தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

அவ‌ள்

ராம்ப்ரசாத், சென்னை
முழுக்க நனைந்தபின்!
முக்காடெதற்கு?!
ஒத்துக்கொள்கிறேன்..!
உன் பார்வை!
பெய்த மழையில் நான்!
முழுக்க நனைந்த பிறகும்,!
முக்காடாய் உன் பர்தாவை!
விலக்கவில்லையே நீ!
இன்னும்...!
கண்மணி உன்னருகே!
வந்தமர ஆசையெனக்கு..!
உன்னிரு விழிமீன்கள்!
நீரின்றி நீந்துமழகை!
கிட்டத்தில் கண்டு!
ரசிக்கத்தான்...!
கட்டபொம்மனைக் காட்டிக்கொடுத்த‌!
எட்டப்பனை அடியோடு!
வெறுத்த என்னால்,!
கருப்புத் திரைதாண்டி!
அழகுப்பதுமை உன்னை!
காட்டிக்கொடுக்கும் அந்த!
இரட்டைப்பிறவிகள் உன்னிரு!
கண்களை மட்டும்!
விரும்பாமலிருக்க முடியவில்லை!
என்னால்

க‌ட‌லுக்கு ஓர் வேண்டுகோள்

சிபி பாபு
முய‌ன்றால் முடியாத‌து ஒன்றுமில்லை,!
எங்க‌ளுக்கும் புரிகின்ற‌து!.!
உன் பிள்ளைக‌ளை!
க‌ரையேற்ற‌ப் போகின்றாய்!
என்றாவ‌து ஒருநாள்!.!
அப்பொழுது நாங்க‌ளும்!
உன்னுட‌ன் இருப்போம்...!
ம‌கிழ்ச்சியாய் அல்ல‌!
அமைதிச்ச‌மாதியாய்!
உன் ம‌டியில்!!
முன்னொரு ஜென்ம‌த்தில்!
எங்க‌ள் மேல்!
உன‌க்கென்ன‌ ப‌கை?...!
இன்றுவ‌ரை உன்!
குழ‌ந்தைக‌ளை‍‍ க‌ரையேற்ற‌!
க‌ற்றுக்கொடுத்துக் கொண்டிருக்கின்றாய்?...!
ம‌ற‌ந்துவிடு!!
உன்குழ‌ந்தைக‌ளைக் க‌ரையேற்றுவ‌தை!!
ம‌ன்னித்துவிடு!!
இது தெரியாம‌ல்!
இவ‌ர்க‌ள் உன்னை!
இர‌சித்துக்கொண்டிருக்கிறார்க‌ள்!.‍ ‍‍‍!
-சிபி.பாபு.!
----------------------------------------!
நாள்:28.02.2000!
இட‌ம்:புதுச்சேரியின் க‌ட‌ற்க‌ரையில்!
ந‌ண்ப‌ர்கள் ர‌சித்து எழுதிய‌ க‌விக்கு,!
நான் எதிர்த்து துளிர்த்த‌ வ‌ரிக‌ள் இவை.!
இங்கே உங்க‌ளுக்காக‌

