எல்லோருக்கும் பகிரமுடியாத!
ஒற்றைக் கிணற்றையும்!
முட்கம்பி சுற்றி எடுத்திருக்கிறது.!
தென்னோலைகள் தலைகீழாக தூங்க!
கண்களுக்கு எட்டிய இடமெல்லாம்!
வெடித்துச் சிதறிய!
குண்டுகளின் வெற்றுக் கோதுகள் கிடக்கிறது.!
வெயில் வந்து!
கூடாரங்களை மேய்ந்துகொண்டிருக்கிறது.!
முடி பறிக்கப்பட்ட தலைகளை!
சூரியன் தின்று கொண்டிருக்க!
முட்கம்பிகளில் தொங்கிக்கொண்டிருக்கிறது!
காலம் பற்றிய சொற்கள்.!
குண்டுகளற்ற பெட்டியை தட்டி விரித்து செய்யப்பட்ட!
இருக்கையில்!
நீயும் நானும் வைக்கப்பட்டிருக்கிறோம்.!
தரப்பட்ட நேரங்களை!
நாமறியாதபடி தின்றுகொண்டிருக்கிறது கடிகாரம்.!
எப்பொழுதும் வெடிக்க தயாராக!
ஒரு குண்டு!
இருக்கையின் கீழிருப்பதைப்போலிருக்கிறது.!
மீளவும் மீளவும்!
மனம் வெடித்து சிதறி எங்கும் கொட்டிக்கொண்டிருக்கிறது.!
எப்பொழுதும் இலங்கங்களை!
அறிவித்துக் கொண்டிருக்கும் ஒலிபெருக்கியில்!
யாரோ சொல்லத் துடிக்கிற!
சொற்கள்!
வாசலில் வந்து பொறுத்து நிற்கின்றன.!
எப்பொழுதும் ஒலிபெருக்கிகளுக்கு கொடுத்துவிட்ட!
காதுகளுக்கு!
யாரோ அழைப்பது போல கேட்கிறது.!
திசை பிரித்து கொண்டு செல்லப்பட்டவர்களாய்!
இன்னும் தேடிக்கிடைக்கப் பெறாதவர்களுக்காய்!
விசாரித்துக்கொண்டிருக்கிற!
தனித்துவிடப்பட்ட சிறுவன் எல்லோரையும் பார்க்கிறான்.!
மீள்வதற்கு எந்த வழிகளுமற்றுப்போக!
முட்கம்பி எங்கும் இழுத்துக் கட்டப்படுகிறது.!
துவக்குகள் வரிசையில் நின்று பார்த்துக்கொண்டிருக்க!
ஒடுங்கிய முகங்களில்!
பயங்கரத்துள் கைவிடப்பட்ட துயரம் ஒழுகுகிறது.!
யாரும் கண்களுக்கு எட்டடிவிடாத முடிவில்!
தலையை முட்கம்பியில்!
தொங்கப்போடுகிறான் அந்தச் சிறுவன்.!
யாரையும் சந்திக்காத வெறுமையில்!
வெயில் நிரம்பியிருக்கிறது.!
ஒலிபெருக்கி களைத்து அடங்கிவிட!
வெயில் இந்தத் தனிக்கிராமத்தை கடந்து சரிகிறது.!
இரவானதும்!
மனம் எப்பொழுதும் சிக்குப்பட்டுக்கிடக்கும்!
அந்தக் கிராமத்தை மண் மூடிக்கொண்டிருக்கிறது.!
05.07.2009

மறைந்து கொள்ளத்தானே வேண்டும்!
உனக்கு.!
இதையே மராமரங்களாக்கிக்கொள்.!
தெய்வம்!
காதல்!
சத்தியம்!
தர்மம்!
அதர்மம்!
ஜனநாயம்!
ஆத்மீகம்!
நாத்திகம்!
சாதி மதங்கள்.!
எப்படி வேண்டுமானாலும்!
பெயர் சூட்டிக்கொள் மனிதனே!!
இவற்றிலிருந்து !
கள்ளிப்பால் சொட்டுவது போல்!
ரத்தம் கொட்டுகிறது!
தினமும் உன் சொற்களில்.!
மன சாட்சியில் வேர் பிடித்துக் கொண்டாதாய்!
கண்ணாடி பார்த்துக்கொள்கிறாய்.!
