உங்களைச் கொஞ்சம்!
உலகம் தேடும்!
முத்தமிழ் சிவப்பாகும்!
போர் மேகங்கள் சூழும்!
உங்களுக்கும் வலிகள் புரியும்!
இயந்திரப் பறவைகள் எதிரியாகும்!
ஆமிக்காரன் இயமன் ஆவான்!
உயிர் வெளியேறிய!
உடல்களை காகம் கொத்தும்!
விழிகளிலே குருதி கசியும்!
ஈழத்தமிழனாய் வாழ்ந்து பாருங்கள்!!
தொப்புள் கொடியில்!
பலமுறை தீப்பிடிக்கும்!
பார்த்துக் கொண்டே இருப்பீர்களா?!
ஒரணியில் திரண்டு!
ஒரே முடிவு எடுப்பீர்களா?!
உங்கள் அரசியல் விளையாட்டில்!
எங்களைத் தோற்கடிக்காதீர்கள்!!
எந்த இனத்தவனும் உங்களை!
மன்னிக்கமாட்டான்!
சொந்த இனத்தவனைக்!
நீங்கள் காத்திட மறந்துவிட்டால்!
வாயிலே நுழைவதெல்லாம்!
உங்கள் வயிற்றிலே செரிக்காது!
சொந்த சகோதரன்!
அங்கே பட்டினியில் சாகும்போது!
இந்த தாகம் இந்தச் சோகம்!
இந்த இன அழிப்பு!
இந்த பேர் இழப்பு!
எல்லாம் தமிழனுக்கே!
வாய்த்த தலைவிதியா?!
ஈழத்தமிழனாய் வாழ்ந்து பாருங்கள்!!
குருதியில் அடிக்கடி!
நீ குளிப்பாய்!
பெற்ற பிள்ளையை!
படுக்கையில் நீ இழப்பாய்!
நித்திரையில் நிம்மதியே இருக்காது!
மரநிழலில் மனம் குமுறும்!
நரம்புகள் வெடிக்கும்!
நா வறண்டு போகும்!
பெண்களின் ஆடைகள் தூக்கி!
பேய்கள் வெறி தீர்க்கும்!
ரத்த ஆறு வழிந்தோடும்!
நடுவிலே நாய் நக்கும்!
தலையில் செல்வந்து விழும்!
தட்டிவிட்டு வலியின் வதையோலம்!
வானைப் பிளக்கும்!
கண்ணீர்த் துளிகள் கடலாகும்!
ஈழத்தமிழனாய் வாழ்ந்து பாருங்கள்!!
வீட்டுக்குள்ளே ஓடி ஓடியே!
பதுங்கு குழிகளில் வாழ!
உங்களால் முடியுமா?!
அகோரத்தின் உச்சத்தை!
உணர்ந்தது உண்டா?!
அழுது களைத்து மீண்டும்!
எழுந்து நின்றது உண்டா?!
உன்னைப் புதைக்கும் இடத்தில்!
உயிர் வாழப் பழகியதுண்டா?!
உலகம் எங்கும் சிதறி!
தாயைப் பிரிந்து வாழும்!
துயரத்தை அனுபவிக்க முடியுமா?!
பனிக் குளிரில் பனியோடு!
பனியாய்க் கரைந்து!
உங்களால் உறைய முடியுமா?!
சவப் பெட்டிக்குள் உறங்கி!
நாடு விட்டு நாடு போய்!
நரகத்தில் தொலையமுடியுமா?!
ஈழத்தமிழனாய் வாழ்ந்து பாருங்கள்!!
பாண் துண்டோடு பருப்பு!
பகலில் வயிறு பசியாறும்!
பாதி வயிற்றோடு நெருப்பு!
இருளில் குளிர் காயும்!
சிறைச்சாலைக்கும் திறந்தவெளிச்!
சிறைச்சாலைக்கும்!
ஒரே ஒரு பொருள்தான்!
எங்கள் யாழ்ப்பாணம்!!
