தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

சொந்தங்களிடமான சொந்தம்

மு. பழனியப்பன்
சொந்தங்கள் எரிச்சலைத் தருகின்றன !
விசயம் கேட்கும் காதுகள் !
கூர்ந்து நோக்கும் கண்கள் !
எப்போது சிரிக்கலாம் என நம் !
சருக்கலை எதிர்பார்த்து நிற்கும் குரோத மனம் !
தான் மட்டுமே உயர்வு !
மற்று எவர் செய்தாலும் சரியே இல்லை !
எனப் பேசும் பொறமைக் குணம் !
இவர்களை நம்பி செய்யாமல் இருக்கவும் !
முடியாது !
செய்தும் தொலைக்க முடியாது !
என்ன செய்வது !
இவர்களுடான பந்தம் !
பாதியில் நின்றுவிடக் கூடாதே !
சொல்லியும் சொல்லாமலும் !
விசேஷத்தை முடித்துவிட்டோம் !
இனி அவர்கள் விசேஷம் வரும் !
அதுபோது நாம் வைத்துக் கொள்வோம்

மாலியனின் கவிதைகள்

மாலியன்
ஏழையின் தேர்தல் நாள் !
“ வாக்குரிமையை எண்ணி மகிழ்ந்தது !
ஏழை மனம் !
தேர்தல் நாளில் றேசன் காட்டாய் வாக்குச் !
சீட்டு ” !
!
3-92 India !
!
ஏழ்மை !
!
“ சூரியகிழவன் தனது முதிர்ந்த கரங்களால் !
இருளைக் கிழித்து, காற்றை முகர்ந்தது !
பரந்த உலகில் - ஆங்கோர் தாயின் சாபம் ஏற்ற !
வண்ணம், !
என்றும் அவள் இரவையே வேண்டுகின்றாள்: !
ஆம், அவள் குழந்தைகள் பசியை மறந்து !
உறங்கும் என்பதற்காக ” !
1-93 - India !
!
அசைவு !
!
“அசைவுகள் அசைவின்றி !
அசைந்த வண்ணம் !
பிரபஞ்ச வெளிகளில் ” !
!
1992 !
!
இறப்பு !
!
“மனித நகர்வின் படிப்படி வளர்ச்சிகளின் !
இயக்கக் கட்டுப்பாடு !
ஆயினும் ஆன்மாவின் சிறை !
மீட்புப் போலும் ” !
1992 !
!
புகலிடம் !
“ இலையுதிர் காலத்து பறவைகள் போலே !
புகழிடம் தேடிபறந்தவர்கள் நாஙகள் - !
ஆயினும் புகலிடம் என்பது அடிமைத்தனம் !
போலும், !
ஏனெனில் சிறைக்கதவுகளும் அடைக்கலம் !
கொடுத்தன! ” !
!
5-3-1992

காவல்காரன்

எம்ஸீயே.பரீத்
முற்றத்தில் முள்ளில்லாத !
ரோஜா !
கைக்கெட்டிய தூரத்தில் !
செவ்விழ நீர் குலைகள் !
தடவியே பார்க்கலாம் !
காவல்காரனாகிவிட்ட !
தோட்டக்காரன் !
படலைகள் !
திறந்தேகிடக்கும் !
“பாஸ்கள் சலுகைகள் ரத்து” !
சும்மா ஒரு பேச்சுக்குத்தான் !
வந்தவர்களை வரவேற்கும் !
கரும்புத்தோட்டம் !
இடையில் !
படுத்துக்கிடக்கும் !
வெள்ளரிக்காய் !
அப்புறம்.. !
வத்திப்போன பூவல் !
கோடையின்வெளிச்சம் !
காய்ந்து சுருங்கிப்போன !
புடலங்காய் !
காவல்காரண் கண்டுகொள்ளவே இல்லை !
கோடையோடு கோபம் !
எட்டிக்கடந்தால் !
கரும்புத்தோட்டம் !
மூடிக்கிடக்கும் வாய்க்கால் !
பாம்புகளின் நடமாட்டம் !
பக்கத்து தோட்டக்காரனின் !
பாய்ச்சல் தண்ணி !
வாய்க்காலுக்குள் !
சுதந்திரமாய்.. !
வந்துவிழும் !
அவனால்தான் !
அந்தகரும்புக்கே சுவை.. !
தோட்டக்காரன்.. !
காவல்காரனாய்

இருவரிக் கவிதை

வினோத்குமார் கோபால்
இருளறையில் கருவாகி!
உருளையில் பிணமாகி!
இருவரிக் கவிதையானாய்!
மணற் கூட்டிலுயிர்!
பொதிந்த மனிதா!!

