மிடுக்கும், துடிப்பும், விவேகமும் !
நிறைந்த இதயங்களே... !
சமூகப் பாரத்தை!
சாதீயத் தாழ்வை!
மதக் கொடுமைகளை!
மாறாத நல்லன்பை!
தாங்கி நிற்குமெம் கருக்கள்!
இவை !
களம் தேடும் விதைகள்...!
பாமரனின் உண்மைக் கதைகள்!
புத்துலகம் !
படைக்கத் துடிக்கும் சிசுக்கள்!
இரத்தமும் சதையுமே!
இதன் திசுக்கள்!
எழுதுகோலுக்குள் !
எம்மைத் திணிப்பதால்!
எண்ணத்தைப் பதிப்பதால்!
எவனெவனுக்கோ எரிகிறதாம்...!
இடம் !
பெயர்த்தவனை வருடி!
பெயர்ந்தவனை எழுதி!
நீலிக் கண்ணீர் விடும்!
போலிகளில்லை நாம்!
ஊதினால் பதராகும்!
உமிழ்ந்தால் முகம் கோணும்!
சராசரி விதைகளல்ல இவை!
ஆட்சியாளனுக்கு அரிப்பெடுக்கையில் !
அங்கம் தடவாது !
கோட்டுப் படத்தோடு !
கைகோர்க்கும் கவிதைக்கு!
நல்லோரைப் பாடத் தெரியும்!
நண்பருக்காய் வாடத் தெரியும்!
நடிப்போரைச் சாடத் தெரியும்!
ஓட்டுப் பெட்டிக்காய்!
ஓடத் தெரியாது!
முடியுமா தருவதற்கு!
உங்கள் உள்ளங்களை!
எம் எண்ணத்தை விதைக்க!
மூலை முடுக்கெல்லாம்!
முழங்கவே வந்தோம்!
கவிதைகள் தந்தோம்..!
களம் தேடும் விதைகளுக்கு!
தளம் அமைக்க!
தருவீரோ நிலங்களை!
உங்கள் உளங்களை!
பரப்புங்கள் எட்டுத் திக்கும் - எம்!
பாசறையின் கொட்டுச் சத்தம்

அநியாயங்கள் உச்சம் தொட்டு!
அச்சுறுத்திக் கொண்டிருக்க!
நியாயங்கள் சோர்ந்து போய்!
நீட்டிப் படுத்துவிட்ட நிலை.!
விலைவாசி உச்சம் தொட்டு!
வியர்வையை உறிஞ்சி விடுகிறது.!
வேலை செய்த மனங்களிலே!
வேதனையை விதைக்கிறது.!
தீவிரவாதம் உச்சம் தொட்டு!
திகைக்க வைக்கிறது. !
பாவிகளின் நடமாட்டம்!
பல்கிப் பெருகுகிறது.!
எண்ணை விலை உச்சத்தில்!
எட்டமுடியாமல் இருந்து கொண்டு!
அனைத்திற்கும் காரணமாய்!
அலற வைக்கிறது.!
இன்னல்கள் இதுபோல!
எத்தனை வந்தாலும்!
மனிதநேயத்தில் உச்சம் தொட்டு!
மாற்றத்தைக் கொண்டு வருவோம்.!
-சித. அருணாசலம்

நடப்பன ஊர்வன பறப்பன!
நகர்வன அனைத்துமே!
நீ உண்பாய் என்று சொன்னாயடா!
என் மனதையும் உண்டாய் !
சொல்லாமலே!
!
நீ பேசிக் கொண்டிருந்தாய்!
நான் மௌனம் சாதித்தேன்!
இடையில் எப்படி உன் உயிர்!
அனுப்பிய தூதஞ்சல்!
என் விழிக்கு எப்படி கிடைத்தது!
அது ரகசியம்!
!
நீ வாழ்க்கையை தொலைத்தேன்!
என்று சொன்ன அந்த!
வார்த்தையில் தான்!
நானும்!
வாழ்க்கையை தொலைத்தேன்!
!
எனக்கு பிடித்த!
எதுவுமே உனக்கு பிடிக்காது!
உனக்கு பிடித்தது போலே!
நடக்க என்னால் இயலாது!
இருந்தும் ஒரு பிடித்தம்!
இருந்தது உன் மேல்!
!
விரசம் இல்லா பார்வை!
விரல் பிடித்த விதம்!
விட்டுக் கொடுக்கும் வார்த்தை!
வெந்தணலாய் அளித்த காவல்!
இதை விட என்ன வேண்டும்!
ஒரு பெண்ணுக்கு ?!
!
இந்த உணர்வு!
என் வயது கோளாறு!
என்று சொல்லி!
ஒதுக்கிவிட!
உனக்கு ஒன்றும்!
அவ்வளவு வயதாகி விடவில்லை!
!
இந்த!
நொடி!
நானும் வாழாவெட்டி தான்