முகமூடி

ப.மதியழகன்
சாமியென்பார், பூதமென்பார்!
வாய்வழியே லிங்கமெடுப்பார்!
காவியணிவார், விபூதியணிவார்!
அடியேன் எனதுள்ளம்!
மாசற்ற வெள்ளையென்பார்!
கணக்கில் வராத கறுப்புப் பணத்தை!
பீரோவில் பூட்டி வைத்துக்கொண்டு !
அவனியிலே!
பெண்களைத் தெய்வமென்பார்!
தேடிப் போய் அருள் வேண்டி!
காலில் விழும் மங்கையருடன்!
மணக்கோலத்தில் காட்சியளிப்பார்!
மறுநாள் செய்தித்தாள்களிலே !
புலால் உண்பது மகாபாவமென்பார்!
ஜீவன்களனைத்திலும் ஒளிரும்!
தெய்வச்சுடரை வணங்குவதே!
ஜீவகாருண்யமென்பார்!
தன் ஆயுள் அதிகரிப்பதற்காக!
செய்யப்படும் மகாயாகங்களில்!
ஆடுகளைப் பலிகொடுப்பார் !
நீ குடியிருக்கும் வீட்டின் அடியில்!
தங்கப் புதையலிருக்கு!
அதைக் காவலிருக்கும் மோகினியைச்!
சாந்தப்படுத்த உரிய பரிகாரமிருக்கு என்பார்!
சில மாதங்களில்!
கிடைக்கப்போகும் புதையல் கனவில்!
வீடு,நகை சொத்தனைத்தையும்!
கபடவேடதாரியிடம் இழந்துவிட்டு!
அடுத்த வேளை உணவிற்கு!
வாசலில் கையேந்தி நிற்பவரை!
ஆத்திரங்கொண்டு கையாட்களை ஏவி!
துரத்தியடிப்பார் !
அப்பன் சொல்பேச்சு கேட்டு!
அடங்கி நடக்காத பாலகனை!
அழைத்து வந்தால்!
அவனுள்ளே இருந்து ஆட்டுவிப்பது பேயென்பார்!
வேப்பிலையால் ஓட்டுகிறேன் அப்பேயையென்று!
அச்சத்தை அவன் இளரத்தத்தில் செலுத்திடுவார் !
கரியமிலவாயு கலந்து!
காற்று மாசடைந்து வருவதால்!
பூமி வெப்பமாகி!
வானிலை மாற்றங்கள் ஏற்பட்டு!
மழை பொய்த்துப்போனதை உணராமல்!
ஊரைக் காவலிருக்கும்!
‘ஆத்தா’ வின் கோவம் எனக் கருதி!
கழுதைக்கு கல்யாணம் செய்து வைக்கும்!
ஜனக்கூட்டம் இருக்கும் வரை!
முகமூடி அணிந்துள்ள போலிகள்!
முற்றும் துறந்த முனிவராக மகுடமணிந்து!
மண்ணில் மன்னர்கள் போல்!
வலம் வருவர். !

நிலவு தள்ளிப்போகிற இராத்திரி

தீபச்செல்வன்
எதாவது பேசிவிட்டுப்போ.!
நிலவு தள்ளிப்போகிற!
இராத்திரியில்!
லட்சம் தனிமைகளில்!
துடிக்கிறேன்!
சாதுவான உனது!
மௌனத்தில்!
ஆயிரம் முகங்கள் விரிகின்றன.!
உன்னை நிரப்பி!
வைத்திருந்த எனது பாடலில்!
வழிகிறது!
நீ இல்லாத கண்ணீர்.!
நாம் பேசிக்கொண்டிருந்தபொழுது!
வானம் வெளித்திருந்தது.!
என்னைப்போலவே!
கறுப்பாய் கிடக்கிறது வானம்!
காற்றில்!
மீட்கப்போன உனது!
சொற்களை!
தேடியலைந்து தோற்றுக்கிடக்கிறது!
என் தொலைபேசி.!
நிலவு குறைந்து விட்டது.!
மீதியில் வடிகிறது நமது பிரிவு!
நீயும் நானும்!
முகங்களை மறைத்து!
கடந்து போகிற!
தெருவில்!
நமது கால்களுக்குள்!
மிதிபடுகின்றன!
நமது காதலின் சொற்கள்.!
முற்றி விளைந்த!
இருள் மரத்தின் கொப்பில்!
நான் ஏறியிருந்தபோது!
உடைந்து விழுகிறது!
கொப்பு!
இரவுக் கிணற்றில்!
கயிறாய் வந்து!
உக்கி அறுகிறது உன் மௌனம்.!
நிலவு இன்னும் குறைகிறது.!
நீ வாசிக்காத!
எனது கவிதையும்!
செத்துக் கிடக்கிறது!
சூரியன் இல்லாத காலையில்...!
-தீபச்செல்வன்