உன் பிம்பங்களுக்கு!
நீயே மத்தாப்பு கொளுத்திக்கொள்கிறாய்.!
மனிதனுக்கு மனிதன்!
உறவாடுவதாய் நடத்தும்!
உன் நாடகத்தில்!
அன்பு எனும்!
இதயங்கள் உரசிக்கொள்வதில்!
உனக்கு பொறி தட்டுவதல்லையே!
ஏன்?!
உன் வீட்டுக்குப்பையை!
இரவோடு இரவாக‌!
அடுத்த வீட்டு வாசலில் கொட்டுகிறாய்.!
மறுநாள் காலையில்!
உன் வீட்டுவாசலில்!
சூப்பி விட்டு எறிந்த மாங்கொட்டைகளும்!
மீன் எலும்பு மிச்சங்களும்!
மற்றும் மற்றும்!
உன் கால் இடறுகிறது.!
மாம்பழம் நீ சாப்பிடவில்லை.!
மீன் சாப்பிடவில்லை.!
எப்படி இது?!
உன்னைப்போல்!
அடுத்த வீட்டுக்காரன் !
விட்ட அம்புகள் இவை.!
உன் நிழலில் உனக்கே அச்சம் கவிகிறது.!
அதனால்!
உன் வீட்டுத்திண்ணைக்கு!
இந்த கனமான இரும்புக்கிராதிகள்.!
என் நிழலைக்கூட இன்னோருவன்!
எச்சில் படுத்தல் ஆகுமா?!
என்று !
தனிமை வட்டம் ஒன்றை!
உன் கழுத்தை இறுக்கும் !
கயிற்றுச்சுருக்காய் வைத்துக்கொண்டிருக்கிறாய்.!
பார்!
இந்த மரங்களை.!
பட்டாம்பூச்சிகள் கூட !
இங்கே வந்து!
படுக்கை விரிப்பதுண்டு.!
சிறு குருவிகளும்!
தங்கள் சுகமான குகைகளை!
குடைந்து கொள்வதுண்டு.!
அவைகளின்!
அஜந்தா எல்லோரா ஓவியங்கள் எல்லாம்!
அவற்றின் பூக்குஞ்சுகளே.!
பொக்கை வாய் பிளந்து தீனி கேட்கும்!
அவற்றின் பசியாற்ற‌!
இந்த நீலவானம் முழுதும்!
உழுது விட்டு !
இப்போது தான் வந்திருக்கின்றன.!
நல்ல உள்ளமும் தீய உள்ளமும்!
அம்பு போட்டு !
விளயாடும் இடங்களே!
மனங்கள் எனும் மராமரங்கள்.!
மரத்தில் மறைந்த மரமும்!
மரத்தை மறைத்த மரமும்!
இந்த கள்ளிகளுக்கும் தெரியும்.!
அவற்றின் !
முட்களுக்கும் மலர்களுக்கும் கூட தெரியும்.!
இயற்கையின் உள்ளுயிர்!
கூடு விட்டு கூடு பாயும் !
வித்தையில் தான்!
எல்லா விஞ்ஞான‌ங்களும் இங்கே!
கழைக்கூத்தாடித்தனம் செய்கிறது.!
இங்கே!
வரிசையாய் நின்று கொண்டிருப்பது!
திருவள்ளுவரா? திரு மூலரா?!
ஐன்ஸ்டீனா? நீல்ஸ் போரா?!
ஹெய்ஸன்பர்க்கா?பெட்ரண்ட் ரஸ்ஸலா?!
நம் ராமானுஜனா?இல்லை ராமானுஜரா?

உறவின் வலிமை !
உங்கள் பிரிவில் தான் !
அர்த்தப்படுகிறது !
புற உலக சம்பந்தங்களில் !
தொடர்புண்ட சூழலில் !
அக உறவு நிலைகளில் !
அமைதிகாணும் எந்தன் ஆழ்மனம், !
இன்று ஏனோ !
நிம்மதியிழக்கிறது, !
நீள்துயரம் கொள்கிறது. !
இரத்தபாசம் என்று சொல்வார்கள் !
அப்படி ஏதும் தெரியவில்லை !
உங்களுக்கும் எனக்கும், !
ஆனாலும் !
இரத்ததில், சதையில் !