சமுத்திரம்

மெய்யன் நடராஜ், டோஹா கட்டார்
முத்துக்களை பதுக்கி !
முரண்பாடுகளை செதுக்கி!
பத்திரப்படுத்தியிருக்கிறாய்!
திருட்டுப் போகாத !
திமிங்கிலங்களை !
திரிய விட்டு விட்டு!
ஆமைபோல் ஊமையாய்!
ஆரணங்குகளின் மனதாய்!
ஆழமாய் ஒரு !
அழகான ஆபத்து நீ!
உன் மேற்புரத்தில் கப்பல்கள் !
அமர்ந்து கொண்டாலும்!
உயிரோடு எங்களை!
உட்பிரவேசிக்க!
தடை போடும் படை !
!
எங்கள் கொள்ளைக்காரர்களை!
தவிர வேறு!
எவரிடமும் எதுவும் இல்லை !
மறைத்து வைக்க!
ஆனால் உன்னில் !
நாங்கள் தெரிந்து!
கொண்டதை விடவும் !
தெரியாததுகளே அதிகம்!
என்றாலும் நீ!
அடுத்தவர் பொருளுக்கு!
ஆசைப்படாதவள்!
அதனால்தான் எங்களில்!
எவரை நீ உன் !
வெள்ளை வேனில் இல்லையில்லை!
வெள்ளை அலைகளால்!
கடத்தி இழுத்துச்சென்றாலும் !
பணம் கோராமல் !
பிணமாக வெளியேற்றுகிறாய்!
!
முன்போர் நாளில்!
இந்த மண்ணின் !
அடியடுப்பில் இயற்கை!
பற்றவைத்த பிரளயத்தீயால் !
நீபொங்கிய பொங்கல்!
எங்களில் பலரையே!
சுவைத்து விட்டது !
என்றாலும் நீ!
இனியொருதடவை அந்த!
சுனாமி பொங்கலை!
பொங்கி விடாதே!
உன் பொங்கலுக்கு முன்!
எங்கள் பொங்கல் எல்லாம் !
புஸ்வானமாகிவிட்டபோது !
இன்னும் மனதுக்குள்!
பொங்கிக்கொண்டிருக்கும் !
எங்கள் உறவுகள் !
இனியும் பொங்குவதற்கு!
பொங்கலென்று ஒன்று !
இல்லாமல் போகும்!
!
உன்னால் முடியுமானால்!
கொஞ்சம் உப்பை மட்டும் !
எங்கள் விழிகளுக்குள் !
சேமித்துவிடு போதும்!
சுகமான தண்ணீர் !
இல்லாது போகும்போது!
சோகமாகும் கண்ணீரின் !
உப்பைக் கொண்டாவது !
பொங்கிக் கொள்கிறோம்