காதல் கொள்

தமிழ்ஹாசன்
காதல்!
இந்த மூன்றெழுத்தில்!
முக்குளிக்காதவர் !
எவரும் இல்லை.!
இந்த!
ஒற்றை வார்த்தையில்தான்!
ஓராயிரம் மின்சாரம்.!
இது மனிதனின்!
மிருக எண்ணங்களை!
தோலுரிக்கிறது!!
காதலின் தனித்துவமே!
மனிதர்கள் இன்றி!
மற்றவைகளும் அதனை!
காதலிப்பதுதான்!!
வானம்-மேகத்தை!
காதல் கொள்கிறது!
மழைகளாய்......!
இரவு-நிலவை!
காதல் கொள்கிறது!
நட்சத்திரங்களாய்......!
கடல்-கரையை !
காதல் கொள்கிறது!
அலைகளாய்......!
பூ- காற்றை!
காதல் கொள்கிறது!
நறுமணமாய்......!
பூமி-நிழலை!
காதல் கொள்கிறது!
சுவடுகளாய்......!
தேகம்-நிர்வாணத்தை!
காதல் கொள்கிறது !
ஆடைகளாய்......!
கவிஞன்-கவிதையை!
காதல் கொள்கிறான்!
பொய்களாய்......!
காதல் கொள்ளாத!
எவையும் காற்றில்!
காணமல் போய்விடும்.!
காதலிக்காதவனும்,!
காதலிக்கப்படாதவனும்!
பூமியில் பாரமே!!
காதல் கொள்பவரிடம்!
பொய்கள் இன்றி!
பொறுமையே!
மிகுதியாய்ப் பிறக்கும்.!
ஆயுதமின்றி!
அமைதியே!
அதிகமாய் இருக்கும்.!
காதலர்க்கு,!
இதயங்கள் தவிர!
மற்றவை களவாடத்!
தெரியாது!!
இரண்டு கருவி!
இணையும் போதுதான்!
இசை பிறக்கிறது!!
இரண்டு வார்த்தை!
சேரும் போதுதான்!
கவிதை பிறக்கிறது!!
இரண்டு இதயம்!
மாறும் போதுதான்!
காதல் பிறக்கிறது!!
காதல்,அங்கே!
யுத்தம் இருக்காது!
முத்தத்தின் சத்தம்!
மட்டுமே இருக்கும்.!
அங்கே,!
வன்முறை இருக்காது!
வாழும் வரை வயது!
மட்டுமே பாதியாய்!
இருக்கும்.!
ஆதலால் மனிதா,!
ஒருமுறையேனும்!
கனவிலாவது காதல்கொள்.!
கனவுகள் அர்த்தப்படும்!!
உன் கனவுகள்!
மெய்ப்பட வேண்டுமானால் .....!
உன் காரியம்!
நிறைவேற வேண்டுமானால்......!
உன் கரங்கள்!
கண்ணீரை துடைக்கவேண்டுமனால்.....!
உன் காலடியில்!
பூக்கள் பூக்கவேண்டுமனால்.....!
ஒன்று செய்!
அதுவும்!
இன்றே செய்.!
கட்டாயம்!
'காதல் கொள்'

பாசமான பாட்டிக்கு

வே .பத்மாவதி
அம்மாவ பெத்தவளே !
ஆசையா வளர்த்தவளே !
மூனாங்கிளாசு படிக்கையில!
முன்னாடியே கட்டிக்கொடுத்தா!
மிச்சம் கிச்சம் வச்சுபுடுவேன்னு!
மூணுவேள சோறும் ஊட்டிவிட வருவ!
வெட்கம் விட்டு!
சொல்லுறேன்!
வத்தக் குழம்பு சாப்பிட்டு!
வருஷக்கணக்காகுது!
மணத்தக்காளி சாப்பிட்டு!
மாசக்கணக்கு ஆகுது!
நல்ல காப்பி குடிச்சே!
நாலு நாளு ஆகுது!
உலையில அரிசிபோட கத்துக்கோ!
ஒத்தாசையா இருக்கும்னு!
சொன்னதா ஞாபகம்!
ஒரு நாளு பசியில!
உலையில சோறு வைக்க!
வந்த சாதம்!
வேகாத கதை சொல்லவா!
வெந்து போன!
விரலோட வினையச் சொல்லவா!
வகையா வந்த கஞ்சிய!
குடிச்ச விஷயம் சொல்லவா!
பத்து மணி ரயிலுக்கு!
ஆறு மணிக்கே நீ வருவ!
பத்து நிமிஷம் தாமதம்னா!
பதறிப்போவ!
விமானத்துல போறேன்!
வெளிநாடு போறேன்!
விடிய விடிய நானும்தான்!
வேலைக்கும் போறேன்!
விடிஞ்சு வரும் போது!
விழுந்ததும்!
நான் துடிச்சதும்!
ரெத்தம் வழிஞ்சதும்!
தண்டவாளதுக்கு!
மட்டுந்தான் தெரியும்!
அஞ்சு மணிக்கு!
எழுந்தரிச்சு!
அரக்க பறக்க சமைச்சு!
அக்கா தங்கச்சி!
சண்டையெல்லாம்!
சமாளிச்சு!
என்!
ஆறடி முடிய!
சிக்கெடுத்து சீவி!
அரைமுழ!
ரிப்பன் கட்டி!
அனுப்பிவச்ச!
ஆறடி முடி இப்ப!
அரையடி ஆச்சு!
அதை சீவாம!
இருப்பதே!
பேஷனா!
போச்சு!
சொர்கத்து பாட்டிக்கு!
சொப்பனத்துலேயே!
கடுதாசி எழுதற!
இந்த பேத்திக்கு!
இன்னும்!
ஒரே ஒரு ஆசை பாக்கி!
முழுகாம இருக்கறேன்!
மூணு மாசம் ஆச்சி!
கத்திரி போட்டு கிழிச்சாலும்!
கத்தி வலிச்சு பிரசவிச்சாலும்!
ரெத்தின வாக்கு!
மாறாம!
முத்து முத்தா!
என் வயித்துல!
வந்து!
புறந்திடு தாயி