பாலைவனத்து ஒட்டகமாய்!
பாம்புகளுக்கு நடுவில்!
எங்கள் வாழ்க்கை ஓடும்!
ஊரின் பெயரோ மட்டக்களப்பு!!
தாய்மண் தேகத்தை சுவைத்து!
ஆட்டுக்கறியாக பங்கு போடும்!
நவீன மிருகஙக்ளை!
யார் வேட்டையாடுவது?!
ஆண்ட பரம்பரையின்!
அடையாளத்தை அழிக்கமுடியுமா?!
ஈழத்தமிழனாய் வாழ்ந்து பாருங்கள்!!
ஆளும் கட்சிகள்!
ஆட்சி இழந்தாலும்!
அனைத்துக் கட்சிகள்!
கூட்டம் நடந்தாலும்!
தமிழகம் முழுவதும்!
கடைகள் மூடப்பட்டாலும்!
திரையுலகமும் திரண்டு!
பேரணியில் சென்றாலும்!
இலக்கியத் தோப்பினில்!
எரிமலை எழுந்தாலும்!
தனித் தனியாக நீங்கள்!
உண்ணாவிரதம் இருந்தாலும்!
எப்போதும் உங்களை!
நெஞ்சிலே சுமக்கின்றோம்!
தணியாத தாகமாய்!
விடுதலை கேட்கிறோம்!!
ஈழத்தமிழனாய் வாழ்ந்து பாருங்கள்!!
உங்கள் எழுச்சியால்!
எங்கள் நெஞ்சு நிறைகிறோம்!!
நீட்டியுள்ள நேசக்கரத்தை!
உறுதியாய்ப் பற்றுகின்றோம்!!
ஈழத்தமிழனாய் வாழ்ந்து பாருங்கள்!!
-தமிழன்!
நோர்வே

பாரதிபோல் பாரதனில் பார்த்ததுவும் உன்டோ ? - நம் !
பாரதத்தைப் பாட்டதனால் பாலித்தவர் உண்டோ ? !
பா-ரதத்தில் ஏறியே பவனியவன் வந்தான் - நல் !
பாரதத்தை உய்வித்திட பாடல்பல தந்தான்! !
சுதந்திரத் தேரதனில் சாரதியாய் நின்றான் - பெண்!
சமத்துவத்தை யேதனது சுவாசமெனக் கொண்டான்!!
மதவெறி கொண்டோரின் முகத்தினிலே உமிழ்ந்தான் - பொய் !
நிதம்கூறித் திரிவோரை நிந்தனைகள் புரிந்தான்! !
கந்தைக்குக் கூடகையில் காசிலாமல் கிடந்தான் - நம்!
சிந்தைக்கு சிந்துதந்து பாவரசாய் நடந்தான்! !
எந்தையர் நாடிதென எண்ணத்திலே பதித்தான் - வெறும் !
மந்தையான மக்கள்மனம் மாறிடவகை உரைத்தான்! !
மேலிவன் கீழிவனென மனிதருள் உண்டோ? - இம்!
மடமைதனைப் போக்கிநல் மாண்பினை வளர்த்தான்!!
ஆழ்கடலும் மலைகளுமே அரும்தோழர் என்பான் - சிற் !
அறிவுயிர் ஆயினும் அன்போடு அணைப்பான்! !
தமிழ்வாழ வேண்டும்மெனத் தினம்தினம் நிணைத்தான் - இவன் !
தான்வாழ நிணையாதத் தூயவனாய்த் திகழ்ந்தான்! !
அமிழ்தினும் இனியதமிழில் அரும்கவிகள் குவித்தான் - இவன் !
அச்சமது மடமையென அஞ்சாமை விதைத்தான்! !
ஒப்பில்லா உலககவி யெனவேதான் உயர்ந்தான் - நம் !
ஒருமைப்பாடு ஓங்கிடவே ஓய்வின்றி உழைத்தான்! !
செப்பும்கவி யாவும்நம் சிந்தணையை ஏற்றும் - இவன் !