தேடித்தடவுகின்றன உன் தெய்வீகம்!
உணர்ந்த விரல்கள்!
அருகில்லாததை அறிந்த மனதின் அறியாமையோடு!
தூக்கம் தொலைந்த இரவை சபிக்கிறது!
உன்னைப் பிரிந்த நினைவு!
புரண்டு படுக்கும்போது!
காதோரம் சுற்றும் கொசுக்கள்!
முன்னெப்போதும்!
உன் அரவணைப்பால் தாங்கள்!
அந்நியப்பட்டதை என்னிடம்!
உரத்துப் பாடுகின்றன!
சுழலும் மின்விசிறியின் இறக்கைகளோ!
நீயில்லாது களையிழந்த அறையில்!
சுழலும் அவஸ்தையில் புலம்புகின்றன!
உன் சொற்களில் மூடிக்கொண்டு விறைக்கின்றன!
ஜன்னல் வழி உள்நுழைந்த நிலவொளி!
பரிகசித்து சிரிக்கிறது!
என்னைப் பிரிந்த உன்னைப் பார்த்தபடி

சந்தோஷங்கள்!
சிறுகைதட்டல்கள்!
இவை !
தாமத படுத்தும் !
வேகத்தடைகள்..!
பாரங்களாகும்!
பாராட்டுகள்..!
வெற்றிகளோ!
பயணம் தடுக்கும்!
பெரும் பள்ளங்கள்..!
முயற்சியின் வேகத்தில்!
சிகரங்கள் கடக்கும்!
பயணத்தில்!
தோல்விகளே!
என்னை!
துரிதபடுத்தும்..!
காயங்களே!
என்னை!
கட்டாயப்படுத்தும்!
காரியமாற்ற..!
கண்ணீரே!
தண்ணீராகும்!
துவண்ட நெஞ்சம்!
தளிர்விட..!
தன்னம்பிக்கை!
துணைவர!
இமயங்கள் தாண்டியும்!
பயணிக்கும்!
என் மனம்... !
-- s.உமா

இருள்...!
மீண்டும் இருள்...!
சுற்றிச் சூழ்ந்து கொண்டது!
தடித்த வேர்களும்!
முள் படர்ந்த விழுதுகளும்!
உடலை நெறித்து!
முறுக்குகின்றன!
வடுக்கள் பதிக்காமலே...!
மௌனங்கள் நிரம்பிய!
நிஜமில்லா!
அதன் மென்மை!
என் இரகசியங்களை!
பொறுக்கிக் கொண்டு!
செல்கின்றது...!
திரும்பி பார்க்காமலே...!
-- வீ.அ.மணிமொழி

நித்தமொரு மாலையிலே!
முத்தமிடும் வேளையிலே!
சத்தமின்றித் தென்றலது!
யுத்தமொன்று புரியுதன்றோ!
மலரொன்றின் ஏக்கத்திலே!
புலர்கின்ற மாலையிலே!
துலர்கின்ற இன்பத்தினை!
உணர்கின்ற தாக்கமது!
இயற்கையின் கானத்தில்!
கேட்கின்ற ராகத்தில்!
பிறக்கின்ற சாரத்தில்!
சுரக்கின்ற நாதமழை!
நினக்கின்ற வேளையிலே!
நனைக்கின்ற நினவுமழை!
கனக்கின்ற சுமைகளெல்லாம்!
மறக்கின்ற கோலமது!
சிதறுமந்த எண்ணத்துளிகள்!
சேர்ந்து ஒரு குட்டையாகி!
மலர்கின்ற கவிதையது அதிலே!
விரிகின்ற தாமரையோ !