பிரித்துப் பார்க்க முடியாது !
இரண்டுமாய் !
அதாவது இரத்தமும் சதையுமாய் !
இருக்கிறோம் !
என்பதை உறுதிப்படுத்துகிறது!
நம்முள் ஏற்பட்ட !
நமக்கான கோபம் !
தவறு என்னிடம்தான் !
அதில் ஏதும் குழப்பமில்லை!
வெளிவந்த வார்த்தை !
வலி தரக் கூடியவைதான் !
என்பதை !
வலியோடு உணர வைத்தீர் !
சந்திக்க !
வாய்ப்புகள் அற்ற சூழலிலும், !
தொலைபேசி அழைப்புகள் !
நினைக்கும்போது !
முடியாது என்ற போதும்,!
எதேச்சையாக பார்க்கிறபோதும் !
அல்லது அதற்கான சூழல் ஏற்படுகிறபோதும் !
முகம் கொடுத்து பேச முடியாத, !
ஒரு பார்வை கூட !
பார்க்க முடியாத சூழலில் !
உறவின் வலிமை அதன் !
உறுதிப்பாட்டுடன் செயல்படுகிறது !
இந்த கணத்தில் !
உங்களை எண்ணிப் பார்க்கிறபோது, !
கண்களின் கடை ஓரங்களில் !
வழிந்தோடும் !
கண்ணீர்த் துளிகளையன்றி !
வேறொன்றும் !
துணையாய்த் தெரிவதில்லை

அதே வானம், நிலவு,நட்சத்திரம்!
வாழ்வும் அவ்வாறே இயல்பாக!
மாற்றங்களின்றி மௌனமாகப் பயணிக்கும்!
உறவுகள் வரும் போகும் உரையாடும்!
கலகலக்கும்!
எட்டி நின்றே தூற்றிப் புறம் சொல்லி அகலும்!
மகிழ்வின் தருணங்களில் சிரித்ததுண்டு!
முரண்பாடுகளின் முடிவில் சினந்ததுண்டு!
உணர்வுகளின் ஆர்ப்பரிப்பில் சிலிர்த்ததுண்டு!
ஆனாலும்,!
ஒரு கையசைவு!
பார்த்தனுக்கு வாய்த்ததொரு சாரதியாக!
ராமனுக்கு அமைந்ததொரு குகனாக!
அதியமான் களித்ததொரு அவ்வையாக!
வள்ளுவன் சொன்ன நட்பாக!
எதுவோ நானறியேன்.!
இருந்தும்!
நல்லதொரு சினேகம்!
லயமாக அழகாக இனிதாக எனதாக...!
கனிகை

இலையுதிர் காலம் முடிந்து!
இப்போது இங்கே!
கிளையுதிர்காலம்...!
தினமும் இயற்கை மரணத்தை விட!
செயற்கை மரணம் மலிந்து போன!
மண் இது...!
சுவாசப்பைகளும்!
இருதயத்துடிப்பும்!
பலவந்தமாய் பிதுங்கியெறியும் கைகளை!
குலுக்கிக்கொண்டிருக்கின்றன!
சில ராட்சசக்கைகள்..!
எம்மண்ணுமே இங்கே!
செம்மண்தான்!
குருதித்துகள்கள்!
கலந்து போனதால்...!
குழந்தைகள்!
தாலாட்டு!
தொட்டில்!
மூன்றும் தலைகீழாகி இப்போது!
சடலங்கள்!
ஒப்பாரி!
பாடை!
எங்கள் ரணங்களை!
உங்களுக்கெல்லாம் புரிய வைக்க!
எந்த உவமைகளை தேடிப்பிடிப்பது...?!
ஆயுதங்களும்!
ஆயுதங்களும் மோதுகின்றன..!
அப்பாவிகளை இடைநடுவில் நிறுத்திக்கொண்டு...!
அவர்கள் கூற்றுப்படி இது!
சமாதானத்துக்கான போராட்டமாம்..!
இவர்கள் கூற்றுப்படி இது!
வன்முறைக்கெதிரான போராட்டமாம்...!
எங்கள் கூற்றை யார் கேட்கிறார்கள்...?!
எனது தேசத்தின் வரலாறு!
சிதறி விழும்!
மனித உயிர்களின்!
