பிப்!
பின்னும் வலைகளில்!
புலன்களையடக்கும் பூச்சிகள்!
மோகப் போதையில்!
வறுமையை முகிழ்தெடுக்கப்!
போதையும் புழங்கும்!
கரைவேட்டி கையசைக்க!
அரைக் கோவணமும்!
அசைகிறது அனிச்சையாய்!
சிலநூறு ரூபாய்களுக்கும்!
ஒரு வேளை உணவிற்கும்!
விற்கப்படும் தேசியம்!
தனியுடமை!
விதைத் தறுத்த !
விலையுயர்ந்த யுக்தியில்...!
ஒளிவெள்ளம் எமை நோக்க!
பாலிற்குப் பசித்தழும் !
குழந்தையையும் மறந்து!
ஓளிப்படத்திற்காய் அசைகிறது கை!
எவனையோ தெரிவு செய்ய!
எம்மையே தொலைத்த !
கூட்டமொன்று,!
மூலை முடுக்கெல்லாம்!
கொடிகட்ட ஓடியலைகிறது!
நிர்வாணமாய்!
முள்வேலிக்குள் அவர்கள்!
கூக்குரலிட்ட காலம் மறந்து!
இவர்கள் அவனுக்காய்க்!
குலவையிட!
மீண்டும் அறுவடையாகும் !
நம்மினம்...ஜனநாயக அடிமைகளாய்!

தூசு.. தலையில்லா

அஸ்மின், ஈழநிலா, இலங்கை
01.!
தூசு!
--------!
மார்கழியில் மாற்றிடவா மாலை!-நீ!
மனமுவந்தால் பூக்குமடி சோலை!-நான்!
கார்வளவு கேட்டிடதா காளை!-எனை!
காதலிக்க வந்திடுநல் வேளை!!
மோருண்ட சுகம்தந்த பெண்ணே!-நிதம்!
மோதுதடி என்மனசில் மின்னே!!
நீர்காற்று வானமழை முன்னே-உயிர்!
நீதானே வேணுமடி கண்ணே!!
பேரழகி என்மனசு வெள்ள!-நீ!
பேசிடாது போவதேன்டி முல்ல!!
பாருலகில் உன்னழகை வெல்ல -எந்த!
பேரழகும் ஊருலகில் இல்ல...!!
பாடலிலே உன்னழகை சொல்ல!-தினம்!
பாடுபட்டு பாணனிவன் துள்ள!-நீ!
ஊடலிலே பார்வைகளால் கொல்ல!-பயந்து!
உதிருதடி வார்த்தைகளும் மெல்ல!!
பனிமலரே பரிவுடனே பாரு!-நீ!
பாசமுடன் நேசமொழி கூறு..!!
கனிமொழியே காதலுடன் சேரு!-நிதம்!
கனிந்துடலால் பெற்றிடுவாய் பேறு!!
மாரழகி மனம் திறந்து பேசு!-இளம்!
மாருதமே தென்றலென வீசு!!
சீர்வரிசை தேவலடி காசு!-அவையுன்!
சிருங்கார மொழிமுன்னே தூசு!!
!
02.!
தலையில்லா முண்டங்கள்!
-----------------------------------!
தலையெழுத்தை தலைகீழாய் எழுதிவிட்ட ஆண்டவனே!
தந்துவிடு நல்வாழ்வை எமக்கு!-'தங்கத்!
தலைவரினை' இழந்துவிட்டு தவிக்கின்ற 'எம்சமூகம்'!
தலையிழந்து முண்டமெனக் கிடக்கு!!
தலைவர்நாம் என்றவர்கள் தறுதலைகள் முன்னாலே!
தலைகவிழ்ந்து நிற்கின்றார் எதற்கு-?அவர்!
தலையாட்டி பொம்மைகள்போல் தனித்துவத்தை விட்டுவிடின்!
தருவாரே சிலஎலும்பு அதற்கு!!
தலையில்லாத் தலைகளினை தலைவரென நினைத்ததற்காய்!
தலையிடிதான் எங்களுக்குப் பரிசு!-பதவிக்காய்!
தலைசொறிந்து பல்லிளிக்கும் தலைவர்களால்!
தடுமாறும் எம்வாழ்க்கை தரிசு!!
தலைதடவி கண்களிலே கண்கெட்டோர் கைவைக்க!
தலையணையில் எம்தலைகள் இருக்கு!-தங்கள்!
தலைதப்பி னால்போதும் என்கின்ற கோழையரை!
தேர்ந்தெடுத்த நாங்கள்தான் கிறுக்கு!!
தலைப்பிறையை மேகத்தால் தகர்த்தெறிய முடியாது!
தலைவர்களே கொண்டிடுவீர் ஒப்பு!-உங்கள்!
தலைகளினை காப்பாற்ற கண்ணிருந்தும் குருடர்களாய்!
தவறுகளை பார்த்திருத்தல் தப்பு!!
தலையில்லா முண்டங்களாய் மாறிவிட்ட எம்மவர்க்கு!
தலையாக ஒருதலைவன் எழுவான்!-அவன்!
தலைவரவர் சுவடுகளில் தயங்காமல் நிதம்நடக்க!
தளையொடிந்து சிரிக்குமெங்கள் எழுவான்