01.!
உதிரத்தின் வாடை!
-----------------------!
உறைந்து கிடக்கும் உதிரத்தின் வாடைகளுக்கிடையில்..!
ஒப்பாரி ஓலங்கள் பதிய வைத்துச்!
சென்ற நினைவுச் சிதறல்கள்!
பரந்த வெளியில் மௌனித்து!
உறங்கும் தருணமிது!
எங்கெங்கு தேடினாலும்!
தமிழனின் வாடை!
நிசப்தமாய்...!
ரீங்காரமாய்...!
நடுக்கமாய்...!
ஒய்யாரமாய்..!
அழுகையாய்...!
உறைந்து கிடக்கும் பனியாய்...!
இப்படி மண்ணெங்கும் பல தோரணையில்...!
துர்நாற்றம் வீசும்!
பெண்ணின் கற்பப்பைகள்!
உடலுக்குள் ஏற்றப்பட்ட சுமை!
உடைபட்டு வெளியேறும் தருணம்!
உதிரத்தின் வாடை!
பகிர்ந்தளிக்கப்படா கொந்தளிப்பாய்!
உருமாறி உயிர் கொல்லும்!
மௌன நிலையில்!
நுகர்ந்து கொள்ளப்பட்டு!
மீண்டும்...!
உதிரத்தின் வாடை!
விஸ்வரூபமாகி வெடிக்கத் தயாராகிறது!
விதையாகித் துளிர்க்க....!
!
02.!
ஒரு பயணம் ...!
------------------------!
உடல் உணவைத் திண்கிறது!
மனம் எண்ணங்களைத் திண்கிறது!
மௌனம் சொற்களைத் திண்கிறது!
விழிகள் அன்பைத் திண்கிறது!
சுவாசம் உயிர்பைத் திண்கிறது!
எத்தனையோ முறை எத்தனையோவற்றை!
விழுங்கி தான் வாழ்க்கை!
பிரதிபலிக்கிறது...!
கடத்து வந்த காலப் பயணங்கள்!
சொல்லிச் சென்ற அனுபவங்களால்!
செதுக்கப்படும் சிற்பமாய் வாழ்க்கை!!
எத்தனையொ தருணங்கள்!
துரத்தியடிக்கப்படுகின்றன!!
அறிவின் செம்மை சூழ்நிலைக்குள்!
சிக்கிக் கொண்டு எதிர்திசையில்!
போராடுகிறது...!
துர்நாற்றம் வீசும் பொழுது!
மூக்கின் துவாரங்கள் துடைக்கப்படுகின்றன!
நாற்றத்துடன் மனம் பேசிய!
ரகசியத்தால்..!
விடைகொடுக்கப்படாத பயணங்கள்!
தொடர்ந்து கொண்டு தானிருக்கும்!!
எதை எதையோ தின்று தான்!
பயணம் தொடர்ந்து கொண்டுறிருக்கிறது!
நித்தமும் யோசிக்கும் பொழுது!
செயலூக்கம் பெறும் நினைவுகள்