செத்தான் என்பதில்லை சிரஞ்சீவி தான்நாளும்! !
!
பாண்டூ ... !
சிவகாசி.
+91 98421-42192

கந்தசார்..!
கந்தன் அய்யா..!
கந்தகுமார்..!
ஒவ்வொரு இடத்திலும்!
உனக்கு பெயர்கள் வித்தியாசப்பட்டாலும்!
எனக்கு பிடித்த பெயர்!
அப்பா மட்டும்தான்!!
அப்பா…!
அப்பா…!
அப்பா…!
இப்படி!
காற்றில்தான் சப்தமிடமுடிகிறதே - தவிர !
கண்ணெதிரே நீ இல்லையேயப்பா?!
என்னுடைய!
உச்சரிப்பு அகராதியிலிருந்து!
உதிர்ந்துவிட்டது!
அப்பா என்ற சொல்!!
!
நீ!
இருக்கிறாயா இல்லையா?!
இல்லையா இருக்கிறாயா? !
அடிக்கடி!
கிள்ளிபார்த்துதான் உணர்ந்துகொள்கிறேன் !
நீ இல்லையென்பதை!!
!
நான் செய்கின்ற!
ஒவ்வொரு நிகழ்வுகளிலும்!
நீ வந்து போகின்றாய்!
நீ இருந்து!
நிகழக்கூடிய நிகழ்வுகள் எல்லாம்!
நீ இல்லாமலும்!
நிகழ்கின்றது எனினும்!
நீ இருப்பது போல இல்லையப்பா!!
நீ தொட்டுப்படித்தப் புத்தகம்..!
எட்டிப்பிடித்த குழந்தைகள்..!
கத்தி நடத்திய பாடங்கள்..!
தட்டிக்கொடுத்த முதுகுகள்..!
பொட்டிக்கடை சிகரெட்கள்..!
பூட்டிவைத்த சீக்ரெட்கள்.. !
எல்லாம் அப்படி அப்படியே கிடக்க.. !
உன் பயணம் தீர்மானிக்கப்பட்டது!!
வணக்கம் சொல்வதற்கு!
வாத்தியார் இல்லாமல்..!
காற்றில்!
கையசைத்துக்கொண்டிருக்கின்றது!
நம் தெருக்குழந்தைகள்!!
நீ எதிரில் வந்தால்!
புன்சிரிப்போடு கடந்த மனிதர்கள்..!
யதேச்சையாய் !
நம் வீட்டைக் கடக்கும்பொழுது!
புன்முறுவல் செய்கின்றார்கள்!!
நீ இருப்பதாய் நினைத்து..!
உன் பெயரை அழைத்தபடியே!
பள்ளிக்கூடத்திற்கு வருகிறவர்களுக்கு..!
எப்படி புரியவைப்பது? !
உன் இல்லாமையை!!
நீ அமர்ந்த இருக்கை.. !
நடந்து வந்த பாதை..!
நீ ஓட்டிய வாகனம்..!
இவைகள்!
நீ பூமியில் உலவியதை..!
எனக்குள்!
மறு ஒளிபரப்பு செய்து கொண்டிருக்கின்றது!!
மரணம் இயற்கைதான் எனினும்!
நீ மரணிப்பாய் என்று!
நான் எதிர்பார்க்கவேயில்லை அப்பா!
உனக்கு மட்டும்!
விதிவிலக்காகியிருக்க கூடாதா?!
எல்லாருக்கும்!
நீ!
பாடம் எடுத்தாய்!
உன் மரணத்தில்!
எங்களுக்கு ஓர் பாடம் ...!
ஆம்!!
உன் மரணத்தில்…!
தொப்பி – விபூதி – சிலுவைகள் எல்லாம்!
சுற்றி நின்று அழுத கண்ணீரிலே…!
இந்திய வேற்றுமையே!
இருண்டு போனதப்பா!!
நம்பிக்கையிருக்கிறது!
தண்ணீரில் கலந்த உன் அஸ்தி.. !