அ-ப்-பா

நளாயினி
வாருங்கள்!
எனது அப்பாவைப்படிப்போம்.!
அழகியவாழ்க்கை.!
செல்லமாய் எனது அப்பாவின்!
கன்னம் கிள்ளி!
செவியைத்திருகி!
தலையில் குட்டி!
அவரின் மனதுள்!
சிம்மாசனம் போட்டு!
அமர்ந்திருப்பவள் நான்.!
அப்பா அப்பா அப்பா!
சொல்லிப்பாருங்கள் நீங்களும்.!
எனக்குள் சந்தோசம்!
நிரம்பிவழிகிறது!
தூவானத்துடன் கூடிய மழைநாள்.!
அம்மாவின் கையால் தேநீர்.!
அப்பாவின் மடி.!
சங்கீதம்.!
திருட்டுத்தனம்!
பொய்.!
வீடெங்கும் அமைதி.!
அப்பாவின் புன்சிரிப்பு.!
விடுமுறைநாள்.!
எனது களவு!
கண்டும் காணாமல்.!
அப்பாவின் செருமல்.!
தொடுகை!
அரவணைப்பு!
விழிமொழி!
புன்சிரிப்பு!
புரியாத புதிர் அப்பா.!
மெலிதான அதட்டல்!
கோபமான பார்வை!
தடியெடுப்பது போன்ற பாவனை!
ஆனாலும் அப்பா!
தோற்றுப்போவது ஏனோ என்னிடம் தான்

சிறையா

செண்பக ஜெகதீசன்
உங்களுடையது என்று !
நீங்கள் !
உரைப்பவை எல்லாம் !
உங்களுடையவை அல்ல, !
அதிலும் !
உங்கள் பிள்ளைகள் !
நிச்சயமாய் !
உங்களுடையவை அல்ல, !
அவை !
உலகின் பிள்ளைகள், !
உலக வாழ்வின் பிள்ளைகள்- !
உங்கள் வழியே !
வந்திருந்தால் கூட…! !
உடல்கள் !
உங்கள் வீட்டில் !
உங்கள் கூடவே இருக்கலாம், !
அவற்றில் !
உள்ள எண்ணங்கள் இருப்பதில்லை !
உங்களுடனே, !
உள்ளன அவை நாளை உலகில்- !
அது !
உங்களுக்குப் பிடிபடாது, !
அதனால் !
சுயமாய்ச் சிந்திக்க விடுங்கள் !
சிறுசுகளை, !
சிறைப்படுத்தவேண்டாம் சிந்தனையை !
உறவுகளைக் காட்டி…!!
அழிந்தாலும்…!
கோலங்கள் !
அழியத்தான் செய்யும் !
காலில் பட்டு, !
அழியுமென்று தெரிந்தே !
அழகாய்ப் படைக்கிறோமே !
அதுதான் கலை, !
அதற்கு இல்லை விலை…!!
!
-செண்பக ஜெகதீசன்…

