தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

அவளும் மல்லிகையும்

மதியழகன் சுப்பையா
வாங்கிச் சென்ற !
மல்லிகைப் பூவை !
வேண்டாம் என்ற போது !
ஏன்? என்று கேட்க வில்லை !
வீசி எறிந்து !
கோபப்படவில்லை !
கசங்காமல் வீட்டிற்கு !
எடுத்துச் செல்வது பற்றி !
சிந்தித்திருந்தேன் !
அடுத்த சந்திப்பின் போதும் !
மல்லிகையுடன் வருவேன். !
------------------------------- !
* !
ஜாக்கெட் ஊக்கை !
மாட்டிக் கொண்டிருந்த !
உன் கைகள் !
உதிர்ந்த மல்லிகைகளை !
பொறுக்கிய என் கைகளை !
தட்டி விட்டது !
காரணம் சொல்லாமல் !
அப்படி செய்யக் கூடாது என்று !
பாவாடை நாடாவை இறுக்கினாய் !
ஆனாலும் !
வாசனை மூளையிலும் !
மல்லிகை புத்தகத்திலும் !
பத்திரமாய் இருக்கிறது. !
------------------------------ !
* !
ஒரு முறை !
தலை மணக்க !
மல்லிகை சுமந்து வந்தாய் !
கை கனக்க !
மல்லிகை சுமந்து நானும் !
இன்னொரு முறை !
வெறுங்கூந்தலோடு !
வந்திருந்தாய் !
கையும் பையும் !
வெறுமையாய் நான். !
--------------------------- !
* !
இன்றைக்கு !
வேண்டாமென !
உதட்டில் பூசிய !
என் எச்சிலை துடைத்தாய் !
காரணம் கேட்டதற்கு !
தலையில் கொத்தாய் !
மல்லிகை காட்டினாய் !
வீட்டிற்கு தூரமென !
என்னையும் !
தூரம் வைத்தாய். !
--------------------------- !
* !
உன் மீது !
சவாரி செய்ய !
நான் வாங்கி வரும் !
பயணச் சீட்டுதான் !
மல்லிகைச்சரம் !
எனக் கிண்டல் செய்வாய் !
என் இடுப்பில் அமர்ந்த படி. !
----------------------------- !
* !
கட்டிலெங்கும் !
மல்லிகை பரப்பி !
மல்லாந்திருந்த உன் !
யோனி முகர்ந்து !
முத்தமிடுகையில் !
மல்லிகைக் காடானது !
மனசு