விளக்கை ஏற்று பாதை தெரியும்

சத்தி சக்திதாசன்
ஆம் ! !
என் தோட்டத்து மண்ணில்!
மீண்டும் பசுமை படர்கின்றது!
கடுங்குளிரைத் தாங்காது!
மண்ணில் தம்மை புதைத்து!
மறைந்திருந்த செடிகள்!
மரணிக்கவில்லை நாம் பூமியில்!
மறைந்து தான் போயிருந்தோம் என்றே!
பச்சைத் தளிர்களின் மூலம் தமது இருப்பை!
பறைசாற்றிக் கொண்டே புன்னகைக்கின்றன!
இளவேனிற் காலம் தன்!
இளமையை காட்சிக்கு வைக்க!
இயற்கையின் செல்வங்களின் துணையோடு!
இயம்புகின்ற வாழ்க்கைத் தத்துவம்!
இதயத்தின் ஓரங்களில் கொஞ்சம்!
ஈரத்தைத் தடவுகின்றன.!
காலத்தின் மாற்றத்தை!
கண்முன்னே நடத்தி எமக்கு!
கட்டாயப் பாடம் போதிக்கும்!
கனிவான தோட்டத்துச் செடிகள்!
அவைகூறும் செய்திகள்!
அவல வழ்க்கையில் சுழன்றாடும் எம்!
அகலமான செவிகளில் விழுகின்றனவா ?.......!
இளவேனில் துணையோடு வரும்!
இளங்காற்றின் குளிர்மையில்!
இதயங்களை மகிழ்விக்கும் அந்த!
வசந்தத்தின் வரவை எண்ணி!
வந்திருக்கும் அந்த பச்சிலைக்குருத்துகள்!
விளையாடும் வேளை நோக்கி!
விழிபூத்துக் காத்திருக்கின்றன!
குளிர்கால வாடலில் காய்ந்திருந்த!
குளிர்ந்த தோட்டத்து மண்ணில்!
குதிர்த்திருக்கும் அச்செடிகளின் இளம்!
குருத்து இலைகளினூடாக பாய்ந்து!
புதைத்து வந்திருக்கும் விதையைத் தேடி!
புதிராக என்னைப் பார்த்தபடி!
மண்ணைக் கிளறும் அந்த அணிற்பிள்ளை!
அணிலின் விழிகள் கூறும் கதைகள்!
அவற்றிற்கு பேசும் சக்தி மட்டும்!
இருந்து விட்டால் ......!
பேராசை கொண்ட மனிதர் எமை!
பெயர்த்துவிடும் தன் வினாக்களினாலே!
இயற்கை அன்னையின் மடியில்!
இயல்பாகத் தவழும் அனைத்துக்கும்!
தார்மீகக் கடமைகள் உண்டு !
தயங்காமல் அவைதனை நிறைவேற்றும்!
அற்புதக் காட்சிகளைக் கண்டும்...!
பாவம் மனிதர் இவர்....!
முணுமுணுத்தபடி எப்போதும் பரபரப்பாய்!
முட்டாள்கள் போலே தமக்கு வாழ்வளிக்கும்!
இயற்கைதனை கற்பழித்துக் கொண்டே!
எதிர்காலம் தேடுகின்றார்.....!
ஓ .....!
அவர் இருட்டினில் இருந்து கொண்டே!
விளக்கை அணைத்து விட்டு!
பாதை தெரியவில்லை என்று!
புலம்பும் வர்க்கம் அன்றோ! !
-- சக்தி சக்திதாசன