எந்த விளைநிலத்தில்!
நீந்திக்கொண்டிருக்கின்றதோ?!
அங்கே அமோக விளைச்சல்!!
ஒவ்வொன்றாய் நினைத்துப்பார்க்கின்றேன்..!
நீ என்னைப்பார்த்து சிரித்த..!
கடைசி சிரிப்பு எது?!
நீ என்னிடம் பேசிய..!
கடைசி வார்த்தை எது? !
நீ என்னைப் பார்த்த..!
கடைசி பார்வை எது?!
நீ என்னைத் தொட்ட..!
கடைசி தொடுதல் எது?!
நினைத்துப்பார்க்கின்ற எல்லாமே!
துக்கத்தை தருவதால்…!
உன் நினைவுகளுக்குப் பிறகு!
எனக்கு!
தூக்கத்தை தரட்டும் இறைவன்!!
நீ!
இறந்துவிட்டதாக!
இவ்வுலகமே பிதற்றினாலும்..!
எனக்கு மட்டும்!
நீ!
வாழ்ந்து கொண்டிருக்கின்றாயப்பா!!
கறுப்புக் கண்ணாடிக்கு!
பின்புறம் அமர்ந்து பார்ப்பவர்கள் போல!
எனக்குத் தெரியாமலையே!
எங்கிருந்தோ என்னை!
நீ பார்த்துக் கொண்டிருக்கின்றாய்!!
!
உன்!
இருக்கையை கடக்கும்பொழுதெல்லாம்!
என் இரு கைகளிலும்..!
வித்தியாசமான ஸ்பரிசம்!
நீ தொடுகிறாயோ அப்பா?!
முயற்சிகள் சிலநேரம்!
முடக்கிவைக்கப்படும்பொழுது !
தன்னம்பிக்கையாய் இதயத்தில்…!
துளிர்த்து வருகிறாய் நீ!!
கண்ணுக்குத் தெரியாவிட்டாலும்!
உணரமுடிகின்ற காற்றைப்போல!
நீ வந்துகொண்டே இரு!!
தென்றல் வீசி!
வீட்டுக் கதவு லேசாய் அசைந்தால்கூட!
நீ வாசல் வந்துவிட்டதாய் உணர்கிறேன்! !
!
நீ இருந்தால்..!
இப்படி இருந்திருக்குமோ?!
அப்படி இருந்திருக்குமோ?!
என்று நினைத்து நினைத்தே!
உன் நினைவுகள்!
என்னுடன் இருக்கின்றன!!
உன்!
குழந்தையாகிய என்னிடம் நீ!
கோவப்பட்டதில்லை!!
ஆனால்!
உன் குழந்தைச் சேட்டைகளைக் கண்டு!
நான் கோவப்பட்டிருக்கின்றேன்!!
நான் வீட்டுக்கு வர!
தாமதமாகும்!
தற்காலிக பிரிவிக்கே…!
தவித்துக்கொண்டிருப்பாயே அப்பா?!
இந்த!
நிரந்தரப் பிரிவின் நிஜத்தை ..!
இன்னமும் நம்பவில்லை நான்! !
உன்னைப்பிரிந்து..!
இத்தனை நாட்கள் ஆகிவிட்டதே!
என்னை தேடவில்லையா உனக்கு?!
நடக்கப்போவதில்லை என்றாலும்..!
நப்பாசையில் கேட்கின்றேன்!!
எல்லாமே கனவாகிவிட..!
நாளைய அதிகாலையில்!
கண்ணா எழுந்திரு !
கண்ணா எழுந்திரு என்று!
என்னை எழுப்பிவிட வருவாயா?!
நீ குழந்தைகளுக்கு…!
பாடம் சொல்லிக்கொடுக்கும் சப்தம்!
என்!
காதுகளில் வந்து கேட்காதா?!
மறுநாள் காலை!
நான் வேலைக்குப் போகும்பொழுது!
உன் அறையில்... !
நீ ஏதாவது!