குருதியினால் தத்ரூபமாக வரையப்பட்டுக்கொண்டிருக்கிறது..!
எப்போதோ ஓர் நாளில்!
இங்கு சமாதானம்!
மலரத்தான் போகிறது.!
எல்லோரும் இறந்து போன பின்......!
கிளையுதிர்காலம் முடிந்து!
இன்னும் சில நாட்களில்!
தோன்றக்கூடும் வேரறுகாலம்....!
அப்போது!
எலும்புக்கூடுகளும்!
மண்டையோடுகளுமே!
எஞ்சியிருக்கும்....!
-நிந்தவூர் ஷிப்லி

எல்லோராலும்!
எல்லாவற்றாலும்!
கைவிடப்பட்டவளை!
நேற்று மாலை!
சந்தித்த போதுதான்!
வாழ்க்கையின்!
சில இருண்ட பக்கங்களை கண்டு கொண்டேன்..!
கவிதைகள் பற்றிய அவளது!
கேள்விகளின் வழியே தொடங்கிய!
எங்கள் சம்பாஷணை அவள்!
கனவுகள் பற்றிய வேள்விகள்!
வரை தொடர்ந்தன..!
முல்லைத்தீவில் பிறந்தவள்..!
ஒரு பின்னிரவில் செல் விழுந்த சம்பவத்தில்!
உறவுகளை இழந்தவள்..!
தன்னை விட பலமடங்கு வயதொத்த ஒருவனால் (அ) பலரால்!
மிக நீண்ட நேரம் கற்.............ழிக்கப்பட்டவள்..!
வாழ்க்கையின் அர்தத்தை பத்தாவது வயதில் தொலைத்தவள்..!
போராட்டங்களால் தன்னை தானே சிதைத்தவள்..!
கவிதைகள் பற்றி பேசிக்கொண்டிருந்த என்னை!
பைத்தியக்காரன் என்று கூட நினைத்திருப்பாள்..!
வாழ்க்கையின் கனதியான கணங்களை கடந்து வந்தவளுக்கு!
கவிதைகளின் அவசியம் அநாவசியமாகவே தோன்றியிருக்கும்..!
உன் வாழ்க்கை பற்றி ஒரு கவிதை எழுத வேண்டும் என்றேன்..!
சிரித்தாள் சிரித்தாள் சிரித்தாள்.. சத்தமாக சிரித்தாள்..!
உன் கவிதைகளால் எனது இழப்புக்களை மீட்டு தர ஒண்ணுமா?!
என்ற அவளது கேள்வி என்னை சிலுவையில் அறைந்தது..!
பெற்றோரை!
உறவினரை!
சகோதரரை!
கற்பை!
காதலை!
ஊரை!
நிம்மதியை!
வாழ்வை!
இன்னும்!
எல்லாவற்றையும்!
இழந்த ஒருத்தியைநீங்கள் எப்போதேனும் சந்தித்தால்!
மட்டுமே அதனதன் வலிகளையும் ரணங்களையும்!
உணர்வீர்கள்..!
அவளது இழப்புக்களை வார்த்தையாக்க முடியாமல்!
முதன் முறை கவிதையிடம் தோற்றுப்போகிறேன் நான்..!
இதற்கு மேல் எழுத கண்ணீரைத்தவிர!
என்னிடம் வேறு மொழிகள் இல்லை

காலம் கடந்துகொண்டே!
இருக்கிறது.........!
இதோ நீ வருவதற்கான!
சில மணித்துளியின்!
இடைவெளியில் நானிருக்கிறேன்!
நம் பழைய காலங்களை!
மனதோடு புரளவிட்டு.........!
எவ்வளவோமுறை!
தாண்டக்கூடாத எல்லைக்கோட்டை!
சாதாரணமாய் கடந்திருக்கிறோம்!
கடந்து வந்த!
நிமிடங்களை நினைக்கும்போது!
சின்னதாய் சிறகு கூட!
முளைத்துவிட்டது எனக்கு!
அவ்வளவு சந்தோஷம்...!
நாம் மட்டுமே உணரும்!
அந்த சல்லாப நாட்கள்!
அடிமனதோடு அப்பிக்கிடக்கும்!
சந்தோஷ நிமிடங்கள்!
நாம் இனிக் கடக்கும்!
எல்லாக் காலங்களையும்!
