பாரதிக்கு
கண்ணன் என் சேவகன் மாதிரி
எனக்கு எங்கள் முனியம்மா.

காய்கறி நறுக்குவது முதல்
துணிமடிப்பது வரை
எல்லாம் அவள் செய்வதாகத்தான் ஒப்பந்தம்
ஆனால் ஒப்பந்தங்களை மீறுவதில்
நாங்கள் இருவருமே
இந்தியாவும் இலங்கையும் மாதிரி.

ஆனால் எங்கள் ஒப்பந்தங்களில்
எழுதப்படாத ஷரத்துகள்
எங்கள் இருவருக்குமே
ரொம்பவும் முக்கியமானவை
அதைத் தொடர்வதால்தான்
என்றும் தொடர்கிறது
எங்கள் இருவருக்குமான
கைகுலுக்கல்கள்.

எல்லார் வீட்டு செய்திகளையும்
அவள் சொல்லச்சொல்ல
நான் விருப்பத்துடன் கேட்பது போல
ம்ம் கொட்ட வேண்டும்.
பதிலுக்கு நான் சொல்லும்
இலக்கிய அரசியல் கதைகளை
அவளுக்குப் புரியாவிட்டாலும்
அவள் கேட்டாக வேண்டும்.

இப்போதெல்லாம் நம் தமிழர்
எழுச்சிக்கதைகளை
முத்துக்குமரன்களின்
உயிர்த்தியாகங்களை
ஈழத்தமிழருக்காய்
நடக்கும் கூட்டங்களை
பேரணிகளை
மனிதச்சங்கிலிகளை
நித்தமும் நித்தமும்
நம் தலைவர்கள் பேசிய
வீரவசனங்களை
சொல்லிச்சொல்லி
பூரித்துப்போனேன்.
தேர்தல் வந்தது
கூட்டணி பிறந்தது.

முனியம்மா கேட்கிறாள்
என்னமா இது..?
யாரு கூட யாரெல்லாம்?
ஈழத்தமிழர் போராட்டம்
அது இதுனு சொன்னீகளே
இவுக மாறிமாறி
அங்கேயும் இங்கேயுமா
நிக்கத பார்த்த..
ஏ தாயி...
அண்ணன் தம்பி செத்தாலும் பரவால்லேனு..
இந்த ஆட்டம் ஆடுதானுகளே..
இவனெல்லாம்
சோத்துலே உப்பு போட்டு தின்னான
இல்ல..

முனியம்மா அடுக்கிக்கொண்டே
இருக்கிறாள்
நான் மவுனமாய்...
வழக்கம் போல
ம்ம்ம் கொட்டிக்கொண்டு.

- புதிய மாதவி, மும்பை

இறுகிய மனிதரின்
இரும்பொத்த மனத்தையும்
இளகிடச் செய்யும்
மழலையின் சிரிப்பொலி..!

குடும்பத்தில் எல்லொர்க்கும்
குதூகலம் வார்க்கும்,
ஊடலைப் போக்கும்
தவழும் பனித்துளி..

தாயின் நாக்கென்ற
தாலாட்டுக் கிளுகிளுப்பையின்
பாட்டுக்கு மட்டுமே
தூங்கிடும் உயிர்ப்பூ..

வித்தகர்க்கும் விளங்காத
தித்திப்பு மொழி பேசும்
கருத்தாழமிக்க
கையடக்கக் கவிதை..!
- பனசை நடராஜன் (நன்றி : தமிழ் முரசு)