எங்கே போகிறது?.. பனி விளையாட்டு

வேதா. இலங்காதிலகம்
எங்கே போகிறது உலகம்?.. பனி விளையாட்டு!
01.!
எங்கே போகிறது உலகம்?!
------------------------------------!
அன்பின் தழுவலற்ற மழலைகள்!
ஏக்க சமுத்திரத்தில் அல்லாடஇ!
அன்பாலிணைந்த இன்ப ஜோடிகள்!
வாழ்வுக்காய் மௌன விசும்பலுடன்இ!
சினமடக்கிய பூமியாய் துணைகள்!
சின்ன வாரிசுகளுடன் ஒற்றைக்காற்தவம்.!
முன்னோர் தர்மங்களைப் புரட்டி!
எறிந்த மனிதக் கூட்டம்.!
விண்தொடும் வியத்தகு தொழில்!
நுட்பத்தில் விஞ்ஞானக் குழந்தை.!
கண்மயக்கும் அடுக்கு மாடிகளைக்!
கண்முன்னே பொலபொலவென!
நொறுக்கும் உடைந்த மனிதன்.!
உன்னத மானுடப் பிறவியை!
அங்கவீனர் ஆக்குவோராய் உலகம்!
கண்ணிழந்த மானுடராய்ப் புவியில்.!
திருவுடை அன்பு வட்டத்தால்!
விலகி தனியாய்- குழுவாய்!
உருவாக்கிய மனச்சிலந்தியின் பசையில்!
சிக்கிஇ அல்லாடிஇ பின்னப்பட்டு!
பெருகும் பயமற்ற அமிலத்தில்!
தோய்ந்து ஊறிய மனிதன்.!
பொங்கும் சுயநல விநோத!
உருவில் ஆறறிவாளன் மனிதன்!!
பூங்காவனம் உலகென்பதை மறக்கிறான்!
தொங்கும் வன்முறை நூலாம்படைகள்!
தேங்கிய நரகக்குழியாக்கி உலகில்!
தங்க மனிதனெங்கே போகிறான்!!
எங்களுலகமிங்குதானிங்குதான்! தானே சுற்றி!
பங்கமின்றிக் கதிரவனையும் சுற்றும் !
எங்கள் உலகம் எங்கள் கையிலே!!
அமைதியைக் கைப்பற்றுதல் எமதுகடன்!!
02.!
பனி விளையாட்டு!
----------------------------!
பொல பொலவெனப் பொழிந்த பனி!
பளபளவென ஒளிர்ந்தது சூரியனால்.!
வெடவெடவென நடுங்கினார் பலர்.!
துருதுருவென சிறுவர் நாம்!
குடுகுடுவென வெளியே ஓடினோம்.!
சர்சர் என பனியில் சறுக்கினோம்.!
தடதடவென ஓடி ஆடினோம்.!
கலகலத்த சிரிப்பும் கும்மாளமாய்.!
பூப்பூவான பனி விளையாட்டில்!
சொதசொதவென நனைந்தோம் செப்பமாய்.!
தொணதொணத்தாள் அம்மா போதுமென.!
சிடுசிடுத்துக் குசுனியுள் சென்றாள்.!
சுடச்சுடத் தேனீர் தந்தாள்.!
கதகதக்கும் வீட்டு வெப்பமும்!
கமகமக்கும் அம்மாவின் உணவும்!
சுறுசுறுப்புத் தந்தது எமக்கும்

யாரும் யாருக்காகவும்

கருணாகரன்
யாரும் யாருக்காகவும் இல்லை என்றபோது!
இந்தப்பூமியில் இல்லை!
பாதாளமும்!
கோபுரமும்!
நான் தேடினேன்!
பாற்கடலை!
அவன் தேடினான்!
விசமலையை!
கலசங்கள் உடைந்து வீழ்கின்றன!
இருக்கட்டும் வான் வெளியில் பறக்கும்!
நமது கனவுகளும்!
பொய்யும்!
கண்ணீரில் பிரதிபலித்த!
முகங்களை!
கடக்க முடியாமல் திணறிய!
ஒரு காலம்!
பழி நிரம்பி உறைந்தது!
வழியற்ற வெள்ளாடுகளை!
வேட்டையாடுகிறது!
காடு!
நான் நெருப்பைத்தின்கிறேன்!
பாழும்!
சேற்றில் நாற்றமெடுக்கும்!
புழுக்களோடென்னை!
பழகவைக்கிறேன்!
இசை ஒரு நொருங்கிய!
பாத்திரமாக சிதறிக்கிடக்கிறது!
காற்றில் பரவுகின்றன!
நெருப்புத்துகள்கள்!
நாயெங்கே பூனையெங்கே!
என் காலை இழுத்துக் கொண்டு போகின்றன!
கரப்பான் பூச்சிகள்!
பங்கருக்குள் இருள்!
இருளுக்குள் இருக்கிறது பாம்பு!
பங்கருக்கு மேலேயும் சுற்றுகிறது பாம்பு!
சிறகோடு!

ஆக, அவனோட மரணம்; அவனாலேயே அவனுக்கு நிகழ்கிறது!!!