அழிந்தது நீங்களல்ல அம்மா

கனிகை
வெண்முகில்கள் தரையிறங்கி!
செஞ்சோலையில் உலவின!
சின்னக்கரம் பற்றிச் சிரித்தன!
அன்புமொழி பேசி அரவணைத்தன!
அகலக்கண் விரித்து அவலமுணர்ந்தன!
இராமனுக்குதவிடும் அணிற்குஞ்சுகளாகின!
இன்று!
குண்டுக்கிரையாகின!
எண்ண எண்ணத் துடிக்குது மனசு!
எப்படியாயிற்று?!
உணர்வுகள் உறைந்து!
மனசுகள் சிவந்து கிடக்கின்றோம்!
மிலேச்ச மிருகக்குதறல்!
எதிர்கொள்ளப் புறப்பட்ட!
விளக்கேந்திய பெருமாட்டிகள் நீங்கள்!
அதிகாலையில்!
பேய்க்கூத்து உங்களில் அரங்கேறின!
எத்தனை உறவுகளின் !
சொத்துக்கள் நீங்கள்!
பேச்சடங்கி மூச்சடங்கி!
அழிந்தது நீங்களல்ல அம்ம!!
பெண்ணினம் அழிந்தது!
தமிழினம் அழிந்தது!
மானிடம் அழிந்தது!
மகிழ்ச்சி அழிந்தது!
அவன் கௌரவம் அழிந்தது!
தலை கவிழ்ந்து நிற்கின்றோம்!
தோற்றோம் என்றல்ல!
உம் ஆத்மசாந்திக்காய்!
!
--கனிகை

தேடும் என் தோழா

நடராஜா முரளிதரன், கனடா
சூரியப் பந்தத்தைக்!
கைகளால் பொத்தி!
அணைத்து விட்டு!
சந்திரனுக்கு ஒளியைப்!
பாய்ச்சி விடும்!
கைங்கரியத்தில்!
ஆழ்ந்து போயிருக்கும்!
என் தோழா !
நீ புனைவுக்காரன்!
சூனியமான சந்திரனைப்!
பிரவாகம் கொள்ள!
வைத்தது!
உனது கவிதைகள்தான்!
என்று கூறுவாய் !
பாய்ந்து வந்த!
கோடானுகோடி!
கதிர் வெள்ளத்தின்!
நதிமூலத்தை!
அங்கீகரிக்க மறுத்த!
கற்பனாவாதி நீ !
சாவுக் களங்களில்!
கொள்ளிக் குடங்கள்!
துளையுண்டு!
தண்ணீர் கொட்டும்!
வேளைகள்!
வாய்க்கரிசி நிறைந்து!
வழியும் கணங்கள்!
நட்சத்திரங்கள்!
எரிந்து வீழும்!
பொழுதுகள்!
எனது கனவுகளைக்!
குலைத்து விடுகின்றன !
எனவேதான்!
நித்தியத்தைத்!
தேடியலைய!
என் ஆன்மா!
மறுத்து விடுகின்றது !
ஆழ்ந்து மோனித்து!
கடைந்தெடுத்து!
உன்னையும் காணாது!
என்னையும் கண்டடையாது!
இறுமாப்பில் பெருமிதம்!
கொள்ளும் என் தோழா!
யுகங்களாய்!
தொடரும் தேடல்கள்!
முற்றுப்புள்ளியைத் தேடி!
முடிவிலி வரை!
பயணம் புரிகின்றன

மைன் நதியோடு

றஞ்சினி
மங்கிய மின் ஒளியில் !
நனைந்து கொண்டிருக்கும் !
மைன் நதியில் !
உறங்கிக் கொண்டிருக்கும் !
நகரத்தை !
படம் பிடிக்கும்போது !
எங்கிருந்தோ வந்து !
தழுவிய பனிக்காற்று!
நதியுடன் போராடி!
என் நினைவுகளை !
மீட்டுச்செல்கிறது!
கலங்கிய நதியில்!
அதிர்கிறது நகரம் !
கலைந்துபோகிறது!
புகைப்படக்கனவும்.!
!
-றஞ்சினி