எழுதிக்கொண்டிருக்கமாட்டாயா?!
மறுபடியும் இறைவன்!
காலத்தை சுழற்றி!
நீ இறந்த நாளின்!
முந்தின நாளிலிருந்து..!
எல்லாவற்றையும் அழித்திடமாட்டானா?!
நடக்கப்போவதில்லை என்றாலும்!
நப்பாசையில் கேட்கின்றேன் !
அப்பா!!
நீ இல்லாத பொழுதுகள்!
மின்சாரம் இல்லாத வீடாய்..!
மனிதர்களே இல்லாத காடாய்..!
அறுக்கும் முன் கத்தும் ஆடாய்..!
காட்சியளிக்கின்றது!!
ஒருவனுக்கு!
யாருமே இல்லையென்றால்.. !
அநாதை என்போம!;!
ஆனால்!
எங்கள் எல்லோருக்கும்!
நீ ஒருவன் இல்லையெனினும்..!
நாங்கள் அநாதைதான்!!
நீ இப்பொழுது!
இறந்திருக்க கூடாதோ என்று தோன்றுகிறது!!
காலம்சென்று நீ இறந்தாலும்!
அப்போதும்!
இப்படித்தான் நினைத்திருப்பேன்!!
இன்னமும் நான் நம்பிக்கொண்டிருக்கின்றேன்!
நீ இறக்கவில்லை!
எங்கோ ஓர் இடத்தில் !
நீண்ட தூக்கம்…!
தூங்கிகொண்டிருக்கின்றாய்!
மறுபடியும் நீ விழித்துப்பார்க்கும்பொழுது!
உனக்கு நான் அப்பாவாகியிருப்பேன்..!
உன் குழந்தையாய் நானானதுபோல்!
என் குழந்தையாய் நீயாவாயா?!
நீ!
உலகப்பயணம் முடித்துச் சென்ற!
அந்த அதிகாலை.. !
முன்பே தெரிந்திருந்தால்!
முந்தைய இரவில்!
நிறைய பேசியிருப்பேனே அப்பா?!
யாராவது திருப்பிக்கொடுங்களேன்!
அப்பா இறந்தநாளின்!
முந்தைய இரவினை!!
கொஞ்சூண்டு…!
பேசவேண்டும்!
- ரசிகவ் ஞானியார் !
!
-- !
K.Gnaniyar!
Dubai

ஒரு இறந்தவளின் புகைப்படம் பற்றி சொல்வதற்கு!
எவ்வளவோ இருக்கிறது..!
சிரித்த முகத்துடன் எப்போதோ எடுக்கப்பட்ட!
அப்புகைப்படத்தை நம் கைகள் ஏந்துகையில்!
பூமியதிர்வை ஒத்த மன நடுக்கத்துடன் தடுமாறுகிறோம்..!
பூமி விழுங்கிய அவள் கண்கள் நம்மை உற்றுப்பார்ப்பது!
அத்தனை எளிதில் விளக்கக்கூடிய உணர்வு அன்று!
அது ஒரு சிறு பெண்ணின் புகைப்படமாயின்!
பரிதாபத்துடன் உற்று நோக்குகிறோம்!
அது ஒரு இளம்பெண்ணின் புகைப்படமாயின்!
இரண்டாம் முறையும் பார்க்கிறோம்!
அது ஒரு வயதானவளாய்!
சலனமேயின்றி நகர்கிறோம்..!
இறந்தவளின் புகைப்படம்!
நமக்குள் தோற்றுவிக்கும் ஏகாந்தம்!
ஓரிரு நாட்கள் வரை நீடிக்கக்கூடும்..!
எல்லாம் இருக்க!
நாம் இறந்த பிறகு!
நமது புகைப்படத்தை பார்க்கும் மனநிலை பற்றி!
எப்போதாவது நீங்கள் சிந்திக்கிறீர்களா?

மனிதனைத் தேடி ஒரு பயணம்!
அவன் முகமறியாது!
முகவரி தெரியாது!