01.!
அரசியல்!
------------!
ஆன்மாக்களை அறுத்துப் பிழிந்து மனச்சாட்சியை எரித்து!
சுயநலம் என்ற அமிலமூற்றி மைபோல் குழைத்தெடுத்து!
சமுதாய மேனியிலே முழுவதுமாய் பூசிவிட்டு ஏமாற்ற வெயிலினிலே!
ஆயுள் வரை வெறுமையாய் நிற்கின்ற ஊமை.!
வாக்குறுதிகளின் வாய்களெல்லாம் கட்டப்படும் தொழுவமாய்!
ஏழைகளின் கண்ணீரால் நிரம்பிவிட்ட தடாகமாய்!
பொய்யிலே மையெடுத்து ஊமையின் இமைக்கு மை பூசி!
நிர்வானக் குறிக்கோளுடன் நெஞ்சை நிமிர்த்தி நிற்கும் நெடுமரம்!
கால் வயிற்றுக் கஞ்சியினையும் கனிவோடு ஏற்கின்ற!
ஏழையின் எலும்புகளில் வாக்குச் சீட்டை ஒட்டிவிட்டு!
பலகோடி ரூபாய்க்கு வாழ்க்கைப்பட நினைக்கின்ற கோளைகளுக்கு!
மனிதனாய் பார்த்து வழங்கும் நிச்சயதார்த்த தாம்பூலத் தட்டு!
நேர்மை என்ற சொல்லிற்கு விளக்கம் கொடுப்பதற்காய்!
விலைக்கு வாங்கப்பட்ட வெள்ளைச்சட்டையுடன்!
அடிதடியில் முதுமானிப் பட்டம் முடித்துவிட்டு!
இரவிலே காரிகையுடன் தஞ்சம் புகும் இலவச சத்திரம்!
ஆக, அரசியல் என்ற பூக்கடையில் சாக்கடையை கலந்துவிட்டு!
ஒய்யாரமாய் ஓய்வெடுக்கின்ற பெரிய மனிதர்களின்!
அந்தப்புரங்களில் ஏழையின் உண்மையான உணர்வுகள் இன்னும் கொத்தடிமையாய்!
சிறைப்பிடிக்கபட்டு சின்னாபின்னமாகின்ற நிலை எப்போது மாறுமோ?? !
02.!
சமுதாயம்!
------------------!
இதயத்தின் இடுக்குகளில் இலைமறையாய் வாழ்கின்ற!
இளமையின் இரண்டாம் ஜென்மப் பிறப்பினைப்போல்!
அடிக்கடி புனர் ஜென்ம்ம் எடுக்கின்ற ஏழைக் குலத்தின்!
ஆறாவது அறிவாய் ஆக்ரோசிக்கிறது என் சமுதாயம்.!
முதியோரைக் கண்டால் மரியாதை செய்து பழக்கப்பட்ட!
சின்னஞ் சிறு பிள்ளைகளின் சிறகடித்த சிந்தனைகள்!
இன்று கால் மேல் கால் போட்டு சரிசமமாய் பழகும்!
பக்குவப்பட்ட சமூகத்தின் பாசாங்கு வேசங்களாயிற்று.!
மாணாக்கராய் கண்சிமிட்டும் மனித குலக் கொழுந்துகளின்!
கல்விப்பாதைகளை முளையிலேயே கிள்ளிவிட்டு!
சினிமாவின் மோகத்தில் சிலிர்த்துவிட்ட மேனியினை!
தட்டிக்கொடுத்துவிட்டு எட்டிப்பார்க்கும் எட்டப்ப சமூகம்.!
நவீனத்து இளவல்களை நாகரீக சாயம் புசி!
நாட்டு நடப்பினையும் வீட்டுப் பொறுப்பினையும்!
குழியினுள்ளே இறுமாப்பாய் கொட்டிவிட்டு போதை என்ற!
மாயக் குகையினிலே மல்லாக்க படுக்கவைக்கும் சமூகம்.!
பெண்மை என்ற உண்மையின் வெண்மையை அறியாது!
சோஷலிசக் கொடியின் கீழ் ஆடைகளின் கஞ்சத்தனமும்!
பார்வைகளில் காமத்துளியை கரைத்துவிட்ட வீராப்புமாய்!
வெறிச்சோடிப்போன நெஞ்சங்களாக்கும் சமூகம்!
முதியோர்கள் என்ற முன் மாதிரியை முறித்துவிட்டு!
அநாதை விடுதிகளில் அம்மாக்களும் அப்பாக்களும்!
அலைமோதும் அருவருப்பான அடையாளங்களை!
முத்திரை பதித்து முக்தி பெற்ற என் சமூகம்.!
சிறார்கள், மாணாக்கர், இளைஞர்கள், பெண்கள், முதியோர்!
போன்ற சமூகத்தின் ஐம் புலன்களும் மலடாகி!
கொலை, கொள்ளை,கற்பழிப்பு சீழ்கள் வடிந்தோடும்!
சாக்கடை சகதியாய் படிந்து கிடக்கிறது சமூகம்