பேருந்துகளே பீதியடையாதீர்!
பயப்படாதீர்கள்!
இருபது ஆண்டுகளாயிற்று வழக்குத்தொடுத்து!
இன்னும் கொஞ்சமே இருக்கிறது
நீர்க்காமல்!
கோகிலவாணிகளே
கல்லூரிகளுக்குப் போங்கள்!
கோட்டை தெம்பாய்த்தானிருக்கிறது!
ஆடைகளுக்குள் ஆயுதங்கள் தரித்து
அழைய வேண்டிய அவசியமிருக்காது!
அமைதி காத்திடுங்கள்!
பஸ்களும் பயணிகளும் கொளுத்தப்படாமலிருக்க
வழக்குகள் மிக கவனமாக கையாள(ட)ப்பட்டு
தோற்கடிக்கப்படும்.
கவலை வேண்டாம். !
ஏதும் நிகழாது
நிகழ்த்தி விடவும் முடியாது!
ஏனெனில்
இது
காலாவதியானது
நீதி!
இம்முறை எரியப்போவதும்
நீதி !
- 

 ரயில் பயணங்களில்....
என்னைப் பிடிக்கும் என்றுஜன்னலில் கூடவே
ஓடி வரும்
நிலவு

கூந்தல் கலைத்து
வருடி வரும்
காற்று

கன்னம் சிலிர்க்க
சிரித்துத் தெளிக்கும்
சாரல் மழை

நிலவு,காற்று,மழை...
விடை கொடுத்து
வழியனுப்பாமல்
கூடவே நான்
கூட்டிப்போகும்
என்னுயிர் நண்பர்கள்- 

 தண்டவாளங்கள் திறக்கின்ற பாதையில்
நில்லாது ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது
மனிதகதி

ஒவ்வொரு ரயில் நிலையத்திற்கும்
ஒரு குறிப்பிட்ட நிறஒளியும் சோம்பலும்

நிறம் இறுகிய ஒரு மனிதன்
அடிக்கடி தென்படுகிறான்

அவனது உறக்கத்திற்குள்
நிறைய ரயில் வண்டிகள் நுழைந்து செல்லும்போலும்

உடலைப் பிசையும் இளமையைச்
சந்திக்கும் ஒரு பூங்காவாக

எல்லா ரயில்நிலையங்களும் மாறிக்கொண்டிருக்கின்றன

கடைசியாய் அவரோடு ரயிலுக்காகக்
காத்திருந்தபோதுதான்
கொடூரமான ஊளையுடன் ரயில் வந்து நின்றது

எல்லோரும் அறியவும் காணவும்
தனது மார்பின் திறந்தவெளியில்
என்னை அணைத்து முத்தமிட்டார்

பின் எப்பொழுதுமே
அவரை அங்கு சந்திக்கவில்லை- 

இருள் சூழ்ந்த இல்லிலும்
கருமை நிறை வானிலும்
ஒளிமிக்க தீபமும் - வெள்ளி
போன்ற நிலவும் உளது.
அடர்ந்த இருளால் நிரம்பி
வழியற்றவனாய் வாடி
நிற்கிறேன் - ஒளியேற்றி
என் மனதில் குடிபுக
வருவாயா?

உலகில் வாழும்
உயிர்கள் எல்லாமே-ஒரு
வகையிலே ஒண்ணு தான்

மனித சாதிக்கு மட்டும்
என்ன-அப்படி
மகத்துவம்னு புரியலே

நிலையில்லாதத வாழ்வை மறந்து
நிம்மதிய தொலைச்சு
ஓடி ஓடி சம்பாதிச்சு
ஓய்ஞ்சு போய் உட்காரயிலெ
உன் ரத்தம் கூட-உனக்கு
ஒத்தாசைக்கு வராதுன்கிறதை
ஏன் உணற மறுக்கிறே

வாழும் வரை இங்கு
நன்மைங்கிற தீபத்தை
நாம ஏத்தலைன்னாலும் தேவலை
துன்பங்கிற தீவட்டியை-யாரும்
தூக்காமப் பார்த்தாலே
பிறந்த வாழ்க்கையிலெ
அர்த்தம் வந்து சேரும்

உசிரெல்லாம் ஒண்ணு தான்னு
மனிதா- நீ
உணர்ந்துக்கிட்டா போதும்
உலகத்துப் பிரச்சனைகள்
ஒரளவு தீரும்