அவன் யார் என யாரும் கேட்டால்!
பதில் சொல்ல முடியாது !
ஒரு முறை கண்ட சுவடு!
மனதில் குழம்பிய பிம்பமாய்!
மனிதன் யார்?!
மாசற்ற மனதுடன் இருப்பானா?!
மறுபடியும் அவனைக் காண்பேனா? !
வாழ்க்கைப் பயணத்தில் வழிப்போக்கன் குறுக்கிட்டு!
மனிதன் முகமூடி அணிந்திருப்பான் என்றான்!
எதற்காக என்ற கேள்விக்கு விடையில்லை !
ஒரு வேளை, மனிதன் தன்னை மாற்றிக்கொண்டானோ!
மற்றவருடன் சேர்ந்து வாழ?!
தனிமை விரும்பாதவன்!
தனித்துவம் இழந்துவிட்டான்…!

வானத்தில் நிலவு காட்டி !
வளர்க்கப்பட்ட என் பிஞ்சு பருவம் !
பூவாய் மலர்ந்த வேளை !
வானத்தில் பம்பர் காட்டி !
தறி கெட்டு ஒட வைத்தது !
பிஞ்சுப் பாதம் பட்டு சித்து !
என் பெற்றோர் - கொழுத்தும் !
வெயிலில் வெந்து போன !
பாதத்தை பாத்து தடவக்கூட !
கைகளற்று போன போதுதான் !
என் மனமும் வெந்து பேனது. !
பள்ளிப்பாடப் புத்தகம் !
சுமக்கும் வயதில் என் !
பாசச்சுமைகளை சுமக்கும் !
நிலைக்கு உள்ளானேன் !
இறைவன் திறந்த கண்ணில் !
இரண்டு சுமையும் இறக்கப்பட்டது. !
வழிமாறிய என் பட்டு வாழ்க்கை !
சிட்டாக சிரித்து மீண்டும் கை வந்தது !
ஸ்ரீ கனக துர்க்கை அம்மன் அருளால் !
கருனை !
காட்டிய என்தாயே காப்பாயே !
என்றும் என்னை நீயே. !
!
முருகேசு ஜீவா !
***** !
அன்பகம் - திக்கற்றோருக்கான காப்பகத்திலிருந்து ஒரு குழந்தைக் கவிஞர்

எழுத்து: நீ “தீ”!
அவள் வரும் பேருந்தில்!
அவளின் பின் இருக்கை!
எனக்கு எழுதி தரப்பட்டது!
நான் இருப்பது தெரியாமல்!
சத்தம் போட்டு பேசும் ரகசியங்கள்!
என் காதுகளால் களவாடபடுகிறது!
காற்றுக்கு பறந்து வரும்!
கரு நீல கூந்தல்!
கன்னத்தில் படும் போதெல்லாம்!
உள் இழுக்கும் மூச்சுக்காற்றுடன்!
எங்கோ பயணப்படுகிறேன்!
இருவருக்கும் ஒரே நிற உடை என்றால்!
எனக்கு இருபது ரூபாய் செலவு!
அவளுக்கு ஜந்து ஆறு சாக்லெட்!
பத்து நிமிட பயணத்தில்!
கல்லூரி கட்டிடம்!
அவள் கால்தடம் பிடித்து நடப்பதாலே!
எனக்கு முப்பது நிமிடம்!
அவளின் வகுப்பறையை!
கடந்து செல்லும் போதெல்லாம்!
கண்களின் துழாவலில்!
அவளின் கவனமெல்லாம்!
கரும்பலகை மீது!
எவரிடமிருந்தாவது!
செய்தி வரும்!
நூலகத்தில் அவள் என்று!
நூல்பிடித்து செல்வேன்!
அவளுக்காக அசைவத்தை துறந்து!
நான்கு மணி பேருந்தை துறந்து!
அடுத்த பெண்களை பார்பதை மறந்து!
துறவறம் மேற்கொண்டேன்!
துறவி என்று!