உனதும் எனதும் உறவும் பிரிவும்

பர்ஸான்.ஏ.ஆர்
பற்றிய பாடல்!
--------------------------------------------------------!
எனக்கு மிகவும் பிடித்துப்போன நிலையில்!
நீ உன் பெருங்கவிதையினை வாசித்தாய்.!
அன்றைய பொழுதின் வேகத்தினையும் விட உன் கவிதைச் சொற்களின்!
கூர்மையாக்கப்பட்ட வேகம் மிகவும் வலுத்திருந்தது.!
உன் பெருங்கவிதையின் ஒவ்வொரு உச்சரிப்பின் பின்னும்!
நான் அதற்கென அரசியல் கண்டுபிடித்தேன்.!
உன் பெருங்கவிதைக்குள்ளே உணர்ச்சி, சுயம், ஆழம், தூய்மையென!
அனைத்து மனிதமும் நிறைவாய் இருந்தது.!
நீ மிக உயர்ந்த இடங்களில் எழுந்து நின்று!
~என் கவிதைகள் நமக்கே| யென உரத்த குரலில்!
என்னை அரவணைத்துக்கொண்டு முழங்கினாய்.!
உன் கவிதை எனக்கும் இனித்தது!
உன் கவிதை எனக்கும் உறைத்தது!
உன் கவிதை எனக்கும் உயிரானது!
உன் கவிதை எனக்கும் பலமானது!
உன் கவிதை எனக்கும் வலுத்தது!
உன் கவிதை எனக்கும் எனக்கானது!
உன் கவிதை என்னையும் எழுப்பியது!
நீ உன் கவிதையில் அன்பை விதைத்து நாமொன்று என்றாய்!
நமது இனங்களின் தொடக்கங்களை இணைத்தாய்!
நமது குடிப்பரம்பலை நிறுவினாய்!
நாம் இறைவனால் இணைக்கப்பட்டோமென்றாய்!
நம்மை பிரித்துவிட்டார்களென்றாய்!
நாம் இணைந்து கொள்வோமென்றாய்!
நமக்கென நிலம் வேண்டுமென்றாய்!
நமக்கென புதிய வரலாற்றினை எழுதினாய்.!
நான் உன் கவிதையினை புரிந்துகொண்டேன்!
அப்போதெல்லாம் நீயும் என்னை அரவணைத்தாய்!
உன்னுடன் உறவாடுவது என்னை எனக்குப்பிடித்ததினை விட பிடித்துப்போனது!
மகத்தான ஆரம்பங்களுடன் நம்பயணம் தொடங்கிற்று.!
உன் கவிதைக்குள் என்னையறியாமலே நான் புதைக்கப்பட்டேன்.!
நீயும் உன் கவிதையும் எனக்கும் என நீ கூறியதால்!
உன் பெருங்கவிதையெனக்கு பலமென நம்பி!
இறுதியில் உனக்குள்ளும் உன் கவிதைக்குள்ளும் சரணாகதியானேன்.!
நீ எழுதிய வரலாற்றில் காலம் ஓடியது!
உன் பெருநில கவிதையின் சொற்கள் மாறின!
உன் நிகழ்ச்சி நிரல்கள் எங்கோ நிர்ணயிக்கப்பட்டன!
உனக்குள் இருந்த ஆரம்பங்கள் தொலைந்தன.!
எனக்கும் உனக்குமான காதலால்!
நீ பலமடைந்த பொழுதுகளை மறந்தாய்!
திடிரென என்னையும் நம் காதலையும் நிராகரித்தாய்!
உன்னையே நம்பிய பாவத்திற்காய்!
முஸல்லாவிலே பலிக்கடாவாக்கினாய்!
எனது அறிவகங்களின் கற்பை அழித்தாய்!
பாங்கிற்காய் உயர்ந்த குரல்களை அறுத்தாய்!
நிர்வாணமாக்கி என் நிலத்திலிருந்தே துரத்தி!
நடுத்தெருவிலும் அடர்ந்த காட்டிலும் விரட்டி விரட்டியடித்தாய்.!
உன் அன்பின் பின்னரசியல்!
இவ்வளவு வக்கிரமென நான் நம்பியிருக்கவில்லை.!
நீயடித்த அடியில் என் காதல் போதை கலங்கியது!
நானும் நீயும் வேறென அறிந்தேன்.!
தேடிப்பார்த்த போது!
உனக்குமெனக்கும் வெகு தூரம்.!
நீ காட்டிய காதல் பொய்!
நீ கூறிய உலகம் பச்சப்பொய்!
நீ நிறுவிய அனைத்தும் பொய்!
நீயெழுதிய வரலாற்றில் பொய் மாத்திரமே உண்மை.!
என் வலிகள் என்னைத்தேடியலைந்தன...!
நீ வேறு நான் வேறு!
எனதும் உனதும் மொழிகள் வேறு!
எனதும் உனதும் பொழுதுகள் வேறு!
எனதும் உனதும் சூரியனும் சந்திரனும் வேறு!
எனதும் உனதும் நாட்களும் நிமிடங்களும் வேறு!
எனதும் உனதும் கவிதைகளும் பாடல்களும் வேறு!
எனதும் உனதும் மொத்தமும் வேறு வேறு.!
நீ விரட்டும் போது உனக்கு நான் வேறு!
அதை நான் கூறும் போது!
உன் வன்முறையெனக்கு மீது.!
நிச்சயமாக,!
எனதும் உனதும் அனைத்தும் வேறு!
நம் நன்றிகள் கூட வேறுநமது கவிதையும் பாடலும் வேறு வேறு என்பது போல.!
!
-பர்ஸான்.ஏ.ஆர்