வாக்களிப்போம் வாரீர்

s.உமா
மக்களை மக்களால் மக்களுக்காக!
நல்லாட்சி நாடகங்கள்!
நிறைவேறும் காலமிது...!
உழுது பயிராக்கி!
உலையிட்டு சோறாக்கி!
ஆலையிட்டு நூலாக்கி!
ஆடைதன்னை வெளுப்பாக்கி!
கல்சுமந்து வீடாக்கி!
காலமெல்லாம்!
மண்தரையில் படுத்திருப்போர்...!
மேடு பள்ளம் சீராக்கி!
பாதை வகுத்தே!
பயணம் செய்யாதிருப்போர்...!
படித்து பட்டம் பெற்று!
வேலையின்றி விழித்திருப்போர்...!
வேலைக்கிடைத்தாலும்!
காலைச்சுற்றுமே!
கடன் தொல்லை!
விலைவாசி ஏற்றத்தால்!
உண்டானதோர் சுமையை!
தோளில் சுமந்தே!
சுற்றித் திரிந்திருப்போர்...!
அனைவரும் வாரீர்!ஆதரவு தாரீர்!!
என்றே!
உங்களுக்காக ஓர் விழா!...!
ஐந்தாண்டுக்கொருமுறை!
அஞ்சாமல்!
பிச்சை கேட்கும் பெருவிழா...!
'பட்டை'காசுக்காக!
காத்திருப்போர்க்கு!
கட்டுக் கட்டாய்க் கிடைத்திடும் காசு!
எட்டி உதைக்கப்பட்ட!
ஏழை சனங்களுக்கெல்லாம்!
'கட்டி' பிடித்தே!
'துட்டு' கொடுகும் தெருவிழா...!
எட்டி இருப்போருக்கு!
பெட்டி' கொடுக்கும் பெருவிழா...!
!
போனால் வாராது!
பொழுது போனால் கிடைக்காது..!
திரும்பி வரமாட்டாரிவர்...!
தெருவில் குப்பை என்றாலோ!
'பஸ்' இல்லை,பாதையில்லை!
பள்ளிக்கு போக ஒரு வழியில்லை!
மின்சாரமில்லை!
அவசரத்திற்கோர் அஸுபத்திரியில்லை!
தண்ணியில்லை எண்ணெயில்லை என்றாலோ...!
இலவசமாய் தந்திடுவார்!
ஓர் வண்ணத் தொலைக்காட்சி!
வக்கணையாய் ஓரடுப்பு...!
!
சமையலோ சமையல்,!
ருசியோ ருசி!
எத்தனையோ சொல்லித்தருவார்!
போட்டு சமைக்க பொருளில்லை என்றால்!
போய்விடுவார் தள்ளி...!
எண்ணிப் பார்த்திடுவீர் இதை!
எனதன்பு பெரியோரே...!
உமது ஒரு ஓட்டுக்கு!
ஊர் விதியை மாற்றும்!
வலிமையுண்டு....!
படித்து உழைத்து பிழைக்க!
வழி செய்தாரா?!
உண்டு உடுத்தி வாழ!
வழி செய்தாரா?!
இதை!
எண்ணிப் பார்த்து!
அளித்திடுவாய் ஓட்டு...!
காசை!
எண்ணிப் பார்த்து!
கலங்காதே மனசு...!
எரிகிற கொள்ளியில் எக்கொள்ளி நல்லது!
என்பவரா நீர்?!
ஓட்டளிக்கவேண்டாம்!
மறுத்தளிக்க வாய்ப்புண்டு!
மறக்காமல் இதை செய்வீர்...!
போடாத ஓட்டெல்லாம்!
போடப்படும் கள்ளஓட்டாய்...!
போகாதீர் ஓர்நாளும்!
தீமைக்குத்தான் துணையாய்...!
வாக்களிப்பீர்!
அல்லது!
மறுத்தளிப்பீர்!
ஓர் மடல்...!
-s.உமா

பூமியில் பூகம்பம்

கணபதி
ஆட்டம் எதற்கு உனக்கு?!
நிலமகளே-நீ!
குலமகளா இல்லை விலைமகளா?!
குலுக்கலாட்டம் உனக்குமா?!
ஆட்டத்தின் ஆரம்பம்!
அரங்கத்திலா-நீரின்!
அந்தரங்கத்திலா?!
காணுமிடமெல்லாம்!
காற்றும் மழையும்!
சுழன்றடித்து!
புவியை புரட்டி எடுத்தது!
உன் ஆட்டத்திற்கு!
தொலைக்காட்சி விளம்பரமோ?!
மானுடம் கோள்களை!
வணங்கியதுண்டு!
மானுடத்தை கோள்கள!
மதித்ததுண்டா?!
அரிசி கொடுத்து!
பசியை போக்கியவள் நீ!
உன் பெரும்பசிக்கு!
மண்ணையே வாய்க்கரிசியாக்கி!
மனிதர்களை புதைத்து!
விழுங்கியது!
என்னநியதி?!
-கணபதி