தெரிந்து விட்டதோ அவளுக்கு!!
அதிகமாய் அவளிடம்!
அளவளாடிய என் நண்பன்!
அடிமைப்பட்டு விட்டான்!
என்னை தனிமைப்படுத்திவிட்டு!
கருப்புக்கும் வெள்ளைக்கும்!
காதல் என்று!
இலை மறையாய் வந்து விழும்!
இருவரும் விரும்பும் செய்தி!
நான் கேட்காமலேயே!
நண்பர்களிடம் சொல்லியதாய்!
நான் கேட்ட செய்தி!
எனக்காக தூது போனானாம்!
வெற்றி அவனுக்கே!!!!
என் துன்பம் அறியாமலே!
என் எதிரே பேசி சிரிப்பர்!
என்னை சங்கடப்படுத்திய!
அவரிருவரின் சந்தோச துள்ளலால்!
(இன்று) சாதித்தது என்ன?!
ஒதுக்கபட்டதாய் உணர தொடங்கினேன்!
அவளுக்காக!
அலைந்த நாட்களை..!
அழுத நாட்களை எண்ணிக்கொண்டு!
இறுதி ஆண்டுகளில்!
அவளில்லா பேருந்துகளில் நான்!!
இன்னமும் கீறலாய்!
என் மனதில்.!
எழுத்து: நீ “தீ”!
தொடர்புக்கு:006582377006

கிளைபரப்பி, நிழல்விரித்து!
கனியளித்து, பசிபோக்கி!
புன்னகைப்பூக்களால்!
அனைவருக்கும்!
ஆசியளித்தபடியிருந்த!
பெருமரம் ஒன்று!
தன்னுடல் தானமளித்து!
பின்னும் பரிணமித்தது!
கட்டிலாக ஆனபோது!
காதலின் கீதம் பாடியது.!
தொட்டிலாக ஆனபோது!
தாய்மையின் மொழி பேசியது.!
நடைவண்டியான போது!
இளங்கால்கள் சிலவற்றுக்கு!
நடை கற்றுக்கொடுத்தது.!
நாற்காலியானபோதோ!
செருக்குடன் நிமிர்ந்து!
செப்புமொழி சொன்னது.!
மெலிந்த அந்த நான்கு கால்களுக்கு!
முட்டுக்கொடுக்க பயன்பட்டன!
மூலையிற் கிடந்த சில புத்தகங்கள்.!
புத்தகங்களையே மிதித்திருப்பதாய்!
புது கர்வம் கொண்ட!
அதன் முதுகிலோ!
அலங்கார ஓட்டை.!
போகட்டும்,!
புத்தகங்களினும்!
நாற்காலிகள் நிரந்தரமானவையல்ல.!
!
- இப்னு ஹம்துன்!
--------------------------------!
H.FAKHRUDEEN!
பஃக்ருத்தீன் (இப்னு ஹம்துன்)!
+966 050 7891953

வாட்டும் நோயினால்!
வருத்தத்தில் அவன்-!
இறுகிய முகமும்!
குன்றிய உள்ளமுமாய்...!
நலம் விசாரிக்க!
வலம் வந்த மருத்துவர்!
இவன் இருக்கும் இடம்!
வந்து நின்றார்-!
வெளிர் உடையும்!
பளீர் சிரிப்புமாய்...!
'கலக்கம் விலக்கிடு!
காலத்தே குணமாவாய்!!
பரிந்துரைத்த பயிற்சிகளைப்!
பழகச் சலிப்பதேன் ?!
படுத்தே இருந்தால்!
அடுத்துநீ எழுந்து நடப்பது!
எப்போதாம்?' கேட்டார்!
புன்னகை பூத்தபடி.!
மீண்டும் சொன்னார்:!
'மலர்ச்சியுடன் மருந்துகளை!
உட் கொள்வாய்,!
உற்சாகமாய் இருந்திட்டாலே!
தேறிடலாம் விரைவாய்!'!
நம்பிக்கை ஊற்றினிலிருந்து!