வித்யாசாகர்
ஆற்றுமணல்!
வீடு கட்ட மட்டுமாச்சி,!
ஆறு ஏரி குளமெல்லாம்!
பாடத்தில் படிக்க மட்டுமாகுது,!
சோறு குழம்பு பதார்த்தம் கூட!
பேசனாயி போச்சி,!
பேசினாலும் நடந்தாலும்!
ஸ்டெயிலென்கிறான் மனிதன்,!
செத்தாலும் மாலை போட்டு!
வீடு கட்டி அழுவுறான்; குடிச்சிப்புட்டு ஆடுறான்;!
சோறு கொஞ்சம் குறைந்தாலும்!
பொண்டாட்டிய அடிக்கிறான்!
போதை தெளிந்து விடியும் போது!
பேன்ட் சட்டையில் திரியுறான் -!
பெர்பெக்டுனு பீத்துறான்,!
அவளும் மட்டும் லேசுல்ல!
ஆள விட்டு வைக்கல -!
பணத்தை கரைச்சி குடிக்காம!
பாவி மனசு ஓயல,!
பொய்யி சொல்லி அலையிறா!
குடும்பமுன்னு மறைக்கிறா!
கெட்டதெல்லாம் வளர்த்துவிட்டு!
கோல் சொல்ல போகுறா,!
ஜீன்ஸ் பேன்ட் ஒசத்தியாம்!
பிசா மட்டும் இனிக்குதாம்!
தலையில் வைத்த ஒற்றை ரோஜா!
நாட்டுப்புற மேக்கப்பாம்,!
ஜட்டியோட அலையுது!
டூப் பீசுல சிரிக்குது!
பட்டுப் புடவை காசுபோட்டு நைட்கிளப்ல ஆடுது!
சினிமாவுல வரதெல்லாம் தெருவிலேயே நடக்குது!
பாரின் போல மாத்திட்டதா கனவுலேயே வாழுது,!
ஆண்டி கதை படிக்கிறான்!
ஆன்லைன்ல தேடுறான்!
பிகரு வெட்ட அலையிறான்!
பொண்டாட்டி தெருவில் போனா பார்க்கிறவன வெட்டுறான்,!
சோம்பேறி இளைஞன்டா!
சொகுசா பிழைக்கும் பொழப்புடா!
போராடி ஜெயிக்காத பயத்தில் வளரும் ஜென்மம்டா!
ஏமாந்தவன் தலை கிடைத்தா -!
அறுத்துப் போடும் அசிங்கம்டா,!
ஒன்னுஒன்னா மாறுறான்!
எல்லாமே ரசிக்கிறான்!
சுயநல மோகத்துல உறவை தள்ளி வைக்கிறான்!
அக்கப் பக்கம் தொடர்பு அறுந்து ஒத்த ஆளா வாழுறான்,!
பத்துமாசம் பிள்ளைய முந்தி செத்தா தின்னுறான்!
பொணத்து மேல ஏறியமர்ந்து சாமி வணக்கம் சொல்லுறான்!
பூச்சி தின்னு இறால் தின்னு, மீனு போயி ஆடு போயி,!
மாடு தாண்டி பாம்பு பல்லி தாண்டி மனுசனையும் மேயுறான்,!
கூறு கேட்ட வளர்ச்சிடா!
காலம் மாரி போச்சுடா!
கண்டதெல்லாம் செய்துவிட்டு!
கரீ- க்கீட்டுனு பேசுடா;!
நெருப்பை கொளுத்தி தலைக்கு மேல!
போட்டுகுட்டே ஓடுடா..!

முகங்கள் மறத்தல்

எம்.அரவிந்தன்
முழுதும் முகங்கள் வரையப்பட்ட!
ஒரு புத்தகத்தை!
பாதுகாக்க வேண்டியிருக்கிறது!
காலத்திடமிருந்து!
நினைவின் ஆதிப்பக்கங்களை!
கரையானாகிக் கரைத்திருக்கிறது!
காலம்!
சில முகங்களின்!
சிரிப்பு மட்டுமே எஞ்சியிருக்கிறது!
சில கண்களின்!
ஓளியைக் காணோம்!
சில முகங்கள்!
பளிச்சென இருக்கின்றன!
யாருடையதென்ற குறிப்பைக் காணோம்!
சில பக்கங்களை திறக்கையில்!
ஒரு குரல் ஒலிக்கிறது!
பல வார்த்தைகள் நினைவுக்கு வருகிறது!
ஒரு பாவனை உயிர் பெறுகிறது!
சில முகங்களை!
முழுதும் நீக்கி விட்டாலும்!
கருணையுடன் சிறு குறிப்புகளை!
எழுதி வைத்திருக்கிறது காலம்.!
ஐந்தாம் வகுப்பு!
நண்பனுக்கான பக்கத்தில்!
பள்ளியை விட்டு விடுதலையாகும்!
பரவசத்தை மட்டும்!
விட்டு வைத்திருக்கிறது.!
சில பக்கங்கள்!
தண்ணீர் ஊற்றப்பட்ட!
தெளிவின்மையுடன்!
பரிதவிக்கிறது!
அடுத்த முறை பார்க்கையில்!
எது எது இருக்குமோ!
காலம் முழுமையாக!
வெற்றி பெற்றிருக்கும்!
வெள்ளைப் பக்கங்களை!
மீண்டும் தடவித் தடவி!
பார்த்து விட்டு!
படுக்கச் செல்கிறேன்!
முகங்கள் மறத்தல்!
ஒரு மென் வன்முறை

