சுயம் - த.அகிலன்

என் அடையாளம் !
குறித்த கேள்விகள் !
கிளம்புகின்றன !
பூதாகாரமாய் !
அப்பனுக்கும் !
அம்மைக்கும் !
ஆயிற்று !
உயிரும் உடலும் !
எனது !
புன்னகைகையை !
காலம் கொண்டேகிற்று !
என்னிடம் எனக்கென்று !
ஏதுமில்லை !
உனது !
முத்தங்களையும் !
நினைவுகளையும் !
கூட !
நீயே !
சொந்தங் கொண்டாடுகிறாய் !
யாரோடும் பகிர முடியாது போன !
புன்னகையும் !
முத்தங்களும் !
துயரங்களும் !
என்னுடையவைதானென்று !
யாருக்குத்தெரியும் !
என் வார்த்தைகளின் !
அர்த்தம் கூட !
எனதாயில்லை !
மறுக்கமுடியாத்துயருள் !
மூழ்கிய !
எனது கவிதைகள் !
என்னின்று அகன்றன !
இப்போது !
எனக்குள் !
கேள்விகளை நிரப்புகிறது !
தனிமை !
புன்னகைக்கும் !
வேதனைக்கும் !
இடையிலான !
விசாரணைகள் நிகழ்கின்றன !
அழத்தோன்றாவொரு !
மனக்காந்தல் !
உனது !
முத்தங்களிற்காய் ஏங்கும் !
திடீரென்று !
ஒரு பொழுதின் !
துயருள் தோன்றி !
எழுதவியலாது போன !
கவிதை வெறுமையை !
நிரப்புகிறது மனசுள் !
நினைவறையின் மடிப்புகளினின்று !
பறப்படுகின்றன !
இன்னும் !
பகிரப்படாத்துயரங்கள் !
அழுவதற்கான !
வெட்கங்கள் ஏதுமற்று !
துளிக்கும் !
என் கண்கள். !
--- த.அகிலன்