நன்னீர் வழங்கிய!
திருப்தியுடன்!
திரும்பி நடந்தார்.!
'மிடுக்காக வந்து!
துடுக்காகச் சொல்லிவிட்டாரே,!
பட்டால் அன்றோ புரியும்!
வலியின் ஆழமும்-!
கதிகலங்கி நிற்குமென்!
உள்மனதின் கோலமும்!'!
தெளிக்கப்பட்டது பன்னீர் என்ற!
தெளிவில்லாமல வென்னீரென்றே!
நினைத்துச் சலிக்கின்றான்.!
வாழ்வோடு வலியும்!
காலத்தோடு கவலையும்!
கலந்ததுதான் மானுடம் என்பது!
இறைவனின் கணக்கு.!
இதில் எவருக்குத்தான்!
தரப்படுகிறது விதிவிலக்கு?!
சொன்னவரும் மனிதர்தான்!
அவருக்கும் இருக்கக்கூடும்!
ஆயிரம் உபாதை என்பதனை!
ஏனோ மறக்கின்றான்.!
ஆறுதலாய் சொல்லப்படும்!
வார்த்தைகள் கூட சிலருக்கு!
வெந்த புண்ணில் பாய்ச்சப்படும்!
வேல்களாய்த் தோன்றுவது!
வேதனையான விந்தை!!
துயரின் எல்லை என்பது!
தாங்கிடும் அவரவர்!
மனவலிமையைப்!
பொறுத்ததே!!
ஆயினும் கூட...!
'பாவம் பாவம்' எனப்!
பரிதவிப்பைப் பன்மடங்காக்கும்!
உற்றார் பலர் உத்தமராகிறார்.!
விரக்தியை விடச் சொல்பவர்!
வேதனை புரியாதவராகிறார்!!
சோதனைமேல் சோதனையென!
சோர்ந்தவனின் சோகத்தை!
மென்மேலும் சூடேற்றுபவர்!
மனிதருள் மாணிக்கமாகிறார்.!
மனதைரியத்துடன் இருக்கும்படி!
மனிதநேயத்துடன் மன்றாடுபவரோ!
அடுத்தவர் அல்லல்!
அறிய இயலாத!
அற்பப் பதராகிறார்!!
அக்கறையை அனுபவத்தை!
ஆக்கப் பூர்வமாய்!
நோக்கத் தெரியாமல்-!
அன்பை ஆறுதலை!
இனம் புரிந்து!
ஏற்கத் தெரியாமல்-!
இருக்கத்தான் செய்கிறார்!
சிலர்...!
அத்தகு!
இடம் அறிந்து!
மெளனிகளாகத்!
தெரியாமலேதான்!
பலர்

…!
----------------------!
01.!
போட்ட விதைதான் வருகுது!
புது வடிவில்,!
மண்ணில்-!
முளைத்துச் செடியாய்,!
பெண்ணில்-!
பேசும் மழலையாய்…!!
பாரிலுண்டு!
பல மொழிகள்,!
பல மொழிக்கும் முதல்மொழி!
பவளவாய் சிந்திடும்!
மழலைமொழி…!!
மகிமைகள் தெரிந்திருந்தும்!
மழலைகள் கிடக்குதே மண்ணில்,!
அது ஏதோ!
மௌனத்தில் மறைந்த உண்மை,!
மீண்டிடுமா இதிலிருந்து பெண்மை…!!
02. !
எண்ணி எண்ணி…!
நிலவே சாட்சி என்று!
சொன்னவன் சென்றுவிட்டான்!
என்!
நித்திரையைக் கெடுத்துவிட்டே,!
நித்தம் நித்தம்!
எத்தனை நாளைக்குத்தான்!
எண்ணிக்கொண்டிருப்பது!
மொத்தமாக!
இத்தனை நட்சத்திரங்களை…!!
ஏண்ணித் தீர்ந்தால்தான்!
அவன்!
என்னிடம் வருவானோ…!!
-செண்பக ஜெகதீசன்…