சிவப்பு மல்லிகை

ஷஹீ
இரத்தம் குடிக்கும் மேகம்,!
நிலத்தில் படிந்த கொலைகளில்லிருந்து.!
நிறத்தில் பெய்கிறது மழை!
மரத்தில் எல்லாம்!
அரம் !
மறந்த சிவப்பு !
மல்லிகை!!
நிறம் வெளுத்த மலர்கள்!
துறந்தது போல் அஹிம்சை உடை.!
இனி பனி தவழ!
இதழ்கள் மிருதுவில்லை !
நரைத்த மரங்களின்!
நன்மலர் வேட்டையால்!!
உரு சிதைந்த!
ஊன மலர்கள்,!
உதிர்க்கப்பட்ட மகரந்தம்!!
நன்மலர்கள் தீனியாயின!
நரை மரங்களின் வேட்கையுள்!!
மர முற்களின் கொடுமையால்!
முறிந்து போன மிருது இதழ்.!
உரிந்து போகும் பட்டைகலின் !
பருவம்!
நரைத்துப் போன மரங்களுக்கு

புலம்பெயர் பிரிவு

வேலணையூர்-தாஸ்
பூக்களில் தினமும் உன் புன்னைகை பார்கிறேன்!
தென்றலில்உன் சுவாசம் தேடி வேர்க்கிறேன்!
நீ மிகவும என் அருகில் இருக்கிறாய்!
நினைவுகளில்!
தினமும் கன்னம் தொடுகிறாய்!
தலை கோதிச்செல்கிறாய்.!
கனவுகளில்.!
உறக்கம் தொலைத்த இரவுகளுடன்!
ஏககம் நிறைத்து நகர்கிறது வாழ்க்கை!
காட்டில் எறித்த நிலவாய்கழிகிறதென் இளமை!
காதலர் தினம் வருகிறது!
காதலன நீ தான் வரவில்லை!
உன் றிங்கிங் ரோனாய் அடிக்கிறது என் இதயம்!
ஸ்கைப்பில் தெரியும் உன் விழியில்!
என் காதலை தேடுகிறேன்!
எழும் ஆவல் கரைகடக்க கண்ணாடி தடவுகிறேன்!
காற்றாய் மாறி உன் கன்னம் தழுவேனா!
காலம் சுருங்கி உன் வருகை நாளை நிகழாதா!
என் காதல் நெருப்பில்!
இந்த கடல் வற்றி போகாதா!
காலால் நடந்து கரை சேர மாட்டேனா!
நம் இடை வெளிகள் குறுகாதா !
இதயம் ஒன்றாய் சேராதா