எல்லாவற்றையும் !
நான் கவனித்துக் கொண்டுதானிருக்கிறேன் !
உன் ஒவ்வொரு அசைவையும் !
நான் கவனித்துக் கொண்டுதான் இருக்கிறேன் !
டிசம்பர் ஆறாம் தேதியிலிருந்து !
வெள்ளப் பெருக்கில் மிதந்துவரும் !
பிணங்களை !
கண்ணீர் ததும்பும் விழிகளோடு !
இன்னமும் தேடிக் கொண்டிருக்கிறேன் !
யார் அடியெடுத்து வைத்தாலும் !
மனிதர்கள் மனிதர்களாக !
மாறப்போவதில்லை !
வைக்கப்படும் ஒவ்வொரு காலடியும் !
கற்களாகவும் வெறியர்களாகவும் !
மாறுவதை !
நான் பார்த்துக் கொண்டுதான் இருக்கிறேன் !
என் பசித்த வயிற்றுக்கும் !
என் ஒருபிடி சோற்றுக்கும் இடையில் நின்ற !
அல்கபீர் கேரோ, !
ஹீப்ளி ஈதாக் மைதானத்தில் !
திரிசூலத்தைப் போலப் பாய்ந்து நின்ற !
அந்தக் கொடிமரம், !
என் சாணக்கிய மூளைக்கும் கீழே !
நொறுங்கிய மதுரா !
எல்லாவற்றையும் நான் !
கவனித்துக் கொண்டுதான் இருக்கிறேன். !
இந்தி வாரம் என் வீட்டிற்கு வந்த !
ஒளிவிளக்கு என்று நினைத்தேன் !
ராஜீவம் என் மரபின் !
நறுமணம் என்று நினைத்தேன் !
அவற்றை என் தலையால் தாங்கினேன் !
என் கனவு மலர்களின் மீது !
நடந்த பிறகு !
என் பைஜாமாவைத் திறந்து !
என் மதநம்பிக்கையை !
பார்த்த பிறகு !
நீங்களும் மாறினீர்கள் !
வாமனின் காலடியாக !
கொடூரமாக !
என்னை வெட்டிய பிறகு !
என் இரத்தத்தால் திலகமிட்ட பிறகு !
காகிதப்பூ குடியுரிமையுடன் மட்டும் !
நான் எஞ்சி நிற்கிறேன் !
இடிப்பதற்கு எதுவுமே இல்லாமல் !
நீங்கள் எரிச்சலடைந்திருக்கலாம் !
பொறுமையிழந்திருக்கலாம் !
உங்கள் கழுகுக் கண்கள் !
ஒருமுறை நோட்டம் விடட்டும் !
எங்கள் பைத்தியக்காரப் பாட்டன் ஒருவன் !
எங்கள் பாட்டியின்மீது !
கொண்ட காதலை !
பால்நுரையாக மாற்றிக் கட்டிய !
அந்த நிலவொளி மாளிகை !
யமுனைக் கரையின் ஓரத்தில் !
இன்னமும் இருக்கத்தான் செய்கிறது !
தில்லியின் மேட்டில் !
கிழக்கு வானத்தைத் துண்டித்து !
வைத்தது போலவும் !
இரத்தத்தைப் பூசிக் கொண்டது போலவும் !
இருக்கிறது அந்தக் கோட்டை. !
உன் மதவெறிக்கு !
இன்னும் இருக்கிறது தீனி !
குதுப்மினார், சார்மினார் !
புலாந்த், தர்வார், ஜீம்மா மசூதி !
மெக்கா மசூதி, மகாராஜா அரண்மனை !
அனைத்தும் என் சுவடுகள். !
இடித்துக்கொண்டே இரு !
நீ இடித்தபோதும் சரி !
தொண்டைகளை அறுத்தபோதும் சரி!
கேள்விகளே இல்லை !
ஆனால் நீங்கள் !
நாட்டைப் பிளந்து !
கிராமங்களில் வளர்ப்பது மிருகங்களை. !
என்னால் தாங்க முடியவில்லை !
பிணத்தைப் புணர்ந்து பிழைக்கும் !
உனக்கு !
ஊயிர்த்தெழ வைக்க !
பிணங்கள் தேவையென்றால் !
இனி தவிர்க்க முடியாது !
விழும் முதல் பிணம் !
உன்னுடையதாகத்தான் இருக்கும். !
- காஜா (புதிய கையெழுத்து: தற்கால தெலுங்குக் கவிதைகள் தொகுப்பு) !
- காஜா 1969 இல் பிறந்தவர். பல்கலைக்கழகத்தில் ஆய்வாளராக பணிபுரிபவர்