நிகழ் வெளி

கனக ரமேஸ்
துருதுருத்து!
எலும்புக்கூடாய்!
கல்லறைக்குள்!
அமிழ்ந்துகிடந்தது!
அச்சடலம்!
அறுத்து எறியப்பட்ட!
தோரணங்களும்!
கொழுத்திய ஊதுபத்தியும்!
ஊத்திய பாலும்!
உடைக்கப்பட்ட!
பானைத்துண்டங்களாய்!
சிதைந்துகிடந்தன!
வாழும்போது!
ஓங்கியறையப்பட்ட கதவுகள்!
வாழ்வின் முடிவில்!
திறக்கப்படுகின்றன!
ஆனால் வாழ்க்கையோ!
வாழும்போது!
ஓடுக்கப்பட்ட சாளரத்துக்குள்!
தன்னை பூட்டிக்கொள்கிறது!
-கனக ரமேஸ்

சுயம்

த.அகிலன்
என் அடையாளம் !
குறித்த கேள்விகள் !
கிளம்புகின்றன !
பூதாகாரமாய் !
அப்பனுக்கும் !
அம்மைக்கும் !
ஆயிற்று !
உயிரும் உடலும் !
எனது !
புன்னகைகையை !
காலம் கொண்டேகிற்று !
என்னிடம் எனக்கென்று !
ஏதுமில்லை !
உனது !
முத்தங்களையும் !
நினைவுகளையும் !
கூட !
நீயே !
சொந்தங் கொண்டாடுகிறாய் !
யாரோடும் பகிர முடியாது போன !
புன்னகையும் !
முத்தங்களும் !
துயரங்களும் !
என்னுடையவைதானென்று !
யாருக்குத்தெரியும் !
என் வார்த்தைகளின் !
அர்த்தம் கூட !
எனதாயில்லை !
மறுக்கமுடியாத்துயருள் !
மூழ்கிய !
எனது கவிதைகள் !
என்னின்று அகன்றன !
இப்போது !
எனக்குள் !
கேள்விகளை நிரப்புகிறது !
தனிமை !
புன்னகைக்கும் !
வேதனைக்கும் !
இடையிலான !
விசாரணைகள் நிகழ்கின்றன !
அழத்தோன்றாவொரு !
மனக்காந்தல் !
உனது !
முத்தங்களிற்காய் ஏங்கும் !
திடீரென்று !
ஒரு பொழுதின் !
துயருள் தோன்றி !
எழுதவியலாது போன !
கவிதை வெறுமையை !
நிரப்புகிறது மனசுள் !
நினைவறையின் மடிப்புகளினின்று !
பறப்படுகின்றன !
இன்னும் !
பகிரப்படாத்துயரங்கள் !
அழுவதற்கான !
வெட்கங்கள் ஏதுமற்று !
துளிக்கும் !
என் கண்கள். !
--- த.அகிலன்

கலைந்த கனவு

கீதா ரங்கராஜன்
கண் மூடும் போதிலே!
கனவொன்று வந்ததே!
அந்தகார காரிருள்!
அதில் கீற்றாய் ஓர் உருவம்!
யார் என நான் நோக்க!
என் அன்னையின் பொன் முகம்!
தொட்டு தழுவும் ஆவலில்!
கையை மெதுவாய் உயர்த்திட!
கையும் எழும்ப மறுத்ததே!
நாவும் புரள மறுத்ததே!
கனவு கலையும் அச்சத்தில்!
கண்கள் இறுக மூடினேன்!
உருவம் மெல்ல மறைந்தது!
அந்தகாரம் சூழ்ந்தது!
மீண்டும் அதே கனவையே!
தொடர வைக்கும் ஆவலில்!
கண்கள் மூடி காத்திருக்க!
உறக்கமில்லை விழிகளில்!
கனவும் இல்லைக் கண்களில்!
கண்ணீர் மட்டும் மிச்சமே