நனைத்திருக்க வேண்டும்!
அந்த நிமிடங்களிலிருந்து!
நமை விடுவித்துக்கொண்டு!
காலம் கடத்த முடியுமா!
நினைக்கும்போதே கனக்கிறதே....!
நீர்வீழ்ச்சி!
நிமிடங்களின் நிகழ்வுதான்....!
நம் நிகழ்வுகளும் அதுமாதிரிதான்!
எல்லாம் ஒரு நிமிடத்திலேயே!
நிகழ்ந்து-ஆனால்!
எப்போதும் நம்மை!
நனைத்தபடியே இருக்கிறது!
இருக்கவும் வேண்டும்...!!
சகியே.....!
என் சுகமே.........!
சீக்கிரம் வா...!
வார்த்தைகள் நின்றுவிட்டது!
உன் வரவுக்காக.....!!
- தென்றல்.இரா.சம்பத்

தொலைக்காட்சியில் !
நாளை உலகம் அழியப் போவதாக அறிவித்தனர்!
எங்கும் அமைதி !
யாரும் பரபரக்கவில்லை!
எவர்க்கும் நாளைப் பற்றிய சிந்தையில்லை!
பசி பிணி கடன் பற்றிய நினைவில்லை!
பிறப்பு இறப்பு பற்றிய பயமில்லை!
காமம் க்ரோதம் எதுவும் தலைத்தூக்கவில்லை!
பொது கூட்டங்கள் இல்லை !
பிறந்த நாள் கொண்டாட்டங்கள் இல்லை !
உண்ணாவிரத போராட்டஙகளும் இல்லை!
கூச்சல் இல்லை குழப்பம் இல்லை!
பணம் ஏற்படுத்திய வேற்றுமையில்லை!
நிறமில்லை பேதமில்லை !
பகலில்லை இரவில்லை !
யாருக்கும் அடையாளங்களில்லை!
அனைவரும் அமைதியாக உறங்கினர்!
நாளைப் பற்ற்ய உணர்வின்றி.....!
- கீதா ரங்கராஜன்

அந்தி மறையும் ஆனந்த வேளை...!
ஆகயச் சூரியன் ஆழ்கடல் மீது செங்கதிர்களால் ஸ்பரிசம் செய்ய...!
கடற்கரை தனில் நானும் தனிமையில்...!
இறைவன் தந்த அருட்கொடையாம் இயற்கையை!
(இ)ரசித்தவனாக இருக்கும் வேளை...!
கரையை மோதும் கடல் அலைகளின் ஓசை என் காதோரம் ஏதோ சொல்ல முற்படுவது போல் தோன்ற...!
என்னுள் உதித்தன சில வரிகள்...!
தருகிறேன் கவிதை துளிகளாய்... !
ஐம் பெரும் பூதங்கள்...!
அறிவோம் நாம் யாவரும்...!
ஐந்தென அவற்றை பிரிக்கக் காரணம்?!
(ஐம்) பொறிகளும், புலன்களும் மானிடராம் நமக்குண்டு என்பதாலா?!
“நிலம், நீர், காற்று, ஆகாயம், தீ”!
எங்கே இன்னுமொன்று?!
அது அழிந்து கொண்டு வருவதனாலா!
அன்றே நம் முன்னோர் அதை கண்டு கொள்ளவில்லை? !
அதுதான் “தாவரம்”!
இயற்கை என்றாலோ நம் கண் முன் நிற்பவை...!
பச்சை பசேல் என பளிச்சிடும் தாவரங்கள் தானே.. !
!
குளிர்ச்சியான ஆற்றங்கரையோரத்திலே...!
இதமான தென்றல் காற்று வீச...!
மரச் சோலையின்கீழ் சேலை விரித்து இளைப்பாறி...!
அந்தி வானை ரசிக்க யாருக்குத்தான் ஆசையில்லை?... !
தாவரங்கள் இன்றி இயற்கை ஒரு போதும் இயற்கையாக இருக்காது.!
இயற்கைக்கு அழகு சேர்ப்பதே தாவரங்கள் தானே... !
வறண்ட பாலை மண்ணை பார்த்து “அழகிய இயற்கை நிலம்” என்று கூறுவது அரிது...!
நடுக்கடலிலே...!