சுனாமி - நல்ல தருணம்

மருதமுனை எஸ். ஏ. ஹப்பார்
அழகிய அக்பர் கிராமம்!
அன்பான மௌலானா வீட்டுத்திட்டம்!
இன்னொரு இருபத்தைந்து மீனவர்திட்டம்!
இன்றைய மக்பூலியாபுரம் (அன்றைய பஞ்சாப்) என!
ஆண்டாண்டுகாலமாக எங்கள் முதியோர்!
ஆதியில் தடம் பதித்த!
சுவடுகளையெல்லாம் ஒரு நொடிப்பொழுதில்!
சுருட்டி எறிந்து விட்டாய்.!
பணம் நகை பாத்திரங்கள்!
பத்திரப் படுத்திய ஆவணங்கள்!
வீடுவாசல் எதுவும் வேண்டாமென!
வீதிக்கு ஓடிவந்த எம்மக்களை,!
உடுத்த உடைகள் கூட!
உடலில் காக்க விடாமல்!
உக்கிரமாய்ப் பிய்த் தெடுத்து!
உள்வாங்கிக் கொண்டாய் நீ!!
பிறக்கப் போகும் பிள்ளையையோ!
இறக்கப் போகும் தறுவாயையோ!
கண்டுகொள்ளாமல் குருவிக் கூட்டுக்குள்!
குண்டு வைத்ததுபோல் ஆக்கிவிட்டாய்!!
ஆக்குவதும் அழிப்பதும் நீதான்!
அவனியிலே அதற்கு இணையில்லை!
எனவுணர்த்தவா ஆழிப்படைகளை அனுப்பி!
அரைமணிக்குள் ஆக்கிரமித்து விட்டாய்!!
ஆகாயம் கடல் தரையென!
அதி நவீன ஆயுதங்கள்!
அதிலும் உயர் தொழிநுட்பம்!
அத்தனையும் இருந்தென்ன பயன்?!
கடல் ஆகாயம் தரைகளையே!
படைகளாக்கி ஆட்டங் காணவைப்பேன்!
என நீ உணர்த்திவிட்டாய் -!
அகிலத்தையே நடுநடுங்க வைத்துவிட்டாய்.!
கடலில் கால் பதித்து!
அலைகளை அள்ளி முத்தமிட்டு!
அணைத்து புரண்டு விளையாடி!
ஆனந்தப் பட்ட நாங்கள்,!
ஆலை என்றதும் அலறி அடித்துக்கொண்டு!
ஏறுதற்கு இடம் தேடுவதையும்!
ஓடுதற்கு வழி பார்ப்பதையும்!
வேடிக்கை பார்ப்பதற்கா எங்களுயிர் காத்தாய்?!
இல்லையில்லை இது எச்சரிக்கை மட்டும்தான்!
இன்னும் உன் தண்டனை இறங்கவில்லை!!
இரவு பகலாகவும் பகல் இரவாகவும்!
சூரியன் மேற்கிலும் விழிகள் உச்சியிலும்,!
மாறும் நாள் வருவதற்குள் எங்களை!
மாற்றிக் கொள்ள ஒரு சந்தர்ப்பம்!
இது ஒரு நல்ல தருணமும்கூட!
உன்னை நன்கு புரிந்து கொள்வதற்கு