 
ஒருவரின் குரல் போல
மற்றவர்க்கு அமைவதில்லை;

ஒரு இசைக் கருவிபோல்
பிறிதொரு கருவி இசைப்பதில்லை;

ஒருவரின் குணம் போல்
இன்னொருவர் இருப்பதில்லை;

ஒரு எழுத்தாளர் போல்
மற்றொருவர் சிந்திப்பதில்லை;

சிந்தனையையும் ஒருவர் போல்
இன்னொருவர் வெளிப்படுத்துவதில்லை;

எழுத்தாளர்கள் கருத்துக்களுடன்
வாசகர்கள் கருத்துக்கள் ஒன்றாய் இருப்பதில்லை;

எழுத்தாளர்கள் இதற்காக நாண வேண்டியதில்லை
வாசகர்களை குறை சொல்ல தேவையுமில்லை;

எழுத்தாளர்களும், வாசகர்களும்
அறிவைப் பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டும்;

இலக்கிய வட்டத்தில் இருவரும்
தோழமையும் நட்புமாக வளம்பெற வேண்டும்!
 

புதிதாக எடுத்ததாக
புகைப்படமொன்றை அனுப்பினாய்
அதை
பார்த்து இரசிக்க
என்னை
எப்போது அனுப்பி வைப்பாய்!

அடேய்
ஏதேதோ கனவுகளால் பின்னப்பட்டிருந்தன
பல இரவுகள்

நாம்
நேருக்கமாக சந்தித்துக் கொண்ட
அந்த இரவு
பார்வையிலேயே கழிந்தது
பார்த்தலே காதலில் இன்பமா.?

நீ தான் முதலில்
இல்லை நீ தான் முதலில் என
ஒரே நேரத்தில்
நாம்
கொடுத்துக்கொண்ட
தொலைபேசி முத்தங்களின்
வானலை சந்திப்புதான்
மின்னலோ.

நீயென்ன கடிவாளமா
உன் அறிமுகத்திற்கு பிறகான
பயணங்கள்
மிக இயல்பாக நிகழ்கிறது
எந்த சலனமுமற்று.

ஒரு பிறந்த நாளில்
வித்தியாசமான பரிசொன்று அளித்தேன்
உனக்கு.

நீ
உன் வாழ்வையே
பரிசாக அளித்தாய்
எனக்கு.

நாம்
நம் நேசிப்பின்
ஆழம்
அறிவதற்கான பயணத்தை தொடங்கினால்
அது
அடிவானத்தை தொடுவதற்கான
பயணம் போல

அன்பைத் தேடி அலைவதனால்
உன்னுள் அன்பும்,
அடக்கமும், பாசமும், பண்பும்
இன்பமும், இனிமையும்
இனிதாய் வந்து தங்கும்

அதிகாரம் தேடி,
சதிகாரனாகி
சாதிக்கப் போவது என்ன ?
விதியே என்று நீயும்,
வீணாகத் தனிமைப் படுத்தப் படுவாய்
வீதியோரத்தில்...

அன்பைக் கொடுத்து விடு
அறிவைத் தந்து, பிறரை
ஆதரிக்கக் கற்று விடு
விதியை வென்று நீ
விண்ணை எட்டிடலாம்.

பிறரைச் சாடி
வதை மொழி பேசுவதால்
மிஞ்சுவதெல்லாம் உனக்கு.

பேயனென்ற பேச்சுத் தான்
நாயே என்றுன்னை
நாலுபேர் தள்ளி வைத்தால்
நீ போய் தனிமையில்
மெளனியாய் அஞ்ஞாதவாசம் தானே!

வேண்டாம்...வேண்டாம்
விட்டு விடு விவாதிப்பதை.
ஏற்றிடு பிறர் கருத்தை.
அது உனக்குச் சாதகமில்லை
என்றாலும்
சார்ந்து விடு அவர் பக்கம்
சாதிக்கலாம் நீ நிறையவே