சுற்றும் முற்றும் நீர் சூழ்ந்திருக்க...!
இயற்கையை நாம் ரசிப்பதரிது...!
உலர்ந்த காற்று உஷ்ணமாய் உடம்பில் படும் போது...!
காற்றை ரசிப்பதரிது...!
பகல் பொழுதிலே.. சுட்டெரிக்கும் சூரியன் சுடரொளி வீசும் போது...!
வானத்தின் அழகை ரசிப்பதரிது...!
தீ என்றாலே சற்று தூரநின்றுதான் பார்க்கும் நாம் அதை இயற்கை என ஒப்புக்கொண்டதும் அரிது...!
ஐம் பூதங்களில் அப்படி என்னதான் விஷேசம்... அவற்றின் பேரில் பூதம் சேர்ந்திருக்க?...!
சற்று சிந்திக்க....!
இவை இல்லாதவிடத்து, எதுவுமே வாழ முடியாது என்பது தெளிவு...!
இவை மிகைக்குமிடத்து எல்லாமே “அழிவு” என்பதும் அறிவு...!
இது அனுபவம் தந்த முடிவு...!
“இயற்கை அனர்த்தங்கள்” ஐம் பூதங்களின் சீற்றமே என்பார்கள்...!
இயற்கையின் அழுகைதான் அனர்த்தமாய் வெடிக்கிறது என்பதை அறியாதோர்... !
பூமி பொறுமையிழந்தால் “நில நடுக்கம்”!
நீர் பொங்கி எழுந்தால் “சுனாமி” மற்றும் “வெள்ளம்”!
காற்றின் அத்துமீறல் “சூறாவளி”!
ஆகாயத்தின் குமறல் “இடிமுழக்கம்”!
அழிவுகளின் பயங்கரம் தீயால் வருவதுதான்... எச்சங்களைக்கூட விட்டுவைக்காது...!
இவை நாம் காலா காலமாய் கண்டுவந்த உண்மைகள். !
இன்றைய கால கட்டத்தில்....!
இயற்கை அழிவுகளின் இன்னுமொரு பரிணாமத்தை நாம் சிந்தித்ததுண்டா?!
இயற்கைக்கு சவாலாகவும்...!
இயற்கையே சவாலாகவும் மாறும் கொடுமை...!
“தாவரங்களின் அழிப்பு” !
மெய்ஞானம் வென்ற விஞ்ஞானம் கூறும் உண்மைகளுள் ஒன்றுதான் “உலக வெப்பமாதல்” (GLOBAL WARMING)!
இதற்குப் பிரதான காரணம் “காடழிப்பு”!
அழிவது காடு மட்டுமல்ல... முழு உலகும்தான்...!
கொடிய விலங்குகள் என நாம் வகுத்த எந்த மிருகமாவது இயற்கையை அழித்ததாக அறிந்ததுண்டா?!
ஆறறிவுடைய நாம் மிருகத்தை விடவும் கொடியவர்களோ?!
காட்டை அழித்து...!
நாட்டை பிடித்து...!
வானைப் பிழந்து...!
தீயால் எரித்து...!
காற்றில் கலந்து...!
நீரிலும் நிலத்திலும் வானிலும் கபடங்கள் செய்யும் கயவர்கள் கூட்டமா இந்த மானிடப் பிறவி??!
நம்மை மகிழ்விக்கும் இயற்கையை மகிழ்விக்க நாம் என்ன செய்திருக்கிறோம்??!
மனிதர்கள் வணங்கிட இயற்கையில் பல தெய்வங்கள் உண்டெனக் கூறும் நாம்...!
நம்மை வணங்கிட இயற்கையிடம் நல்லபடி நடக்க வேண்டாமா?? !
இது கவிதைக்கு ஒரு முடிவாக இருந்தாலும், நம் சிந்தனைக்கு ஒரு ஆரம்பமாக இருக்கட்டும்

வெகுநாட்கள் கழித்து!
முகச்சவரம் செய்து கொண்டபோது!
நுரையோடு முடி சேர்த்து!
சில பொய்களும் விழுந்தன கீழே!..!
-சூர்யா கண்ணன்!
குன்னூர்!
1, நஞ்சப்ப ராவ் கட்டிடம்,!
பெட்போர்டு, குன்னூர் -1!
நீலகிரி மாவட்டம்