அர்த்தமுள்ள கர்வம்

அருண்மொழி தேவன்
என் விடுதி நண்பர்களே!!
நான் ஒரு ப‌ட்டிக்காட்டான் என்று!
ப‌ரிகாச‌ம் செய்ப‌வ‌ர்க‌ளே..!
எனக்கு கொஞ்சம் கர்வம்தான்!
நான் ஒரு விவசாயி மகன் என்பதில்!
எனக்கு கொஞ்சம் கர்வம்தான்.!
++++++++++++++++++++ !
உங்க‌ள் த‌ந்தைக‌ளோ!
வாரம் இரண்டுநாள் த‌வ‌றாம‌ல்!
செல்வார்க‌ள்!
கோவிலுக்கும்,ம‌ருத்துவ‌ம‌னைக்கும்..!
என் த‌ந்தையோ!
ம‌ழைக்கு கூட‌ ஒதுங்கிய‌தில்லை!
ப‌ள்ளிக்கூட‌த்திற்கும்,ம‌ருத்துவ‌ம‌னைக்கும்..!
+++++++++++++++++++++ !
கணிப்பொறியை கையில்!
வைத்திருக்கும் உங்கள் தந்தையைவிட‌!
கலப்பையை கையில்!
வைத்திருக்கும் என் தந்தைக்கு!
சிவப்பாக‌வே இருக்கும்..!
உள்ளங்கை..!
++++++++++++++++++++++!
உங்களுக்கு ஒன்று தெரியுமா?!
மனிதன் தனக்கான உணவை !
தானே தயாரித்துக் கொண்டபோதுதான்!
நாகரிகம் பிறந்ததாம்.!
அப்படி பார்த்தால்!
இங்கே நான் மட்டும்தான்!
நாகரிக மனிதனின்!
ஒரே வாரிசு.!
+++++++++++++++++++++++!
வாகன‌த்தில் அம‌ர்ந்து!
ந‌க‌ர‌த்தை சுற்றிப்பார்த்த‌ !
நீங்க‌ள் எங்கே புரிந்து கொள்ள்ப்போகிறீர்?!
த‌ந்தையின் சிம்மாச‌ன‌ தோளில் அம‌ர்ந்து!
உல‌க‌த்தையே அர‌சாண்ட‌!
இந்த‌ ம‌ன்ன‌னின்!
கர்வ‌த்தை..!
+++++++++++++++++++++++!
என் விடுதி நண்பர்களே!!
நான் ஒரு ப‌ட்டிக்காட்டான் என்று !
ப‌ரிகாச‌ம் செய்ப‌வ‌ர்க‌ளே..!
எனக்கு கொஞ்சம் கர்வம்தான்!
நான் ஒரு விவசாயி மகன் என்பதில்!
எனக்கு கொஞ்சம் கர்வம்தான். !
-- இ.அருண்மொழிதேவன்

ஈழம் உனக்கேயடா

இமாம்.கவுஸ் மொய்தீன்
ஈழம் உனக்கேயடா!!!
------------------!
எப்படி மாறிவிட்டது உலகம்- மனிதா!
எப்படி மாறிவிட்டது.!
உரிமை கேட்பவன்!
ஒடுக்கப் படுகிறான்!
உரிமை மறுப்பவன்!
மதிக்கப் படுகிறான்.!
தன் இனத்துக்காக!
மொழிக்காக!
நாட்டுக்காகப்!
போராடுபவன் - தெரு!
நாயைப் போல் அடிக்கப்படுகிறான்!!
தீவிரவாதி!
சமூக விரோதி!
அழிவுச் சக்தியென!
நிந்திக்கப் படுகிறான்!!
நிராயுதப் பாணியாய்!
இருப்பவன் பக்கம்!
நியாயமும் நிற்பதில்லை!!
நீதிகேட்கும் போராளிப்பக்கம் !
நித்தம் நித்தம் தொல்லை!!
ஆயுதம் தாங்கி !
அக்கிரமம் செய்பவரை!
எவரும் கேட்பதில்லை!!
அவன் ஊரையழித்தாலும்!
உயிர்களழித்தாலும் - உலகம்!
கண்டு கொள்வதில்லை.!
ஈழம் ஆனாலும்!
ஈராக் ஆனாலும் !
குற்றவாளியாய்க் !
கருதப்படுபவன் !
மண்ணின் மைந்தனே!!
கல்லை எறிந்து!
எதிர்ப்பைக் காட்டுபவன்!
தீவிர வாதியாம்!!
ஆயுதம் ஏந்தி!
உயிரை அழிப்பவன்!
பாதுகாவலனாம்!!
இருளில் மூழ்கி!
உறங்கிக் கிடக்குது!
உலகம் இப்போதடா!!
விழித்துக் கிடந்து!
போர் செய்துக் கிடப்பது!
வீரர் நீங்களடா!!
விடியும் நிச்சயம்!
மடியும் பகைமை!
வெற்றி உன்னதடா! !
விடுதலை கிடைக்கும்!
உலகே போற்றும்!
தமிழீழம் உனக்கேயடா!!!
- இமாம்.கவுஸ் மொய்தீன்

ஒரு தற்கொலைக் குறிப்பு

எம்.ரிஷான் ஷெரீப்
துரோகத்தைப் போர்த்தி வந்தது!
பொய்யானதொரு நேசம்,!
அதனிசை மிகப் பிடித்தமானதாகவும்,!
சாத்தியப்படாச் சுவைகளைப் பூசி வந்ததாகவும்!
இருந்ததைக் கவனித்தபோதே!
சுதாகரித்திருக்க வேண்டும் !!
நீர்வீழ்ச்சிக்குள் தூண்டிலிட்டுக் காத்திருந்த !
மடத்தனத்தை என்சொல்ல ?!
நேசங்களின் மையப்புள்ளி!
தொலைபேசித் துளைகள் வழியே கசிந்திட,!
இணையமும் வாழ்க்கையும்!
பேருவகையைத் தருவதாகத் தோன்றிட!
எல்லைகளுக்குள்ளேயே சுழலச் செய்தது காலம் !!
வார்த்தைகளால் !
பார்த்துப் பார்த்துக் கட்டிய!
அன்பின் மாளிகையை உடைக்க!
கலவரத்தைக் காலத்தின் கரங்கள்!
பொத்திவந்தன ;!
ஒரு நெஞ்சம் ஏமாந்து நின்றநேரம்!
பிளந்து உள்ளே எறிந்திட்டன !!
மறு நெஞ்சம் சிரித்தவாறே !
அதனைப்பார்த்து ரசித்திருந்தது !
சிரித்த அதன் பற்களிடையே!
முன்பு தின்றொழித்த நெஞ்சங்களின்!
சதைத்துணுக்குகள் எஞ்சியிருந்தன !!
செத்துப்போகிறேன் ;!
நாளைய உதடுகளில் நல்லதாகவோ தீயதாகவோ !
என் பெயர் உச்சரிக்கப்படக் கூடும்..!
உடலைப் புதைகுழி !
முற்றாகத் தின்றுமுடித்ததன் பிற்பாடு!
அதுவும் மறக்கடிக்கப்படலாம் !!
இனிமேலும்,!
துரோகத்தைப் போர்த்திப்!
பொய்யானதொரு நேசம் வரும்பொழுதின் !
இசையில் மயங்காமலும்,!
அதன் சுவைகளில் உறையாமலும்!
கவனமாக இருப்பீராக !!
-எம்.ரிஷான் ஷெரீப்,!
மாவனல்லை,!
இலங்கை

அர்த்தமற்ற வார்த்தை

இ.இசாக்
அப்பாவும் அம்மாவும்!
கவனிப்பாரற்று காலத்தைக்கடத்துகிறார்கள்!
அடிப்படை வசதியுமற்ற!
என்!
கிராமத்தில்!!
எனக்கிணையானவளும்!
வெளியிலும் சொல்லமுடியாமல்!
வெட்கி!
வெட்கி!
சோகத்தில் கழிக்கிறாள்!
தன்!
விடியாத இரவுகளை !!
வாரிசுகளும்!
நாலு இடம் அழைத்துச்செல்ல!
நல்லது கெட்டதுகளைச் சொல்லித்தர!
ஆளின்றி!
புழுங்கி!
புழுங்கி!
நகர்த்துகிறார்கள் நாட்களை !!
எனக்கும் எவருமில்லை!
இந்த!
அந்நிய மண்ணில்!
இருந்தும்!
வெட்கமற்று சொல்லிக்கொள்கிறேன்!
“நான்!
குடும்பக்காரன்'